Da misdaad, vergelding.
Oe brand der Brusselsche
tentoonstelling.
Klassenstrijd.
gemengde BsiManÉcN beriehten
Gemengd Nieuws.
Ingezonden.
FEUILLETON.
B IT E N L A. N D
Koning' G«orge als ragearder.
HAARLEMSCHE COURANT.
NIEUWE
BöH mfiflewerter der „Indepe'n-
Hapjcet Balg©" die een der! eerste pog-
.gfltuigienj van den brand geweest isL
jnerteslt in zijn Jdad als vplgt zijtn
indrukken „Ik "bevond mij; in een,
der restaurants tegen ever het hoofd-
jgebtouw, teen ik precies te acht uur
vijftig een kleine groenachtigie vlam
sag voortwoekeren langs de gevel-
versiering van hpt hoofdgebouw,
juist boven .dep1 grooten ingang!, Bin
nen weinige seconden groeiden de
'Vuurtong .tot een groote vlam, aan..
In een oogwenk .was ik 'buiten en
feohreeuwde tegelijk met eenige an
dere menschen: „Brand, brand'V
Alle bezoekers vlogen .van h.un
plaatsen op-, Br was ©en ©ogenblik
van verbijstering!, toen schreeuwde
mjeaijSKaar, waar isi dei brand..?"
H©t antwojord verstomt door een
«•♦ej wel dig .gekraak en - een pracktige
hoog© vlam slaat boven het gebouw
uit. Eien kreet :van ontzetting .ont
snapt allen aanwezigen,.want ieder
een schijnt het gevaar vopr onze
mooie tentoonstelling .ineens te be
grijpen. De menschen vliegen .allen
door den grooten tuin, naar het
hoofdgebouw, zonder' te, weten
waarom, alleen met het vage be
wustzijn om daar t© keipen,
H'et tooneel dat .zicik nu- begint af
te spelen, is van een indrukwek
kende dook wreede groo.tsckkeid. Uit
(de ©ene vlam is ©en vuurzee ont-
staan, die ziek .met sdhrikkarend ge
weld en verontrustenden spoed op
den linkervleugel van liet gebouw
werpk 'alsof iedere .vonk door de-
.zelfde gedaiokt© bezield was. Binnen
vijf minuten vielen de eerste von
ken reeds over d© Bruxelles-Ker-
messe, waaruit ook plots aan allo
kanten vlammen opstijgen.
De mens-cken'maissa stokt en wendt
Kick naar de uitgangen, het gevaar
inziende van langer daar tja blijven.
Daai' versekijnt de perste: brandspuit
uit Jlruxelles Kermesse, onmiddel
lijk gevolgd door den wagen uit het
paviljoen van Brazilië. Terwijl kpt
eerst© water gegeven wordt komen
d© spuiten van alle .'kanten aanrij
den -en zet de politie het grastapijt
voor het hoofdgebouw af. Maar- men
Iremerkt niets van den invloed van
hot water. De kap- wan, het hoofd
gebouw staat in Jicht© laaie:. Eien
oogenMik ziet men het standbeeld
-dat o-p den top staat nog .tusseihen
de vlammen uitstoken, maar nauwe
lijks ©en minuut later valt het voor
over van twintig .meter hoogte op
het gras ©n d© naasthijzijnde brand
weerlieden springen terzijde om niet
getroffen ta worden door dien stand
beeld -vuurzuilIk beproefd© te tele-
jfoneeren naai- d© redactiebureau,
maar d© verbinding met de stad
Was reeds afgesneden of door de
politie gecharterd.
Bij' den ingang .Van hpt Bols de la
CJamlbtre komen op jdit oogenhlik twee
*u,tomobd©i-stoomspui ten in groote
haast aanrukken maar voordat zij
-aog .een straal .water gegeven, heb-
Ibetn is van binnen een nie-uw gedeel
te aangetast ©n hoiort men met don
derend gprahs iets ineenstorten, wat
alleen .da groeit© bfcug kan zijn die
de FrapsChe en Bngelscbe afdeelin-
igen verbindt. Ook daar was het vuur
dus needs genaderd. Men begint in
te zien dat men het vuur niet mees
ter kan worden en begint met cLa
redding der nog niet aangetaste ge
houwen. ,Uit lipt jEtubenshuis werden
kunstvlerken van onschatbare waar
de door gymn'aisiasten naar huiten
gids leept totdat de politie die taak
«verneemt.
