De Universiteit van Freiburg. Van alles wat! Semsngde Buitenlandsche berichten Onderwijs. Sociale Berichten. Zie v&rvoig in het Eerste Blad. Vliegende winkets. Waarom wij bizonder den St. Pieterspenning moeten steunen. surbeic! Tan bet Bestuur, door de Al gemeen© Vereen igin# voor Bloembol lencultuur reeds verricht is en waar op Nederland met recht trotsch mag zijn. iWij behoeven slechts dankbaar terug te denken aan het schitterend succes, door de Vereeniging verleden jaar te Berlijn behaald. Ik wensch het Bestuur van gan- soher harte geluk met het totstand komen van de tentoonstelling, niet twijfelende of ook dit werk zal we der een .parel te meer zijn aan de Kroon van Uwen arbeid. Met den oprechten wensch, dat de tentoonstelling zoowel aan het Bin nen- als aan het Buitenland zal too- nen op welken hoogen trap in ons vaderland de Bloembollencultuur nog steeds staat, verklaar ik de Na tionale BI oementen toonstelling: ge opend." De opening der Tentoonstelling is thans een feit en onze Kon. Liedertafel hief de vreugdetonen aan van VerhuLst's „Lentelied", woorden van T>r. P. Heije: De lucht is blauw en groen het dal; Meibloempjes bloeien overal', En lelietjes vandalen; 't Is alles geur en fleur en kleur En glans en gloed en stralen. Wees blijde nu, gij treurend! hart, Al heeft de leute lang gemard!, Z« is dubbel schooft, verschenen. Geef God dm Heer nu dank en eer, Uw wint eg ook vlood hepm. Hierop werd 't „Volkslied" gezongen en terwijl allen van hun zitplaatsen waren, opgerezen, werd den Prins uit geleide gedaan. De groep der ceremoniemeesters, be stond ut ide heeren J. Korthals Altes, F. Breiienstein, J. C. Burkens, Dolle man, L. Everard, Mr. F. G. van Hall, Mx. Ddemer Kool, P. Lucassen, Jhr. Von Mühlen, Roessingh, John. Ruys, .Jhr. Goehoorn. van Sminia, Mr. C. W. Thöne, Van Duyvené de Wit en M. ,1. Waller. i Ren auto-tochtje. 0e Prins maakte daarna, vergezeld van zijn adjudant met den Alg. Voorz., den heer Ernst H. Krelage, een auto tochtje naar de Hout, bezichtigde daar •nze mooie Spanjaardslaan, het gedénk- teeken, enz. Naar de tentoonstelling. De andere autoriteiten volgden in auitó'fl, rijtuigen en trams. De Directie der E. N. E. T. had bereidwillig ver sierde irams ter oescnikking gesteld, die in 2 seatiën vertrokken. Bfet tentoonstellingsterrein. in den. omtrek van de Dreef en 1de Paviljoenslaan, stond het zwart van de m enseti en. Bij den ingang stolden de autoritei ten. zich op om de komst van 'den Prins af te wachten. Daar komt de auto aan/tuffen. Buiten de omheining barst hot gejuich los uit de dichte menigte. Nadat Z. K. H. was uitgestapt, werd «p 't Terrein onmiddellijk de onwan- deling aangevangen. Achtereenvolgens werden bezocht de Fransche tuin, het Gebouw langs de Dreefzijde, de nieuwe fontein, de Gebouwen langs de Paviljoenslaan, de wandelpaden, waarlangs de mees te orocussen in bloei staan, dan langs de waterpartij over het rustieke brug getje om den tuin met natuurlijken aanleg te betreden. Van hier ging do omwandeling door de laan na,ar de Kunstzaak Met veel belangstelling nam de Prins alles in oogenschouw, deed her haaldelijk blijken van zijn groote iiefd* voor bloemen, voor de cultuur, enz. liet een waar interesse liet Z. K. H. zich telkens inlichten door de Tuinarchitecten I_ A. Springer en II. J. Goemans In da Kunstzaal werden Z. K H. en do verdere au toriteiten ontvangen door den heer 1* A. Koeter, het lid van de Ten toonstellingscommissie voor de Schilderijen. LXX hebben etr een poos in Haar lem, niet veel last van gehad, maar het wordt mij bericht, dat ze veer in aantocht zijn! In do buurt: Alk maar en Leiden, zijn ze al geweest, die „vliegende uitverkoopen", in Am sterdam zijn