DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND. 1001 •S3- 400 1Ü IMS? ÜB~- Een man van ijzer. HAARLEMSE! ALLEOASiES De stemming van gisteren. BUITENLAND. BINNENLAND. SCieaderisiflisvesf 2H»3l-33, Haarlem Oemengde Buitenlaiuische Berichten VRIJDAG I JULI 1910. 35ste Jaap Bureaux wan Redactie en Administratie intercommunaal Telefoonnummer S426» Voor advertentiën en reclames buiten Haarlem en de agentschappen wende men zich tot RIQARDO's Advertentie-Bureau, N. Z. Voorburgwal 242, Amsterdam, Int. Telefoon 1020. Een jubileum. De school. Hh Rotterdam óók! ►f Antwoord. Algemeen Overzicht. peuiLLet.ON. NEUK HAAR LEM SCO E COW ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden voor Haarlem f 1,35 Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1,35 Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1,80 Afzonderlijke nummers 0,03 PRIJS DER ADVERTENT1ËN: Van 16 regels 60 cent (contant 50 cent) Iedere regel meer Buiten Haarlem en de Agentschappen 15 cent per regel. I Reclames dubbel tarief Dienstaanbiedingen 25 cent (6 regel»), driemaal voor 50 Alle betalende abonnés op dit blad, die in het bezit eener verzekeringspolis zijn, zijn volgens de bepalingen op de polissen vermeid, tegen ongelukken verzekerd voor De uitkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Oceat: nv vaav j&g, wijsvinger. Bijkantoor voor Haarlem de Nederlandsche Credletbank Nieuwe Gracht 11 No. 9 De vereeniging Volksweerba ar heid" "bestaat vandaag tien jaren eini bij deze gelegenheid is een feest-' nummer verschenen .vain „Allen iVgerbaar," het orgaan der 'jubilee- rende vereeniging. Uit dit fraai uitgevoerde, geïllus treerde feestnummer spreekt uit woord en beeld het mooie doel derj vereeniging, het spreekt uit de mooie foto's, uit de opschriften en spreu-j ken, uit de waardeerende artikelen; van zoovele schrijvers, het spreekt ook .uit het opgewekte lied der vpr- eeniging, waarvan de muziek cn de woorden zijn opgenomen. Met vreugde en groote voldoening zal dit Jubileum door het heel© land herdacht worden, In de eerste plaats door al die afdeelingen der yereeni- ging, doch ook door Neerland's bur gerij, die met groote belangstelling 't streven der Vereeniging steeds gadeslaat In die belangstelling-heemt Haar lem wel een eerste plaats in en dat is dan zeker te danken aan de kranige afdeeling, die |ie vereeniging ju onze stad bezit. i Hier wordt 'i doel der vereeniging begrepen, wordt door uitwerking van «n "breed.program getoond, dat' 'f doel langs verschillende wegen nagestreefd wordt. Er zit hier pit in die jongelui, die (Weerhaarheidsmannen, die altijd te vinden zijn, wahne-er een beroep ge daan wordt op het vaderlandslie vende hart, die altijd werken, dag en nacht, om immer weerbaar te zijn en met een hart vol plichtsbesef, met een wil, die goed gedisciplineerd is, groote zaken tot stand te bren gen in 't belang van Oranje en Ne derland. geworden voor de anti-godsdienstige elementen vajn 'alle soorten helaas wordt biet nog door zoovelen onder ons niet begrepen, wordt althans ge handeld of het een onverschillig iets wezen zou. Is die internationale beweging te gen de Vrije of bijzondere (Katho lieke of godsdienstige) school dan geen uitdrukkelijke, welsprekende leering De ougeloovigen weten het wiel do godsdienstlooze, neutrale, in vele ge-vallen zelfs anti-godsdienstige school kweekt voor 't minst gods- dienstloozen en onverschilligen.... Mocht ieder ouder en opvoeder aan Roomschen kant het toch hegrijpen, dat alléén door de Roomsche school Katholieken van de daai worden ge kweekt die d« hoop der. toekomst zijni Overal gaat thans, tusschen ge loof en -ongeloof, de strijd om de school. In België, wa-ar de Katholieken, zoovel in de regeering. nog Veel heb ben te veroveren op onderwijsgebied in