DAGBLAD voor NOORD» en ZUID-HOLLAND,
n
Een man van ijzer.
Vrijdag so jysis se®©.
lCliifles®iiisisw®st 29*>3f-33y Haallest!
VERKIEZINGEN
PROVINCIALE STATEN.
Oe Encycliek van den
Paus.
BUITENLAND.
Siste Jaargang lo. 7212
Bureaux wan üeiifflöti© en Administratie
Interssonnmsünaal TeSefooHWMinnieB* S42®B
Voor advertentie?! en reclames buiten Haarlem en de agentschappen wende men zich tot RiCARDO's Advertentie Bureau, H. Z. Voorburgwal 242, Amsterdam, Int. Telefoon 1020.
ra !a
dïl nsjfffómea* fee»
haoa*t eeei bijvoegsel
hVoob* de Sliaiskameü*.1"
VOOR DE
In 't district Velsen:
P. VERMEULEN.
Algemeen Overzicht.
Ma.
FEIJILLETON
CUE COURMT
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Haarlem f 1,35
Voor de plaatsen, waar een agent, is gevestigd (kom der gemeente) 1,35
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1.80
Afzonderlijke nummers 0,03
PRIJS DER ADVERTENT1ËN:
Van 16 regels 60 cent (contant 50 cent) Iedere regel meer 10 cent
Buiten Haarlem en de Agentschappen 15 cent per regel. (Buitenland 20 cent
Reclames dubbel tarief
Dienstaanbiedingen 25 cent (6 regels), driemaal voor 50 cent contant).
Alle betalende abonnés op dit blad, die in het bezit eener verzekeringspolis zijn, zijn volgens de bepalingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor
GULDEN bij
levenslange onge
schiktheid tot
werken.
GULDEN bij
overlijden.
GULDEN tij
verlies van een
)hand of voet.
GULDEN bij
verlies van
éen oog.
GULDEN by
verlies van
éen duim.
1
GULDEN bij
verlies van
één
wijsvinger.
5
GULDEN bij
verlies van
één anderen
vinger.
De uitkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Ocean" Bijkantoor voor Haarlem de Nederianrïsche Credietbank Nieuwe Gracht 11
Wij wekken de Christelijke kie-
ters ten sterkste op om op Bon-
tlepdag IS Juni a, s. als één
hian te stemmen op de candidaten
der drie verbonden Christelijke par
ijen
In 't district Haarlem:
Mr. D. E. VAN LENNEP (alléén).
Het komt ons voor, dat "een kort
°V:erzicht van de veelbesproken En-
cycliek des Pausen, vooral na, wat
gisteren er over schreven, niet
111 ons blad mag ontbreken.
Ook on allerlei onjuiste gevolg-
Hek kin gen v;an de h:aan te vegen, is
ten volledig apergu van dit belang'-
Hjke stuk hoogst nuttig.
Wij hebben, schrijft de Paus, de
herstellingen >en voorschriften van
"*©t christelijk leven in vroegers en
cyclieken uiteengezet, welke ou.s
H>or onzen tijd nuttig schenen.
Maar de schitterende voorbeelden
dér soldaten van Christus treffen
de zielen krachtiger ejn drijven ze
Heer t ot handelen aan, dan woopdein
geleende vertoqgen.
Daarom heeft. Z. H. de gelegenheid
varn het ,3e Eeuwfeest der geboorte
tan den H. Carol us Borromeus aan
©egxepen om aan d:e christen wereld
de groot© deugden viain dien heilige
G>or te stellen en haar ,tot nayol-
king te prikkelen. i
.Er is overeenkomst tusschéln den
tijd van Carolus Borrrqmieus en den
nnzetn
To,en, evenals nu, een drang naar
hervorming, die de "wortelen der
Kerk aantastte Toen het protestan
tisme, nu het modernisme. Het pror
|Astantisme zeide de Kerk te willen
hervormen, maar heit streefde daar
tegen naiar1 een geheel nieuwe leier
Hi'Q in alle hoofdpunten, afweek van
dei in da It. K Kerk bewaard. En
^ok de modernisten beweren, dat zij1
de Kerk willen .vernieuwen, maar
hun nieuwe leer is gegrond op thieo-
ieën, dia lijnrecht- staan tegenover
da leer van Christus en hun conclu
sies halen de hechtste fundamenten
ónder de Katholieke Kerk weg.
