DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
«"li* 4nn ~bS qnn t™h 15r inn b» fin
4111 üUUI3| fill nr all -
Na misdaad, ïergelding.
HAARLEUE ALLEDAGJES
Koningin Emma.
Kindei*huisvesf 29-31-33, Haarlem
BUITENLAND.
BINNENLAND.
MAANDAG I AUG 1080.
33sfte Jaargang Na. 7255
Bureaux van Redactie en Administratie
Sntercommunaai Telefoonnummer 1426.
Voor advertentiën en reclames buiten Haarlem en de agentschappen wende men zich tot RiCARDO's Advertentie-Bureau, N. 2. Voorburgwal 242, Amsterdam, Int. Telefoon 1020.
Politiehonden.
Algemeen Overzicht.
FEUILLETON.
20)
XX
HWE HURLEMSCHE COMMIT
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Haarlem f 1,36
Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1,35
VbjOr de overige plaatsen in Nederland franco per post 1,80
Afzonderlijke nummers 0,03
PRIJS OER ADVERTENT1ËN:
V an 16 regels 60 cent (contant 50 oent) Iedere regel meer 10 cent
Buiten Haarlem en de Agentschappen 15 cent per regel. (Buitenland 20 cent
Reclames dubbel tarief
Dienstaanbiedingen 25 cent (6 regels), driemaal voor 50 cent (él oontant).
1000
Alle betalende abonnés op dit blad, die In het bezit eener verzekeringspolis zijn, zijn volgens de bepalingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor
wijsvinger.
De uitkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Ocean" Bijkantoor voor Haarlem de Nederlandsche Credletbank Nieuwe Gracht 11
15
GULDEN bij
verlies van
één anderen
vinger.
No. 35.
Qp zóón wedstrijd |als die van
'gisteren in het Rrongebouw! komt
het nut van dein politiehond nog
maar half toit z'n recht.
De Leesten zijn er niet zoo op (hun
gemak, en tien slotte is het daar itoch
qok maar spel.
Als het „edbt" is, als er -werkelijk
wat te speuren valt, dan zijn de po
litiehonden op hun Lest, en hoe ze
dan werken, daar hoeft men de cou
rant haast dagelijks maar voor in ±e
kijken,
Intusschen is één ding, vooral hier
Ite Haarlem, haast onbegrijipelijkEn
dat is, dat de Haarlemsche overheid
diets doet, pm het aanschaffen en
dresseeren van politiehonden aan' te
moedigen, of liever nog, om zélf zul
ke honden aan te schaffen.
De gemeente zal zeggen: het op
sporen van misdrijven en misdadi
gers is voor het grootste deel rijks-
Kaak, en inderdaad is het ook
een leemte die aanvulling Vereischt,
dat de Justitie als zoodanig geen
pol i tiehondendlenst nog heeft.
Doch niettemin moet bedacht, dat
ook de veiligheid der ingezetenen
van' de stad op niet geringe wijze
door politiehonden wordt bie-vor-
derd, en dat vele inbraken (we heb
ben nog Zaterdag van een zéér be
langrijke melding gemaakt) door po-
Li tieh onden óf voorkomen óf zeer
spoedig bestraft zouden wórden, om
van de ontdekking van gestolen
voorwerpen nog niet' eens te spre
ken
Al is de verjaardag van Koningin
Enama niet een aanleiding voor
Volksfeesten, zooals Koninginnedag
geeft of Prinsesjesdag zijn zal, toch
gevoelt het volk van Nederland
diep de schuld der dankbaarheid
en de liefde tot deze hooge Vrouw#,
die voor geen gering deel zich erop
mag beroemen, het stamhuis der
Oranje'e en ons Vaderland zoo nauw
te hebben vereenigd in liefde en
aanhankelijkheid wederzijds bij
Vorstinne en onderdanen 1
Wat Koningin Emma gedaan
heeft in de jaren, dat zij onze ge
liefde Koningin Wilhelmina heeft
opgevoed en opgekweekt tot een
vrouw van godsdienstigen wandel,
een vrouw met wijze staatsmans
kunde, een vrouw vol toewijding
en liefde voor land en volk, dat
zal Nederland nooit vergeten.
