DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
41™"» 300s?-- 150 •=- 110 sk? 60™"
Circusmanschen.
w
Gemengde Büifeniandsche berichten
Kinderhuïsvest 29-31-33, Haarlem
BUITENLAND.
DINSDAG 10 MEI 1910.
35ste Jaargang No. 7187
Bureaux van Redactie en Administratie
Intercommunaal Telefoonnummer 1426.
Voor advertentiën en reclames buiten Haarlem en de agentschappen wende men zich tot RICARDO's Advertentie Bureau, N. Z. Voorburgwal 242, Amsterdam, Int. Telefoon 1020.
Nog eens: de
Museumkwestie.
Koningin iüa?y en Koning George V van Engeland.
Algemeen Overzicht.
FEUILLETON
NIEUWE HAARL
tfjïyv
a
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Haarlem f 1,36
Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1,35
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1,80
Afzonderlijke nummers 0,08
PRIJS DER ADVERTENT1ËN
Van 16 regels 60 cent (contant 50 cent) Iedere regel meer
Buiten Haarlem en de Agentschappen 15 cent. per regel. (Buitenland
Reclames dubbel tarief
Dienstaanbiedingen 25 cent (6 regels), driemaal voor 50 cent (4 contant).
10 cent
20 cent
Alle betalende abonnés op dit blad, die in het bezit eener verzekeringspolis zijn, zijn volgens de bepalingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor
De uitkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Ocean"
vaac wijsvinger.
Bijkantoor voor Haarlem de Nederlandsche Credietbank Nieuwe Oracht II
GULDEN bjj
verlies van
één anderen
vinger.
Gisteren hebben we sejherp het be
zwaar van de plaats van het nieu
we Museum vooropgesteld.
En we stelden: ons Museum mag
naar onze bescheiden meen in g piet
worden gebouwd in het Heiligland!
Dat is gtaen .plaats voor een, kost
baar museum met kostbare stukken,
die door tail van buitenlanders-zelfs
bfezocht worden!
Alsof 't een antwoord was op.ons
kruiskopje, schrijft nu de bekende
etser Jan Veth in het „Handelsblad"
dat ijvierig schijnt te pxopageeren
vóór het verhouwen van 't iWjaes-
huis tot Museum, een verdediging
van, het plan van B- en tW,.
Om wille der rechtvaardigheid
mag die verdediging hier piet wor
den achtergehoudenin hoofdzaak
luidt ze aldus
„Een bezwaar dat, ais ik wel inge
licht ben, tegen het tot een museum
maken, van het ^Weeshuis wordt aan
gevoerd, is wat men noemt de afgele
gen buurt, waiarin het staat- Pit rela
tieve bezWaar te laten gelden schijnt
echter niet geheel billijk. Ten eerste
is het nu eenmaal een feit, dat de
best in het oude karakter bewaarde
stadsgedeelten, gewoonlijk niet meer
in de drukst bezochte buurten te vin
den zijn, waar al te veel verhanseld
wepd en verknoeid, en is bet lang
niet zoo kwaad, wanneer men bet be
zoek Van menschen die zin voor iets
moois hebben, nog eens extra naar
die meer ongeschonden stadswijken
weet heen te leiden. [Maar ten tweede
is 't Groot Heiligland wel stil maar
gleenszins zoo afgelegen. Die Ceintuur
baan en de Amsterdamscho t: ajn h ou
den er vlak .bij op. In het midden
tusschen de Groote Houtpoort en de
Kleine Houtweg! kijkt men vjan da
Gasthuis,vest af dadelijk de aardige
straat in. En hoezeer verdient die
straat dat men er eens inloopt. Naast
den f raaien ingang van het Eiiza-
bethsgasthnis en tot die stichting be
hoorenden ziet men dan een aaneenge
sloten riji van'twaalf oude trapgevel
tjes. tot onderaan toe appetijtelijk
onderhouden, miet de, aardige oude
stoepen nog intakt er bij., en ik
zou zoo gauw niet weten waar men
in het beetle land zulk een onbedor
ven stukje straatzijde vinden kon.
JVjaarlijli, in zijn bescheiden en ^ver
trouwelijk schoon zou dit overblijfsel
een ongezochte en woortxeffelijtke in
leiding: geyen tot het begrijpen en
genieten van oud-HollancLsehekunst.
