DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND. .„eXToL. «nn tril ts iiiii ™Hi inn Rn 4011 u00130 100 nr oil ten man van ijzer. HAARLEMSCHE ALLEDAGJES BUITENLAND. SCindlerhiiisvest 29-3l-33p Haarlem Semsngde Buifenlandsche berichten QlNSDUG 21 iIIill 1910. 35ste Jaargang Ho. 7221 Per 8 maanden voor Haarlem Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post Afzonderlijke nummers f 1,85 1,35 1,80 0,03 Bureaux van Redactie en Administratie Intercommunaal Telefoonnummer S426. Voor advertentiën en reclames buiten Haarlem en de agentschappen wende men zich tot RICARDO's Advertentie-Bureau, M. 2. Voorburgwal 242, Amsterdam, Int. Telefoon 1020 Van 16 regels 60 cent (contant 50 cent) Iedere regel meer 10 cent Buiten Haarlem, en de Agentschappen 15 cent per regel. (Buitenland 20 cent Reclames dubbel tarief Dienstaanbiedingen 25 cent (6 regels), driemaal voor 50 cent contant). AUe betalende abennés op dit blad, die in het bezit eener verzekeringspolis zijn, zijn volgens de bepalingen op de polissen vermeid, tegen ongelukken verzekerd voor: GULDEN bij verlies van één anderen vinger. De uitkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Ocean" Bijkantoor voor Haarlem de Nederlandsche Credietbank Nieuwe Gracht 11 Bij dit I Ongetwijfeld zal ook bij deze win- ij east nummer fce»keisiuiting 's aVonds zoowel als des hoort een biivoeflSeS I Zondags, hier of daar wel een ,on- i kb - tu 3s willige overblijven, die niet meedoet. I) voor de riMBSÜXcamer# hopen van niet, en dringen aan op aller medewerking. Dat is één. Maar als er on willigen zijn, laat dat .dan de voorstanders niet af schrikken, dat is tweeiWaarlij'k, het publiek zal op den duur aan den kant staan van hen .die dezen socialen maatregel verwezenlijken willen, en op den duur zullen de onwilligen door het publiek, dat! door de overgroote meerderheid dan toch gewend wordt aian „sluiting, vanzelf worden geboycot. Daarom: primo allen meedoen; en secundo, wie meedoet, volhouden,! Dan is er slagens kans No. 1. Kennismaking. Alledag jes kïs er alle dag wa,t specifiek- baarlemsch te hespreken, na, te plui- aan te Wijzen, te critiseeren mis kien iVV^el zeker! Wé worden toch 'Rroszstadt En de ondervinding van een a an te. jaren als Haarlemsch journalist heef-fa ons geleerd, dat we waarlijk teder overvloed da,n schaarschte tin. „onderwerpen van alle dag" in ö1za Bp aarnest ad zullen hebben Zoodat onze lezers dus voorta.au, a> dit plekje van de krant, elke zoo'n beschouwinkje, zoo'n „één- ags-vlieg" zooals één onzer be- Avaamste vakgenooten ze eensdjoop- ti zullen kunnen vinden En daarmee zijn onze lezers ge tenteerd, en is de kennismaking teiaakt, niet waar Aangenaam on- tezijds, moge 't anderzijiis óók 2°o wezen! inkelsluiting. I De beweging voor vervroegde win- tesluiting en Zondagssluiting on- tir de Haarlemsch© winkeliers, hij tiderlinge afspraak, neemt werke- Ük een groot© afmeting .aan. Onze ."krant beeft al gemeld dat de groo- 5?,. confectie- en manufacturenmaiga- 'teen bezig zijn een gezamenlijke -geling' te ontwerpen. ,.En we mogen wel ver-klappen dat he regeling niet lang zal uitblij1- I Het magazijn „Nederland" -O't op eigen houtje al een ver voegde .sluiting ingesteld, en nu ook, zooals Zaterdag onze cou- .tet vertelde, de sigarenwinkeliers M een vergelijk gekomen. Die shti- -0 's Zondags Van 25, en in de ^itenwijken zelfs tot 8. ..Al die regelingen zijn Voortreffe- vk. De winkeliers-zelf hebben behoefte te een pa,ar Vrije uren, aan een hui- hijk samenzijn, de winkelbo .teden krijgen erdoor een paar uren .tii in den tijd da,t iéder ander Vrij Ht, en het publiek 'heeft, a,ls j 'öraian gewend is, a.an open winkels 1 de avonduren of 's ZondagsmM- géén behoefte! i Doch nu is en blijft dé moeielijk- hd in deze kwesties altijd en te wig 'déze: zullen er .zijh. die te- ^hspartelen Die in de contramine te? Die de „vrijheid" zóó streng yVatten dat ze vergeten hoe ze .tezelf en hun personeel tot slaaf Hen? Juist! De (protestantscha) „Times" 't Engelsche hoofdblad, spreekt óók over de pauselijke Encycliek. En het blad noemt het lelletje, door de liberalen van allerlei slag vooral opgezet: „een politieke kijf partij' met een politiek doel." Dat is juist ingezien. Méér is het niet. En al poogt de „Nieuwe Rott Ct." in een hoofdartikel van gister avond de liberalen, die het relletje op touw hebben gezet, nu in de tweede linie te plaatsen en de (even eens grootendeels liberale!) Ned.- Hervormde predikanten nu met de „actie tegen Rome" te belasten, een politiek relletje is en blijft 'tl Over den vorm van het pause lijk woord zegt de „Times", even juist, nog bet volgende, dat wijl ver talen „De zinsbouw .(phraseologie) der „documenten die de H. Stoel uit geeft, is naar een oulie traditie. „Ze wordt altijd in de hoogste mate „gekenmerkt door kracht van abso lute uitdrukkingen, en door ©en „scherpen, stelligen toon waarin lee- „ken en geestelijken een paar h on- .teerd jaar geleden behagen schiep- ,ten zich uit te drukken.'Alles wat „in deze Encycliek staat, kan te- „ruggevonden worden in verschei dene andere encyclieken, die ech- „ter bij hen welke vertrouwd zijn „met den stijl van dei curie, nooit „verwondering noch protest hebben „uitgelokt." Dit is even juist, als de kenschet sing die het groote Engelsche Pro testantsche blad geeft van de heele kwestie „een politiek relletje." Het is goed, nu in onze .Tweede Kamer dit relletje wordt geprobeerd verder op te stoken, en nu door de liberale bladen de liberale predikan ten worden opgeroepen om verder het kabaaltje „warm te bonden," dit alles met de woorden van een onver dacht protestantsch blad van betee- kenis nog eens te constateeren Algemeen Overzicht. Het groote punt van de dagelijk- sche gesprekken is bijl. velen nogi maar altijd de PAUSELIJKE ENCYCLIEK, Over den „vorm" ervan schreven wo m een KruisTcopje ©en en ander. Maar in het verband der encycliek zelve ,(wij maken er opmerkzaam op, dat de meeste schreeuwers, de liberale pers voorop, blijkbaar de heele encycliek niet gelezen heb ben en alleen ©en uit zijh verband gerukt stukje kennen, dat ze op Luther c.s toepassen) rijst de vraag in 't algemeen, wien de Paus bedoeld heeft, en waarom Z. H den achter grond zoo donker heeft gekleurd. Een antwoord hierop is gegeven door Mgr. Dr Schaefer, apostolisch vikaris van het Koninkrijk Saksen in een toespraak te Ereiburg Een vertaling van het voornaam ste deel dezer toespraak levert „De Tijd", en wij achten het stuk be langrijk genoeg oid er wat van over te nemen Als voorbeeld van een „vernieu wer in Christus", zoo sprak Mgr Schaefer, stelt ons de encycliek Ca- rolus Borrom,eus voor, dezen uitmun tenden bisschop van Milaan, die als zoodanig in zijn bisdom op rijk ge zegende wijze wepkzaa-m; is geweest Om Item in dj© heteekenis te schetsen, was het noodig .een blik te werpen op de kerkelijke toestanden van den tijd toien deze heilige die in 1538 geboren werd, leefde, vooral in de streken welke hij tot zijn gezegend arbeidsveld heeft gemaakt 'De ge wijde redenaar g!a,f vervolgens een korte beschrijving Van het treurig verval der zedelijkheid bij hot volk, de geestelijkheid en de van vroegere tucht vervreemde kloosters Hij wees daarbij meer in 't bijzonder .op den tegenstand, welke het Werk van Ca- rolus Borromeus ondervond Van lie zijde der Choorheeren van Maria della Scala en van de kort daarna opgeheven orde der Humiliateneen tegenstand, welk© zóóver ging, dat door leden van laatstgenoemde orde zelfs een moordaanslag .tegen den heilige, hunnen bisschop, werd be raamd en gedeeltelijk tot uitvoering kwam .Door een geweerschot werd de