En dies vieren wij blijde mêe den
jaardag, die de grijze Koningin,
welke eens als jonge Prinses in Ne
derland kwam en die nu als Groot
moeder baar lief en leed in Neder-
land's Vorstenfamilie mèt alle orde
lievende Nederlanders heeft doorge
maakt in ons midden viert.
In Soestdijk is nu d© geheele
koningsfamilie van ons land bijeen,
en wordt morgen de verjaardag van
koningin Emma door Hare dochter
en den Prins, met het kleine Prin
sesje dat Neêrland's hope is, ge
vierd. Wij en al onze lezers onge
twijfeld vereeni«en ons in den geest
met die blije groep, waarin het ver
leden, het heden eu de toekomst
zoo liefelijk zijn vertegenwoordigd,
en wij bidden God, dat Hij de wijze,
kloeke Vrouwe, die ons vaderland
een Koninginne schonk en deze weer
vormde tot een zorgzame Moeder,
nog jarenlang zal beschermen ten
zegen van ous volk, en voor het
geluk van onze Vorstin en Haar
huisgezin I
Het gaat in SPANJE nu bard
tegen hard. De anticlericalen wil
len nu de zialak doordrijven.
Volgens de liaiatstte berichten heeft
Canalejas dein koning de eoschen van
het Vaticaan voorgelegd met de me-
dedoaling, da,tl de Spaansche regee-
ring die onmogelijk kan inwilligen.
De beslissing is derha,lve thans in
handen van d'en jeugdigen monarch,
De ambassadeur |Ojeda moeit reeds
uit Home zijn teruggeroepen.
De minister-president acht een
bireiuik niet meer te vermijden....
1 EEN BREUK.... -
Wat zal dat voor den jongen ko
ning belteekeuen
Zooals te verwachten was, legt
Canaleias het er op aan, om deschuld
vian die blrouk geheel en al op het
Vaticaan te werpen. i
De xegeerimg kan de „voorwaar
den" door het Vaticaan gesteld niet
aanvaarden! Maar zooals wij vroe
ger reeds zeiden, doet Canalejas hier
niets anders dan huichelachtig de
rollen om te koeren en dat waarvan
hij zelf de volle zware verantwoor
delijkheid draagt, te pogen op het
aiticaan te werpen.
Het Vaticoan immers heeft de
Spaansche regoering geen „voorwaar
den" gesteld. Het .heeft alleen een
waarschuwing laten haoren om de
hangende onderhandelingen, die het
van zijn kant met zooveel lankmoe
digheid en inschikkelijkheid heeft
gevoerd, toch zuiver te houden en
spoedig tot een goede oplossing te
la,ten komen.
De eisch om! eerst de besluiten
door ide regeering tegenover de con
gregaties genomen, terug te trekken,
moest wel noodzajkajijfc gesteld wor
den om do onderhandelingen voort
gang' te doen hebben. Want door die
[besluiten 'had do regeering die on
derhandelingen onmogelijk gemaakt,
door te handelen immers of er in'het
geheel geen besprekingen gaande wa
ren en inbreuk te maken op het ter
rein, dat juist door de .onderhande
lingen moest worden omschreven en
afgeperikit.
'Ooik.de organen van de regeering
.leggen heit er natuurlijk op aan, de
valsche en verdraaide voorstelling,
die Canalejas van den loop der ge
beurtenissen geeft verder te ver
spreiden en 'te propageeren.
Zoo .schriji't. de „El Mundo", flat
de H. Stoel geen enkele reden heeft
om eischen te laten hooren, of zich
gebelgd te toone.n.