Wijl eir nu overeenkomst is tus
schen da eeuw yain Carolus Borro
meus en de onze kunnen wij uit het
leven van den heilige yele nuttige
lessen putten i
De encycliek geeft dan eerst in
hi cede .trekken het leven v:an den
heilige Weer. Herinnert er aan, hoe
Hij reeds op 23-jarigen leeftijd tot
hoog© «ereambten geraakte en .hoe
God wonderen in hem, wrochtte door
in hem te wekken: „wijsheid, recht
vaardigheid en een alver terenden
ijiveïi voor de| glorie van God." .Verder
wijst da Paus op, het groote aandeel,
dat da H. Carolus heeft gehad in, den
arbeid van het Concilia van Trente
o:mJ eindelijk te komen tot, zijn wer
ken op dén bisschopszetel van Mi
laan.
Wat was daarvan de grondslag
De drijfveer der kerkvijandige
hervormers is de, wereld, die van
Carolus was Christus.
Dia heilige wielt) dat de méns,cl) tot
zonde is geneigd; vandaar, dat hij'
steeds zijn geest?trachtte te hervor
men en te herstellen naar den vol
maakten wil van God. Bij zijn ar
beid zag hij niet achterwaarts, ver
gat hij oude moeilijkheden en kren
kingen o>m slechts vooruit te zien
naar z.ijn verheven Doel: Christus,
met Wieti hij zich vereenigd wist in
de Kerk.
De H. Vader ,a,eht den tegenwoor-
digen strijd nog ernstiger dan die der
17e eeuw. De Kerk wordt nu van
buiten aangevallen en .van binnen.
Dus vermaant de Paus met het woorid
van den heilige „dat geen ijver te
groot kan zijn om het katholieke
geloof volledig en onbesmet- te be
waren."
Daartoe moet het Geloof gekend.
Worden, Vooral door degenen, die ge-
regeld met andersdenkenden om
gaan, hun gewoonten liehtelijkoyer-
nemein, hun drogredenen hebben te
aanho.oiren.
„Voor hen is hel: in dé hoogste
ma,te te vree zen, dat, wanneer zij
niet onwrikbaar en onwankelbaar
vaststaan in de grondslagen das Ge
loof», zij. zich gemakkelijk zull-ein la
ten meesleepen op een of ander dwaal
spoor van goddeloosheid en. van val-
scba leer."
Is he,t echter niet waar déze
opmerking moigein wij hier wel tus
schen plaatsen dat juist ziji, die
het minst vaststaan,, het- minst ont
wikkeld zijn i:n de kennis der katho
lieke leer zich het, meest 'blootstel
len aan de door den Paus, genoemde
gevaren, ja deze opzoeken en zich
aldus Vermaken met het spelen met
vuur
Nu kojnt dei Paus aa,n het onder-
wijls in de godsdienstleer en herin
nert Z. H. aan zijn special en zend
brief oyér ''dit, onderwerp. j Met eigen levensgevaar heeft hiji
Er is reeds veel bereikt in dezen,de pestlijders verpleegd en daarna,
vervolgt de H. Vader dan, doch er j zich ingespannen, dat er in de toe
komst voor de zieken zou worden
gezorgd.
Ook wiji, 'zoo 'richt de Paus zich
tot de Bisschoppen, „moeten ons op
offeren voor het algemeen welzijn,
het is de drang der liefde, die nim
mer aarzelt."
Daarbij kunnen 'leeken helpen.