heilige in den rug gewond, zóódat hij gedurende zijn geheele leven aan de gevolgen daarvan lijdende is ge weest Allerlei dwaalleeringen, voor al betreffend© de II. Drievuldig heid en de Godheid Van Christus, dwaalleeringen van Unitariërs eri Socianers, staken in zijn bisdom het hoofd op; tegen de kerkelijke tucht kwamen de vroegere vicaris van den generaal der Franciskanén Oéhinö en anderen in opstand, welke steun vonden en Zochten bij' Koning .Hen drik VIII en koningin Elisabeth in Engeland Ir het Zwitsersch© gedeelte van het bisdom van Carolus Borromeus had de leer van Zwingli bij! velen, aanhang gevonden. Deze toestan- j den, welke de heilige bij! zijn, optie- den als Bisschop heersehende vond, vormen den historischen achter- j grond van de donkere schildering der encycliek, welke tegenwoordig, speciaal op ons enger vaderland (Saksen) en op de Duitsch© Hervor mers toepasselijk wordt geacht .en daarom tot aanleiding dient van pro testantsche manifestation. „Ofschoon ik, aldus woordelijk de; hoogeerw. redenaar, het niet voorj uitgesloten houd, da,t de Encycliek, met het oog op de deelneming van Carolus Borromeus aan het Concilie van Trent©, wilde wijzen op de wer kelijke scheuring in haar geheel, zoo, hen ik toch op grond van het geheele doel der encycliek en van de keuze der daarin gebezigde uitdrukkingen overtuigd, dat de H. Vader daarbij niet in het bijzonder de Duitsch© Hervormers op het oog heeft gehad en niet bedoeld heeft zijne in 't alge meen gebezigde woorden op. bepaal de historische personen te zien toe gepast, zeer zeker niet op zoodanige personen, op welke Zijne .woorden, omdat de daardoor aangeduide ken- teekenen ontbreken, zij inderdaad ook niet toepasselijk zijn." Aan het eerlijk historische onderzoek omtrent bepaalde personen moet het oordeel! worden 'overgelaten. Bijzonderen nadruk ook legde de' prelaat hierop, dat de encycliek de, karakteristieke, uitdrukkingen .„re-: f onnare" en „reformatores" opzette-! lijk scheen vermeden te hebben en daarvoor de woorien „instaurara", j instauratores, instauratio" koos, welke op het innerlijke religieuze leven in de Kerk en op de werkzaam heid van den H Carolus Borromeus wijzen en een nadere verklaring vin den in de daarbij behoorende woor den „in Christo'), Bovenstaande verklaring .van de zoo scherp aangevallen encycliek- woorden, doet heel wiat boosaardige uitlegging te niet Nog een kleine aanvulling over ROOSEVELT's aankomst te New- York bekoort bij de schildering van het luidruchtig ontvangstlawaai, die we gisteren gaven Dadelijk na het gisteren' gemélde feestbedrijf ter eere van Roosevelt, is Zaterdag .namelijk een geweldig onweer losgebarsten, waarbij in New York twintig ménseben op verschil lende manieren ongelukken kregen. Een circus-tent, waarin 3000 toe schouwers zaten, werd omgeblazen. Er ontstond een paniek, maar allen werden gered, dank zij de tegenwoor digheid van geest van de beambten, en van "de muzikanten, die lustig doorspeelden, tot allen in veiligheid warenv Uit alle dealen van het land wor den zware stormen met hagelslag meld. Do correspondent van de „Köl- nisehe" meldt uit New-York, dat Roosevelt den grooten hoop evenals vroeger in geestdrift bracht. Hij verklaarde zich in een toe spraak bereid en verlangend, om weer in de politiek mede te werken. De beele pers viert hem nu als natio naal leidsman. .Zelfs (Wall Street de beurs begroet hem als redder van de republikeinsch© partijl! Zoodat het er veel van heeft, dat Roosevelt de dictator der toekomst zal zijn in. Amerika! .1 Taf t's persoon zinkt bij; den zijnen geheel in 't niet! De toestanden, die in het door en door verrotte FRANKRIJK mo gelijk blijken en die door de ajnbte- naaxskliek welke door dik en dun met de regeering meegaat nu ook in de kolonies aan den dag komen, zijn eenvoudig ongeloofeiijk I In de Fransche Kamér wordt op 't moment een boekje opengedaan van de wijze HOE MEN KIEST in de Fransche kolonies. Op Guadeloupe waren op een ge geven .