DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
JïïTiL 100 Mfijrz'i 1KÊ ™bii lOfl ill
Een man van ijzer.
HAARLE1SCHE ALLE9A0IES
BUITENLAND.
Oemengds Buitenlandsclie berichten
vrijdag 24 lumi isio.
SOndeiHhuiswest 29-3!-339 üaai*i©m
Ons Geïllustreerd Zondagsblad.
Gamengde huweigken.
3Ss!e Jaargang Ho. 1224
Per 8 maanden voor Haarlem f 1,35
Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1,35
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1,80
Afzonderlijke nummers 0,03
Bureaaait van Redactie en Administratie
Intercommunaal Telefoonnummer 1426.
Van 16 regels 60 cent (contant 50 cent) Iedere regel meer 10 oent
Buiten Haarlem en de Agentschappen 15 cent per regel. (Buitenland 20 cent
Reclames dubbel tarief
Dienstaanbiedingen 25 cent (6 regels), driemaal voor 50 cent (li contant).
Voor advertentiën en reclames buiten Haarlem en de agentschappen wende men zïch tot RICARDO's Advertentie-Bureau, H. Z. Voorburgwal 242, Amsterdam, Int. Telefoon 1020.
Allo bet (tiende abonnés op dit blad, die in het bezit eener verzekeringspolis zijn, zijn volgens de bepalingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor
ócliiktheid tot aUli »vertW». <11111 ItlH TM:" 1^1 ÏTT «SS
werken.
wijsvinger.
GULDEN bij
verlies van
één anderen
vinger.
De tiitkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Ocean" Bijkantoor voor Haarlem de Nederiandsche Credietbank Nieuwe dracht 11
Het Geïllustreerd Zondagsblad
Van deze week bevat
I. PlatenDe Leidsche Maskerade
(5); de athletiscbe wedstrijden tel
Haarlem (3); .Militairen als viieg-
bienscben; Roosevelt's afscheid van;
Europa; de intocht van Velsen's j
hieuwen burgemeester (2)keizer
Frans Jozef van Oostenrijk op
'een boerenbruiloft tellidze bij Serar
jewo: het St Elizabethsgesticht te
Alkmaar (3),
II (Tekst: De Leidsche Maske
rade Mareia (een verbaal uit de eer
ste christentijden)de intocht van
•Velsen's nieuwen burgemeester; een'
^'ijzo les: de eerste bede; een herin-j
fteringsdageen gelukkige vergis
sing (vervolg); voor onze Jongens
hn Meisjes.
No. 4.
Vakopleiding.
Die Haarlemscbe Roomscbe tim
merlui hebben een circulaire rond
gestuurd aan de patroons, die dezer
dagen in onze krant in bet kort is
Vereld.
Het komt ons voor, dat die circu
laire bij' de patroons eigenlijk
maar vooreendeel aan bet goede
adres is! Vooral aan de gezellen, en
hog meer aan de ouders moest (lie
circulaire worden gezondenAan de
ouders, want We hoeven er geen doek
jes om te windenvan de meeste leer
jongens in het timmervak, zoowel als
in andere vakken, is de ouderlijke
zorg hier gericht op den gulden of
den daalder die ze Zaterdags kunnen
■opsteken, dan op een eigenlijke vak
opleiding.
En nu is bet erg loffelijk jdalt de
Hoorns che timmerlui zich tot de pia-
troons wenden oin aan te 'dringen op
betere vakopleiding, op den timjmier-
(Wjnkel, tniaar nóg doeltreffbender
Voor (bet vak zou het wezen, wan
toner ze ziqh wendden tot lie ouders
Van de leerjongens om te verzoeken,
hun jongens Heven amhachtsonder-
hnjg te ge vein, dan ze op 'da oude,
hraar nu verouderde plan Ar, ,op |de
Werkplaats te laten rondloopen.
