DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND. De Boekerij der vereeniging „Geloof en Wetenschap". SchuBd besef. Kimémwmh'mmwm»% 2S«8S-S3s Haarlem BUITENLAND. S4®te Jaargang Mo, 7142. bureaux van Redacts® en Administratie lw«®i*©oinwMi»»«8 T•iafooanammtr I486. Voor advertentjan rW&mas buiten Haarlsm »r. :1b agentschappen wends men rich tot RSCARDO's Advertentie-Bureau, N. Z. *»©*atiei»Bwr8f»»w8. Voorburgwal 242, Amsterdam, int. Telefoon 1020, Bij dat nummer be hoort een bijvoegsel „Voor de Huiskamer." 't Koninklijk bezoek. BELGIË. DUITSCHLAND. FRANKRIJK ENGELAND. DE BALKAN. FEUIÏ LETON 7) DINS SAC t5 M URT 1910, 0 m.*»rwjv rows H sw*rt#nv <4«* f/tu»-sen,, w*av assenM» gewettigd (fcows der gemeente) y«» lift o* piaittimn ia Wwdar'Ató per po«t i rJl>anw«TffiiS- 7 3 ,85 1.R5 1.80 »,<-« S®R>JJïü„ DE» ADVSRTRMTien: i Van 16 regels 60 os-at (contant 50 cent). Iedere regel meer 10 owiL Buiten Haarlem en de Agentschappen 16 cent pet regel. (Buitenland 20 cent.) Reclames dubbel tarief, Dienstaanbiedingen 25 cent (6 regels), driemaal voor 50 cents (a oontant). Alle toeiaietMte ahooaé» cp dit M, dtc in h&i hantt eener vsrsekerlngapolk «tl», *$ra volgons de bepaflogen op de poiineo vermeld, tegen DogelakScen vwzefeerd va» GULDEN bij verlies vau GULDEN bij ievevtiutne* jwge- ncbiktbeid tot wprken GULDEN bii overtikten GULDEN bi) verlui# vac éen hand 'jf voet. GULDEN bij verlies var éen oog. GULDEN b« verlies vbd éen duim één wijsvinger. GULDEN bf; verlies vae éen anderftc vinger. Df attkeerln» rtcw Heffrng?!*© •«-<>-«?» door d<» tlmotschaopij Oee«tr" B{|haa(oor voor Haarlem de Nederlandsche Credietbanb Nlenwe Onicbt U. [We hebben onder „.Stadsnieuws" een. bericht, dat „Koninginnedag-" zich a,l opmaakt hot het bespreken en vormen van plannen voor feeste lijkheden bij het a.s. officieel bezoek v,an Hare Majesteit de Koningin. Plraehtig Aan geen betere handen kan dat zijn toebetrouwd. Maar toch is er nog wat méér noodig; Een Commissie van notabele inge zetenen moet dunkt ons a.an het hoofd staan van die feesten, ook al -worden z'e door de vereeniging „Koninginnedag'georganiseerd. En onze burgemeester is dó aange wezen m,an, die zulk eane commissie, waarin alle schakeeringen der burge rij1 zitting zullen hebben, kaïn bijeen roepen. Wib meenen daarom met allen eerbied en bescheidenheid onzen burgemeester te mogen vragen het initiatief te nemen tot de samen stelling .van een officiëele Feest commissie, welke de gansche burge-. rij1 van Haarlem vertegenwoordigen zal. In zijn bekende brochure „Het pa pieren gevaar", zegt de Eerw. Pater Hyaainth Hermans: „Het papieren „gevaar is ons niet straffeloos en „zonder letsel voorbijgegaan. Als „een Meistorm zijn de moderne be grippen heengevaren over den b'lan- „ken bloesem tuin van Roomsche ge- „loofsinnigheid en zedenzui verheid. „Het Katholieke geloofsleven is „zeldzaam oppervlakkig geworden, „vol uiterlijken schijn en halfheid. „Het Katholieke gevoel is geknakt, „de Katholieke zin verzwakt, het „Katholieke geweten verstompt, het. „Katholieke willen verlamd1. Daar zal er, ook onder ons, nie mand zijn die het Roomsche leven kent, of hij stemt in met die woor den. Het papieren gevaar de neu trale, ongodsdienstige en slechte lec tuur heeft ook ten onzent groote verwoestingen aangericht, enorme bressen geschoten in den muur van Roomsche standvastigheid en stoe re geloofsovertuiging. En de strijd tegen „het papieren gevaar" moet dan ook door een ieder «die het wel meent met, 't Katholieke teven, gestreden worden met. de ui terste kracht. Die strijd is een directe, een posi tieve, een actieve strijd. [Want de strijd tegen het papie ren gevaar is er eene vóór de g o e d e lectuur, vóór de volksontwikkeling, vóór do opvoeding van het volk door goede geschriften, vóór