De Luie Broodbakkerij
Smakelijk Brood
A. VON DER MOHLEN Gr. Markt 25
Solied Schoenwerk is
Ho. 19.
van uitsluitend prima kwaliteit.
Mengelwerk.
MOED.
3 ANEGANG.
MKTS®
stelling op den 2en l'aaschdag a 1(1
cent te verkrijgen bij den Rode.
Namens het Bestuur.
Th. Broekhuijzeuj
le Secr.
Afdeeling SCHOTEN.
BoadsgebouwKerklaan,
Blken Zondag na, de Hoogmis ge-
I>»g«nh«id tot ruilen van boeken in
ÜSi Rondegebouw.
Namens het Bestuur,
B. 'Burger. Secr.
Afdeeling UITGEEST
Iede«en Zondag na de-Hoogmis tot
18 uur gelegenheid tot het halen
en ruilen van boeken.
Namens het Bestuur,
P. Twaalihoven, le Secr.
Afdeeling OVERVCEN en 0.
Zaterdag 10 Maart, 'sav. van
hajf 8 tot hal! 9, zitting Spaarbank SC
Thomas van Villa Nova (lokaal Zuster
school). Op denzelfden tijd zitting Spaar
kas St. Nikolaas (Winterprovisie) in cle
Catechismus kaïn er.
Namens het Bestuur,
W. .T. Jansen, l e Secr.
Afdeeling LlüSfc
BomdsgebcuwBondstraat H 47.
Zaterdag 5 Maart. 'sav. van 89
uur, zitting Spaarkas. Van 8 tol kwart
vóór 9 zitting Winterprovisie.
Dinsdag, 'sav. repetitie Zang.
Dfen leden van de Kanaalstraat en
Heerewcg Oosteinde, wordt bekend ge
maakt, dat N. Broekhof het rondbren
gen van de „Banier" heeft overgenomen
tpt Mei. Dan zal voor deze wijk een
.algemeen© oproep gedaan worden.
Namens het Bestuur.
A. H Schram a, Secr
Afdeeling S4SSP-NHF.IM en O.
Maandag 4 April, 'sav. te 6 uur.
•Sste Jaarvergadering van het Ondersteu
ningsfonds. Verslag van den penning
meester. Verkiezing van twee bestuurs-
Jeden, wegens bedanken van den pen
ningmeester Joh. van Diest en G. de
Groot, commissaris, aftredend. Daar zij
niet meer herkiesbaar zijn, kunnen e,an-
didatenlij.sten worden ingeleverd vóór
4 April.
Best. v. d. Onderafd. Ziekenfonds,
J. Bu rgm e ij er,' Secr.
HAARLEM.
R. K. Militaire Vereeniging.
Zoetentraat 18.
Het gebouw is dagelijks geopend, de*,
avond* van 610 uur en op Zon- pd
Fe**! dag-en den geheeleu dag.
Sint Jozefsgezellen-Vereeniglng.
"Vereenigingsgebouw Zoetestraat No. 3
Geopend des Zontlags van 12-3 en van
5-10 uur. Op werkdagen van 8 tot 10 uur
's avonds.
Liefdewerk: St. Joseph's-Ambachts-
leerlinges.
Patronaat voor jongens van 1216 jaar.
Zondagavond van 6—7Va ontspanning
«n gelegenheid voor inleg op de Spaar
bank.
Maandagavond van 7i/a9 uur, les in
schrijven en rekenen, voor de jongen?
van 12—14 jaar.
Dinsdagavond van 7y29 uur, les in
lezen, en godsdienstonderricht, voor jon
gens van 1214 jaar.
Woensdagavond van 7%9 uur, tee
kenen voor alle jongens.
Donderdagavond van 7%0 uur, les
in lezen en godsdienstonderricht, voor
jongens van 14—16 jaar.
Vrijdagavond van 1%9 uur, les in.
schrijven en rekenen ,voor jongens van
1416 jaar.
