DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
- 41111 uUU - lull 1111 rir DU
Ha misdaad, vergelding.
■JSTLV Hit GOLDEN bij 9(1(1 i Cfl llül Cfl
HAARLEM ALLEDAGJES
Brieven uit het Zwarte
Werelddeel.
BUITENLAND.
Kinderhuisvest 29-31-33, Haarlem
Gemengde Buitenlandsche berichten
MAANDAG 8 AUG 1910.
35ste Jaarg&ng No. 728f
Per 3 maanden voor Haarlem f 1,35
Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1,35
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1,80
Afzonderlijke nummers 0,03
Bureaux van Redactie en Administratie
intercommunaal Telefoonnummer 1426.
PRIJS DER ADVERTENT1ËN:
Van 16 regels 60 cent (contant 50 cent) Iedere regel meer 10 oent
Buiten Haarlem en de Agentschappen 16 cent per regel. (Buitenland 20 cent
Reclames dubbel tarief
Dienstaanbiedingen 25 cent (6 regels), driemaal voor 50 cent (i contant).
Voor advertentiën en reclames buiten Haarlem en de agentschappen wende men zich tot RICARDO's Advertentie-Bureau, N. Z. Voorburgwal 242, Amsterdam, Int. Telefoon 1020.
Alle betalende abonnés op dit blad, die in het bezit eener verzekeringspolis zijn, zijn volgens de bepalingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor -
wijsvinger.
De uitkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Ocean" Bijkantoor voor Haarlem de Nederlandsche Credietbank Nieuwe Gracht 11
GULDEN bjj
verlies van
één anderen
vinger.
No. 41.
Het werkliedenreglement.
Het is leerrijk en teekenend, de
actie van de .Christelijke gemeente
werklieden in Haarlem eens tegen
over te stellen aan de manier van
optreden der z.g. neutrale (socia-
listisebed organisatie.
De laatste lioudt tegen de ont-
werp-besluiten te;r inwerkingstelling
van heit nieuwe. werkliedenreglement
een „protesfvergadeiring:", waarin ia-
mand van elders zal koimien spreken
'over de „reactie" van het Haairlem-
ische gemeentebestuur, om „verkrach
ting van rechten" m. dergelijke so
cialistische groote woorden meer.
De Christelijke organisaties doen
andeirs-
Zooals onder „Stadsnieuws" te le
zen is hebben zij1 a tiêta reposé©
de verschillende regelingen bestu
deerd, en in een zeer ka,lm gesteld,
maar zaakrijk en gedocumenteerd.
Adres meit .toelichting geven zij: «eni
ge, naar liun oordeel hoogge wenschte
wijzigingen aan, welke zij- den Raad
aanbevelen.
Er behoeft geen woord meer over
gezegd te worden dunkt ons
'dat deze wijze .van de .zaken te be
handelen op zichzelf al redelijker
en verstandiger is en meer passend
aan de positie dezer werklieden, dan
die der z.g. „neutralen,,"
En daarenboven is ze zeker méér
doeltreffend, en zal de Raad onge
twijfeld aandeze .beredeneerde ver
zoeken tot wijziging méér aandacht
schenken dap aan het „frontmabem"
der socialistisch© arbeiders, onder,
vreemde leiding.
Hoe de Missie te Boedinië gevestigd
werd.
Het stichten -eener missie hier in
het „hooge gras" of in de hei, is
voorzeker geien kleinigheid, doch de
vestiging is nog v,e©l mo.eielijker
werk- Den vorigen keer gaf .ik ©ene
jkortje beschrijving der stichting, hoe
namelijk de .Boedinië-heuvel veran
derde v:ain eene woeste verblijfplaats
der wilde dieren in ©ene woonplaats
voor de missionarissen.