„Maar deze moeten, gereed en be
reid zijn om voor da goede zaak zich
zelven en alles wat, hun toebehoort,
geheel op te offerenom den nijd, de
tegenspraak, en zelfs de afgekoerd-
h,aid| van hen dia weldaden door on
dankbaarheid bea m woo den, ta Ver
dragen om te strijden als goede sol
daten van Christus; pm langs den
weg van het geduld te gaan tot den
dien wij te wachten hebben,
moet meer, gebeuren. De huisvaders
en overheden jnogen zich, doordrin
gen van dén plicht, dal zb' hébben
te zorgen yoor degelijk godsdienst-
ond.errricht hunnen* kinderen en on-
dierlioor igfen-
Verder, moét de1 school helpen-
De pi. Vader wijst erop, hoe hij
reieds meermalen heeft, aangedrongen
op het stichten van bizonder© scho
len. En hoewel dit werk door de in
spanning der Bisschoppen reedsigoad
gevorderd is, is het toch" 's Pausen
verlangen, dat die schoten zich al
tijd uitbreiden, opdat er talrijke, wor
den geopend ,en onderwijzers krij
gen, die uitblinken door de verdien
sten van hun onderricht en hun on
geschonden levenswandel.
Dien predikers vermaant de Paus, j da o-ogen gevestigd op, Jesus, den
da,t zij' het volk hebben te leenen j Gever en vernieuwer van het, Geloof,
naast do kennis va,n het Geloof, ook Een zeer zwaie worsteling voorzeker
de praktijk ervian. I ma,ar zeer krachtdadig voor het
Niet de .loten verstikken om' den goede zelf der burgerlijke samenle-
'woirtel ta redden, d.w.z. het Geloof ving, oiok wanneer de volkomen over-
niet scheiden van da praktische hei- winning nog ver verwijderd zoude
ligheid des levens. zijh."
Er .moet; niet- alleen geleerd wol*- Ten slotte wijst dé H. Vader erop,
den, wat de volkeren moeten geloo-:dat de vijanden der Kerk'onder ye-
ven, maar ook, wat zij; hebben te lerlei opzicht verschillen, dat zij
doen ter z'aligheid. j zelfs op verscheiden gebied elkan-
Met de kennis der leer worden de desrs .tegenstanders zijn. Maar één
aanvallen dei* dwaling afgeweerd, j zijn z,e zo in hun aanval tegen de
maar uit die christelijke moraalwordtKerk. Daarom moeten ook wij één
ce,n richting getrokken voor het zijn in de verdediging,
christelijk leven. j „Wij zullen strijden, daartoe he-
Zoo huöft ook de H. Carob» "Bor-I laas genoopt door een bittere nood-
romeus het opgevat en daarom heeft zakelijkheid, maar ook gesterkt door
hij alle krachten ingespannen om de, een zoet vertrouwen op de almacht
volkszeden te hervormen en de prak- j Gods, die de overwinning schenken
tijk des christelijke,n levens te her-zal aan degenen, die in dezen glo-
stellon. j rie,vollen strijd de wapens voeren.
Iiij bezocht persoonlijk a,lle kar- j „Dat vertrouwen wordt versterkt
ken, rooide misbruiken uit, richtte door de kracht van den arbeid van
scholen en colleges op, voor jongens den H. Carolus, welke tot op onze
en meisjes; stichtte congregaties der dagen .nog doorwerkt, hetzij door
kinderen v;a,n Maria,weeshuizenhet breken van den hoogmoed der
toevluchtsoorden voor weduwen,ar-geesten,, hetzij door de bevestiging
mfcn, ouden en ziekenhij verdedigde der zielen in het gezegend voorn,e-
de armen 'tegen de overmacht darmen, alles te herstellen in Christus."
patroons en bij: dit alles bracht hij
niet „alles in opwinding" .gelijk som
mige hervormers,, die slechts zich zel
ven zoeken, ma,ar arbeidde hiji be-
scheidenlijk alleen ter ©ere Gods,
Daarbij hechtte hij groote Waarde
aan het gebruik der genademiddelen
v:ain onze Moeder de ,H- Kerk, bi-
zonderlijk a,an de veelvuldige H.
Communie.