Het publiek tot nu toe zeer kalm
begint ongerust- te worden voor ei
gen veiligheid, en dringt naar de te
nauwte uitgangen op. D© groot©
poort is nog giesloten en.... verschrik-
klelijk gevaar, men wv*t dat zij naar
de binnenkant oiptein gaat. D© menig
te is op pas vijftig meter afstand
als twee wachters de poort nog juist
openrukken voor dat de menschfen-
straom zichzelve zou doodgedrukt
32)
Qiij werpt bem in een1 hoek uwier
kamer [Welgij die door Labroue
beschermd en bijgestaan werd, gij
ziet uw beschermer in zijn' brandend
huis vermoord en gij neemt laf de
vlucht, in plaats van op uw post te
blijven om het gerecht, in te lichten
<en den moordenaar aan, f© klagen,
die u bekend isAl wat gijl zegt
heeft gteene beteekenisGij hebt ge
dacht: Garaud is 'dood--' Hij kan
mijne aantijgingen niet meer tegen
spreken.
XXXI.
J-eanne was moedeloos en wrong1
wanhopig de handen
Hetgeen gij mhdaar gezegd
hebt, stamelde zij, heb ik reeds meer
malen herhaald De bewijzen ontbre
ken mij, ik weet het wel.
i Gij zult trachten de gezwore
nen vain uw© onschuld tie overtni-
^en.
Ik' heb aeon' hdop meier dan in
Odd fldleen.
In plaat* van i]fl uwe leugens
■tei volhferdeai', moidst gij .uwje: euvel-
hebben tegen de yastgeslotcn ijzeren
tralies.
Ook nu echter is heit' gedrang hog
onbbschrijfelijk. .Vrouwpn :en kinde
ren worden onder den voet geloopen.
M|en schreeuwt, huilt en gilt ,eh
roept om hulp Dkmas in lichte toi
letten. klimmen over .twee meter
hoog© hekken ,©n' laten) zich' aan de
ander© zijd© neervallen, dikwijls ten
kost© van haar geheele' toilet Men
rukt elkaar „de Jdeerenl van het lijf,
Ihaar een compagnie soldatien her
stelt ©en weinig do orde en houdt de
pjont vrijt- t
Eindelijk wordt ook ik er door ge
sleurd, te middemj vian: een andere
groiep vludhtelingetn en een oogen
Mik later staan; wiji .op. het breed©
pbein
ËWljj zijn gered.
De reapti© na die inspanning doet
zich onmiddellijk gelden, Groot©
manman huilen als kinderen dn Vrou
wen Vallen flauw t .Dergelijke wlan-
hoopScèntes1 maken ook den ongevoe
ligs ten weekhartig
Het w!as ©en dier Vreeselijke visi
oenen wiaarvan ik de herinnering
nooit zat vergeten."
De klassenstrijd is de welbewuste
strijd om de macht, teneinde daardoor
het belang der eigen klasse als de
maatstaf voor het geldend recht tepro-
clameeren.
Tot den klassenstrijd prikkelt de so
ciaal-democratie en daarvan leeft de
anarchie.
Daarom behoorem deze richtingen in
de arbeidersbeweging tegengestaan.
Maar van den klassenstrijd zijn even
zeer vervult de ondernemers, die, gelijk
de Easchedésche textielfabrikanten niet
aarzelen om negen duizend werklieden
op straat te smijtenomdat, ja....
omocat tte werklieden van eene la!) riek
der firma Menko de behartiging hun
ner belangen opgedragen hebben aan'de
organisatie.
"ue fabrikanten hebben nog de macht
om hunne fabrieken stop te zetten, als
het hum behaagt en om de reden, die
zij verkiezen. En van die macht ma
ken ze gebruik, om den strijd, hetgeen
zij hum belang achten, te voeren.
Het strijdmiddel van de fabrikanten,
de groote uitsluiting, die nooit plotse
ling is opgekomen, maar in het regle
ment der fabrikantenivereeniging is om
schreven en nu automatisch werkt, is
het strijdmiddel van den klassenstrijd.
Deze methode van oplossing van ge
rezen geschillen, behoort bij- den toe
stand van anarchie, waarin ons be
drijfsleven door de toepassing van re
volutionaire theorieën gekomen is.
