DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
Ha misdaad, vergelding.
HAARLEMSCHE ALLEOAGJES
Kinderhuisvest 29-31-33, Haarlem
Een gemeenschappelijke water
leiding voor Bloemendaal,
Hillegom, Veisen en Schoten?
BUITENLAND.
DONDERDAG 28 JULI 1910.
35ste Jaargang No. 7252
Per S maanden voor Haarlem
Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente)
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post
Afzonderlijke nummers
f 1,35
1,35
n 1,80
Bureaux van Redactie en Administratie
Intercommunaal Telefoonnummer 1428.
Voor advertentiën en reclames buiten Haarlem en de agentschappen wende men zich tot RICARDO's Advertentie-Bureau, N. Z. Voorburgwal 242, Amsterdam, Int. Telefoon 1020.
Van 16 regels 60 cent (contant 50 cent) Iedere regel meer 10 cent
Buiten Haarlem en de Agentschappen 15 cent per regel. (Buitenland 20 cent
Reclames dubbel tarief
Dienstaanbiedingen 25 cent (6 regels), driemaal voor 50 cent (4 contant).
Alle betalende abonnés op dit blad, die in het bezit eener verzekeringspolis zijn, zijn volgens de bepalingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor -
GULDEN bij
verlies van
één anderen
vinger.
De uitkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Ocean" Bijkantoor voor Haarlem de Nederlandsche Credietbank Nieuwe Gracht 11
No. 32.
Haarlemsche Kermis.
De kermis is op komst.
Dat zie-je nu zoo terloops al, als je
de stad ronddoolt, eax hier een wagen
vol kermisvolk, cüiar een pakschuit met
een poffertjeskraam in wording, ginds
een sleepers kar vol draaimolen-plan
ken tegenkomt.
En de een wrijft zich in de handen,
de ander haalt z'n schouders op: er
zijn er ook die „protesteeren"en
we kunnen daarin komen, al zouden
■we dergelijk protest dan doeltreffen
der willen zien aangekondigd en ook
scherper willen omlijst zien.
Voor al die gevoelens is plaats, en
we kumnem ons, in 'het standpunt vau
alle drie indenken.
En toch
Tóch rijst bij ons mêer en meer de
vraag, of de kermis niet uit den tijd is,
«n het kermisvermaak toch niet kunst
matig en opgeschroefd moet heeten....
Als men zoo eens rondkijkt, en ziet
wat er overal elders gebeurt....
Eerlijk gezegd: we zijn het met ons
zelf niet eens.
En daarom juist stellen we, heel on
bevooroordeeld, de kwestie nu eens
vóór den 'kermistijd, en vóórdat we
zelfs ook nog maar voor een klein
deel den invloed der kermlsherrie, die
onwillekeurig meesleept, in de stad. zien
doorwerken.
Zou dit de laatste kermis wezen?
Zou dit en die vraag gaat dieper
de laatste kermis moeten wezen?
Waj wekken onze lezers op, om die
(wee vragen eens onder de oogen te
zien, en, als het kan, te 'willen be
antwoorden.
Wie nu reeds, zich ter beantwoor
ding gereed maakt, kan bij het eind van
de kermisweek die komen gaat, inte
ressant materiaal, zoowel vóór als te
gen, gereed hebben!
Wij hebben het nuttig geoordeeld,
omtrent het in ons hoofdartikel van
gisteren besproken plan van een ge
meenschappelijke Waterleiding voor de
meenten Bloemendaal, Veisen, Hillegom
en casa quo nog andere,, het oor
deel in t© [winnen Van pp dit (gebied des
kundige en gezaghebbende raadsleden
uit de drie gemeenten die naast Vei
sen (waar da zaak' al besproken is)
bij het plan betrokken.
En da,t oordeel vinden onze lezers
hieronder.
