Kostbaarder dan goud
I
i, 3>
Een nieuw „recht".
Oemffie Baitenlanrische kmklm
Dure plicht.
A. H SMULDERS.]
A. H. SMULDERS.
Hot is voor een algemeen dagblad
het onze, dat zijn lezerskring uit-
•trekt van Alkmaar tot Leiden, al-
Jw oen moedelijke zaak, in, een ar-
''kel te moeten spreken tot een naar
^ruauding klein getal van die
yjzers, tot zelfs een betrekkelijk
*prin aantal van de lezers in één
g® vele plaatsen welke wijl bérei-
n En dat doen we dan ook bij1 uitzon
dering, en niet gasarna.. i
Als er niet tevens hooge belangen
°°k voor anderen aan zijd verbonden,
mogen wij niet een betrekkelijk-ge-
^Proken klein gedeelte onzer lezers
Poyen het geheel op den voorgrond
idfEken.
Eit.^ laatste zij dan ook de Veront-
6(iii"aldiging', als er veroptschuldi-
®mg noodig nog mocht wezen
v°or dit en andere artikelen die wij
m 611 uitsluitend riekten tot die
kleine groep van kiezers in bet kies
district I van de stad Haarlem, die
overmorgen ter stembus moeten
Saan. i
1 ndnrdauddie kiezters, en; wij: be
doelen nu vooral en met name de
katholieke en Christelijke kiezers,
kobben Vrijdaig ook tegenover z;eer
,e,. anderen een zware vora.nl woon
o^Hikheid.
>7 ant m;en bedenke het wela 1-
e.en die kiezters in die ilrie st eind is
rieten v'an Kiesdistrict I bésliissein
overmorgen wie er gekozen wordt,
Jjriar do gekozene zal er een zijn voor
rï® geheel© stad, een vertegenwoor
diger der geheele burgerijde uit
stag der Eerstemming Zal dan ook
Vreugde en een overwinning zijn
oor de g e k e e Ie .partij waartoe teen
&mcozene behoort..i
Al hebben dus alleen de kiezers
district I te stemmen, "belapg-
e'ting is er voor deze verkiezing
ri de geheele stad Haarlem, en wij
j?d8©n het gerust zeggen, óók da.ar-
■PPiten, omdat ket goeden Katholie-
N" niet onverschillig laat of de
iritliolieke partij voornitgiaat of ver-
ll<* lijdt.
f
^Ve zeiden ket aljuist Omdat bij:
deze verkiezing, bij deze berstem-
jPifig roet name, de uitslag van be-
ydg is voor zeer velen, die op dien
bilslag geenerlei invloed kunnen uit-
jriVnen, heibben degiepen die wél
invloed kunnen doen gelden,
zware verantwoordelijkheid
Ef de Katholiek gekozien wordt
^•s- Vrijdag, ofwel de liberaal, mag
jksschien een enkelen, zelfs van de
katholieke kiezters, onbégrijpel ij k er-
fSjtts koud laten er zijn altijd van
menscbenl docb zelfs dat
*aP zoo'n koudbloedig kiezer niet
PPibeffen yap de veraptwoopdelijk-
^id tócb bei gaan stemmen, omdat
uitslag van direct belang" is voor
oovele anderen in de stajd, die hun
Ptemj niet mogen uitbrengen
v .Eubbele plicht derhalve voor elk
'ezer in District II
ÓV ant bij! heeft te stemmen voor-
voor zichzelf, omdat zijn kies-
ff°bt kiesplicht is en omdat hij zijn
Jrip moet gebrniken als een wapten
Pat de staat hem' iii de hand geeft
verdediging van eigen rechten en
belangen, en bij' moet stem-
óók voor apdéren, omdat wie
«lezer is in District I ai.s. Vrijdag
5s het ware optreedt ais Vertegen
woordiger voor die talrijke andere
yAzers builen het district, die toch
den gekozene als bun afgeVaar-
/ytcdo oniier de raadsleden zullen
eK:P en ook aan dezen bun belangen
leP opgedragen
i Als dit duidelijk is, behoeft- bet
aPsi", geen betoog, dat Katholieke
Jh Christelijke .kickers dezen dub-
vEn plicht niet anders goed kun-
-P vervullen, dan door te stemmen
op den; Katholieken candiiaat den
lieer
Immers, zooals al betoogd is in
een vorig artikelwiq thuis blijft,
stemt eigenlijk o® de tegenpartij 1
Dat geldt bijl eikei verkiezing,
ma-ar dat geldt eerst en vooral bij:
een herstemming, wanneer niet de
volstrekte meerderheid wordt ge-
eischt, "een meerderheid |ins, die di