Dtocb nu zal iemand zeggenj.a-
Wel, n hebt goed prafe(m_ maar dat
krijg je er nu aanmaal niet uit: de
Werkplaats zal naast de amjbiaqhts-
•chool als leerplaats blijven beh
«taan
Toegegeven, ais de Roomscbe
timmerlui dan maar met ons van
opinie zijn, dat er toch op den iduur
wel een scheiding zal komen tusschen.
(Ie vaklui die hun vakonderwijs van
de vakschool of ambachtsschool kre
gen, en die op de werkplaats zijn
Opgegroeid
Misschien kan het aandringen op
Wat meer beleefdheid en 'gehoorzaam
heid en hulpvaardigheid der leer
jongens (iets waaryoor vooral de
ouders moeten Zorgen) geen kwaad
)en wij bevelen de Roomscbe tim-
merHeden aan, dat in een afzionldeer-
lijk stuk den ouders-zlelf nog
eens uitdrukkelijk pp het hart fa
binden.
Want het verzioek aan de patroons
aangaat, daarin hebben de werklie
den volkomen gelijk, en als de pa
troons medewerken, kan voor dat
deel dor werkjongens, |iat aajngewie-
zen is Voor opleiding op de werk
plaats, de toestand zeer gemakkelijk
verbeterd worden, "wlait in niet ge
ringe mate het Vak 'ten goede komt.
Het idéei, in de circulaire neerge
legd, is er dus een (iat wijl van harte
toejuichen. 1 -
Een si atistiekje
In Amsterdam huwden iu het jaar
1909 zoo meldt een officieel ver
slag 637, Katholieken met pen
Katholiek,
637 Katholieke huwelijken dus.
En 751 Katholieken huwden met
een Protestantsche wederpartij'.
751 gemengde huwelijken der
halve
Dit is verbijsterend.
Over de honderd gemengde huwe
lijken méér dan Katholieke huwe
lijken in één jaar in ééne stad!
Tel nu eens op, hoeveel dat moet
zijn over het heele land
Is het niet vreeselijk?
Nu doen we overal wat we kun
nen aan Onze Roomsche scholen.
Nu werken wie ten ijverigste aan
Roomscbe organisatie.
Nu spannen we ons in Voor Roo.m-
sche lectuur en Roomsche pers.
Doch al dat werk zal op den duur
te .vergeefs zijn, .zoo het kwaad der
gemengde huwelijken niet wordt ge
stuit, waardoor de geest der laffe,
verfoeielijke „neutraliteit", der on
verschilligheid en halfheid zoo ont
zettend wordt gevoel.
Er is een poos geleden' met eenige
verwondering gevraagd Idoor ver
schillenden onzer, hoe het komt dat
percentsgewijze het aantal der (Ka
tholieken in ons vaderland niet in
gelijke reden toeneemt als het aan
tal inwoners van ons land groeit.
.Volgens onze diepe ovfertuigingi
ligt de beantwoording Van die vraag
voor het overgrootste Bieel in de treu
rige statistiek die we hierboven ga
ven, opgesloten.
De gemengde huwelijken heroo-
ven ons Roomsahe Volk van zijh ge
zonden vooruitgang, beletten den
normalen groei.
Ze vermeerderen dat allergrootste
kwaad voor den bloei van vurig
Roomsch leven in maatschappijl en
huisgezinde „neutraliteit", de laks
heid, de onverschilligheid.
Ze doen kwaad èn' aan Üe Katho
lieken, èn aan de Protestanten, want
geloofsscheiding jn den huiselijken
kring kweekt onverschilligheid in:
den godsdienst bijl beide pajrtijen pn
brengt voor de kinderen de aller
treurigste gevolgen.
De 'weinige gelukkige uitzonde
ringen op deizen regel bevestigen
dien ten volle!
'O, de Katholieke ouders .en over
heden hebben inderdaad wel z ware
verplichtingen en .verantwoording,
waartoe de beschamende en bedroe
vende statistiek van Amsterdam's
huwelijkscijfers nog eens ernstig mo
ge opwekken!