de ontspan ning van het publiek door onscha delijke, aan geest en hart geen on- heil toebrengende boeken en geschrif- I ten. En omdat het gebied der goede lectuur zoo ruim is, kunnen alle Ka- tholieken in de eerste plaats, maar j ook alle Katholieke vereenigingen als zóódanig, ieder het zijne of hare er toe bijdragen om in eigen kring of door eigen en eigenaardige middelen 't kwaad der slechte, godsdlenstlooze, onzedelijke, slechte leering; brengen de boeken, geschriften en couranten te bestrijden. De vereeniging „Geloof en .Weten schap" te Haarlem heeft ha;ar deel van die taak op zich genomen en zal eerlang daadwerkelijk pogen mede te doen aan de bestrijding der slech te lectuur in haren kring. Binnenkort toch zal do gemakke lijk ingerichte, in het centrum der stad gelegen boekerij dezer vereeni ging-, tot welker totstandkoming vele nobele Katholieken onzer stad heb ben medegewerkt., na; het inroepen van den zegen des Allerhoogsten over den arbeid dien men staat aan te vangen, worden in gebruik ge steld. Het leek ons goed, vooraf iets mede te doelen omtrent den aard en den werkkring van deze boekerij1, omdat zij onder de Roomsche biblio theken te Haarlem een afzonderlijke plaats wil innemen, en óók omdat de belangstelling voor de nieuwe stich ting, naar wij vernemen, in verschil lende kringen groot; is. De boekerij van „Geloof en Weten schap" wordt gevestigd in het voor name heerenhuis, dat de Sint Elisa beths-vereeniging sinds eenigen tijd heeft betrokken in de Jansstraat, vlak bij1 de Kerk van St. Joseph Op de zeer ruime ach ter-bovenzaal, die spo,edig: ook nog van een ruim balkon zal worden voorzien, is de boekerij ondergebracht, en deze zaal is voorloopig' tevens ingericht als leeszaal. De bedoeling is n.l. om in den aan vang', totdat de boekerij' langzamer hand door giften en aankoop zóó groot is geworden dat het zonder moeielijkheden kan gebeuren, zich te bepalen tot het geven van gelegen heid, de voorhanden zijnde lectuur op de plaats-zelve te raadplegen. Vooral aan d> a, deel.ng „Liters, tuur" is en wordt groote zorg .be steed, teneinde het nieuwste en beste van wat de Katholieke, (en voor zoo ver het kan ook de andere) letter kunde, in Hollandsche en vreemde taal, zal aanbieden, aan de leden te kunnen geven. De afdeeling „Apologie" is nu reeds goed voorzien, en wordt ge regeld aangevuld. De afdeeling „(Geschiedenis' Jbie- va,t ook reeds een flink aantal num mers, terwijl allerlei tijdschriften in verschillende jaargangen compleet zijn. Ter lezing; zullen geregeld worden nedergelegd de meest-bekende Ne- ilerlandsene en eenige andere buiten- landsche Katholieke tijdschriften en periodieken, terwijl het bestuur zich. aanbevolen houdt voor wenken .of wenschen op dit, gebied. Zoo spoedig: mogelijk za,l ook de uitgifte van boeken buiten de boe kerij ter leen gegeven, een aanvang nemen. Aldus is naar van de zijde vm het bestuur ons is medegedeeld de werkkring dien men zich van de boekerij der Vereeniging „Geloof en Wetenschap" voorstelt. Men ziet, dat er geen sprake is van concurreeren met bestaande Ka tholieke bibliotheken. Integendeel de boekerij; van G. en jW; beweegt zich op geheel ander, gebied, niet louter als ontspanningsbibliotheek, maar zoo mogelijk sociaal- en lite rair opvoedend. Juist op dit laatste gebied is er ontegenzeggelijk een tekort onder ons. Katholieken, en het verflauwen van den Glhristelijken geest, liet verslappen van het ware Room sche leven wordt zeer zeker in de hand. gewerkt door dat gemis, dat veten onzer zoo vaak verplicht óf wel den toevlucht .te nemen tot z.g neutrale, vaak beslist „ongodsdien stige boekerijen, ófwel het kwaad, on bestreden te laten bij: gebrek aan te gengif. •Wii komen op de boekerij van „G. en W7' natuurlijk terug Dit korte woord moge