rect verband houdt met bet aantal
der uitgteblr.atohte geldige stemmen,
maar wanneer 't alleen aankomt op
de eenvoudige meerderheid, al is de
eene capdidaa.t ook maar éénstem
boven den andere l
Het zal wel niet moeielijlc zijn,
onze Katholieke kiezers duidelijk
te makten, dat de libéraal ditmaal
zeer zeker niet de man hunner keu
ze zijn kan,
Er is, door éfenige inzenders van
ingezonden stukken, ia ons blad .be
weerd dat er Katholieken zouden ge
weest zijn die bij eerst© stemming jn
arren moede op den, liberaal hebben
gestemdwij voor ons kunnen dat
niet gelooven en blijven het, trots
statistieken en berekeningen, on
waarschijnlijk, ja, baast onmogelijk
achten
ffelke reden er kou, zijp voor een
Katholiek kiezer, om! o® den zeer
zeker hon-orahelen, maar volstrekt
niet o® den voorgrond tredenden,
noch zoo bnitengemeten-verdienstelij;-
ken candidaat der liberalen te gaan
gaan stemmen, zouden wij allerminst
kunnen bevroeden l
Daaromdat een Katholiek kie
zer zijn partij: en zijn idealen en zijn
medestrijders verraden zou door zijn
plicht 'zóó ver ,te verzaken dat hij
stemmen zou op ^een liberaal, dat is
tegen een Katholiek.. dat mogen
wij niet aannemen
[Wel hebben we kunnen begrijpen,
zij: het ook dat wij het allerminst
goedkeuren, dat hier pf laar
een der onzen niet- met- dust ter
stembus kon opgaan, en thuis bleef
verleden Dinsdag l
Doch wij willen deze kiezers .er
nn nog eens uitdrukkelijk op wijzen,
dat zij' door thuis te blijven, nu al
thans niets anders zouden doen dan
den liberaal te steunen
En wij vragen, op den map ajf, wilt
gijl die verantwoording op u nemen
Tegenover uzelf en onze partij,
tegenover de tall ooze Katholieken
en Christelijke bondgenootep buiten
District I, die Vrijdag met spanning
afwachten welken man gij', kiezers
in I, dan in onzen gemeenteraad
brengen zult?
Inderdaad, het is ©en dure plicht,
die niet zwaar genoeg kan worden
geacht, om Vrijdag aj. s. den Ka
tholiek te doen zegevieren. En dien
plicht hebben allen te vervullen in
bet eerste [District, door niet
thuis te.blij!ven, m!a,ar tér stem
bus to gaan en onzen. Katholieken
candidaat te stemmen, den beer
den niet uitblijven, of er zullen zich' gen tuurt zij nit baar kleine kijkers!
kwesties gaan voordoen, [ffant, wan
neer straks het luchtruim dicht bet
varen wordt, zullen menschep, die
in de groote, onbekende wereld, waar
zijl eens, naar wij hopen, en bidden,
een beduidende rol zal te spelen'
nog zoo achterlijk zijn dat zij den hebben. En als men dan in gesprek
begapen bodem bewandelen, wellicht komt met een Beier en hem vertelt,
Daar bestaiat reeds een zeerecht,
©en handelsrecht, en Zooveel andere
onderdeden, van wat men algemeen
als „Recht" pleegt t© betitelen, er
zal, 't kan niet lang meer duren,
ook een „luchtrecht" moeiten: wor
den saamgesteld.
Schier alle landen Va,U Europa heb
ben reeds hunne luchtvloten, hadden
of hebben hunne vliegweken, "doen
hun groote aifstandswedstrijden hon
den door het luchtruim, en Duitsch-
land, dat in deze hooge^ sferen de
overige landen ver vooruit is, heeft
reeds zijn geneigeldep piassagiers-
dienst „in de lucht".
Het kan onder deze omstapjlighe-
in hun .argeloosheid getroffen wor
den door leege sardineblikjes, dito
champagueflesscken, om nog. niet te
spreken van andere afval, die dte
koks der luchtschepenkeukens, mis
schien wel ter vermindering der bal
last, uit hunne provisiekasten achte
loos naar beneden zullen slingeren.:
iedereen zal de kans loopen te wor
den geteisterd door wie weet welke
projectielen, overigens zonder mis
dadig opzet, nit de luchtvaartuigen
neergeworpen.