'Op de ouders toch komt die ver
antwoording voor hunne kinderen
neer: de vraag ,op welke .school zij1
deze laten gaan, met welke mak
kers ze hen .latten: verkeeren, in
welke huisgezinnen ze ben brengen
tot vriendschappelijken omgang,
en daarnevens de vraag, of een dege
lijk Katholiek f o n d in, het hart der
kinderen wordt gelegd als tegengif
tegen zoo menig.gevlaar dat niet kan
vermeden warden, a,l die vragen
verdienen werkelijk ernstige overwe
ging, daar de gevolgen van licht
vaardig .eroverheen te gaan, zoo droe
vig kunnen zijn.
Do school, de werkplaats, de sport
beoefening, om niet te spieken van
gebrek a,an toezicht, ziedaar de mid
delen die d^i duivel gebruikt om jn
onervaren, onzelfstandige kinder
harten de kiemen te leggen voor die
gevloekte onverschilligheid en laf
heid en „neutraliteit", die in de ja
ren wanneer de driften gaan spreken,
■de overwinning .op zichzelf voor
Roomsch beginsel en naar Room-
schen plicht moeilijk, ja haast on
mogelijk maken! i
637 Roomsche huwelijken en 751
gemengde....
Dat cijfer staat als een aanklacht
tegen ons Roomsche v'olk, tegen onze
Roomsche ouders en overheden
Het brandt als een feilen striem1
in het gelaat van hen, die zoo .lucht
hartig .spreken over „de a'ankwee-
king ,van welwillendheid jegens onze
andersdenkende landgenooten" en
die dan onider deze uitstekende, maar
zoo vaak misbruikte leuze dei
neutrale school prefereeren hoven de
bijzondere, de neutrale krant „ge
zelliger" en niet zoo „scherp" vin
den als de Katholieke, den omlgang
van hun kinderen met die van. an
dersdenkenden, vooral in den
vaarlijksten leeftijd zorgeloos en zon
der toezicht hun gang laten gaan....,
Maar da.t cijfer, uitgeroepen over
al door onze Roomsche pers en door
de geloovige Protestantsche, die
voor behoud van het eigen geloof
tegen de laffe neutraliteit en on
verschilligheid al even sterk tegen
gemengde huwelijken is als .wij,
dat cijfer 637751 klinkt als een
bazuinstoot in de ooren van allen,
die voor het behoud van 't Katho
lieke volk van Nederland te waken
en te .werken, hebben.
Nu is Gode zij; dank lie
statistiek v;an Amsterdam géén sta
tistiek die voor héél het land kan
gelden, i
De cijfers Van andere steden zijn,
voor zoover we die kennen, niet zóó
bedroevend. En daarbij' moet wor
den opgemerkt dat zonder eenigejn
twijfel onder de 751 „Katholieken"
die met piet-Katholieken huwden,
zeer velen zijn die alleen volgens den
burgerlijken stand als „Katholiek"
staan ingeschreven, maar die door
pastoor of kapelaans allang z'ijn af
gevoerd van het boekje der parochi
anen
En daarenboven weten wij! uit of
ficieuze mededeeling, dat dank zij'
de sterke aictie die ook idoor de geloo-
vig-Protestantsche predikanten maar
vooral door onze Katholieke geeste
lijkheid wordt gevoerd tegen het
kwaad der gemengde huwelijken, de
toestand geleidelijk heter en gerus-
tiger wordt, óók in Amsterdam.
Maar niettemin, dat het kwaad
nog lang piet is gering Je achten,
dat bewijzen wel 'de cijfers die nu
zijn gepubliceerd, en de feiten jiie
iedereen kent uit eigen omgeving.
En het zij gezegd met ootmoe
dige erkenning liet Roomsche
volk, de Roomsche ouders en .over
heden vooral, hebben nog heel wat
te,doen in dit opzicht, zich nog heel
wat te verbeteren!
Een algemeen élan tegen heti
kwaad der .gemengde huwelijken
moge dan het gevolg zijn van deze
vreesel ij k-hes ch amende, droevige sta
tistiek.
Zóó kan dan uit zooveel kwaads
nog iets goeds geboren worden!
Algemeen Overzicht.