echter, nu de inwijding en opening ervan voor de deur is, aanleiding ge ven tot war me belangstelling vooral van de- in tellectueel-ontwikkelden onder ons, opdat deze boekerij piet blij've een dood© verzameling van geschriften, maar het goede wooid zijn werking doe in de geesten en zielen en zóó leve, ten bate van katholieke ont wikkeling, katholiek leven, en ka tholiek geloof! KONING ALBERT EN DE UONGO. Koi ing Aloert doet met de groote sommen, die hem uit den Congo vol. ens het overneme-verdrag worden uil* efcrerd, anders dan wijlen Leopold 1 Hij heeft een 'eitlioen bestemd voor den strijd tegen de slaapziekte in den Congo, en i.og 500,000 Irancs voor den houw van hospita.en 500.0(0 trance voor tehuizen ten dienste van oude Atnkaanders en 500,000 francs voor de weduwen der kolonialen. Bovendien echter heeft koning Albert een bedrag van 50,000 francs bestemd voor de Europeeeche vronwen, die baar echtgenooten naar den Congo zouden willen vergezellen, benevens een bedrag van 25,000 francs voor de religieuzen, die tot nog tóe naar Afrika vertrekken zonder hoop ooit naar het moederland te zullen terug keeren en veelal na een vijftien- of twintigjarig verblijf in den Congo daar, uitgeput door het slechte kli maat, sterven. Het voor deze heldhaftige zusters bestemde bedrag zal haar iu de gelegenheid stellen nog eens naar het moederland te kunnen terugkeeren. DE RIJKSKANSELIER NAAR ROME. De reis van den rijkskanselier naar Rome is nu officiëei op het begin van ae Goede Week gesteld. Woensdagzal von Bethmann-Holiweg door Z. H. den Paus iu particuliere audiëntie ontvangen worden. Tot na Paschen zal de rijkskanselier in Rome blijven en dan o a. ook deelnemen aan een groot gala-diner, dat d-i kardinaal-staatssecretaris te zijner eer geven zal. V RED E MET ENG ELA N D Zaterdagavond heelt prins Hendrik van Pruisen aan een maaltijd van de üostaziatieche Vereeniging een rede gehouden, waarin hij verklaarde, eenige dagen geleden met een dankbaar hart uit Engeland teruggekomen te zijn. Gastvrijheid, openhartigheid en vriendelijkheid waren de hoofdtrekken van het Eogelsche karakter, zeide hij, Hij had met vele gezaghebbende mannen gesproken en kon verzekeren, dat men in Engeland den Duitechers een eerlijk, oprecht gevoel toedroeg. De Engelsche regeeringskringen waren volstrekt niet aggressief. De Duitschers badöei met de Eogelschen in Oost- Azië schouder aan schouder gestaan en daar de ondervinding opgedaan, dat da belangen van de twee staten door wederkeerig vertrouwen bevor derd worden. Onder het corps zee officieren heerschten de oprechtste vriendschappelijke gevoelens voor Engeland, en de koopman vervulde dezelfde beechavingstaak als de zee off c*er. Daarom dronk de prinsopde kameraadschap tusschen zeeofficieren en kooplui. Van hoogerhand wordt in Duitsch- land wel alles gedaan om het wan trouwen der Engelschen te verminde ren GRONDWET VOOR DE RIJKS LANDEN. De Duitsche rijkskanselier heeft gisteren in den Rijksdag medegedeeld, dat een wetsontwerp betreflende de uitbreidiug der grondwet voor Elzas- Lotharingen gereed i?. Nadere mededeelioKen kunnen eerst na de instemming met het ontwerp door de verbonden regeeringen worden gedaan. De mededeeling dat Elzas Lotha ringen een grondwet krijgt, werd met applaus begroet. HIET SCHANDAAL NEEMT TOE! De zaak van den diefstal der reeds door den Franschen Staat gestolen Congregatiegoederen gaat den echt- Franschen weg op van een Panama- schandaal. Daar schijnen alweer heel wat luidjes uit de „groote" politieke wereld, anti- clericaal natuurlijk uit den treure, in betrokken te wezen. Bij Duez is er een zakboekje ge vonden, waarineen lijst van personeD, aan wie Duez om de een of andere reden geld betaald had of placht te betalen. Op die lijst staan echter niet huD werkelijke