DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
De Inbreker.
Kinderhuisvest 29-31-33, Haarlem
Indrukken van het
Amsterdamsche feest.
BUITENLAND.
Gemengde Buitenlandsche berichten
BINNENLAND
DINSDAG 31 MEI 1910.
35ste laargang No. 7203
Bureaux van Redactie en Administratie
Intercommunaal Telefoonnummer 1426.
Voor adverfentiën en reclames buiten Haarlem en de agentschappen wende men zich tot RICARDO's Advertentie Bureau, N. Z. Voorburgwal 242, Amsterdam, Int. Telefoon 1020.
Bij dit nummer be
hoort een bijvoegsel
»jVoor de Huiskamer."
Algemeen Overzicht.
DE KONINGINNEFEESTEN TE
AMSTERDAM.
FEUILLETON.
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
A B O N N E M E;NT 5 P R IJ S:
Per 3 maanden voor Haarlem f 1,35
Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1,35
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1,80
Afzonderlijke nummers 0,03
PRIJS OER ADVERTENT1ÊN:
Van 16 regels 60 cent (contant 50 cent) Iedere regel meer 10 oent
Buiten Haarlem en de Agentschappen 15 cent per regel. (Buitenland 20 cent
Reclames dubbel tarief
Dienstaanbiedingen 25 cent (6 regels), driemaal voor 50 cent (iL contant).
1000
Alle betalende abonnés op dit blad, die in het bezit eener vet zekeringspolis zijn, zijn volgens de bepalingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor
4ÖÖ"=- il§-=:=~ Ï5Qw IfiÓstr Éi 2;
15
GULDEN bij
verlies van
één anderen
vinger.
De uitkeerlng dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Ocean" Bijkantoor voor Haarlem de Nederlandsche Credietbank Nieuwe Gracht 11
Drie generaties.
Op 'tt ijzeren balkon van het pa
leis..,.,, .,r
In den hel-plekkendep zonneschijn,
onder 'n Maais-lucht, ligt de Dam,
deint, de Dam, joelt de Dam, vol
volks
Zooeven is de Koningin-Moedert
aangekomen, afgehaald door Vorstin
Prins, en nu is dat balkon het mid
denpunt van aller aandacht
Daar komt 'n hlauw-goud uniform
de lakei gooit de deuren open, 't volk
joelt, en rekt zich in spanning, va,n
verlangen
En, nu treedt de Koningin-Moeder,
neende Koningin-Grootmoeder naar
huiten, met Neerland's hope op den
arm: 't kleine, witte, poezelige, dol-
druk-de-knuistjes,-bewegend J ul i a an-
tje; ©n naast Haar de gelukkige Moe
der, zoo blij-lachend vol vriendelij
ken moedertrots als we Haar nooit
nog zagen
Drie generaties
Is .onze Oranje-liefde soms daar
om zoo ontroerend-diep', zoo innig,
omdat de Oranje-generatie in vrouw
°P vrouw, is overgegaaneerst, Em
ma, toen [Willemientje, dan 'nu Ju-
liaantja?,...
Dat was een moment vol histo
rische grootheid, die drie vrouwen
op 't Paleisbalkon, drie generaties,
van Oranjevorstinnen
En in den volksjubel die stor
mend opging, lag het hart des volks
't Oranjehuis.
De historische optocht kwam op
den. Dam, en daar schaarden zich
breeduit op fiere rossen de Oranje
vorsten en -vorstinnen va|n voorheen
vóór de Oranjekoningin van nu.
Prins [Willem da Oude en Juliana
van Stolberg in haar fulpen kleed
en overhuivende witte kap.
Prins Willem de Zwijger en Louise
de Coligny, Mouringh in z'n gouden
harnas en Frederik Hendrik de ste
dendwinger; Johan Willem Friso en
*Ie jonge tweede Willem; de hoofsohe
Sl adhouder-Koning met zijn gemalin-
ne, Willem, Friso, de Vierde genaamd
en Willem V met jWillemijntje, en
toen Willem I de eerste koning met
het driemanschap dat zijn troon heeft
gegrondvest, en zijn edele zoon die
den roem van Waterloo achter zich
aan voerde
'n Trotsch gezicht!