Men moet echter niet denken, dat
al liet werk afgeloopen was, toen
de top van den heuvel van gras cn
doomboomen gezuiverd was, en een
woonhuis geb'ouwd was op! het mis-
siepledn. Stel u eens voor, dat ©en
Haarlemsch© Pastoor, icLiei druk werk
heeft, zijn brieven in den Haag op
de post moet doen, en het geld van
zijn postwissels most; gaan halen in
Dordrecht, terwijl hij zijn koffie en
thee en zout, enz. moet betrekken uit
Utrecht, en zijin kaarsen en miswijn,
enz. uit den Bjosch. En toch is dat
de positie der missionarissen ,in Boe
dinië, zonder ©enige. overdrijving. Die
brieven moeten gepost worden in
kgianga, 40 kilomete;: van hier, koffie
ein- 'tbeei eni meerdere artikelen voor
het huishouden .worden gehaald in
J in ja, 80 kilometerp van hier, waar
tevens bel postkantoor is voor aan-
geteekendo stukken en postwissels.
Miswijn, kaarsen, meel, medicijnen,
enz. .komen van Usamlbya, ongeveer
150 kilometers van hier, terwijl er
noch sporen, noch trammen, poch
schippers, noch karren zijn, ja zelfs
geen kruiwagens,
Nu zegt het Ifollandseh© spreek
woord wel, dut men met vragen te
Rome komt, en dat .men met geld
alles gedaan kan krijgen, maar dat
spreekwoord gaat hier niet op. Het
geiwone volk. geeft hier om geld nog
minder dam mem in Holland om oudei
spijkers geeft
Da.arenbovein moet de Pastoor van
Boedinië zijin huizen houwen, zijn
kerk en zijn school, en waar zal hij
zijn werkvolk vandaan halen? Het
is hier dei gewoonte, dat het volk
alleen voor zijin opperhoofden werkt.
Maar juist in dit laatste ligt ide
oplossing' der mociielij-khcid: de mis,-
sionards moet tevens opperhoofd zijn.
De Engelsebe pegeering ,had op
den Boedinië-heuvel ongeveer 100
Hectaren voor de missie afgestaan,
en dit stuk grond noemt men hier
de Boedinië „mijl". Daarenboven
(hadden goedgezinde opperhoofden
hier en daar in het, district ©en istuk
grond afgestaan rondom de kapel,
en nu was, het de. taak van idem
Eerw. heer Keiler, dieneersten pries
ter van Boedinië, .om menschen te
doen vestigen op deze missiegronden
Want hoe meer menschen, des te
meer werkvolk, en des te grooter
het prestige van den missionaris, als
opperhoofdi
Toen ik twee jaren \geleden voor
het eerst een bezoek bracht aan Boe
dinië, wa.s het nog ,een zware tijd
voor den Eerw, heer P. Keiler. Te
Boedinië woonden nog slechts een
tiental menschen, en op de missie-
gronden buiten Boedinië woonden1
ook nog slechts weinige menschen
Doch gelukkig is er in dien tijd
veel veranderd. .Thans telt Boedinië
buiten bet missieperisoneet 40 huis
gezinnen, en wo,nein po® 200 andere
op de missiegronden buiten Boediiuië,
Deuk echter niet, dat dit alles zon
der slag of stoot ging, Dikwijls
moesten de menschen hum goedge-
vestigde bananerij en aardappelveld,
verlaten, om zicili jhieir opnieuw, te
vestigen, doch met veel taikt en be
leid enpraten als Brugman
kreeg de missionaris het klaar.
Thans heeft de missionaris van
Boedinië ongeveer 250 man, waar
over hij! als opperhoofd regeert, en
de wetten van de negers verordenen,
dat iedere man, één© maand in het
jaar moet werken voor zijn opper
hoofd.
Doch wat werk valt er te doen, in
de missie? Ik kap het u niet! beter
uitleggen dan door eepe korte, op
somming! van de wenken van dit j aar,
Het werkjaar loopt hier van 1 April
tot 31 Maart, en vooreerst is het
werk Van onze nieuwe school, waar
voor hét werk ver ei sekt wordt, van
minstens 120 mannen Dan hebben
wij iedere nacht drie nachtwakers
noodig voor het bewaken der misisia-
gebouwen, wat dus 36 man per jaar
vordert, Verder moeten hutten ge
bouwd of vernieuwd worden Voor
de menschen, die hier van andere
plaatsen komen, om onderricht te
wordeu in dein godsdienst: en dan
nog de kleinere klusjes en werk
zaamheden, zooals heit wegbreng'',en
van brieven en boodschappen, halen
van artikelen voor het huishouden,
enz, e.
