DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
J
HAARLENISCHE ALLEOAGJES
BUITENLAND.
Kinderhuisvest 29«38®33, Haarlem
Onze Roomsche scholen.
Gemengds Bustenlandsche berichten
VRIJDAG 5 AUG 1910.
33ste Jaargang Ho. 7259
Bureaux van Redactie en Administratie
Intercommunaal Telefoonnummer 1426.
Voor advertentiën en reclames buiten Haarlem en de agentschappen wende men zich tot RICARDG's Advertentie-Bureau, N. Z. Voorburgwal 242, Amsterdam, Int. Telefoon 1020.
Dit nummer bestaat
uit twee bladen.
EERSTE BLAD.
Ons Geïllustreerd Zondagsblad.
Het plan-Lasschuit inzake ver
betering bij de Amsterdamsche
Poort.
Algemeen Overzicht.
HIVE HMRLEMSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Haarlem f 1,35
Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1,85
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1,80
Afzonderlijke nummers 0,08
PRIJS DER ADVERTENT1ËN:
Van 16 regels 60 cent (contant 50 cent) Iedere regel meer 10 cent
Buiten Haarlem en de Agentschappen 15 cent per regel. (Buitenland 20 cent
Reclames dubbel tarief
Dienstaanbiedingen 25 cent (6 regels), driemaal voor 50 cent (k contant).
1000
Alle betalende abonnés op dit blad, die in het bezit eener verzekeringspolis zijn, zijn volgens de bepalingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor:
■sir ioo=- m-s?*- ion ion oa
werken.
wij 8 vinger.
is
GULDEN fag
verlies van
één anderen
vinger.
De uitkeerlng dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Ocean" Bijkantoor voor Haarlem de Nederlandsche Credietbank Nieuwe Gracht 11
I- Platen: De vliegtocht ta Hee-
renvaen (6); het nieuwe retraiten-
huia te Noordwijkeriiout (3); de
vraesalijhe oudermoord te Lochem:
de pleiziertacht der R. K Metaal
bewerkers te Rotterdam (2); een,
nieuw reddingsappaxaatgeallus-
streerde anecdoten (3).
II. Tekst: De eerste vliegproeven
im NederlandHoogmoed komt vóór
den val (slot); het retraitenhuis te
NoordwijkerhoutSchoonmama als
rejdder in den noodUit hot dagboek
van een Franschen priesterTer elf
der ure (slot).
No. 39.
en goedkooper werk nog verkregen
zal worden dan met de lapmiddeltjes^ dóe
door den Dir. van Oi W. worden voor
gesteld.
Eerstdaags bereikt' dit nieuwe plan
van den heer Lasschuit 't College van
B. en W.
Wij zijn benieuwd, wat die er van
zeggen, zullen
Mijn plan, zei de heer Lasschuit,
heeft 't voordeel, dat het veel goed
kooper is en de veiligheid Ier plaatse
beter waarborgt.
Inderdaad, bij het bezien van dit
■ieuwe plan en het vergelijkend met
dat van den Directeur van O. Wi. moe
ten we dit ten volle beamen.
We zijn dan ook' verheugd, dat de
Haad Woensdag niet dadelijk de ge
vraagde f81000 heeft gevoteerd, doch
den heer Lasschuit in de gelegenheid
heeft gesteld alsnog diens nieuwe plan
ia te dienen.
Laten wij beide even nader bezien:
De Direateur van O. Wl had zich de
verbetering bij en om de Amsterdam
sche Ploort als volgt gedacht:
De bestaande brug vóór de Amster
damsche Poort zal behouden worden,
doch alleen voor (voetgangersverkeer be
stemd zijn. Zij zal echter omgelegd
moeten worden, waardoor de brug van
de E, S. M. over den Heerensingef
bomt te vervallen.
Ten Noorden van deze brug, dus aan
4e zijde van den spoorweg, komt een
nieuwe brug .van 13310 M. breedte,
waarover van den Heerensingel in een
boog vóór de Ploort langs, da beide lij
nen der E. S. M. geleid worden.