Tegenover het niet-ophoudend, nog
herhaaldelijk opduikend gestook der
liberale pers in DUIT'SCHLAND,
die in de Encycliek-zaak nog niet
wil berusten en nu natuurlijk schrijft
dat de Regeering tegenover het Vati-
caan denederlaiagheeft .geleienwordt
nu van regeeringszijde in de offici-
eele „Norddeutsöhe Allg. Zeitung"
eens precies gezegd waar het op
staat.
Het geschil is afgeloopen, en de
regeering is
BEVREDIGD,
zoo schrijft dit offieieele blad. Z. H.
de Paus heeft voldaan aan de eischen
der Pruisische regeeiring, hij' heeft
zijn leedwezen uitgesproken en ver
boden dat de encycliek in de dioces-
sen zou worden afgekondigd en daar
om; was het de regeering in hoofd
zaak te doen!
„Het optreden der Pruisische jre-
geering beoogde van den beginne af
niets anders dan de verstoring van
den vrede onder de verschillende
gezindten te voorkomen. En daarin
handelde zij in overeenstemming met
het Pruisische Huis van Afgevaar
digden en met de leidende kringen
van het evangelische volk. Da,t de
beëindiging van het conflict het
evangelisch gevoel heeft bevredigd,
is na onze publicatie herhaaldelijk
gebleken. En er bestaat niet de min
ste grond om deze opvatting te wij
zigen."
Het is te hopen dat met deze cate
gorische verklaring nu de zaak van
de haan is, a.l is de onderstelling
niet gewaagd dat de opwarming van
den z.g furor protestanti-
cus door de tegenstanders van het
politiek verbond tusschen conserva
tieven en centrum nog lang niet be
daren zal.
Het eindspel van het schrikkelijk
drama der „Pluviöse" is gisteren af
gespeeld: de plechtige
BEGRAFENIS
der slachtoffers van het vreeselijk
ongeluk, den FRANSCHEN. onder
zeeër overkomen, heeft te Calais
plaats gehad.
De burgers van Calais waren allen
in rouwgewaad, aan' de huizen wa
ren zwarte draperieën aangebracht,
de aangestoken lantaarns waren om
floerst, zoodat zij een mat, getem
perd licht verspreidden, dat de stra
ten een somher aanzien gaf. Overal
wapperden de vlaggen halfstok.
De geheele voorgevel van het
Raadhuis was met zwarte kleedeu
bedekt, breede portieres van zwart
fluweel met zilveren haken bedekten
de deuren, en de door acht kandelar
bres verlichte vestibule, die ook met
zwart en zilver gedrapeerd was,
was versierd met wapens en tro
peeën.
De plechtigheid was in drie af-
deelingen verdeeld. Nadat'de lijk
stoet door de straten was getrokken,
had eerst de burgerlijke plechtigheid
plaats.
Daarop Volgde de kerkelijke ce
remonie in de kathedraal en daarna
kwam nog het militaire eerbetoon,
waarhij na, den burgemeester en den
minister van marine, ook president
Fallières het woord voerde.
Nadat de kerkdienst geëindigd
was, werden de 27 kisten op affuiten
gezet en met Pransche vlaggen be
dekt. Te 1 uur zette de stoet zich in
beweging. Mariniers escorteerden de
lijken. Een escadron dragonders met
omfloerste vaandels volgden. Daar
achter reden in koetsen de familie
leden der omgekomenen en Idan volg
den de kameraden te voet.
.Op het graf sprak, zooals wij' reeds
mededeelden, ook de president een
kort woord, betuigde daarna aan de
nagelaten betrekkingen der slacht
offers zijn innige deelneming, en stel
de toen het ridderkruis van het Le
gioen van Eer ter hand aan dr. Save-
dor en den hoofdadjudant Lemon-
nier eh de eeremedaille aan den kapi
tein voor de kustvaart Gens, die bjjf
het lichten van de „Pluvioses" en het
bergen der omgekomenen bewijzen
van buitengewone moed an volhar
ding hebben gegeven.