Al die menschen bij! elkander vor
men eeme aardigs gemeente, en er is
een goed bestuur noodig. Bestuurt
nu de missionaris dat, alles zelf?
Geen kwestie van, want anders zou
er weinig terecht, komen van het
missiewerk. De geestelijke zorgen ne-
mtn a,l onzen tijd in beslag, en voor
bet bestuur onzer mannen i,s eén
goede, vertrouwde hoofdman noodig.
Gelukkig echfier vond de Eerw. beer
P. Keiler een uitstekenden man in
©en zekeren ,Ma,rko (Marcus) Saba-
kaki, die thans onmisbaar is en in
alia opzichten mijn rechterhand ge
noemd mag worlen
Marko, men noemt hier een
Christen zelden bij zijn heidenscliien
na.arn is een heerlijk voorbeeld,
hoe een neger ©en uitstekend Chris
ten kan worden. .Indien ge hem
zaagt, zooalis hij hier rondloopt met
zijn vies wit broekje en ©en korte ka
toenen toog op zijn bloot© voeten,
meit een ouden leelijken zomhoed op
het hoofd en een grooten stok in de
hand, zoudt ge hem wellicht verach
telijk voorbijloopen evenals iedelen
anderen vie,zen neger"Uiterlijk
is, hij' een gewone negen, een ordinaire
kroeskop^ doch innerlijk is het een
edel, godsdienstig karakter, een man
dia leeft voor zijn Godsdienst, zijn
vrouw en zijn kinderen.
's Morgens in de vroegte vindt ge
hem eerbiedig neergeknield in de
kerk, waar hij zijn morgengebeden
verricht en de H. Mis bijwoont. Ter
stond daarna trommelt hij, het werk
volk bij; elkander voor heit werk aan
da nieuw© school, ipept de namen
af, en zet een ieder aan het werk.
Om 9 uur begint zijn werk als rech
ter o-f commissaris van, politie, 'en
iedereen die ©en klacht 'heeft, ver
schijnt voor Marko, den hoofdman
van Boedinië. .Hier is een kip ge
stolen of een tros bananen of wat
turksche tarwe, en zoowel de be
schuldigde als de beschuldiger komt
met getuigen zijn zaak bepleiten
Of wel een ma,n heeft zijin vrouw
geslagen, of ©en vrouw heeft een
kind gemolesteerd, en alle geschillen
worden beslecht, gewoonlijk meteen
geldboete, die ten goede komt aan
de verongelijkte partij
's Middags gaat de hoofdman ge
woon! ij, krond, om te, zien, of ieder be
hoorlijk zijn grond bebouwt, ein alles
op de „mijl" in goede orde is, ter
wijl hij tegen den avond dikwijls
uitgaat om brieven of boodschappen
over te brengen naar naburige op
perhoofden. Verder zorgt de hoofd
man, dat er steeds voldoende werk
volk is, daf de wegen goed onderhou
den worden, daf e:r .voortdurend ge
noeg water en brandhout wordt ger
ha,aid, dat de .missietrommen onder
houden worden, dat het stroo op
de daken geregeld vernieuwd wordt,
dat de koffie- en katoenplantages
van onkruid gezuiverd worden, enz.
enz. Allerlei werken en klusjes zijn
zijn deel, doch twee er van, mag ik
wel bijzonder vermelden.
's Zaterdagsmorgens na de H. Mis
staat Marko met zijn stok voor de
kerk, en komen allen, die 's middags
willen biechten bij: hem. Het is hier
'gewoonfei, dat de menschen, die de H.
-Sacramenten willen ontvangen, ©en
kwartier of een half uur werken
voor den Pastoor, zoodat .allen des
morgens aan het werk worden gezet:
sommigen aan het schoonmaken der
kerk, anderen aan het vegen van
het kerkplein, weer anderen aan het
wieden.