ze op 't oogenblik, en zoodoende zal er vandaag of morgen ook wel eens een probeeren, hier bij ons binnen te vliegen of in een of andere plaats van den omtrek. Omdat zoo mogelijk, in het belang van onze winkeliers, te voorkomen of om in geval van vestiging zoo moge lijk te maken dat de .vliegende win ked'' even hard eruit vliegt als hij binnen kwam, wil ik vandaag over dit - onderwerp een en ahder mede- doelen dat misschien velen interes- eeeren zal. [Wat „vliegende winkels" zijn, weet iedereen. Van die uitverkoopen van „onge regelde" goéderen, door totaal on bekenden in oen of ander leegstaand pand ondernomen, waarbij dan na tuurlijk alle waarborg voor deugde lijke waar ontbreekt en het publiek meestal de dupe isuitverkoopen van vaak zeer twijfelachtige herkomst, waarbij het publiek geregeld schade lijdt en waar-door de winkelstand te vens zeer benadeeld wordt. Meerendeeis gaat dat zóó He „vliegende winkels," die heel goed weten dat reclame en adver- teeren alles is, annonceeren hun uit verkoop als die van „goederen afkomstig uit het faillisse ment van," (een Willekeurig gekozen naam) te Amsterdam en cid rs, welke moeten worden verkocut „door den curator in het faillissement mr." (weer een willekeurige naam) ofwel door „den deurwaarder X..." Da.t cachet van gereohteiijken ver koop dat er bedriegelijk is opgelegd, dekt natuurlijk de aanbieding tot allerlei prijs en is tevens lokmiddel voor velen die denken, terecht of ten onrechte, er een koopje te halen. Hat die soort van concurrentiedui- delijk-en-klaar een oneerlijke con currentie is, spreekt vanzelf. Intusschener is niets aan te doen. B.w.z. er is niets aan te doen van wege de overheid. He Middens!anders hebben echter, hier te Haarlem zoowel ais elders, niet stilgezeten en de handen uit de mouwen gestoken om die vliegende winkels mét zoogenaamd-gerechte- lijke uitverkoopen te weren. Hier in onze stad hebben de Mid- denstandsvereenigingea met onze „Nieuwe Haart. Courant" (en naar ik meen ook met een der andere plaatselijke bladen) .een overeen komst aangegaan, opdat geen ad vertenties van zulke „vliegende win kels" in de krant worden opgeno men. Onze Directie heeft daar met volle instemming toe medegewerkt en ik verblijd me daarover zeer omdat de macht van de pers, óók de repres sieve macht die eene courant-admini stratie heeft door het al- of niet- aannemen van advertenties, groot is. Voorts wordt door doeltreffende puhlice-ering in onze sad dadelijk het publiek ingelicht over het karakter van zulke „vliegende winkels" en dat-maakt, dat we hier ter stede in den laa-tsten tijd nogal vrij komen van die plaag. In omliggende steden (en ook op do kleinere plaatsen in onzen om trek) is dat evenwel niet zoo, en ik vermeld dan ook de hie. bovenstaande maatregelen bij wijze van inlichting*, hoe in een voorkomend geval veel gedaan kan gedaan worden tegen dit soort van oneerlijke concurrentie. Intusschen is dat nog niet genoeg. 't Particulier initiatief alléén kan die „vliegende winkels" wel wat be lemmeren, maar ze geheel doen ver dwijnen kan het niet. Be wet zal er bij te pas moeten komende wet, die tot dusverre op zuiver Middenstandsgebied on danks congressen en commissies en petities en adressen nog altijd passief bleef. In het buitenland is dat anders. Ik wijs vooreerst op België, waar men al een wet heelt van 20 Mei 1846, waarbij is vastgesteld, dat pu blieke verkoopen van koopmansgoe deren, voortkomende van huizen in liquidatie, gefingeerde gefailleerde huizen of van doortrekkende koop lieden, niet anders mogen plaats heb ben. dan bij een minimum van hon derd francs ineens en van hetzelfde artikel. Met andere woordenniemand kan cr koopen voor minder dan