De ontspanning en de teekenlesseh
worden gehouden in het gebouw der
St. Vincentius-vereeniging, Zoetestr. 11.
De overige lessen worden gegeven in
-een der lokalen van de R.-K. Parochi
ale School, Gortesteeg.
Het bestuur is iederen Zondagavond
Se spreken in het St. Vincentiushuis,
Nieuwe Groenmarkt 22, van 67% uur.
R. K. Veroeniging tot bescherming
van meisjes, gen. „St. Martha."
Het Bemiddelingsbureau der Vereeni
ging is geopend eiken Dinsdagmiddag
van 12— 2 uur, voor betrekkingen ale
«dienstboden enz., lirmkeiv, Simime 22
alwaar voor R. K. dienstmeisjes wier
«ouders buiten de stad woonachtig zijn
iederen Zondag- en Woensdagavon van
316 ure gelegenheid bestaat tegen de
geringe vergoeding van 5 et. per week
haar vrijen tijd aangenaam en gezellig
door te brengen.
Aanmelding daartoe aan hel „Te Huis"
op bovengenoemde avonden.
St. Ro-a-vereeniging.
Tijdelijk Zoetestraat 12rood.
Het Bestuur is te spreken eiken 2en
Vrijdag der maand, des avonds tusschen
half acht en half negen.
Het doel dezer vereeniging isMeisjes
uit den dienstbaren stand van 12-16-
jarigen leeftijd gratis in het naaien
en aanverwante vakken, alsook het
knippen, te onderrichten.
Het onderwijs wordt gegeven eiken
avond der week, uitgenomen den Zater-
<Ja& des avonds van half zeven tot
half negen.
Aangifte van leerlingen tweemaal per
Jaar op een steeds in dit blad te ver
snelden datum.
Sf. Elisabethsvereeaiging.
inleveren van ziekenbriefjes Maan
dagavond tusschen 7 uur en half 9.
.Woensdag- en Vrijdagmiddag tusschen
1 m 2 uur, Jansstraat 49.
Maria-vereeniging.
R. K. Vereeniging tot bestrijding van
het drankmisbruik vergadert elke twee
maanden, hetwelk vooraf in de agenda
dezer courant wordt bekend gemaakt.
De Mariaver. heeft een onderafdeee
iingk Meisjesboa d, voor lede» tm
11—16 jaar, die aok tweemaandelijks
vergadert ep Zondags 's xtamidd. 4 uur
in 't gebonw St. Ravö, Smedastraal.
In de vergMlerHig is gelogeahead zich
voor het iktaaatschap te laten inschrij
ven; tusschen tijds bij het secretariaat
der vereeniging Z ijl w eg' 21.
„ABTI Sf RELieiONI".
Secretariaat: Jaaastr. 29. Roosveldsfr. 45
Diractenr: CABHL FHILIPPEAÜ.
Vrijdag 11 Maart e.v. repetitie in het
gebouw „St. Bavo", Smed,estraat, aan
vang der repetitie voor «lames te 8 uur
precies, voor hoeren te kwart vóór 9
precies. Tevens ballotage der candidaai-
Dames- en heerenleden kunnen gebruik
maken van bet rpchj van introductie,
volgens Reglement, Voor niet-introdu-
cé's, welke w.ensehen zich bij de Ver-
c|e|niging aan te, sluiten, bestaai alsnog
gelegenheid zich aan té' melden aan het
repetitielokaal bij den Directeur of bij
het Bestuur-.
y Wij herinneren den leden er aan dat
Re hesluiten. «Ier Alg. Vergadering ii*
werking zijn. getngden.
HET BESTUUR.
HENRI O. J. CARELS
voorheen Paul Kaisea*,
LEVERT:
i.
- Ik zeg u, ge moet vliegen ge
zult vliegen... morgen.
Ik kan niot. Dring er niet op
aan. Ge begrijpt dat niet. Maandag,
gedurende mijn proeftocht, overviel
't mij. Ik keek naar beneden. Mijn
oog mat deu vreeselijken afstand tot
de aarde Ik dacht, wat er gebeuren
zou ais mijn motor of een van de
voornaamste deeien van niiju ma
chine onklaar raakte. En mjjn hoofd
duizelde.
