DAGBLAD voor MOORD- en ZUID-HOLLAND.
Uer en Martelares
BUITENLAND.
CemeftgÉ BuitenlaniSsche berichten
Telegrammen
BINNENLAND.
Kia»«kiff»liisisv®st &i-$J-S8s Haas»!®»
®AANDA<3 28 FfBR. I9«9.
J4ste Jaargang No. 7129
Bureaux van Redact!© ten Administratie 3
§ait®3*®Of8srei»®;s&&&i T*8* fooBSSMessunsei» 342$a
Voor adwioRtïën en reclames buiten Haarlem so d® agsBisetoappen wonde men zich lot BORBB's Advertentie-Bureau, M. 2. Voorburgwal 2 VI, Amsterdam, Int. Talafoon 1020.
FRANKRIJK.
KARDINAAL LU^'ON VEROOR
DEELD.
ENGELAND.
GRIEKENLAND.
DE BALKAN.
JAPAN.
FEUILLETON.
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
*80H!SÏSIEaT8PRIi!S
&w S maanden voor Haarlem
Voor tie plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente)
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post
Aixoaderflfte nummers
f 1,85
1.85
1.80
n 0,08
*SWJ* D«R A»VKR7£MT|£M:
Van 18 regels 80 cent (contant 50 cent). ledera regel meer 10 cent,
Bniten Haarlem on da Agentschappen 15 cant per regel. (Buitenland 20 cent.)
.Reclames dubbel tarief.
Dienstaanbiedingen 25 cent (6 regels), driemaal voor 50 cents contant).
Alle UotaS®ssde afeaunés op dit Mad, die 3b ïseê isaaSt eeae? verEeteesrtagspelis zSjffi, e!Jsï vélden» de bepalingen op de pollmts versaeM, oagetaScfcets verzekerd voor
CJLDBN bi) i®fl 't W* Inu »u* k. 4 JMÜ ÊFk.tu «ÜLBK» bij
levemdange o«ge- ||j|ij 11111 'vfl Ïc
schikt held tot ®f|||| wwl^ot UIIU band of voet.
werken.
300
Gl'LDKN bi,
roriioe
Ortjt
GBLiHSN ii.
«rijft *ai.
•r'nr, -n-rt-
verlies v*d
•rijs vinger
5
QÜLDBS bi
verlies van
éen andereu
vinger
De oltkeorlag dezer toedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Ücean"!«(fbantoo/- -öq» rtvsriee- de Nedcrlandsche Credletbanb «teowe Orach* i»
Zaterdag heeft de rechtbank te
Reims uitspraak gedaan in het bekende
proces van de beide onderwijzersor-
ganisaties de Fédération des in-
stituteurs de France en de Amicale
des inetitateura de ia Marne tegen
kardinaal Lucm, «artsbisschop van
Reims. De oaderwijzersvereenigingen
eiecbteu, zooals men weet, 50o0 francs
schadevergoeding.
Ofschoon geen enkel steekhoudend
argument, voor her, toekennen van
scha,d«. vergoeding door de ondm wij?,er»
is bijgebracht ofschoon de kardi
naai door bet mede ondertekenen
van het bekende gemeenschappelijk
schrijven der bisschoppen niets anders
gedaan had dao de rechten der kin
■deren en hunner ouders in bescherming
te nemen werd de prelaat tóen
veroordeeld en wel toe het geven van
•een schadevergoeding van 500 francs.
Het proces is hierom ook zeer be
langrijk, omdat nu naar aanleiding
van deze uitspraak een reeks van
processen tegen de andere bisschoppen,
die bet schrijven medeouderteekenden,
te wachten staat.
Iutusschen, ais een bewijs hoezeer
de kardinaal ten volle gelijk heeft,
is het aardig naast dit schandelijke
vonnis der door de loge en de kerk
vervolging beïnvloede rechters het
volgende dictee eens te booren, dat
•een van die Fransche onderwijzers z'n
leerlingen deed opschrijven.
