DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
Na misdaad, vergelding.
HAARLEIiSCHE ALLEDACJES
Kinderhuisvest 29-31-33, Haarlem
Indrukken van de
Sociale Week.
BUITENLAND.
Gemengde Buitenlandsche berichten
De Nationale feestdag.
xxxir.
|ö5 ie
flaar,-
DONDERDAG 18 AUG 1910.
SSsie i«»rgung No. 7269
Bureaux van Redactie en Administratie
Intercommunaal Telefoonnummer I426i
Voor advertentiën en reclames buiten Haarlem en de agentschappen wende men zich tot RICARDO's Advertentie-Bureau, N. Z. Voorburgwal 242,Amsterdam, int. Telefoon 1020."
m.
Middenstand.
Algemeen Overzicht.
De brand op de Brusselsche
tentoonstelling.
70 millioen.
Wat er verbrand is.
De oorzaak
FEUILLETON.
lend
itlis-
ïem.
ge
len
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Haarlem f 1,35
Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1,35
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1,80
Afzonderlijke nummers 0,03
PRIJS DER ADVERTENT1ËN:
Van 16 regels 60 cent (contant 50 oent) Iedere regel meer 10 cent
Buiten Haarlem en de Agentschappen 15 cent per regel. (Buitenland 20 cent
Reclames dubbel tarief
Dienstaanbiedingen 25 cent (6 regels), driemaal voor 50 cent (a contant)
Alle betalende abonnés op dit blad, die In het bezit eener verzekeringspolis zijn, zijn volgens de bepalingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor
levenslange onge- JÉ fffl jfgj GULDEN bij Jjjl jj|j| HULDEN bij tjj jjfh; GULDEN bij GULDEN bij
schiktheid tot Hsilil nvfirlibW, fi111 i verlie8 van een l*lll verlies van verlies van
werken.
hand of voet.
GULDEN bij
verlies van
één
wijsvinger.
De uitkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Ocean" Bijkantoor voor Haarlem de Nederlandsche Credietbank Nieuwe Gracht 11
éen oog.
éen dnim.
GULDEN bij
verlies van
één anderen
vinger.
No. 49
Van verschillende fabrieken komen
de berichten bij ons binnen, dat aan
het personeel op 31 Augustus vrijaf
zal worden gegeven, de meeste niet de,
den patroons tot eer strekkende, bij
voeging met behoud van loon.
Zoo wordt het meer en meer in ons
Nederland, wat we altijd zoo vurig ver
langd hebben, één nationale feestdag
op 31 Augustus, waarop het werk voor
een dag wordt neergelegd en door een
blije, opgewekte feestviering van d(j
heel© natie uiting gegeven wordt aan de
groote aanhankelijkheid, liefde en trouwt
van al wat NederLander is jegens hun-
he zóó geëerbiedigde en geliefde Vor
stin. Er zullen natuurlijk enkelen zijn,
die door verblindheid en wrevel op
dien dag koud en gevoelloos blijven,
doch zij zullen niet opgemerkt wor
den, wanneer het machtige vaderland-
sehe koor zijn feestgezangen in het
luchtruim zal doen schallen.
Een algemeene rust- en feestdag op
31 Augustus, dat moet het worden en
elk jaar komen we dichter tot de ver
wezenlijking van dat ideaal.
Maar de patroons zorgen dan ook,
dat het voor hun arbeiders een feest
dag kan zijn in den vollen z'in dets
woorcLs. En dat kan het, wanneer zij
tóch voluit het loon uitbetalen. Im
mers, is het niet de feestvreugde ver
gallen, wanneer den Zaterdag ma het
feest moeder de vrouw zooveel minder,
zal ontvangen, hetgeen beteekent een
gelijkwaardige hoeveelheid boterham
men voor 't gezin minder'?
Lof en hulde verdienen de patroons,
die op den nationalen feestdag riiet al
leen huh arbeiders vrijaf géven met be
houd van loon, doch ook nog een weg
Jfunnen vmden, langs welken zij' hun,
ondergeschikten een' extraatje in de
handen hebben kunnjem stoppen.
Kan de zaak een dergelijke geringe
aderlating niet lij'den, welnu dan laten
ïzij' den werkman nu en dan een uur
tje overwerken en ook dan kan be
reikt worden, wat het streven moet
zijn van patroon en arbeider:
Op |den Nationalen feestdag mag geen
hamer boyiz-en, geen machine dreunen,
doch dan tooit zich alles met het
oranje en brengt den dag; in genoeg-!
lijke feestviering door. 1
Practised sociaal werkep, dat staat
bij' deze Sociale Week op dep. voor
grond.