Deze uitspraken van gezaghebbende
mannen wij publiceeren vooralsnog
de namen dezer raadsleden natuurlijk
niet, oon; hen niet voor evenfueele be
raadslagingen later, te bindenal valt
he.t niet moeilijk te raden wie de ge-
gezaghebbende personen pp dit gebied
zijn tot welke wij ons wendden,
deze uitspraken-zelf spreken echter
voor zich.
Ze doen duidelijk' zien, dat het plan
om te komen tot een gemeenschappe
lijke waterleiding voor deze vier ge
meenten in eik' dier gemeenten sympa
thie heeft en tevens, dat er geen princi-
pieele bezwaren kunnen worden aange
voerd, waarop het zou afstuiten.
Aan'de prudentie der respectieve ge
meentebesturen en aan de werkkracht
der raadsleden uit deze gemeenten zal
het, dunkt ons, nu! (kunnen worden over
gelaten, de zaak verder voor te berei
den.
De groote belangstelling, die ongetwij
feld onder de gemeentenaren der be
trokken plaatsen voor deze kwestie zal
worden gewekt, diient zich nu óók uit
te spreken, en wii verwachten dan ook,
dat de burgerij zich niet onbetuigd zal
laten..
Dat de zaak' van enorm belang is, be
hoeft wel geen betoog, en ook de drie
door ons geconsulteerde raadsleden
doen dit ten volle uitkomen.
.Ziehier hun oordeelI
Uit Hillegom.
Zeer geaphte jhieer Hoofdredacteur.
Zeer gaarne wfl ik aan uw ver
zoek volioeü en eein kleine Beschou
wing „over de wgterleading-kW'estte
geven, die u in uw hoofdartikel vau
gisteren hesprak. I
Een kleine beschouwing, want aen
behandeling, in de puntjes, zou mij.
te ver voeren, ook ail omdat de wa-
terleiding.-kwest-ie in onze gemeente
ail ongeveer 6 jaren aan de orde is
en er al heel wat studie 'ten onzent
van deze zaak gemaakt is.
Wé hebben, hier te beschikken
over zeer uitvoeirige rapporten, door
de heeren Schotel e. al. als deskun
digen uitgebracht aan een commis
sie, pit en door den Baad. voor on
derzoek benoemd. t
Afdoende is in (die 6 jaren geble
ken, da.t een waterleiding voor onze
gemeente-alleen tot de utopieën
moeit gereken! worden, omdat in ver
houding tot het zielental de exploi
tatie en daardoor het wdter te duur
Wordt, een bezwaar, dat, naar mij
bij meerdere getegenbeden en uit on
derscheidene gesprekken gebleken is,
voor alle plattelands-,gemeenten als
re,ged bestaat.
Zeer zeker wntfden er in1 onze ge
meente ook nog bezwaren gevoel! in
verhand met wiat ik noemen wil' tech
nische onderdeden als bijv. die kwes
tie Van al of niet grondwater-toe
voer ook hij^ d iepboring.
Evenwel zijn dit onderwerpen,
waarvoor ten slotte deskundig on
derzoek, ervaring en advies dep
doorslag jnoet gpVen.
Voor onze gemeenteraden staat op
dek voorgrond de finantiëele kwes
tie.
En dat dit ook ten onzent gevoeld,
wondt, en dat men dit hoofdbezwaar
door samenwerking met andere ge
meenten meent te moeten en ook te
kunnen ondervangen, blijkt w:el
doorslaand o. m. hieruit, dat de
Commissie, in zake de waterleiding
in onzen Raad bénoemd, zonder op
dracht in dezen geest samensprekin-
gen hield met Lisse en Saissenheim.
De gedachte in uw hoofdartikel
van heden ontwikkeld, lijkt mÜ> a
vue; de ©-enig mogelijke oplossing.
Voor mijl bestaat op het oogenbdik
nog het bezwaar, (dat da groote af
stand, beschouwd in verhand met het
zielental, niet zoo volkomen het fi-
nantiëel bezwaar zal ondervangen
als wel gewenscht is. »-
Niettegenstaande deze opwërping
apht ik het zeer ten belang© dezer
zaak, dat tusschen de vier gemeen
ten, in uwi leaiiimg-artikel genoemd,
zeker onderlinge voeling ten, deze
worde gebonden, en geloof ik hiet
niet onVoordeelig als ook de gemeen
ten (Lisse en Saissenheim in de com
binatie werden betrokken.