En dan op den Zondagmorgen
treedt Marko op in zijin beste plunje
als collectant in de Hoogmis. JV'.ei
zijn er niet meier dan 50 a 60 volwas
senen in dei kerk, maar toch brengt
de collecte tegenwoordig meer dain
<}en kwartje ,op. Eerst was het een
dubbeltje, maar betere tijden breken
aan voor den Pastoor van Boedinië
Boedinië, 10 Juli 1910
C. .SCHOEMAKER
Miss. Apost
Algemeen Overzicht.
Paul Deschanel, voorzitter van de
Fransche commissie voor buitenland-
scbe zaken, heeft in het „Journal" een
artikel geschreven over de bekende
kwestie met
LIBERIA
waarvan wij odangs een uitvoerig
overzicht gaven en vooral over de rol,
die Frankrijk daarbij speelt.
In dit artikel zegt Deschanel, dat
de toepassing van bet verdrag van
1907 'een vertraging ondervindt, die
'onverantwoordelijk is. De afbakening
der Fransen Liberische grens moest
reeds begonnen worden binnen vier
maanden na de bekrachtiging van
het verdrag. De zending van gouver
neur Richaud is reeds meer dan een
jaar geleden teruggekeerd en nog zijn
de door haar verkregen resultaten
niet bekend.
De heer Doumer, aldus Deschanel,
die rapporteur was van de begrooting
van 1910, beloolde een spoedige op
lossing, en kondigde in Mei 11. de
benoeming aan van een commissie,
belast met het onderzoek van de
stukken, die op de kwestie betrekking
hebben, en met het definitieve bepalen
van de grenB.
Waarom, vervolgt Deschanel, is deze
commissie nooit bijeengekomen? Wij
moeten streven naar de volkomen en
loyale toepassing van de overeenkomst
van 1907 ten opzichte van de grens-
afbakening, maar ook moeten wij alle
waarborgen, waartoe de regeeriDg van
Liberia zich verbond, voor ons op-
eischen. Onze grens is daar bijna acht
honderd kilometers lang en onze
voorname belangen in die streken
leggen ons den plichtt op, naar de
definitieve regeling dezer kwestie uit
alle macht te streven.
Tot zoover Paul Deschanel. Volgens
een bericht uit Berlijn worden in-
tusschen de onderhandelingen aan
gaande Liberia tusschen de groote
mogendheden voortgezet. Noch een
protectoraat van, noch een inlijving
bij Amerika zou in aanmerking komen.
Er wordt gedacht aan een internati
onale leening, waarin alle mogend
heden, die geïnteresseerd zijn in den
Liberiscben handel, hun aandeel zon
den nemen. Over de bijzonderheden
van deze onderhandelingen zou echter,
zoolang zij nog niet beëindigd zijn,
niets gepubliceerd worden.
DE COMPROMITTEERING VAN
HET SPA ANSCHE KONING
SCHAP.
Onder dezen titel bevat de „Koln.
Volkszeiitung" een hoofdartikel,
waaruit, hef „TLzg." bef volgende
vertaaltt
De steen in Spanje .is reeds ver
naar beneden gerold en hij! dreigt)
pok hqt koningschap naar den af
grond te sleuren. .Niet wij; zijn het,
die den koning in den strijd dezer
dagen mengen. Alfons XIII dankt
het zijn eersten minister, dat hij een
part ij-koning .geworden is.
Alles is goed en recht in ide oogeii
der liberale; .pers. Als Alfons het
maar met de belagers der katholie
ke Kerk houdt, dan is hiji de groote
man.
Hoe verachtelijk is toch die hou
ding! Voor een jaar was Alfons de
vrome kwast, de misdadiger zoo
noemden hem de liberate Ferrer -
vriendem wijl hij geheel overeen
komstig zijn bonstitutioneele positie
alles overliet aan de „vepantwo-onde-
lijikheid van zijn ministers.