Olver dezen brug zal ook het rij- en
voértuigmverkeer moeten plaats heb
ben.
i Door deze nieuwe brug kal de daar
naast liggende oude brug (over. de Am-
st*rdamsche Vaart) verplaatst moeten
•worden en op 10 M. breedte ge
bracht worden. Tengevolge van deze
werken zou ten slotte de Amsterdam
sche Vaart aan de Zuidzijde worden
aangeplempt» f
De heer Lasschuit ïs bij het ont-
pen van zijrt plan uitgeg]aan van de vol
gende gedachte:
Het leiden der twee tramlijnen over
die brug zal een blijvend gevaar ge
ven.
Immers gaat een tram naar en komt
een auto van Amsterdam, dan zien bei
de voertuigen elkaar niet, juist op het
triTïcke moment, n.l. wanneer zij bei
de de Amsterdamsche Poort naderen.
Gevaarlijk is pok het kruisen van twee
trams op den drukken verkeersweg bij
de Ploort enz.
Verder zijn de werken zeer duur.
Men kan gerust zeggen, dat twee nieu
we bruggen gebouwd moeten worden en
een omgelegd, verder moet er gedempt
worden, enz.
Do heer Lasschuit wil nu al die be
zwaren ondervangen door één brug te
slaan, die zich over een flinke breedte
uitstrekt en waarop de Poort rechthoe
kig zal staan. Eén lijn der E. S. M.
wordt langs de noorderzijde der brug
en ten Noorden der Poort geleid, waar
ook zich stadwaarts begevende rij- en
voertuigen zich over zullen bewegen,
terwijl de andere lijn geleid wordt ten
Zuidten van de Ploort en over het Zui
delijk gedeelte der brug, waar ook
langs trekken de rij- en voertuigen die
de stad verlaten. Het voetverkeer kan
dioor de Poort plaats hebben.
Men zal begrijpen, dat botsingen op
deze wijze vrij wel onmogelijk worden,
en het verkeer zeer geleidelijk zal kun
nen plaats hebben. Terwijl bovendien,
naar het ons voorkomt, veel degelijker
Iédere .parochie in Haarlem hare
eigen Katholieke school
Ziedaar het ideaal, waarnaar se
dert jaren wordt gestreefd, en dat
zoo mogen wij! gerust zeggen een
der ernstigste wenschen zou vervul
len van onze mee s t-eer bied w aaijdi ge
geestelijks .overheid
Degenen, die zich den toestand
onzer Roomsche scholen van eenige
jaren terug herinneren, kunnen met
groote voldoening zeggen, dat Haar
lem in dit opzicht belangrijk is voor
uitgegaan op den goeden weg
De bouw van de St Canisius-
scliool in de parochie van Li
Vrouw is een blijde gebeurtenis ge
weest: de houw van een nieuw©
school in de parochie van Sint Bavo,
reeds begonnen, geeft getuigenis van
Roomschen moed, Roomsche offer
vaardigheid en hét ernstig streven
om te doen wat men kan met lie he-
besehikbare middelen:en zelfs wel
méér dan dat! En dat ook de St.
Josefsparochie reeds jden eersten stap
heeft gezet naar een eigen parochi
ale school al was het 'dan ook
een dure stap is bekend.
Met deze feiten voor oogen is het
geoorloofd, met blijden moed de tpe-
komst in te zien, en de hoop uit tte
spreken, dat ook Haarlem ten slotte
niet langer zal achterblijven in het
aifdoen dier eereschuld aan het
Roomsche kind, die bestaat in het
verschaffen van voldoende ge
legenheid voor alle Katholieke
kinderen, om Katholiek bijzonder on
derwijs te volgen.
Eép dingt is er, dat in dit opzicht
echter de toekomst niet zoo hoopvol
doet inzien.
En dat is het feit (in het zesde
jaarverslag der „Commissie van: hij-
stand in '.t financieel beheer der
R. K. Parochiale Jongensscholen"
met nadruk vermeld)|dat in dp laatste
jaren dp bijdragen van Roomsch
Haarlem voor deze Commissie gere
geld afnemen. i
Tégen f 5196.92 in hét jaar 1908,
Waren1 die bijdragen f 4869.60 iiT
het jaar 1909.