Frankrijk, waar de anticl-erica- len de bijzondere (Katholieke) school hebben vernietigd.! ©n ontzaglijke krachtsinspanning zal noodig zijn; in Amerika-, wa-ar kardinaal Gib bous nog onlangs op de- noodzakelijk heid van verdediging .der Katholie ke vrije school wees; in Spanje en nu ook in Italië, waar de anticleri- ca-le regeeringen den stormlo-op te gen de Kerk beginnen m-et een aan val op de school... Men zie ons bui- tenlandsch overzicht. (Wie het kind heeft, heeft de toe komst!. Dit. ware woord is strijdleuze .Nai Amsterdam den Ha,ag ging al lang v-oor na Utrecht en andere plaatsen, heeft nu ook Rotterdam zijn Ohristelijken wethouder gekre gen. De Ra,a.d van .Rotterdam, hoewel in meerderheid nog liberaal, heeft gisteren den heer Mr. de Jong, den aanvoerder der Antirevolutionaire part-ij' in die stad, to-t vijfden wet houder geko-z-en. Haarlem wordt zoo langzamer hand de ©enige s'tald waar de anti clerical© meerderheid stelselmatig; en met voorbed achten rade den Kerke- lijfcen partijen een plaats in het Da- gelijksch "Bestuur weigert. E-n o-nz-e Christelijke kiezers slik ken dat maar! ,Men .vraagt -ons, waarom vijl niet, „zooals de andere Ka,tholieke bla den," uitvoerig .verslag gegeven heb ben van het schandaalproces dat voor do Haagsche Rechtbank is behan deld. (Wa-t de „andere Katho-lieke bla den" in dezen deden, is hun eigen' zaak. Intusschen is dait ,„de" val ©eni -onjuist, meienen we. En wij kunnen dan ook degen-eu -die ons de Vraag stelden, en ook hen die daarbij zoo. gaat het gewoon lijk! dreigden Idat ze .„anders maar liever een neutrale krant zou den nemen" niet bet-er antwoor den dan met een paar zinnetjes uit een artikeltje van „Het- Huisgezin" over deze zaak „E-en dergelijk onderwerp be hoort tot de sensationeel© iectuur waaroyfer wij' onlangs schreven en die we voor niemand nuttig, voor velen schadelijk achten. „Het is ongezonde nieuwsgie righeid, welke men met zoo- uitvoe rig mo-gelijke Verslagen tracht te be-vtre-digen. Natuurlijk wordt jdie nieuwsgierigheid niet bevredigd, doch steeds meer geprikkeld." Aan deze ongezonde ni-euwsgierid- h-eid nu te Voldoen ja, idez© te prik kelen, ligt volgens onze m-e-eningi niet op den weg van een Katholiek blad. Da,armee is openlijk ons antwoord op jeen paar vragen die de reidaetiat ontving, ge-geven. Onze bulletins nebben het, giste renavond door de hoela stad bekend gemaakt: Mr, Monnik bleef in dis trict III met tweehonderd zeventig stemmen achter en in district I kreeg dq jheer Smulders wel een goéden voorsprong, maar haalde .hij: toch juist 100 stemmen te weinig om g-akozen te worden, zoodat herstem ming met den liberaal noodig is. Al was deze uitslag vo-or wie het politieke leven in Haarlem kent, w-el te voorzien, toch stelt die af loop ons ©enigermate teleur. [W'ant als van Rechts eens alle man was opgekomen, dan kon Smul ders ïn district I best ineeusi in den Raad gebracht zijn, en dan, ware Mr. .Monnik althans niet zóóveel stemmen achtergebleven De cijfers wijzen het uit. [Want dat in het stemdistrict A (burca-u Raadhuis) de heen jVV-ilkens 396 stemmen haalde tegenover de h-efer Smulders slechts 277, is e-en bewijs da-t in het stadscentrum voor al .de Christelijke kiezers lakscher zijn geweest dan die -der tegenpartij. Daartegenover steken de cijfers der bureaux Spaarnwouderstraat en Ha.arlemmerliedestra.at, in de wexk- mansbuurten, gunstig af Vergelijkingen maken is altijd iets gewaagds, do-ch wanneer we ons her inneren dat in 1907 de beer Visser in District I, hij een uitgebracht stem men aantal van 1662, gekozen werd met 774 stemmen, terwijl de beer Smulders nu, met 1674 uitge brachte stemmen en zoo-veel méér kiezers dap toen, slechts ,738 stem men kreeg, dan mag toch onzerzijds wel gesproken worden van verzuim;! .Intussch-en: voor het eerste dis trict is bij de herstemming nog veel goed te maken. Wij weten het wel, dat men vah liberal© zfide laag neerkijkt op- dezen werkman,die daarenb oven Hog „maar Roomsch" is, wijl weie-n het w-e-1 dat d e socialisten nietmahd xnéér Vre-e- zen in den Raad idan oen werkman van Christelijken huize die- hen in de ka,art kijkt en die zoo terecht en met rédejn het eigenlijke werk der so cialisten aan d-a kaak ka,n stellen ontevredenheid zaaien, ma,ar niet verbeteren! doch ondanks dit al les kan de herstemming ons dezen z-eteil teruggeven en de h-eer Smul ders worden gekozen.... wanneer van nu af aan slechts zoo krachtig worde gewerkt als ooit, en wanneer bij1 de herstemming geen enkel .christelijk kiezer thuis blijft! Wie moeten hela,as bekennen, dat velen zich door thuisblijven giste ren mede hebben schuldig gemaakt aan liet ©ch.ee dait de heer Smul ders, die biest hij' eerste stemming erin had kunnen komen, heeft gele der 1 Welnudie allen kunnen dat ver zuim! goedmaken, en daar hopen we op! Na Spanje, Frankrijk en apdere lapden Volgt nu ITALIËook daar DE SCHOOLSTRIJD ontbrand en heeft het apticlericale ministerie een wet ingediend om het Katholieke vrij o onderwijs te fnui ken. Het is erom te doen, de lagere school volkomen aan den invloed der kerk en har© organen te onttrek ken en wel daardoor dat, in plaats vin d© gemeenteraden, de Staat zel ve, in de toekomst, de lei-ding en het bestuur der scholen zal overnemen. Dit .'bate-ekent dus, da,ar vrijwel alle plattelandsgemeenten een katholie ken gemeenteraad bezitten, dat irle invloed der kerk uit een groot aan tal scholen zou verdwijnen. Want het is den secretarissen niet te doen, om de school beter te maken ware dat het geval, dan zon men het bestaande onderwijs mo-eten verba ren, en niet er staatsonderwijs van maken, dat zoo slecht is (waar het bestaat) dat juist daarom veel van het bij'zonde-r onderwijs wordt gebruik gemaakt! Dat een reorganisatie van het la ger onderwijs dringend noodig is, zal dus geen kenner der Italiaan- scihe toe-standen ontkennen, maar daarom is het nog niet noodzakelijk de bestaande katholieke scholen te treffen do-or er zoogenaamd „neutra le" staatsscholen van te maken. Maar de anticlericaien kennen den regel: wie h-et kind heeft, heeft de toekomst! en.... ze handelen ernaar! In 't ENGELSCHE, Lagerhuis is gisteren door minister Lloyd Ge orge de h-egrooting ingediend. Wij zullen onze lezers niet vermoeien met de REUZEN CIJFERS van d-azc begrooting. Ter kenschet sing zij alleen medegedeeld, dat de marinebegroo-ting Lhet cijfer bereikt van 40.500.000 pond, dat is 't peul schilletje van een half milliard gul dens ongeveer! D© totale begroo ting, waarvan de uitgave ongeveer twee -en een half milliard guldens bedragen, lev-ert een geraamd batig saldo- op van 861000 pond.. 23) „Welnu, graaf, het bewijst mij, Jat bij u het koele verstand en uw vluchtige gril krachtiger gesproken hebben dan uw hart, én dat het la-atste telkens weer het onderspit zal delven, wa,ar de beide eerste het do overwinning betwisten. En dat" weer aarzelde Dina en dikke tranen rolden haar over de wangen „da' heeft mij pijn gedaan, graaf, dat heeft mij diep gegriefd." „Dina", riep graaf Snarre, terwijl hij de kleine handjes, waarmede zij het gelaat trachtte te- bedekken, weg trok -en ze kuste, „Dina, ze-gmij, h-ebt ge mij- lief En gelooft ge dan niet, dat het de stem des harten is, die tnij doet vragen: „Wilt ge de mijne :ijn, mijn lieve v-rouw, mijn gezellin voor hot leven? Wilt ge, Dina? Sn in d-e ontroering gam het oogen- lik zonk hij voor hét meisje op de rnieën. „O, «ta toch op, graaf, sta op," sprak Dina haastig, terwijl Ze in de grootste verwarring hem haar han den poogde te onttrekken. Maar hij omklemd© ze nog slechts Ses te