©ogenblik drie stembussen zoek, terwijl de tegencandidaat nog de meerderheid had. Die stembussen waren naar het paleis van. den gouverneur gebracht! 1 Zij hieven er drie dagen en toen ze daaop geopend werden, bleek dat van de 2200 stemmen, daarin ver vat, 2100 op den regeeringscandiiaat Legitimus waren uitgebracht, die toen gekozen werd verklaardFlink zoo! Op Réunion werden gemeentera den ontbonden, om zekerheid te heb ben van de uitkomlst der stemming, daar zij vervangen werden door amb tenaren, die de op den niet-gewilden candidaat uitgebracht© ^temmen vér d o n k erem aan den De voorzitter van het stembureau van Saint Benoit werd bijna, het slachtoffer van zijn ijver. Door een invloedrijk kiezer verrast op hA| oogenblik dat hij diens stembriefje trachtte weg .te moffelen, stak hij dit in den mond en trachtte het in t© slikken Het .papier bleef hem echter in de keel steken en een vree- selijke hoestbui verloste den man, die reeds op het punt stond t© stik ken, van het briefje! Dat meerderheden voor andere can- didaten bij het oplezen der stemmen tot minderheid worden, dat is heel gewoon Daarenboven wordt er gevochten en gemoord bij di© gelegenheden! Een prachtige „administratie" is de Fransche toch! Over de anti-Europeanen-bewe ging in ZUID-CHINA, waarvan we een poosje niet. hoorden, komen weer leelijke berichten. 't Gaat niet alleen tegen de Euro peanen, zoo lijkt het, maar zelfs is de beweging zuiver I REVOLUTIE tegen de tegenwoordige regeering en hooggeplaatsten doen er a,an mee., Althans, een telegram aan de New- York Herald uit Reking meldt, dat de onderkoning van Hoep© en Hoe- nan vier hoog© ambtenaren van de achtste divisie, waaronder generaals heeft doen aanhouden en gevangen! laten zetten. Zij worden ervan be schuldigd, een werkzaam aandeel te hebben, genomen in tde revolutio naire propaganda. Men gelooft, dat de onderkoning de beweging om een militair verbond te vormen ten einde het leger en daardoor de regeering te beheer- schen, in de kiem' gesmoord heeftj De hachelijke toestand in Hoenan! gaat gepaard met hevige overstroo ming. I Uit de noordelijke aideeling Sjang- tifoe wordt melding gemaakt Van het verlies van mensehenlevens. De zeer talrijke bevolking lijdt gebrek. jjPrinee of Wales". Donderdag zal de hertog van Cornwall, koning George's oudste zoon, zestien jaar oud worden. Volgens de „Daily Telegraph", zal de koning hem op den dag tot prins van Wales verheffen. Ook koning George heeft dien titel gekregen op zijn eersten verjaardag na de troonsbeklim ming van zijn vader. Ruzie van Balkanpoteutaatjes. Uit Cettinje, de hoofd- en residentiestad van den vorst van Montenegro, die in Augustus zijn 50-jarig jubileum vieren zal, wordt gemeld, dat daar groote ont stemming heerscht tegen Servië, wij! koning Peter geweigerd heeft de fees ten ter eere van zijn schoonvader te komen bijwonen. Koning Peter toch is gehuwd geweest met Zorka, de doch ter van vorst Nikita. De Servische regeering heeft thans den eisch laten stellen, dat alle Ser viërs, die in Montenegro wegens den beruchten bomaanslag veroordeeld wer den, gratie zouden krijgen. Geschiedt dit niet, dan kan koning Peter niet naar Cettinje komen, ook al zou Rus land dat nog zoo graag zien. De Mon- tenegrijnsche regeering heeft echter de zen eisch afgewezen. Maar zij deed meer. Zij liet te Belgrado weten, dat zoo koning Peter toch wilde komen, hij den minister-president Pasjihsj maar thuis moest laten, daar men dien in Cettinje niet wilde ontvangen. Op dien grond besloot Koning Peter niet aan de jubileumfeesten deel le nemen; hij zal den kroonprins Alexan der naar Montenegro zenden, om grootvader geluk te wenschen, maar niet tijdens de feesten. Ook is men te Cettinje zeer ont stemd over de felle campagne in da Belgradosche pers, tegen vorst Nikita men ziet daarin een poging, stemming te maken tegen de verheffing van Mon tenegro tot een koninkrijk en in hef algemeen tegen de jubileumfeesten. Kleinzielige vervolging. Vijf vroe- FBUILLETON. 