Inderdaad is die achteruitgang
vak belang, te meer, omdat ze niet
een voorbijgaand© blijkt te zijn, maar
een gestadige, naar de cijfers der
voorafgaande jaren getuigen.
Moet hieruit echter gteeonclucLeexd
worden, dat de belangstelling van
Haarlem's Katholieken in hunne on-
depwijsbelangen te .gering is
(Wij1 méenen, in alle bescheiden
heid, dat die klacht wat al te pessi
mistisch. is. En dat ermee wordt
voorbij .gezien, hoeveel door onze Ka
tholieken ook in ander opzicht nu
moet worden opgebracht voor de
Roomsche scholen. jWat door de
stichting der nieuwe parochiale
scholen, nu in wording, natuurlijk
nog zal vermeerderen, en wat zonder
eenigen twijfel merkbaar zal wezen
in het eindcijfer dat de „Commissie
voor de Jongensscholen" op het ein
de van volgende jaren vermelden
kan als het totaal barer inkomsten
Waar reeds zooveel wordt ge
vraagd en gedaan voor verschil lende
doeleinden, kan men toch niet in
gemoed© onze Haarlemsch© Katho
lieken in het algemeen een afkeu
renswaardige lauwheid verwijten
dunkt ons maar zou het nuttig
kunnen zijn eens na te gaan, welke
andera redenen kunnen hebben bij'
gedragen ér toe, dat de bijdragen
voor het Katholiek Bijzonder On
derwijs aan de „Commissie van bij
stand" in het vorig jaar weer ver
minderd zijn.
En we noemden als zoodanig in de
eerste plaats de stichting .der nieuwe
school in de O. L. Vrouwe-parochie,
die dan toch ook als alle Room
sche werk voor het kind en voor
allerlei geestelijk belang door de
liefdegiften van de Katholieken voor
't! meest moet worden onderhouden
Wellicht is een andere reden te
vinden in het gemis aan nieuw! bloed
in de rijen der ijveraars
Het meerhtedoelde jaarverslag
wijst erop, dat het getal der contri
buanten in de parochies d.w.z
der vaste bijdragen overal af
neemt Dit is een gewoon verschijn
sel, wanneer de ijtver dergenen die
zich tot taak hebben gesteld, im
mer nieuwe contribuanten aan te
werven, gaat (verslappen.
En zonder nu ook maar een scha
duw van verwijlt te willen; werpen
op de ijveraars en hunne medehel
pers in de verschillende patrochies,
kan door een natuurlijke oorzaak
verklaard, worden,dat zonder weer
eens een buitengewone, nieuwe, de
aandacht trekkende poging om de
zaak van het Roomsche Onderwijs
vooruit te duwen tenslotte de sleur
en de gewoonte langzamerhand ertoe
brengen moeten, de belangstelling te
doen dalen
[Wanneer wij! dus in deze regelen
eens een warm beroep doen op onze
Katholieke burgerij, om den kring
der ijveraars zoo mogelijk te ver-
grootem en om ieder in eigen om
geving eens rond te zien naar nieuwe
weldoeners, die een offertje voor de
Roomsche scholen willen brengen,
dan sluit dat niet uit dat wij! daar
nevens zoudein wenschen eens iets
nieuws .voor den dag te brengen,
waardoor alle aandacht; en dus
tevens belangstelling weder op
nieuw op het noodzakelijke werk
der Roomsche scholen word© geves
tigd,
En als een bijdrage daartoe willen
wij de aandacht vestigen op twee
instituten, die in ander© plaatsen
met veel vrucht en succes bestaan.