„De godsdienstige volken zijn volkeD
van slaven:
Men ktin zeggen dat de godsdienstige
volken elavenvolk-n zijn, omdat zij
<er zich van onthouden ta redeneeren,
te zoeken naar het wetenschappelijk
waarom der dingen, omdat zij blind
gehoorzamen aan bev-ien die ze niet
verstaan. Eertijds had de godsdienst
■de voornaamste plaats in het leven
■der monechen; de groote heeren en
zelfs de koningen bogen voor den
Paus het hoofd.
De monniken waren niet steeds
tevreden mat den grond in te palmen,
ze namen ook de menscheu.
Zoo werden de kloosters gesticht,
die ware macht vormden door hun
domeinen en hun rijkdommen. Om
■den menschen geld af te troggelen
(tirar de i'argent aux gees) had de
geestelijkheid de vereering ingesteld
van de Maagd, de Eucharistie en de
Heiiigen.
Om de botterikken (vilaina) aar. alle
hevelen der groote tieeren te doen
gehoorzamen, werden ze door de
geestelijkheid verstompt, met de vrees
voor de hel en het denkbeeld van den
hemel."
Ziedaar de neutraliteit in actie
En dan blijft men zich ter linker
zijde nog verbazen, dat de katholieken
zich tegen zulk een onderwijs aan
hnn kinderen verzetten
DE CRISIS.
De Regeering zwenkt naer linke:
Asquith schijnt voorgoed voor Lloyd
George en zijn radicale ambtgeuooten
te hebben moeten zwichten.
De regeering heelt zegt n;en
besloten de hervorming van het Hoo-
gerhuia niet met de kwestie van het
veto van dut huis te verbinden, maar
deze laatste kwestie op zichzelf te
regelen in een wetsontwerp, dat on
verwijld bij het Lagerhuis ingediend
en dadelijk voor de eerste maal ge
lezen zal worden.
De regeenngspartij vertrouwt, dat
het dan dadelijk auet een overgroote
meerderheid van stemmen zal aanae-
nomen worden, indien de Redmon
disten tenminste overgehaald kunnen
worden, om er voor te stemmen.
De „Daily News" zegt, dat er meer
dan een weg voor de regeering zal
openstaan, zoodra het wetsontwerp
op het veto van het Hoogerhuis voor
de eerste maai in het Lagerhuis is
gelezen. In de eerste plaats zou het
ministerie dan den Koning kuDnen
aanklampen, om van hem de toezeg
ging te verkrijgen, dat hij ae benoeming
van de noodige pairs zal goedkeuren,
zoodra het moogerhuis het wetsont
werp op het veto verworpen heeft.
Ook zou het kabinet de kwestie van
het veto door middel van een referen
dum aan het, volk kunnen voorleggen.
Dit plan van een referendum schijnt
hoe langer hoe meer aanhangers te
winnen, daar ook net ministerieel©
weekblad „Nation" het thars aanprijst
en ook de „Daily News" de vocrdeelen
ervan in het lient stelt
De minder radicale „Daily Chroni
cle" is daarentegen blijkbaar minder
ingenomen met de capitulatie van
Ai-quitö. Dit blad wii evenals de
„Westminster Gazette" te kermen
geven. dat de verdeeldheid onder de
liberalen wel eens den val van het
ministerie ten gevolge zon kunnen
hebben.
DE TOESTAND.
Het heet nu uit Athene, dat dade
lijk na de aanneming van de grond
wetshemeni ;g een koninklijke bood
schap zal verschijnen en dat dan het
militaire verbond ontbonden zal
worden.
Volgens de Atheensche „Skiip",
loopt de Koningin gevaar, spoedig net
licht van hare oogen te verliezen. Zij
heeft daarom haren dringenden wensen
herhaald, om den Kroonprins en
prins George, die te Parijs vertoett,
nog eens te zien
Droevig inderdaad I
Naar verluidt, beeft de Turksche
gezant te Athéne last gekregen, zich
nij de gebeurtenissen, die zich in
Griekenland mochten voordoen, vol
komen onzijdig te houden en, in geval
de gezauteu van tic groote mogend
heden de hooiden bij elkaar steken,
de Porte dadelijk van de opvattingen
van de groote mogendheden op de
hoogte te brengen.
