DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
.„eXToL. «nn tril ts iiiii ™Hi inn Rn
4011 u00130 100 nr oil
ten
man van ijzer.
HAARLEMSCHE ALLEDAGJES
BUITENLAND.
SCindlerhiiisvest 29-3l-33p Haarlem
Semsngde Buifenlandsche berichten
QlNSDUG 21 iIIill 1910.
35ste Jaargang Ho. 7221
Per 8 maanden voor Haarlem
Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente)
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post
Afzonderlijke nummers
f 1,85
1,35
1,80
0,03
Bureaux van Redactie en Administratie
Intercommunaal Telefoonnummer S426.
Voor advertentiën en reclames buiten Haarlem en de agentschappen wende men zich tot RICARDO's Advertentie-Bureau, M. 2. Voorburgwal 242, Amsterdam, Int. Telefoon 1020
Van 16 regels 60 cent (contant 50 cent) Iedere regel meer 10 cent
Buiten Haarlem, en de Agentschappen 15 cent per regel. (Buitenland 20 cent
Reclames dubbel tarief
Dienstaanbiedingen 25 cent (6 regels), driemaal voor 50 cent contant).
AUe betalende abennés op dit blad, die in het bezit eener verzekeringspolis zijn, zijn volgens de bepalingen op de polissen vermeid, tegen ongelukken verzekerd voor:
GULDEN bij
verlies van
één anderen
vinger.
De uitkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Ocean" Bijkantoor voor Haarlem de Nederlandsche Credietbank Nieuwe Gracht 11
Bij dit
I Ongetwijfeld zal ook bij deze win-
ij east nummer fce»keisiuiting 's aVonds zoowel als des
hoort een biivoeflSeS I Zondags, hier of daar wel een ,on-
i kb - tu 3s willige overblijven, die niet meedoet.
I) voor de riMBSÜXcamer# hopen van niet, en dringen
aan op aller medewerking. Dat
is één.
Maar als er on willigen zijn, laat
dat .dan de voorstanders niet af
schrikken, dat is tweeiWaarlij'k,
het publiek zal op den duur aan
den kant staan van hen .die dezen
socialen maatregel verwezenlijken
willen, en op den duur zullen de
onwilligen door het publiek, dat!
door de overgroote meerderheid dan
toch gewend wordt aian „sluiting,
vanzelf worden geboycot.
Daarom: primo allen meedoen; en
secundo, wie meedoet, volhouden,!
Dan is er slagens kans
No. 1.
Kennismaking.
Alledag jes
kïs er alle dag wa,t specifiek-
baarlemsch te hespreken, na, te plui-
aan te Wijzen, te critiseeren mis
kien
iVV^el zeker! Wé worden toch
'Rroszstadt
En de ondervinding van een a an
te. jaren als Haarlemsch journalist
heef-fa ons geleerd, dat we waarlijk
teder overvloed da,n schaarschte
tin. „onderwerpen van alle dag" in
ö1za Bp aarnest ad zullen hebben
Zoodat onze lezers dus voorta.au,
a> dit plekje van de krant, elke
zoo'n beschouwinkje, zoo'n „één-
ags-vlieg" zooals één onzer be-
Avaamste vakgenooten ze eensdjoop-
ti zullen kunnen vinden
En daarmee zijn onze lezers ge
tenteerd, en is de kennismaking
teiaakt, niet waar Aangenaam on-
tezijds, moge 't anderzijiis óók
2°o wezen!
inkelsluiting.
I De beweging voor vervroegde win-
tesluiting en Zondagssluiting on-
tir de Haarlemsch© winkeliers, hij
tiderlinge afspraak, neemt werke-
Ük een groot© afmeting .aan. Onze
."krant beeft al gemeld dat de groo-
5?,. confectie- en manufacturenmaiga-
'teen bezig zijn een gezamenlijke
-geling' te ontwerpen.