In dit geval toch zou met betrek
kelijk gering^ verlenging van het
buizennet pen evenredig veel grootep
afzetgebied betrokken wonden;
Zpoails ik reeds gezegd heb, ge
biedt da omvang van het onderwerp
mij' tot beknoptheid.
Ik hoop met het bovenstaande aan
uwl verzoek voldaan te hebben, maar
verklaar mij tevens bereid oyer de
verschillende onderdeden wat uit
voeriger mijn' gevoelenen dat uit
de gemeente Hillegom weer te geyen,
want over deze zaak is in onze ge
meente al .heel wat gepasseerd
I Hoogachtend,
L E©n Raadslid der
1 gemeente Hillegom.
Uit Bloemendaal.
Mijnheer de Redacteur.
Met belangstelling heb ik uw hoofd
artikel in de courant van gisteravond
gelezen.
Indien de verschillende gemeenten
door u genoemd de zaak eens, konden
worden om gezamenlijk een waterlei
ding te maken en te exploiteeren zou
ook Haarlem geholpen zijn/immers de
uitbreiding van ide prise jd'eau der Haar
lemsche waterleiding had in hoofdzaak
ten doel Omi pokljd© omliggende gemeen
ten van water te gaan voorzien, waar
voor njoojdig was. pi.m. 1000 H.A. duin-
grond te onteigenen. Voor het systeem
dat Bloemendaal volgt is, ben ik goed
ingelicht 1 H.A. voldoende om alle om
liggende gemeenten van water te voor
zien en zouden dus alle dure onteige
ningen niet nopdig zijn.
Indien de gemeenten coöperatief gin
gen werken, zou er alle kans van sla
gen zijn en binnen een jaar alle ge
meenten van water zijn voorzien.
De Burgemeester onzer gemeente is
thans met verlof en ik hoop dat in dien
tijd adressen van |de (gemeenteraden zul
len inkomen bij den Raad dezer ge
meente.
Ik twijfel nitet of de Raad zal inzien
'dat samenwerking als bovengenoemd
zeer wenschelijk is om spoedig en goed
koop een groot gemeentebelang te be
vorderen.
Een; raadslid der ge-
meente Bloemendaal.
Uit Schoten.
u f Mijnheer ?le redacteur.
Volgaarne voldoe ik aan het tot
mij gerichte verzoek om een kleine
beschouwing te geven betreffende
hef hoofdartikel uwer Courant, be
handelende een waterleiding voor
Veisen, (Bloemendaal, Schotep en
Hillegom. -,
In de eerste plaats, mijnheer de
redacteur, moet mij de bekentenis
van 't hart, dat het mij in hooge
mate verwonderd heeft dat Veisen's
burgemeester niet op het idéé geko
men is Schoten in de combi natie op
te nemen in plaats van Hilegom,
daar mijns inziens Veisen, .Bloemen
daal en Schoten, althans geogra-
phise.h 'n mooier gemeenten-complex
vormen dan Veisen, Bloemendaal
en Hillegom, en zelfs, al mocht het
gewenscht zijn, om welke reden dan
ook, Hillegom in ideze combinatie
te betrekken, dan nog zou hef dunkt
mij1, gewenscht zijn, ook .de aan den
duinrand gelegen gemeente Scho
ten met haar 10.000 inwoners in 't
plan op te nemen, waardoor dan een
afzetgebied verkregen zou worden
vait pl.m. 40.000 mensehen.
iWa.t het plan betreft:' van Soho-
teris standpunt beschouwd, kan ik
kort zijn.
