DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND. Moederen Martelares l(iilrtfes4Biuisw*Kf 2§«8I-339 Maarii ie raad voor de Scheep vaart en voor de Visscherij. BUITENLAND. öemengde Buitenlandsche berichten ÖINSÖAQ I M ART ■34ste iaargang No, 7180. iorcaus van Redactie en Administratie 3 listerctcassss»sim«i«l Ta$®$#«>fl3a§nr.nMg«B* i486» Voor atteerl&niSSn «n réclame# baiters Haarlem ei» do agetsm&apperi womte moe zich tot RfCARBO's Advertentie-Bureau, M. Z. Voorburgwal 242, Amsterdam, Int. Telefoon 1020. All© 9e«ak«Ki<* *fc»a«é* op dit biad, die la het teaiSS «o»«r vertsekeviagapfltis (Qa, «Do volgen» bepalingen op de poHmo vermeld, tegen ougelnkkea verzekerd voor Oe «ritfe earing deaei óto trage ve?ö* gegarandeerd floot de Maatschappij Ocean-. Bytoaotoor >oo» Haarlem de Nederlandsche Credietbank Nteawe Orach M ffVii komen hiertegen op; en wel FRANKRIJK. ENGELAND. DE BALKAN. AZIË IPEUIt 11 «ON NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT A»OK«KNlttMTSPi*U8 Srmr SS BoaHttdatt voor Haarlem Votor tie ptaatóen, waar een was» ia gevOtógd fkorn der genseoutw) Voor üv overige plaatsen la Sedwbjua' f'i AfscaderUpe »»mmer fisuioo per jxwi i ljtö> 1-36 1.80 „0,08 li P9US OEI» AOVERTEMTIË»; Van 1S regels 8© cent (contant 50 oent). Iedere regel meer 18 cec(k> Buiten Haarlem en de Agentschappen 15 cent per regeL (Buitenland 28 cent?) Reclames dubbel tarief, Dienstaanbiedingen 25 cent (6 regels), driemaal toot 50 cents (4 contant). ïüIiDBM by «•Tsusianga ang?- ■ftïiifcttiaic tot. werken GULDfiiN bi, over») it# i- GÜLDiSN bij verlies van éen hand of voet, nj.ni I,,,.» Tij WH yWh sm GULDEN by as GOLiJKN bi; ff ill H ia GBLü.Ik» bt, P verhei «uu r-erj (w-f "F 100 ÖCLD.lk» be »mü« van mk> verlies var één wiisvinger GULDEK ta vsjriies vaai óen wdwit vioersw In. aAnsluiting aan een bericht in ma Zaterdagavond-nummer meldt mw. particuliere correspondent te Wjnmidan het volgende: Het verdient zeker aanbeveling ken* te wijzen op de eigenaardige TOjza waarop de Raad voor de •ahaepvanrt en de Visscheriji •eent zijn taak te moeten vervullen. .Uit de verslagen van het voordien B<aad verhandelde blijkt telkens, dat schippers en equipages van IJmui- 4e®sche stoomtrawlers volgens het «lordeel va,n den Raad gere ild blijken geven dat zij niet het minste begrip (zouden) hebben van Aaevaartkunde. grond van feiten, niet opgrond van bespiegelingen. Reeds werd dezer dagen in het „Handelsblad" de aandacht geves tigd op de herhaaldelijk voorkomen fö reddingen van schipbreukelingen oor bemanningen van stoomvis •ohersvanx tuigen. Wij vragenzijn die redders (vis- ncharlieden) zeelui of piet? Het gaat er toch per saldo om of men practiseh ervaren [zeeman is, al ontkennen wij' ook geenszins de waar- <ie van de theorie. Maar W'ij gaan verder. Alleen van IJmuiden uit varen «mg oveer 80 (zegge tachtig) stoom- vdsschersvaartuigen. Zou de Raad voor de Scheepvaart *n de visscherij wel eens ooit over wogen hebben hoe groot per entsgewijze het aantal on gelukken is dat er voorkomt, in het oog gehouden dat ieder schip minstens Vijf en dertig malen per jaar in- en uitvaart? Iemand die erover oordeelen kan, weide ons onlangs: „wat zoude het „er met de IJmuider vloot treurig „uitzien, als kapiteins van groote „schepen (zender loods) waren a,an- .gewezen datgene te doen wat een „stoomtrawlerschipper verricht;dan „ware het aantal strandingen enz. „zonder twijfel legio." Dit oordeel onderschrijven wij vol gaarne. Het is immers van algemee »a bekendheid dat stoomtrawlers bij •tormweer, mist, enz., uitgaan en Sinnenkomenterwijl kapiteins van giroote schepen in dezelfde gevallen tan uitgaan of binnenkomen niet ■ion ken Wil" herhalen onze vraag1: wie is wet het oog op het zoo geringe Aantal ongelukken van de «toomtrawler-vloot, de beste zee- Wan