DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
Kinderhuis vest 2S-3I-S3, Haarlem
Het Retraitenhuis te
Noordwijkerhout.
BUITENLAND.
EEN HELDENSTUK.
DINSDAG 24 MEI 1910.
35ste Jaargang No. 7198
Sisreaiifix. van Dodactie en Administratie
Intercommunaal Telefoonnummer 1426.
Voor advertentiën eri reclames buiten Haarlem en de agentschappen wende men zich tot RICARDQ's Advertentie Bureau, N. Z. Voorburgwal 242, Amsterdam, Int. Telefoon 1020.
GULDEN bij N tffeü WWg"g$fj GULDEN lij 1 GULDEN bÜ fj 1)1 fl GULDEN bij fffc GULDEN bij
Bi] dit nummer be
hoort een bijvoegsel s
„Voor de Hwiskamer."
Algemeen Overzicht.
De oudste vrouw der wereld:
FEUILLETON.
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
A B O N N E AA E N TSP RIJS:
Per 3 maanden voor Haarlem
Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente)
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post
Afzonderlijke nummers
f 1,35
1,85
1,80
0,03
PRIJS DER ADVERTENT1ÉN:
Van 16 regels 60 cent (contant 50 cent) Iedere regel meer 10 cent
Buiten Haarlem en de Agentschappen 15 cent per regel. (Buitenland 20 cent
Reclames dubbel tarief
Dienstaanbiedingen 25 cent (6 regels), driemaal voor 50 cent (A contant).
Alle betalende abonnés o,3 dit blad, die in het bezit eener verzekeringspolis zijn, zijn volgens de bepalingen op de polissen vermeid, tegen ongelukken verzekerd voor:
verlies van een g'jRSK verli- s van 8 21 3 verlies van
baud of voet. éen oog. !'i|| ||Js éen duim.
levenslange onge
schiktheid tot
werken.
411
GULDEN bij
overlijden.
u ungcu
60
verlies van
één
wijsvinger.
15
GULDEN bij
verlies van
één anderen
vinger.
De uitkee.-ing dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Ocean" Bijkantoor voor Haarlem de Nederlandsche Credietbank Nieuwe Gracht 11
maar; W© zijn er, óók zeker v,an, dat j
we daarmee aan de opleving en dej
versterking van den eicht-Roomschep
geest iets medewerken, wat immers
tot de gedurige taak der Roomsche'
pers mag! worden gerekend!
ÖYja hebben er onlangs, toen (Mgr.
C!allier den gedenksteen yato de inze
gening er plaatsen ging, al een bie-
besckrijving van gegeveneen een
voudig, zelfs ietwat streng gebouw:
een kapel of kerk, wat groote zalen
ter, recreatie of voor de maaltijden,
een aantal kleine, vierkante logeer
kamers dat is alles.
Maar de groote beteekenis v,an de
zen nieuwen Jbquw, en de ontzag
lijke invloed die van dit eenvoudige
buis kan en zal uitgaan met Gods
hulp, daarover mag nu nog wel een
woord worden gezegd, nu de tijd;
nadert dat het Noordw'bkerhontsche'
3te-t.ru itenhuis in gebruik zal warden
genomen.
In den laats ten .Vastenbrief heeft
Mgr onze Bisschop de „.gesloten re
traites" nadrukkelijk aanbeVpilen
Mg'r Gallier sprak daarbij de hoop
uit dat door da Katholieken van dit
Diocees „een ruim gebruik daarvan
Zal worden gemaakt."
Immerszeide de Bisschop
„niets is zoozeer als dergelijke retrai-
„tes geschikt om; den goeden geest
„in ons te vernieuwen en ons op te
„wekken uit de verslapping en de
„verflauwing waarin wij door onze
„menscheljjke zwakheid telkens weer
„hervallen."
Het kan niet ronder eb openlijker
gezegd worden dan Mgr. het deed:
de „gesloten retraites", d. w; z. de
retraites in een afzonderlijk daarvoor
ingerichte eenzame plaats, zijn voor
alle Katholieken een hoogst nuttig
en voortreffelijk middel om den wa
ren Katholieken geest te behouden,
de laffe onverschilligheid, de zooge
naamde „neutraliteit", de verslap
ping en verflauwing in geloof en le
venswijze af te leggen.