Hoe ik den grond weer bereikt
heb, weet ik niet. Ik kan morgen
uiet vliegen. Ik zal Daar den secre
taris schrijven. Ik zal mij terug
trekken, ik zal zeggen, dat ik on
verwacht weg werd geroepen, of
iets dergelgks. Het doet er uiet toe
Engeland zal winnen. Massingham
zal den Franschman verslaan.
Lafaard.
Dat ééne woord klonk door de
stille kamer, en de twee mannen -
brj, die het hoonend had geuit, en
de ander wieu 't in het gezicht ge
slingerd was keken elkaar strak
aan, de oudste met toornige oogen, de
jongste met doodsbleek gelaat en
bevende lippen.
Geen van de twee hoorde stappen
naderen. De kruk van de deur werd
zacht omgedraaid en bleef zoo, of
iemand buiten op het punt stond de
ka ner binnen te treden, maar werd
weerhouden.
Gij een Carnforth I een laf
aard 1 zeide de oudste man. Bp den
bemel, had iemand behalve gij zelf
mijn eigen zoon 't gewaagd,
mij dat aaD te doen, ik zou hem de
woorden in de keel hebben terug
gedrongen.
De jong" man zweeg. Zijn oogen
staarden, 't zweet parelde hem op
het voorhoofdde hand die den
hoek der tafel omklemd hield, beef
de Was dat de stoute luchtreiziger,
wiens daden twee halfronden hadden
doen beven?
Hjj was het, maar met dit ver
schil dat hij nu zijn moed verloren
had. Een schrander man kon, dat
teergevoelige, fijnbesneden bjjua
vrouwelijk gelaat beschouwend be
grijpen, waarom t lichaam was op
gestaan tegen den geest- Misschien
was de moed van Norman Carnforth
wel altijd grooter geweest dan zijn
kracht.
Sir Geoffry Carnforth de vader
een man van 't Brittche type,
bad nooit geweten wat angst was en
duldde dien ook niet iu anderen.
Ge moet vliegen... ge zult'vlie
gen, morgeu, zeide hij nog eens.
Eu weer antwoordde de zoon:
- Ik kan niet.
Kan niet? herhaalde de baron,
f at bestaat uiet. Norman, ik loop
niet met mijn gevoelens te koop,
maar dit kan ik zeggenik ben
trotsch op u. Toen ge jong waart,
waart ge een sukkelaar en dikwijls
voelde ik verdriet bij de gedachte,
dat de hemel mij zoo'n afstamuue
ling hed kunnen schenken. Maar ge
heht u beste tradities der Caruforths
waardig getoond. Ge hebt mijn ver
wachtingen overtroffen. Zal dit nu
het einde zjjn?
Neen, riep de baron. Luister.
Niemand weet wat ge voor mij zijt.
Maar eer zou ik u willen begraven,
dan uw huid te zien bergen door laf
heid. Denk er nog eens over. Over
win uzelf. Vlieg morgen en alles is
in orde. Maar weigert ge te doen,
wat ik vraag, dan wil ik u niet
terugzien. Ik zou liever geen zoon
hebben, dan een die een lafaard is.
Met deze woorden verliet de baron
de kamer. De zoon liet zich in een
stoel vallen en zat met het hoofd
in de handen in een toestand, nauw
grenzend aan totale geestelijke in
zinking.
Massingham, gij zult winnen.
Denkt ge?
Ik ben er zeker van. Alles i»
in uw voordeel.'Er is zoo goed als
geen wind. Gij met uw lichte mo-
noplaan zult voor hebben op Carn
forth met zijn veel zwaardere bi-
plaan. Wat Le Huret betreft, ik
geloof niet, dat die kans heeft. Wat
denkt gij er van?
Nu ge 't zegt, antwoordde
Massingham, 't geluk schijnt wer-
keliik van morgen met mij te zijn.