„Keert men nu den rug toe aan
die .smakelijke huisjes, die toch
beusch deftiger zlijn dan de Sociëteit
„Trou. moet blijken" op de Groote
Markt, dan komt men voor het aan
trekkelijke poortje van het (Wees
huis te staan. Wie er binnen gaat,
wordt verrast, door het betreden van
een ruime, bijna, zou ik zeggen groot-
sche, binnenplaats, en ziet vlak voor
zich het bfeede, royale frontgebopwl
van het in 1608 gebouwde huis lig
gen. De verheugend aandoende, wel
geordende, baksteenen gevel bleef in
hoofdzaak behouden. Alleen aan den
top werd wat gewijzigd, maar zelfs
die wijiziging is wei aardig, en er is
'n sierlijke aohttiendet-eeuwsahe voor
deur in gezetk Van binnen in dit
frontgebouw is de zeVentiende-eeuw-
se Ine vertrekken rechts zijn nauwe
lijks minder1 eigenaardig. Moeielijk
zon men een warmer logies voor oud-
Hollandsohe schilderijen kunnen vin
den,"
Ziedaar1.
De schilder J an Veth is. dus hooge-
lijk ingenomen met die „schilderach
tige: ligging" van 't Museum.
Daar zijn echter andere, en la
ten we maar zeggen nuchterder
beoordeelaars, óók onder de kunste
naars en de schilders, die deze voor
liefde voor het groezelige, volkrijke,
Jordaian-aohtige Groot-Heiligland ah
soluut niet deelen!
Die oordieelen, dat een Museum
wat. anders moet wezen dan eeni
schilderachtig gebouw' dat daar oun
wille van dia schilderij staat.
Die vinden voorts, dat er nog an
dere eischen zijn te vervullen voor
een Museum, dan dat de buurt zoo
„aardig" is!
Trouwens, over die „aardige" huis
jes miet „appetijtelijke" gevels en
aardige oude stoepen" zou nog te
redeueeren [wezenals dat je ware
is voor een Museum, wel, dan moes
ten we. er .maar een tweede Oudt-
Haierlem van maken, en een Oud-
Hol landsche kapel op de binnen
plaats Van 't Weeshuis zetten en ail
do vrouwtjes van de Gasthuis-huis
jes inde ze.ventiende-eeuwsehe dracht
steken
tWaar eindigt mien, als men zich
in een M use u m kwestie laat mee
slepen door zulke voorliefde voor
„appetijtelijke" geveltjes Z.ou
de keer Veth dan maar niet verbie- j
den, dat er een Engel.schm.ain per
auto in die a zoo mooie straat komen
mag;?
Wat we hier noodig hebben in1
Haarlem, is een ruim, modem-ge-1
touwd, royaal, comfortabel gebouw, i
geheel brandvrij1 en van de nieuwste
verbeteringen voorzien, gelegen op
een voor vreemdelinge,nbezoek gun
stige plek. I
Aan deze voorwaarden voldoet het
„aardige" weesbuis in de „smakelij
ke" omgeving, van 't buurtje waarin
het nu staat, heelemaal niet, dat
is ons gevoelen.
LE KiOY EST MOUT
De koning is dood: hij ligt in
Buckinghampaleis met Vredigen trek
op het gelaat, en het is er een dood-
sohe stilte om dat groote grijze ge
bouw in London's West-End, dat nu
geraakt is door die hoogere majes
teit dan die van den koning, door
de majesteit, des doods Maar ook
in Engeland geldt het oude woord
der Bourbons: le roy est mort.
VIVE LE BO Y
Gisteren is George V v,an Enge
land als koning uitgeroepen met al
den praal én de pracht die vooral
in het, zooveel om historische gebrui
ken zich bekommerende Engeland
kan worden tentoon gespreid.
Eerst kwamen 1 de (wapenherauten
en cere jonkers met een wapenkoning
bijeen op de groote binnenplaats van
St. dames-paleis, het oude gekan-
teelde donkere gebouw langs Picca
dilly. De straten in den omtrek wa
ren afgezet door de troepen, waar
achter het volk in dichte massa stond
samengepakt; het dak v,an het pa
leis, alle vensters en de verschillende
terrassen waren dicht beziet. Op den
muur van den aangrenzenden tuin
van Marlborough House, thans het
paleis van koning George, waren
alle kinderen van Z. M., mat hun
gouverneur, en andere leden van de
koninklijke familie, opgesteld. D;e
Koning en dó Kóningin Miary waren
niet te zien, doch woonden toch de
ceremonie bij, ongezien door 'tv.olk.