Opmerkenswaardig bij deze plech
tigheid is, dat v oor de eerste maal na
de kerkvervolging van Rriand, door
den president der republiek en de
ministers een offieieele plechtigheid
in de kerk is bijgewoond. Deze is
trouwens van heel de begrafenis 't
plechtigste moment geweest!
Vorstenbezoek te Parijs. De koning
en de koningin van Bulgarije zijn giste
ren te Parijs aangekomen. Terstond na
hun aankomst begaven zij zich naar het
ministerie van Buiten landsche Zaken,
en spoedig daarop werden zij door pre
sident Fallières op het Elysée ontvan
gen, waarna zij een bezoek brachten
aan de presidenten van de beide Ka
mers van het Fransche parlement. Gis
terenavond werd ter eere van de Bul-
gaarsche souvereinen een gala-diner op
het Elysée gegeven. Dinsdag a-s- ver
trekken zij weer uit Parijs.
Roosevelt is Woensdagochtend
weer naar het eenvoudige bureau van
de „Outlook" in de 4de Avenue te
New-York gestapt, oin als journalist zijn
brood te verdienen. Zes andere redac
teurs zijn zijns gelijken. De correspon
dent van de „Daily Mail" heeft, hem in
zijn kamer opgezocht. Er stond maar
één stoel. Menschen, die hem komen
ophouden, vinden zoodoende geene aan
moediging, om te blijven. Maar aan
belangwekkende of onderhoudende be
zoekers zal Roosevelt zijn eigen stoel
afstaan en dan, naar zijne gewoonte,
ai pratende in de kamer op en neer
wandelen. Roosevelt klaagt er over, dat
hij weerloos is tegen een stroom van
brieven van allerlei menschen. Toen hij
te Oyster Bay aankwam, vond hij èen
stapel van 5000 brieven op hem wach
ten!
Cholera in Berlijn. Volgens een,
ter ambtelijke plaatse ontvangen be
richt, is te Berlijn een van cholera ver
dachte landverhuizer gisterenmorgen ge
storven. Door mikroskopiseh onderzoek
is cholera bij hem vastgesteld. Het
bacteriologisch onderzoek is nog niet
afgeloopen. Et bestaat geen gevaar voor
verbreiding.
Het bandietenstuk te Fried berg.
Uit de nadere bijzonderheden betreffen
de *t zonderling-gewelddadige Imisdrijf En
Friedherg, blijkt, dat hier sprake was
van een bomaanslag, die sterk overeen
kwam met die, welke eenige dagen
geleden op de villa van den bankier
Meijer te Frankfort werd gepleegd. De
uitwerking der bom was volkomen ge
lijksoortig met die der helsche machine
van Frankfort. Twee misdadiers rag 2t
en 23 jaar, hadden den aanslag op het
raadhuis op touw gezet om daardoor
de aandacht af te leiden van het mis
drijf, dat een hunner van den ander
werd niets meer gezien in de belen-
FEUILLETON.
15)
Het eenige wat haar nog: gebleven
Was, dat wlais haar vrijheid, die ze
een oogenbHk in do droevigste ver
latenheid had meejien te zuilen ver
liezen.
„Verdriet en zelfverwijt," sprak
Suzanne, „brengen mijl het verlorene
biet terug. V oor miji zei ven, heb ik
biets meer te hopen, maar als ik nog
brag leven voor het welzijn en Ue
Vreugde van anderen, acht fk mijn
lot nog niet beklagenswaardig."
Een gevoel van beschaming kwaim
bij deze woorden over iden graaf,
bvenals toen bij te Kopenhagen te
genover Tromholt stond. Tromholt
zou die het zijn, om wien ze treur
de, dien zij versmaadde en pas veel
later op zijn volle waarde had lee-
ben. schatten, zou hij het geluk zijn
dat jzo afgewezen had en nu voor
goed verloren meende tie hebben,
da, er kon geen twijfel ineer aan
zijnalleen een Tromholt was "dit
Puisje waardig geweest Hem mis
kend te hebben was inderdaad een;
dwaling, die een groot zoenoffer
Vaardig mocht heeten.