Dat is vooreerst het werk van den
„schoolpenning," of van „het derde
zafeje". In de hoogmissen wordt in.
sommig© plaatsen, na de twee ge
wone collectes voor de kerk en de
armen1, met een „derde zakje" gecol
lecteerd of wel elders wor|dt aan den
uitgang der kerk door de school-col-
leetanten om eeln gift voor de scho
len gevraagd: en het is eigenaardig
dat het zakje „voor de Roomsche
school" even gul en algemeen be
dacht wordt als de beide andere,
en dat ook de collecte bij! den uit
gang der Kerk heel spoedig is inge
burgerd, zoodat de kerkbezoekers ge
regeld al vóór het opstaan Van hun
ne plaats hun gift hij1 de hand 'hou
den om die bijl de deur 'te (offeren aan
den daar, geposteerden collectaïit.
Nevens de directe opbrengst van
deze collecten is het telkens weer
komen van den collectant of het
Slaan aan den uitgang der kérk een
indirect voordeel, doordat de herin
nering aan hét werk der Roomsche
scholen en aan de behoeften ervan
levendig blijft.
Een tweede .instituut dat wij' el
ders met succes zagen toegepast, is
dat van da „busjes" voor den school
penning.
Tuberculose:-bestrijders,^ vakantie
kolonies en andere nuttig© werken
ten hate van lichamelijk welzijn
overstroomen ons met busjes in win
kels, koffiehuizen en op allerlei pu
blieke plaatsen, waarin men onze bij
dragen vraagt. jWjat zou er dan te
gen zijn, om voor dat grootste en al
lernoodzakelijkste werk dei' Room
sche scholen, een werk ten bate der
onsterfelijke ziel van het kind, een
bijdrage te vragen door middel van
een spaar'busje .dat door de ijve
raars wordt gebracht in die huishou
dens, waar men voor de Roomsche
scholen belangstelling voedt?
Op hét 'eerste .gezicht lijkt dit
werk onpraetisch, althans niet de
moeite loonend. iWÜ kunnen echter
verzekeren, dat het de moeite die er
aan besteed moet worden ten volle
loont, dat de opbrengst niet onbe
langrijk is, en dat èn bij feestelijke
gelegenheden, èn hij partijtjes, èn
bij! verjaardagen, èn bij buitenkans
jes, het „busje voor de Roomsche
school", dat altijd hij de hand staat,
in tal van huisgezinnen mild wordt
bedacht
tWaarschijnlijk zal menig .ander
voorstel ta doen zijn, om de belang
stelling levendig te houden en de
offervaardigheid der Katholieken
voor de Roomsche scholen aan te
wakkeren.
Mocht iemand een plan daartoe
hébben: wijl geven gaarne de gele
genheid dat hier uiteen te zetten
[Wij hebben met het bovenstaande
in hoofdzaak bedoeld nog méér be
langstelling te wékken voor het
werk onzer Roomsch© scholen en op
nieuwe wegen te wijzen waardoor
misschien nog meer dan tot nu en
met grooter succes dan in het afge-
loopen jaar, de noodzakelijk© steun
der Katholieken voor het allernood
zakelijkste der Katholieke werken
kan worden gevraagd.
Mogei althans het eerste door ons
artikel worden bereikt!
Vandaag eerst eens een woordje over
ons zusterland BELGIË, en wel met
name over de veelbesproken
MINISTER-CRISIS
zooals door de liberal e bladen met veel
ophef het gelijktijdig ontslagnemen van
DeLbeke en baron Descamps wordt ge
noemd.
Over Delbeke's ontslagname heet het
in de liberale bladen, dat hij ruzie heeft
met den koning en zijn mede-ministers,
omdat hij te duur is in zijn beheer.
En van baron Descamps schrijft men
zoowaar openlijk, diat hijonbe
kwaam wordlt geacht om de nieuwe on
derwijswet te verdedigen»
Het is wel curieus, dat men ten op
zichte van de KathoMeken, ook in Bel
gië zoo goed ais elders, zich in de
liberale (en neutrale, naschrijvende of
-knippende) pers alles schijnt temo
gen veroorloven»
Noch het eene, noch het andere is
het geval: er is geen schijn of scha
duw van»
De heer Delbeke heeft niet alleen be
sloten om zijn portefeuille neer te leggen,
maar ook zijn mandaat als Antwerpsch
afgevaardigde. De minister zegt thans
definitief vaarwel aan het politieke le
ven, enlcel en alléén om gezondheids
redenen.