De afstammelinge van al deze
Oranje's zag neer op Hare .voorvade
ren, allen zonder één uitzondering)
mannen ein vrouwen va]n beteekenis,
en in hen zag Zij de historie van ons
land belichaamd, van bijna vierhon
derd'jaren lang1
Waar is het land, dat een vorsten
geslacht kan aantoonen van zulke
■onbetwist hóóg-staandé vrouwen en
mannen, wier historie ook de historie
van 's lands grootheid uitmaakt, en.,,
wier ontbreken ook de donkere pun
ten uit 's lands, geschiedenis aan- wij'-
zen
Daar was géén Ja,n de Wit, géén
1 Napoleon in dezen optocht. Terecht
j want 'n verheerlijking van 't Oran-
jehuis mocht en kon geen geschiedtar
freelen geven, waar de Oranje's ont
braken
Maai) is het niet opmerkelijk, dat
da donkere tijden |iie ons land door
maakte, zóó juist worden geteekend
door de tijdvakken toen de Oranje
vorst ontbrak
Politie.
Om, twaalf uur gisterenmiddag
stond de Dam: tjok-vol
Tot aan de beroemde „kleine steen
tjes" en achter tot Damrak en Kok in,
en zóó dat de trams die 't Kok in
opreden, slechts met groot© moeite
zich boren konden door al dat. volk.
En1 om kwart over twaalf
Toen lag de Dam open, verlaten,
als op 'n door-de-weekschen-dag des
morgens vroeg, vóórdat de hoofdstad
ontwaakt uit z'n rust!
Geen mensch er op, geen vogel,
geen hond leeg, leeg tot honderd
meters, 't Damrak op, tot tweehon
derd meters ver in de nauwte van
Kal verstraat en Nieuwendijk.... Nie
mand, niemand op den Dam dan eejn
paar journalisten, en de wacht voor
't paleis, en.... politie.
En die ontruiming van heel dit
ruime plein was, in een kwartier tijds
geschied zonder eenig rumoer, gelei
delijk, ik zou zeggen vriendschap
pelijk, prettig, met medewerking va,n
het publiek-zelfi
'n Goed woord, 'n joviaal gebaar,
'n hartige mop van den inspecteur
j of den hoofdagent, 'n dringend ver-
zoek van de agenten, maar beleefd
1 en voorkomenden zoo hielp het
publiek mee.
I En wij, journalisten, die dat spel
letje van pleinen-ontruimen en "we-
gen-aifzetten toch wel kennen, yviji
stonden allen verbaasd en...... we zei-
en unaniem: da's kranig!
Als er in, Haarlem wöep eens wat
te doen is, en de politie .heeft 'n
plein of weg vrij: te makenoch-
toe, zouden onze inspecteurs en agen
ten niet eens even in deze dagen in
de leer kunnen gaan te Amsterdam
En toch eigenlijk is het niet
noodig: kalmte, tact en beleefdheid,
ziedaar waardoor de AmSterdam-
sche politie in deze dagen zich zoo
supérieur toont! i i
Eet- en drinknood!
Amsterdam, gaat prat op z,'n vijf
maal honderdduizend inwoners.
Welnugisteren was dat aantal ze
ker verdriedubbeld, misschien, vier
maal zooveel! Dat telt dan op: an
derhalf millioen, misschien twee mil-
lioen mensehen in de stad
Was het wonder, dat om vijf, zes,
zeven uur en later eet- en drinknood
heer séhte;
Bij Kras stonden voor de deuren in
da Warmo-esstraat drie agenten pn
da dikke lang-gesnorde portier:....