En de wettig gestelde macht zal
blij: 't opmaken vian bet procas-vep-
balal over deze aanslagen op de per
soonlijke veiligheid van alles wat
daar nog op het aardrijk wriemelt,
den palam v:a|n den onvoorziohtigen
luchtschipper of althans van zijn
vaartuig moeten vaststellen, ffjat
hij: bewolkten kemel als het lucht
schip „boven de wolken" is, al keel
moeilijk zal vallen. Ma,ar toch zal
dienen te worden vastgesteld in, of
lievter gezegd „bofven" welke- ge
meente de vermetele vliegmensch
zweefde toen bij' zijn euveldaad be
ging, boven welk land, enz.
Er zullen eveneens ongelukken' in
de lucht kunnen plaats hebben, op
zettelijke botsingen, sterfgevallen,
waarbij in verband mét den Burger
lijke Stand zal behooren te worden
uitgemaakt in welk land de onge
lukkige gestorven is ter wettelijke
regeling Van zijn begrafenis.
Even zoo goed als er regelen zijn
vastgesteld voor de zee en, er sprake
kan zijn; v|an territorialel wateren,
z:oo zal er o-ok sprake .móeten ko
men van territoriale lucht, n.l. een
hoogte, waiarop men nog tot het land
behoort, bovten hetwelk men óogen-
blikkelijk zweeft, en boven welke
hoogte mén tot een onzijdig gebied
behoort,.
En danzal 'n luchtschipper malar
als een musch op: het dak .van elk
willekeurig .huis mogen neerstrijken
en daiardoor wellicht schalie .berok
kenen
Men ziet het, een ruim! veld wordt
geopend Voor de samenstelling vain
een nieuw „Recht" houdend bepalin
gen op het varen met luchtkastee-
len in den letterlijken zin dés
woords.
sWtij Nederlanders, zijn er mis
schien nog vér afdoch waar andere
landen nu reeds lie noodzakelijkheid
er van blijkens sommige geschillen
schijnen te gevoelen, zullen op den
duur ook wij' niet kunnen achterblij
ven. iWüj krijgen immers ook spoe
dig onze vliegproeven op de, Soesr
terbeide en in de Bdltsoh© duinen,
en onze vliegWeek te Sobeveningen
POPULARITEIT VflN ONZE KONINGIN
IN NET BUITENLAND
De Zuid-Duitsche correspondent
van ,D© Maasbode" vertelt heel
smakelijk van de populariteit die
onze Koningin in Beijeren geniet
Zoudt ge kunnen gelooven, dat in
München op het oogenblik geen an-
sicbtska,art ^zóó zeer in trek is, als
die, waiaroip „die hollaniische Kö-
nigsfamilie" is afgebeeld ,Ov;eral
blikt- het blij-ladhend van 't hoog
ste moedergelnk en zieleweelde stra
lend gelaat onzer gediefde koningin
u tegen. Men ziet bijhal geen boek
winkel, waar zij niet is uitgestald,
waar zij .niet de eereplaats .inneemt.
Ik kan me zoo best voorstellen, dat
voor eenige weken geheel Amster
dam in klinkklare begeestering was,
bijl het Zien van die lieftallige ver
schijning. En dan dia lieve, kleine
prinses. Nog zoo vrij1 en onbevan-
da,t men ook Hollander is, [dan glan
zen zijn oogen, dan begint bij te prar
ten over en te vragen naar dat land,
aan welks spits zulk een gelukkig
koningspaar staat, waar zulk een
lieftallige vrouwe da tengels voert,
van bet bewind, ffel is ook bet huis
der ffittelshaehers, waaruit [Bieie-
ren'a Vorsten voortsproten, hoog ge
acht en bemind, maar [toch hp een
plaats als die, welke onze lieve ko
ningin in onze harten, inneemt, kajn
de prins-regent geen aanspraak ma-:
ken, veel ju in der nog de ongeluk-1
kige koning, die geen biewustzijh,
beeft v;an den hoogen rang, dien hij
in de maatschappij inneemt.. Laatst
maakte ik een reisje met een der|
veelbeschreven, alom. bekende lo-j
ca,al treinen, die ook in het goede
Beieren bun roep alle eer aandoen.