vaster. „Gqoiï graaf meier,'* sprak hij hartstochtelijk. ,fZoo moet mijn lieveling .mij niet meer noemen het is immers je htest-e- v'riend cn van dit pogenblik af je verloofde, dien je hier vóór je ziet. Neen, w-end je ge laat niet a,f, schaam, je da tranen niet, -die mijn harteloos gedrag heeft doen vloeien, en vergeef het mij:, Di na. Zult ge de mijne zijn, kind To.en keerde .het meisje, ondanks haar tranen tooh glimlachend, haar gela-at weer naar hem toe. „J-a, ja," klonk het van haar lippen, en Snar re trok het nu niet langer tegenstre vende meisje aan zijn borst- en drukte een innigen kus op haar lip-p-en. Het- was ©enig© dagen later. Graaf Snarre en Dina wandelden in den tuin in vertrouwelijk ge-sprek heen -en weer. „Eén ding zou ik zoo gaarne wil len," -sprak de graaf, „dat ook onze vriend Tromholt nog eens zoo geluk kig werd al-s .wijl Maar de gedachte aan je zuster, Dina;, wil "hem! maar niet verlaten. Hij schijnt haar niet to kunnen vergeten en voor iedere andere liefde zijn hart gesloten te hebben." Verbaasd keek Dina; hem! aan. „Wat: z-e-gt ge," rie-p z-e uit, „zou Tromholt dan nog aan Suzanne den ken, nadat deze hem voor een Utz- la-r versmaad heeft?" „Dat weet ik zeker," antwoordde Snarre, „en even Zeker weet ik, dat hij zonder Suzanne hooit gelukkig za,l warden." „Maar dan" eensklaps hield Dina op. Zo dacht een ©ogenblik na. „Ma.arj dan," sprak ze toen a-arzel-end,,,maar dan kunnen wij 'twee nijens-chen ge lukkig maken, di© slechts do-o-r een misverstand gescheiden b-lij ven Want ook Suzanne heeft Tromholt lief en verlangt er naar, met hem vereeuwigd te worden Graaf Snarre zag e!r uit als ie mand, -die lang gekoesterde vermoe dens verwezenlijkt jzag ,_„Als dat zoo is, Dina," sprak hij eindelijk, „laten wij dan zorgen, dat- misverstand uit den w-e-g te' ruimen Dina; antwoordde niet, maar keek hepi stralend van geluk en van tee- derheid in het sohoone, mannelijke gelaat. „Suzanne," riep Dina aan de deur van haar zusters kamer, „doe toch open Mama maakt zich ongerust over je en ik o-ok En hi-er is een brief voor je ik geloof dat hij van Richard Tromholt komt .Heb je al gehoord dat hij er zoo erg aan tce is?" Ditmaal vlo-og d-e deur op-en Wat was er mót Tromholt Suzanne rukte ha-ar zuster den brief uit de hand, snelde naar het venster, scheurde de envelo-ppe op-en en lala: „Zeer geachte mejuffrouw Het was niet een bede aian u, dat ik gis teren na zooveel jaren uw whning weer betrad J aren geladen heb ik u mijn liefde bekend, maar er no-oit meer over gesproken, t-o-en uw hart I zich tot een ander neigde Nu mag ik er op terugkomen, nu ik, zelfs al zoudt g-e n&j thans liefhebben, u toch niet zou mogen vragen, mijn vrouw t-e worden en uw jong: leven aan dat van een blinde te ketenen. Ja-, van een blinde! Weliswaar hen .ik het gezichts vermogen nog niet geheel en al kwij t maar reeds de eerstvolgend© uren zal het be-slist worden, of ik nog ooit het zonlicht aanschouwen za.1. Ik g'a de toekomst met gelatenheid tegemoet, want ik heb d-en tijd gehad om berusting te leeren: het ©ogen blik dat- nu nabij is, heb ik a.l sinds la-ng zien aankomen. En toch heeft nu in h-et laratste o-ogenblik mijn gevoel mij' overmand, en den vurigen wensch, 'u nog eenmaal te zien, eer het licht mijner oogen wellicht voor a-ltijd uitgebluscht wordt, uw lie felijk beeld mede te nemen in den langen nacht, die mij1 wacht, ziedaar waarom ik d-e-n drempel van uw huis nog eens overschreed, alvorens mij na-ar den geneesheer te begeven, die mij binnen weinige uren mijn vonnis zal mleedeelen. Helaas, het heeft niet mogen zijn, en ook op dit punt heb ik de zelfverloochening ,te .beoefenen. Wil .ten minste zqnder bitterheid mij gedenken, zooa-ls ik steeds in groote liefde aan u geda-cht heb. Richard Tromholt." Ziezoo, de mogendheden