moord op koning Humbert van Van alles wat! De Universiteit van Freiburg. Gemengde Buitenlandschfi berichten Onderwijs Sociale Berichten, Zie vervolg in het Eerste Blad. Vliegende winkels. Waarom wij bizonder den St. Pieterspenning moeten steunen. arheid van heb Bestuur, door de Al- gemoen© Vereeniging voor Bloembol lencultuur reeds verricht is en waar op Nederland met recht trotsch mag zijn. iWHj behoeven slechts dankbaar terug te denken aan het schitterend succes, door de Vereeniging verleden jaar te Berlijn behaald- Ik wensch het Bestuur van gun- scher harte geluk met het totstand komen van de tentoonstelling, niet twijfelende of ook dit werk zal we der een .parel te meer zijn aan de Kroon van Uwen ar beid- Met den oprechten wensch, dat de tentoonstelling zoowel aan het Bin nen- als aan het Buitenland zal too- nen op welken hoogen trap in ons vaderland de Bloembollencultuur nog steeds staat, verklaar ik de Na tionale Bloemententoonstelling ge opend-" De opening der Tentoonstelling is thans een feit en onze Kon. Liedertafel hief de vreugdetonen aan van Verhulst's „Lentelied", woorden van 7>r. 7. P. Beije De lucht is blauw en groen hel dal Meibloempjes bloeien overal. En lelietjes vandalen,; 'tls alles geur en fleur en Jrieur En glans cn gloed, en stralen. Wees blijde nu, gij treurend hart, Al heeft de lemte lang gemard!. Ze is dubbel schoon, verschenen. Geef God dien. Heer nu dank en eer, Uw winter ooik vlood henten. Hierop werd 't „Volkslied" gezongen en terwijl allen van hun zitplaatsen waren opgerezen, werd den. Prins uit geleide gedaan. De groep der ceremoniemeesters, be stond ut id:e hecren J. Korthals Altes, F. Breilenstein, J. C. Burkens, Dolle man, L. Everard, Mr. F. C. van, Hall, Mr. Dïemer Kool, P. Lucassen, Jhr. Von Mühlen, Roessuigh, John. Ruys, Jhr Coéhoorn van Sminia, Mr. C. W. Thöne, Van Duyvent' de Wit en M. J. WaUer, E«u auto-tochtje. De Prins maakte daarna, vergezeld! van zijn adjudant met den Alg. Voorz., den heer Ernst H. Krelage, een auto tochtje naar de Hout, bezichtigde daar onze mooie Spanjaardslaam, het gedeuk te eken, enz. Naar de tentoonstelling. De andere autoriteiten volgden, in auto's, rijtuigen en trams. De Directie der E. N. E. T. had bereidwillig ver sierde trams ter nescnikking gesteld, die in 2 .seatiën, vertrokken. I^eit tentoonstellingsterrein. In den omtrek van de Dreef eu He Paviljoen&laan, stond het zwart van de mensdhen. Hjj den ingang stelden (Je autoritei ten zidh op om de komst van den Prins af te wachten. Daar komt de auto aan/tuffen. Buiten de omheining barst het gejuich los uit de dichte menigte. Nadat Z. K. H. was uitgestapt, <werd op 't Terrein onmiddellijk dc onwan- deling aangevangen. Achtereenvolgens werden bezocht de Fransehe tuin, het Gebouw langs de Dreefzijde, de nieuwe fontein, de Gebouwen langs de Paviljoenslaan, de wandelpaden, waarlangs de mees te crocussen in bloei staan, dan langs de waterpartij over het rustieke brug getje om den tuin met natuurlijken aanleg te betreden. Van hier ging de omwandeling "door de laan na,ar de Kunstzaak Met veel belangstelling nam de Prins alles in oogenschouw, deed her haaldelijk blijken van zijn groote liefde voor bloemen, voor de cultuur, enz'. Met ©en waar interesse liet Z. K. H. zich telkens inlichten dooi de Tuinarchitecten LI A. Springer en H. J. Goemans In do Kunstzaal werden Z, K H. en de verdere au toriteiten ontvangen door den heer Li. A. Koster, het lid van de Ten toonstellingscommissie voor de Schilderijen. LXX ^W.e hebben er een poos in Haar lem niet veel last van gehad, maar het wordt mij bericht, dat ze weer in aantocht zijn! In de buurt; Alk maar en Leiden, zijn ze al geweest, die „vliegende uitverkoopen'in