geen plaats meer vrij1, geen tafeltje
onbezet, niemand kon er binjnen: en
de deur was toe
Bij Polman stopd een file hoinge-
rigen voor de gesloten deurenbij, de
Poort, van (Jleve de-ed men niet eens
open, 't was er vol voor den heelen
avond; .in Palais Koyal was nieti
binnen te komen: de Bisschop' hield
z'n deuren op slot, de „Franz" was
gesloten, de café's op 't Damrak
puilden uit van dorstigen, in de Kal
verstraat en op 't Kokin vocht men
ami bij P'olen, de Kaïrseboom, Oost-
Indië of Commerce nog ma,ar binnen
da voordeur te komen
En verder in de stad was ©r, ja, bier
te krijgen en koffie, óf kwast, maar
geen ©ten! „Americain" ging al
schrappen op de menu's, en de ho
tels namen geen etersS die niet lo
geerden, meer aanEn op' 't
Rembrandt splein was overal een
boom voor den ingang!
Daar is er menigeen gisteravond,
dia vreemd was in Amsterdam en
geen adres wist buiten de „groot©
gelegenheden", zonder eten naar bed
gegaan.
L i ebt stad.
Ma,ar in, den avond. Toen was 't
dan toch feeëriek.
Veelgebruikt woord, maar nu op
z'n plaats.
Daar straalde en stroomde; en twin
kelde het licht van de huizen naar
beneden, en hemelde boven de straten
en spiegelde zich scberp-electrisch of
zacht,-oranje in de grachten, daar
fonkelde het op in rechte lijnen langs
gevels en kozijnen en schreef het
krullende letters en sierlijke figuren
f vóór baldakijnen en dekkleed en,
Maar schemerde het door de zware
hoornen van patriciërsgrachten ejnj
fonkelde brutaal op de hei-oranje-ge
sierde huizen in werkmansbuurten,
daar teekende liet kronen en dia
demen en verdiepte het fonkelende,
vergezichten en rees het ten slotte in
machtig lijnenspel van contouren
grootsch.op boven d© feestende stajd
a,ls een lichtende baken Valn jubel miet
da.sierlijke lijnen van den Wester
toren:Amsterdam was één schit
tering van licht
En door die lichtstad, waar bene
den een schetterende, feestvierende,
bewegelijke, luid-rumoerige menigr
te justeloos rondzwierde tusschenj
de lichtende, gevels en onder 'het licht-
dak van zoo menige geïllumineerde
straat, r,eed toen met groot gevolg in
kleurig'-gouden stoet 's a.vonds laat
de Vorstinn© nog uit, met Moeder en
j Man, om het sprookje van de licht
stad in .feeëriek lichtgewemel te
zien,
Dat was toen het slot van den
feestdag. Kon 't mooier?
Vandaag kunnen we ons Overzicht
met niets beters beginnen dan met de
verheugende mededeeling, dat ter gele
genheid van het derde eeuwfeest der
heiligverklaring van den heiligen Ca
rol,us Borromaeus de Heilige "Vader,
naar de buitenlandsche dagbladen mee
deel en
EEN NIEUWE ENCYCLIEK
uitgevaardigd heeft.
Daarin wijst Z, II. er op, dat de
modernistische beweging van den te-
genwoordigen tijd van eenzelfden aard
is ais die, waartegen in zijne dagen
de H. Caroluis Borroiiruaeus optrad als
de groote kampioen. Het betreft, zegt
de P!aius, een poging tot algemeenen
afval van het geloof en van de tucht
der Kerk, een afval, des te gevaarlij
ker, naarmate hij meer verborgen is
en plaats heeft .in den boezem der
Kerk-zelve. Als een zeer voornaam
middel tegen het modernisme dringt de
H. Vader aan op het geven van deug
delijk katechismius-onderwijshij be
strijdt jde afschaffing (van (hot godsdienst
onderricht in de zoogenaamd neutrale
scholen. Hij maant ook aan tot de pre
dikatie en de veelvuldige ontvangst der
Sacramenten, alsmede de tucht en de
gehoorzaamheid aan de geestelijkheid.