Ik ben er mee in mijn schik, Tom.
Elk kansje op geluk vandaag neem
ik aan. 'fc Succes beteekeut meer
voor mij, dan ge meent,
Ge speculeert op den prijs,
hé? Nu, een fraaien beker en 25.000
fr. zijn niet te versmaden.
- Daaraan dacht ik niet.
O, aan de eer dan?
Evenmin aan de eer.
Wat was 'fc dan in s hemels
naam
Maar Massingham was bezig met
zijn machine en deed of hij niet
hoorde. Hij liet ze een laatste in
spectie ondergaan voor den aan
staanden tocht. Hp liep eromheen
betastte de doelen met de vingers,
hier een schroef bevestigend daar
een stang wrijvend. Hij vervulde
zijn taak met liefde, of zijn aero-
plaan een levend wezen was.
Hallo. Daar gaat Le Huret.
MassiDgham keek op en zeide:
't Zal mij benieuwen, hoe hij
het er zal afbrengen. Hij is een
goede kerel, dapper als de beste, en
een sportman in merg en been.
H.
Onder den blauwen hemel zweef
den bevallig de witte aeroplanen,
strijdend om de prijzen.
Toen kwam de groofce gebeurte-
tenis vau den dag: de kamp om 't
bereiken van de grootste hoogte,
waarin Norman Carnforth, Victor
Massingham en de Fransche kam
pioen Le Huret zonden opstijgen.
De menigte was tot aanzienlijke
afmetingen aangegroeid. De aero
drome was een bewegende massa
en buiten verlangden nog duizenden
te worden toegelaten. Elk plaatsje,
mijlen in 'fc rond, was bezet. Een
menschelrjk wezen had zelfs den
top beklommen, van Dobbin's Hill,
een vlakken heuvel, op ongeveer
een halve mijl van de aerodrome.
Hij stond daar het schouwspel gade
te slaan door een binocle.
Spoedig werd het roode vlaggttje
gehe8chen, toen verscheen rechts de
blauw-witte vlag, die het begin van
den strijd aanduidde en links de
kleuren van de mededingers: die
van Carnforth, '1 vermaarde roode
ovaal met de witte ster, die van
Massingham het blauw met de drie
evenwijdige streepen, die van Le
Huret de beroemde driekleur. Even
daarna kwam een troep werklieden
uit de loodsen en rolde de machines
naar buiten. De luchtreizigers zelf
waren in stille afwachting.
Dat is Le Huret, die in dat
Norfolkpak met kniebroek en kou
sen, zeide er een uit de menigte,
die wel ingelicht scheen. Die naast
hem is Massingham, met dien brui
nen overjas en wollen muts. En dat
tengere kereltje daar in de achter
hoede, met dat leeren pak en die
oogkleppen, is Carnforth. Die ziet
er niet stevig uit, hé? ,Maar hij
mag er wezen, als 't op vliegen
aankomt.
Andereu nog dan dezen spreker
hadden den beroemden man in 't
oog gekregen én een koor van
stemmen vereenigden zich in den
kreetBravo, Carnforth
De geestdrift plantte zich voort
over de uitgestrekte aerodrome;
toen verhief zich een gejRich, de
luchtreizigers stegen op.
De stevige biplaau vau Carnforth
zweefde statig als een albatros, ter
wijl de lichte, sierlijke inonoplaan
van Massingham en Le Huret als
reusachtige libellen voortbewogen.
De opmerkzaamheid was voor
namelijk gevestigd op de behendig
heid en deu moed vau den Fransch
man. Kalm een sigaret rookend,
liet hij zijn machine stijgen en over
de menigte zeilen. 'tVolk juichte
en hooger steeg de machine.
Het rees tof een hoogte van 100
voet en begon toen te zeilen met
een angstwekkende snelheid. De
toeschouwers konden het snorren
van de inouoplaau hooren. Een
dunne straal benzinedamp, wit af
stekend tegen de blauwe lucht,
herinnerde er aan. dat de machine
niet zoo goed werkte als mogelijk
was.