Maar, zoo za.l men zeggen, in den Raad Voor de Scheepvaart en de Vis scherij, hebben toch ook zitting de j directeur- eener IJ muider stoomurawr ior-roederij en een s toorn trawiec- scüipper. Die kiuinen toch wei over soort- j gelijke gevallen oordeelen! Wij antwoorden: in den Raad heeft zitting d.e directeur eener stoomtrawier-reederij', oen algemeen geaclrt manmaar of hij een er varen man is op het genied van de zeev isscherij in het ,alge- imeen, zullen wij nu maar- in hetj midden laten. Zij, die IJ muiden ken- nen, hebben er zich over verbaasd ;dat gepasseerd zijn bij de benoeming voor den Raad voornoemd mannen, die tien, twaalf èn meer jaren in het visscjherij1 bedrijf werkzaam zijn 1 geweest en dus practisch ervaren mogen genoemd worden, terwijl ge kozen werd een voormalig: scheeps kapitein van de groote vaart, die eenige jaren geleden werd gepromo veerd tot directeur- eener sto om traw ler-re ederij. Wij wenschen er- hier eens nadruk kelijk op .te wijzen dat een kapitein van de z.g groote vaart nog op verre na niet bevoegd is te oordee len over hetgeen de schipper van een stoomtrawler in moeilijke geval len had moeten en kuanen doen of laten. En wat nu 'het lid betreft dat vroe ger een poos stoomtrawlerschipper is geweest-, wenschen wij op te mer ken, dat hij in den Raad van „Hee- r,en" [waarvan hij' deel uitmaakt a.1 bitter weinig te zeggen heeft. O ja, in naam natuurlijk wel, maar in werkelijkheid [Waarbij nog komt dat deze man óók eens ter visscherij heeft gevaren, zoodat van degelijke ervaring geen sprake kan zijn. Resumeerende, komen wij tot de slotsom dat de keuze der deskundi gen op het gebied van de visscherij1 al heel ongelukkig is geweest. Maar zoo kan men tegenwerpen, de betrokken visschers dre „trecht- staan" kunnen zich toch verantwoor den en de bladen melden dat zij' zelfs de eenvoudigste zaken niet kennen. Lezers, kent gij een stoomtrawler - schipper. Niet? Stel u dan voor een stoeren zeeman, die zich maar opéén plaats óp zijn gemak bevindt, n.l op zijn schip. [Moet [hij wegens re paratie van zijn schip of om welke reden dan ook een weekje aan den wal blijven, dan brandt hem de grond onder zijn voeten; dat is voor onzen zeebonk gewoon een marteling. MaarZet hem niet voor een tafel met een groen kleed erover en met eenige deftig .gekleede hoeren! er achter, waardoor hij den indruk krijgt voor een rechtbank te staan. In een minimum van tijd is hij dan den kluts kwijt en op de eenvoudig ste vragen al kan hij die tienmaal beantwoorden blijft hij het ant woord schuldig. Want een redenaar is onze schip per allerminstthuis gevoelt hij zich op ,zijn schip, maar niet voor een balie. En als do heeren hem dan nog een beetje uit de hoogte toespreken, dan is het zaakje al heel gauw afgeloo-p pen, en wordt de meest kranige zee man gekwalificeerd als iemand die op zijn zachtst gezegd heelemaal niet in staat is over een stoomtrawler het bevel te voeren! En dat oordeel wordt dan geveld door menschen die tezamen zoo bit ter weinig weten van hetgeen noo- dig is om van een stoomtrawler schip per te kunnen zijn. M-aar intusschen is onze zeeman „afgemaakt." En .dat nog wel offi cieel Is het niet meer dan treurig? DE VEROORDEELING VAN KAR DINAAL LÏNJON. De sch»< delijke veroordeeling van kardinaal Logon wordt door de ka iholieke Frantche niadeti scherp aan den knak jieeteld. Zoo zegt de „Unieers": „De jurisprudentie, die de rsxhtbank te Reims zich beettaangenialigd, zeifn a! werd zij voc »!le burgers gelijkelijk toegepast, zon reeds ounatuurlyk zijn De veroordeel mg uitgesproken over Kardinaal Ley ri doet <le rechtveardie.