Toen de Wapenkoning, die de pro
clamatie voorlas, giekomen was bij:
de zinsnede waarin over den dood
van koning .Edward wordt gespro
ken, ontblootten aille aanwezigen eer
biedig het hoofd, en bleven zij bloots
hoofds staan, totdat de proclamatie
geëindigd wias.
Aan het einde bliezen de- trompet
ters een fanfare, terwijl de batterij
in St. Jamess' Park opgiesteld, sa
luutschoten loste.
Toen het voorlezen v.an de procla
matie. in St. James' Palace eindig
de met de woorden „Goii sa,ve the
King", nam het publiek dien kreet
over en weldra weerklonk die in
steeds toenemend geroep door het
park en alle aangrenzende straten.
Een muziekkorps der «erewacht
speelde daarop het Volkslied, en toen
volgde er een typisch tooneeltje: zoo
t dra een krachtige stem in de menigte
de woorden van het lied aanhief,
stemde weldra 'het geheele volk daar
mede in, met .zulk een kracht, dat
deze betooging tot voorbij Bucking
ham Palaoe kon gehoord worden!
Van St. J ames gingen de Herauten
langs den met troepen afgczetteffi
weg.onder 'f spelen van 't volkslied
naar de aloud© „grens" van de City
het kleine gebied in 't hart v:an Lon
den.
Daar, bij Temple Biar, was dwars
over den weg een zijden koord ge
spannen als teeken der barrière die
„de vrij© City van Londen" afsluit
van de buitenwereld.
Daar stonden de Lord Mayor, 'ie
aldermen, de sherifs en andere w:a.a,r-
digheidsbekleeders, uit de City op
gesteld, toen de stoet der herauten
en eerejonkers, begeleid door de Hor-
se Guards naderde.
D© Wapenkoning vroeg toen aan
de .vrije burgers der City" naar oud
i gebruik toegang tot de city om1 den
i nieuwen koning uit te roepen- Na
eenige ouderwetsche plichtplegingen
gaf de Lord Mayor bet gevraagde
verlof, de barrière werd geopend en
achter den stoet onmiddellijk weer
gesloten. De Lord Miayor en de ove
rig© wiaardigheidsbekleeders sloten
zich blij den optocht aan. die toen
naar de beurs en naar andere plaat
sen in de city trok, waar dè herau
ten prins George tot .koning uitrie
pen;.
Deze plechtigheid, de erkenning
der onafhankelijkheid van de City
tegenover den vorst-,zelf, uit al ouden
tijd dagteekenend, werd natuurlijk
door een g'roote menigte bijgewoond.
DE BEGBAFENIS.
Zooafs wij, gisteren al meldden en
nu officieel bevestigd zal de begrafe
nis plaats hebben op. .20 Mei- Den
17en Mei gaat het stoffelijk over
schot des konings naar Westminster
Abdy om daar ten praai te liggen
voor het volk. Men spreekt ervan,
dat Roosevelt als buitengewoon ge
zant van Amerika ,de Vereenigde
Staten ter begrafenis zal vertegen-
wooridgien.
VORSTELIJKE BEZOEKERS
Zooals wie al gemeld hebben, komt
de Duitsche keizer de begrafenis bij
wonen. Keizer F'rans Jozef wordt
vertegenwoordigd door den troons
opvolger, aartshertog Erans Ferdi
nand, de Turksche kroonprins zal
den Sultan vertegenwoordigen.
DE BB.U SSELSQHE TEN
TOONSTELLING,
woidt nog maar weinig bezocht.
Vooreerst is het weer allerongun
stigst, en dan is er nog niets, af.