JVanneer wje dan nu een kort en za
kelijk woordje willen zeggen over
de „gesloten retraites", dan zijn
we zeker daarmee te handelen in
'den geest der Kerkelijke Overheid,
öVe doen dit aan de habd van
een zeer lezenswaardige brochure
„Gesloten Retraites" van den Zeer
Eerw;. Pater Ghr Boomaars. C.SS It,
Het spreekt vanzelf dat als eerste
vraag bij ieder oprijstvoor wien die
nen eigenlijk de gesloten retraites?
Gerust kan worden geantwoord:
voor iedereen in het algemeen.
Zoowel .voor de meergegoeden als
voor de minder met aurdsohe goede
ren bedeelden zullen de Itetraites
worden gehouden, en wat meer is:
voor elke ca'ergorie wordt naar eigen
behoefte de retraite ook telkens inge-1
richt, zoodat middenstanders met j
middenstanders, landlieden mat
landlieden, meer ontwikkelden met
hunne gelijken, neringdoenden miet|
v akgen ooien, arbeiders met werklie-.'
den te samen zullen komen-
Natuurlijk willen we nu niet zeg
gen, dat dan en alleman naar 't re
traitenhuis trekken moet: dat zal
trouwens ook zoo spoedig niet gebeu-
ren
M'ajair. zeker v'oor degenen die open
bare ambten bekleeden, voor de pro
pagandisten, voor hen die vóórop
staan in de sociale beweging, voor
allen die door omgang met of nood
zakelijk hijzijn van andersdenkenden
zoo licht, gevaar loopen van onver
schilligheid, voor die allen zal een
gesloten retraite van tijd tot tijd ont
zaglijk veel nut brengen.
[Wie kent niet en denkt niet mót
vreugde aan de zegeningen, door een
II. Missie uitgestort?
[Wat 'n heerlijke tijd, een tijd van,
opwekking en verruimingvan ons
hart, een tijd Van geestelijke ople
ving, is niet een Missie-tijd
[Welnu,een gesloten retraite is
nog veel vruchtbaarder, krachtiger, j
en dus ook heilzamer dan een Missie
ooit zijn kan
Want in het Retraitenhuis is ge
heel de dag aan God gewijdblijft
de wereldsche verstrooiing1 en beslom
mering van ziaken doen en en andetre-
menschen-m oeten-spreken ien .arbei
den en geld-vterdienen nu eens een
paar dagen op den achtergrond
Het gesproken woord heeft dan den
tijd om binnen te dringen in het hart
en daar te ontkiemen.
En God geeft duizenden voor
beelden bewijzen 'hetzoo gaarne
en gereedelijk Zijn machtige genade
aan de ziel, die in de afzon lering
het goede zaad in zich .opneemt en
den tijd neemt om bet rustig te laten
doorwerkeni.
Als het Retraitenhuis in Noord
wijkerhout eerlang is geopend, dan
mogen ook naar we hartelijk ho
pen uit onze omgeving en uit de
plaatsen die ligger binnen den kring
van onze lezers, velen opwaarts gaan
naar het Et. Glemensliuis om er in
een paar dagen van afzondering en
gebed .moed en kracht te verzamelen
voor het moeielijke leven.
Voor niemand zoo algemeen mo
gelijk gesproken zal een bezwaar
kunnen wieizteb dat de kosten zoo hoog
zijn, of de tijd zoo lang is!
Slechte 'n viertal dagen duurt elke
retraite, en door een goedgeorgani
seerde inrichting wordt het in het;
diocees' van Haarlem ook mogelijk j
dat minvermogenden niet alleen
reis- en verblijfkosten der retrai
te terugi .ontvangen, maar zelfs eeni-
germate voor het loon dat zij; moeten
verzuimten, schadeloos worden ge
steld. i
Hoe deze regeling zal werken, dat
za,l spoedig worden bekend gemaakt.