„Het Vaticaan, zoo gaat. dat blad
dan voort, legt het dus bewust op
een breuk aan, waarvan een ener
gieke en geweldige anti-clcricale ac
tie het gevolg wezen zal, het
blad laat zich hier leelijik in do,'kaart
'kijkenZou het Vaticaan er op zin
nen, zoo gaat hét dan nog verder,
om Canalejas te doen vallen Malar
die is op het oogenbük onmisbaar ein
zijn val zou het begin wezen Van (aan
gewaagd avontuurlijk spel."
Men ziet hier duidelijk uit, hoe
'Vailsch de Voorstelling van de feiten
isMaar tevens moet hier noodzake
lijk het gevolg van (wezen, dat ook de
politieke omstandigheden in Span
je zelf meer en meer verward en
verwikkeld worden.
En'da,t de koning.... gevaar gaat
loopen
De vrijmetselarij houdt den jongen
koning .vast, men zegt zelfs met
financieel© banden: Je groote ban
kiers zouden den vorst» die door bet
spel veel geld moet verloren hebben,
geheel in hun macht hebben gekre
gen. 1
Of bet wa,ar is?.
Canalejas beeft gezegd: ik heb
den Koning! De uitdrukking heeft
iets van het kaartspel.... zon het een
toeval wezen
Het jongste nummer van de „Os-
eepvajtoire Romano" schrijft naar aan
leiding van 's Pausen jongste nota
het volgende:
„De H. .Stoel heeft niet zonder
meer gezegd, de onderhandelingen
niet voort te willen zetten (maar
eenvoudig voo rwa ardelij :k ver
klaard, ze niet te kunnen voortzet
ten, zoolang n.l. de Spaansche regee
ring voortgaat het initiatief te ne
men tot eenzijdige beslissingen op
ieen terrein, waarover de onderhande
lingen juist nog loopen.
„De H. Stoel heeft het recht en
den plicht zijn antoriteit te bewa
ren en kan niet dulden, dat in te
genstelling met de elementaire wet
ten van diplomatieke correctheid, de
Spaansche regeering maatregelen
neemt in kwesti-es, die nog het ónder
werp van' besprekingen zijn en bijv
de religietuse orden buiten bet alge-
meene recht plaatst.
„Derhalve kan de H. Stoel niet
onverzoenlijk genoemd worden; hij
is alleen bezorgd voor zijn waardig
heid en zijn hoogste belangen
We zullen nu moeten afwachten
of de Spaansche regeering het inder
daad tót het uiterste laat komen.
Zeker is, dat het Spaansche Katho
lieke volk yan de overheersching der
Santiclericale sectarissen niet gediend
isKal het djaf op den zwakken ko
ning verhalen? 't Is te hopen van
niet; doch te vreezen
DP DEN BALKAN,
is nu Griekenland, door de komen
de verkiezingen, het land daarop
het meest de aandacht valt.
De leiders der beide groote par
tijen, de heenen Rallis en Theotekis,
zjjn naar Athene teruggekeerd en
onmiddellijk! begonnen met de voor
bereidingen voor de verkiezingen
voor de nationale vergadering.
Donderdag had een samenkomst
plaats tusschen de voormannen yan
beide partijen, wiaar de besprekingen
werden geopend over de yerdeeling
der mandaten, ten einde de verkie
zing te voorkomen van storende ele
menten, die zouden kunnen pogen
van de nationale vergadering een
constituante te maken!
Of die verkiezingen daar ook eer
lijk en precies worden gehouden!
De vraag pf Venizelos candidaat
gesteld za,l wórden werd nog niet
Beslist. De heer Rallis is er voorniet
alleen hem, maar ook andere Kreten
zer leiders, die,tevens Grieksche on
derdanen zijn, in de nationale ver
gadering te kieizen.
Hij is van meening, dat Turkije
niet het recht heeft zich daartegen
te verzetten, wijl dit gelijk zon staan
meit inmenging .in de inwendige aan
gelegenheden van Griekenland en
wijst er op, da,t de Turksche regee
ring wel toegelaten heeft de verkie
zing van prof, Karolides te Smyr
na tot lid van het Turksche parle
ment, hoewel deze Grieksch onder
daan is.