De heer Delbeke was van plan om
reeds daags na de verkiezingen heen
te gaan; vóór 22 Mei (den verkiezings
dag) wilde hij niet aftreden omdat men
een persoonlijke campagne tegen hem
op touw had gezet, toch hadden hem
de geneesheeren voor dien datum een
algeheels rust voorgeschreven.
En alleen om1 die reden is Delbeke
thans heengegaan, nadat hij hierover
herhaaldelijk met den koning had ge
confereerd. Zaterdag j.l. werd hij we
derom door een hevige ongesteldheid
overvallen, die meer dan drie uur aan
hield en hem het definitief besluit deed
nemen.
En wat baron Descamps betreft, het
was bekend dat deze kunstminnaar,
wiens werk voor het grootste gedeelte
de Brustselsche tentoonstelling is, in het
minis,teriëele leven niet veel zin had,
althans voor het administratieve van
zijn departement absoluut niets gevoel
de.
Daarenboven: is Descamps juist ©en
der slagvaardigste en béste Katholieke
sprekers, zoodat ook in dit opzicht
geen schaduw van twijfel overblijft, dat
hij |alleen om' particuliere redenen1 (heen
gaat
Maar nog eens: deze twee mannen
zijn ministers uit een Katholiek ka
binet, dn tegenover Katholieken komt
het er in de liberale pers op een leugen
meer of minder niet aan!
Dait ziet men wel aan SPANJE!
Daar heeft nu bijvoorbeeld de cor
respondent van de „Nieuwe Rott. Ct."
te Rome, zooals we hier al kortelings
hébben medegedeeld, zoo duidelijk mo
gelijk uiteengezet met de woorden van
©en Vaticaanschen prelaat, dat het recht
in den strijd van
CANALEJAS TEGEN DE KERK
absoluut aan de zijde van het Vati-
caan is
Maar meent u, dat diezelfde courant
nu ophoudt met Conalejas en zijn anti-
clericalisme te verheerlijken?
Absoluut niet!
D© lastercampagne tegen de Room
sch© ikerk gaat door, en het verwon
dert ons alleen, dat we nog niet in
dit liberale blad het verhaaltje hebben
gevonden van een kloosterzuster, die
in Madrid door hare medezusters zóó
is mishandeld, dat ze aan de gevolgen
is overleden!»...
Ja, inderdaad: het verhaaltje komt
voor in een Paxijsch anticlericaal
blad, het „Journal", en het is zeker
door de „N. R. Ct." over het hoofd ge
zien, anders genoten de liberale lezers
er ai van!
Nu moeten ze zich vergenoegen met
het belangrijke bericht, dat een „Je
zuïetenpater" zijn prior bij ongeluk
de j,N. R. Ct." twijfelt daar echter
blijkbaar een beetje aan heeft dood
geschoten.
Enfin, 'tis dan toch nog w&t!
Onder ons „Laatste Nieuws" meid
den we gisteren dat de Spaansche re
geering de grootsche Katholiekenbetoo-
ging te San Sebastian verboden heeft*
Natuurlijk
Gemeld wordt, dat Lerroux met zijn
beruchte anarchisten nu een tegenma-
nifestatie zal; houden.
Let op, dat Canalejas deze niet ver
bieden zal!
Intusséhen moet men zich van de
manifestaties der baskische katholieken
niet te veel' voorstellen.
In manifestaties zijn de Spanjaarden
even sterk als de Franschen.
Maar overigens
Uit Barcelona wordt aan de „Croix"
geschreven:
„Wij zijn nu een jaar na de bloe
dige week; de anarchist Lerroux ver
heerlijkt in zijn blad deze week als
het begin van een nieuw glorievol tijd
perk, en wat deden 9e Katholieken?
y,Men heeft eenige aparle pogingen tot
organisatie aanschouwd; de kloosters
zijn heropend en overal is eerherstel
gébracht; maiar de mannelijke daad,
die de aanstichters van het bloedbad
zon kunnen ontmaskeren en de partij,
welke het gesticht heeft, zou kunnen
verpletteren, is achterwege gebleven. Nu
loochenen de misdadigers de meest
schandelijke feiten en voor 't overige
beroemen zij zich op hun werk.