Ten slotte bemoedigt de Paus de bis
schoppen in hun ijveren voor de Ka
tholieke actie. Hij spoort hen aan trouw
en eerbied te betoonen jegens de auto- j
riteiten, wanneer deze rechtvaardige
bevellen, doch zich' niet aan 'hun be
velen te onderwerpen, indien deze on
rechtvaardig zijn. In sommige landen,
zegt de II. Vader daarbij duidelijk
doediende op Frankrijk wordt de
hardste tyrannic uitgeoefend onder den
vallschen naam van vrijheid.
Het Belgische Koningspaar heeft zijn
bezoek aan
DE EUROPEESGHE HOVEN
aangevangen. Eerst is Duitschliand aan
de beurt gekomen. Gisterenmiddag te
5.15 zijn de koning en de koningin der
Belgen aan 't station Wildpark aange
komen.
Zij werden door den kroonprins, als
vertegenwoordiger van den Keizer en
door de Keizerin ontvangen.
Hoewel de toestand des Keizers vol
komen bevredigend is, heeft Z. M. met
het oog op de ongestoorde genezing
van de operatiewond, gemeend er van
af te mgoeten zien persoonlijk op het
station aanwezig (te zijn.
De Keizerin begeleidde na de ont
vangst het Belgische koninklijke echt
paar naar hunne woning, waar vervol
gens )hee, fcverd gedronken, (waaraan ook
de Keizer deelnam.
's Avonds is, er een familiie-maaitijd
gehouden, waarbij de Koning tusschen
de Keizerin en de kroonprinses, de
Koningin tusschen den kroonprins, en
prins Eited Friedrich zat.
Is dus de Belgische koning in
Duitschliand, de oude keizer Frhns Jozef
van Oostenrijk, heeft een reis onder
nomen naar Bosnië en Herzegowina. Op
weg naar Serajewo hield hij om 5 uur
gisterenmorgen een 20 minuten te Bos-
nabrod op en werd er met ovaties
door de menigte begroet.
Te 3 uur kwam de keizer in Sera
jewo aan.
Langs den heelen weg op Bosnisch
grondgebied, heeft de bevolking 'den
Keizer een geestdriftige ontvangst be
reid. Aan de stations, waar de trein
ophield, kwamen de burgemeesters
hulide brengen aan den souverein.
De ontvangst te Serajewo was bijzon
der indrukwekkend, en droeg een ka
rakter van groote hartelijkheid. De
hoofden van alle erkende kerken, het
officierskorps en afgevaardigden van
verschillende corporaties, wachtten
den Keizer op.
De Keizer, met de gouverneurs van
Bosnië naast zich en gevolgd door een
indruikwekkenden stoet, begaf zich per
rijtuig naar den konak door de prach
tig versierde straiten, tusschen een dub-
belle haag van troepen en te midden
van onafgebroken toejuichingen.
Aan het 5,Wiener Neue Tageblatt",
wordt pit Serajewo gemeld, dat het'
gerucht aanhoudt, dat Bosnië en Her
zegowina tot koninkrijk zullen worden
verheven.
Uit Frankrijk hebben we gehoord
WAT WE TE WACHTEN
HEBBEN
van het thans veel sterker staande mi
nisterie.
De ministeriëele verklaring zal den
wil der regeering kenbaar maken, de
kiesrechthervorming niet vast te knoo-
pen aan de hervorming op administra
tief en rechterlijk gebied.
De kiesrechthervorming zal in de
eerste dagen, volgende op de hervat
ting van de parlementaire werkzaam
heden, aan de Kamer worden voor
gelegd. De regeerinig zal al haar krach
ten inspannen om voor de sluiting der
zitting hett vloot-programma aangeno
men te krijgen.
De regeering zal geen monopolie voor
het lager onderwijs voorstellen, maar
zal- bij de Kamer regelingen indienen,
om de feekenschool op vasten grond
slag te plaatsen en ite verdedigen.
Hier zullen we dus weer heel wat
naars van te wachten hebben.
Met valsch gewicht gewogen. De
verbruiker der Fransche staatsiLabak
rookt niet alleen het sledhtsLe bocht
dat er bestaat, hij krijgt niet eens waar
voor zijn geld.