Geldelijke bezwaren zijn er dus
niet: bet bezwaar van den tijd kan'
óók niet wogen; allee is ervóór te
zeggen.waarom zouden we dan
niet met heide handen aangrijpen de
goede gelegenheid die ons gebóden
wordt om zulk een krachtig en duur
zaam middel ter geestesverkwikking
en voor het heil onzer ziel te kunnen i
toepassen op ons zelf
Daartoe dan, sparen wij' met kracht
aan
Reeds nu bestaat er gelegenheid,
voor" vrouwen zoowel als voor man
nen, zich op; te geven voor een retrai
te: de Directeur van het St. C'lemens-
huis in Noordwijkerhout, de Zi.Eerw.
'Fater A. Philippona, wiens voorloo-j
p:ig aidres nog is „Goudsche Rijweg
123, Rotterdam", zal ieder die zich.!
opgeeft v'oor eten retraite, reeds nu]
ten spoedigste laten weten, wanneer;
een groep retr ai tanten samenkomt,
waarbij: men zicb bet best kan aan
sluiten.
En het voortreffelijke hoekje „G e-
sloten retraites", van den Zl
Eerw. pater Ghr. Roomaars, dat een
aanleiding wias tot dit artikeltje,
geeft .voor ieder die belang stelt in
de Retraites of er Meer ,vian weten
wil, een schalt v;an gegevens, lessen
en voorbeelden, ïnededeelinglen en op
helderingen, welke niet onbekend mó
gen blijven. [Wij bevelen dan ook de
lezing van dit geschriftje dringend
aanbijl het Sint J acobs-Eodshuis
te Haarlem oLaj te (hlet hoekje voor
den geringen prijs van 10 et. franco
per post te bekomen.
Moge de lezing ervan velen op
wekken, den éérsten keer op te gaan
zulk een retraite heeft gesmaakt, is
voorgoed dan een propagandist er
voor geworden zoo teert de ondervin
ding! tl; Li. LU;
Van de verkiezingen in BELGIË
is tot op het oogen blik dat we dit
schrjjvjen, nog geen nader bericht in
gekomen.
De meerderheid der Katholieken
op de yereenigde liberalen, socialis
ten, Daensisten en anderen bij el
kaar bedroeg te voren 8 stemmen.
Het verlies van een zetel te Nijvel
reduceert dait op 6, doch nog altijd
is niet bekend of Brussel niet een
winst oplevert. In dat geval is do
toestand dezelfde gebleven.
Terwijl vooral op den buiten, de
Katholieken overal vooruitgegaan
zijn in stemmencijfers.
De liberale gazetten treuren
!Z,a hadden nu, uit bet monsterver
bond met de socialisten ergerlijk
genoeg dait een partij die zich monar
chaal noemt, baud ia an band gaat
'met de ergste vijanden der maat
schappij gehoopt winst te beha
len maar de katholieken hebben
zich krachtig geweerd en bet land
beeft begrepen dat bot behoud der
KATHOLIEKE REGEERING.
de eenigste waarborg is om welvaart,
voorspoed en vooruitgang, zooals
sinds 25 jaar op zoo haast wonder
baarlijke wijze over België zijn ge
komen, heel anders dan onder de
liberate regeeringen! te blijven
genieten.
Onder onze „Laatste Rërichten"
van heden zulten we verpiieldieji, wan
neer telegrammen uitBelgië of de
Bielgische bladen die wij in den mid
dag zullen ontvangen, nog nieuws
brengen.
Ook in DENEMARKEN hebben
Verkiezingen plaats gehad die met
voldoening begroet kunjnen worden.
De radicale en socialistisch© par
tijen waren daar sinds kort aan het
bewind gekomen, maar de behouds
gezinde en koningsgezinde
hebben dat ten slotte toch te erg ge
vonden en Zich yeireepigd.
GM DEN TROON,
teneinde die te beschermen. En met
succes! [Want de verkiezingen zijn
afgeloopen ten gunste vajn de mo
narchisten de socialen hebben den
najar NoordwSjkerhouk ter retraitebons gekregen en bet ministerie
;wie eens de zegeningen van treedt af
Er wordt weer uit net verre OOSTEN
van allerlei bericht, dat duidelijk
maakt hoe de diplomatieke actie daar
voortdurend werkt en arbeidt.
Er is namelijk weer, tnsschen de
vijanden van weleer, een verbond
gesloten
JAPAN EN RUSLAND
hebben een overeenkomst aangegaan,
betreffende de Japansche en Russische
gebiedïquaesties en sferen van invloed
in Mantsjoerije en Mongolië ten
optichte van China.