- eid in dubbd opzicht geweld aan Zij onttrekt een cateaoile van func tiooariseeQ aan het Hol van Aedseri out hen onder beschermiog t« stelle» Vi.n de hu-gelijke rechtbank zij staat- de reeds zoo t#e voorrechte onder wij zen- toe zich aan de algeraeeae wet te onttrekken, en hun klachten bij de regeeriogsanuhtenaren xo te dienen. D it is de eersth wrtsscbemib. Eu zie hier de t»--ede: dit onba (rtisnbare vonnis randt zet-r ernstig de vrijheid van criuek aan. Een journalist, een redenaar, een schrijver zal niet ianger hel. recht hebbeQ zijn rmetmq; uit !e spreken over de denkbeelden van den een of anderen persoon, zonder dat hij zich aao Vervoij, iugen eu vrroordeeling bloot stelt. Gij beweert, dat de Ghantfcler vervelend is; daardoor verandert gij de rueening der toeschouwers en «si geeft den auteur én zijj helpers een krachtig voorwendsel m de hand, dat in geld kan worden omgezet De auteur van bet stuk en de di recteuren van den schouwburg hebben uit een oogpunt v&n reebt dezelfde rechten orn schadevergoeding van u te verkrijgen ais de onderwijzers van den aartsbisschop van Reims. Maar laten de breken niet ongerust worden. Ef is op 't oogenblik geen sprake van, aan <te vernuftige stelling door de rechthui" opgezet, zult, een dreigende uitbreiding te geven. Dat dit gevaar eens niet meer denki e'ddD zal zijn, is inderdaid zeer wei uu g lijk Bij het zien vxui den schitterenden vooruitgang van da vrijheid tegen woordig, is elke tyrannie te vreezee. Maar nog eens, de gewone critiek schijnt op 't ©ogenblik legen de uit- spraken van Reims beveiligd. Deze buitengewone jurisprudentie wordt bewaard voor het tpiscopaat En in dit opzicht, wordt zij nog onrecht vaardiger." In geen enkele liberale, cf neutrale, krant ko.xit een woord van protest over dit echandelijee vonnis!... Ook dót teekent weer! DE POLITIEKE TOESTAND. Gisteren w:as de eerste dag van de crisis voor de regeering;zou ze het [halen of niet Asquith stelde voor om] alle ver- giailenngen tot 24 Maart te bestem men voor regeeringswerkzaamheden. Hij zette uiteen dat de geheele tijd tusschen nu en .dien datum ingeno men zal worden door de begrooting en andere financieele aangelegenhe den, welke voor het einde van liet financieele jaar op 31 Maart moeten zijn afgedaan. Vier dagen zullen worden toege staan voor het [bespreken der ma rine-begrooting. Het Huis zal dan uiteengaan van 24 tot 29 Maart, waarna de regee ring onmiddellijk hare voorstellen betreffende de verhoudingen tus schen de beide Huizen zal indienen; do voorstellen zullen in eersten aan- legi in den vorm van besluiten wor den ingediend, die in algemeene ter men de noodzakelijkheid zullen ver klaren, om het Hoogerhuis volkomen van het gebied der financiën uit te sluiten en die het Lagerhuis zullen vragen te verklaren, dat in de sfeer der wetgeving de macht van het veto der Lords in hare uitoefening in die mate zal worden beperkt, dat de overheersching van den wil van het Lagerhuis, binnen den zittingsduur van één Parlement, verzekerd is. Ziedaar dus de plannen tot breide ling van de Lords. Zouden de uiterste partijen, radi calen en Ieren, ei* mee instemmen In het eerst ging het niet vlot. De Unionisten echter die geen crisis willen zeiden zich te zullen onthouden, dat was al een goed tee- ken. En Lloyd George, hét radicale ele ment in de regeering, gaf toen aan Redmond en de Ieren volkomen ge noegdoening: „Zoo het Hoogerhuis niet wil mee werken om in de wet de door As quith aangekondigde besluiten (hier: boven medegedeeld) te verwezenlij ken, dan kan ik al onzen vrienden in en buiten bet Huis verzekeren, dat wij niet voorstellen, zand te be ploegen, Tenzij we ons in een positie bevinden, die ons de zekerheid geeft, dat onze voorstellen, niet alleen door het Lagerhuis worden aangenomen, maar ook Wet kunnen worden, zullen wij niet. langer aan het be wind blijven! De regeering .zal ge heel liaar bestaan afhankelijk stellen van den raad, dien zij den soeverein geeft, zoo liet ooit noodzakelijk