Een medewerker van de „Matin"
heeft het eens nagewogen en bevonden,
dat men pakjes van 47 gram regie-ta
bak verkoopt als wegende 50 gram
en pakjes van 32 voor 40 gram.
Hij heeft daarop beslag doen leggen
op beide pakjes en bij de justitie een
aanklacht ingediend tegen „X" wegens
verkoop met valsch gewicht.
Een vloer ingestort. Te JSTapels
is in een gescheurd huis, dat hersteld
werd ,een vloer ingestort. Vijf perso
nen zijn er onder bedolven. Men. heeft
weinig hoop hen nog te kunnen red
den.
30 Mei
•Het blijft, ook na den optocht,
een montere drukte op straat, slechts
weinig luwend in den namiddag
Terwijl Margaretha h.a,ar Maupas
sant- iu de boekenkast zette, waar
schuwde de hoog©, staande klok ha ar,
da|t !het nog een hjalf uur vóór midder
nacht- Av'as.
Op Margaretha's jeugdig gezicht
je vertoonde zich tusschen de wenk- J
bra,uwen een kleine plooi, ©en be
wijs, dat haar zielsihainnonie door het
een of ander Verstoord w,as,
Z;ij wachtte haar man, maar waar
om wachtte zh eigenlijk? Het kon
één uur worden vóór hij' terugkwam;
zoo l.ang [bleef zij niet op, in geien
gevalmaar zoo alleen te gaan sla
pen? Neen, en blij. zou hij toch wiel
zijn als hij zijn Gr et© nog wachtend
vond.
Dus beslóot zij1 op te blijven, een si-
garette aan te steken en naar den re
gen te luisteren, die tegen de ruiten
sloeg
Zoo z,a,t zij' op d© ottoman© en
rookte. Daarbij: vergastten zich haar
blikken aan ha,ar.fijn, slank figuur
in het '"zoo .gemakkelijke en chique
toilet, Z:ij, betrapte zich op deze
Ijdelheid en lachte er om een
oogenblik maar, want plotseling
kwam zij tot het bewustzijn, dat zij,
behalve jhaar oude, snorkende keu
kenmeid in de dakkamer, het ©enige
levende wezen in de villa, was
kort vóór het gteasten-uur.
Haar kleine gest alte kromp ang
stig samen; de sigarette wilde niet
meer branden(ze beefde over al haar
leden.
Trip trap, tikketikketik, de regen
en de klok, anders alles stil.
Margareitha 'had er nu spijt .van,
dat ze haar kamenier v|erlof had ge
geven tot den volgenden ochtend. Zijn
verborg haar gezichtje in ,d© zijden
kussens en begon -te schreien. Haar
eigen bewegingen verschrikten ha,ar.
Ziiji hield den aidem in schreden op j
de trap dat kon onmogelijk haar
man zijn nu het gerammel van een
sleutelbos haar man droeg! den
huissleutel alleen in den zak.
Duidelijk vernam zij ©en onzeker,
tasten naar het sleutelgat. In een;
oogenblik Verzamelden zich haar ge-j
dachten:, Üo-or een mogelijk gevaar' ge-
dwongen -zij sprong op ©n snelde!
naar haar schrijftafel haar vingetrs,
woelden krampachtig in de duizend
kleinigheden. Eindelijk, zij had den;
kleinen, schitterenden revolver ge
vonden twee patronen waren er
op toen wipte, zij naar de deur en
hing den kleinen veiligheids,ketting
er voor; da,ar buiten weid een sleu
tel ingestoken.
Margaret,ha trad een weinig terug
en spande den haaln. Wie is da,ar?"|
,,0, pardonklonk het zacht en
beleefd terug..
Voo'r zo-over de, ketting het toeliet,
werd da deur geopendeen slanke,
geringde hand schoof zich in de
spleet en maakte gemakkelijk dan
ketting los.
Margaret,ha wa,s sprakeloos en liet
de hand met den revolver zinken.
Een nog: jeugdig uitziend heer: met
zeer sympaithiek© trekken, in uiterst
elegant gekleed© jas, modem vest;
verlakte schoenen, enz., boog: zich'
glimlachend voor haar, terwijl hij!
meteen de deur achter zich toetrok.