Wie den klassenstrijd als normaal
verkondigt en daarin leeft, zoo a Is de
sociaal-democraten en huns gel ij km,
groeit natuurlijk in h<* Epschtxlésche
geval.
Zij beschouwen dif als koren op hun
molen.
Maar ze verbeuren daardoor het
recht, om de daad der fabrikanten af
te keuren.
In den klassenstrijd zijn natuurlijk
twee partijen. En nu gaat het niet aan,
dat de heme partij aanmerking maakt
op de strijdmiddelen, waarvan de tegen
partij gebruik' maakt, zoo men ze zelf
wel toepast.
Uitsluiting past tegenover staking. En
als de klassenstrijd-teer meebrengt, dat
de arbeiders voortdurend bedacht moe
ten zijn op staking en zich gereed heb
ben te houden voor de groote algemee-
ne staking, waardoor de eindoverwin
ning bevochten moet worden, dan is
het zeer logisch, dat daartegenover de
omdernmeers bedacht zijn op uitslui
ting en zich' gereed houden voor de
algemeen© uitsluiting, om hunne tegen
woordige positie te handhaven.
Dat klopt precies. Met gelijke maat
gemeten, is hier v'ojor verwijt over en
weer geene plaats.
Dam is ook' de eert geen haar beter
de ander, maar ook geen haar sl echter.
Dan kan wel de partij, die de hardiste
slagen krijgt, schreeuwen van de pijn,
maar roepen over geleden onrecht kan
hij niet.
Wie den klassenstrijd leert en aanbe
veelt is Voorstanden van h'et vuistrecht
en móet geduldig wachten, tot zijne
vuist de sterkste is, en <y> ervaring)
van eiken! vuistkamp, waarbij' slechts
ééne partij o,verwint, voor lief nemen.
Een patroon die den klassenstrijd
Voert, is dan evengoed in zijn recht
als een arbeider, die den; klassenstrijd!
begeert Maar anders staan! tegenover
deze dingen; degenen, die den klassen
strijd en zijn'e middelen verwerpen en
opkomen voor de erkenning van het
recht in het bedrijfsleven naar godde
lijke ordinantie.
Zij willen niet terug naar het middel-
eeuwsche vuistrecht, maar vragen vast
stelling van hun recht door of met be
hulp van de Overheid en bescherming
daarvan onder het schild dier Overheid.
De klassenstrijd heeft geen uitweg.
Naar de eenvoudige regelen van den,
oorlog is het dan overwinnen of over
geven.
Van recht is dan geen sprake. En
aan recht, niets dan reeht, heeft ons
bedrijfsleven behoefte.
Aam ©en schrijven uit Londen, op
genomen in een Duitsch. 'blad, ontke
nen we het volgendeHet is ©en
Vèelverbtreide ails omwar© meening
dat koning George V als prins van
[Wjaies g'een gelegenheid heeft gehad
au zich v;am regeer i ngsz aken op de
hoogte te stellen .Integendeel, Dte
zoon v:am koning Eduaiid werd door
zijn vader systematisch in id© details
vian het gepoomplioeerde staatsbe-
stnur geheel ingewijd Koning ,Edu-
:ard gaf zijn zoon een ruimen blik
op allerlei politieke aangelegenhe
den waarvan hij zelf, als prins van
ÖViates, nimmer gehoord had
D© oude koningin Victoria; hield
haiar oudsten Zoon zoo ver mogelijk
van alle politieke zaken. Ze zorgde
fer voor dat de regeerimgsdraden in
haiar hand te zamen kwamen.
Alleen met de voornaamste zaken
vian buitenlandsche politiek werd
prins Edwalrd bekend gemaakt.
T-oe-n Gladstone eerate-minister
wals, had hij, kuiten de koningin .om,
order gegeven dalt zoowel alle ge
wichtig© stukken uit het buitenland,
ails d© antwoorden daarop zouden
worden' ingezien door den pirins. D:iit
is ook onder de volgende kabinetten
zoo gebleven.
Van all© andere regeer ingszakén
was koning E-duard, toen bij in 1901
d© teugels van het bewind in handen
n'a!m, in 't geheel niet oip de hoogte,
zoadat hij in d© eerste tijden van
zijn regeering - haar gezegd wordt
voortdurend raad moest vragen
aian zijn jongste zuster, prinses Hen
ry van Blattenberg, die altijd haar
moeder vergezeld liald en daardoor
veel meer van de staatszaken op d©
ohbigt© was gesteld dan d© troonop
volger zelf.