15) Morgen zie je die dingen weer in p heel ander licht, en wie wéét wat graaf in den weg, zit. Het ,zou él niet verwonderen als Suzanna tit' iets mee te maken had! Neem dingen dus niet al te zwaar op. tjti zou mij volstrekt niet verwon- v ten, als graaf Snarra reeds moir- th' spijt bleek te hebben oyer zijn (teder vriendelijke opmerkingen, moet toch zelf erkennen, dat de tef, de vooroordeelen van den Jtel, waarin jtiij opgegroeid is, in iPmarking genomen, ©en heel aan- i(teiam en onbevangen oordeelend ptseh is. Hij geeft zich immers zoo- tp bij is, en laat zioh nooit met tenbedoelingen in." tiaar Alten stond er op, liever bte te gaan. „Geloof mij, Bianca," Ipk .hij, „het is werkelijk beter, <jt; 'wij niet langer blijven!' Ik ken tP graaf. Juist omdat hem blijk- lj te iets in den weg zit, wil hij' V ter alleen zijn. En als wij nu maar Gptekken, ga,an de anderen waar- ptelijk ook vroeg naar hun kar ch- gebeur oals Alten te, en' graaf Snarra maakte slechts voor den vorm eenige bezwaren Twee jalren' waren' verloopén, G-raaf Snarre had het vergeefsohe zijner pogingen om'Suzanne's hand; en' hatrt te verwerven) ingezien, en! hij had zich dan ook teruggetrok-j ken zonder dat het noodig geweest] wals, dat Suzunna hem pen tweede maal afwees In liet begin stond bij j zelf vérbaiasd over de kalme bérus-1 Guar, waarmede bij van Suzanne badj Siïgézien: BEat hij gehouden had voor j een hartstocht, Waarvan heel zijn levensgeluk afhing, Was blijkbaar niet veel meer geweest dan een stroomuur. en slechts een gevoel van oprechte vriendschap Wais overge bleven In hoever dit alles verband hield met zijn inderdaad sterk groeiende genegenheid voor Dilial die graaf Snarre zich intusschen zelf ma,ar nauwelijks bewust was had' hp zich. nog niet afgevraagd Met Alten ging het intussoheü' malar niet beter Meermalen had de heftige maü' zich al vast voorgeno men, bij1 de eerste de beste gelegen heid, „den verwaanden aristocraat, die bet altijd beter wist" te zeggien dat hl.i bet dan zelf maar moest doen En telkens ook had Bianca;'s rusti ger en kalmer, meer overleggende aard het ge/wonnen eri baar echtge noot tot blijven weten te beWegteh". Intusschen vérheelde gra'af Snarre j het v.vV' rekt niet, hoezee,- over ijld© aankoop van Limforden enuit alle oorden der wereld had Dina Trollheide hem thans verdroot. brieven en briefkaiarten ontvangen, Ja, als Tromholt gebleven was, dan: en deze waren ijverig beantwoord zon het inderdaad heel iets anders geworden. De laatste brief, die Di zijn. Telkens weer moest hij aan de zen terug denken. Die graaf had ver nomen, dat het den voormaligen di recteur van Limforden zeer goed ging en dat hij zelfs door groiiiispe- culaties een rijk man geworden was. 'En zoo dikwijls graaf Snarre er over dacht, hoe hij! met goed fat soen heer van Limforden af zou ko men, dacht hij altijd aan Tromholt. Bovendien moesten dezen nn toch na, de grootste, vreugde veroorzaakte, meldde den spoedigen terugkeer des graven. Snarre's terugreis ging over Ko penhagen, en hij wilde nu niet ver zuimen, Richard .Tromholt eens te gaan opzoeken. Hij had Tromholt dat "ldan en den tijd van zijn aan komst gemeld en was aangenaam verrast, toen hij in zijn hotel reeds een brief vond, waarin Tromholt zeker wei de noodig© middelen ten om de eer verzocht, den graaf het dienste staan om het goed van hemeerst zijn opwachting te mogen mar te koopen. Lang hield de graaf het onder al die verdrietelijkheden