hebben hun eskader en troepen in de Soeia- b-aai op KRE-TA bij elkaar. De „praiealabele vraag", om in' kanselarij stijl te spreken, is nu wat da Kre tenzers zullen doen. Na-ar de jongste berichten is een omeenigheid tusschen de leiders zelf gekomen, en wordt DE TOESTAND. DREIGEND, da-ar de heeiren op Kreta, gauw het mes uit de soheede hebben, en bij het eerste het beste opstootje onge twijfeld de troepen der „beschermen de mogendhaien" zich erin zullen mengen. Het is mogelijk dat da afgevaar digden tenslotte toch toegaven met het oog op de dreigende negen oor logsschepen in de So-e-dabaa.i maar voor den zooveelsten keer dat |da rust hersteld scheen doen zich weer bezwaren voor De Kamer moest Woensdag al geopend worden, dock 't is nog al tijd niet gebeurd. Omtrent idit uitstel wordt gemeld, dat de bekende leider Venezolos de kamer niet wil herope nen, voor een belangrijke meerder heid is vo-or de to-elating Ider Mo hammedanen, zonder dat deze den eed -aan den koning van Griekenland behoeven te zweren. D-e Mohamme danen hébben verklaard, dat zij slechts de zitting zullen bijwonen, als zij daartoe werden uitgenoodigd. Ook van Grieksche zijde dreigen thans weer moeilijkheden; Er h-eerscht- nl., na,ar .van ver schillende zijde wordt gemeld, ook te Athene zekere ontstemming over de laatste no-ta der beschermende mogendheden. Men is vooral onaangenaam ver rast over de uitdrukking „souverei- ne rechten" van Turkije over Kreta, welke Rot nu toe niet werd gebezigd en de Grieksche pers is nog .minder ingenomen met de vertolking van deze uitdrukking -door lïakki Pasja in de Turksche Kamer. E-en aardig voorval. Zondag wa ren 4000 Belgische arbeiders naar de Bnissel-sche tentoonstelling geko men De lange stoet werd door koning Albert in oogenschouw genomen. Op het oogenblik dat de koning voorbij een gro-ep mijnwerkers uit Seraing kwam, slo-eg een hunner op militaire wijze aan en zei-de: „Goeden dag, kapitein, 'tdoet genoegen eikaar weer te zien." De man had vroeger bij de grenadiers in de compagnie v-an prins Albert gediend. De koning lachte vriendelijk en sprak tot zijn gewezen grenadier: „Ja, dat was nog eens een goeden tijd." Vele mijn werkers hadden dit gehoord en een don-derend: „Leve de koning" steeg uit hun- kelen op. Do post per vliegmachine. De Amerikaansche po-st-autoriteitcn zijn voornemens, studiën te Jalen maken over de vliegmachine als vervoermid- Mef een vreeselijken smartkreet liet Suzanne den brief uit da handen vallen „Blind,"jammerde ze, „blind en dat door mijn schuldAch, wat heb ik geda-an. .Welk een edel hart heb ik gekrenkt en v-ersmaad!" En zij verborg het in tranen ba dende gelaat in hare hanlen. Dina, die hare- zuster zag .wanke len, snelde toe om ha-ar te onder steunen en tot kalmte te brengen. Ma-ar het wa,s niet noodig. Suzanne sprong op en weerde Dina af. Ik moet naar hem toe," riep ze, greep hoed en mantel en het vol gende o-ogenblik bevond ze zich al op straat „Naar d-e kliniek van professor Volkers," rie-p ze den koetsier van een voorbijrijdend rijtuig toe. Ha-ar kalmte was teruggekeerd. Ze aar zelde niet meer, en met ijzeren wils kracht- weerhield ze haar tranen en verzamelde ze haar krachten voor den man, die haar liefhad en dien ze hu steunen en lielpen wilde in de zwaarste ure van zijn leven. „Meneer Tromholt uit Kopenha gen," vroeg ze aan de kliniek met kloppend hart. „Die is waarschijnlijk al onder behandeling," antwoordde de portier „Neen," sprak een voorbijkomende pleegzuster, „hij wacht nog in de antichambre Van den professor." Suzanne wierp de zuster een wel- epreken d-smeekenden blik toe. Even aarzelde ze nog, toen ze voor de deur del voor de post. 1 Congres een voorstel Lo postmeester-generaal deï Staten 4e machtigen tot het proeven met aeroplanes, ten van