De practijk vóór alles, xdat blijkt
uil elke les, em dat hebben de organi
satoren van de Sociale Week doorge
voerd, mem zou haast zeggen ten ui
terste uit, zoodat wel eens de „défauts"
vain deze, overigens hooge „qualité" der.
Amsterdamsche Sociale Week zichtbaar,
worden.
Zoo was de les, die over Midden
standsorganisatie en Middenstandsactie
moest handelen, opgedragen te geven
door een practicus, dien men blijkbaar
in het kader dezer week méér thuis
achtte op den katheder dan een theo
reticus die de eischem van het volle
leven in actie natuurlijk niet zoo kent.
In beginsel lijkt dit goed gezien, en
het is - zooals we zeiden in de
lijn.
Maar er is één bezwaar, en dat be
zwaar is ook wezenlijk aan den dag
gekomen. -
Onze Roomsche Middenstandsbewe-
girng is nog jong, vooral in het Haar
lems che Diocees. En hare voormannen
hebben nog die heerlijke eigenschap
der jonkheid: vurige geestdrift en
thousiaste toekomstdroomen
En die eigenschap doet prachtig in
een vergaderingsspoechwanneer zoo
een of andere gewaagde stelling dan
eens verdedigd kan wórden, wanneer
we zoo graag den enthousiasten ijjve-
raar h'oorem, die den boog ten uiterste
spant en zoo hoog mogelijk mikt, op
dat hiji toch zeker mag zijn dat de pijl
ten slotte niet een eind vóór het doed
in den gronfd blijft steken,. maar
die jeugdige overmoed en dat ontheo
retisch enthousiasme deugden niet voor
een les!
De lesgever moet koel zijn, en lo
gisch, en streng zich vasthoudend aan
wat wetenschappelijk houdbaar is en
bewezen. En al mag hij in 't ly
rische zich al eens laten gaan, zooals
Pater de Groeve het deed, in hot didac
tische behoort hij alléén dat te geven,
wat door de ondervinding en de sociale
wetenschap is aangetoond proefhoudend
en deugdelijk te zijn.
Het is volstrekt niet te verwonde
ren, dat onze Roomsche Middenstands-
voormannen der practijk die bezonken
klaarheid en logische theoretische we
tenschap nog niet ten volle behaerschen
die voor den socialen lesgever onont
beerlijk zijn
.Maardaarom was ook het on
derwijzende karakter van de .voordracht
over Middenstandsorganisatie, 'die we
gistermiddag hoorden, in verschillend
opzicht een mislukking. Hier heeft de
pnderwijizer in jongen overmoed stel
lingen opgezet over den vorm der
Roomsche Middenstandsactie, over de
toekomst der organisatie en de bedoe
lingen die men ermede heeft, welke
o.i. de leerlingen niet dan met groote
reserve kunnen aanvaarden!
Met de beste bedoelingen, en uitgaan
de van een volkamen juist standpunt,
liet do lesgever van gistermiddag zich
soffns te ver voeren door zijn practin
sc-he inzichten die echter, omdat ze
nauwer van gezichtskring zijn dan met
het wetenschappelijke overzicht over
het Middenstandsvraagstuk is overeen
te brengen, o.i. aan de eischen der
Roomsche Middenstandsactie voor de
toekomst niet geheel en ai konden be
antwoorden-
Om met name even aan te stippen:
de beschouwingen over de politieke
actie der Middenstanders, over den
Middenstand als federatief bestuursli
chaam (waarin de Katholieke Midden
standers van het Haarlemsche Diocees
geheel door eigen scnufd niet sterk1
genoeg optreden en zich gelden laten!)
over den Vorm van organisatie der
grootere en kleinere Middenstanders,
al deze beschouwingen schenen ons
toe, niet boven alle bedenking: te zijp.
verheven, en Wij zeggen met nadruk
dat ze niet mog-eh worden aanvaard
als een anomstooteflijke waarheid.
Het is zeer waarschijnlijk dat de
lesgever zéjf niet bedoeld heeft, .zijn
stellingen aldus te doen voorkomen.
Het is zeer waarschijnlijk, dat hij ze
eenvoudig heeft gegeven als zijne mee-
ning, als zijn persoonlijke opinie,
waarvoor We eerbied hebben, maar
waarover o.i. nog wel te debatteeren
zou zijn.