,.En we mogen wel ver-klappen dat
he regeling niet lang zal uitblij1-
I Het magazijn „Nederland"
-O't op eigen houtje al een ver
voegde .sluiting ingesteld, en nu
ook, zooals Zaterdag onze cou-
.tet vertelde, de sigarenwinkeliers
M een vergelijk gekomen. Die shti-
-0 's Zondags Van 25, en in de
^itenwijken zelfs tot 8.
..Al die regelingen zijn Voortreffe-
vk.
De winkeliers-zelf hebben behoefte
te een pa,ar Vrije uren, aan een hui-
hijk samenzijn, de winkelbo
.teden krijgen erdoor een paar uren
.tii in den tijd da,t iéder ander Vrij
Ht, en het publiek 'heeft, a,ls
j 'öraian gewend is, a.an open winkels
1 de avonduren of 's ZondagsmM-
géén behoefte! i
Doch nu is en blijft dé moeielijk-
hd in deze kwesties altijd en
te wig 'déze: zullen er .zijh. die te-
^hspartelen Die in de contramine
te? Die de „vrijheid" zóó streng
yVatten dat ze vergeten hoe ze
.tezelf en hun personeel tot slaaf
Hen?
Juist!
De (protestantscha) „Times" 't
Engelsche hoofdblad, spreekt óók
over de pauselijke Encycliek.
En het blad noemt het lelletje,
door de liberalen van allerlei slag
vooral opgezet: „een politieke kijf
partij' met een politiek doel."
Dat is juist ingezien.
Méér is het niet.
En al poogt de „Nieuwe Rott
Ct." in een hoofdartikel van gister
avond de liberalen, die het relletje
op touw hebben gezet, nu in de
tweede linie te plaatsen en de (even
eens grootendeels liberale!) Ned.-
Hervormde predikanten nu met de
„actie tegen Rome" te belasten,
een politiek relletje is en blijft 'tl
Over den vorm van het pause
lijk woord zegt de „Times", even
juist, nog bet volgende, dat wijl ver
talen
„De zinsbouw .(phraseologie) der
„documenten die de H. Stoel uit
geeft, is naar een oulie traditie.
„Ze wordt altijd in de hoogste mate
„gekenmerkt door kracht van abso
lute uitdrukkingen, en door ©en
„scherpen, stelligen toon waarin lee-
„ken en geestelijken een paar h on-
.teerd jaar geleden behagen schiep-
,ten zich uit te drukken.'Alles wat
„in deze Encycliek staat, kan te-
„ruggevonden worden in verschei
dene andere encyclieken, die ech-
„ter bij hen welke vertrouwd zijn
„met den stijl van dei curie, nooit
„verwondering noch protest hebben
„uitgelokt."
Dit is even juist, als de kenschet
sing die het groote Engelsche Pro
testantsche blad geeft van de heele
kwestie „een politiek relletje."
Het is goed, nu in onze .Tweede
Kamer dit relletje wordt geprobeerd
verder op te stoken, en nu door de
liberale bladen de liberale predikan
ten worden opgeroepen om verder
het kabaaltje „warm te bonden," dit
alles met de woorden van een onver
dacht protestantsch blad van betee-
kenis nog eens te constateeren
Algemeen Overzicht.
Het groote punt van de dagelijk-
sche gesprekken is bijl. velen nogi
maar altijd de
PAUSELIJKE ENCYCLIEK,
Over den „vorm" ervan schreven
wo m een KruisTcopje ©en en ander.
Maar in het verband der encycliek
zelve ,(wij maken er opmerkzaam
op, dat de meeste schreeuwers, de
liberale pers voorop, blijkbaar de
heele encycliek niet gelezen heb
ben en alleen ©en uit zijh verband
gerukt stukje kennen, dat ze op
Luther c.s toepassen) rijst de vraag
in 't algemeen, wien de Paus bedoeld
heeft, en waarom Z. H den achter
grond zoo donker heeft gekleurd.