Am sterdam zijn ze op 't oogenblik, en zoodoende zal er vandaag of morgen ook wel eens een probeeren, hier bij ons binnen te vliegen ofin een of andere plaats van den omtrek. Onulat zoo mogelijk, in het belang van onze winkeliers, te voorkomen of om in geval van vestiging zoo moge lijk te maken dat de .vliegende win kel" even hard eruit vliegt als hij binnen kwam, wil ik vandaag over dit onderwerp een en ander mede- deelen dat misschien velen interes seeren zal. JWiat „vliegende winkels" zijn, weet iedereen. Van die uitverkoopen van „onge regelde" goederen, door totaal on bekenden in een of ander leegstaand pand ondernomen, waarbij dan na tuurlijk alle waarborg voor deugde lijke waar ontbreekt en het publiek meestal de dupe isuitverkoopen van vaak zeer twijfelachtige herkomst. waarbij het publiek geregeld schade lijdt en waardoor de winkelstand te vens zeer benadeeld wordt. Meerendeeis gaat dat zóó: 11e „vliegende winkels," die heel goed weten dat reclame en ad ver teeren alles is, annonce©ren hun uit verkoop als die van „goederen afkomstig uit het f aillisse- men t van" (een willekeuriggekozen naam.) te Amsterdam en e.d rs, welke moeten worden verkoent „door den curator in het faillissement mr." (weer een willekeurige naam) ofwel door „den deurwaarder X-.-" l)a,t cachet van gerechteiijken ver koop dat er bedriegelijk is opgelegd, dekt natuurlijk de aanbieding tot allerlei prijs en is tevens lokmiddel voor velen die denken, terecht of ten onrechte, er een koopje te halen. llat die soort van concurrentiedui- dclijk-en-klaar een oneerlijke con currentie is, spreekt vanzelf. Intusschener is niets aan te doen. D.w.z. er is niets aan te doen van wege de overheid. De Middenstanders hebben echter, hier te Haarlem zoowel als elders, niet stilgezeten en de handen uit de mouwen gestoken om die vliegende winkels met zóogenaamd-gerechte- lijke uitverkoopen t© wéren. Hier in onze stad hebben de Mid- denstandsvereenigingen met onze „Nieuwe Haarl. Courant" (en naar ik meen ook me? een der andere plaatselijke bladen) .een overeen komst aangegaan, opdat geen ad vertenties van zulke „vliegende win kels" in de krant worden opgeno men. Onze Directie heeft daar met volle instemming toe medegewerkt en ik verblijd me daarover zeer- omdat de macht van de pers, óók de repres sieve macht die- eene courant-admini stratie heeft door het al- of niot- aannemen van advertenties, groot is. Voorts wordt door doeltreffende publiceering in onze sad dadelijk het publiek ingelicht over het karakter van zulke „vliegende winkels" en dat maakt, dat we hier ter stede in den laatsten tijd nogal vrij komen van die plaag. In omliggende steden (en ook op de kleinere plaatsen in onzen om trek) is dat evenwel niet zoo, en ik vermeld dan ook de hie. bovenstaande maatregelen bij wijze van inlichting, hoe in een voorkomend geval veel gedaan kan gedaan worden tegen dit soort van oneerlijke concurrentie. Intusschen is dat nog niet genoeg. 't Particulier initiatief alléén kan die „vliegende winkels" wel wat be lemmeren, maar ze geheel doen ver dwijnen kan het niet. De wet zal er bij te pas moeten komende wet, die tot dusverre op zuiver Middenstandsgebiel on danks congressen en commissies en petities en adressen nog altijd passief bleef. Tn het buitenland is dat anders. Ik wijs vooreerst op II e 1 g i waar men al een wet heelt van 20 Mei 1846, waarbij is vastgesteld, dat pu blieke verkoopen van koopmansgoe deren, voortkomende van huizen in liquidatie, gefingeerde gefailleerde huizen of van doortrekkende koop lieden, niet anders mogen plaats heb ben, dan bij een minimum van hon derd francs ineens en van hetzelfde artikel. Met andere woordenniemand kan er koopen voor