DE TURKSCHj-BULGAARSCHE
GRENSINCIDENTEN.
Telegrammen uit Sofia deelen mede,
dat de spanning daar tot een zeer
groote verontwaardiging tegen Turkije
is opgsvoerd.
De bladen beweren, dat de handel
wijze der Turken in Macedonië on-
mecechelijk en barhaarsch is.
De troepen bewegen zicü van Phi-
lippopei naar de grenzen.
Men zie onder telegrammen.
DE INLIJVING VAN KOREA.
Dinsdag werd uit Tokio aan (ie
„New York Herald" geseind, dat vol
gens Oogenrcbijalijk officieuze berich
ten in de Japansche bladen de inlij
ving van Korea eik oogenbiik ver
wacht, kan worden,
Feitelijk zal die inlijving niet veel
verschil maken. Metterdaad is Korea
reeds Japansch. Alleen zal het du ook
aduiin stralief Japansch worder, gtltjk
Bosnië ou Herzegowina onlangs nij
Oostenrijk Hongarije werden getrok
ken.
Da Sultan van Marokko in Frank
rijk. De „Matin" bevat het sensalio,-
neele bericht, dat de brief, die dooi
den Marokkaanschen sultan aan El Mo-
kri, zijn gezant te Parijs, gazonden zou
zijn, niet authentiek is. Waarschijnlijk
heeft men slechts te doen, met een
van El Mokri, om de Fransche regee
ring om den tuin, te leiden.
De sultan werd eerst verleden Dins
dagavond van het ultimatum der Fran
sche regeering in kennis gesteld. Vóór
Vrijdagmorgen moest Moelai tlafid be
sluiten, wat hein te doen stond. Zijn
antwoord is nog niet in handen der
Fransche regeering.
De Czaar leeft op. De Czaar is
niet meer, zooals vroeger, een gevan
gene in zijn eigen paleis, die zonder
begeleiding geen tred er buiten durft te
doen. Bijna eiken dag kunnen, zijn
onderdanen hem nu door de straten van
St. Petersburg zien wandelen, zonder
dat er bijzondere voorzorgsmaatregelen
genomen zijn. Van de week wandel
de hij in de uniform der keizerlijke
garde langs de Newakade, in druk ge
sprek met een officier uit zijn naaste
omgeving. Latei- kocht de Czaar in
eigen persoon handschoenen en bon
bons voor zijn kinderen. De winkeljuf
frouwen vermoedden geenszins, dat de
man, die de handschoenen uitzocht en
met kennersoog de lekkernijen uitkoos,
de Czaar was. De vrees, die vroeger
steeds over den he or schor aller Russen
kwam, als hij zich onder vreemde men-
schen begaf, heeft hem verlaten. Hij
voelt zich gelukkig, nu hij zich zijn vrij
heid weer heeft teruggegeven.
Wel is waar zijn zij, die voor zijn vei
ligheid moeten waken, wanhopig. Naar
men zegt, heeft de chef van de geheime
politie den Czaar op zijn knieën ge
smeekt, toch wederom tot zijn oude le
venswijze terug te keeren. Nicolaas ant
woordde echter, dat hij meer vertrou
wen stelde in zijn Russen. Hij stond
onder de bescherming van den Almach
tige, die hem zou hoeden voor dwepers
enfanarchisten.
f Schrikkelijk ongeluk in Antwerpen.
Het „Handelsblad van Antwerpen"
meldt:
Zooals op vele rivieren, bestaat er op
den Rupel te Niel, een overzetdienst,
dié zoogezegd officieel is. De dienst is
ingericht tusschen Niel en Wintham en
is gepacht door Beeckmans, houder der
herberg -in het Veerhuis, op Niet. Za
terdagmorgen juist te 6.20 uur, nadat
hij reeds «enige over'.ochten had gedaan,
vaarde de zoon Frans Beetókmans, met
de overzetboot van Wintham naar Niel.
Deze roeiboot is een groote jol, waar
men tot 30 personen kan mee over
zetten, wat meermalen gebeurde. Dien
morgen, bevatte de boot, zooveel men
zich kan herinneren en zooveel het
Frans Beeckmans voorkomt, 14 of 15
man, hem zelf meegerekend. Alles ging
goed, tot hij gekomen was op circa 40
Meters van den Nielsehen kant.