Een antwoord hierop is gegeven
door Mgr. Dr Schaefer, apostolisch
vikaris van het Koninkrijk Saksen
in een toespraak te Ereiburg
Een vertaling van het voornaam
ste deel dezer toespraak levert „De
Tijd", en wij achten het stuk be
langrijk genoeg oid er wat van over
te nemen
Als voorbeeld van een „vernieu
wer in Christus", zoo sprak Mgr
Schaefer, stelt ons de encycliek Ca-
rolus Borrom,eus voor, dezen uitmun
tenden bisschop van Milaan, die als
zoodanig in zijn bisdom op rijk ge
zegende wijze wepkzaa-m; is geweest
Om Item in dj© heteekenis te schetsen,
was het noodig .een blik te werpen
op de kerkelijke toestanden van den
tijd toien deze heilige die in 1538
geboren werd, leefde, vooral in de
streken welke hij tot zijn gezegend
arbeidsveld heeft gemaakt 'De ge
wijde redenaar g!a,f vervolgens een
korte beschrijving Van het treurig
verval der zedelijkheid bij hot volk,
de geestelijkheid en de van vroegere
tucht vervreemde kloosters Hij wees
daarbij meer in 't bijzonder .op den
tegenstand, welke het Werk van Ca-
rolus Borromeus ondervond Van lie
zijde der Choorheeren van Maria
della Scala en van de kort daarna
opgeheven orde der Humiliateneen
tegenstand, welk© zóóver ging, dat
door leden van laatstgenoemde orde
zelfs een moordaanslag .tegen den
heilige, hunnen bisschop, werd be
raamd en gedeeltelijk tot uitvoering
kwam .Door een geweerschot werd
de heilige in den rug gewond, zóódat
hij gedurende zijn geheele leven aan
de gevolgen daarvan lijdende is ge
weest Allerlei dwaalleeringen, voor
al betreffend© de II. Drievuldig
heid en de Godheid Van Christus,
dwaalleeringen van Unitariërs eri
Socianers, staken in zijn bisdom het
hoofd op; tegen de kerkelijke tucht
kwamen de vroegere vicaris van den
generaal der Franciskanén Oéhinö
en anderen in opstand, welke steun
vonden en Zochten bij' Koning .Hen
drik VIII en koningin Elisabeth in
Engeland
Ir het Zwitsersch© gedeelte van
het bisdom van Carolus Borromeus
had de leer van Zwingli bij! velen,
aanhang gevonden. Deze toestan- j
den, welke de heilige bij! zijn, optie-
den als Bisschop heersehende vond,
vormen den historischen achter- j
grond van de donkere schildering
der encycliek, welke tegenwoordig,
speciaal op ons enger vaderland
(Saksen) en op de Duitsch© Hervor
mers toepasselijk wordt geacht .en
daarom tot aanleiding dient van pro
testantsche manifestation.
„Ofschoon ik, aldus woordelijk de;
hoogeerw. redenaar, het niet voorj
uitgesloten houd, da,t de Encycliek,
met het oog op de deelneming van
Carolus Borromeus aan het Concilie
van Trent©, wilde wijzen op de wer
kelijke scheuring in haar geheel, zoo,
hen ik toch op grond van het geheele
doel der encycliek en van de keuze
der daarin gebezigde uitdrukkingen
overtuigd, dat de H. Vader daarbij
niet in het bijzonder de Duitsch©
Hervormers op het oog heeft gehad
en niet bedoeld heeft zijne in 't alge
meen gebezigde woorden op. bepaal
de historische personen te zien toe
gepast, zeer zeker niet op zoodanige
personen, op welke Zijne .woorden,
omdat de daardoor aangeduide ken-
teekenen ontbreken, zij inderdaad
ook niet toepasselijk zijn." Aan het
eerlijk historische onderzoek omtrent
bepaalde personen moet het oordeel!
worden 'overgelaten.