namen, maar niets dan pseudoniemen, terwijl de bijge voegde quitanties (want deze comp tabiliteit schijnt de liquidateur zorg vuldig bijgehouden te hebben 1) met diezelfde fantastische schuilnamen onderteekend zijn I Verder heeft men aan een lias een groot aantal requ's ontdekt, op elk waarvan een redacteur (willekeurige naam; aan dit of dat niet bestaande blad verklaart een zekere som ont vangen te hebben, die varieert tusschen drie- en tienduizend francs. Volgens Duez' eigen verzekering bestaat er een sleutel, waarmee men erachter komen kan wie al die heeren zijn, maar voegde hij er lachend bij er is voor gezorgd dat jullie dien niet in banden kunt krijgen I Men heeft nu echter hoop dit document te vinden onder de papieren die bij den vroegeren bediende Martin in beslag genomen zijn. En wordt het ontdekt gelooft dan dat er wat loskomt en dat er wat luidjes gecompromitteerd zullen zijn I A la Panama 1 't Is inderdaad walgelijk, hoe rot en bedorven het huidige Frankrijk onder de anticlericale bende is ge worden I DE HOOG ERiHUIS-KWESTIE. Gietermiddag is bet voorstel van Lord Rosebery betreffende de hervor ming van het Hoogerhuis, (in dier voege dat het bezit van een pairschap niet langer, uit zichzelf, het recht zal geven om in het Hoogerhuis te zetelen en te stemmen, maar op kiesrecht berusten zal) in behandeling gekomen. Men verwacht, dat de algemeene beraadslaging Donderdag zal eindigen. Vele pairs, die zich voor de zaak van de hervorming warm hebben gemaakt, zullen het woord voeren, en zoodoende kan het een belangwekkende gedach tenwieseling geveu. Hoewel er gisterenmiddag geen bepaald verzet door de unionisten onder de Lords tegen Roseberys voorstellen is aan den dag gelegd, zijn zij toch niet zeer geestdriftig ontvangen, daar veie pairs zich er afkeerig van betoon den, zóóver te gaan dat bet beginsel van erfelijkheid zal worden afgeschaft. DE KRETENSER KWESTIE. Op 20 Maart zullen de verkiezingen voor de Kretenser nationale vergade ring plaats hebben, en zal het blijken, welke richting de Kretensers uit willen; of zij de verzoenende richting willen inslaan, die Venizelos voorstelt, en zich schikken iD de besluiten der beschermende mogendheden of dat zij den radicalen stroom zullen volgen, die tot eiken nrijs de onmiddellijke vereeniging met Griekenland wil en voor een verzet tegen de wer.schen der beschermende mogendheden niet terugschrikt. Thans zijn op Kreta veie invloed rijke factoren werkzaam, vooral in de bergstreken, die van vredelievende en gematigde raadgevingen niet willen hooren, en die in de Kretenser natio nale vergadering hun meeniog over de annexatie bij Griekenland willen doorzetten Do opening van d|ei Ejrnssolsche tcntoomstelliing. Tegen de gewoonte in, zal op den avond van de inwijding der tentooinfi.lel.ling geen diner plaatsvinden. Hat uitvoerend eoimilé heelt dit doen. vervangen door een gala-voorstelling in dem, Koninklijken Schouwburg, die zal wonden, bijgewoond door den Koning, de Koningin en de veudere leden, van het Vorstelijk Huis, alsmede het corps ■diplomatique en verdere autoriteiten. De (luhbeil-he,stoleiioik Aan het Plarijsóhe „Journal" wordt uit Rome gemeld, dat de Oversten der Fransche Congregaties, die betrokken zijn hij 'de liquidaties^ door den H'. Stoel, zouden zijn bijeengeroepen, ten einde te komen bot een. uniform optreden der Congre gaties van welke sommigen zich in die thans hangende processen civiele .partij willen stellen. Kardinaal Mercier blijft dus. Z.Em. kardinaal Caricdhiom is lot prefect, van die Congregalie der Studiën benoemd als opvolger van. wijlen kardinaal Satolli. Men weet dat kardinaal Mercier eerst voor dezen post werd. genoemd. Automobielongeluk. Zaterdagna middag reed in de buurt wan Münehen ©en automobiel, waarin vier personen