Koning George V bevindt zibh in
een heel wat gunstiger positie, want
'sedert jaren' heeft de overleden En-
gelsch e pion arch zijn zoon in alle
r laatsaan'gelegenheden ingewijd'. De
Prins van Wales bezocht; wanneer
de Koning .in Donden vertoefde, ei
ken morgen na het ontbijt Bucking
ham Palaoe en Werkte daar een drie
tal uren in een kamer, die aam het
vertrek van zijn vader grensde. De
deur tussdhen deze twee kamers was
geo'ptend, zoodat bieiden dikwijls over
■verschillende zaken van gedaejiten
wi stelden.
Door deze hulp kwam prins1 Ge
orge1 hoe langer hoe meer op 'de hoog
te en Jtou Bh' zelfs1 bij afwezigheid
van den koning Vele stukken alleen
lalfdoen.
Het' zal weinigen bekend z;jn dat
koning Edward bij; zijn vele reizen
een groot deel van het staatsbestuur
ia;an zijn zoon overliet. Zoo was 't
ook nog „biji zijn laatste' verblijf te
Biarritz.
Ben,e reuzengrof. Naar uit kolo
niale kringen gemeld wordt, is in
Kaiser-Wilheimsland onlangs eene
nieuwe druipsteengrot ontdekt, welke
door hare ongehoorde afmetingen bij
zondere belangstelling opwekt, Is
een© reusachtige, gewelfde hall©, die
in hare hoogste hoogt© 162 meters hoog
is op een© lengte van 1400. Zij heeft
den vorm van eene reusachtige ka
thedraal. De inboorlingen moeten de
grot, gelegen op den rechter oever Ider
Yukanheak, sedert vele eeuwen kennen.
Dit blijkt uit gereedschappen en wa
pens van allen aard, die door vorm1
en soort bewijzen, dat zij vóór veie
honderden jaren in gebruik waren, en
die in da grot gevonden zijn. Deze
voorwerpen hebben- een groot volken
kundig belang. Men vond ook voor
werpen van bedendaagsch gebruik en
wapens uit den nieuwsten tijd. Alles
schijnt er op te wijzen dat de inboor
lingen deze grot bezigden als een soort
krijgsarsenaal. Door verborgen ligging
schijnt zij hiervoorzeer goed geschikt
te zijn. De ingang van het hol is
betrekkelijk klein en door dicht struik
gewas verborgen. Op vele plaatsen aan
het gewelf valt het zonnelicht naar
binnen en 't heeft er al den schijn
van, dat die openingen door menschen-
handen gemaakt of ten minste ver
groot zijn.
Ben millioenen-flesschenfrekker
gearresteerd. Te Nerw-York, 'zoo wordt
uit die stad aan de „Standard" geseind,
is door de post-autoriteiten eergisteren
'n zekere William Wintemuce gearres
teerd, op beschuldiging, dat hij, de post
misbruikte tot het plegen van oplich
terijen. Nadat de man in verzekerde
bewaring was gebracht, ging men zijn
bureau nasnuffelen, waar zoo iets als
500 kilo aan waardelooze aandeelen
en verleidelijke prospectussen werd ge
vonden. De meeste zijner slachtoffers
zijn geestelijken en artsen, die, naar
men zegt, aan Wintemuce niet minder
dan omstreeks een millioen dollar voor
mijnaandeelen hebben uitbetaald.
Op de lijsi van buitenlandsclie kla
gers, die met den gearresteerden de-
fraudant zaken hadden witten doen of
gedaan hadden, komen ook de namen
voor van de dames Louise, Adèle en
Anna Elout, uit 's-Gravenbage, die voor
een bedrag van 40.000 dollar benadeeld
zijn.
Ben voordeelige straf. Een hoog
geplaatst Duitsche postbeambte, de
heer Zillitsch, had in het orgaan, waar
van hij redacteur was, een ambtsge
heim verklapt en werd dientengevolge
van de lijst der bevordering geschrapt
en tot 500 mark boete veroordeeld.
De postbeambten openden voor hem
een inschrijving, die60,000 mark
opbracht. De heer Zillitsch nam ont
slag en wijdt zich nu alleen aan het
vakblad.