Deze ministers, Maura en Lacier-
va, verscholen zich, niet achter den
persoon des konings >en gebruikten,
hem niet laf als schild, toen zij ina-
tnelijk buiten Spanje door die men
schen werden aangevallen, om; wier
bijval Canalejas thans bedelt. Het
katholieke Spaansch© blad „Univier,-
sp" wijst Canalejas terecht wegens
zijn zich verschuilen achter den ko
ning:
„De strijd is begonnen! [Wie'lnu.
wij' nemen hem a,an. Maar wij! verlan
gen van Canalejas, dat hij; niet in
de voorste gelederen een persoon
lijkheid zet, die hoog boven hem ver
heven is en die volgens de grondwet
.buiten allen .partijstrijd moet blij
ven. Canalejas mag dat'niet- verge
ten en de kroon moet uit onzen
Strijd verwijderd blijven."
Ook de Duitsahe liberale pers
steekt nu den koning in de wolken.
De „Frankfurter Zeitung", die voor
een jaar den koning meit de berk,
ker ©ere van Ferree, met haat en
verachting overlaadde, weet heden
opeens, dat koning Alfons zelf het
meest leed onder den indruk, dien de
terechtstelling van Ferrer op de ge
heel© beschaafde wereld maakte!..,.r
„De jonge: koning was in streng
kerkgeloof opgevoed, maar hij heeft,
een levendig karakter, is intelligent
en mededeelzaam..Voor een jaar
was hij een bigotte Rome-aanhanger,
dom gehouden door de dweperig©
opvoeding zijner moeder. IWat een
vooruitgang,in zoo korten tijd! Men
ziet weer hoe men in het Ferrer-semi-
nari© plotseling hoog kan stijgen,
kan slagen maxima cum laude» al
leen door gebrek aan tucht, -
Nog interessanter dingen leest
men in d© „National Zeitung." Dit
blad heeft ontdekt, hoe het op grond
van de persoonlijke eigenschappen
van Alfons waarvan men een jaar
geleden nog niets wist tot een;
breuk met het Vaticaan moest ko
men. De zaak is vreeset i.ik eenvoudig.
De koning was door zijin moeder
van jongs af aan opgevoed in liefde
tot de sport, tot lichaamsoefening,
„die hem vroeg liet bewustzijn der
eigen persoonlijkheid 'bracht." De
koningin-moeder had echter niet be
dacht zoo verhaalt- bovengenoemd,
blad verder „dat de sport ook kien
geest bevrijdt." Toen .werd de ko
ningin-moeder verdrongen door de
in het protestantsche geloof opge
voede koningin Victoria, die de
ideeën van „godsdienstige verdraag
zaamheid" den door de sport daar
voor toegankelijk gemaakten koning
opdrong
Nu weef; men bet.
Maar misschien wordt morgen wel
Jets nog gekkers bedacht.
Reis van den Duilschen kroon
prins. De kroonprins aanvaardt waar
schijnlijk in November een studiereis
naar Oost-Azië, ter gelegenheid waar
van hiji ook Engelisch-lndië bezoekt.
Gverstroomingen in Würte-mberg.
Zaterdag stortte zich boven hel Rems-
dat, een wolkbreuk uit, die de Rems,
een klein zijriviertje van den Neckar,
weer zoo deed zwellen, dat het den
heel en omtrek overstroomde. Vooral de
sitad Gmünd had zeer veel van de over
strooming te lijfden. De aan het riviertje
liggende huizen werden door de over
strooming verrast. De bewoners wisten
niet. wat er gebeurde: geweldige water
massa's rolden over het rivierbed, dat
anders veelai geheel droog ligt, en
sleurden alles mee, wat in haar weg
lag. De kade, waartegen nog maar zel
den water had gestaan, vermocht niets
FEUILLETON.
2-5)
Giji vergeeft mij. dus, beste
Bangier, mijne onbescheidenheid van
hier zoo met de deur in huis ha val
len, zeide de jongeling glimlachend
Ik zal u dit vergeven op voor
waarde dat uw bezoek lang zal du-
ren.