Op dit oogenbiik zag men de stoom
boot „Alexandre" aankomen uit de rich
ting van Klein Willehroock. Deze
stoomboot is een zoutboot, loebehoó-
rende aan de firma Scheltjens, eene
redelijke groote boot, die geregeld naar
Vlissingen vaart, er zout water inneemt,
en die lading naar de zoutziederij
brengt, om het zout er uit te trekken.
Op ongeveer 40 Meters van den wal
kwam de „Alexandre" aangevaren, en,
in plaats dat zij, zooals gewoonlijk, in
het midden der rivier vaarde, was zij
ditmaal den wal van Niel dichter gena
derd. De vele ooggetuigen, aan beide
kanten van den Rupel en oók de inzit-
half-gehroken roeiboot was spoedig vol
vreezende, riepen om hulp en lieten
allerlei geschreeuw hooren, om de aan
dacht van den kapitein der „Alexandre"
te trekken. De kapitein sohoen dit niet
te hooren, of hoorde het werkelijk niet,
in alle geval hij zette onveranderd de
koers voort. Een aanvaring was onver
mijdelijk en noodlottig waren, dan ook
de gevolgen.
De „Alexandre" kwam in aanvaring
en voer met den steven recht op het
achtergedeelte van de overzetboo!. Ver
schillende der inzittenden van de jol,
het hoofd verliezende, sprongen over
boord, waaronder ooik Frans Vermeulen
en zijn zoon. Anderen werden uit de
boot .in het water geslingerd, terwijl
de jol zelve met de inzittenden voortge
sleept werd door de „Alexandre". De
iialf-gebroken roeiboot was spoedig vol
water, maar bleef steeds met de nog
inzittenden drijvende. Eerrst nadat de
overzetboot een 200 Meter ver was mee
gesleept en ook nadat de bevelhebber
van de „Alexandre", door het aanhou
dend geschreeuw van de toeschouwers
opmerkzaam geworden, den stoom had
omgeworpen, raakte de jol los. Schipper
Van Steen, die met zijn binnensloep
„Royers VI" te Niel gemeerd was, is
oogenblikkelijk toegesneld en gelukt©
er in vijf der drenkelingen te redden.
Een baggerboot, die daar eveneens lag,
gelukte er op hare beurt in een man te
redden, die dadelijk naar het veer van
Niel met d.e andere geredden werd over
gebracht. Zeven man verdronken.
Anierikaansclie omkoopea-ij. De
„Daily Chronicle" verneemt uit New-
York, dat een der hoogstgaplaatsle jus-
titiemannen, de assistent-district-attor-
r.ey Garvin, die belast is met de in
structie tegen de vleeschtrusi., een on-
derhandseha aanbieding heeft ontvangen
van 100.000 dollar, door de trust aan
hem te betalen, indien hij het er toe
zou weten te leiden dat de instructie
tegen de trust zou worden gestaakt.
Garvin maakt er een rechtszaak van.
De onthulling die overigens nog moét
worden bewezen wekt groot opzien
in de Vereen. Staten. Want het groote
publiek in Noord-Amerika was reeds
geruimen tijd geneigd om aan te neimen,
dat de vleeschtrust op groote schaal
deed aan omkooperij van hooggeplaatste
rechterlijke ambtenaren en regeerings-
autoriteitan, en dat de trust voor dat
doel zelfs een reusachtig geheim fonds
had gfvormd.
Daarom wordt aan de bewering van
Garvin vrij algemeen geloof geslagen.
Edison's nieuwste vinding. In New-
York zouden vandaag tramrijtuigon met
de nieuwe accumulatoren van Edison
beginnen le loopen. Gisteren hebben
Edison en zijne ingenieurs er een
proefrit mede gedaan, die goed moet
voldaan hebben.
Edison beweert, dat het nieuwe stel
sel alle andere stelsels van voortbe
weging zal vervangen. De tijd zal wel
haast komen, zoo zei hij, dat iedereen,
behalve de arme menschen, automobie
len zal hebben, die door mijne accumu
latoren. in beweging worden gebracht.