fr. 100 van ieder artikel, dat te koop wordt aangeboden Be toepassing dezer wet schijnt in de laatste jaren eenigszins uit het oog' te zijn verloren, zoodat men het noodig geacht heeft, stappen te doen niet- alleen tot strenge toepassing, maar zelfs ter verkrijging van ver scherping der wet. InZwitserland bestaat op dit gebied eene zeer strenge wetgeving, die zich uitstrekt tot do likwidatie en tot de z.g. verkoopen tegen ver minderde prijzen. Om tot zulke verkoopen te kunnen Overgaan moet men eene schriftelijke toestemming hebben van den prefect die deze echter niet afgeeft, dan na advies van den gewestelijken raad en van Kamers van Koophandel. Ter verkrijging van die toestem ming' moet men in de gemeente, waar de verkoop zal plaats hebben, ge vestigd zijn sedert minstens één, of drie jaren, al naar gelang men eene gedeeltelijke of eene algeheel© likwi datie plaats hebben, door dezelfde firma. En wat nog het radicaalst is: o\ er tredingen dezer wet worden niet alleen met- hooge geldboeten, docjh zelfs met drie maanden gevangenis gestraft. Ook in Duitschl an d is de wet (men begrijpt dat: onze winkeliers kennen uit de Middenstands-week bladen de Buitsche wetgeving op dit, gebied welzeer streng. Zóó blijkt in het buitenland de gever wat, anders te doen dan alleen den Middenstanders op hooge belas- tingkosten te jagen, namelijk, ook alles in het werk te stellen om hem anderzijds tegen oneeilijk gedoe zoo krachtig .mogelijk te beschermen Bat het hier te lande ook daartoe komen moet, behoef ik wel niet te zeggen Be vliegende winkels moeten eruit dat durf ik met alle recht vol houden. En om do regeertng- tem s' otte daar toe tei brengen, is weer actie in de vereen ig-ingen het eerst hoodige. Be Middenstandsvereenigingen (en ook de Kamers van Koophandel, als die ten minste een beetje minder een zijdig enouderwetsch als hier ter stede zijn ingericht, 't woord worde me vergeven!) kunnen door onderlinge bespreking veel bijdra gen om, ten slotte tot wettel ijkemaat- regelen te dwingen. En ook dient het publiek over tuigd te warden dat het niet alleen den medestadgenoot-winkelier bena deelt door in de „vliegende winkels" te koopen, maar ook zichzelven fopt door wél goedkoop, doch ook achter af beschouwd wegens de prulligheid der aangeschafte goederen duurkoop te zijn uitgeweest! Baartoe ook moge dit artikeltje hoop ik medewerken! F. De offervaardigheid) der Katholieken. voor den. Paus is grootmaar m (le laatste tijden, eni door gebeurtenissen overal, is het noodig, dat men den Heiligen Vader bijzonder steunde en meer dan vroeger, want de financiëele toestand van -het Vaticaan is benard. Dikwijls wordt in niet-Katholieke en anti-clericala Maden, ook dezer da gen gebeurde het weer eens, gespro ken over den financiëelen toestand van het Vaticaan op een manier, alsof men daar, dank zij de reusachtige schenkin gen en legaten, die den Hi. Vader ver maakt zouden, worden, o-ver, onuitputte lijke bronnen zou kunnen beschikken. Herhaaldelijk Zijn die beschouwingen tegengesproken. Nu zij weer opnieuw in enkele Maden beginnen op te dui ken, gaf de correspondent te Rome van het „Hbld. van Antw.", die "blijkbaar uitstekend op de hoogte ia, in een uit voerige bespreking van den financiëelen toestand van het Vaticaan, nog eens een grondige weerlegging ervan. Wij ontleenen aan zijn bespreking het volgende: „De financiëele toestand van den H. Stoel," schrijft hij, „boezemt de groot ste onrust in het Vaticaan. Men voelt de terugwerking van betgeen verleden jaar gedaan is door de Katholieke We reld, bij gelegenheid van de aardbeving. Zes millioen zijn toen bijeengebracht en gebruikt om de slachtoffers te hel pen, op even gewetensvolle als