Steeds hooger rijzend, vloog Le
Huret boven de tribunen, verliet
de aerodrome en beschreef een
oogenblik later een grillige acht
boven een vlaggemast. Dit alles
was enkel tot genoegen van de me
nigte, want de Franschman. be
merkend dat zijn machine niet in
orde was, zag zich gedwongen te
daleD, zij het met tegenzin.
Hij gaf zijn mach ne over aau
de werklieden en volgde hen naar
de loodsen.
Intusschen waren de twee Engel-
schen steeds hooger gestegen. Een
hoogte van 300 voet was bereikt,
dan 400 voet. Eerst zette Massing
ham met kracht aan, 't geen een
oogenblikkelijk antwoord van Carn
forth tengevolge had. Toen was 't
Carnforth's beurt om boven den
ander te stijgen, om zich een oogen
blik later door Massingham te zien
inhalen.
De geestdrift onder de menigte
werd koortsachtig. Velen waren er,
die niet langer naar boven durfden
kyken ze vreesden getuige te zul
len zijn van een ongeluk. Plotse
ling barstte een machtig gejuich
los. Het sein was geheschen, dat
het record geslagen was.
Toen zag men Massingham een
oogenblik besluiteloos blijven drij
ven. Houderden kijkers werden op
zyn machine gericht. Ja, 't was
zoo. Hij scheen stil te blijven toen
begon zijn monoplaau te dalen.
Het volgend oogenblik rees een
kreet op uit de menigte
Carnforth wint.
Ja, de overwinning was aan hem.
Hij steeg al hooger. Massingham
ging voort met dalen. Hij bereikte
deu grond en was onmiddelijk om
ringd door vrienden. Ze wenschten
hem geluk met zijn prachtige vlucht
en betreurdeu, dat ze hem niet als
overwinnaar konden uitroepen.
Maar Massingham antwoordde
met geen woord. Zijn gezicht was
ondoorgrondelijk.
Maar wie was in staat op het
oogenblik aan Massingham te den
ken Aller gedachten waren samen
getrokken op den eenzamen reiziger,
die in de lucht bleef Carnforth.
Hij had een hoogte bereikt, die
onweerlegbaar zijn superioriteit be
wees, en nu maakte hij zich tot da
len gereed. Als hij 't veilig vol
bracht, zou weer een glansrijk feit
bij zijn roem gevoegd worden.
Steeds daalde feij. Er was een
algemeen gedrang onder de toe
schouwers naar de plaats, waar hij
verwacht werd te landen. Dan
volgde ademlooze stilte.
De machine daalde tot op 100
voet boven de groote tribuuntoen
veranderde 't van koers, zweefde
weg ih de richting^ van Dobbin's
Hill. Eer de kijkers hun^verwon-
dering konden uiten, was het uit
hef gezicht verdwenen.
De menigte was radeloos.
Intusschen had de biplaan Dob
bin's Hill bereikt en landde zacht
op den vlakken top. De luchtrei
ziger sprong er uit, zette zjjn leeren
motorpet en zijn oogkleppen af en
ontpopte zich als een achttienjarig
meisje; 't was Norman's zuster,
Madge, een echte Carnforth.
Norman want hy was de wach
ter op den heuvel was naar
haar toegesneld, greep haar handen
en keek haar aan.
Madge, ik wilde dat ik u
zeggen kon hoe ik over u denk,
maar ik kan geen woorden vinden,
om het uit te drukken. Het was
prachtig, heldhaftig.
Vlug, riep het meisje. Ga er
in. Vlieg naar de aerodrome. Ver
lies geen oogenblik. Ik kan bene
den de menschen al zien bewegen.
In eenige oogenblikken zullen ze hier
zijn. Ze zullen den list ontdekken.
Dat moet voorkomen worden. Vlieg,
nu het nog lijd is.
Carnforth wendde zich plotseling
tot haar.