Theotokis daarentegen wenscht
hét stellen1 van de candidatuur van
Kretenzer leiders te vermijden, om
de beschermende mogendheden niet
te ontstemmen. Hij is voornemens
Venizelos den raad te geven, geen
candidatuur te aanvaarden.
Dat kan dus nog roering geven
Slechte oogst in Frankrijk, 't Is
in Frankrijk allerergst met de vooruit
zichten van den oogst. Het hoofdpro
duct van den Franschen landbouw, de
tarwe, die gewoonlijk de helft van de
landbouwproductie (4,667 mülioen Crs)
bedraagt, heeft door verschillende om
standigheden wel het meest geleden» In
de eerste plaats door de insecten, ge
volg van den zachten winter; vooral in.
het midden van Frankrijk en in eeni-
ge departementen van het Noorden. Ve
le akkers lijden van de roest, op andere
verdwijnt de oogst onder èen overvloed
van wilde peulgewassen. Men schat den
vermoedetijken oogst op niet meer dan
110 millioen H.L. De haver valt insge
lijks tegen ten gevolge van de voch
tigheid. Ook het hooi heeft veel van
de overvloedige regens geleden. Op vele
plaatsen ligt het te rotten. Een ander
zeer belangrijk product van den Fran
schen landbouw, de aardappel, die an
derhalf millioen H.A. beslaat, onder
vindt veel nadieel van de phytaphora in-
festans, die rotting medebrengt. De wijn
bouw, die pas een geweldige crisis heeft
doorgemaakt en waarvan men dilt jaar
goede vooruitzichten koesterde, lijdt
nog meer door de overvloedige voch
tigheid dan ide andere voortbrengselen:
overal hoort men klachten over ziek
ten in den wijnstok, die te lijden heeft
van verschillende cryptogam en. In 't
geheel wordt de oogst op 2 milliard
francs minder geschat dan in normale
jaren.
Een socialistisch veemgericht» In
socialistische kringen te Brussel heerscht
groote opgewondenheid over de houding
van den sociaiistischen grootkapitalist
Grimard, die betrokken is bij de zaken
van den bekenden houder van speel
holen Marquet en rechtskundig advi
seur is van den groot-financier Empain.
Grimard is bij een hof diner gast ge
weest van den koning en de koningin.
Donderdagavond had hij zich voor den
hoogen raad der Brusselscihe partijge-
nooten te verantwoorden, en persoon
lijk was Grimard verschenen. Hij ver
klaarde, dat hij alleen naar het hof
was gegaan omdat zijn ambt als wei
houder dat van hem vorderde. Over
zijn speelholzaken met Marquet sprak
hij niet. Daarentegen verklaarde hij
met betrekking tot de Empain-aan-
klacht, dat hij thans niet meer bij
de zaken van Empain is geïnteres
seerd". De andere socialistische groot
kapitalist Van der Velde, verlangde
daarop, dat het veemgericht zich door
deze verklaring bevredigd zou verkla
ren en morrend gehoorzaamden de
veemgenooten. De kwestie omtrent het
op bezoek gaan bij het hof zal op een
partijdag bijzonder behandeld worden,
Afstempelen van menschenDe
Engelsche minister van Handel, Sid
ney Buxton, ontving dezer dagen een
deputatie van zeelieden, die hem ver
schillende bezwaren, voorlegden. Voor
al beklaagden zij zich er over, dat bij
de leden der „Shipping Holders Fede
ration", een vereeniging van reeders,
het gebruik ontstaan is havenarbeiders
en zeelieden af te stempelen, wat ge
schiedde met een gummïstempelEen
der leden van de deputatie verklaarde,
dal iemand, die niet afgestempeld is,
in Antwerpen geen werk op Engelsche
schepen kan krijgen!