Ik zal acht dagen hier blijven
Kom in huis, gij moet vermoeid
zijn.ontlast u van uw reisgoed en
ga mijn zuster goeden dag* .zeggen.
Ik hoop daf zij nog in goed©ge
zondheid verkeert;.
Ja, gelukkig.
Ondertussoben had pastoor Laü-
gier Etienn© in een klai'n kamertje
van het benedenhuis geleid.
Dan riep dei pastoor
Clarisse Claristse! Kom gauw
nu.ar beneden. (Wij1 hebben bezoek,
dat u veel'genoegen zal doein. Onze
schilder is hier.
Etiennei! riep mad. wed Da-
rier, terwijl zij de- trap afliep: dat
iis nu een© aangename verrassing
ALujar .waarom ons, niet- verwittigd,
0aM haJd ik ara h.anmt gereed gtó-
Ta'n-a'W. i t i i j'h!!:;'
- Ik wild© u verrassen.
En mad. Darier snelde weer naar
de keuken om hare bevelen voor den
maaltijd tei geven.
.Gij zult, mij in den tuin terug
vinden, zeide de priester tof Etiienne,
ik ga mijn saladebed omgraven.
De kunstenaar bracht zijn schil
ders,werktuigen naar Jé kamer, die
hij! gewoon was te betrekken, wiesch
handen ,en aangezicht, en ging; dan
in den tuin den heer pastoor op
zoeken, Pastoor Uaugier nam den:
arm van zijn bezoeker ein leidde, hem'
naar het looverhuisje, waar zijl zich
nederzetten en de pastoor sprak
Zeken hebt gij mij veel te zeg
gen mijn lief kindsedert, zes lang©
maanden hebben wij elkander niet
gezien.
Ik heb veel gewerkt, met ij ver
en met, vreugde
Uw naam is reeds beroemd
1Niet genoeg .Ik zou mij, ineens,
boven da gewone beroemdheid wil
len verheffen
;Wat zou daartoei noodig zijn
Eene heerlijke stof voor ©ene
schilderij, die ik da,n op meesterlijk©
wijze zou afwerken Twee in schijn
zeer eenvoudige: zaken, gelijk gij ziet
zeide Etienna lachende
Gij zult dit misschien bier vin
den, mijn kind.
Ik wensoh, het, ik hoop het
bijna, wan.t, uw vriendschap' heeft mij
altijd geluk gebracht.
Pastoor Laugier tvas het yolmaakt»
toonbeeld vart goeden! priester»
bef, was een; rechtschapen man, een
verheven karakter.
Hij1 was dei studiemakker: en, boe
zemvriend van Etienn©'s vader ge
weiast: .bij! had den zoon zien op
groeien en al' da genegenheid op hem
overgebracht, welke hii den vader
toedroeg'.
Te elf uur juist waren onze drie,
kennissen in de eetzaal vereenigd.
Dank aan den welstand van mad.
Darier, schitterde de tafel kaars
broeders, zoo niet door weelde, dan
toch door ©en zekeren overvloed,
waarover zelfs de meest- eiscbenden
moesten voldaan zijin. Etienne had
grooten eetlust, Hij! deed eer a,an
de tafel. Niet, -toornemens dien dag
aan het werk te gaan, vergezelde
hij 'den pastoor op zijne liefdadige
bezoeken biji de armen en de zieken
Na, hunne wandeling en een gezel
lig middagmaal volgde eene lange
schaakpartij, waarin de overwinning
hevig betwist, werd. Zoo eindigde
de avond. Etienne legde zich. te bed
en sliep in.
Den volgenden morgen stond hij'
vroeg op, maakte zijn verfbord je ge
reed, zette zich in, den tuin neer en
schetste snel een landelijk tafereel.
'Om half acht kwam de pastoor uit
de kerk terug en vond Etienne aan
het werk
Goeden moed, zeide hij liern: ik
ben wel geen groot kenner, maar
t-ucu dunkt mij, dat die; schets goed
i!st: .gijl iuisl ëS j
der wat giji ziet
Uwe loftuiging is uiterst vlei
end voor mij;.