doelma tige wijze. Maar tal van bisschoppen hebben ten gevolge daarvan aan den H. Stoel laten weten, dat zij dit jaar niet in staat zouden zijji de gewone "bijdra gen te leveren voor den St. Pieterspen ning. En ook bij de Congregatie der Propaganda blijven de inkomsten bene-| den die van verleden jaar. „Indien men bedenkt, dat bij bedoel de zes millioen Pius X nog een|minioen heeft bijgelegd), die genomen waren uit dc gewone middelen van den H, Stoeti, dan zal men gemakkelijk begrijp sn, dat do Pauselijke financiën zich in een moeilijken toestand bevinden. „Van den anderen kant staat de H~ Vader voor een onvermijdelijke verhoo ging van uitgaven, door de volgende om standigheden: Op het Vaticaan zijn een. groot aantal onmisbare bedienden, wier jaarwedden tot dusver gebleven w'area, zooals Pius IX ze had vastgesteld, bui ten alle verhouding dus met de tegen woordige levensomstandigheden. Vele dier bedienden ontvangen niet meer dan 1000 liren. Er moesten maatrege len worden, genomen om hierin te voor zien. Do Paus heeft daartoe Ln het Vaticaan een, groot gebouw laten oprich ten, bestemd om de bedienden te huis vesten, hetgeen natuurlijk veel geld ge kost heeft en zwaai* heeft gedrukt op de Pauselijke financiën. „Misschien zal men zich afvragen waarom de H. Stoel ond|or deze om standigheden d'e lasten op zich heeft genomen, noodig voor die inrichting en do in standi houding van het Jlijbel In stituut. Maar inderdaad kost het insti tuut niets aan den II. Stoel. De fond sen zijn en worden verschaft door edel moedige geversi, niet alleen door Katho lieken, maar zelfs Protestanten, zoozeer wordt het nut, omi niet te zeggen ifle noodzakelijkheid!, van het Instituut be grepen. „Eene andere uitgave, die Sommi gen overbodig kan, toeschijnen, is de inrichting van museums in het Vati caan. Wat dat betreft dient te wor den opgemerkt, dat in kunstkringen scherpe critiek werd uitgeoefend, om dat men op het Vaticaan verschillende meesterstukken tentoongesteld liet in een lokaal, dat niet brandvrij was. Men heeft hierin voorzien door het overbren gen der pinacotheek in reeds bestaande lokalen, dtio vrij zijn van brandgevaar. Er zijn dus geen picuw® gebouwen op gedicht, maar alleen zijn zalen ver- Douwd moeten women, Tietgeen zeer kostbaar geweest is. Van t'eni anderen kant wordt er echter tegenwoordig een entrée-prijs geheven, zoodat de kosten binnen drie of vier jaren gedekt zullen, zijn." Als verdere oorzaak van den slechten financiëelen toestand van het Vaticaan wordt dan nog dooir den oorrespondent de groote liefdadigheidszin van den Paus genoemd, die reeds als kapelaan en pastoor met irecht de vadèr der armen genoemd werd. Daar komt dan nog bij de treurige toestand der bisdommen in ftaliö. „Deze zijn minstens 250 in getal, waarvan do moeste zeer arm zijn. Veel bisschoppen, trekken niet meer dan 5 tot 0000 Li res. honorarium van de regee ring, en daarmee moeten zij voorzien niet alleen in. hun e igen behoefterj, maar ook in die van hun kapittel. Wan neer zij niet meer weten, waarheen zich •in hun nood te wendenj, gaan zij tot den Paus, die, voor verscheidene, niet al leen Pauis is, maar ook de aartsbis schop van hun provincie en voor allen de primaat van Italië. „Onlangs nog smoekte een bisschop, die geen uitkomst meer wist, den Paus om hulp. Hij kreeg van den Piaus 2000 lires. De bisschop viel op de knieën ami hem te bedanken. „Voorts laat de toestand van de mees te bisdommen niet to» pensioenkassen te stichten voor dc priesters, die oud ren ziek geworden zijn, en zoo nemen ook zij hun toevlucht tot den Paus. Kortom;, het is eein treurige toestand. Het eenige hulpmiddel zou misschien zijn ten minste de helft der bisdommen