Bijzonderen nadruk ook legde de'
prelaat hierop, dat de encycliek de,
karakteristieke, uitdrukkingen .„re-:
f onnare" en „reformatores" opzette-!
lijk scheen vermeden te hebben en
daarvoor de woorien „instaurara", j
instauratores, instauratio" koos,
welke op het innerlijke religieuze
leven in de Kerk en op de werkzaam
heid van den H Carolus Borromeus
wijzen en een nadere verklaring vin
den in de daarbij behoorende woor
den „in Christo'),
Bovenstaande verklaring .van de
zoo scherp aangevallen encycliek-
woorden, doet heel wiat boosaardige
uitlegging te niet
Nog een kleine aanvulling over
ROOSEVELT's aankomst te New-
York bekoort bij de schildering van
het luidruchtig ontvangstlawaai, die
we gisteren gaven
Dadelijk na het gisteren' gemélde
feestbedrijf ter eere van Roosevelt,
is Zaterdag .namelijk een geweldig
onweer losgebarsten, waarbij in New
York twintig ménseben op verschil
lende manieren ongelukken kregen.
Een circus-tent, waarin 3000 toe
schouwers zaten, werd omgeblazen.
Er ontstond een paniek, maar allen
werden gered, dank zij de tegenwoor
digheid van geest van de beambten,
en van "de muzikanten, die lustig
doorspeelden, tot allen in veiligheid
warenv
Uit alle dealen van het land wor
den zware stormen met hagelslag
meld.
Do correspondent van de „Köl-
nisehe" meldt uit New-York, dat
Roosevelt den grooten hoop evenals
vroeger in geestdrift bracht.
Hij verklaarde zich in een toe
spraak bereid en verlangend, om
weer in de politiek mede te werken.
De beele pers viert hem nu als natio
naal leidsman. .Zelfs (Wall Street
de beurs begroet hem als redder
van de republikeinsch© partijl!
Zoodat het er veel van heeft, dat
Roosevelt de dictator der toekomst
zal zijn in. Amerika!
.1 Taf t's persoon zinkt bij; den zijnen
geheel in 't niet!
De toestanden, die in het door
en door verrotte FRANKRIJK mo
gelijk blijken en die door de ajnbte-
naaxskliek welke door dik en dun
met de regeering meegaat nu ook in
de kolonies aan den dag komen, zijn
eenvoudig ongeloofeiijk I
In de Fransche Kamér wordt op
't moment een boekje opengedaan
van de wijze
HOE MEN KIEST
in de Fransche kolonies.
Op Guadeloupe waren op een ge
geven .©ogenblik drie stembussen
zoek, terwijl de tegencandidaat nog
de meerderheid had. Die stembussen
waren naar het paleis van. den
gouverneur gebracht! 1
Zij hieven er drie dagen en toen ze
daaop geopend werden, bleek dat
van de 2200 stemmen, daarin ver
vat, 2100 op den regeeringscandiiaat
Legitimus waren uitgebracht, die
toen gekozen werd verklaardFlink
zoo!
Op Réunion werden gemeentera
den ontbonden, om zekerheid te heb
ben van de uitkomlst der stemming,
daar zij vervangen werden door amb
tenaren, die de op den niet-gewilden
candidaat uitgebracht© ^temmen vér
d o n k erem aan den
De voorzitter van het stembureau
van Saint Benoit werd bijna, het
slachtoffer van zijn ijver. Door een
invloedrijk kiezer verrast op hA|
oogenblik dat hij diens stembriefje
trachtte weg .te moffelen, stak hij
dit in den mond en trachtte het in
t© slikken Het .papier bleef hem
echter in de keel steken en een vree-
selijke hoestbui verloste den man,
die reeds op het punt stond t© stik
ken, van het briefje!
Dat meerderheden voor andere can-
didaten bij het oplezen der stemmen
tot minderheid worden, dat is heel
gewoon
Daarenboven wordt er gevochten
en gemoord bij di© gelegenheden!
Een prachtige „administratie" is
de Fransche toch!
Over de anti-Europeanen-bewe
ging in ZUID-CHINA, waarvan we
een poosje niet. hoorden, komen weer
leelijke berichten.