Spoedig geraakte ik in gesprek met
mijn overbuurman, die mij opviel
door zijn bijzondere manier van
doen. Hij droeg jlI een klein pac
ket bij zich, wa,arvan hij; om geen
prijs ter wereld scheen te willen
scheiden. Hij had nog niet lang met
mij gesproken, toen ik hem reeds
de -opmerking kon maken, dat Hij
geen Beier was. Neen, zoo gaf hij
ten antwoord, ik ben Hollander en
heb juist eenige weken in dje „Hei-
ma,tb" doorgebracht; thans ,ben ik
weer op weg paar Erding-, waar ik
een betrekking .heb. Hi stelde hem
voor, dap maar in het Hollandsoh
ons gesprek voort te zetten, aange
zien men toch gemoedelijker „plau-
dert" in de moedertaal. Opeens
kwam' er leven en beweging in den
man, bij haastte zich het bewuste
pakket te openen en liet mij een
blik slaan in da,t- heiligdom'. En wat
kwam eruit Het laatste portret van
de koninklijke familie. .Een traan
glinsterde in 'smians oog, toen hij-
wees op het koningskin dje, waarop
d-e hoop van een geheel volk rust,
Een twaalftal exemplaren kwamen
achtereenvolgens te voorschijn yoor
zijn nieuw© vrienden en verwanten,
expres nit Holland meegebracht,
w.aint, zoo voegde hij! er trouwhar
tig bij„'Ook hier houen ze toch
zooveel v,an d'r." Hoeveel ze hier
„van d'r houden," hoorde ik! nog
onlangs, toen ik tér bedevaart was
getogen n,a,ar de aloude abliij' der
Benedikt-ijnen, bet in Beieren zoo be
roemde Sche-yem. Van München be
reikt ïnen dit heerlijk monument, van
middeleenwsche bouwkunst per
spoor in den tijd v;an een uur.
D.aiar gekomen, genoot ik bet voor
recht ,a,an den boogeerw. abt te wor
den voorgesteld, die zich geduren
de guuimen tijd allerminzaamst met
mij' onderhield. Toen de, ajht vernam,
dat ik Hollander wa,s, bracht hij
aanstonds het gesprek o,p de abdij
Merkelbeek; met den abt van .Mer
kelbeek was hij bij gelegenheid van
een kappitel d-er Ronediktijnen-Or-
de te Rome persoonlijk bekend ge
worden. Dadelijk naïn ik d© gele
genheid te baat den a,bt mede te dee-
len, dat men in Holland hoopt de
abdij van Egmond te herbouwen en
aan St. Benedictuszone® terug te
geven. „Ja,, zoo meende de prelaat-,
van de zijde lier regeering, van wie
men hier altijd moeilijkheden te ver
wachten heeft, behoeft mien ten
uwent niets te vreezen. Hoe liefde
vol en goed lieeft zich uw ffill-e-
mientje (bij zei het o® z'n Hol-
landsch) getoond ten opzichte van
de uitgedreven Fransche klooster
lingen. Eén ding is zeker; de goede
God zal en moet die lieve koning
in zegenen voor alles, wat zij aan
arm© kloosterlingen, deed." Mogen
de woorden v:an den prelaat in ver
vulling gaan en Gods zegen in rijke
mate komen over ona ffillemientje
en haar nageslacht tot in lengte
van dagen.
Een aardig voorval van den Bel
gischen koning. Koning Albert compli
menteerde verleden week op de ten
toonstelling een groot pachter, lid van
de Provinciale Staten voor Leuven, met
zijn prijs vooï een koppel prachtige
pparden.
Nu ik u focH spreek, Sire
zei de boer en dat gebeurt nooit,
moet ik u eens iets zeggen.
De Koning keek eenigszins verwon-
wonderd op en glimlachte....
Zie Z. M. Minister SchoUaert,
die hier naast u staat is een beste,
brave, knappe man, hij heeft zelfs heel
veel verstand van ons vak, heeft onder
zijne leiding het Departement van
Landbouw, en zie, Sire, dat moest ge
veranderen. Ge kunt me gerust geloo
ven, de geheel® boerenstand, waar ook
snakt naar een Minister van Landbouw
enz. Nu- weet ik wel, dat we al 9
of 10 Ministers hebben, maar daarvan
konden er wel 1 of 2 worden gemist,
daar hebt ge b.v
Op dat oogenblik' was de Koning
slim genoeg, de Hemel weet wat er
gevolgd zou zijn, zich tot den heer
SchoUaert te wenden met de woorden j
„daar zullen we eens ernstig over den- j
ken, niet waar, mijnheer de Minister" j
en de boer ging met een buiging en
een handdruk aan den 'Koning heen.