Alwfeer een cycloon! Uit da buurt
van Milaan komen berichten van ge
weldige verwoestingen door een cy
cloon, die vergezeld ging van sneeuw
buien. De Po-vlakte is totaal ver
woest en lawines hebiben de toegangs
wegen tot de bergen versperd.
De opstand in Cuba. Het schijnt
al gedaan te zijn met de operette-op
stand op Cuba. De leider van deae
onbekookte onderneming was zekere
„generaal" Miniet, die geholpen werd
door „generaal" NicoLaas Salazar.
Nu is blijkens de berichten, ingekomen
van regeexingspatroubles, die ter ver
volging van de opstandelingen muren
uitgezonden, „generaal" Salazar gedood.
Hij sneuvelde bij een aanval op een
hoeve, een 30 K.M. van Santiago. En
„generaal" Miniet, de hoofdman der
opstandelingen is met zijn volgelingen
gevangengenomen. Hij werd in zijn
kamp verrast door de mannen van lui
tenant Castillo, die een regeeringspa-
trouille aanvoerde.
Een poort moet open of dicht
zijn! De vorst van Solms-Baruth en
de gemeente Friedriehshof in Duitsch-
land, voeren reeds 5 jaar lang strijd
omdat die vorst zijn bosschen, ■waar
door verschillende openbare wegen
gaan, afgesloten heeft om het wild er
binnen te houden. Op de wegen liet
hij poorten oprichten en aan elke poort
werd een papier aangeplakt, waarop
te lezen stond, dat ieder, die de poort
openliet, gestraft zou worden met een
boete van 30 Mark. De 'inwoners van
Friedrichsdorf waren natuurlijk zeer
ontstemd over deze belemmering van
het verkeer, die de vorst met toestem
ming van de politie op de openbare we
gen opgericht had. Eén aan de auto
riteiten gezonden bezwaarschrift had
geen succes. De menschen, die de poort
openlieten, werden door de rechtbank'
te Boxuth veroordeeld tot de 30 Mark
boete. De rechtbank te Potsdam sprak
echter de veroordeelden in hooger be
roep vrij. De strijd duurt nu lustig
voort; de menschen, die de poort open
laten, worden in eerste instantie ver
oordeeld en in! tweede instantie geregeld
vrijgesproken.
Do Londensche tandarts-moorde
naar gearresteerd» De Londensche moor
denaar Dr. vrippen, die zijn vrouw
in stukken sneed en met een artdere
vrouw op de „Montrose" naar Ameri
ka vluchtte, is bij aankomst in Canada
gearresteerd. De draadlooze telegrafie
had hem verraden! Toen de „Montro
se" Father Point naderde, werd Clip
pen hoe langer hoe onrustiger en ze
nuwachtiger. Hij werd streng bewaakt
Een aantal gewapende Canadeesche de
tectives kwam aan boord met inspec
teur Dew, die verkleed was als loods.
Crippen, die op het dek heen en wee*
liep, gaf blijk dat het ongewone aan
tal loodsen hem verbaasde; voordat hij
echter van zijn verbazing bekomen was,
stapte Dew pp hem toe en zeide op
dramatischen toon„Crippen, gij zijl
mijn arrestant". Hij bood geen weer
stand; juffrouw Le Neve Viel flauw.
Zij werden beiden In een hut opgeslo
ten. Waarschijnlijk zuilen zij tot den
strop veroordeeld worden»
De Koninklijke Familie.
De Koninklijke familie vertrok
ZaWdaemiddaa om 3 our van Apel.
XVI,
Daar ide fabriek zoo afgozonideri
Mg, was alle hulp nutteloos ge-
woestor was niets moer te redden,.