't Gaat niet alleen tegen de Euro
peanen, zoo lijkt het, maar zelfs is
de beweging zuiver
I REVOLUTIE
tegen de tegenwoordige regeering en
hooggeplaatsten doen er a,an mee.,
Althans, een telegram aan de New-
York Herald uit Reking meldt, dat
de onderkoning van Hoep© en Hoe-
nan vier hoog© ambtenaren van de
achtste divisie, waaronder generaals
heeft doen aanhouden en gevangen!
laten zetten. Zij worden ervan be
schuldigd, een werkzaam aandeel te
hebben, genomen in tde revolutio
naire propaganda.
Men gelooft, dat de onderkoning
de beweging om een militair verbond
te vormen ten einde het leger en
daardoor de regeering te beheer-
schen, in de kiem' gesmoord heeftj
De hachelijke toestand in Hoenan!
gaat gepaard met hevige overstroo
ming. I
Uit de noordelijke aideeling Sjang-
tifoe wordt melding gemaakt Van
het verlies van mensehenlevens. De
zeer talrijke bevolking lijdt gebrek.
jjPrinee of Wales". Donderdag zal
de hertog van Cornwall, koning
George's oudste zoon, zestien jaar oud
worden. Volgens de „Daily Telegraph",
zal de koning hem op den dag tot prins
van Wales verheffen. Ook koning
George heeft dien titel gekregen op zijn
eersten verjaardag na de troonsbeklim
ming van zijn vader.
Ruzie van Balkanpoteutaatjes. Uit
Cettinje, de hoofd- en residentiestad
van den vorst van Montenegro, die in
Augustus zijn 50-jarig jubileum vieren
zal, wordt gemeld, dat daar groote ont
stemming heerscht tegen Servië, wij!
koning Peter geweigerd heeft de fees
ten ter eere van zijn schoonvader te
komen bijwonen. Koning Peter toch
is gehuwd geweest met Zorka, de doch
ter van vorst Nikita.
De Servische regeering heeft thans
den eisch laten stellen, dat alle Ser
viërs, die in Montenegro wegens den
beruchten bomaanslag veroordeeld wer
den, gratie zouden krijgen. Geschiedt
dit niet, dan kan koning Peter niet
naar Cettinje komen, ook al zou Rus
land dat nog zoo graag zien. De Mon-
tenegrijnsche regeering heeft echter de
zen eisch afgewezen. Maar zij deed
meer. Zij liet te Belgrado weten, dat
zoo koning Peter toch wilde komen,
hij den minister-president Pasjihsj maar
thuis moest laten, daar men dien in
Cettinje niet wilde ontvangen.
Op dien grond besloot Koning Peter
niet aan de jubileumfeesten deel le
nemen; hij zal den kroonprins Alexan
der naar Montenegro zenden, om
grootvader geluk te wenschen, maar
niet tijdens de feesten.
Ook is men te Cettinje zeer ont
stemd over de felle campagne in da
Belgradosche pers, tegen vorst Nikita
men ziet daarin een poging, stemming
te maken tegen de verheffing van Mon
tenegro tot een koninkrijk en in hef
algemeen tegen de jubileumfeesten.
Kleinzielige vervolging. Vijf vroe-
FBUILLETON.
15)
Morgen zie je die dingen weer in
p heel ander licht, en wie wéét wat
graaf in den weg, zit. Het ,zou
él niet verwonderen als Suzanna
tit' iets mee te maken had! Neem
dingen dus niet al te zwaar op.
tjti zou mij volstrekt niet verwon-
v ten, als graaf Snarra reeds moir-
th' spijt bleek te hebben oyer zijn
(teder vriendelijke opmerkingen,
moet toch zelf erkennen, dat de
tef, de vooroordeelen van den
Jtel, waarin jtiij opgegroeid is, in
iPmarking genomen, ©en heel aan-
i(teiam en onbevangen oordeelend
ptseh is. Hij geeft zich immers zoo-
tp bij is, en laat zioh nooit met
tenbedoelingen in."