niet meer uit. Op een morgen gaf hij1 zijn oudein, vertrouwden bediende last, zijn kof fers te pakken en ging op reis. Hij ken. Do begroeting der beide beeren was buitengewoon hartelijk. De graaf za,g met verbazing Tromholt's gezond en vroolijk uiterlijk. Zijn gelaat had een frisscher© kleur aan moest andere menschen zien, in ©en genomen, en zijn oog stond vrij; wat, heel andere omgeving een poos ver-j minder somber-ernstig'dan op den] toeven om het verstoord© evenwicht dag van zijn vertrek uit Limforden. in zijn ziel, weer te herstellen. Vóór zijn vertrek had hij de fami lie Ericius te Kiel een af.scheids-, bezoek gebracht, en daarbij' had. hij Ook Richard's stem klonk vroo- lij.ker en opgewekter, toen hij zeidie Ja, het gaat thans Goddank heel goed met mij. Met mijn poging van Dina, wier vroolijkheid plotseling; Noorsche producten haar Duitsch- volkomen verdween, toen z!e Va;n zijnland uit te voeren, heb ik een verba- reisplannen hoorde, schertsend be- j baizend .succes gehad. Mijn derde pak- loofd dat hij haa,r en door haar de'huis wordt er al gebouwd Op mijn familie van tijd tot tijd door brie- j kantoor wachten twintig bedienden, ven op de hoogt© z-ou houden van en tot Hammersfest toe heb ik mijn zijn verblijf en zijn reiservaringen, j vertegenwoordigers. En hier te Ko-I En deze belofte had hij ook gehouden pen hagen leef ik in een 7 gezel li- gen kring." „Als het u zoo goed gaat, wilt ge misschien ook mij wel weer eens met raad en daad bijstaan," sprak graaf Snarre. „Zou ik u kunnen helpen, graaf," antwoordde Tromholt lachend. „In tusschen, als het ondenkbare geval zich voordeed, dat mijn hulp eenige waarde voor u zou hebben, beschik dan vrij over mij." Met ©en tevreden knikje dainkte de graaf. „Ik zou heel graag de voormalige bezittingen der familie Ericius weer willen verkoopen, beste Tromholt," sprak hij „Helt gij geen lust omi ze over te nemen?" „Limforden verkoopen," riep Tromholt ju de grootste verbazing uit. „Zon ik mogen vragen, mijnheer de graaf, hoe u tot die verrassende gedachte gekomen zijn? Alten schreef mij nog kort geleden dat alles zoo goed gaat!" De graaf viel Tromholt in da rede. Dat hooren van Alton's na.am had 'n lichte schaduw op zijn gelaat te voor schijn geroepen. D.a,t ontging Trom- holt niet, en hij begon .al te vreezen, dat er tusschen zijn zwager en den gr,aaf Weer ernstig© moeilijkheden gerezen waren ten gevolge van Al ton's weinig geduldigen aard, toen de graaf weer begon: „Ik heb te veel last en klein© on aangenaamheden va- die bezittin Tte Eimfoi n Troii kocht, dacht ik zoo maar van tijd tot tijd er eens iets van te zullen hooren. Iedere maand een hl©in over zicht .en een afrekening, zooals dat met mijn andere landgoederen ga.at. Maar in plaats daarvan krijg ik bijna dagelijks klachten over het perso neel, over technische bezwaren en tegenspoeden en drommel weet wat meer. Zie je, al die dingen zijn goed voor een Tromholt, ma,ar ik kan daar niet tegen (Welnu, wat denkt je er van? Of als je er zelf geen lust in hebt, weet je dan misschien eenkoo- per voor mij Ik verlang geen con tante betaling, maar alleen een! eenigszins behoorlijke rente." Tromholt staarde eenige ©ogen blikken nadenkend voor zich uit, maar opeens wierp hij bijna met een mik het hoofd achterover en zei: „Nsen. mijnheer de graaf, da.t gaat niet iOverlading is de vijand van' alle gezond© ontwikkeling. Maar wanneer het u ernst is dat u van Limforden af wilt, waarom geeft u het dan Alten niet in pacht? Ik wil gaarne borg voor hem blijven !"- Maar dat voorstel leek graaf Snar re blijkbaar zoo weinig, dat hij bijna onbeleefd afwijzend het hoofd schuddei. (Wordt vervolgd IEUWE HAARLEMSCHE COURANT ABONNEMENTSPRIJS: PRIJS DER ADVERTENTIËN: 1000 I 'Il ii.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1910 | | pagina 1