„De pastoors en de predikanten,
Door een onverklaarbare opwin- volk en vorsten van een bepaald
ding, door een zöoals we gisteren land werden niet genoemd. Overi-
hebben gepoogd aan te toonen geus moet men bemerken, dat er
onredelijke boosheid, maar het meest sprake is van Katholieken van die
door handige stokerij vau anticleri- tijden, die in verzet kwamen tegen de
cal© bladen, is er opeens een groote onderrichtingen en het gezag van
beweging ontstaad onder alles wat den Heiligen Stoel,
protestant is on. niemand minder, „Overigens zijn de gevoelens van.
dan de DUITSCHE, kanselier ver-welwillendheid van den Paus ten op
telde gisteren in den Rijksdag dezicht© van Duitschland en zijn vor-
enormiteit, dat „de godsdienstvrede sten duidelijk aan het licht gekomen,
bedreigd" zou wezen
't Is inderdaad verbaz.i.ng-wek
ke;nd
„In hun .staatkundige (sic) en
bij een nog pas geleden gebeurtenis."
Klaarblijkelijk is dit de reeds ver
melde audiëntie, die de Paus a,an een
500-tal pelgrims uit Berlijn verleend!
Stel u nu goed dein toestand voor:
De Paus heeft, als hoofd der Kar
tholiek© Iverk, een schrijven gericht
aan de bisschoppen oyer hot- Moder
nisme, in welk schrijven ook terloops
zegt die*heilige bisschop; moeten het wordt va'n de ^eeuw-
volk zoo dikwijls mogelijk opwek f HU'vorrners en natuur lpk
ken tot de heilzame, praktijk der veel 1 vrteitesehappelijk te-
vuldiga H Communie., daarbij stou- tr e|Z'e yan :e Kerk aiv.alli-
n,end op de gebruiken en het voor- j
beeld der eerste Christenheid, o.p de
aansporingen der meest gezagheb
bende H. Vaders en op de leer van
den Romeinschen Catechismus."
Slechts twee of .drie zinsneden
worden aa|n die hervormers héél
in het algemeen gewijd
Ma,ar is er nie^s letterlijk: niets
gebeurd
Ons hoofdartikel van heden geeft,
t ter verdere inlichting,, een overzicht
[De Paus herinnert dan a,an het,geen der Encycliek, zoodat, men deze bé
de H. Carolus heeft gedaan voor het wering controleeren kan.
tijdelijk welzijn zijner kudde. .Welnui
zedelijke gevoelens zoo zeide heeft en de toespraak, die hij bij die
de kanselier zijn de Duitsche pro- i gelegenheid hield, en waarop wij zelf
testanten door den Paus diep, ge- gisteren in ons hoofdartikel over
kwetst!" deze aangelegenheid toe t nadruk heb-
„Ik heb daarom1 vervolgde vonben gewezen.
Betkmann Hollweg dadelijk na-I
dat ik den Datijnschen tekst had1 De libérale kranten, niet alleen
ontvangen, den gezant bij het V,a,ti- in ons land, maar ook in het buiten-
eaan opgedragen, ambtelijk- bij de land, sta,an nu geregeld vol met „in-
curie protest aan te teekenen en de gezonden s'ukken" van.... „Katho-
vierwaichting uit te spreken, dat .de lieken die „hun ergernis te kennen
curie het middel en den weg zou vin-geven over dien onverdraugzamen
den om de schade, die de encycliek Pnus.
heeft gedaan, te herstellen. i Merkwaardig dat die liberale bla-
„Dciz© verwachting ging de. mi-den^zoo gauw dat soort „Katholie-
nist-er voort heeft te meer recht, l1, 011 'dekken.