Het portret met de sigaret. Een
fraai zelfportret van den schilder Fre-
derik Warren Freer maakt deel uit
van de verzameling van 't Art-In-stitute
Chicago. Dit portret zal uit die zaal
verwijderd worden, daar 'ttegen
de goede zeden is! De artist wordt
namelijk voorgesteld, bezig een sjga-
ret te rooken. Een lid van de commis
sie van 't Art-Institute vindt, dat
dit voorbeeld een demoraliseerenden
invloed op de toekomstige generatie's
zou uitoefenenIn naam vap de goede
zeden, eischt hij dus, dat men dit schil
derij niet zal tentoonstellen I
Een moeilijke arrestatie. De wan
delaars in een der hoofdstraten van
New-York waren dezer dagen getuigen
van .een spannend drama, dat feitelijk
tusschen hemel en aarde werd afge
speeld. Een bekend misdadiger, zekere
Gillespie, was n.l. uit de gevangenis
ontvlucht. Drie detectives, die hem ach
tervolgden, hadden ontdekt, dat hij-zich
schuil hield in een der kamers op
de achtste verdieping van een huis in
die straat en zouden hem juist in hech
tenis nemen, toen de man onverwacht
een raam openmaakte en den voet zette
op een brandladder bezijden het huis. Op
het zelfde oogenhlik greep een der de
tectives den misdadiger bij den arm en
trachtte hem naar binnen te trekken.
Maar deze deed wanhopige pogingen
om zich (os te rukken en in ademlooze
spanning verwachtten de toeschouwers
het oogenhlik, dat hijzelf en zijn ver
volger van de hoogte ojj de straat zou
den vallen. De beide andere detec
tives,. die inzagen, dat zij qp de kamer
£unne makker niet konden bijstaan,
begaven zich toen naar een lagere ver
dieping, klommen van daar de
brandladder en slaagden er eindelijk
met levensgevaar in den misdadiger
naar binnen te werken.
Theori een practijk. Face, een Me-
thodistentpredikant te Greely in Colo
rado, had in eesnig© preeken sterk af
gegeven op het gemeentebestuur van de
stad zijner inwoning, dat, volgens zijn
beweren, de hand niet hield aan de
uitvoering der wetten, en daarbij ver
klaard, dat hij wel orde in 'den be-
staanden chaos zou weten te brengen,
wanneer hem1 slechts gedurende een
korten lijd het beheer der politie werd
toevertrouwd. De raad der stad nam
den toegeworpen handschoen op en
bood den predikant een betrekking aan
bij de politie met de verzekering, dat
hij na een jaar aan het hoofd daarvan
zou worden geplaatst, wanneer hij; ge
durende dien tijd zijn geschiktheid voor
den politiedienst had bewezen. Van alle
zijden dringt men er nu bij den predi-
dikant op aan, zijn woorden waar te
maken, hij zelf echter betoont tot dus
verre nog weinig geneigdheid de hem
aangeboden rol op zich te nemen.
Een levensgevaarlijk metaal. Een
der vele langs scheikundigen weg ver
kregen samenstellingen van metalen, die
in den laatsien tijd zijn verworven is
fcfrosillicium, een verbinding van ijzer
met ruim 60 pCt. siüicium, het grond
bestanddeel van kiezelzuur. Het wordt
in den hoogoven of in den el ectrLsch eai
oven samengesteld en in de nijverheid
voor verschillende doeleinden gebruikt.
Het is echter gebleken een lang niet
onschadelijk, ja, zelfs een levensgevaar
lijk product te zijn. Dat bleek het eerst,
toen een trommel met ferrosiücium, die
uit een loods werd gerold, plotseling
ontplofte. De ontwikkeling van fosfor-
waterstof tengevolge van vochtige lucht,
die op het ferrosilicium had ingewerkt,
bleek er de oorzaak van. Ook werden
50 tusschendak-passagiers op een schip,
dat ferrosilicium vervoerde, ziek en 11
hunner stierven. Allen hadden in de
nabijheid van het gevaarlijke goedje
hun hut gehad. Een dergelijk geval
deed zich voor aan boord van een!
stoomboot op den Rijn en van andere
•schepen. Het heeft lang geduurd voor
men de ware oorzaak van die ziekte
en sterfgevallen ontdekte, welke ook
het nauwkeurigste onderzoek naar cho
lera- of pestgevallen aan boord im
mers niet aan den dag vermocht te
brengen. Thans weet men het of
schoon de onderzoekingen nog niet tot
een volledig resultaat hebben geleid.