De watervoorziening in onze ge
meente trok reeds dikwijls de aan
dacht, en het zal zeker nog bekend
zijn, dat het 'vorig© j aar door de
Schofenscih© winkelier Is vereenigjng
een openbare vergadering werd be
legd, wa arop deze kwestie door twee
sprekers behandeld werd.
De conclusie Waartoe men op die
vergadering kwam, komt in 't kort
hierop neer:
le. Een waterleiding is voor Scho
ten niet noodzakelijk.
2e. Ren Waterleiding is wel zeer
gewenscht. t
3e. Eigen exploitatie van een wa
terleiding is voor de gemeente te be
zwarend.
4e. Exploitatie in verband met- an
dere gemeenten is aan te bevelen.
5e. Aansluiting bij de Haarlemsche
Waterleiding is momentelijk het- bes
te.'
Thans zijn wij evenwel een jaar
verder, de blik heeft zich verruimd
en nieuw© gezichtspunten hebben
zich voorgedaan, die van invloed
zijn, en mocht bovenstaande conclu
sie nog .voor wijziging vatbaar zijn,
dan zou ik punt 4 en 5 willen .om
wisselen en zeggen: „exploitatie in
verband met andere gemeenten is
het Jbestel
Wa arom 'f
Ten eerste het antwoord van Haar
lem aan Velzen, dat op haar inzake
waterlevering, piet meer gerekend
moest Worden, kon in de toekomst
ook wel eens geldend worden voor
Schoten.
Ten tweede: een combinatie Vei
sen, Bloemendaal, Schoten en Hille
gom, waarborgen, dunkt mij, zoo on
geveer een rendabel bedrijf.
En ten derde: mocht de exploitatie
voor ide gemeenten te bezwarend
warden, dan rest ons nog de in het
plan opgenomen zinsnede over de
rijksbijdragen.
Dit a,lles overwegende, meen ik
dat wij, inwoners van Schoten, dit
plan,, dat ons het zeer gewenschte
zal brengen, niet anders dan met
sympathie mogen begroeten en wen-
schen dat het spoedig tot uitvoering
kome.
Na deze korte beschouwing, M. de
Red., wil ik eindigen met een woord
van hulde aan de activiteit uwer re
dactie getoond in 'deze door U zoo
zeer terecht genoemde „belangrijke
zaak".
t i Eein gemeenteraiads-
L lid yan Schoten.
Algemeen Overzicht.
De voortdurende overdrijving, of
lieyer misvatting van de aloude
spreuk: „Si vis paoem para hel
ium' als gij' d®n vrede wilt, rust u
dan ten oorlog, welk© door de
Euriöpeesche mogendf léden thans
schijnt uitgelegd te Worden als een
aanmaning om zooveel mogelijk oor-
logsnitrusting te falbriceiegen, li©
voortdurende verkeerde uitlegging
heeft- den koning ;gan ITALIË er
toe gebracht, naar het schijnt, aan de
mogendheden ©en voorstel te doen
tot ©en zekere i
beperking VAN, DE
i VLOOT,
dait wil zeggen, dat d© koning van'
Italië gaarne aan alle patiën voor
de vloot een grens wilde gesteld zien
voor dé tonnenmaat, de snelheid en
de bewapening der oorlogsschepen,
Welke niet mocht wonden overschre
den.
Men kan zöoveel schepen (bouwen
als men nooidig achtte, maar men
zou ophouden met, den wedstrijd di
grootte en snelheid .en sterkte van
bewapening.
Inderdaad ©en mooi plan, zou mep
zeggen
Maarhet blijkt mislukt te
zijn.
De koning zeide, dait hij: het plan
had voorgelegd aan iemand, die door
zijn positie uitvoering kan geven
aan het denkbeeld, maar men had
hem niét begrepen
De heer Gervais- een Eransch Se
naatslid, dat deze kwestie in de „Ma-
tin" .bespreekt, Voegt er aan toe dat
de koning niet begrepen is te Londen
of te Berlijn, i
T© (Lioplen of te (Berlijni
Daar zit 'm inderdaad het zwaar
tepunt yan al.