Dina's binnentreden Onderbrak
graaf Snarre's gedachten, en nu Su
zanne met een vriendelijk knikje het
vertrek verliet, was de komst van
haar jongere zuster heni zooveel te
aangenamer, omdat hij: zich niet
gaarne al te lang aan een zoo neer-
drukkenden invloed als die:n van het
zooeven gevoerde gesprek overgaf.
Dina dacht op dit oogenblik al
leen maar aan de kostbare geschen
ken, die graaf Snarre voor haar!
meegebracht had.
„Ik moet beginnen, mijtnheer de
graaf,'met een poosje in sprakeloo-
zen dank tegenover u te gaan >z it-
ten," schertste ze, maar toch ,op een
toon, die haar vreugdevolle ontroe
ring .maar weinig verborg.
Snarre schudde laaherui het hoofd.
„Mag ik vragen," begon hijl, „wat
de oorzaak is va,n die bij u zoo zell-
zame sprakeloosheid wa,ar ik trou
wens niets van bemerk en waar
ge mil eigenlijk voor wilt be'dan-
ken Toch niet voor die kleinighe
den die ik van de reis meegebracht
heb?"
„Kleinigheden Dat pantervel, dat
Chineesdhe schaakspel, die zijden
stoffen en wat er meer allemaal is!
Het lijkt wel of ge voornemens
waart, hier in huis een bazar op te
richten! Maar nu een oogenblik ern
stig. graaf," en ze stak hem de
hand toe „ik dank u duizendmaal,
want ik hen onbeschrijfelijk blij met
al die mooie dingen. Het is wezen
lijk to veel, ga hebt mij door uw
goedheid (diep beschaamd
„Als ik u werkelijk een genoegen
gedaan heb, is mijn doel volkomen
bereikt,," sprak de graaf, haren dank
afwerende „iWieet ge wel dat .en
geen dag voorbijgegaan is, waarop
ik niet verlangd heb, eens gezellig
met .u te kunnen praten
„Neen, dat weet ik niet," ant
woordde Dina, met grappigen eirnst
„ÏWat, twijfelt ge misschien aan
de waarheid van mijn woorden
„O neen Ge zult stellig wel mee-
nen dat het zoo is, maar of liet nu
werkelijk ook zoo was, zie, 'dat kan
ik moeilijk aannemen, omHat ge er
miji te weinig bewijzen voor gegeven
hebt Zoo ongeveer om' de twee maan
den hebt ge geschreven. „Wacht,
ik kan die kleine Dina Ericius ook
wel weer eens een paar woorden
schrijven," hebt ge bij u zelf ge
dacht, en er stond dan ook inder
daad heel dikwijls op het paik niets
anders danDoodmoede, haast dood
gestoken door de muskieten, half
verhongerd als een kerkmuis, kan ik
u niets anders zenden dan een hartë-
lijken groet."
.Uitvoeriger hebt ge maar .zelden
geschreven, haast geen woord over
al het mooie dat ge gezien hebt en de
1 merkwaardigheden die ge bezichtigd
hadt. Is dat misschien een bewijis er
j voor, dat ge zoo verlangd hebt' met
mij te kunnen praten, graaf
i Met een schertsend woord maak
te Snarre zich van de moeilijkheid,
waarin ze hem gebracht had, af.
Maar toen hij dien avond in zijn
hotel zich ter ruste legde, kon hij
niet in slaap komen. Dina's lief ge
laat stond hem voortdurend voor
den geest, en hij vroeg zich ernstig
af, of hij den volgenden dag niet
ma:ar terstond hij mevrouw Ericius
om Dina's hand aanzoek zou doen.