Wat men vroeger voor een soort acety
leen hield, blijkt te zijn een fosforus-
en arsenicum-bevattende waterstof.
In een vesting geboren. Naar aan
leiding van hulpgeroep van in de ves
ting beklemde Brielenaren, lezen we in
de ,,N. Ct." de volgende plaisanterie:
Die in een vesting gewonnen en ge
boren is, vrdagt niet meer, hij. gelooft
en berust. De Vestingwet bevat geen
artikel, waarbij, hem verboden wordt
in tijdschrift of courant te lezen, dai
men tegenwoordig Den Haag en mis
schien wel Utrecht uit zee of uit de
lucht plat kan schieten. Hij, de in
een vesting geborene^ wéét, dat er een
verboden kring is, waarbinnen men
geen andere dan houten huizen mag
oprichten. Buiten Den Briel ziet hij
de kapel der Gorkumsche Martelaren
van hout opgetrokken, terwijl het „Huis
te Rugge" en een paar andere bóeren-
huizingen van steen zijn. Hij gelooft,
dat de vijand, met de Vestingwet in de
hand, zoo royaal zal zijn zich niet in
die steenen gebouwen te verschuilen,
omdat zij vóór de invoering dier wet
er al stonden.
De wallen van Den Briel zijn gelief
de wandelplaatsen der burgerij geweest.
Op een machtwoord werd een gedeelte
afgesloten. Het schijnt, dat enkele lie
den, verward in verschillende stelsels
omtrent afvoer van faecaliën, dit vraag
stuk op den wal hadden opgelost, ter
wijl apen van jongens eenige rustige^
gezette burgers van al de poorten be-
spogen hadden, hetgeen deze gezette
burgers in hun wilden vervolgingstocht
een vermageringskuur deed ondergaan.
Ook het niet afgesloten gedeelte werd
door prikkeldraad in verboden en niet
verboden terrein afgeperkt en op dal
verboden terrein weiden nu achtereen
volgens koeien, schapen en varkens,
die héélemaal om geen stdsei van af
voer geven. Straks wacht men er d«
ganzen op te zien, ftie, bij de nadering
der vijanden, het Kapilo.ol zullen red
den.
Eertijds had men er boomen, ge
snoeid op een wijze also! zij leeuwen*
staarten moesten verheelden: een beetje
kaal en bovenaan een pluimpje. Met
eenige ngoedein wil kon men zich voor
stellen in den Soedan te zijn. Nu is er
onder die boomen een slachting aan
gericht om bij te huilen. Maar de in
een vesting geborene berustI
Intu&schen zit Den Briel, vooral aan
de Oostzijde, erg "beklemd in drie ves
tingwallen. Eetas commissie van drie
raadsleden werd benoemd om te zien,
of er wat aan te doen valt. Misschien
zal in deze eeuw daar <nog wel een gun
stig resultaat op volgen.
Een goede lee. Elk staatsburger
wordt geacht de wetten des lands te
kennen.
Dat is zoo in theorie, doch dat de
practijk anders uitwijst, heeft een win
kelier in een onzer provincie-plaatse»
ervaren.
Een poos geleden wist een reiziger
in papier hem te bepraten, een flinke
hoeveelheid inwikkelpapier te koopen.
Toen de partij werd geleverd, bleek
ruim 20 pCt. te weinig te zijn en da
partij bovendien van zoo slechte hoe
danigheid te wezen, dat onze winke
lier ter plaatse van inwoning stellig
voor lager prijs beter papier zou heb
ben ontvangen.
Hij weigerde dan ook te ontvangen
en ten langen leste volgde ten "zijnen
gunste een vonnis, waarbjj hij in 't
gelijk werd gesteld en de koop nietig
werd verklaard.
Onze winkelier meende nu van hel
„koopje" af te zijn.
Doch hij had gerekend buiten da
rechtskennis van den leverancier.
Immers zes weken later stond deaa
met een deurwaarder en diens getuigen,
benevens de volle hoeveelheid besteld
papier voor zijn deur.
Of hij 't maar wilde accepteeren;
er ontbrak geen velletje aan; er was
zelfs nog iets boven het gewicht, „voor
't indrogen", ziet u.