den postdienst. Deze proeven ben te Washington plaats vinden. Wan neer de proeven bevredigende resulta ten opleveren, zullen de torens van de hoofdpostkantoren verbouwd worden tot landingsplaailisen voor de post-vlieg machines. De populariteit van Zeppelin, 'tls eigenaardig, dat graaf Zeppelin, on danks de ongelukken, die zijn schepen keer op keer troffen, toch nog maar steeds even populair blijft. Hij is de meest gevierde Duitscher van onzen tijd. Toen hij eergisterenmiddag te Os- nahrück aankwam, werd hij door een juichende menigte omringd, die het sta tion, het stationsplein en alle straten vulde. Hoewel de politie alle mogelij ke moeite deed, om het opdringen van het volk te beletten, kon zij de me nigte niet houden. Zij bestormde als 't ware den graaf, die voor deze hulde diepbewogen dankte, en begeleidde hem onder l-uide hoera's naar heit hotel. Bommen in Barcelona. Zooals wij reeds in het kort mededeelden, is er Dinsdag te Barcelona door het sprin gen van een bom wederom groot onheil aangericht Een tien-jarig kind had in een portiek een geheimzinnig voor werp zien liggen gewikkeld in zaklin nen en uit vrees voor een ongeluk een politieagnt gewaarschuwd. De ge pantserde gemeentelkar werd Hadeiijk opgehaald, maar de voerman, wien bij soortgelijke karweitjes reeds tweemaal het ongeluk was overkomen, dat een bom was gesprongen, terwijl hij op den bok zat, weigerde het gevaarlijke voorwerp te vervoeren. Derhalve be lastten twee politieagenten zich met die taak. Toen de kar dicht bij deSpaan- sche Bank was gekomen, sprong de bom uiteen, de wagen werd in splin ters geslagen en alleen de beide wielen bleven staan. Een voorbijganger werd gedood en een aante" uidere personen, waaronder ook de politieagent op den bo-k werden gewond. De schok was zoo groot, dat al de ruiten in de straat en de daaraan grenzende kazerne ver brijzeld werden. Inhechtenisnemingen hebben nog niet plaats gehad. Staking. De Fransche spoorweg arbeiders dreigen opnieuw met staking en beginnen weder met een ultima tum. Zoowel te Parijs als te Marseille en te Toulouse hebben zij Woensdag avond vergaderingen gehouden en mo ties aangenomen, waarin wordt ge dreigd met de staking, als niet binnen kort aan hun eisdien wordt voldaan. Zij zijn ontevreden omdat men steeds weer uitstelt. 3. M de Koningin naar Brussel? Het Handelsblad van Antwerpen schrijft Uit de verklaringen van Nedcrlar.d- ecbe nainieters afgelegd, mag,bepaald van het vertrek stond, waar js. hem zou terugvinden, toen klopt© ze aap, een kalm en rustig „Bonnen" ant woordde haar. Tromholt herkende haar niet da delijk, maar toch Suzanne begon te spreken, stak hij, den klank deri hem bekende stem hoorende, zijn hand in de richting waar zij stond uit. „Is het mogelijk, juffrouw Suzan ne," sprak hij, „zijt gij het?" „Ja Tromholt, ik hen het," ant woordde het meisje op vasten toon, „en ik kan je geen andere verklaring voor mijn komst geven dan dat mijn hart jnij dwong, naast dn hij je te zijn om je te sterken in deaa vree sdij ke ure. De smart die ik in dat één© oogen blik, toer. ik je brief gelezen had, leed, dreef mjj onweerstaanbaar naar j'e toe. Nu ik het laatste bewijs van je groot© liefde ontvangen heb en in zijn vollen omvang het kw aad erken, dat ik in mijn lichtzinnigheid heb aangericht door de krenking van een zóó groot en edel hart, en had ik geen rust meer. Ik wist niets van het vTeeselijk lot, dat je te wach ten staat, Tromholt. Maar nu kom ik tot je om je te vragen of ge miji vergeven wilt en je te zeggen dat ik alleen als je trouwe gado het geluk hervinden kan dat ik van mij afge- stooten heb. God beware je voor het vreeselijk lot van blind te worden, hia-ar God wp©t ook dat ik, indien

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1910 | | pagina 1