DuitschLand en Engeland coneur-
reeren tegen elkaar ten doode om de
vlootuitbreöding. en elke Engelsen©
„Dreadnought" wordt gevolgd door
de te water lating van een nieuw
Duitseh oorlogsschipals het kan
nog grooter dan ,de pas drijvend©
„Dreadnought"
JVaar moet het heen ten slotte ?t
Tot dusverre heeft de anti-elerica-
le regeeripg van SPANJE den ge
zant bij; hetVaticaan, die goed
Roomscli is. nog niet kunnen weg-
krijgen. .DochH het zal er nu toch
van komen 1 Canalejas wil begrijpe
lijkerwijze bij het Va.ticaan liever
een vrijdenker als gezant.
Ofschoon markies .Ojeda tot dus
verre kalmpjes zijn functies bleef
waarnemen, wordt nu aangekondigd,
dat Canalejas het ontslag toch wil
doorzetten. Tengevolge yan
M EEN IN GS VERSC HIL
zal het nu gegeven worden, weet u!
Inderdaad, meeningsverschil zal er
tusschen de Canalejas-troe-p en de
Katholieken wel wezen.
De Madridsche correspondent van
de „Croix" seint hierom onder meer
het volgende aan zijn blad:
„Canalejas probeert een liberaal-
demoera,tisch gezind persoon te vin
den van veel prestige, aan wien hij
de moeilijke taak zou kunnen toever
trouwen de onderhandelingen te lei
den en het tot een breuk fee brengen,
hetgeen Ojeda dank rijn tact en zijn
verlangen naar yriendsclia-ppelijke
betrekkingen tusschen het Vaticaan
en Spanje tot dusver had weten te
voorkomen"
Bovenstaand bericht behoeft geen
nadere toelichting. Vooral de lichte
lijk ironische commentaar, die de oor
respondent op het voorgenomen ont
slag van den gezapt bij het Vaticaan
geeft, toont duidelijk genoeg aan,
welke beteehenis men pan dat ont
slag eventueel te hechten heeft.
Ook van andere zijde wordt het
aftreden van Ojeda bevestigd. Het is
de correspondent .van het Parijsche
„Journal" die het doet
Deze verzekert echter heel plech
tig, dat de regeering hem, Ojeda.
ontslag gegeven heeft, omdat ten
gevolge van zijn ziekte de onderhan
delingen met het Vaticaan niet ge
noeg opschieten en de regeeripg een
beetje spoed achter jdie onderhandelin
gen zetten wil om ze te (doen beëin
digen
Men weet intusschen reeds, dat de
Spaansche gezant bij het Vaticaan
zoo ziek was, dat hij nog ad tijd lange
besprekingen met dien staatssecreta
ris kon houden.
Het zal dan ook wel hoofdzakelijk
op het „beëindigen" .vap d© onder
handelingen aankomen.
De vraag is alleen maar hoe!
FEUILLETON.
17)
Jeanne klont haastig naar boven.
'Zij nam het kind in hare armen,
dat beefde en snikte.
Langzamerhand verminderden de
donderslagen, het onweer scheen zich
te verwijderenmaar de wind bleef
voortwoeden pn de regen viel met
atroomen.
i
XVI.
Garand had een deel van den|
avond in het hotel doorgebracht,
waar hij eiken dag met andere wierk-
lieden der fabriek liet middagmaal
nam. Kwart voor elf ging .hij' uit,
maar in plaat-s van huiswaarts te
feeeren, sloeg hij, gelijk den vorigen
avond, den weg in naar de brug tvan
Qharenton.
Het onweder breekt uit, morde
hij1, toen hij den donder boorde rom
melen wa,t geeft dit. Indien zij
wil komen, zal het onweder t haar
niet beletten, ik za.l haar naar mijn
huis (brengen, en dan ga ik (mijn plan
uitvoeren. 1
Ondertusschen peilde Joris de duis
ternis, hopend? eene vrouwenge
daante te ontwaren; maar hiji zag
niets. Ep toen hiji op dé aangeduide
plaats aankwam, wachtte hij haar
met ongeduld.