minder dan fr. 100 van ieder artikel, dat te koop wordt aangeboden I)e toepassing dezer wet schijnt in de laatste jaren eenigszins uit het oog' te zijn verloren, zoodat men het noodig geacht heeft, stappen te doen niet alleen tot strenge toepassing, maar zelfs ter verkrijging van ver scherping der wet. In Zwitserland bestaat op dit gebied eene zeer strenge wetgeving, die zich uitstrekt tot de likwidati© en tot de z.g., verkoopen tegen ver minderde prijzen. Om tot zulke verkoopen .te kunnen f» verg aan moet men eene schriftelijke toestemming hebben van den prefect die deze echter niet afgeeft, dan na advies van den gewcstelijken raad en van Kamers van Koophandel. Ter verkrijging van die toestem ming' moet men in de gemeente, waai de verkoop zal plaats hebben, ge vestigd zijn sedert minstens één, of drie jaren, al naar gelang men eene gedeeltelijke of eene algeheel© likwi- datie plaats hebben, door dezelfde firma. En wat nog het radicaalst is: overtredingen dezer wet worden niet alleen met hooge geldboeten, doch zelfs met drie maanden gevangenis gestraft. Ook in D u i t s c h 1 a n d is de wet (men begrijpt dat: onze winkeliers kennen uit de Middenstands-week- bladen de Duitsche wetgeving op dit gebied welzeer streng. Zóó blijkt in het buitenland de gever wat anders te doen dan alleen den Middenstanders op hooge belas ting kosten te jagen, namelijk, ook alles in het werk te stellen om, Item anderzijds tegen oneetlijk gedoe zoo krachtig mogelijk te beschermen! Dat het hier te lande ook daai-toe komen moet, behoef ik wel niet te zeggen De vliegende winkels moeten eruit dat durf ik met alle recht vol houden. En om: de regeering ten s'ott;: daar toe te brengen, is weer actie in de vereenigingen het eerst noodige. De Middenstandsvereenigingen (en ook do Kamers van Koophandel, a.ls die ten minste een beetje minder een zijdig' en ouderwetsch als hier ter stede zijn ingericht, 't woord worde me vergevenkunnen door onderlinge bespreking voel bijdra gen om ten slotte tot wettelijkemaat- regelen .te dwingen. En ook dient hot publiek over tuigd te worden dat het niet alleen den medestadgenoot-winkelier bena deelt door in de „vliegende winkels" te koopen, maar ook zichzelven fopt door wèl goedkoop, doch ook achter af beschouwd wegens de prulligheid der aangeschafte goederen duurkoop te zijn .uitgeweest! Daartoe ook moge dit artikeltje hoop ik medewerken! F. De offervaardigheid der Katholieken voor den Paus is grootmaar in. de laatste tijden en door gebeurtenissen overal, is het noodig, dat men. den Heiligen Vader bijzonder steunde en meer dan vroeger, want de finaneiëele toestandi van het Vaticaan is benard. Dikwijls wordt in niet-Katholieke en anti-elericale bladen, ook dezer da gen gebeurde het weer eens, gespro ken over den financiëelen toestand van het Vaticaan op een manier, alsof hieri daar, dank zij de reusachtige schenkin gen en legaten, die dien H. Vader ver maakt zouden worden, over. onuitputte lijke bronnen zou kunnen beschikken. Herhaaldelijk zijn die beschouwingen tegengesproken. Nu zij weer opnieuw in enkele bladen beginnen op te dui ken, gaf de correspondent te Rome van het „Hbld. van Antw.", die "blijkbaar uitstekend op de hoogt'e is, jjM een yil- voerige bespreking van den financiëelen toestand van het Vaticaan, nog eens een 'grondige weerlegging ervan. Wij ontleenen aan zijn bespreking het volgende: „De finaneiëele toestand van den H. Stoel," schrijft hij, „boezemt de groot ste onrust in het Vaticaan. Men voelt de terugwerking van hetgeen verleden jaar gedaan is door de Katholieke We reld, bij gelegenheid van de aardbeving. Zes millioen zijn toen bijeengebracht i cn gebruikt om de slachtoffers to hel pen, op