Maar hij een ma.n als graaf Snarre
was het- toch niet meer dan natuur
lijk, da;t hij ondanks zijn genegen
heid voor het jonge meisje alles, wat
tegen en vóór deze verbintenis sprak,
nog eens ernstig overwoog. Een bur
germeisje te trouwen, da,t hin
derde hem in den grond der zaak
toch. Wel was hij volstrekt niet
bevreesd, dat de wereld in achting
jegens zijn gemalin te kort zou schie
ten, maar de meesten va,n zijn ken
nissen zouden zich toch steeds her
inneren, dat gravin von Esbern
Snarre een juffrouw Ericius ge
weest. was. En graaf Snarre zou
door zijn geboorte en rijkdom zelfs
het recht hebben, naar de hand van
een dame van vorstelijken bloede
aanzoek te doen. Het verkeer met
het hof zou door zijn huwelijk met
Dina zeker minstens zeer bemoei
lijkt. worden. Dat Dina's moeder van
ouden Sleeswijkschen adel afstam
de, hief deze bezwaren niet voldoen
de op. Ma.ar zijn liefde verzette zich
tegen al deze verstands-overwegin-
gen Zou hij om anderen van een hu
welijk afzien, waartoe zijn gevoel
hem: met zooveel kracht drong? j
De slotsom van zijn overpeinzin
gen was, dat hij zich een leven zon-j
der Dina Ericius niet meer denken
kon
Voor den volgenden dag stond er
een feestavond bij een der hooge au
toriteiten op het programma, waar
hij de dames Ericius en graaf Snarrrej
onder de uitgenooiigden behoorden j
„Ik hen erg blij," begon Dina, na
tafel, „dat we van avond eens wat
afwisseling hebben Maar zeg mij
eens, is het wezenlijk mogelijk, in
Kiel zulke heerlijke bloemen te koo-
pen als gij mij gezonden hebt
„In Kiel niet, ma.ar te Berlijn
we'l," lachte graaf Snarre
„Jai, dat: had ik ook eigenlijk zelf
wel kunnen begrijpen. Het moet toch
wel prettig zijn, graaf, over zulk
een too.verstaf te kunnen beschik
ken. Hoe gelukkig moet men niet
wezen, als men steeds zulk een ta
feltje-dek-je in den zak meedraagt"
„Nu, in ieder geval is het lastig,"
meende de graaf. „Overigens moet
ik u op twee punten tegenspreken."
„Nog wel op twee punten?"
„Zeker, ten eerste bezit ik geen
tooverstaf, en ten tweede gevoel ik
mij volstrekt niet zoo bijzonder ge
lukkig. Ons soort, menschen js voor
de verschillende prikkels wat onge
voelig geworden, al valt het ons dan
ook moeilijk, dat te erkennen. Zoo
zijt gij bijvoorbeeld zeer verheugd
over den feestavond van hejem
ik daarentegen beschouw dien uit
gang als een lastige verplichting."
„Dat is, omdat gij te veel ver
langt, omdat ge u niet gelukkig ge
voelt, als men u niet een geheel
bijzondere opmerkzaamheid schenkt.
Er moesten u eens een paar flinkle
groote moeilijkbeden in den weg ko
men, graaf. In het stille watervlak
van uw geluk moest eens een zware
steen komen te vallen, opdat ge ook
de tegenstelling leerdet kennen
„Meent ge dan misschien, dat ik
's morgens hij mijn opstaan de ge
luksgoden met, haar handen vol ge
schenken gereed vind staan? Dan
vergist ge u duidelijk. Op het oogen
blik bijvoorbeeld heb ik zaken aan
de hand, die mij de grootste moeilijk
beden veroorzaken."
„Zoo., graaf! Welnu, slaat u het
woordenboek „Dina Ericius maar
eens op, dan zult ge wel een oplos
sing vinden."
Snarre lachte. „Goed," sprak hij1,
„help mij dan Limforden en Troll-
heide te verkoopen. Daar heb ik
niets dan ergernis en onaangenaam
heden van, en nu de beer von Alten
mij gaat veria,ten weet ik bee lo
rn aal niet meer wat ik er mee begin
nen moet."
„Wat. wil Alten u verlaten?
Heeft, hij dan geen lust meer om Lim
forden te besturen," vroeg Dina ver
rast»,
(Wordt vervolgd).
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJS:
PRiJS DES! ADVERTENT1ËN:
.;i 1