ar zijner; o ja
aangezien de curie volgens eena -
mededaeling Van de „Osservatora i Gnder de telegrammen en 1: nch-
Romano," inde Verste verte niet 't ion m de groote liberale bladen van
voornemen had de niet-KatholiekenSisterm yin,den we niet minder dan
van Duitschland, 'alsmede haar var-!Vier ^'bedoelingen van ziiike door
sten, te krenken. i verontwaardigde Katholieken (hm D
j,, -., geschreven stekjes ui liberale Duit-
1 te. ^r'1; 'e'e^Jzl<dl Z1ln °P" ach© bladen waaronder één voor
dracht gekweten. Een afdoend ant- do curiositeit geven we dit als voor
woord kon te zoo korten tyd nog. met beeld de v*o! de ontboezeming
volgen. Dij dezen stand van zaken is K ft
het heden nog niet mogelijk meer De encycliek heeft zonder eenigen
to zeggen. Het scheen echter noodig, twijfel ten doel j^tholieke krin|en
do ïntierpellatie.s reeds nu te beaat- af t,0 schrikken eT1 te jagehvan
woorden, omdatby de opwinding m alks wat protestantsdi is Zij moet
het boel© land het verlangen billijk doQr w llaldnekkige onver-
was. dadelijk over de positie van ie vaard,. houding bewerken da t men
regeermg pnge'licht te worden De in sopitoig© katholieke kringen inzie,
regeeruig 14 111 het algemeen belang hö0 stl.rk Eöme zioh vodt e| hoe höt
van den staat, besloten het hare te
j ,,j j 1,1 voor niets terugdeinst, ook niet en
doen om'den godsdienstvrede te kewa,- vooral nkt voo° het Duitsche pro-
■non lO'u t o >,oc.o n m>Ty\ or»
ren en te, be,schea*m,en.
Aldus Reuter ov:er de. verklaringen
Van den Duitschen rijkskanselier.
De mededaeling van de „Osserva-
tore", door v'011 Beithmann Hollweg
bedoeld, luidt als volgt:
„Ten opzichte van da in Duitsch.-
testantisme en het Duitsche rijk.'
Een eenvoudig doorlezen van ons
hoofdartikel van heden, of beter nog
van de Encycliek-zelve, doet merken,
dat deze ..Katholiek" de heek En
cycliek blijkbaar niet gelezen heeft
of dat de sukkel er niets van snapt.
-t IJ 1 l_ 'ii v'u vijdtu uo oil r\ tVCj cl 11 iC lö V clJJL sHdiUbi
land door yalsche uitlcggnigen eu Hoogstwaarschijnlijk zit die ..Ka,
onjuiste vertaling van de jongste en- tholiek" dan ook op de bureaux van
cycliek veroorza.akte agitatie, zyn of audere ^fanticlerical©
wij gemachtigd het volgende mede ]-rant 1 kennell dat spelletje.
Die Encycliek-historie rooft war
te deelen:
„Do Heilige Stoel heeft in de En
cycliek „Aediae saepc, Dei gepu- rempej heel onze ruimte bijn.a, zoo
blioeerd by! gelegenheid van het der- onbeIa,ng1*ijk als ze inderdaad toch
da eeuwfeest van de lueiligverkla- eigenlijk is, althans wezen moest!
ring .van den H. Carolus Borro
meus, en strekkende om de modernis
tische dwalingen te bestrijden, in
Maar FRANKRIJK is er toch óók
nog, en we hebben van dit land, dat
zelf met alle macht naar het schijnt
geen enkel opzicht de bedoeling ge- zick ruïneeren Wil en zto grootste
had zooals bovendien duiiehjkblpkt prriT, ,7nn y
uit den tekst, om de, met-Katholieke i S yrocmdelm-
Duitsehers en hun vorsten te beleedi- Stover U
gen
„In de encycliek komen alleen en-
EEN NIEUWE STAKING
kele historische beoordeelingen Voor te melden. De groote spoorwegstai-
over het tijdvak van den H. Carolusking vau de Noorder-Spoorwegmaat-
8)
Haar steta beefde, terwijl zé zeide:
'.Meneer Tromholt, droevige omstan
digheden bréngen ons te zamen Ik
Weet wat ge voor mijn v'ader geweest
zij.t, ik weet hoe hoog hij u schatte
en hoezeer ge zijh vertrouwen ver-
diendet. In naam v;an ons allen
dank ik n voor de trouwe diénsten,
die ge hem' bewezen hebt, en die wel-
k© ge ons nog „bewijzen wilt. Vader
Wais een man Van plicht zooals gij1.