Ruiten de stallen en Eet koetshuis,
wfcfc alles verbrandDei spuiten
stortten over de gloeiende puinen eon
stroom water maar vender was er
niets meer aan te doen
De soldaten, welke van het fort
gekomen waren, beerden naar Cha-
rénten terug
De menigte, voor de .verbrande fa-
Ürieb vergaderd besprak de verdwij
ning van Jeanne Allen waren hét
eens om haar te beschuldigen Nie
mand twijfelde of zij was de plich-
tige Het onweder w,as voorbij, de
donder rommelde nog in de verte(ie
vein.d dreef de laatste wolken wieg:
eene vaile tint, die in het oosten te
gen de duisternis afstak, kondigde
den opkomenden dageraad aan
Jeanne, ontsteld en als waanzin
nig' met haren zoon in de armen
voqrtivluchtend, liep over ide velden,
door den rooden weerschijn der bran
dende fabriek verlicht, yoortin ha
ren verwarden geest slechts een en
kel gedachte bewarendzoo snel mo
gelijk zich vandaar te verwijderen,
Recht door, zonder te weten waar
heen, stapte zij! voort totdat zij ten
laatste uitgeput, hijgend, op hare
beenen wankelende zich op den gra-
zigen1 oever eenjer gracht liet heer-
vallen. Dan eerst durfde zij- een
vluchtigen blik achter zich slaan en
zag niets meer aan den gezichteinder
dan eene groote roode klaarte, die
den hemel ails met 'den weerschijn
der ondergaande zon verlichtte.
Zij hield haar kind nog steeds te
gen hare borst gedrukt. Zijne Moe
deren waren doornat. De arme kleine
maakte eene beweging. Jeanne sid
derde en bedekte zijn gelaat met
kussen, terwijl zij aan zijn oor fluis
terde
George, mijn lief kind, mijn lie
veling.
Het kind .opende de oogen.
Moeder, ik ben koud, zeide hiet
kind.
Zijt gij koud? mijne lieve,
sprak de ongelukkige, wij zullen een
iweinig wandelen om) u te verwarmen.
En zij zette den kleinen knaap op
den grond neer, stond zelve op en
volgde den grooten weg
(Waarheen te gaan Vroeg Ide
arme moeder zich met wanhoop af,
Wat doen? Ik ben gevlucht [Waar-
om. Ik heb schrik gehad. Waarom
Kon men mij! mét een schijn van
(waarheid beschuldigen Zou men mij
waarlijk niet geloofd hebben
Eene huivering liep haar door )de
heden. Zij herinnerde zkdi.de woorden
van Joris.
Ik heb mijne voorzorgen genomen,
had de ellendeling gezegd. Alles zal
u beschuldigen..
Ja, kreunde zij', zij had gelijk,
men zal mij! beschuldigen. Men zal
zich mijn onvoorzichtige woorden
herinneren. Die woorden zijn mijne
veroordeeling. Ik ben verloren! Ik
moet nog verder vluchten.
En zij wilde George medesleepen.
Mijn paard! weende het kind.
Jeanne nam het speelgoed op en
ha,ren zoon bij' de hand leidende ver
volgde zij1haren weg.
Waar gaan Wij1 naiar toe; moe
der?" Vroeg het knaapje.
Ik weet het niet, mijn lieve.
Het kind stapte voort en de moe
der herhaalde nog altijd
[Waart naar toe [Wat zal er van
ons geworden
Dikke tranen biggelden over hare
wangen. Langzamerhand kwam de
dag op. De zon steeg glanzend en
blijde aan den gezichtseinder, alsof
zij' de aaide voor den stormachtigen
nacht wilde vergoeden. De weg ,was
nog altijd eenzaam. Jeanne staarde
met hare betraande ooigen in de verte
en aanschouwde voor zich uit den
eindeloozen weg. Eensklaps stond zij'
stil. Aan een voetpad, dat een bosch-
je na,ast de baan doorkruiste; ?ag
zij twee gedaanten. Het waren twee
gendarmen te .paard.
Eene vrouw, in lompen gehuld,
stapt© met geboeide handen voor
hen op.
Jeanne sidderde. Zij dacht dat zij
de onschuldige, de eerlijke vrouw;
zich reeds als een brandstichster, al
dus geboeid, tusschen de wtetsdie-
naars zag opgebracht worden. De
vrees greep haar aan.