even gewetensvolle als doelma tige wijze. Maar tal van bisschoppen hebben ten gevolge daarvan aan den II. Stoel laten weten, dat zij dit jaar ;rdot in staat zouden zijji de gewone bijdra gen te leveren voor dqn St. Pieterspen ning. En ook bij do Congregatie der Propaganda blijven de inkomsten bene den die van verleden jaar. „Indien, men bedenkt, dat bij bedoel de zes millioen Piuis X nog eondnillioen heeft bijgelegd, die genomen waren uit de gewone middelen van den H, StocK, dan zal men gemakkelijk begrijp sn, dat do Pauselijke financiën zich in een moeilijken toestand bevinden. „Van den andoren kant staat dc li. Vader voor een onvermijdelijke verlioo- ging van uitgaven, dooir de volgende om standigheden: Op het Vaticaan zijn een groot aantal onmisbare bedienden, wier jaarwedden tot dusver gebleven waren, zooals Pius IX ze had: vastgesteld, bui ten alle verhouding dus met de tegen woordige levensomstandigheden. Vele dier bedienden ontvangen niet meer dan 1000 liren. Er moesten maatrege len worden genomen om hierin te voor zien. De Paus heeft daartoe in het Vaticaan een groot gebouw laten oprich ten, bestemd om de bedienden te huis vesten, hetgeen natuurlijk veel geld ge kost heeft en zwaar heeft gedrukt op de Pauselijke financiën. „Misschien zal men, zich afvragen waarom do H. Stoel ondjer deze om standigheden die lasten op zich heeft genomen, noodig voor de inrichting en de in stand houding van het 1 Jij bel Inj s'UMd. Maar inderdaad kost het insti tuut niets aan den H. Stoel. Do fond sen zijn en worden verschaft door edel moedige gevers, niet alleen door Katho lieken, maar zelfs Protestanten, zoozeer wordt het nut, oml niet te zeggen <1© noodzakelijkheid, van, het Instituut be grepen. „Eene andere uitgave, die Sommi gen overbodig kan, toeschijnen, is de inrichting van museums in het Vati caan. Wat dat betreft dient te wor den opgemerkt, dat in kunstkringen scherpe critiek werd. uitgeoefend, om dat men op het Vaticaan verschillende meesterstukken tentoongesteld liet in een lokaal, dat niet brandvrij was. Men heeft hierin voorzien door het overbren gen der pinacotheek in reeds bestaande lokalen, die vrij zijn van brandgevaar. Er zijn dus geen nieuwe gebouwen op gedicht, maar alleen zijn zalen ver- Bouwd moeten women, Tietgeen zeer kostbaar geweest lis. Van den anderen kant wordt er echter tegenwoordig een entrée-prijs geheven, zoodat de kosten binnen drie of vier jaren gedekt zullen, zijn." Als verdere oorzaak van den slechten financiëelen toestand van het Vaticaan wordt dan nog door den «©reesponden! do groote liefdadigheidszin van den Paus genoemd, die reeds als kapelaan cn pastoor met irecht de vader der armen genoemd word. Daar komt dan nog bij de treurige toestand der bisdommen in Italië. „Deze zijn minstens 250 in getal, waarvan de meeste zeer aren zijn. Veel bisschoppen trekken niet meer dan 5 tot 6000 lires honorarium van de regeo- ring, en daarmee, moeten zij voorzien niet alleen in hun eigen behocfteqj, maar ook in die van hun, kapittel. Wan neer zij niet meer weten waarheen zich in hun nood te wenden, gaan zij tot dj® Paus, die, voor verscheidene, niet al leen Paus is, miaar ook de aartsbis schop van hun provincie en voor allen de primaat vam Italië. „Onlangs nog smeekte een bisschop, die geen u'tkomist meer Wist, den Paus om hulp. Hij kreeg van den Paus 2000 lires. De bisschop viel op de knioën oim hem te bedanken. „Voorts laat de toestand van de mees te» bisdommen niet 1o>o pensioenkassen te stichten, voor de priesters, ciio oud eu ziek geworden zijn», en zoo nomen ook zij hu'n toevlucht tot den Pauis- Kortom1, het is ean treunigo toestand. Het eanige hulpmiddel zou misschien, zijtn ten minste de helft