zaten., in volle vaart legen, een op den weg liggend en boomstam, met het nood lottig gevolg, dal de auto, verbrijzeld werd en de vier inzittenden ©r uitge slingerd werden. Een wan dozen, d© consul van. Argentinië, Geiger, was op silag dood, diens vrouw en de hen ver gezellende consul van Paraguay en ook de chauffeur werden zwaar gewond. Roosevelt. Gisterenmiddag is Roo sevelt te Karthoem aangekomen. Hij is door Sir Rudolph Slatin, en den plaat- „En wat verlang ik dan eigenlijk van je," riep ze uit,. „In het. ergste geval is het immers maar o.m een week te doen. Niemand behalve je superieuren ka.n kasopname van je eischen. En sinds de boeken voor het laatst nagezien en in orde bevonden zijn, is er immers nog geen maand verloopenEer ze weer komen, is alles allang: weer in orde. Daar sta ik, barones Garterburg. je boirg voor!" Vitus Muller woelde met de band door zijn haren. „Vrouw, je weet niet wat je ver langt," riep hij uit. „Ach, wat mag men niet verwach ten van een man, die liefheeft," riep Ida hartstochtelijk, en barstte in tranen uit. Dat kon Vitus Muller niet langer aanzien. Hij; trok Ida na.ar zich toe, kuste haar op mond en oogen, en reikte haar den sleutel. „Ziedaar dan," sprak hij, „neem. nu wat je noodig; .hebt!" Toen Ida vertrokken was, sloot de kantonrechter de geldkist weer, stak den sleutel in zijn zak, en liet zich mol een somber gebaar van afschuw en wanhoop in zijn stoel vallen. De straf volgde terstond op zijn 'zondige zwakheid. Hij; voelde zijn Rechtschapenheid als ambtenaar, zijn onbesproken eerlijke naiam verdwij nen, door de tranen eener vrouw bad hij zich .tot een misdaad laten vervoeren. Daar verscheen Strobel met den ontslagen gevangene, die den vori- gen dag om werk was komen vra gen. De kantonrechter had hem, nog eens willen vermanen, om daarna het een laatste maal met den klerk te beproeven. v „Maar meneer," riep Strobel, „wat ■ziet u er ,uit!" V itus Muller bracht hem door ©en wenk tot zwijgen. Verbeeldde hij het zich, of richtte de schelm, die da,a,r vóór hem stond, een listigen blik op de geldkist, als .begreep hij half wat er gebeurd was? Zijn verbeelding' speelde hem ze ker pairten. Hij moest zijn zelfbe- heersching „zien te herwinnen. „Zoo Strobel, had je hem zoo gauw tie pakken," begon hij'. „Ja, meneer, hij zat nabuurlijk w'eer in de herberg;" sprak de ge* reehtsdienaar. „Ma,ar Franz, w,a,t moet ik nu op die manier van je goede voornemens denken," vroeg: de kantonrechter yer- wijt end- De ;man daar vóór hem .trachtte zich jnet een paar uitvluchten, die een .spottend lachje op Strobel's ge laat te voorschijn riepen, te redden. Vitus Muller wilde Franz, een! krasse strafpredikatie houden,maar hij kon niet. De woorden, die hij1 uitbracht, maakten niet den min sten indruk op den zondaar. Na een- laatste poging om1 zich te. belveer- scben en zijn .woorden kracht hij to Letten, wenkte hij Strobel en liet Franz gaan, die hein bij zijn vertrrek nog) een hoezen blik toewierp; j In de diepste ellende bleef Vitus Muller achter. y I „Mijn God, mijn God," zuchtte hij, hij, „wat ben ik begonnen." V. „Alles in de beste orde, barones," sprak von Imjhof, en reikte haar die te voren gereedgemaakte qui tan tie over. „Maar waarom wilde u zoo be paald zelf het geld- meenemen, me neer von Imhof," vroeg zo nog. „Barones," antwoordde hij, „ge weet niet wat voor formaliteiten er nu nog noodig zijn, eer alles afge handeld is. Ik voor mij ben met die dingen vertrouwdover drie dagen ben ik terug!" „Goed, we zullen u naar den trein brengen „Doe dat liever niet. Het zou op een afscheid lijken, terwijl ik maar een uitstapje maak. Ge vindt zeker wel goed dat; ik ongemerkt ver trek Eenige oogenblLkken later was von Imhof op weg naar het station, en Ida keerde naar haiax gasten terug. Maar