af te schaffen, maar hoe daartoe te ge raken, wanneer die belanghebbende be volking, de plaatselijke afgevaardigden en de regeering er zich uit alle kracht tegen verzetten? „Een stap in die richting is door den H. Vader tenminste gedaan door de op richting van interdiocesane seminaries, waarvan intusschen de oprichting door de reg&erimg niét zoo kalm schijnt op genomen te worden, daar zij beschouwd .schijnt te worden als een inbreuk op haar bevoegdheid." Tot zoover de correspondent Hieruit blijkt, in hoe moeilijke en kommer volle omstandigheden de H. Vader het zoo zware bestuur over de Kerk tq voeren heeft, en hoe noodig het is, dat de St. Pieterspenning door de ge- loovigen wordt betaald! Mén verzoekt ons, iets mede te deelen over de Katholieke Hoogfe- school van Freiburg, •waar de zoo belangwekkende V laamsche voor vechter Br. van Cauwelaert, die y|er- leden ^veek in „Geloof en [jVjeten- schatp" met zoo groot succes sprak, hoogleeraar is. Freiburg is de kleine hoofdstad van het Zwitsersche kanton met den- zelfden naam. Het kanton heeft A 120.000 inwoners en de stad plm 20.000Be natuur is er zeer schoon. Be hooge bergen zijn in de verte te zien en de omgeving der stad is een golvende vlakte, zoodat zelfs ©en Hollander er zich niet gedrukt zou voelen. Be .bevolking van het kanton is zeer eigenaardig. Van den eenen kant vinden wij een buitengewonen ondernemingsgeest en doorzettings vermogen, terwijl van den anderen kant vele slechts al te geer in 't oog loopende moreele gebreken ons onaangenaam stemmen. Het zou misschien zeer interes sant zijn, indien een competent man de verhouding naging tusschen deze twee verschijnselen. In ieder geval voelde deze kleine staat welke dus nog minder inwo ners telt dan .de stad Utrecht^ Ide kracht in zich, een Katholieke Hoo geschool te kunnen onderhouden. Het Katholieke kanton, gedreven door den ijzeren'wil van^een zijner hoogste staatsambtenaren, George Python, zou dit bijha ongelooflijke doen. Zoo ontstond vóór plm. 20 jaren dc Roomschc Hoogeschool. De bewondering stijgt nog, zoo men in aanmerking neemt, dat de studenten zeer weinig bijdragen tot instandhoudingDe inschrijvings- kosten bedragen ongeveer 40 francs. Bewust of onbewust, we mogen zeg gen, dat, hier weer een hoog Katho liek beginsel te voorschijn treedt, n.l. de Charitas. Op het oogenblik telt deze Univer siteit 620 studenten, terwijl de ge neeskundige fakulteit alleen maar gaat tot het eerste natuurkundig examen. Alle nationalisten ongeveer zijn vertegenwoordigd: 13 Nederlanders zijn er nu. Natuurlijk heeft dit internationaal milieu nog een bijzonder voordeel, n.l talenkennis Sinds korten tijd heeft de Univer siteit een prachtige bibliotheek ge kregen. Een nieuwe vrucht vauden ondernemingsgeest en het doorzet tingsvermogen der leiders. De graden dezer Universiteit wor den door de wetenschappelijke we reld nog niet erkend. D-w z door de „officieel" weten schappelijke wereld: de Hoogeschool is Katholiek, dus daar stapt men zoo gauw niet over! De theologische faculteit staat on der de E.E P P. Dominicanen, waar onder ook een landgenoot hooglee raar is. I)E WAARHEID OMTRENT REN MOORD OF KONING HUMBERT VANr ITALJË. Ik herinner mij levendig!, zoo schrijft Romanos in „De Tijd" op een zomer,schen Zondagochtend) van 1887 in de koninklijke Hofkapel te Monza de H. Mis te hebben bijgewoond!, waarbij ook koning Humbert en diens vrome gemalin Marguenita aanwezig waren. Het vorstelijk echtpaar zat in een af zonderlijke logo naast het altaar', zoo goed als- onzichtbaar voor .het weinig talrijke publiek. Toevallig kon ik, van opzij, den koning gedunig {.adaslaan, zonder dat Z. M. ©enig vermo den lied,;, te worden bespied. Maar