„Om Gods wil, mevrouw zei de
heer, en ham! zacht den revolver uit
haar bevende vingers, sloot voor
zichtig den haan af en legde het wai-
pteni op den taifellooper.
„U wenscht, mijnheer vroeg Mar
garetha- eindelijk met bevend© lip- J
pen', i
„U ziet er ontdaan uitM antwoord
de andere met warme stem„veroor
loof mij; dus, u eerst te verzoeken
plaats te nemen."
Hij rolde een stoel naderbij, vulde
een glas met water, deed er eenige
droppels cognac uit de karaf bij:,
die hi] van een klein dientafeltje
hadl genomen.
Margaretha liet zich ais verdoofd
op den stoel vallen, en dronk een
weinig uit het glas, dat de heer haar
voorhield.
Haar tingst begon allengs te ver
minderen zij vermande, zich en zei
„Mijnheer, geef u m:ij opheldering!
van het doel van uw hier zijn op
dit uur. mijn kamenier, de keuken
meid
„Ik kan u geruststellen, me
vrouw", antwoordde de heer met ©en
buiging, „uw gemaal zal na, verloop
van een uur de club verlaten. Uw
keukenmeid .slaapt,, uw kamenier
amuseert zich in goe,d gezelschap,.
Wat het doel van mijn hier-zijn be
treft, dat is, den .inhoud aan ba,ar
geld uit de cassette van mijnheer,
uw echtgenoot, in mijn bezit te doen
overgaan en uit uw schoon© hand
mevrouw', de sieraden te ontvangen,
dien een natuurlijke bekoorlijkheid
bij passende gelegenheid tot; onnoo-
dige omlijsting dienen."
„Ik ben weerloos", snikt© de jonge
vrouw verontwaardigden drukte den
zakdoek tegen de oogen.
De galante heer kwam na,ar haar
toe.
„Mevrouw1, ik bid u, geloof mij;
ik ben altijd beleefd .tegenover da
mes."
Ziij werd moediger.
„En toch wilt- u mij' dwingen, u
mijn kleinoodiën te geven?"
„Volstrekt niet, mevrouw, als u dit
onaangenaam is, zal ik zelf gaarne
omzien na,ar de bewaarplaats van uw:
juweelen."
I Hij' ging naar.de schrijftafel toe,
en scheen daar iets te, zoeken. Mie
vrouw, zag met groote oogen toe,
hoe d© vreemde man haar heiligdom
aan 'een onderzoek onderwierp. Zou
zij vluchten
i Neen, dan zou hij misschien bru
taal worden en haar iets doen. Zij
zag in, dat het het beste was, zelf
heml ha,re voorwerpen van waarden
uit t-e leveren. Met een zwaar hart
ging zij, naar de schrijftafel, opende
bet bewuste vak, en wierp met een
trotsch gebaar den inhoud op het
groene laken.
Maar. de vingers van den galanten
dief grepen niet begeerig naar het
schitterend goedje, zijn opmerkzaam
heid scheen, geheel in beslag genomen
door een blad papier.
„Mevrouw houdt zich ook met li
ter a iren arbeid bezig?"
En Margaretha, bemerkt© vol
schrik, dat het- haar gedicht „Zomer
nacht" was, dat hem aanleiding gaf
tot deze vraag.
„Slechts een proeve," antwoord
de zij haastig
„Een uiterst wel geslaagde proeve,
mevrouw; beslist talent"
Margaretha, voelde zich gevleid.
Zou zij' werkelijk talent hebben
„Meent u werkelijk, dat het wat
waard zou zijn vroeg zij zoo on
verschillig mogelijk.
„Zeer beslist," verzekerde hij: met
vuur„ik heb namelijk vroeger zelf
tot het (schrijvend proletariaat be
hoord, en was er toen trotsch. op voor
de opbrengst van mijn li tel aire wer
ken brood en spek te koopen."
Margaretha',s belangstelling; was
opgewekt. In elk geval was het geen
gewone inbreker.