Mag ik hopen d'at gij' ©venals hij, in
de vervulling van dien plicht bevre
diging gevonden hebt. Mag ik ho-
hen da|t het u slechts goed gegaan is,
da;t gij! i
Ze hield op. Heit woord „gelukkig"
Wilde haar niet over de lippen- Neen,
Selukkig .was Hij niet, dat .zag ze
Wel b,et,er; jOok Richard Anoey, @1
dit zwijgen ware voor beid© partijen
hoogst pijnlijk geworden, als niet op
dit oogenblik Suzanne's zuster Dina
bader bij' .getreden w'as om ook op
hara beurt den gast te begroeten.
Het diner zou beginnen.
'Tromholt Zocht de, vrouw des, hui
tes i0,p, aan wier zijde, hij plaats moest
beiaen, terwijl Alten Suzanne's zus
ter Dina tot tafeldame kreeg. Alten
had geen gelegenheid mieer gehad om
Tromholt- zijn eerste indrukken mede
te deelen. De maaltijd Verliep, geheel
m,et den ernst:, die door lie omstandig
heden .geëischt werd. Toen aan
den avond van dien dag de beide
vrienden ziqh gereedmaakten om de
terugreis naar Limf orden te aanvaar
den, sprak de eerste: „Welnu, Trom
holt, hoe bevalt de graaf u?"
„Daf kan ik nog niet met, zeker
heid zeggen," antwoordde Rieharid
voorzichtig en ontwijkend. „Hij
schijnt mij een echte groote meneer
te zijn en iemand van een helder ver
stand." V i
„Nu", verklaarde Alten ronduit en
openhartig, „als die graaf geen aarts
lomperd is, dan wil ik geen- Alten
he,et,en. Hebt ge da,n nog niet ge
merkt,, ho© an matigend hij tegen
ons, optreedt, en tegen uit de
hoogte hhl ons behandeld© Het is
een gevaarlijk heerschap, laat je dat
van m,ij gezegd zijnDie zal ons nog
leeren wat het zeggen wil, onderge
schikte te zijn. Is het waar da,t hij
uit de marine treden en zich op, Lim-
forden vestigen wil Dat zou voor
ons een prachtig vooruitzicht we-
zen! v 1
Richard wist zelf niet, of hij Alten
nu reeds volledig inlichten en hem de
testamentaire beschikkingen van den
overleden Ericius in haar géheelen
omvang meiedeolen zou.
Na eenig aarzelen besloot hij, al
was het dan maar om Bianca, hem
tenminste het allernoodigste mee te
deelen. Nadat dit gebeurd was,
waarschuwde hij Alten ten ernstig
st© voor onvoorzichtigheden, waar
to© diens heftig temperament zich'
maar a,l te licht liet verleiden. „Wij
beiden", sprak Tromholt, terwijl hij
Alten de hand hood, „moeten ons van
nu a,f nog veel meer aaneensluiten
dan te voren! Daarvan hangt alles
af. Beteugel je spotlust, Alten, daar
zullen wij beiden voordeel van heb
ben. Van nu af moeten wij' inderdaad
als broeders samen arbeiden."
„Brayo", piep Alten met schitte
rende oogen. „En op dat ik wezenlijk
uwl broeder word, Tromholt, wat
zoudt ge er wel van zeggen als ik
uw zuster ten huwelijk vroeg? Als
ze mij, ten (minst© hebben wil!"
Tromholt lachte ontwijkend.
„Je bent onverbeterlijk, beste
vriend," sprak 'hij'. „Groet Bianca
van mij!. Ik kom spoedig ook terug
Op dit oogenblik zette d© trein,
waarmede Alten naar Limf orden te
rugkeerde zich in beweging en
Tromholt keerde naar het huis a,an
den Zwanen weg terag- Maar Alten
kon een gevoel va,n teleurstelling
niet onderdrukken, dat Richard zijn
wel in scherts gesproken, maar toch
eigenlijk anders bedoelde woobien
niet ernstiger opgenomen had!-
V;
Richard [Tromholt wa,s weer op
l.im torden teruggekeerd en had
reedis een schrijven uit Kiel ontvan
gen, Waarin mevrouw Ericius hem
naast een aantal ondere dingen mee
deelde; dat graai" jUtzlar eindelijk
vast besloten had, zich op, Limf or
den te komen vestigen. Reeds eenige
dagen geleden was Hij uit de marine
getreden en zou nu zoo spoedig mo
gelijk h©t bestuur over het landgoed
op zich nemen. Mevrouw Ericius liet
alle ambtenaren verzoeken, graal'
Utzlap zooveel mogelijk ter zijde te
willen staan en noodigde Tromholt
uit, zeer spoedig nog eens naar Kiel
t© komen.