Dat zal de dageraad zijn van een tijd
zonder rook, zonder stank, zonder le
ven.
Een zeetochtje met hindernissen.
De Engelsche bladen bevatten nog tal
van bijzonderheden over ongelukken op
zee tengevolge van de jongste hevige
stormen, die aan de Engelsche kusten
hebben gewoed. Teekenend voor den
aard van het weder, dat in de laat
ste maanden in het Kanaal heerschte,
is wel het bericht, dat de bark „Wi-
liam Porter" niet minder dan 72 da
gen heeft noodig gehad voor een reis
van Chatham naar Plymouth, een tocht,
die anders hoogstens twee en een hal
ven dag in beslag neemt. Het schip
moest herhaaldelijk havens binnenloo-
pen, vluchtende voor naderende stor
men en was dikwijls genoodzaakt terug
te keeren naar de haven, die het zoo
juist had verlaten. Drie malen trachtte
het de haven van Exmouth uit te loo
pen, en eerst de derde maal slaagde
het hierin.
Positief heidendom. Het wordt hoe
langer hoe erger. Het Italiaansche tijd
schrift „Coenobium", dat te Lugano ver
schijnt, deelt mede, dat de Boeddhis
tische monnik Rhikkoe van plan is het
eerste Boeddhistenklooster in Europa te
stichten. Het klooster zal komen te
staan in het bosch bij Paz, in het ge
bergte van Novaggio. Acht „monniken."
zijn reeds besteand om het klooster te
betrekken, onder wie een Hollander.
Een architect te Breslau moet reeds
het ontwerp van het klooster in gereed
heid hebben. De Boeddhisten schijnen
er op te rekenen spoedig meer aan
hangers te zullen vinden.
Met reden: ongeloof en anti-clerica-
lisme hebben de gemoederen van velen
in Europa zelfs tot het leerstellige
heidendom voorbereid!
PARIJS, 27 Febr. De „Liberté"
ontving een telegram uit Weenen,
waarin gezegd wordt, dat men aldaar
bet incider t aan da Turkscn-Bulgaar-
eche grens al s hoogst ernstig beschouwt,
al tracht men in ambtelijke kriDgen
te KoDstantinopel de beteekenis van
het incident te verkleinen.
SOFIA. 27 Febr. De Turksche gezant
bij het Bulgaarsche hof, Azira bey,
liet minister Liaptchew weten, dat
Turkije in het voortbestaan van het
gewapend conflict aan de Turksche
grens een casus belli zou zien. Hy
drong er met kracht op aan, dat
generaals ter plaatse zouden gezonden
worden om de troepen te kaluaeeren.
De ontstemming te Konetantinopel
is nog verhoogd aoar de reis van
tsaar Ferdinand naar St. Petersburg
en door de overtuiging, dat Bulgarije
de gebeurtenissen wil forceeren, voor
dat de reorganisatie der Turksche
land- en zeemacht geheel ten einde is-
KONSTANTINOPEL, 27 Febr. Uit
welingelichte bron wordt gemeld, dat
de Turksche en Bulgaarsche regee
ringen aan de bevelhebbers hunner
troepen aan de grenzen formeel oevel
gaven ieder nieuw gewapend conflict
te vermijden.
Prins Hendrik.
Z. K. H. Prins Hendrik is Zondag
ten half 5 ure per Staatsspoor in de
Residentie teruggekomen.
Het gezonde en fristche uiterlijk
van den Prins toonde, dat Hij geheel
hersteld is van den influenza-aanval,
welke Z. K. H. tien dagen op het
Loo hield.
Eon bezoek van Koning Albert I
aan Nederland.
Volgens een bericht uit Brussel aan
de „Weser Zeitung" zal koning Albert
het eerste bezoek na zijn tioonsbe-
stijging niet brengen aan de hoofd
steden van de groote mogendheden,
maar aan bet Nederlandsche hof. In
wehngelichte kringen brengt men deze
reis in verband met het opnieuw op
gedoken plan van een Belgisch
Nederlaodscb verbond.