ik werd diep getroffen door de innige godsvrucht 'en ingetogenheid, waarmede de souverein de H'. Handeling van begin tot eind'e Meef volgen. Zoo devoot <*n eerbiedig had ik in Italië nog nooit een aiau de II. Mis zien bijwonen! Naar mij herhaaldelijk werd verze kerd, is Humbert I aap, dezarn oprech ten godsdienstzin steeds getrouw geble ven, niettegenstaande hij in 't openbaar moest doorgaa(n als eqni verklaarde vij and van Pausdom cp Kerk. Zelfs kwam mij uit vertrouwbare bron ter oore^ dat de edelaardige vorst geruim en tijd om ging met de ernstige gedachte, hoe wel een verzoening tusschen den IL Stoel en het Huis van Savoye zou kunnen tot stand komen. Vooral in do laatste maanden vóór zijn dood drong zich deze gedachte aan A M. op, waartoe niet weinig zou hébben bijgedragen de per soonlijke invloed eener hoogstaande adellijke dome te Milaan, wier naam dan ook in het lasterkabaal, dat ver-i leden week de Kamer van den repu blikein Delia Chiesa te hooren kreegj, natuurlijk geqmszins werd gespaard. De al meer in zich zélf gekeerde vonst kwam eindelijk zoover, dat hij den pastoor van San Bernardo, zijn pa rochiekerk te Rome, op het Quirinaal ontbood en met dezen meermalen een lang onderhoud voerde. Men zegt deze stemmen houden steeds en stellig aan dat koning Humbert toen ronduit aan zijn naaste omgeving zou hebben verklaard, dat hij bereid was om alles met den paus in het 'reine te brengen, zoo noodlig, ten koste van elk offer. Het duurde! geen veertien dagen, of in het park te Monza op 20 Juli 1900 'trofiiom >do verradelijke dolksteek van deni anar chist Lucchcni. Doch niet zelden, hoor de ik doorgaans van welingelichte man- schen pertinent verzekeren, dat dc laffe koningsmoordenaar niet was gewapend door een anarchistisch komplot, maar dait het doodelijko wapen hem was ver schaft door de loge, die zich aldus vam een nu, in de Romeinsche quaesti© hoogst gevaarlijk wordenden koning wist tie ontdoen. De feitelijke waarheid dezer rondweg volgehouden meening kunnen wij daar- Zïien. Maar zij spreekt in elk _eev:U duidelijk 'genoeg als een afdoend pro- tast tegen zulk een volstrekt atheïsti sche verheerlijking van koning Umberto I, die geheel zijn leven nooit van de waarneming zijner uiterlijke godsdienst plichten afweek en deze in zijn laatste dagen met ongekende innigheid ter hare nam, ja, wellicht als slachtoffer, om niet te zeggen als marteLaar van zijn geloofsovertuiging gevallen is. De böMnoving der Congregaties in Frankrijk. Van de wijze, waarop Duez te werk ging, vinden we ©ear aaffïig staaltje in een, Fransch blad. Een hooge functionaris werd belast met de driemaandlijksche controle van de rekeningen van Duez. Hij ontbood dus den tikwidaieur en deze kwam. Maar hij trachtte er met zoete woord jes af to komen, om zoodoende de zaak op de lange baan te schuiven. Maar do controleur was niet mas 'en eischte, dat Duez rekening en verant woording zou geven. Inderdaad klopte dan ook eenige da gen later, toen de advocaat-generaal in zjjn kabinet zat, de deurwaarder, die de deiur van dat kabinet zorgvuldig De- waakte, aan, en zeide, diat Duez er was, maar clat hij onmogelijk kon binnentre den. Do hooge functionaris vond het wel een beetje beneden zijn waardigheid om den bezoeker op straat tegaanont- vangen maar volgde den deurwaarder toch ten slotte, de trap af, naar Auaten.