Totdusver zijn bijzonderheden der
overeenkomst nog niet gepubliceerd,
wijl men vreest, dat de publicatie
vijandige gevoelens zal wakker roepen
onder de Chineezen, betgeen uit den
aard der saak belemmerend sou moeten
werken op de tot etandkomina van
scbikkinven lusschen China en Japan
en tu3schen Cbinaen Rusland, waarover
op het' moment onderhandeld wordt.
China is dus de dupe... en dat de
Chineezen natuurlijk die diplomatieke
„overeenkomst," met een schuin oog
aankijken, is niet te verwonderen!
Sjefaet-pasja heeft in ALBANIË al
spoedig heel veel gewonnen, naar het
schijnt. De berichten van daar luiden
gunstig en
DE JONG TURKEN WINNEN
over het algemeen gedurig veld op de
opstandelingen. Sjefket pasja heeft het
gebied van den opstand lu ia districten
verdeeld en commandanten benoemd.
De ontwapening der bevolking gaat
dit unieke exemplaar van het nwnsehenras woont in het
dorp Puvolsko in het Bulg*ar$che Rodoppi-gebergte. De
dame i» een boerin, heet Vasilkaen is naar onbestreden
getuigenissen 126 oud. Door vlastpinnmi verdient ze nog
immer den kost. Haar zvon, dis ook bizonder [kras is
voor z'n leeftijd, telt het bagatel van 101 jaren.
Mn C[urri© de Engelsche regee-
rmgs-commissaris te Huttabagh, in
Voor-Indië, trad na afloop der tafel,
gevold door zijn gemalin en zijn
beide gasten, kolonel Ayres en m,a-
!joor Armstrong!, naar buiten op de
veranda. Nauwelijks bad het gezel
schap zicb daar ©enigen tijd onder
houden, toen bet door een klagende
stem aan den rand der veranda werd
gelokt. Men behoefd© niet lang naar
de herkomst van dat geroep te gis
sen. Twee halfdronken, langs de
straat waggelende Engelsche solda,-
ten waren in onzacht© aanraking s&-
komen met een jongen inboorling.,
die hen haastig had trachten voorbij
te snellen. [Woedend over de onder-
vonden stoornis, had een hunner den
jongen aangegrepen, hem! op den
grond .geworpen en was thans bezig
hem! met zijn gordelriem! af te ranse
len..
„Juist wat die kerel verdient,"
riep de kolonel„dat goedje is niets
beters waard."
Dle andere officier, Majoor Arm
strong, een reusachtige-, krachtige
gestalte, meer een man Van de daad
dan van het woo lid, trad onmid
dellijk handelend op. Met één sprong
van de veranda den vier Meters lar
ger gelegen grond bereikend, snel
als de bliksem den, tuin doorkruisend
en zich over het afsluithek slinge
rend, zag men hem bet volgend
oogenblik tussehen de kleine groep.
Vriendelijk hielp bij den jongen van
den grond, terwijl bij tot den dichtst-
,bij,sta,anden soldaat op kalmen, be
daarden toon, als ieMand, die weet
wat hij wil, zeide:
„Maak dat ge wegkomt."
„En wie zijt gij, dat ge uw neus
in zaken, steekt, die u uiet aan
gaan?" brulde de woedende soldaat.
„Maak, dat ge,..." de zin werd niet
voltooid, want op hetzelfde oogen-
blik kwam de krachtige hand van
den majoor met zulk een kracht op
bet gezicht v;an den soldaat neer,
dat deze als, een 'blok tegen den
grond sloeg.
„Goed geraakt, majoor riep mr.
Currie van boven.
Bij1 den titel v;an „majoor" achtte
de andere soldaat het maar 't ver
standigst, 'zijn heil in de vlucht te
zoeken en Armstrong, zonder verder
zijn tegenpartij met 'n blik te ver
waardigen, begon te onderzoeken of
de jongen geen ernstig letsel bad
bekomen. De slagen waren geducht
gevallen en bet bloed' stroomde uit
©enige wondien over zijn donker ge
laat-: niettegenstaande dat, trachtte
de kleine held flink rechtop te blijb-
ven staian, zonder de minste pijn te
verraden
„Ge zijt een ferm© jongen en zult
nog eens een flink soldaat wor
den," sprak de majoor hem' in het
Hindostansoh aan. i
„Kom maar me© dan z!al ik wel
zorgen, dat niem'aml u verder leef
doet."