tiaar Alten stond er op, liever
bte te gaan. „Geloof mij, Bianca,"
Ipk .hij, „het is werkelijk beter,
<jt; 'wij niet langer blijven!' Ik ken
tP graaf. Juist omdat hem blijk-
lj te iets in den weg zit, wil hij'
V ter alleen zijn. En als wij nu maar
Gptekken, ga,an de anderen waar-
ptelijk ook vroeg naar hun kar
ch-
gebeur oals Alten
te, en' graaf Snarra maakte slechts
voor den vorm eenige bezwaren
Twee jalren' waren' verloopén,
G-raaf Snarre had het vergeefsohe
zijner pogingen om'Suzanne's hand;
en' hatrt te verwerven) ingezien, en!
hij had zich dan ook teruggetrok-j
ken zonder dat het noodig geweest]
wals, dat Suzunna hem pen tweede
maal afwees In liet begin stond bij j
zelf vérbaiasd over de kalme bérus-1
Guar, waarmede bij van Suzanne badj
Siïgézien: BEat hij gehouden had voor j
een hartstocht, Waarvan heel zijn
levensgeluk afhing, Was blijkbaar
niet veel meer geweest dan een
stroomuur. en slechts een gevoel van
oprechte vriendschap Wais overge
bleven In hoever dit alles verband
hield met zijn inderdaad sterk
groeiende genegenheid voor Dilial
die graaf Snarre zich intusschen zelf
ma,ar nauwelijks bewust was had'
hp zich. nog niet afgevraagd
Met Alten ging het intussoheü'
malar niet beter Meermalen had de
heftige maü' zich al vast voorgeno
men, bij1 de eerste de beste gelegen
heid, „den verwaanden aristocraat,
die bet altijd beter wist" te zeggien
dat hl.i bet dan zelf maar moest doen
En telkens ook had Bianca;'s rusti
ger en kalmer, meer overleggende
aard het ge/wonnen eri baar echtge
noot tot blijven weten te beWegteh".
Intusschen vérheelde gra'af Snarre j
het v.vV' rekt niet, hoezee,- over
ijld© aankoop van Limforden enuit alle oorden der wereld had Dina
Trollheide hem thans verdroot. brieven en briefkaiarten ontvangen,
Ja, als Tromholt gebleven was, dan: en deze waren ijverig beantwoord
zon het inderdaad heel iets anders geworden. De laatste brief, die Di
zijn. Telkens weer moest hij aan de
zen terug denken. Die graaf had ver
nomen, dat het den voormaligen di
recteur van Limforden zeer goed
ging en dat hij zelfs door groiiiispe-
culaties een rijk man geworden was.
'En zoo dikwijls graaf Snarre er
over dacht, hoe hij! met goed fat
soen heer van Limforden af zou ko
men, dacht hij altijd aan Tromholt.
Bovendien moesten dezen nn toch
na, de grootste, vreugde veroorzaakte,
meldde den spoedigen terugkeer des
graven.
Snarre's terugreis ging over Ko
penhagen, en hij wilde nu niet ver
zuimen, Richard .Tromholt eens te
gaan opzoeken. Hij had Tromholt
dat "ldan en den tijd van zijn aan
komst gemeld en was aangenaam
verrast, toen hij in zijn hotel reeds
een brief vond, waarin Tromholt
zeker wei de noodig© middelen ten om de eer verzocht, den graaf het
dienste staan om het goed van hemeerst zijn opwachting te mogen mar
te koopen.
Lang hield de graaf het onder al
die verdrietelijkheden niet meer uit.
Op een morgen gaf hij1 zijn oudein,
vertrouwden bediende last, zijn kof
fers te pakken en ging op reis. Hij
ken.
Do begroeting der beide beeren
was buitengewoon hartelijk. De
graaf za,g met verbazing Tromholt's
gezond en vroolijk uiterlijk. Zijn
gelaat had een frisscher© kleur aan
moest andere menschen zien, in ©en genomen, en zijn oog stond vrij; wat,
heel andere omgeving een poos ver-j minder somber-ernstig'dan op den]
toeven om het verstoord© evenwicht dag van zijn vertrek uit Limforden.
in zijn ziel, weer te herstellen.