- Op net trottoir stond Duez op nem 'te wachten, heel fijntjes glimlachende, en, komiek-deftig zijn hand uitspreidende, wees. hij hem een ezel, ja, eenilheel |.:ef, aardig ezeltje, gespannen voor een rij tuigje, dat vóór 'het trottoir stond en Vol-beladen was met stukken. „Ziehier, mijnheer de advocaat-gene raal, mijn maamdelijksche pekenang,' zo:ae de vroofijke likwidateur, hem den .ezel, het rijtuigje en de £r in opgesta pelde stukken toonen.de. Of de rekening werd1 nagezien, is niet bekend. Maar Duez vond, dat hij dat zoo,nar- dig had klaargespeeld, dat hij |ict de volgende drie trimesters ook deed. en daar arbeid, en vooral zulk een inge nieuze arbeid, moet beloond worden, diende hij de vierde maal een reke ning voor deze vier karweitjes in, ten bedrage van,24.000 francs. Op het parket vond men dat toch wel een beetje te lerg. Maar nu moet de lezer vooral nieÉ denken, dat da rekening daar ver scheurd werd!; neen, zo werd alleen een beetje verminderd en Duez kreeg niet meer of minder dan 6000 francs. Een flinkq familie-.! De oude me vrouw Janc Morris tq Sand Gap in Jacksonville (Kentuckië), mag trotsch zijn. Hoe oud zij is, welen wij niet; maar zij mag er wezen. Mevr. Morris, wier man reeds 15 jaar dood is en die slechts éénmaal gehuwd is geweest, zag dat huwelijk rijk geze gend. Er waren 15 kinderen, van wie er nog 11 nog in loven zijn. öok die kinderen hebben hun tijd niet verbeu zeld, al zijn zij niet zooals de moedor, op 13-jarigien leeftijd in den echt ge:re den. (In dat deel van Amerika, zoonls bij ons in Indië, trouwt men 2eer vroeg.) De 15 kinderen wai m aanspra kelijk voor 126 kleinkinderen, die op hun, beurt weer zorgden voor 391 ach terkleinkinderen. De achter-kleinkinde ren. beginnen nu in drommen te ari'i- veeren. Er zijn er reeds 18 geboren, en enkelen zijn reeds op een leeftijd, dat er aan trouwen gedacht wordt Welnu, h,et is do eerzucht van mevr. Jane Morris om ook nog kleintjes van de 6e generatie op haar knie tè zien. fn leven zijn op h.et oogennlik, mevr. Morris zélf, 11 kinderen, 97 klet.ikinde- rem, 317 achterkleinkinderen en 44 ach ter-achterkleinkinderen. Een familie om eerbied voor te heb ben! Vereienigmg tot bevordering Ta» Katholiek Bijzonder Onderwijs, geves tigd t,e Haarlem. Wij ontvingen het jaarverslag over 1909 van de bovengenoemde vereeni ging, waarin wederom op zeer treffe lijke wijze over de lotgevallen der ver eeniging wordt gesproken. Vooreerst wordt daarin heirdaaht het 121/ss jarig bestaan der Kweekschool en de benoeming van den ZioerEerw. heer Höppener tot Regent. Bij het begin van het schooljaar, op 1 April, telde de Kweekschool 20 teer- angen in He eerste klasse, 21 in «se tweede, 24 in de derde mi 12 in. d« vierde klasse. Aan jiet examen tot toelating op de Kweekschool werd in 1909 door 42 ad- spiranten deelgenomen, van wio er slechts 20 zijn toegelaten. Aan he* werd eene subsidie gegeven va* f 9389.65, tot bestrijding der kosten va* huisvesting en van de leermiddelen. Van de kweekelingen die zich onder wierpen aan het examen voor de hulp- akte, slaagden er 7. Op enkele uitzonderingen na, gaven het gedrag, dé ijver en de vlijt Her kweekelingen reden tot tevredenheid. De leerschool werd dit jaar bezocht door 147 leerlingen, en wel 42 in !dB eerste klasse, 46 in de tweede, 35 in de derde en '24 in de vierde klasse. Over den hoofd-cursus te Amsterdam, die door den dood van den ZeerEervr. heer Willeman een groot verlies leed (Z. D. H. benoemde in diens plaats tot Directeur den ZeerEerw. heesr G. C. va* Noort) wordt gemeld: De plannen welke het Bestuur bezig houden met betrekking tot dén Hoofd cursus, zullen een volgend jaar waar schijnlijk tot uitvoering komen, waar door de Hoofdcursus zal komen, onder de leiding van een bestuur te Amster dam gevestigd, dat, evenals in Rotter dam en Den Haag, rechtspersoonlijk- heid bezit; onze Vereeniging, zal daar door van een groot deel van de Jzorgen,- welke de Hoofdcursus haar brengt wor den ontheven. Over den finantiëelen toestand het volgende: De uitkeeringen ten behoeve va* mannelijke en vrouwelijke kweekelin gen, ter tegemoetkoming bij hun studiën, vorderden een bedrag van f 11811.72 de subsidies voor onderwij- zersvereenigingen 600.