DE KINDERMOORD IN CHINA,
Het wordt door geleerden vaak voor
gesteld alsof de verhalen omtrent den
beruchten kindermoord in China over
dreven voorstellingen waren van wat
vroeger misschien wel eens hier of
daar voorkwam, maar in alle geval
reeds lang verdwenen zou zijn.
Zóó erg is het met de heidensche
begrippen van mensclienwaarde niet ge
steld, zegt men van zekeren kant.
De missionaris pater Verstappen,
die in China werkt, schrijft echter
daarover in de Ann. van Sparrendaal
o.m. het volgende:
Bestaat de kindermoord in China?
Deze vraag zou, te oordeelen naar
het voorafgaande, overbodig kunnen
blijken; evenwel wordt dit 'feit door
niet weinigen in Europa betwijfeld.
Waarom? Misschien zijn sommigen
verkeerd ingelicht, zij hebben wellicht
voordrachten gehoord of boeken gele
zen van toeristen of ontdekkingsreizi
gers, die in der haast enkele provin
cies van China bezochten, die weinig
of geen Ghineesch verstonden en van
het land geen kennis namen en daarna
boudweg beweerden ,dat er in China
geen kindermoord bestaat, Misschien
ook kunnen sommigen moeilijk begrij
pen, hoe de menscto. zoozeer ontaar
den kan, dat hij zijn eigen kroost naar
het leven staat
Zeker is het, daf aan verschillende
onzer missionarissen, in Europa terug-
keerd, de vraag gesteld werd: Maar
worden er in China werkelijk zooveel
kinderen vermoord? Alsof de missio
narissen zich aan buitensporige over
drijvingen schuldig maakten om het
medelijden van eenvoudige lieden op te
wekken. Neen, lieve lezer, overdreven
wordt er in dit punt niet; veeleer wor
den somtijds enkele grove gevallen,
sommige naakte omstandigheden ver
zwegen uit eerbied voor uw kiesch-
heidsgevoeJ*
Te beweren daf de kindermoord al
gemeen is in China en in alle gewes- j
ten van dit onmetelijk Rijk gepleegd
wordt, zou van mijnen kant al heel j
roekeloos zijnik wil aannemen dat er 1
streken zijn waar deze kwaal weinig of
niet ivoorkomjf, maar zeker is het dat de
kindermoord in onzen dichtbevolkten
Thoemet, die uitgestrekter -is dan heel
Holland, op zijn minst genomen ver
schrikkelijk is. Vraag het hier aan den
eerst-besten Chinees, hij zal u antwoor-
den: in gewone tijden worden, reeds
vel® kinderen, voornamelijk meisjes,
verlaten, maar ten tijde van hongers
nood is het nog onnoemelijk veel er-
ger.
Voor een paar jaar ondervroeg een
missionaris de vrouwen in de cate
chumen aatsschool, of zij in het heiden
dom ook kinderen vermoord hadden
en hoeveeL Veruit de meesten ant
woordden hierop bevestigend,verschil
lende zelfs hadden 2 en meer kinderen
weggeworpen. Dezelfde vraag is later
nog elders door andere missionarissen
gesteld en ook zij hebben een gelijk
luidend antwoord ontvangen. Een Chi-
neesche Zuster, in zeker dorp met het
onderwijs der vrouwen belast, stond in
eene school voor 30 40 vrouwen en
deed het volgend voorstel: dal ieder
uwer, die geen kindermoord op het
geweten heeft, den vinger opsteke! Geen
enkele vinger kwam omhoog. Alle mis
sionarissen zijn dan ook er van over
tuigd dat er onder hunne nieuw be
keerden weinig of geen ouders gevon
den worden, die niet aan dezen gru
wel plichlig zijn.
'tls nog maar enkele dagen geleden,
dat er een pasbekeerd huisvader bij
mij kwam ten einde de namen zijner
vrouw en kinderen te doen opschrij
ven. Na aanteekening vroeg ik hem:
en hoeveel meisjes hebt gij gedood?