Zes maanden waren voorbijgegaan
en h©t uiterlijk van mr. Guxrie's
gastvrije woning had een geheel an
der aanzien gekregen. De schoone
tuinen waren in een woestenij1 her
schapen. De vensters ya.n het huis
waren stevig- .gesloten en door de
schietgaten staken de loopen der
steeds gereed gehouden geweren naar
buiten, genoegzaam aanduidend ho©
hachelijk de positie der geheel inge
sloten belegerden was omringd
door tallooz© vijanden, wier donkere
gezichten en glanzend© wapenen
overal in het rond zichtbaar waren.
De opstand der Sepoys in 1585 had
zich over geheel noordelijk Indië ver
spreid en kolonel Ayres met zijn
weinig' ..overgebleven [getrouwen te
Huttabagh ingesloten, had het ze
kere vooruitzicht van een gruwza-
men dood, wanneer biet spoedig' red
ding! kw,am opdagen.
De dag begon aan te breken, 'toen
twee mannen in een der bovenkamers
fluisterend beraadslaagden.
„Voor gebrek aan wafer bestaat
geen (vrees", zei' de majoor, „maar
zlelfs bij half rantsoen is onze mond
voorraad binnen vier dagen op."
Op hetzelfde oogenblik klonk een
luide kreet uit den tuin tot hen door
en een weinig later storimde Ismail,
de jouge inboorling, die door majoor
Armstrong uit de handen der solda
ten was gered en nu als oppasser bij
mr. Currie diende, met een gloed van
opgewondenheid ovter het donker© ge
laat, het vertrek binnen.
„Meester," riep hij, „nog! is er hoop
Een detachement Engelschen komt
langs den anderen oever van den
stroom hierheengelukt het ons hun
eenig bericht te zenden, dan zijn w'ij
gereid.
„Hoe weet g'ij dat?" vroegde ma
joor verrast.
„Ik hoorde het de Sepoys zeggen,
toen ik daar beneden in dat bosch-
je lag te luisteren."
„In dat hoschje daar beneden
schreeuwde de kolonel, buiten zich-
zelven van verbazing; „zijt gij wer
kelijk daar bh1 Mn schurken van
halsafsnijders geweest? En hebt gij
a© beluisterd [Wjat ter wereld be
woog u daartoe
„Ik deed het voor mijnheer Arm
strong," antwoordde de knaap trots,
„omdat hij! zoo goed voor mij! was.
Ik zal dien Engelschen .bericht bren
gen.
„Maar hoe Wilt ge dat aanleggen,
jongen vroeg mr. Currie, vejrbaasd
over ten, toon van overtuiging, waar
op de knaap .over een onderneming
sprak, Waarvoor de mbedigst© sol-
daat zou zijn teruggedeinsd.
„Luister maar eens, meester," ant
woordde de knaap„ik zal uit het
huis sluipen, alsof ik u ontvlucht
en mij bij1 hen in veiligheid wil stel
len. Zeg ,den soldaten, dat zijl mij
eenige schoten los kruit nazenden,
zoodra, jk over de palissaden, wil
klimmen. Dan zullen de Sepoys mij!
met open armen ontvangen e|n voor-
al, wanneer ik er nog bij vertel, dat
j gij' hier op het punt zijt van honger
en dorst om te komen en zonder be-
storming in de handen der vijanden
zult vallen, [Wellicht wachten zij dan
nog ©enigen tijd met den aanval Als
de Sepoys dan geen wantrouwen
meer koesteren, zal ik uit hun leger
plaats wegsluipen en over de rivier
trachten te komen,"
Het plan was den soldaten spoe
dig meegedeeld en het volgend oo
genblik snelde Ismail's donkere ge
stalte als ©en pijl uit den boog over
de open vlakte vóór de pallissaden,
terwijl de soldaten hun geweren op
heM afvuurden. [Weldra was hij mid
den onder de Sepoys, die hem opna
men, nadat hiji hun had meegedeeld,
hoe hij door de Engelschen wias mis
handeld. Zoo goed als het ging had
de majoor hem met den blik gevolgd-
Langzaam en drukkend gingen de
uren voorbij. De hitte Was zóó yree-
selijk, kiat zblfs de inlanders onder
de bezetting zich nauwelijks op .de
been konden houden.