der bisdommen' af te ischiaffan, maar hoe daartoe te ge raken, wanneer de belanghebbende be volking, de plaatselijke afgevaardigden cn de regeering ei' zich uit alle kracht tegen verzetten'? „Een stap in die richting is door den H. Vader tenminste gedaan door do op richting van interdiocesane seminaries:, waarvan intusschen de oprichting door de regeering niet zoo kalm schijnt op genomen te worden, daar zij beschouwd •schijnt te worden als een inbreuk op haar bevoegdheid." Tot zoover de correspondent. Hieruit blijkt, i'n hoe moeilijke en kommer volle omstandigheden de H. Vader het zoo zware bestuur over dc Kerk te voeren heeft, en hoe noodig het is, dat de St. Pieterspenning door de ge- loovigen wordt betaald! Men verzoekt ons, iets mede te deelen over de Katholieke Hoogp- sehool van Freiburg, waai' de zoo belangwekkende Vlaamsch© voor vechter Dr. van Cairweiaert, die ver- leden^week in „Geloof en ÜVeten- schap" met zoo groot succes, sprak, hoogleeraar is. Freiburg is de kleiue hoofdstad van het Zwitsersehe kanton met den- zelfden naam. Het kanton heeft rf- 120.000 inwoners en de stad plm 20.000 De natuur is er zeer schoon. De hooge bergen zijn in de verte te zien en de omgeving der stad is een golvende vlakte, zoodat zelfs een Hollander er zich niet gedrukt zou voelen. De .bevolking: van het kanton is zeer eigenaardig. Van den eenen kant vinden wi,j een buitengewonen ondernemingsgeest en doorzettings vermogen, terwijl van den anderen kant vele slechts al te geer in 't oog 1 o ope nde moreel e gebreken ons onaangenaam stemmen. Het zou misschien zeer, interes sant zijn, indien een competent man de verhouding naging tusschen deze twee verschijnselen. In ieder g^val voelde deze kleine staat welke dus nog minder inwo ners telt dan de stad Utrecht, de kracht in ziclg een Katholieke Hoo- geschool te kunnen onderhouden. Het Katholieke kanton, gedreven door den ijzeren wil van een zijner hoogste staatsambtenaren, George Python, zou dit bijna ongelooflijke doen. Zoo ontstond vóór plm. 20 jaren de .Roomsche moogeschool. De bewondering stijgt nog, zoo men in aanmerking neemt, dat de studenten zeer weinig bijdragen tot instandhouding: De insckrijvïngs- kusten bedragen ongeveer 40 francs. Bewust of onbewust, we mogen zeg gen, dat hier weer een hoog Katho liek beginsel te voorschijn treedt, n.l. de Charitas. Op het oogenblik telt deze Univer siteit 620 studenten, terwijl de ge neeskundige fakulteit alleen maar gaat tot het eerste natuurkundig examen. Alle nationalisten ongeveer zijn vertegenwoordigd13 Nederlanders zijn er nu. Natuurlijk heeft dit internationaal niilieu nog een bijzonder voordeel, n.l talenkennis Sinds korten tijd heeft de Univer siteit toi prachtige bibliotheek ge kregen. Een nieuwe vrucht van den ondernemingsgeest en het doorzet tingsvermogen der leiders. Do graden dezer Universiteit wor den door de wetenschappelijke we reld nog niet erkend. D.w z. door de „officieel" weten schappelijke wereldde Hoogeschool is Katholiek, dus daar stapt men zoo gauw niet- over! De theologische faculteit staat, on der de RE P.P. Dominicanen, waar onder ook een landgenoot hooglee- raar is. DE WAARHEID OMTRENT I)EN ITALIË. Ik herinner mij levendig, - zoo •schrijft Romanns in „De Tijd" op een zomerschoii Zondagochtend van 1887 in de koninklijke Hofkapel te Monza de H. Mis te hebben, bijgewoond, waarbij ook koning Humbert en diens vrome gemalin Marguerdta aanwezig waren. Het vorstelijk echtpaar zat in een, af zonderlijke loge naas't het altaar', zoo goed als onzichtbaar voor het weinig^ talrijke publiek. Toevallig kon ik, van opzij, den koning gedurig {.adeslaan, zonder dat Z- M. ©enig vermo xlert lm dj, te worden bespied. Maar ik