wordt, dit te doen." Deze verklaring was duidelijk. De regeering zal van den koning de „waarborgen" (dat wil zeggen: benoeming van zooveel peers als noo- dig is), eischen, en anders gaat ze heen. De radicalen hebben dus gewon nen, en Asquith's voorstel werd met algemeene stemmen aangenomen. Het gevaar van een crisis is dus vooreerst weea- voorbij, en de Iersche partij heeft dan ook gisterenavond nog de volgende motie aangenomen Met het oog op de verklaringen van Lloyd George zal de partij zich er van onthouden in eenig opzicht par tij1 te kiezen voor of tegen de regee ring. OOSTENRIJK. DR. LUEGER'S OPVOLGER. Volgens den wensch van den ster venden dr. Lueger is prins Alois Liechtenstein tot leider van de Giiris- telijk-sociale partij benoemd en wordt de vroegere minister dr. Geszmann voor burgemeester [van Weenen in aanmerking genomen. BULGARIJE EN TURKIJE. Aan de „New-York Herald" wordt uit Konstantinopel geseind: De Jong-Turken verklaren, dat er geen vrede en rust mogelijk is, voor dat. Bulgarije ten onder gebracht is. Elk oogenblik is Turkije genood zaakt zijn troepen te mobilisearen. Daarom zou het veel beter ziju de zaak maar in eens in orde te maken. Bovendien hopen de Turken, dat door een oorlog de, binnenlandsche toestand in het Ottomaansche rijk verbeterd zal worden en een gemeen schappelijke vijandschap een einde zal maken aan alle onderlinge vij andschappen. DE DALAI LAMA. Reuter brengt het op het eerste gezicht malle bericht, dat de Dalai Lama, die zooals men weet uit Thi bet vlucht naar Engelsch-Indië, ei genlijk gaat naar.China, en daar toe den kortsten weg over Indië neemt. Doch dat bericht heeft inderdaad dieper grond. De Dalai Lama zal werkelijk nu naar 'Peking gaan, en wel op aan dringen van Engeland, dat hem deze uitredding zal hebben aangegeven. Engeland, dat zich tegenover Rus land en China verbonden heeft, zich niet met Tibet te bemoeien, is door de vlucht van den Dalai Lama op Engolsch gebied in oen moeilijk par ket geraakt. Het heeft er, vooral tegenwoordig met den ontworpen aanleg van spoorwegen in Ohina ea in 't algemeen met de verdere ope ning van dat land voor allerlei on dernemingen, groot belang bij, China te vriend te houden. Trok het nu partij voor den Da lai Lama dan zou Ohina dat stellig euvel opnemen. Daarom schijnt het aannemelijk, dat de Engelsche regeering den Da lai Lama heeft beduid, dat hij 't best deed zich rechtstreeks tot de Chineesche regeering te wenden en 't voor te stellen alsof hij alleen in Indië is gekomen omdat daarover de kortste reis naar Peking gaat! De Chineesche regeering heeft ove rigens al laten weten, dat de Dalai Lama is afgezet. OVERSTUOOMINGEN IN BELGIË. Na Parijs en Frankrijk, komt nu België aan de beurt. De Schelde, de Sambre en de Maas stijgen onrustbarend, heel de Maas streek van Namen tot Luik en verder is ééne zee, in Wcst-Vlaanderaa staat eveneens alles onder water, cm in de buurt van Charleroi is het óók ai schrik kelijk. Do dijken bezwijken en de waters nood maakt slachtoffers. De beschrijvingen der Belgische bla den zijn van een schrikkelijke eento nigheid: water, water, water... huizen, ingestort, bewoners allen verloren, vee verdronken, huisraad weggespoeld, wa ter De bezoeking is wel vrecselijk dit jaar! Een curieuze diefstal. Een onge wone diefstal wordt uit Chaions-sur- Saóne gemeld. Dieven zijn de kerk van La Loyère binnengedrongen en hebben een groote bronzen klok vau 250 kilo weten los te maken en op een wagen meegenomen! Hampen in Amerika. Hel is de tijd van rampen: ze vólgen elkaar op als de hagelsteeaien van een buil In Amerika komen overal sneeuwstorting en ijs-lawines voor. De sneeuw stort van de bergen in het dal en versmelt de dorpen, de ijsmassa's der rivieren, storten zich door het zwellen der stroo men buiten de oevers en