Een correspondent uit Brussel
schrijft, met het oog op de Neder
landsche af deeling het volgende:
„Het Nederlandsche paviljoen is
nu geheel en al gereed om de inzen
dingen te herbergen van nu af aan
konden commissaris-generaal en de
bouwmeester iedereen binnenlaten in
eene expositie, waarin alleen nog
ontbreekt wat men toonen wil. De
lieeren van het Hollandsche rege
lingscomité hebben zich dus niets te
verwijten. Alleen blijven nog: de ten-
toonstellers achter! Veel hebben al
ingezonden. Heele stands staan op
bezoekers te wachten. Maar er zijn
toch nog een heele boel die hunne
waren achterhieldenHet officieele
gerucht loopt, da,t van Donderdag
,a..s af, al de spoorwieglijnen in de
Expositie zullen worden opgebroken,
en het dus uiterst moeilijk worden
zal, er zwaar goed binnen te voeren.
Ik geloof nu Wel niet dat die bedrei
ging tot een waarheid wordt ge
maakt het ware ai te hachelijk.
M;a,ar laa,t dan toch de Hol landsche
inzenders wat spoed makenop 17
Mei hebben ze de faam. van stiptheid
v an hun land op te houden. Het moet
met hun paviljoen niet gaan als met
al de secties, die, reeds open, maar
nog half voltooid zijn, zooals zelfs
nog,steeds, na veertien dagen liaast,
het geval is met Duischland."
In FBANKRIJ K hebben Zondag
ida herstemmingen plaats gehad en.
deze hebben vooral winst opgeleverd
voor de z.g. geünificeerde socialisten,
en door de gematigden ter linker
zijde.
Maar hef boeltje is en blijft even
rot als 't was.
Een groot, aantal kamerleden zijn
eruit, geworpen, a.m. Doumer, dien
men nog eens President der Repu
bliek meendete zien: voorts den on-
hcnulligen Boni de Castellaue, e.a.
Abbé Liemire, de Katholieke afge;-
vaardigde voor Hazebrouck, werd
herkozen.
We melden gisteren dat generaal
Sjefbet pasja naar ALBANIË zou
gaan 't Blijkt echter dat dit niet,
of niet alléén, is om de Albaneezen.
te pacificeeren, maar óók om bij desa
Turkschen kant zelf de boel in heit
reine te brengen. Er is n.l
HOOGGAANDE BEZIE
ontstaan zoo meldt Reuter
tusschen de officieren van het expe-
ditiomaire corps in Albanië. De ge
neraals Hadi en Dochabir hebben,
hun ontslag ingediend.
En dan heet het
„De minister van oorlog is naar
Saloniki vertrokken, teneinde het
misverstand uit den weg te ruimen."
Misverstandhm, dat klinkt
erg euphemistisch
Stap voor stap gaat CHINA naar
de moderne inrichting, kien kent de
wenschen naar en ook de maatrege
len voor een vertegenwoordiging, een
parlement, en het- moet in de
Ghineezen h oogelij k bewonderd wor
den dat ze niet zooals de Russen
hals over kop zich in het parle-
iiHnt.airi.sme steken, maar dat ze
kalm en bezadigd zich den tijd gun
nen alles voor te bereiden, om ten
slotte ook het parlement werkelijk
vruchtbaar te doen zijn.
Verschillende stappen zijn al ge
daan nu heeft, de Regent- een zeer
gewichtige gezet: hij heeft n.l een
decreet gepubliceerd betreffende ia
opening van een
BERAADSLAGENDE KAMER
die bijeen zal komen op den eersten
dag der negende maand. Wanneer
dit precies is, weten we niet: met
die fnineescihla tijdpegeling zijn wie tot
onzen spijt niet genoeg op de hoogte.
Deze kamer zal den grondslag vor
men van een later par lement en uit
negentig deden, voor bet meerendeel
leden van het keizerlijke huis, en
voorts uit aristocraten en ambtena
ren bestaan.
Een scheepsramp in Zweden. Te
Gothenburg in Zweden is aan boord
van de vrachtboot Jonas AMslrömer,
103 netto tons groot, in 1869 te Amal
gebouwd, een ketelontploffing geschied.
Van de bemanning werden twee perso
nen gedood, meerdere levensgevaarlijk'
gewond. Anderen, vermist, zouden vol
gens ooggetuigen, met gedeelten der la
ding naar verschillende richtingen door
de lucht zijn weggeslingerd.
De bevolking der Ver. Staten. Van
de volkstelling in de Vereenigde Stalen
zijn reeds eenige uitkomsten bekend.
Het geheele getal inwoners bedraagt
ruim 91 miilldoen.
Sinds 1895 is de bevolking met 15
imiiioen vermeerderd. New-York heeft
1.500.000 inwoners en komt dus Lon-
de nnabij. Chicago bereikt juist de
helft.