Ik kan het niet. Kan zoo'n
laffe kerel de belooning gaan ont
vangen, die gij met uw prachtig
vliegen hebt verdiend?
Ze sloeg de handen samen.
C4e moet... voor vader... voor
mij... de eer van onzen naam. Vlug,
mijn hoed en mijn langen mantel.
Ge hebt ze toch meegebracht?
De menigte op het vliegveld
voelde zich verlicht, toen ze Carn
forth zagen komen aanvliegen. Hy
daalde op den grond.
Het leek, of de hel was losge
broken. De jonge luchtreiziger kreeg
een ontvangst, die niet te heschrij
ven is. Hij werd op de schouders
het vliegveld rondgedragen.
De oogen van sir Geoffry Carn
forth waren vochtig.
III.
Madge hoorde, op den heuvel
staande, de toejuichingen, die de
aankomst van haar broeder ver
kondigden. Toen haastte ze zich
naar beneden met schitterende
oogen.
Plotseling stond ze stil een man
naderde haar. Het was Massingham.
Toen hij naast haar stond, keek
hij haar in de oogen en zonder
eenige inleiding vroeg hij op den
man af
Waarom deedt gij het?
Madge keek hem verschrikt aan,
ontsteld, dat hij alles wist. Ze kon
niet antwoorden.
Ik heb uw geheim geraden,
zeide hij. Ik zag, dat gij het waart,
van het eerste oogenblik af, al
scheen uwe wonderlijke gelijkenis
met Norman iedereen te misleiden.
Ik dacht niet dat een meisje zich
zoo dapper kon toonen. Die daad
is de moedigste die ik ooit heb
gezien, en de herinnering er aan
zal mij bijblijven, zoolang ik leef-
En nu vraag ik. waarom deedt ge het?
Beloof mij, zeide ze, dat ge
geen woord zult spreken, over het
geen ge weet.
Ik beloof, wat ge vraagt, zeide
hy.
Dank u, zeide ze fluisterend,
De geschiedenis is gauw verteld. Ik
was bij de kamer van mijn broer
gisteren avond en hoorde bij toeval
een twist tusschen hem en vader.
Het zat zoo. Norman had deu moed
laten zinken, dat kan den dapper
sten soms overkomen, niet waar';
Hij zeide, dat hy vandaag niet kon
vliegen. Vader was kwaad. Hy be
schuldigde Norman van lafheid
Eindelijk verliet hij hem en Nor
man had deze keuze: of vliegen,
5f alle aanspraak op vaders achting
verbeuren. Toen vader heengegaau
was, giog ik bij Norman. Hy was
uitgeput. Den tocht beproeven was
een pbvsieke onmogelijkheid. Er
scheen slechts één middel te zijn
om hem te redden. Ik sloeg voor
in zijn plaats te gaan. Eerst was
Norman verbaasd. Maar ik herin-
uerde hem er aan, hoe hy eens be
kend had dat ik zijn aeroplaan bjjua
even goed bestuurde als bij. Toen
zeide hij dat de menschen my bijna
zeker zouden herkennen. Maar ik
toonde hem aau, hoeveel wjj op
elkaar gelijken en dat niemand ver
denking zou hebben als ik gekleed
was in zijn leeren pak, met zjju pel
en oogkleppen. En eindelijk stemde
hij toe, enhet overige weet ge
De gedachte aan hetgeen op het
spel stond, stelde mjj in staat de
vlucht te volbrengen. Ik scheen op
een of andere wjjze geïnspireerd.
Ik denk niet, dat ik het nog eens
zou kunneo doen.
Is niet noodig, dat ge het
nog eens doet, zeide hjj. Eens is
voldoende.
Een oogenblik keek ze voor zich,
maar haar oogen zochten plotseling
zjjn gelaat, lachend zeide ze:
Ge hoopte te winnen, niet
waar? Tracht me niet te misleiden,
want ik weet. hoe ge uw hart erop
badt gezet. Kunt ge het mij ooit
vergeven?
Hij keek iu de schoon© oogen die
naar hem waren opgeslagen.