305
Tot dusver had Reine zich weten
de bedwingen. Maar tegenover die
.apedheid, die zelfs in deze oog-en
dlikken nog- wist te troosten, barstte
ze in. snikken uit.
„Neen, neen," stamelde ze, „God
zal mjj nooit vergeven dat ik u zoo-
veel leed gedaan heb; Ik ben het
onwaardigste en ondankbaarste
schepsel dat er bestaat."
Madeleine kwam tusschenbeide.
„Arm land," sprak ze. „Arme
vrouw!"
Gij helft te veel geleden Het le
ven js te hard voor ui geweest Zij
die in den smeltkroes der beproeving
gelouterd zijn als wij, hebben ook
geleerd toegevend te zijn Gij hebt
gefaald, maar uw gemoed is in den
grond eerlijk gebleven. En wat mij1
betreft, ge maakt mij zoo geluk
kig door mij' mijn kind terug te ge
ven dat ik al het andere daarvoor
vergeet
Vertrouw; op Gods goedheid, ar-
**fe moeder, uooaLa ge op de onzfe
khmt rekenen!"
GTara de Eaquebrune.
Terwijl de graaf en de gravin de
Glavières te Violiy en te Mfont-Doré
zulke vreeselijke angsten uitston
den, volgden de bijzonderheden van
hetgeen Richard de Clavières tegen
de Roquehrune's ondernomen had, el
kander met verbijsterende snelheid
op.
Philippe de Rbquebtrune had zich,
ondanks de beloften aan zijin gemalin
gedaan, slechts "weinig- om de plan
nen Van izijin tegenstanders bekom
merd, en had a bsoluut niets gedaan
om deze in de war te sturen.
Clara, die sinds eenigfen tijd ten
prooi was aan een kwaal, waarop
de geneesheeren geen raad wis
ten, Was eenvoudig; niet in
staat geweest zich om die ongeluk
kige Zaak te .bekommeren. De heer
Rieleyre had in deze omstandigheden
1 evenals in zooveel andere Van zijn
nobel bestaan, zich geregeld naai'
i wie hem het best betaalde. HHji had
1 zich er dan ook mee vergenoegd de
volgende regelen laan de bewoners
van het hotel pypières te richten
„De openbiare behandeling der
zaak is vastgesteld op aanstaanden
j Vrijdag. Als de hertog de Roqueb'ru-
fne de goedheid wil hébben morgen
tusschen vijf en zes uur op mijn
kantoor te komen, kunnen wij' de
zaak nog eens uitvoerig bespreken."
Clara, die dit schreven ontVangen
bad, had het ongeopend laten lig- „Maar we teekenen natuurlijk ap
pèl aan," riep hij uit.
1 „Dat zou ik u niet aanraden," ant-
j woordde de advocaat koeltjes. „Het
vonnis is volkomen wettig' en noch
gen.
Op den dag van de behandeling-
der zaak was Richard de Clavières
er verschenen met zijn advocaat en
den heer Aubry. Van de tegenpartij
was alleen advocaat Releyre opge
komen en deze had zijn zaak maar
heel slap verdedigd, zoodat de gra
vin de Clavières volkomen in liet
gelijk gesteld en de hertogin de Ro
quebrune veroordeeld Werd om de
bewuste drie millioenen ten volle
uit te betalen.
Philippe vernam het nieuws op
zijn sociëteit; te hooren dat het
proces verloren was, zonder dat hij
zelfs gehoord had, op Welken dag
de openbare behandeling der zaak
was gesteld, dat was hem toch
wel een. beetje kras-
Hij sprong- in een rijtuig' en liet
zich naar advocaat Raleyre brengen,
die hem terstond den tekst van den
brief toonde, waarin hij1 verzocht had
dat de hertog even op Zijn kantoor
zou komen.
'Beschaamd had Philippe gezwch
gen. Hij kon toch den advocaat niet
zeggen, dat hij1 sinds langen tijd het
hotel de Cypières schuwde als een
soort van gevloekte plaatsHet
scheen wel of hij bang was dat de
mUnen Zijlner Woning op hem zouden
neerstorten, als hij' er lang was. In
derdaad kwam hij er alleen om te
slapen, en zelfs dat nog' 'niet eens
altïjdl.
op den inhoud, noch op den vorm
I valt iets af te dingen."