Onze winkelier naar een advocaat,
die zich heel het geval deed uitleg
gen en hem ten 6lotte ried, zich piaar
niet meer te verzetten, omdat anders
weer een procedure zou volgen mei
alle daaraan verbonden kosten.
Wat was er gebeurd?
De winkelier heeft verzuimd e*
hij heeft niet geweten, dat hij dit moest
doen, omdat noch kantonrechter noch
wie o(ok, hem gewezen heeft op da
verplichting bij exploit aan den pa
pier-leverancier binnen zes weken het
vonnis te doen beteek enen-
Een goede les voor andere 'kooplie
den, die niet zoo juist da wetten des
lands kennen.
Voor den inhoud dezer rubriek stelt de
Redactie zich met aansp kelijk.
Van ingezonden etukk geplaatst of
niet geplaatst, vo di ae c,py aen inzen
der niet terug gei/even.
Sfea» aoodig!
Geachte Redactial
Onder dit opschrift werd fa ee»
ingezonden stuk in uw geëerd blad va*
Zaterdagavond opgewekt tot steun der
uitgesiotenen te Enschedé. Tot zoovea
kunnen wij het streven van G. toejui
chen.
Echter niet zijn opwekking om eea
Commissie in te stellen, „die het
Christelijk Haarlem vertegenwoordigen
kan ten bate van deze negen duizend
uitgesiotenen."
Het is een zaak van onderling overleg,
dat in dergelijke gevallen iedere or
ganisatie hare eigen partijgenooten
daiden openhartig bekennen, Het ge
recht zou er rekenschap mee "houden
Ik ka,n niets bekennen, 'daar
ik onschuldig .hen
I)© rechter maakte ©en gebaar van
ongeduld.
Hebt gij' nieits meer bij uwe
verklaring te voegen vroeg hij'.
Neen, mijnheer.
Gij volhardt in uwe loochenin
gen
Ik volhard daarin.
Luistert naar het venslatg van
uw verhoor; gij zult het ondertee-
k©nen.
Toen detz© rechtsvormen vervuld
waren, leidden de agenten; haar te
rug en sloten 'haar op in de voor-
loiopdgei gevangenis van waar zij den
volgenden dag naar.d© gevangenis
Saint-Lazarei gevoerd werd.
He)t proces' werd met veel spoed
voortgezet, ©n d© rechter stuurde
d© stukken naar het hoif der gezwo
renen van heit departement der Seine.
Paatoor Laugier gébruikte al zijn
invloed ten dienst© van Jeanne. Hij
bewoog hemel en aarde om de on-
geilukkigei vrouw te redden. O.vieraJ
antwoordde; mep hem, dat hij ©en©
vrouw beschermde, die alle belang
stelling, zelfs .alle medelijden .om-
waardig was.
Keichter Del annoy, pan wien hij
d© toelating had gevraagd our Jean
ne in haren kerker te bezoeken, had
hepa die toelating geweigerdde
Beschuldigde mocht mat niemand be
trekking hebben, de magistraat
voegde er boj
Mijnheer pastoor, laat die
Vrouw aan haar lot over. Hot is
©en monster van schijnheiligheid, ge
loof mij.
Da priester vroteg zich ten slotte
af, of hij ,.d© speelbal niet was van
eien bedriegster, die hem met schbon'e
woorden trachtte om d«n tuin te
leiden Na inlichtingen vernam hij
overal dat de moes terknecht, die
door Jeamn© beschuldigd werd, als
slachtoffer zijner zelfopoffering jn
den brand den dood bad gevonden.
Allen besloten dat Jeamne alleen de
driedubbele1 misdaad gepleegd bad.
Twijfel drang dan 'in den geest
van pastoor Laugier. Afgewezen
door allen tot wien hij zich wendde,
verloor hij' tegelijkertijd alle betrou
wen.
Het eenige, dat hij kon verkrijgen
was, dat de kleine Georges bij hem
in huis zou blijven in plaats van
natar heit weteshuis gezonden te wor-
j den George gewende zich op' de pas-
j tori© waar hij mot teederheid om-
jringd, met liefkozingen overladen
i werd Mm© Darier vond in. dit kind
1 do vreugde van het moederschap te
rug, welk zij vroeger zoo kortston
dig genoten had en de kMine George
aanbod zijne lieve móeder Clarissie,
zooaJs hij haar noemde.