Het sloeg ,elf uur. Niet de minste
stappen troffen zijn gehoor. Hij
stampvoette van gramschap.
Nog nietzeid© hiij1 hiji 'zicjhj zel-
v]en. Zou zij' weigeren mij1 te vol
gen Ah, zoo dat gebeurd©;,
Hij! stond een oogepblik stil, streek
miat de hand oyer het voorhoofd,
waarop groote zjweehdruppelen pa
relden Dan, zij kome of niet,
ik zal handelen. Zij bemint mij niet.
Zooveel t© ergler voor haar. Zij: wei
gert het fortuin. Toch zal ik dianier
tenMaar mijtn brief, stamelde ihjj
beangist, inldien zijheim toont?..,..
Indien mén hem vindt. Maar, wat
zon (die brief? Niets. jWii© zou mij
verdenken? Niemand. Overigens,ik
zal de n-oodige maatregelen pemen.
In plaats morgein 't lapli te vieirlaten1,
laterDé tijd zal mij' niet lang
schijnen, ais ik .datgene in handen
zal hebben, wat ik wil. r
Heb onwielier woedde in volle he
vigheid. De regen viel mét geweld.
Het sloeg half twaalf,.
-Ja„ dacht de meesterknecht, Je
anne zal niet komen' MÜne liefde
beantwoordt zij met Verachting. Dan
sterve mijn© lief deIk ,w:i.l nog .„en
kel aan het fortuin denken.
Te midden va,n den slagregen,
doornat Verliet Joris de hlrug, sloeg
het voetpad in, waar Wij hem den
vorigen avond hebber zien gaan en
trok de vlakte over. In minder dan
een' kwartier bereikte hij' de deur
van wier slot hiji den vorigen nacht
een afdruk genomen had. Hiji trok
uit d«n zak een der ijizeren werktui
gen, wjelke hij! verVa,ardigd had stak
het in de opening van den sleutel
en draaide. De deur ging open en
hiij bevond zich op de binnenplaats
der fabriek-
Zij, is daar, zeide (hij stil tus
schen zijn© geslotepe tanden. Zij
lacht, als zij: denkt, dat ik ginder als
©en onnoozele in het onweder haar
sta. af te WachtenHet is geen lief
de meer, die zij! mij' inboezemt; mij
dunkt, «dajt ik haar1 haat.
Hij ging langs de muren af, om
niejt in het licht der laptaarim, te ko
men en geraakte tot aan de woning
van Jeanpe. Het. gehuil van den
wind en het plassen van den regen
'beletten het .gerucht, zijner voetstap
pen te hooren. Nabij' het paviljoen
gekomen, luisterde hij! .tos,.
Gij Weigert dit huis te Veria,teit,
zeide hiji bij' zich zelve, terwijl zijn
a.angezicht ©en duiVelsche uitdruk
king aannam. fWélnu, gij1 zult, mij
da|tgen© bezorgen, wat ik nopdig heb'
om hét te vernietigen;
Joris tra,d in de broeikast, Waar
mad. Fort-ier 'smorgens hare fles-
schen met petroleum geplaatst had.
Hij na,m er Vier van, stapte naar
het Werkhuis der' schrijnwerkers1, en'
wierp twee dér ftesschen uit op de
houtkrullen en op de ihoopen plan
ken.
Dan nam hij! dé twee andere ftes
schen, liep naar het paviljoen van
Laibrope, drong in het kabinet, pa
ide deuren ingestooten te hebben en
toen pij zich „verzekerd had, dat de
luiken gesloten waren, ontstak hiji
©ep kaars.
Vijf minuten, waren voldoende; om
mét zijne behendigheid vap mecani
cien ©n met behulp van een der werk
tuigen, die hij; den vorigen dag ge-
maiakt had, de kas open te breken.