„Waarom1 hebt ge mü dan niet
giewaajisohuwd toen ik u kwam; raad
plegen?"
„Dat fhèb ik gedaan, en nog wel
zeer uitdrukkelijk. Maar gij hebt tot
eiken prijs verder willen gaan,, steu
nend op den vermeenden invloed
uwer relajtiën. En daarna hebt ge u
om de heele zaak hoegenaamd niet
meer bekommerdzelfs hebt geop
gieen enkele mijner uitnoodigingen
om de zmak te komen bespreken, ge
antwoord. Eerlijk gezegd, heb ik uw
handelwijze volkomen onverklaar
baar gtevondeo in uwe omstandighe
den
De hertog antwoordde niet. Er viel
ook niets tot zij'n verdediging aan te
voeren.
En steeds scherper ging de advo
caat Voort: „Het is; werkelijk dood
jammer van zulk oen mooie zaak.
Ik had' er naam mee kunnen maken,
en als lu mijn pogingen ook maar
eenigszins met uw geld en invloed
had' willen ondersteunen, zou de te
genpartij1 nit Vrees Voor een schan
daal zelfs waarscihiijhl'ij'k heel spoe
dig' uit zic.h zelf teruggedeinsd zijn.
In het vervolg zal ik rrtij wel wach
ten, mij door u met een zaak te la
ten 'betasten.'
„Het kan zijn dat ge gelijk hebt,
meneer Rjeleyre," bekende de her-
tog baast nederig; „maar als we nu
•toch eens in appèl gingen? Alles
I wat ik tot nu toe verzuimd heb, kan
dan t(och nog gebeuren, ik zal al
mijn vrienden voor onze zaak zien
te Winnen...."
„Te laat, mijn waarde heer. Wij
hebben in eersten aanleg verloren,
j en dat bederft vooral in deze kwes
tie, absoluut onze verdere kansen.
Ik althans raad u sterk af, appèl
aan te teekenen. Ga naar Oherineau
en vraag' wat hij er van denkt."
„Dat zal ik bepaald doen," ant
woordde de hertog opstaande.
Maar hij1 deed het niet, en om'
goede redenen.
Clara's ziekte werd in tusschen
voortdurend ernstiger. Eerst slepend
en geheimzinnig, de onderzoekingen J
der geneesheeren tartende, verander- j
I de ze plotseling van karakter en'
uitte zich nu in herhaalde korte aan
vallen van angstwekkende heftige
beid. In haar Ziekte wérd de. her
togin nog grilliger dan Ze vroeger
al geweest was. Zoo kreeg ze op ze
keren (dagl den zonderlingen inval
Van Riairnond de Sintély te willen
raadplegen. Het scheen haar toe dat
hij alleen een juiste 'diagnose van
hajar ziekte zou kunnen opmaken en
h a ar g-eoezé*.
Ze liet hem verzoeken bij haar te
komen, maar vreezende dat hij zou
weigeren, wendde ze zich tot rij»
broeder Charles.
Het besluit (van Raymond! was
spoedig genomen.
Tevergeefs spoorde Charles hem
uit alle macht aan, kwaad met goed
te vergelden. „Denk aan het voor
beeld van onzen Zaligmaker," ver
maande hem de vrome priester.
Maar Raymond viel hem met meer
dan gieiwone heftigheid in de rede:
„Dat is goed voor jou: als priester
heb je natuurlijk den plicht altijd
en alles te vergeven wat men je aan
doet, ta aar ik.
„Raymond, Raymond, alsof die
plicht werkelijk alleen op ons, pries
ters rustte," sprak Charles nog
maals.
„Welnu, ik doe het niet," klonk
het nogmaals onverzoenlijk, „öf wel
ik weiger bij; haar te komen en laat
haar sterven zooals zij verdient, óf:
ik Zeg haar ronduit waaraan zij
sterft
„Waaraan zij sterft Oordeel niet,
Raymond, opdat gif
(Wordt vervolgd.)