Drie maanden waren er ver! oopen
(BOrdert de aanhouding .van de wie-
duw© van Pierre Portier. Het Von
nis zou binnen eenige dagen gieveld
worden.
Kleine kinderen vergeten zoo licht
doeh Géorge vergat nog niet,; niet
zelden vroeg hij; naar moeder of
schoon men vermoed in zijne tegen
woordigheid van zijne moeder te
spraken.
Indien de ongelukkig© veroor
deeld wotrdt, zeide Mme Darier tot
haren broeder, is het beter, dat het
kind zich niets herimnere, en dat het
van de schande onbewust blijve, die
op zijn naam kleeft. Ik heb een
goede gedachte.
.Welke, best© zuster?
Ik ben voornemens het kind aan
te nemen, indien het gerecht aan
zijne moeder eene langdurige straf
oplegt. Ik zal het mijnen naam ge
ven wij zullen er een man ,van ma
ken, waarop wij eens fier mengen
zijn, en wiens leven tegen allen kom
mer gevrijwaard is. Keurt gij mijn
voortstel goed
Zeker keur ik .hét goed, beste
zuster. Maar voor de verwezenlij
king moeten wij wachten totdat het
vonnis uitgesproken zij.
.Wij zullen wachten Gelooft gij
nog altijd aan de onschuld Van jie
ongelukkige
Ik weet hét niet. Ik béu niet
meer zoo overtuigd, ik twijfel Maar
indien die ongelukkige plichtig Js,
moet het kind do straf van de fou
ten zijner moeder .niet dragen, en
wij zullen er voor zorgen, dat hét
nooit den naam der yeroordeelde
kenne
Eindelijk moest Jeanne voor har©
rechters verschijnen De drievoudige
misdaad van Alfartvdlle had das te
lang: de kassier Ricoux, Mme Fran
cois, de winkelierster van Alfort-
ville, David, de buxeelkneoht en
Mme Bertin, zuster van Labroue,
waren d© voornaamste.
De beschuldigingsakte was ver
meer opzien gebaard, daar bet slaah.t t pletterend. D© samengepakte menig-
offer een man was alom bekend pn
geacht, de verdachte, eene vrouw
Eene overgroot© menigte, moeilijk
in bedwang gehouden door politie
agenten en gerechtsdienaren, ver
drong zich 's morgens vroeg om het
justitiepaleis Nauwelijks waren de
poorten g'eopend of de zaal van het
hof was door het volk ingenomen
De gezworenen kwamen aan; het
Hof werd ingeleid
De voorzitter der assisen verklaar
de de zitting open en beval de gevan
gene binnen te leiden
te aanhoorde z© met ontroering pa
iedereen hield Jeanne voor de laag
ste der ellendelingen.
"Wij zullen op de verklaringen der
getuigen niet terugkomen, onze le
zers kennen die reeds; alle waren
verpletterend.
De ongelukkig© kon niet één ge
tuige bijbrengen; de schuld scheen
onbetwistbaar.
Maar wat wa» er van het gestolen
geld gewonden Het openbaar mi
nisterie beweerde wel, dat de be
schuldigde het ergens op eene veilige
De gevangenis, hare geheime op- plaats verborgen had, waar zij ra-
sluiting, de overtuiging van hare j kende 'het later jberug te vinden,
volstrekte onmacht in den strijd, Haret schijnbare ellende, hare volle-
dien zij tegen het gerecht ging yoe-dig© hulpeloosheid op hét oogenMik
ren, hadden Jeanne neergedrukt en harar aanhouding* hield men voor
al hare kracht vernietigd. Zij ge- geveinsdheid.
voelde dat zij veroordeeld was
Mijne kinderen, mijn arme kin
deren, zeide zij met wanhoop bij zhah-
zelve. Zal ik hen dan nooit weder
eien? Nooit meer?
Pastoor Laugier, zijne zuster en
Etiene Casiel waren naar Parijs go-
komen om het proces bij te wonen
van dié vrouw, welke hup zooveel
belanginboezemde.
D« lijst der getuigen was zeer
Hoe gegrond deze Bewering van
het openbaar ministerie ook was,
daar bestond geen enkel bewijs van.
En do beschuldigde .moest uitleg ge
ven*
Wordt vervolgd.)