De gewezen letterkundige liet zijn
oog snel gaan over de voor hem uit-
1 gespreide kleinoodiën en zijn over-
zicht viel goed uittoen wendde Hij
I zich weer tot 'Margaretha.
„Mevrouvrt, de cassette metageld
van mijnheer, uw echtgenoot, als u
mij' die geven wil."
Dat was nuchtere proza; het mooi©
vrouwtje moest goedschiks of kwaad
schiks den dief zijn wérk verlichten.
Zou zij1 zich verzetten [Wjat hielp
het? Zij betraden te zamen de stu
deerkamer van haar man.
„Daar in die kast," zei Marga-
retha^ „maar ik heb geen sleutel."
De hoffelijkheid van den dief toon
de zich weer
„Bat, komt er niet op aan," ant
woordde hij; weer, en in twee minuten
had hij de kast door mifdel van een
looper geopendhij haalde er de cas
sette uit, de sleutel stak er in; hij
nam de bankbiljetten, die hij; in zijn
brie,ventasch stak, het goudgeld, dat
hij in een meegebrachten zak borg:
coupons en andere papieren van
waarde .bleven in de cassette, die
hij weer in de kast zette.
De galante dief boog
„Mijn doel is bereikt, mevrouw,
ik dank u voor uw vriendelijke hulp
„Die u mij afgedwongen hebt,"
antwoordde Margaretha, scherp
Hij glimlachte fijn en hernam:
„U hebt natuurlijk een slecht be
grip van mijn beroep, mevrouw. In
mijn jeugd was ik een dweper met
romantische ideeën vervuld, maar
mijn maag bleef ledig, ik had honger.
De proza van het leven haatte ik, en
haat ik nog; een werkdier; kon ik niet
worden, omdat, ik van de waarde van
mijn persoon overtuigd wa,s; ik moest
te gronde gaan, ofik vond een
uitweg, de innerlijke harmonie ver
wierf ik eerst laterdat is in het
kort mijn leven."
Haar belangstelling ontwaakte op
nieuw en zij' vroeg
„Vreest u niet den alm der wet
„Neen, want ik draag datgene bijl
mij; wat mij onfeilbaar aan den arm
der wet 'zal „ontrukken."
Bij deze woorden haalde hij een
fijngeslepen flaconnetje voor den dag
„Vergift?"
Margaretha schrikte; hij boog
zwijgend en ging heen.
i Toen, haar man thuis kwam, vond
hij! zijn vrouwtje wezenloos, met los-
hangende haren in een hoek der sofa
zitten. 'Onder tranen verhaalde zijl
van een man op kousen en met- een
i breekijzer, die haar persoonlijk be-
jdreigd had.
j Daardoor kwam het, dat alle n,a-
i sporingen, die men deed, vruchteloos
bleven. Margaretha, was er mee te-
j vreden. l
Aan de Riveira was het gedurende
een bloemencorso op het water in
j Villefrance;.
Margaretha zat naast haar man in
de met bloemen bekranste gondel,
haar kleine handen woelden in de
geurige kinderen der zuidelijke flora-
Een wondermooie, met reine, witte
bloemen gevulde boot streek vlak
langs de gondel van Margaiethai zij
stond op, de hand vol bloemen.
„Mevrouw, zeer aangenaam u te-
terug te zieno, mijnheer! Uav;
echtgenoot? Zeer verheugd," zoo
klonk het uit het midden der witte
boot.
Een slanke m arm en ges 1 al te groette
beleefd. Margaretha lachte plotse
ling hardop en wierp haar bloemen
in het gezicht van den groetende.
De gondels verwijderden zich van
elkaar.
„Wie was dat?" vroeg haar man.
„Och, ©en kennis van de een of
andere matinée, ik ben zijn naam ver
geten."
Voor de tweede maal beloog Mar
garetha haar man in deze zaak, want
de herinnering was haar bijgebleven
aan het gesloten flaconnetje van den.
inbreker en aan den dienst, dien het
eens aan eijin. eigenaar bewijzen moest