Zonder blikken of blozen antwoordde
hij.' ,jVierP
Een ander nieuweling in hef geloof
kwam' onlangs een jongetje van 4 jaar te
verliezenhet knaapje was Goddank nog
in tijds gedoopt De vader was rade
loos van smart en, nog te kort bekeerd
om vatbaar te zijn voor gevoelens van
bovennatuur lij ken aard, luisterde hij
naar geen woorden van troost
„Zie," zei hij, alls in vertwijfeling,
i,ik heb drie meisjes gedood om dit
zoontje te bekomen, en nog mag het
niet baten."
Een Opzienwekkend incident is
te Trenton (New-Jersey) gebeurd.
In de gevangenis zou de executie
van den moordenaar, Arthur Prose ge
naamd, plaats hebbende veroordeelde
was reeds op dea electrischen stoel
gebonden, hem restte niets meer dan
den stroom af te wachten, toen plot
seling de verdediger van Prose zich'
op den beul wierp en lyïm belette het
toestel in werking te stellen, hij toon
de hem een verandering van straf, door
den gouverneur geteekend.
In het eerst gaf Prose geen teeken,
maar opeens, door een plotsélingen
toom aangegrepen, vroeg hij aan zijn
advocaat, waarom hij tusschen beiden
gekomen was: Het zaakje is maar
uitgesteld. Waarom hebt u 't tegenge
houden, zeide hij, nu zal ik later toch
al die formaliteiten moeten ondergaan
en nu was 't ineens geëindigd. De
man was dus zichzelf bewust, dat hij
de straf had verdiend.
Tegen de Strooibiljetten. Het Pa-
rijsche raadslid Dausset heeft voorge
steld een belasting in te voeren op
strooibiljetten, daar de wet van 1881
op de colportage vólgens de commu
nis opinio niet toelaat, dat de ver
spreiding daarvan zonder meer eenvou
dig wordt verboden. En toch moet
een einde gemaakt worden aan de toe
nemende vervuiling van de Parijsche
straten, tengevolge van de geweldige
massa's dier papieren, welke aan de
voorbijgangers worden uitgedeeld, en,
meestentijds ongelezen, door dezen weg
geworpen.
De „Temps" juicht hef voorstel toe.
Want, zegt hef bladj niettegenstaande
het optimisme der ingenieurs en straat-
reiniger^, moet een ieder, die slechts
een weinig gereisd heeft, toegeven dat
Parijs in de laatste vijftien jaren een
der .smerigste steden van de wereld is
geworden. Van een vergelijking met
Londen en Berlijn in dit opzicht zelfs
geen sprake, maar ook tegen kleinere
steden moet de Fransche hoofdstad het
afleggen. Parijs is de rijkste stad van
Europa en beschikt over het grootste
budget, Het ontbreekt dan ook niet
aan geld, verzekert de Temps" maar
aan ijver en flink optreden. De werk
lieden voeren liefst zoo weinig moge
lijk uit, terwijl de chefs er slechts
op uit zijn, hun dagen zoo rustigjes
en gemakkelijk mogelijk door te bren-
FEUILLETON.
tri
rij, "j avond was gekomen, vuren wex-
6. 011 aangestoken, en sehildwaiohten
»v? voorposten uitgezet. Gedu
tte ^hde Jen nacht "bezette het overige
Jkri 't Eransch leger de na,hurige
ip ?(ifften. De schildwachten werden
f tl Uren afgGost, De nieuwe solda,-
u n had men tot dein diepst uitga-
au <ozen Qp naiuwelijks hondend p.as-
van daar lag de vijandde groot-
*1° waakzaamheid werd dus ver-
lscht, en aia:n do schildwachten op-
8clegdi
Het sloeg twaalf uren vép den
H Victor zat gehurkt bij.het
U Vrir, met het hoofd in dei handen,
A1 "Was in diepte mijmering verzop-
als men hem op den schouder
Bd flopte: De goede zóón dacht aap zijpe
sn Boeder. Plotseling uit zijh© mijma-
ü- ring gerokt, keert hij! zich om! en
P- herkent, Raymond, 'dié fiSjha.huitejq
ri neem hem een "brief overhandigt, jdie
C j pfn stempel droeg van BasanQop,
i 0 hrave sergeant had woord ger
houdenhij kwam aap zijn nieuwen
riend troost krengen.