President Fallières naar Zwitser
land. Officieel is thans het bezoek van
President Fallières aan Zwitserland
vastgesteld op 15 Augustus.
Te Bern zal hij door den Federalen
Roman uit het Artütenlevm.
Naar het Enge'ecti van
GEORG R. SIMS.
29)
Zeph had nog' geen woord tegen
den agent gezegd, zijn geheele aan
dacht scheen zich te vestigen op de
twee meisjes, hij lette op Biets an
ders, en toen Toroni, die blij was
eene lastige en moeilijke verantwoor
ding en opheldering van zijne bain-
delingen tot later te kunnen uitstel
len, als Zeph in een kalmeren ge
moedstoestand zou verkeeren,
toen Toroni de kamer uitsloop en de
twee meisjes aan de zorg van hun te
ruggevonden beschermer overliet,
keek deze zelfs in het geheel niet op
en nam niet de minste notitie va'u het
„Goedenavond" dat Toroni nog: even
met een brommend geluid liet hoo-
ren
Hoe zij daarna met hun drieën
thuis gekomen waren, wisten zij zich
werkelijk niet te herinneren. Zooda,-
nig waren zij als 't ware nog ver
doofd, en ziende blind, door al wat
er gebeurd was. Zij wisten alleen,
dat zij otmlstreeks middernacht met
bun drieën alleen in het kleine voor
kamertje zaten, waar Zeph, nu een
1 -,1 c,
-I1 n -
op den schoorsteenmantel had her
kend.
Den geheelen nacht door bleven "v ij
daar zitten praten.
Zeph had nu Zijn verstand heele
maal weer terug; daaraan twijfelden
de meisjes geen oogenblik. Hij her
innerde zich nu alles van hetgeen er
met hem gebeurd was, tot op bet
oogenblik, dat de vader van Inez
hem in de nabijheid van liet Spaan-
sohe stadje in de zijlaan gevonden
had.
Het plotseling terugvinden en het
herkennen van zijn kind had, als 't
ware met een tooverslag', al het ver
leden e weer voor zijn geest gebracht
en ook de laatste hinderpalen voor
zijn geheel herstel waren, of wer
den, geheel weggevaagd door den
stroom van herinneringen en bijzon
derheden, die nu zijn denkvermogen
steunden eit weer op den rechten
weg hielpen.
Stukje voor stukje kwam zijne
geheele levensgeschiedenis hem weer
voor den geest en toen hij aan dat
gedeelte kwam, waarin hij afscheid
nam van zijn vrouw: en zijn kind,
om' de noodlottige reis op het vas
teland te beginnen, greep hij Totty
in zijne armen en begon te schreien.
En ook Totty, boe blij en geluk
kig,ook, dat ze haar vader terug had,
werd aangedaan en begon te weenen,
nu in haar dezelfde gedachte en
herinnering ^opkwam, die Zeph zoo
—rt r. y-4 ©1 i'E c» o r> '"1 r» O
Och, hij: had al dadelijk begrepen,
dat zijn arme vrouw niet meer on
der de levenden w'as en nu, terwijl
zij: daar, zooals wij straks zagen,
hand in hand zitten te praten met
elkaar, na zooveel lange jaren van
scheiding, gaan onwillekeurig bei
der gedachten ver weg, naar buiten,
na,ar het stille, nu al lang met gras
begroeide graf, waar de „Koningin
der Arena' haar laatste rust geniet
en den slaap der dooiden slaapt, bare
schoone oogeh van weleer gesloten
en reeds tot stof vergaan misschien
diezelfde liefdevolle oogian, waar
mee z© zdo menigen langen, hangen
nacht smeek end naar boven had ge
zien en gewacht op de terugkomst
van den armen reiziger, dien ze zoo
gaarne nog eens terug Rad willen
zien.
„Onip zij nu bij ons had mogjen
zijn
D.it was de gedachte, die steeds
bij: Totty en Zeph tegelijkertijd op
kwam, terwijl groote tranen langs
hunne wangen biggelden, en Inez,
die dit zag, sloop stil de kamer uit
naar de stilte van haar eigen slaap
vertrek, waar zij zich op haar leger
stede wierp en zachtkens schreide
en snikte.