Dap nam hij' het koffertje, dat - de
plapnen yan de verbeterde machine
hayattei, greep ide bun,dels bank
briefjes, borg ze in hét koffertje
met de plapnen, stak in zijne zak
ken ©enige rollen goudstukken, goot
de twee laatste flcsschen petroleum
op (den vloer uit, en verliet het ka
binet.
Hij liep nu haiastig paar het werk
huis der schrijnwerkers' stak een lu
cifer aan en wierp die in de krullen.
Ten volte gerust gesteld over zijn
zoon, had Labiroue den sneltrein ge
nomen, die hem te negen uur
's avonds ..op het station te Parijs
moeist brengen.
Hij itrad ©en hotel binnen om te
eten. Hier vond hij' kennissen, ver
scheidene ingenieurs der spoorwe
gen, zijne Vroegere kameraden op de
Polytechnisch© School. (Welldra was
men in druk gesprek gewikkeld.
Om palf twaalf eerst verliet La-
broue zijn vrienden.
Het sloég half ©en, toen het rijtuig
AlfofrtVille bereikte. Het onweder
Iduupda nog .altijd voort.
Langs waar? vroeg de koet
sier, Labroue wees hém Jen weg
naar (Ie fabriek, maar de koetsier
vergiste zich en verloor veel tajü.
De ingenieur was uiterst gejaagd.
Eindelijk stapte (hij uit het rij
tuig-
En (hij spoedde zich naar zijn wo
ning. Voor de deur der fahiriek ge
komen. opende hij' deze en trad bin
nen, ploot Ide deur aphter zich en
zonder te blijtven staan, stapte hij
de plaats over naar zijn kameirs.
Jeanne had de (deur hoeren slui
ten. Zij stond schielijk op
Reeds spoedde zij! zich naar de
deur, harer kamer om naar béneden
te gaan, .toen het kind hare kleeren
greep pn uitriep:
Moeder, moeder, gai niet heen,
blijf bij mij.
Madame Eortier nam het kind in
bape armen en daalde snel naar be
neden. Toen zij de deur der kamer
opende en op do plaats trad in den
re,gen, zag zij' eensklaps de duisternis
verlicht door een roo'den schijn (die
van 'jile werkhuizen kwam. Uiterst
ontsteld, liep zij naar de brandende
gebouwen, als zij van uit het pavil
joen, hulpkreten vernam.
Hulp, hulp! klonk het her
haaldelijk.
XVII.
Jeanne was schier ademloos Wei-
dar bereikte zij' den dorpel van het
paviljoen, welks venstens een rooien,
gloed verspreidden Een kreet van
afschuw ontsnapte aan hare lippen.
In de gang .bemerkte zij Joris, met
een mes in .de hand en voor zijne
voeten Labroue uitgestrekt, in zijn
bloed .badend..
De jonge vjquw liet haar kind uit
haire armen glijden.
Ellendige moordenaar, riep zij;
bedoelde dat uw eerloozo brief Gij,
wildet mij verrijken met goud uit
bet bloed opgeraaptElendeling
De meesterknecht sprong op Je
anne toe en greep haar bij dm arm.
Gij verstaat mij nu, zeide bij
met een afschuwelijke schaamteloos
heid. Beter laat dan nooit! (Volg
mij! 1
Nooit
Zwijg, af ik dood uw kindIn
dien gij wilt, da,t het leeft, volgt mij,
en haasten wij ons, want binnen ©eni
ge oogenblikkan is hier alles ver
brand.
De jonge vrouw riep om hulp.
Zwijg, onzinnige, zeide Joris op
gebiedenden toon. .Gij roept dege
nen, die u welhaast zullen besehul-
iiigen.
Mij. mij Mij beschuldigen, sta
melde Jeanne vol angst.
Worrit «srvolpd.)
BH HMRLEMSCNE MOT
ABONNEMENTSPRIJS:
0,03
PRIJS OER ADVERTENTIËN:
1000
"SS- 400 300=?.- 150-H" 110 UT
15
I