Ja, ik wenschte te winnen.
Weet ge waarom Omdat ik u lief
heb, Madge. Ik heb u lief gehad
van den dag af dat ik u voor het
eerst zag. Toen vreesde ik, dat ik
u nooit de mijne zou kunnen noe
men. Maar ik dacht, dat het mis
schien zou helpen. Daarom wenschte
ik den beker te winnen.
Welk verschil zou dat gemaakt
hebben? zeide ze, terwjjl tranen in
haar oogen glinsterden. Weet ge
niet, dat ik u liefheb? Ik heb u
a 1 tijd lief gehad.
En haar hand zocht de zjjne. Met
een kreet van dankbaarheid sloot
hij haar in zjjn armen.
Normou Carnforth wordt thans
door niemand overtroffen in de
luchtreizigers wereld. Zijn gebrek
aau moed was slechts tjjdelrjk. Maar
als ooit weer gevaar mocht bestaan
voor een geestelijke verslapping dan
is er een ding dat hem staande zal
houdende heriunering aan de held
'haftige daad van zijn zuster.
Het goedkoopste adres voor
N. PISCAER.
x+x+x+xJxJx+xfxf fx
af te dingen, 240.000 gulden voor zijn
parel betaalde en hein verz«x'ht hel
kleinood den volgenden dag op een be
paald uur te komen brengen.
Toen de FJorentijner daar kwam,
vond hij Gresham met vele vrienden
tafel .Hij kreeg zijn geld en werd uil-
genoodigd mee to dineeren.
R ijhet dessert stond Gresham op,
nam zijn glas en liet daar den parel iu
vallen, die hij toen, tot verbazing van
de gasten, dn gruzelementen ^tampte.
Daar goot hij wijn op en het glas in
de hand nemend, bracht hij een dronk
uit op le Koningin en hij sprak:
..Keer nu, mijnheer, naar Italië en
Spanje terug en vergeet niet, ats gij
spreken wilt van de armoede onzer
Koningin, «lat zij rijk en machtig ge
noeg is- om onderdanen te bezitten,
die parelen als de uwe op haar gezond
heid kunnen drinken.
Zulk een daad kon koningin Eliza
beth niet onbekend blijven, zij liet den
reeder Thomas Gresham bij zich ontbie
den en benoemde hem tot ridder, als
belooning voor dc. ridderlijke wijze,
waarop hij voor den roem zijner Ko
ningin opgekomen, was.
Een hooghartige Engelschman.
In het jaar 1693 kwam oen Floren-
tijnsche koopman naar Engeland, die
een zeer kostbare parel ten verkoop
bood. Hij liet het ook zien aan ko
ningin Elizabeth en vroeg haar 20.000
pond sterling, wat dus ruim 240.000
gulden in onze munt Is.
De Koningin, die, mi ar men weet,
bijzonder veel van pracht hield, zóó
zelfs, dat zij voor iederen dag van het
jaar een nieuw staatsiekleed bezat, vond
toch dezes om te hoog. En hoewel zij
verklaarde ,dat zij het kleinood graag
had gekocht, vond zij geen aanleiding
te verzwijgen, dat haar middelen haar
niet toelieten het te koopeiL
De FJorentijner ging mismoedig heen.
Aan een vriend vertelde h ijhet voor-
Aan een vriend vertelde hij het voor
val en meende verdrietig: „ik had hee-
lemaal niet naar Engeland moeten gaan.
D eKoningin daar heeft geen geld. In
Spanje koopt de eerste de beste grande
mij mijn parel af."
Deze bewering werd verder verteld
en kwam ook Ier oore van dm schat
rijken Londenscheu reeder Thomas
Greshamg, die den Flor ent ijner, zonder
Telefoon No. 1471.
s HAARLEM i-
Specialiteit in WITTE en TRICOT GOEDEREN, ROKKEN en BLOUSES.
De geneeskracht van een haas.
De jacht is gesloten, de rust is
voor de leden der familie Lepelman
weer ingetreden, zoo brutale stam
pers die rustige rust niet. wreed ko
men verstoren.