Een hrief van mijne moeder!
ri«P Victor uit "bevend vap .ontroe-
rihay
"ij springt op, grijpt beigeerig
ij1' brief, en bukte zich reeds over
ut vuur, dat licht genoeg gaf ota! ta
'innen lezeö, als da onderofficier,
van dienst was, hémi riep om fl©
wacht te houden. De arine .Victor
scheen het niet te hoorenhet bevel
klonk een tweede maal, er viel niet
te aarzelen, niet te dralen, en hij;
moest, hoe groot ook zijne nieuws
gierigheid twajs, het lezen v;an den
brief tot later uitstellen. .Doch, het
was slechts een uitstelhij! bezat nu
toch den zoo lang gewenschtep brief,
Terwijl hij zijne wppens greep,
zegde hem Ralymond, ilie zijne vreugd
de deelde: 1
[Welnu, jongen, idat geeft u
moed, hé 1 ik hén zeker dat gijl mor
gen vroeg dapper uw plicht zult
doen. - i
Morgen? vroeg Victor.
Het schijnt zeker te zijn.
O, mijn Godals mijne moeder
het maar niet verneemt!
Ei, jongen, dat kan hijtnai niet
anders: ide bulletins van het Erap-
sche leger, ziet gijl zijn zooveel ais
de zondie öchljht Voor iedereen, en
het zou wel Vonder zijn, als uwe
Piaeder er geen straaltje van op
ving Doch. die brave vrouw zal al
gauw getroost zijn, als zij hoort, da,t
gij! gered z'ijt en dapper gestreden!
hebt. Gij zPlt gedurende hét gevecht
aan mijne zijde blijven, en als ik jx
eenige sabelhouwen kan sp-areP, g'iji
inoogt op mij rekenen. [Wiant wij he!>
hén een vijand voor ons, die niet
pluis is.
Vooruit! riep dé onderofficier,
als bij' z,ag ,da,t de manschappen' ga-
reed waren. -
Haud de ischelmen göed in 't
oog, Voegde Raymiond er [bij, alis
Victor heenging, en yo-oral geep
valsoh alarm! 1
Een kwartier later was Victor al
leen hij loerde en luisterde, en hield
zijn geweer tot schieten gereed. Van
zijnen post kon men de wachtvuren
van den vijiand zien. Gedurende de
eerste oogenblikken keek hijl, aan
dachtig langis a.lle zijden rondmaar
allengs werd Hij' aan Zijnen toestand
gewoon, daiar allee stil bleefen
ondanks hem kwam het- beeld zijher
•moeder hem voor den geesthij! dacht
ook aan den hrief, dien hij; daareven
ontvangen had.
Hier, in mijnen zak, nieuws
hebben van mijne moeder.... en moe
ten wachten omj het te kennen!
O, .zoo ik koni1 Deze plaats is
verlatener is niets te vreezeno,
indien ik den brief kop lezenMaar
neen: ik moet waken.., Nochtans, ik
zie niemand,... zoo het. maanlicht vol
doende was,...
Op dit oogenblik, alsof God den
wensoli van den armen zoon gehoord
had, keek de miaan door de wolken en
sdheem met haar bleek licht. Het was
alsof de hemel Victor uitnoodigie
om! zijn besluit ten uitvoer te bren-j
gen. Met de eene hand hield hijl im
mer zijn wapen vast, en met de an
dere haialt hij! den dierbaren, brief
uit den zak hij! ontplooit hem, en
slaat er- gretig Njn oogen op, docli
te vergeefs de maan is weg.
Mijn God! riep hij! uit: gal ik
hePu dan nooit kunnen lezen En hij
laat misnoegd de hand vallen, waar-
ïuee hij1 dan hrief yaistbieïd.
Een oogenblik verloopt in onge
duldige afwachting: hij- hoopt dat
da maan weer t© voorschijn zal ko
men. Eensklaps ontglipt de hrief
aan zijne hand, een rukwind voert
hem weg in de richting van dep vij
and: den brief zijher moeder!. de
eerste woorden, Üie zij! hem; sedert
zoo lapg .toestuurt, die gaa,t hij! ver
liezen, zonder ze gelezen te hebben
De wind rukt hem altijd verier.
Als verpletterd door yerha,asdheid
en spijt, staat Victor daar onbe
weeglijk, de oogen strak gevestigd
op den schat die hem ontsnapt. De
ongelukkige is aan zijheu post ge
nageld Maar welhaast verdwijnt de
soldaat om plaats te maken voor
den zoon: geene wacht meer, geep
vijand m'eer vóór hem! niets meer
dan de brief, zijn eenig geluk, die
welhaast reddeloos za,l verloren zijn..
Buiten zich welven .werpt hij! voor
een oogenblik het geweer weg, en
loopt achter den dierbaren brief!