— de normaallessen te A'dam 875. de normaallessen te R'dlain 850.— de instandhouding van R.-K. scholen 400. de hoofdcursus te A'dam 2281.17 de Kweeksch. te Beverwijk „11207.66 de Leerschool te Beverwijk 3037.35 de bijdrage in de inkoopsom men zoor pensioen der R.-K. onderwijzers en on derwijzeressen 10316.10 Bedroevend! blijft het zegt het ver slag steeds te moeten herhalen, dat, waar zooveel van onze "Vereeniging van onze Vereeniging gevraagd wordt, de bij dragen der parochiale aldeelingen steeds verminderen. Bedrroeg d'e opbrengst in 1908 nog f4735.37, in het afgeloopen jaar klom het cijfer niet hooger dan tot f 4719.20. Waaraan toch kan dit teleurstellend verschijnsel te wijten zijn! De belangstelling van onze geloofs- genooten voor het Katholiek onderw'ijs verflauwt toch niet"? Wijzen dan de ge beurtenissen der laatsto maandén, waar uit wederom ten duidelijkste blijkt, hoe groot gevaar er schuilt in een. beweerd neutrale opleiding van den onderwijzer, niet ten duidelijkste err op ran welk belang het iis dat de opvoeding van e» het onderwijs aan het toekomend ge slacht uitsluitend gelegd! wonxle in han- den van mannen, die niet besmet zij* zijn Met de neutraliteitsideoën, zoo ooit, dan worden' ziji nu doordrongen van d* noodzakelijkheid der Katholieke begin selen. Wat zou het baten rijk versierde kerkgebouwen te bezitten!, als de ziele* der kinderen ongevoelig zouden zij» vooa* de liefde tot God en tot Zijne Hl Kerk, en zou die liefde aangekweekt worden in scholen, waar zelfs, volgens de valsche neulraliteitsidlee, geen liefde tot Vaderland en Koningin mag ge kweekt worden. Wij weten al te goed dat onze mild dadige geloofsgenooten volkomen i» deze met ons instemmen. Doch late* zij dan ook in meer tastbaren vorm uiting geven aan hun warq gevoelen» en een volgend jaar in ruimere mat* bijdragen schenken aan onze Vereeni ging, wier schoonste hoofddoel is d* opleiding en vorming van flinke en kun dige Katholieke onderwijzers. Waar onze vaste bronnen van inkom sten zoo verminderden, is het verblij dend dat de bron der buitengewone ont vangsten dit jaar rijker heeft gevloed en onze kas versterken kwam m<4 f 6750. Onze oprechte dank zij hier ge bracht aan de milde gevers. iDe Rijkssubsidie voo-r de Kweek school bedroeg dit jaar na aftrek der epnsioenbijdragen voor de onderwijzen» daaraan verbonden f6778.11, die voor de leerschool f 2895.12Ve- Wij verbinden aan de uitvoerige me- ded'eeling van het jaarverslag hier ee* warm woord van aanbeveling voor he4 gedane werk van 't Roomsche Onder wijs in ons Bisdom. Er is op dit gebied nog veel noo- dig: en wat reeds tot stand gekome* is, eischt ter instandhouding groote of fers. Daarom is het een eisch van nood zakelijkheid dat voor het Katholiek Bij zonder Onderwijs ruime offers btijvc* vloeien! En wij vertrouwen, flat ook onz* lezers in dezen niet zullen achterblijven.: ter nadere inlichting zij medegedeeld dat de penningmeester der vereenigin#, de hèer R. J. van Diere* Bijvoet, al hier, ongetwijfeld bereid zal zij* extra-gaven, qan de vere**iging ge schonken, zal innen. - De loonkwestie te Eilermark. Zaterdag hebben weer enkelen het werk hervat, zoodat hun aantal thans 210 bedraagt. Eenige demonstraties zijn door de nog niet werkende arbei ders gehouden. Men trok tot d* Ruiteche grens en keerde dar, terug. Aan de overzijde bewaarden 4 gen- •armen, op Hollandsch sebiedde mare- pHa.-io/e, versterkt met rijkspolitie de orde,

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1910 | | pagina 6