Dat alles is bekend genoeg', maar
minder zal geweten, worden, dat
voorheen de haas niet alleen, als te
genwoordig, haze-peper en gebraden
haas leverde, maar iu de geneeskun
de een groote rol vervulde.
Een haasje toch gai' velerlei mid
delen om zieken genezing te brengen
en de voornaamste worden aldus ver
meldde wol met honig vermengd
en tot pillen gedraaid, was een mid
del tegen breuken; de asch van het
hazen haar genas bevxoeren voeten en
tot een tampon gedraaid stopte ze
direct neusbloedingen. De huid van
de lepels, met melk gedrenkt, hielp
zeer tegen zieke oogen en de asch
der lepels was goed tegen bloedin
gen.. Tot witte asch gebrande hazen-
schedel vermengd met venkelzaad en
os sepiae leverde, ©en tandpoeder, en
zonder de laatste bijvoegingen een
bloedstelpend middel. Het meel van
de voetwortel beenderen bezigde mefi
in witten wijn als diurecticum. Dat
was evenwel niet alles, want hazen-
bouillon gaf, gebruikt als waschmid-
del, verrassende uitkomsten aan lij
ders bij podagra, maar vooral het
bloed, gemeenlijk als zweet bestem
peld, was probaat' voor tal van kwa
len. Een haas in de maand Mei
het is ons niet duidelijk waarom juist
in Bloeimaand gevangen en le
vend opengesneden, ga.f bloed dat di
rect genezend werkte, wanneer het
b.v. een lijder aan de zoogenaamde
„roos" met een linnen doek op de
zieke plaats werd. gelegd; zoo wer
den nog half de zeventiende eeuw ia
apotheken verkocht doekjes ge
denkt in zulk hazenbloed. De roode
loop werd genezen met bloed vaai een
haas die jn den „loop geschoten"
was. Het krijgen van tanden de
plaag voor zoovele jonge moeders,
wier kroost in die periode verkeert!
werd (zeer bevorderd door het
bestrijken van het tandvleesch met
hazeniiersenen en de longen van
Lampe, den hardlooper bij1 uitne
mendheid, werden met succes aange
wend bij ziekten aan voeten en bêe-
nen; de gai, weer vermengd inet ho
nig, was goed voor oogziekten, even
als de wol hierboven vermeld, maar
verdreef ook, in het oor gesmeerd,
doofheid. .Had men last van slape
loosheid, dan was toepassing dér gai
met brandewijn een best middel. Ver
der konden nog tal van middelen toe
gepast worden, die hier niet in bij
zonderheden kunnen vermeld wor
den
jWde had dat alles achter zoo'n
smakelijke haas gezocht?
Mocht men soms lust gevoelen de
oude middelen te beproeven, dan zou
men ten .slotte tegen slapeloosheid
alsnog kunnen bezigen de wel
eenigszins zonderlinge mededeeling,
dat een „gedroogde" koekoek, ge
naaid in een hazenvel, onder het
hoofdkussen moest geschoven wor
den
O.
TRAGISCH.
Al e e.s ter: „Wat voeren jelui daar
uit op d© vijfde bank? Een touw! Hier
«net Üat touw!"
Zoo geschiedde hel en meester stopte
bet (touw in zijn zak.
„Allo, Jan," klonk het uil meesters
mond .tegen den, knaap, die met het
touw gespeeld had. „Kom eens hier
voor de klasse en breng je boek mee."
Jan kwam er nie't uit. Twee groote
tranen biggelden over zijn wangen, maar
hij ^ei niets.
„Waar blijf ie?" herhaalde meester.
„Ik kan niet, meester," snikte Jan,
„ik kan me boek niet vasthouden als,
ik me handen in me zakken, heb, en, lik
kan me handen, niet uit ine zakken
halen, omdat ik het touw niet meer
heb, waarmee me broek is vastgebon-
xfx4x4x4x4X f X X 4x fX 4 X 4