Pastoor Laugier gin'g ondër de
wilde kastanjeboom zitten, van
waar hij! de vorderingen van den,
kunstenaar gadesloeg. Nu en dan
werden ©enige woorden gewisseld
Mad Darier hield zidh met het huis
houden bezig, Brigitta, de meid,
verzorgde het pluimgevogelte. Nau
welijks waren ©enige minuten ver-
loopen, of de bel weerklonk
Een bezoek? zeide Etienne,
Dei deur is open, antwoordde
de priester. De menschen kennen on
ze gewoonten. Men zal wel binnen
komen.
Doch spoedig .weerklonk de bel
andermaal.
„D'atdszeiker een vreemdeling,"
zeide dei priester, en hij! beval Je
meid de deur .te openen.
Brigitta liet 'kiekens en konijnen
staan, zette haren bezem neer Cn
liep naar de poort. Een© uitgeputte
vrouw met een kind in de, armen
stond op; den dorpel.
Heb medelijden, stamelde Je
anne, welke onze lezers reeds her
kend hebbenheb medelijden met,
mij. help mij en mijn kind.
Toen begaven hare krachten haar
en zij viel bijna achterover.
Mijnheer pastoor, riep Brigitta,
kom hier, lcom gauw.
De priester en Etienne kwamen
1 hartig taegcfoopefii j i
Eene, jonge vrouw, die hulp,
noodig heeft, en die ,in bezwijming
valt riep de meid.
Lieve moeder! schreeuwde Ge
orge, die; de bleeke. wangen zijner
moeder kuste.
Deze arm© vrouw en haar kind
sterven van vermoeienis, zeide de
schilder, terwijl hij .Jeanne onder
steunde.
En misschien, van honger, voeg
de de pastoor er b'ij:.
Brigitta had den kleinen George
in hare armen genomen. Mad. Da
rier kwam op hare beurt toege
sneld.
Clarisse, beste, zuster, zei de
priester, gauw wat eten voor die
twee arme schepsels De moeder en
het kind bezwijken van vermoeienis
Brigitta volgde Mad. Darier, na
het kind op eene bank neergeziij
te hebben Etienne en de priester
ondersteunden Jeanne, die zich tot
bij' ha(ar kind kon voortslepen.
Op dit- oogenblik kwamen mad.
Darier en Brigitta met voedsel voor
moeder en kind.
XXV.
De tijding, die de kassier Ricoux
per telegram aan de zuster van den
heer Labroue gezonden had, was
©en ware donderslag. Hoe kort ook,
de inhoud was maar al te duidelijk
Mad. Bertin begreep oogenblikkdijk
'hssi sj'ü lUiug^U'ckthriil XvA haar
ongelukmaar zij bezat eene kracht
dadige ziel en liet zich niet terneer
slaan.
Na eene eerste ontboezeming harer
droefheid begreep zij, da.t- zij onver
wijld moest handelen. Zij moest zich
naar Alfortville begeven Zij ver
zocht ©ene buurvrouw, wier voor
beeldig gedrag en eerlijkheid zij ken-
dei, baar huishouden waar te nemen
en in hare woning te, blijven gedu
rende hare kortstondige afwezigheid
en deze nam hare plaats in bij (het
-bed van het zieke kind,
Gerust nopens haar dierbaar neef
je, doch beangst voor het akelige
tooneel dat haar te Alfortville
wachtte, begaf de goede dame zich
op reis,
Dit schouwspel "was waarlijk af
schrikwekkend en pijnlijk. De arme
vrouw viel schier in onmacht, toen
zij de afgebrande fabriek ontwaar
de en haren dierbaren broeder, den
vorigen dag nog vol leven, vol ver
trouwen in ,de toekomst, daar le
venloos zag uitgestrekt
Ricoux wilde zich bij' deze gebeur
tenis een zeker aanzien geven; hij
waakte bij1 het lijk en ontving da
bedroefde zuster toen zij aankwam
Wordt vervolgd
ECOURUT
ABONNEMENTSPRIJS:
1000
15