„Van zulk een stand van zaken hete
ben de radicalen geprofiteerd; zij heb
ben de overwinning behaald bij de ge
meenteraadsverkiezingen en daarna bij
die voor de Kamer. Wel heeft de val
van het Ministerie-Mauna deze victorie
begunstigd; maar de Katholieken had
den zich beter kunnen inspannen om
ze te voorkomen. Zij hebben zich hee-
lemaal niet ingespannen."
Over den algemeenen toestand des
lands schrijft de correspondent nog:
Ongetwijfeld spannen véle Katholie
ken zich in om dé onverschilligheid
van dift volk, dat zijn zeden, en gébrui
ken nog naar! den godsdienst richt, maar
overigens in zijn sociaal leven buiten
den invloed van het Katholicisme ver
keert, te overwinnen» Talrijke vergade
ringen zijn ér b.v. gehouden legen de
neutrale school en hef resultaat ervan
was niet slecht» Maar de massa blijft
onverschillig."
Helaas!
Dit, en dé droevige houding van den
Katholieken Koning, zal Spanje'» ver
derf worden!
Inderdaad een droeve houding
De anticlericale bladen verkneute
ren zich al van de pret, want het
berioht gaat als een loopend vuurtje,
dat er onderhandelingen gaande lijn
om
ALFONSO XIII NAAR ROME
te krijgen. Niet naar bet Vaticaan
natuurlijk, maar naar het Quirinaal!...
„Zijne Katholieke Majesteit" zou
dan de eerste Katholieke koning zijn,
die den Paus de beleedign g aandoet,
bij den jroover der Pauselijke Staten
in de geroofde hoofdstad op bezoek
te komen
Het is niet te gelooven dat de jonge,
onervaren, door slechte raadgevers
medegesleepte vorst zóo diep al zou
gezonken zijn.
Doch helaas schijnt de invloed
zijner vrome moeder bij Alfonso XIII
te zijn geweken 1
't Gaat hem als dien anderen ko
ning op 't Iberische Schiereiland,
Manuel van PORTUGAL, die ook on
ervaren en jong door slechte raadge
vers is omringd.
Die leeft nu in het koninklijk paleis
met een Parijsch danseresje, terwijl
het land allerwege in oproer en cri
sis verkeert.
En de Loge poogt ook hem hij
is immers Katholieknaar Rome
te krijgeD, naar het Quirinaal.
Wien van de tw©- jonge manpen
die op de oude Katholieke tror ea van
het schiereiland zetelen, zullen de
internationale anticlericalen het eerst
geheel en al onder den duim hebben?.
DE ENGELSCHEN IN TIBET.
De regeering heeft in Hooger- en La
gerhuis verklaart, dat zij aan de grens
van Tibet troepen geneed houdt, alleen
om de twee Engelsche handelsreederij-
en in Tibet, Gjangtse en Jatoeng, te be
schermen voor 't geval zij gevaar loo-
pen bij botsingen tusschen Chineeze*
en Tibetanen; maar dat die troepen bij
diergelijke botsingen volstrekt onzijdig
zouden blijven en zich zouden terug
trekken zoodra het gevaar voorbij was*
Maar uit een artikel van Sir Francis
Younghusband in de „Times" zou men
opmaken, dat Engeland nog wat ander»
met dat troepenvertoon beoogt» Dn
schrijver, die in 1903 en 1904 Engeisch
politiek commissaris in Tibet is ge
weest, vertelt in. den breede hoe China
na de Engelsche expeditie naar Lhassa
getracht heeft Engeland van de voor
deeten, uit die expeditie verworven, te
dringen, en hoe het Tibet aldoor trach*
te beletten, rechtstreeks met Engeland
in aanraking te komen. Alles moet ove*
China gaan. Dit nu kan Engeland nat*
gedoogen. Het heeft met Tibet verdra
gen gesloten en het verlangt met Tibet
zelf over het nakomen van die verdra
gen te handelen. Younghusband hoopt,
4ö-t de Engelsche regeering dien eisch
zal handhaven en verheugt zich daar
om over het gereedhouden van die troe
pen.