Vóór zijn vertrek had hij de fami
lie Ericius te Kiel een af.scheids-,
bezoek gebracht, en daarbij' had. hij
Ook Richard's stem klonk vroo-
lij.ker en opgewekter, toen hij zeidie
Ja, het gaat thans Goddank heel
goed met mij. Met mijn poging van
Dina, wier vroolijkheid plotseling; Noorsche producten haar Duitsch-
volkomen verdween, toen z!e Va;n zijnland uit te voeren, heb ik een verba-
reisplannen hoorde, schertsend be- j baizend .succes gehad. Mijn derde pak-
loofd dat hij haa,r en door haar de'huis wordt er al gebouwd Op mijn
familie van tijd tot tijd door brie- j kantoor wachten twintig bedienden,
ven op de hoogt© z-ou houden van en tot Hammersfest toe heb ik mijn
zijn verblijf en zijn reiservaringen, j vertegenwoordigers. En hier te Ko-I
En deze belofte had hij ook gehouden pen hagen leef ik in een 7 gezel li-
gen kring."
„Als het u zoo goed gaat, wilt ge
misschien ook mij wel weer eens
met raad en daad bijstaan," sprak
graaf Snarre.
„Zou ik u kunnen helpen, graaf,"
antwoordde Tromholt lachend. „In
tusschen, als het ondenkbare geval
zich voordeed, dat mijn hulp eenige
waarde voor u zou hebben, beschik
dan vrij over mij."
Met ©en tevreden knikje dainkte de
graaf.
„Ik zou heel graag de voormalige
bezittingen der familie Ericius weer
willen verkoopen, beste Tromholt,"
sprak hij „Helt gij geen lust omi ze
over te nemen?"
„Limforden verkoopen," riep
Tromholt ju de grootste verbazing
uit. „Zon ik mogen vragen, mijnheer
de graaf, hoe u tot die verrassende
gedachte gekomen zijn? Alten
schreef mij nog kort geleden dat
alles zoo goed gaat!"
De graaf viel Tromholt in da rede.
Dat hooren van Alton's na.am had 'n
lichte schaduw op zijn gelaat te voor
schijn geroepen. D.a,t ontging Trom-
holt niet, en hij begon .al te vreezen,
dat er tusschen zijn zwager en den
gr,aaf Weer ernstig© moeilijkheden
gerezen waren ten gevolge van Al
ton's weinig geduldigen aard, toen
de graaf weer begon:
„Ik heb te veel last en klein© on
aangenaamheden va- die bezittin
Tte Eimfoi n Troii
kocht, dacht ik zoo maar van tijd
tot tijd er eens iets van te zullen
hooren. Iedere maand een hl©in over
zicht .en een afrekening, zooals dat
met mijn andere landgoederen ga.at.
Maar in plaats daarvan krijg ik bijna
dagelijks klachten over het perso
neel, over technische bezwaren en
tegenspoeden en drommel weet wat
meer. Zie je, al die dingen zijn goed
voor een Tromholt, ma,ar ik kan daar
niet tegen (Welnu, wat denkt je er
van? Of als je er zelf geen lust in
hebt, weet je dan misschien eenkoo-
per voor mij Ik verlang geen con
tante betaling, maar alleen een!
eenigszins behoorlijke rente."
Tromholt staarde eenige ©ogen
blikken nadenkend voor zich uit,
maar opeens wierp hij bijna met een
mik het hoofd achterover en zei:
„Nsen. mijnheer de graaf, da.t gaat
niet iOverlading is de vijand van'
alle gezond© ontwikkeling. Maar
wanneer het u ernst is dat u van
Limforden af wilt, waarom geeft u
het dan Alten niet in pacht? Ik
wil gaarne borg voor hem blijven !"-
Maar dat voorstel leek graaf Snar
re blijkbaar zoo weinig, dat hij bijna
onbeleefd afwijzend het hoofd
schuddei.
(Wordt vervolgd
IEUWE HAARLEMSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJS:
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
1000
I 'Il
ii.