werd diep getroffen door de innige godsvrucht 'en ingetogenheid, waarmede de fiouverein de H. Handeling van begin tot eind'o bleef volgen. Zoo devoot «»n eerbiedóg had ik in Italië nog nooit een Rian. de H. Mis zien bijwonen! Naar mij herhaaldelijk werd verze kerd', is. Humbert I aa)n dazen oprech tere godsdienstzin steeds getrouw geble ven, niettegenstaande hij 'in 'f openbaar moest doorgaa(n als eqni verklaarde vij and van Pausdom ejj Kerk. Zelfs kwam mij uit vertrouwbare brem ter oono^dat de edelaardige vorst geruim«n tijd om ging met de ernstige gedachte, hoe wol can verzoening tusschen den IL Stoel dn het Huis van Savoya Zou kunnen tot stand komen. Vooral in de laatste maanden, vóór zijn, dood drong zich deze gedachte aan Z. M. op, waartoe niet weinig zou hebben bijgedragen de per soonlijke invloed oqaer hoogstaande adellijke domo te Milaan, wier naam dan ook in het Lasterkabaal, dat ver-t leden week de Kamer van den repu blikein Delia Chiesa te hooron kreeg;, natuurlijk geqnszins werd gespaard. De al meer in zich zélf gekeerde vorst kwam eindelijk zoover, dat hij den pastoor van San Bernardo, zijn pa rochiekerk te Rome, op het Quirinaal ontbood en met dezen meermalen een lang onderhoud voerde. Men zegt - deze stemmen houden steeds en stellig aan dat koning Humbert toen ronduit aan zijn naaste omgeving zou hebban verklaard, «lat hij bereid was om alles xnet den fhius in het 'reine te brengen, zoo noodig, ten koste van elk offer. Hjet duurde* geen veertien dagen, of in het park te Monza op 20 Juli 1900 'trof tiein Jde verradelijke dolksteek van den anar chist Lnccheni. Doch niet zelden hoor de ik doorgaans van welingelichte mem- schen pertinent verzekeren, dat de laffe koningsmoordenaar niett was gewapend door een anarchistisch komplot, maar dalt het doodelijke wapen hem was ver schaft door de loge, die zich aldus vaiu een nu in de Romeinsche quaestiie hoogst gevaarlijk wordenden koning wist to ontdoen. De feitelijke waarheid dezer rondweg volgehouden meening kunnen wij daar heen. Maar zij spreekt in elk ^geval duidelijk 'genoeg als een afdoend pro- tost tegen zulk een volstrekt atheïsti sche verheerlijking van koning Umberto I, die geheel zijn leven nooit van de waarneming zijner uiterlijke godsdienst plichten afweek en daze in zijn laatste dagen mot ongekende innigheid ter hare nam, ja, wellicht als slachtoffer, om niet to zeggen als martelaar van zijn geloofsovertuiging gevallen is. De be,moving dar Congregaties in Frankrijk. Van do wijze, waarop Duez te werk ging, vinden we. con aaïuïg staaltje in een Fransch blad. Een hooge functionaris werd. belast met de driemaandlijksche controle van de rekeningen van Duez. Hij ontbood dus den likwidateur en deze kwam. Maar bij trachtte er met zoete woord jes af te komen, om zoodoende de. zaak op de lange baan to schuiven. Maar de controleur was niet mas en elschte, dat Duez rekening en verant woording zou geven. Inderdaad klopte dan ook eemige da gen later, toen de advocaat-generaal in zjjn kabinet zat, de deurwaarder, die dé deiur van dat kabinet zorgvuldig be waakte, aan, en zeide, dat Duez er was, maar daf hij onmogelijk kon, binnentre den. Do hooge functionaris vond. het wel een beetje beneden zijn waardigheid om den bezoeker op straat tegaanont- vangen maar volgde den deurwaarder toch ten slotte, da trap af, roar uiten.