Rookwolkjes verhieven zich hoven
de boomen en toonden, dat men het
avondeten gereedmaakte; men zag
een aantal gestalten met kr«ezen in
de hand naar de rivier gaan, waar
onder de kolonel door middel van
een verrekijker ook Ismail ontdekte.
„Bij St. George," riep de oude sol
daat, terwijl bij met de vlakke hand
op de knie sloeg; „die jongen is zijn
gewicht in goud waard. Zijn weg
naar de rivier leidt hem juist daar
heen, zonder de minste verdenking.
Voor den, drommel, hij is een geboren
generaal, niets minder.
Ismail sprong plotseling in de ri
vier en trachtte den anderen oever te
bereiken. De Sepoys, dit bemerken
de; uitten allerlei kreten van woede.
Een hagel van kogels werd op den
dapperen jongen afgezonden, toen
deze een bootje bereikt had. De boot
sloeg om en de arme jongen was ver
dwenen.
De uren vóór middernacht gingen
rustig .voorbij en de doodeüjk ver
moeid© verdedigers sliepen zoo vast,
alsof zij' opium hadden ingenomen.
Tegen den morgen evenwel vernam
het geoefend oor der beide officieren
de eenige wakenden onder de be
zetting, behalve de schildwachten
een nauw hoorbaar gedruisch in
de kleine boschjes; zonder twijfel de
inleiding fot den algemeenen aanval
Van den vijand. Nadat zij nog ©enige
oogenblikken met de uiterste in
spanning' hadden geluisterd, was hun
vermoeden zekerheid geworden en
aarzelden zij niet langer hunne mak-
schappen te wekken. 1
De weinige mondvoorraad, die nog
aanwezig .was, werd -voor de laatste
maal bijeengebracht en dicht hij el
kander staande of zittend in de sche
mering gebruikten de tot den dooi
gewijd© mannen, (naar zij meenden,
hun laatsten maaltijd.
„Zij! komen," zei de majoor eens
klaps en spande gezicht en gehoor
(fat het uiterste in. „Zien kan ik ze
nog niet, maar ik hoor ze voortslui-
pen."
„Alles is voorbijl kameraad," zei
de kolonel, „het einde nadert." Hij
drukte den majoor hartelijk de hanh
terwijl hij er langzaam bijvoegde:
„üVij hebben onzen plicht gedaan.''
Op dat ©ogenblik hief de majoor
plotseling het hoofd op. Hij boog
zich naar voren als luisterde hij met
alle inspanning; hij meende name
lijk, ofschoon hij zijn ooren nauwe
lijks durfde gelooven, verwijderd ge
weervuur te hooren. Even later ver
nam hij het weer: thans was er geen
twijfel meer aan ook de anderen,
hoorden hek
Nog eenmaal verlichtte een straal
van hoop hunne bolle wangen en met
bloed beloopen oogen. Nader en
nader kwam het welkome geluid van
geweersalvo's en thans zagen zij ook
duidelijk, hoe dit onder den vijand
schrik en verwarring bracht, omdat
deze ook de beteekenis er van ten
volle begreep.
Boven alles uit klonk plotseling
het welbekende „Hurrah" en het vol
gend oogenblik kwam nit den kruit
damp een rij van bliksemende bajo
netten te voorschijn, waarmee de aan!
de benarde bezetting zoo Welbekende
door de zon verbrande Engelsche
hulptroepen de Sepoys uit elkander
joegen. i
„De jongen is zijn gewicht aan
goud waard," herhaalde de kolonel
later nog .eens toen hij de toedracht
der zaak vernam. Ismail had plotse
ling de boot laten kantelen, was
daarmee en onder hare beschutting
nog .een eind den stroom afgedreven
en had, terwijl de Sepoys evenals
zijn vrienden hem verdronken waain-
den, den anderen oever weten te be
reiken, waar hij spoedig zijn op
dracht had vervuld.