Maar dan is de bescherming van da
factorijen slechts een voorwendsel!
DE SLACHTOFFERS DEB
LUCHTVLIEGEBIJ,
Sinds September 1907, toen hethrcfat-
vliegen metterdaad begon, zijn nu ai
dertien personen als offers der lucht-
verovering gevallen:
L Luitenant Selfridge, 11 SepL 1907,
Fort Myer (Vereenigde StatenX
2. Lefébvre, 7 Sept 1909, Juvisy.
3. Kapitein Ferber, 22 Scpt 1909,
Boulogne-sur-M er.
4* Fernandez, 6 Dec. 1909, N Lzze.
5. De Ia Grange, 4 Jan. 1910, Bor
deaux.
6. Le Blon, 2 April 1910, Saint S4-
bastien»
7» Hauvette-M ich elirt, 13 Mei 1910,
Lyon»
8.. Zosely, 2 Juni 1910, Boedapest
9. Robl, 28 Juni 1910, Breslau.
10. W&chter, 3 Juli 1910, Reims.
11* Charles S* Rolls, 1 Juli2 1910,
Bournemouth*
12. Daniël Kinet, 15 Juli 1910, Gent
13. Nic. Kinet, 3 Aug. 1910, Brussel
(Stockeï),
Inderdaad: de nieuwe verovering va*
<de luchl door den mansch kost èl te
veel oöersl In dit jaar alléén reeds
negen! Om van de vele gewonden ate*
eens te spreken 1
KIEKJE UIT PARIJS,
Onder de zuilengangen, die langs da
huizen van de Rue Gastiglione loopen,
zoo schrijft een Paxijsch correspon
dent is het vol voetgangers, die
langs de winkels slenteren, hoekige En-
gdschen en Amerikanen, die geen spier
van het gelaat vertrekken en rechtdoor
hun weg volgen; luid redekavelende en
alles kritiseerende Duitschers; Russen,
die op Parijzenaara zouden lijken, zoo
hun harde trekken niet la veel ver
schilden van de beweeglijke fysionomie
der Franschen; daaronde» eenige me*
de fez gelooide Turken, gemakkelijk
herkenbare Zuid-Amerikanen, een paar
Armenische kooplui en eindelijk inge
zetenen der Seine-stad, die door haas
tige drukte in het oog loopen. Kort
om, het gewone namiddag-pubMak der
voorname winkel- en hotel wijk, waar
van de Place Vendöme het middelpunt
is.
Opeen» komt uit de poort van het
hotel welks cour men uit de Rue
Casliglione kan zien, de gebogen ge
stalde van een zeer bejaarde dame,
langzaam het trottoir oversteken. Zij
geeft den arm aan een groote vrouw
met voornaam uiterlijk en steunt met
de linkerhand op een stokje, terwijl
beiden zich naar een auto begeven,
waarin ze plaats nemen. Een oogen
blikje slechts hebben ze onwillekeurig
de passage gestremd van de cosmo-
politssche menigte, doch deze heeft na
genoeg geen acht geslagen op de in het
zwart gehulde figuren, waarvan de eene
een. grooten zwarten sluier draagt. In
dien men slechts had kunnen vermoe
den wie daar voorbijging! Ook zonder
de nieuwsgierigheid van den boulevar-
diex, ware menigeen stil blijven staan
voor die schim uit het verleden,
Eugénie de Montijo, weduwe van Na
poleon III, die immers reed» voorgoed
tot de geschiedenis behoort.
Veertig jaar na den 4en September
1870, en in datzelfde Parijsi, waar ze
eens keizerin was.... Is dat geen tref
fende herinnering aan de macht van
dien alles wegvagenden tijd?