- Op neT trottoir stond Duez op i:em *to wachten, heel fijntjes glimlachende, en, komiek-deftig zijn hand uitspreidende, wees hij hem een ezel, ja, eenlheel j.iëf, aardig ezeltje, gespannen voor ceu rij tuigje, dat vóór het trottoir stond cn V,7)l-beladen was mét stukken. „Ziehier, mijnheer de advorvaai-genc- raal, mijn maandelijksche pekenmg, 'zonae do vroolïjke likwidateur, hem den ezel, het rijtuigje en de er in opgesta pelde stukken toonende. Of de rekening werd nagezien, is niet bekend. Maar Duez vond, dat hij dat zoo,«aar dig had klaargespeeld, dat hij |iet de volgende dnia trimesters ook deed. en daar arbeid, en vooral zulk een inge nieuze arbeid, moet beloond! worden, diende hij de vierde maal een reke ning voor deze vier karweitjes in, ten bedrage van24.000 franes. Op het parket vond men dat toch wel een beetje te (erg. Maar nu moet de tezer vooral niet! denken, dat de rekening daar ver scheurd werd!; neen, zo werd alleen een beetje verminderd! en Duez kreeg niet meer of minder dan 6000 francs. Een flinke familie! Dc oude me vrouw Jane Morris te Sand Gap in Jacksonville (Kentuckië), mag trotsch zijn. Hoe oud zij is, weten wij niet; maar zij mag er wezen. Mevr. Morris, wier man reeds 15 j»nr dood is eai die slechts éénmaal gehuwd is geweest, zag dat huwelijk rijk geze gend. Er waren 15 kinderen, van wie er nog 11 nog in leven zijn. Ook die kinderen hebben hun tijd niet verbeu zeld, al zijn zij niet zooals de moeder, op 13-jarigen leeftijd in den echt getre den. (In dat deal van Amerik», zoonis bij ons in Indië, trouwt men zeer vroeg.) De 15 kinderen wat cn. aanspra kelijk voor 126 kleinkinderen, die op hun beurt weer zorgden voor 391 ath- terkle'nkinderen. De achter-kleinkinde ren begnrten nu in drommen te arri- veoren. Er zijn er reeds 18 geboren, en enk den zijn reeds op een leetltj,!, dat er aan trouwen gedacht wordt. Wid.niu, het is de eerzucht van mevr. Jane Morris om ook nog kleintjes van de 6e generatie op haar knie *-è zien. fn leven zijn op n.et oogenntik, meivr. Morris zélf, 11 kinderen, 97 kleinkinde ren, 317 achterklefnkinderan m 44 acii- ter-a chtenkl eymkind er en Een familie om eerbieid voor te 1 leb ben! Vereeniging tot bevordering viui Katholiek Bijzonder Onderwijs, geves tigd te HJaairlom. Wij ontvingen het jaarverslag over 1909 van de bovengenoemde vereeni ging, waarin wederom op zeer treffe lijke wijze over de lotgevallen der ver eeniging wordt gesproken. Vooreerst wordt daarin herdacht het 121/2 jarig bestaan dor Kweekschool cn de benoeming van den XeerEerw. heer Höppenef tot Regent. Bij het begin van het schooljaar, op 1 April, telde de Kweekschool 20 leer lingen- tu 'tie eerste klasse, 21 in «ïe tweede, 24 in de derde en 12 in dé vierde klasse. Aan het examen tot toelating op de Kweekschool werd in 1909 door 42 ad-;. spiranten deelgenomen, van wie er slechts 20 zijn toegelaten. Aan hen werd eene subsidie gegeven van f 9389.65, tot bestrijding der kosten van huisvesting en van de leermiddelen. Van de kweekelingen die zich ondar-: wierpen aan het examen voor de hulp- akte, slaagden er 7. Op enkele uitzonderingen na, gaven het gedrag, de ijver en de vlijt 'dor kweekelingen reden tot tevredenheid. De leerschool werd d'it jaar bezocht door 147 leerlingen, en wel 42 in dé eerste klasse, 46 in de tweede. 35 in de derde en 24 in de vierde klasse. Over den hoofd-cursus te Amsterdam, die door den dood van den ZeerEerw. heer Willeman een groot verlies leed (Z. I). II. benoemde in diens plaats tot Directeur den ZeerEerw. beer G. C. va» Noort) wordt gemeld: De plannen welke het Bestuur bezig houden met betrekking tot den Hoofd cursus, zullen een volgend jaar waar schijnlijk tot uitvoering komen, waar-, door de Hoofdcursus zal komen, onder de leiding van een bestuur te Amster dam gevestigd, dat, evenals, ire Rotter-' dam en Den Haag, rechtspersoonlijk heid bezit; onze Vereeniging, zal daar-, door van een groot deel van de Jaorgen, welke de Hoofdcursus haar brengt, wor den ontheven. Over den finantiëelen toestand, het volgende: Do uitkeeringen terv behoeve van mannelijke en vrouwelijke kweekelin gen, ter tegemoetkoming bij hun studiën, vorderden een bedrag van f 11811.72 de subsidies voor onderwij- zersvereenigingen 600.