ze kon niet nalaten te denken aan den ellendigen toestand, waarin zie Vitus Muller luid achtergelaten. Blijkbaar scheen die kleine afwij king yan hiet volgens hem: geoor loofde toch een groot offer vioor hem geweest te zijn. Alles wat op zijn bureau was voorgevallen, trad haar nu weer voor den geest: zijn verle genheid en afschuw van hetgeen nu toch gebeurd was, do ontzetting die uit zijn trekken sprak, en de doo- deüjke bleekheid van zijn gelaat. Had ze niet heel verkeerd gehan deld Maar niet een .vastberaden bewe ging wierp ze het, hoofd achterover. Dat ontbrak er .nog maar aan, dat zij: zelf ook van die kleingeestig heden last kreeg! Een beetje aan dringen bij oom Anton, en alles zou immers van zelf in orde komen! En bovendien - sprak ze tot zich zelf met. een .bips op het gelaat, die haar tien jaren jonger maakte, nu. weet ik immers ook, hoezeer hij mij bemint, en liefde om liefde! Opgewekt trad ze de kamer bin nen, waar de. majoors vrouw en haar dochter juist afscheid namen. Vitus Muller begroette zijn vrouw met, een mat lachje. Toen de bezoekers weg waren, klemde Ida zich aan den arm van haar echtgenoot vast. Waarom heb je de dames niet ge vraagd, een kop thee te blijven drin ken," vroeg! de kantonrechter. „Het leek wel of ze daarop Wachtten." „En als ik nu eens het liefst met !jou alleen was Vitus keek haar verbaasd aan, maar hij' had ©een tijd om te ant- woorden, want juist op dit oogen- blik trad Helmutli von Imhof bin nen om; afscheid te nemen. Zoodra hij! vertrokken was, nam Ida haar echtgenoot mede naar een prieeltje, achter in den tuin. Toen zo op do steenen bank naast elkaar zaten, greep ze zijn hand en vroeg „Ben je nu gerustgesteld, manlief ?"f „Gerustgesteld niet," antwoordde hij, „maar ik ben toch tot kalmte gekomen en overzie thans mijn toe- j stand. Ik heb pver mijn leven nage dacht: heel mijn vlekkeloos verle den is vernietigd door die, eene ge beurtenis, m;ijn reputatie als eer lijk man is; .weg!" „Ge overdrijft, man!" „Neen, ik overdrijf niet,. Je kent i mijn superieur. Niet, enkel uit be leefdheid, maar wezenlijk met warm gevoel heb je gewenschfe, dat hij zijn bezoek spoedig zou herhalen. En wanneer hij pu op het oogen,blik door gindsclue deur binnentrad, zou de schrik j© ,da,n niet orn het hart slaan Een koude rilling! ging haar langs den rug, maar spoedig kreeg het koele versland weer de overhand hij haar. Z© troostte Vitus, dat morgen alles weer in orde zou zijn. „Wat ik gedaan heb, kan nooit meer goedgemaakt worden," sprak de kantonrechter treurig. ,,Eu toch zou ik zonder dit alles nooit, hebben ingezien, wal voor onrecht ik aan je begaan heb. Ik ha,d je nooit aian mijn droevig lot mogen verbinden. Eu* arm man a.ls ik had. ja nooit ten hu welijk mogen vragen." „Vitus, ik ben boos op je," klonk jlièt vleiend. Maar steeds dieper ging hij op zijn gedachten in. „Ach. ik gevoelde me Zoo veilig en gerust. En zie daar, zoo gauw, leent .da brkoorder uwe stem niet of jk bezwijk.. (Waar bleef nu mijn hooggeroemde recht schapenheid Zacht drukte ze hem do handhit keek op. Nooit was Ida hem zoo schoon voorgekomen als op. dit oogenblik. Het bloed yloog hem naar liet hoofd. „O, vergeel' mij; dat booze woord. Ge hebt mij1 de macht, der liefde lee- 'ren kennen, ©n ik heb- je zoo lief. Maar o, verlang toch nooit meer iets slechts van mij; want da,n wordt de .bekoring zoo sterk!" Zonder gerust gewjeten geen rus- jtige slaap. Dat zeide Vitus Muller tot zichzelf, to,en hij den volgend n (nacht, na een korte sluimering; die meer een soort verdooving dan rust mocht, heeten, om twee uur wakker werd, Twee uur pas! Wat moest het nog lang duren eer het dag.jverd ten hij' naar oomj Anton zou kunnen gaan. ''Wordt vervolgd.)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1910 | | pagina 1