Zij1 nam George haastig, in hare ar
men en ging zich in het boschje ver
schuilen. Eenige stappen in het kreu
pelhout zijnde, hield zij stilzij keer
de zich om en bespiedde den weg door
de takken en bladeren heen. Weldra
hoorde zij' het regelmatige getrapt
pel der paarden, en zag de vrouw
en de gendarmen voorbijgaan.
Een nieuw© siddering beving ha,ar;
zij zette zich neder op het vochtige
gras, om zich (beter te verbergen
Het kind begreep niets van die
vreemde houding: het wilde spre
ken, maar zijne moeder drukte vol
schrik hare hand op gijn lippen en
dwong hem alzoo te zwijgen. De
gendarmen verdwenen langzaam in
de verte met hunne gevangene, Je
anne wachtte nog. Angstvolle ver
schrikkelijke gedachten kwelden ha
ren geest., Zij1 was de wanhoop nabij.
En nochtans, ik ben onschul
dig zeide ziji bijna luiddie ellende
ling, lieaft al die grjuwelen begaan, en
ik moet m'iji verbergen. Ik werd be
schuldigd Ik, die nergens Bchuld
aan heb!
Na een poos vervolgde zijl sidde
rend
Onschuldig ben ik, ja, maar ik
had den zin van dien eerloozen brief
moéten begrijpen en de politie ver
wittigen. Ik was de bewaakster van
de fajbriek. Ik had niet mogen vluch
ten; ondanks alles had ik modten
blijven op mijn post» Ik was erbij,
gelijk die ellendige moordenaar, toen
de rassier, voor het vertrek van
mijnheer de rekeningen voorlegde.
Waarom héb ik mij niet herinnerd,
dat de som' van ongeveer twee hon
derd duizend frank; waarvan hij in
den brief spralk, zich juist in de kas
bevond Waarom heb ik mij! niet aan
hem vastgeklampt en uitgeroepen:
„Hier is de schuldige" Hij zou
mij gedood hebben.... Welaan, het
ware immers beter geweest, dat ik
dood ware, dan tegenover eene zoo
afgrijselijke verdenking te staan,
zonder mij1 te kunnen verdedigen
De kleine George onderbrak die
pijnlijke overweging.
Lieve moeder, zeide het kind,
ik hek' honger.
Die Woorden troffen de ongeluk
kige moeder. Haar zoon had honger
Hoe zou zij hem voedsel geven Zij
tastte haastig in den zak van haar
Meed, waar zij hare beurs hoopte
te vinden. HelaasZij had haar geld
lallen liggen.
Alles slaat mij tegen, stamelde
Jeanne, alles drukt mij neer, alles
verplettert mij-
Het kind herhaalde:
Lieve moeder, ik heb honger.
[Wh moeten nog wat voortgaan,
mijn liefste, antwoordde Mad. For
tier met snikkende stem wij zullen
weldra aan een dorp zijn, waar ik
eten voor u zal koopen.
Ik ben vermoeid, moeder, ik
kan niet meer gaan.
Ik zal u dragen, mijn liefste.
Zij na,m haar kind in haar armen
en keerde terug op den weg» Steeds
ging zij recht door, zij was echter
Bdemloos, hare krachten begaven
haar. Eindelijk was zij het boech
door en in een vlakte ontwaardde
zijl Verscheidene huizen. Een dorp!
Zij versnelde den stap. Op eenigen
Bfstand van de eerste huizen bleef
zij staan en zette het kind ter aarde
neder,: hare krachten waren uitge
put»
Tracht een weinigje te loopen,
mijn liefste, zeide zij. George wilde
weL, maar zijne gezwollen voetjes,
beletten hem jbe gaan,
[Wilt ge hier een wteinig wach
ten, zedde Jeanne tot haar zoon; ik
zal iets gaan halen pm te eten.
Ja» moeder,
(Wordt vervolgd