— de normaallessen te A'diam 875.— de normaallessen te R'dain 850. - de instandhouding van R.-K. scholen 400.— de hoofdcursus te A'dam 2281.17 de Kweeksch. te Beverwijk „11207.66 de Leerschool te Beverwijk 3037.35 de bijdrage in de inkoopsom- men zoor pensioen der R.-K. onderwijzers en on derwijzeressen 10316.10 Bedroevend! blijft het zegt het ver slag steeds te moeten herhalen, flat, waar zooveel van onze Vereeniging van onze Vereeniging gevraagd wordt, de bij- dragen der parochiale atdeelingen steeds verminderen. Bedroeg de opbrengst in 1908 nog f4735.37, in het afgeloopen jaar klom het cijfer niet hooger dan tot f4719.20 Waaraan toch kan dit teleurstellend verschijnsel te wijten zijn! De belangstelling van onze geloofs- genooten voor het Katholiek onderwijs verflauwt toch niet? Wijzen dan de ge beurtenissen der laatste maanden, waar uit wederom ten duidelijkste blijkt, ho© groot gevaar er schuilt in een beweerd neutrale opleiding van den onderwijzer, niet ten duidelijkste er op van welk belang het is dat de opvoeding van en het onderwijs aan het toekomendl ge slacht uitsluitend.' gelegd! woirde in han den van mannen, die niet besmet zijtn zijn met de neutraliteitsidceën, zoo ooit, dan worden zij, nu doordrongen van de noodzakelijkheid der Katholieke begin selen. Wat zou het baten rijk versierde kerkgebouwen te bezitten, als do zielen der Vinderen ongevoelig zouden zijn. voor de liefde tot God cn tot Zijne IL Kerk, en zou die- liefde aangekweekt worden in scholen, waar zelfs, volgens de'valsche neutraliteitsidee, geen liefde tot Vaderland en Koningin mag ge kweekt worden. Wij, weten al te goed dat onze mild dadige geloofsgenooten volkomen in deze met ons instemmen. Doch laten zij: dan ook in meer tastbaren vorm uiting geven aan hun ware gevoelens en een volgend jaar in ruimere mate bijdragen schenken aan onze Vereeni ging, wier schoonste hoofddloel is do opleiding en vorming Van flinke en kun dige Katholieke onderwijzers. Waar onze vaste bronnen van inkom sten zoo verminderden, is het verblij dend dat de bron der buitengewone ont vangsten dit jaar rijker heeft gevloed en onze kas versterken kwam met f6750. Onze oprechte dank zij, hier ge bracht aan de milde gevers. tDe Rijkssubsidie voor die Kweek school bedroeg dit jaar na aftrek der epnsioenbijdragcn voor de onderwijzers daaraan verbonden f 6778.11, die voor de leerschool f 2895.12t/s- Wij verbinden aan de uitvoerige me- dcdeeling van het jaarverslag hier oen warm woord van aanbeveling voor het gedane werk van 't Roomsche Onder wijs in ons Bisdom. Er is op dit gebied! nog veel noo dig: en wat reeds tot stand gekomen, is, eischt ter instandhouding groote of fers. Daarom is het een eisch van nood zakelijkheid dat voor het Katholiek Bij zonder Onderwijs ruime offers blijven vloeien! En wij vertrouwen, dat ook onze lezers indezen niet zullen achterblijvesn ter nadere, inlichting zij medegedeeld dat de penningmeester der vereeniging, de heer R. J- van Dieren Bijvoet, al hier, ongetwijfeld bereid zal zijn de extra-gaven, aan. de vereeniging ge schonken, zal innen. De loonkwestie te Eilerrr.ark. Zaterdag hebben weer eDkelen bet werk hervat, zoodat hun aantal than0 210 bedraagt. Eenige demonstratie* zijn door de nog niet werk »r6ei dera gehouden. Men trok tot de Duitsche grens en keeide dan terug- Aan de overzijde bewaarden 4 ge"' darmen, op Hollandsch gebied«te rrar«' oh»u«»°<«, versterkt met rijkspolitie» de orde,

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1910 | | pagina 14