verwoesten heele landstreken. De stad Mace is ver woest, en men denkt dat er een 300 menschen daarbij zijn omgekomen, bo vendien heeft een sneeuwstorting te Burke ook nog een 100 menschen ge- dóod. Amerikaansehe zwendel. Te New- York is een groote zwendelarij aan het licht gekomen. Een nieuwe stoomvaart lijn van New-York naar Bordeaux had goedkoops reizen aangekondigd, ver kocht duizenden passage-biljetten in het heele land en bestond in het geheel niet. De bedriegers zijn naar Europa gevlucht en het kantoor van de stoom vaartlijn is gesloten. Zij moeten hon derdduizenden guldens buit gemaakt hebben. 10ÖI „Opdat ik niet geoordeeld worde, «ietwaar," ging de jonge geneesheer «deeds onstuimiger voort. ...Maar het •eheelt clan toch weinig of ik was needs geoordeeld," profaneerde hij „ja, ik weet waaraan zij sterft. Zij ia op liet. oogen lil ik een hinderpaal voor de nieuwe plannen van haar •chtgenoot, dien fraaien hertog voor wien ze haar broeder en weldoener vergiftigd heeft. Welnu, Philippe de ltequebru.no kent hinderpalen alleen «m ze uit den wag te ruimen en dat zonder dat meneer veel last heeft van gewetens,bezwaren Terwijl Raymond, bij de gedachte aan Wat [bij en Madeleine door de hertogin hadden moeten lijden, nog kookte van wraakzucht en heenging «onder dat Charles hem tot andere red ach ten had kunnen brengen, xtortte de 'jonge priester een vurig relied voor haar, die zijn geheele familie bijna diep ongelukkig ge maakt had. Op haar chaise-longue uitgestrekt fliewiklfold in een fluweel en ochtend japon sog rillend van de koude on- «lanks flink brandende vuur ia den haard, moest Clara wel het me delijden opwekken van ieder ander dan Raymond de Sintély. En de ar me zieke was geheel alleen. Men zou zeggen dat hier in het hotel de Oy- pières de dood [reeds heerschte, zóó stil en eenzaam was het in de groote kamers, zoo verlaten lag Clara daar, vergeten door iedereen De concierge, die dokter de Sintély opendeed, drukte op een knop. ,Men hoorde in de verte 'het scherpe ge luid van een electrische schel: ter stond versoheen hoven aan de breede trap een der kamervrouwen van de hertogin. Zondftr een woord te spre ken, ging Jz:ij den geneesheer voor door een aantal groote kamers, die hij1 zoo goed kende, en in den kleinen salon gekomen waar de hertogin lag, maakte .zij een lichte buiging en ging heen. i Clara sloeg- een weinig beschaamd I en verlegen de oogen op. Hard en ongevoelig keek de Sintély haar aan. „Men heeft mij verzekerd." zoo begon de hertogin, „dat de echte ge neesheer [is als de priester, die aan do roepstem van iedere zieke, zij het vriend of vijand, terstond gevolg geeft." Het gelaat van den jongen man t bleef onveranderd. „Dan heeft men u de waarheid ge zegd," sprak hij kortaf. „Het bewijs is dat ik, Raymond de Sintély, hier voor u sta Wat wenseht ge van mij, hertogin „Dat go mij doet herstellen. Gij verricht iederen dag wonderen op het 'gebied der geneeskunst: doe er ook een voor mij. Mijn krachten vermin deren snel, en ik verbeeld me dat gij1 alleen mij kunt doen herstellen." j Wat scheelt u dan Ze verklaarde hem uitvoerig al de verschijnselen van haar ziekte, voor zoover ze zich die herinnerde, terwijl haar oog .scherp op het gelaat van den dokter gevestigd bleef om .daar te bespieden welken indruk haar me- dedeelingen op hem maakten, j Dat was volstrekt niet moeieb'jk, want Raymond gaf zich niet de min- ate moeite om te verbergen hoe ern stig de ziekteverschijnselen der her- j togin hem toeschenen. I Na,dat ze alles gezegd had, begon Raymond haar langdurig te onder- zoeken, haar te ausculteeren cn de kloppingen van haar hart zorgvul dig te beluisteren. j Éindelijk daar begon hij te spre ken, een voor oen noemde Hij alles op i wat de zieke ondervinden moest, alle verschijnselen die sinds het begin