„Zoo zoo, dus de halvé marine zal
hier haar hoofdkwartier komen op1-
slaan," spotte Alten. „Wia,t z,al dat
hier ©en benijdenswaardig, leven
wordenIk voorzie 'al hoe het gaan
zal. Mijnheer de graaf wenscht dit
en mijnheer dei graai' wenscht, dat,
en mijnheer de graaf is vandaag niet
erg best gestemd. De. graaf vindt,
maar, .oordeelt, gelast ziedaar de
heele inhoud van ons verder leven
hier op Limi'orden. En wij gaian na
tuurlijk iederan avond in de couran
ten zitten studeer en, of er! niet ergens
een opzicht,erspostj© in Zuid-Ameri-
kaïoif iets van dien aard vacant komt
En gij, Tromholt:, zult daar natuur
lijk heel kalm onder .blijven Maar
let eens op wat ik je zeg, je wordt
toch óók het kind van de rekening,
evengoed als wij Wezen lijk als
ik a:an den ouden Ericius niet zoo'n
bartgrondigen hekel geliad had, zou
ik haast wenschen dat die maar was
blijven leven.
Plotseling hield Alten op .en keek
met een mengeling van ernst en hu
mor Bianca aan, wier geheel© gelaat
hem, 'z'ijh spotziek© ontboezeming ver
weet. „Ja, mevrouw," riep hij uit,
„het i» weer mis met mij', nietwaar
Ik heb mij uw hoog© ongenade al
weer op den hals gehaald. Maar daar
kan ik toch heusch niets aan doen,
hoor. Ik noem nu eenmaal altijd de
dingen hij, hun naam. En vraagt u
het maar eens aan den weledelgebo
ren heer directeur Richard Tromholt,
of die misschien in zijn schik is met
den loop, dien de zaken thans ne
men
Richard en Bianca, lachten. De ba
rones en Alten waren bijna dagelijks
vertrouwelijker met elkander ge
worden, maar terwijl de barones niet
anders verwachtte dan dat Richard's
vriend haar wel spoedig fen huwe
lijk zou vragen, durfde Alten, nu
zijn positie o,p Limforden zoozeer
verzwakt dreigde tei worden, niet
verder gaan dan algemeene toespe
lingen op 'zijn hartewenseh, dia hij
dan ten overvloede nog steeds in
een kleed vaji scherts, en humor stak,
zoodat Bianca zelfs niet eens abso
lute zekerheid kreeg omtrent zijn
t oek oms tp 1 annen.
Dep volgenden dag Richard
Tromholt was voor zaken afwezig
sprak de barones: „Ik zou zoo
gaarne het oude heerenhuis eens ge
heel willen bezichtigen. Kan dat?"
Alten was terstond bereid. „We
zullen er na: de koffie heen gaan,"
sprak hij: „Ik zal dadelijk i.ematod
naar den slotbewaarder zenden. Dan
kan die de vensters wat openzetten,
zoodat de ergste benauwde lucht ten.
minste wegtrekt."
„Dank u. Is er nog al wat beziens
waardigs in
„Hm. niet zoo erg veel. Zooals u
weet, heeft het oorspronkelijk aan
de famili© voin Tolk toebehoord, en
heeft John Ericius het met alles wat
er bij behoort, gekocht."
„O, maar voor die oude familiebe
zichtigingen jheb, ik bepaald een
zwak," verklaarde Bianca. „Als ik
veel geld had, zou ik stellig ook zulk
een huis koopen. Maar vertelt u nog
eens, beste Alten, met wien zal graaf
Utzlar hier in de buurt eonverseeren,
kunnen Of is daar heelemaal niet
aan t© denken
„O, er zijn hier op ©enigen afstand!
nog wel eenige adelijke kasteelen.
Wordt vervolgd.')