Het .wapen bonst op den grond neer
en ga,at af. De slag weergalmt in
de verte; al de schildwachten be
antwoorden het scho-t, de trommen
roffelen, de klaroenen schallen, heel
het kapip is in beweging. [Victor
hoort niets, ziet niets dan den hrief,
die eindelijk tegen eenen struik, op
vijftien passen van een birvaevuur
blijft liggen. Hij springt er heen:
honderd geweren worden op hem
afgeschoten, honderd kogels fluiten
langs zijne oorende vijand beeft
hem bemerkt. Doch niets kan hem
tegenhoudeneindelijk heeft hij den
brief zijner moeder weer in bezit,
hfr loopt terug na,ar zijnen post,
terwijl liij den brief vurig aan zijn
hart drukt.
Eilaas! zijn post is ingenomen.
Twee officieren grijpen hern vast en
leiden hem gevankelijk weg. Hij' be
grijpt niets van al wat er gebeurt.
Een generaal komt in galop aangere-
den. j
ffat ie er toch gaande, lui te-j
nant?
't Is niets, Generaal; 't is een
valseh alarm van dezen lafaard, die
zijnen post verlaten heeft,
Zijne rekening zal dra gemaakt
zijnroep onmiddellijk den krijgs
raad bijeen.
De ongelukkige jongeling voelde
het koude zweet uitbreken.
O, mijn God 1 riep hij als waan
zinnig nit; zoo ik ten minste dep
"brief mocht lezen 1
Die wooiden ende beweging, die
hij1 maakte, trokken de aandacht op
het papier, dat hij in de hand hield.
Men ontrukte hem den brief, hoe hij
ook bad en smeekte; de generaal
stond hem een uur tijds toe, alvo
rens voor den krijgsraad te verschij
nen
Het was twee uren in den mor
gen; negen officieren verschenen
Met uw verlof, verschooning,
Generaal, antwoordde Raymond,
gansch ontsteld en diep ontroerd;
ik heb eigenlijk niets in te brengen':
doch, ik ben zeker dat Victor zijnen
post niet verlaten heeft uit lafheid,
zooals men zegt ff as hij een hloo»
daard, dan zou Hij niet tegen de Oos-
tersehe puinen ingeloopen zijn; zie,
zijne kapotjas is overal doorschoten':
was hij een verrader, dan zou hij van
zelf niet terug gekomen zijn Daar
moet iets anders achter schuilen, en
ik zou het geweten hebben, had mep
mij niet belet met hem te spreken.
Ziedaar alles wat ik te zeggen heb.,.*
Maar deze jongen is geen lafaard,
dalar spreek ik borg yoor, en ser
geant Raymond heeft goede oogen.-.
Men zegt, dat gij hem een brief
gegeven hebt, voordat hij de wacht
voor de tent van den generaal, en j betrok
werden binnengeleid. Zij maakten} Jas Generaal; dat is zoo waar,
den krijgsraad uit, die Victor moest dat ik geloopen heb als een wind-
vonnissen. Eenige soldaten van het hond om den koerier in te halen<
regiment van den beschuldigde wer-j Victor was ongerust: hij! had zijne
den als getuigen opgeroepen, en allen moeder ziek achtergelaten en ik heb
waren tegen hem en haalden de tra
nen aan, die hij dikwijls stortte, en
die zij toeschreven aan vrees. Dat
wias bezwarend voor den ongeluk
kige; hij was reeds zooveel als ver
oordeeld. Nochtans vroeg li© gene
raal of er geene getuigen te zijnen
gunste waren.
Een enkele heeft zich aangebo
den, antwoordde een officier.
Laat hem binnenkomen, beval
de generaal.
Sergeant Raymond verscheep yoor
den raad
[Walt hebt giji in' te brengen tep
Voordeele van deït beschuldigde
klopk Re ymag»,
hem nieuws van haar gebracht..
Dat is het.
Dat alles belet niet dat hij zijneP
post verlaten heeft.. en de wet is
uitdrukkelijk.
Ik weet het wel, Generaal,
hernam Raymond, diep aangedaan*;
ik ken de krijgswet: dikwijls genoeg
heb ik ze hooren voorlezen: zijpep
post yérlaten tegenover den vijand
de doolHet, feit is daar, ik kan'
het niet loochenenik wil enkel be
wijzen dat het niet uit lafheid is.
Slot volgt
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT.
i