der kwaal zich moesten hebben voor gedaan. j De oogen der hertogin schitterden, en zij kon zich nie! weerhouden uit (te roepen: „Ja ja, dat. is alles heel juist. Ik heb heel wat. vergeten te zeggen, maar het is inderdaad alles gebeurd zooals gij daar zegt. Heeft iemand u misschien over mijn lijden gesproken „Neen," klonk het kortaf. „Nie mand Maar gij moét alles ondervon den hebben wat ik zooeven opnoemde. Do wetenschap kent al die verschijn selen zeer nauwkeurig" „Dus kunt ge mij zeggen, aan wel ke ziekte ik lijd?" „Zeer zeker „Hoe gelukkig toch dat ik u heb laten roepen. Gij, die mijn ziekte kent, zult mij zeker ook weten te ge nezen." Nu eindelijk veranderde de uit drukking van (Raymond's gelaat. Zijn hoog voorhoofd scheen nog hoo- ger te worden, en in plechtigen ernst sprak hij' „God heeft .gezegdDie met het zwaard slaat, zal door het zwaard vergaan." Het klonk plechtig maar ook j onverzoenlijk. „Gij hebt uw broeder gedood, me vrouw," ging hij' voort-, „en het wa pen waarvan ge u bij' die misdaad bediend hebt, datzelfde vreese- lijko [wapen keert zich thans tegen u Doodsbleek, met starenden angs- stigen blik, alsof de woorden van j den geneesheer den geest van Ho- :rae,e de Cypières voor haar hadden [opgeroepen, richtte de hertogin zich op in haar stoel. niet in staat een woord te spreken. Eindelijk toch slaagde zij er in,! eenige klanken uit te brengen. Maar! 'wal vreeseüjké bekentenis bevatten die woorden, die haars ondanks haar ontsnapten. „Vergiftigd," stamelde ze, „dus toch vergiftigd!".. Een ontzettende schrik kwam over haar, nu aan haar helder verstand zich opeens in groot getal de kleine voorvallen der laatste dagen kwa men vertoonen, die de verklai ing van den dokter met onmeedoogende ze kerheid bevestigden. [Maar even snel begreep Clara, hoe dwaas en onvoorzichtig de enkele woorden waren, die zij' gesproken had, en dat tegenover Raymond de Sintély, die bijna veroordeeld was voor de door haar bedreven misdaad. Het doodsgevaar, de naam van dengene die haar vergiftigde dat alles verdw'een Voor een oogenblik tiit haar geest, door haar ontembaren hoog-moed daaruit verdreven. En ten slotte, was het dan abso luut onmogelijk dat Sintély zich vergiste. AVellc belang kon Philippe de Roquehrune want aan een an der dacht de ongelukkige vrouw niet eens er hij hebben, zich van haar te ontdoen En langzaam-aian trachtte ze haar zelfvertrouwen en haar moed terug te krijgen. iWas het niet dwaas van haar geweest Raymond de Sintély te 1 aten roepen fW.io Weet of hij geen komedie speelde teneinde haar bekentenissen te ontlokken! In dat geval was hij maar al te goed' geslaiagd. de her togin was het zich thans bewust. [Misschien ook dat hij thans op schrikkelijke wijze wraak nam over hetgeen zij [hem vroeger had laten lijden. Zou zij, de hertogin de Roque- bruiie, de dochter der markiezin de t Cypières, zich door een Sintély laten verontrusten en in verlegenheid brengen Al haar wilskracht te hulp roe pende, slaagde zij er in een ruwen lach uit te s too ten. „Ge hebt inder daad veel verbeeldingskracht, dok ter," sprak ze. „Ge zijt niet voor niets onder de warme zon van Indië ge boren. Jammer maar dat uw po gingen bij' mij nooit zullen slagen. Ik dank u voor uw bezoek. Mijn in tendant zal u dezer dagen komen bezoeken teneinde u .uwe schade loosstelling ,te voldoen. Intusschen nogmaals dank." Raymond stond op. Zijn stem klonk plechtiger en kouder dan ooit, terwijl hij ant woordde: „Aan hen die gaan sterven vergeeft men alles, mevrouw. Uw onbeschaamdheid beleedigt mij niet, uw komediespel evenmin. Bediigen kunt go mij niet meer. De misdaad die ge bedreven hebt ken ik even goed ais gij zelf. Wat mij betreft, ik heb nog nooit gelogen. W n- it vervolg

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1910 | | pagina 5