Doch Totty bemerkte weldra hare
afwezigheid en ging' haar zoeken.
Zij; kuste haar, toen ze haar vond en
j bracht haar te;nig naar haar vader.
„.Wij zijn nu immers zusters, beste
Leve 1boz! T.eat ons K'idpn pu
der blijvenbij heeft er nu meer
dan ooit behoefte aan om ons beiden
bij' zich te hebben."
Langzamerhand begon Zeph een
beetje tot kalmte te komen en begon
biji de meisjes te vertellen, hoe hij
haar in den „Musio-Hall" had we
ten te vinden.
Hij vertelde haar, hoe men hem op
straat geyonden had, beroofd van
al wat hiji bij zich bad, zijn horloge
met ketting daaronder begrepen.
Hij was steeds de 'kassier van Inez
geweest en had oen avond te voren
het geheele salaris van de laatste
maand in het Hippodrome te Pa
rijs bij zieh gehad-
Hij was ongetwijfeld in handen
van zakkenrollers gevallen, die hem
iets ingegeven kadden, waardoor hij
bewusteloos was geworden, want
toen men hem vond op straat, liad
hij! ook zijn eigen kleeren niet meer
aan en, zooals hij zich herinnerde,
had hij toen nog steeds een zonder
ling-gevoel in zijn hoofd.
Men had hem daarop naar een
krankzinnigen-gesticht gebracht,
waar hij, echter na een dag of wat
veel kalmer en rustiger werd, zoodat
dan ook de oppassers, die zagen hoe
verstandig hij: zieh gedroeg, hem in
alles stil zijn gang lieten gaap.
Toen de dokter .van het gesticht
hem; nader onderzocht, had, verklaar
de deze ook, dait hij hoegenaamd
A ot- 'f**?vs sr! v !v ws s.
Zeph had daarop ook a,an den dok
ter verteld en 'üitgelegd, hoe het
kwaBx, dat men hem hierheen had
gebracht.
„Ik ben heelemaal wel," zei Zeph,
„en mankeer niets. Alleen heb ik
van tijd tot tijd last van een zonder
linge pijn in mijn hoofd, maiar overi
gens mankeer ik werkelijk niets.
Kan ik niet ontslagen worden uit
het gesticht?"
De dokter schudde het hoofd en
haalde de schouders op, maar hij zei
toch, dat hij voor hem zou doen,
wat hij, vermocht.
Toen hij wegging, riep hij een van
de oppassers bij zich en hield met
dezen een fluisterend gesprek.
Een poosje na het vertrek van den
dokter, kwam deze oppasser naar
Zeph toe.
„Jij wou er graag uit, niet waar
vroeg .hij aan Zeph.
„Zeker!" zei Zeph. „Ik zou er
graag uit willen, om mijn kindje te
zoeken."
„Zoo? Nou. wij hier houden het
er ook allemaal voor, dat jij liier
eigenlijk niet hoort, maar, om hier
iemand er uit te krijgen, als hij er
een keer in is, dat 's een lang gebed,
zonder eind. Je raakt er veel mak
kelijker in, dan er uit. Daar ko
men een heeleboel certifacaten en
onderzoek v;an dokters en aller
hande heerschappen bij te pas en als
ongelukkigerwijs de heeren van het
Huis of van de Pclicie het wat °"^'r
kort hebben van tijd of als jij bun
niet erg bevalt, dan heb je kans, dat
ze je er weer instoppen en dat ze een
verklaring geven, dat je zoo dol bent
als een kat óf een kater, die de
maand Maart in z'n hoofd heeft.
Nee, ik geloof niet dat je vooreerst
nog je ontslag zult krijgen. Dat gaa.t
zoo gemakkelijk niet"
Het gezicht van Zeph betrok
schrikkelijk en de arme drommel
keek erg treurig.
„Maar wat- moet ik dan doen?"
vroeg hij. „Zal ik hier dan altoos
m oaten ibl ij ven
En hij begon bijna te schreien van
narigheid bij dit verschrikkelijke en
treurige denkbeeld.
„jVYek vrind", zei de oppasser,,,wat
zal ik je daar nu al van zeggen.
Je begrijpt dat je bet lieve vader
land geld kost zoolang wij je hier
hebben, terwijl je voor je zelf zou
kunnen zorgen, als je niet hier bent.
Wordt vervolgd..')