Miaar juist daarqm en daaruit blijkt
en is het duidelijk, dat die stellingen
prie-t als Ciien les, als een waarheijd
die gedoceerd wordt, hadden moeten
voorgedragen worden.
Diat zijn, zonder eenige terughou
ding, onze bedenkingen tegen de les
van gistermiddag, en na de gunstige
indrukken die we al gaven, hebben we
dezen minder gunstigen indruk (die
Trouwens noch aan de Sociale Week
zelf, noch aan de belangrijkheid van
wat de lesgever van gisteren bovendien
nog mededeelde, afbreuk kan doen)
niet*willen verzwijgen.
We zeiden al, dat vetel belangrijks
over den Middenstand werd gezegd.
Klaar en duidelijk werd het verderfe
lijke, het schadelijke ook der neutra
le actie vooropgezet, en voor Katholie
ken deze onaannemelijk verklaard'. Ver
schillende gebreken in de Roomsche
Middenstandsorganisatie, gebreken
hoofdzakelijk door gemis aan belang
stelling en steun ontstaande, wees de
spreker nog aan, en hiji gaf or op
voortreffelijke wijze de geneesmidde
le.n bij.
En z'n geestdrift voor Roomsche ac
tie deed goed, vooral omdat die kwam,
van een man der practijk des levens,
die zoo vaak de confession eele actie
doodt door al te strenge omzichtigheid,
menscihelijk opzicht en vooroordeel!
Het komt ons dan ook voor dat de
belangrijke rede van gistermiddag voor
'den Middenstand goede vruchten kan
opleveren, zoo we haar beschouwen als
©en rede, als een duidelijke, opwek
kende, de inzichten van een practiseh
man op klare wijize vertolkende be
schouwing, die misschien hier of daar
door den theoreticus is aan te vechten,
maar die om de positie des sprekers
en om zijn praelische kennis van, het
vraagstuk toch de grootste, aandacht
waard is.
Als zoodanig, en niet als een les die
wetenschap leert, nemen wij voor ons
althans deze voordracht aan.
Ook de wereldpolitiek is in den
ko m kommer tijd
Bp. vorsten zijn „op vaicantie",
d.w.z. op hun zomerreizen (Ie mi
nisters zitten aan zee pf in badplaat
sen, en de parlementen zijn huistoe
Zoodoende is er va,n het politieke
veld niet veel te halen, al schiet ook
hier en daar wel een halmpje om
hoog', dat we, kunnen binnenbrengen.
Uit, SPANJE hv is te., melden,
dat liet, land nog steeds in spanning
verwacht, op .welke, wijze Canale-
jia& z'n .draai zal nemen. Bericht)
wordt, dat er algemeen pen verwach
ting bestaat van verzoening, maar
hoe dat gaan zal .weet men niet.
Intusschen is als één teeken van
verzoening te melden, dat da Ko
ningin-Moeder van Spanje den nun
tius, .mgr. Vioo, in audiëntie heeft
•ontvangen. De minister van hui ten-
lands,che. zaken was er bij tegen
woordig.
Dp minister xnjoet gezegd hebben,
dat het bezoek niet meier dan een
beleefdheid is geweest. Maar on
danks de logenstraffingen, uit Ma
drid en uit, .Rome, gelooft de open
bare me-ening, dat die .bezoeken aan
wijzingen zijn dat een minnelijke re
geling van het geschil piet het Va-
tikaan op handen is.
Toen koningin Maria. Christina
heb verzoek .van den nuntius om in
gehoor te worden ontvangen, kreeg
heeft zij ,C an ale jas' raad gevraagd
De minister antwoordde-, dat de re
geering haar raadde den nuntius te
ontvangen.
De koning' is intusschen altijd nog
in. .Engeland, waar hij zich amu
seert met den h-oogen Engelse,hen
adel. Veel ernst zit er niet hij Al
fonso-'
Een ander nieuwtje in dezen kom
kommertijd is wóer eens een klaar
bewijs voor de voortreffelijke wijze,
waarop
DE PAUS ALS VREDESTICH
TER
kan optredenIn het geschil name
lijk over de grenskwestie, dat zoo
lang de: heide Zuid-Amerikaans,che
republieken PERU en BRAZILIË
geteisterd heeft, en. dat haast tot een
oorlog heeft gevoerd, was ten slotte
aan Z. H1. de Raus de arbitrage op
gedragen.
Del Paus had daartoe een speciale
commissie, aangewezen,, onder voor
zitterschap van mgr. Bjavona, apos
tel isch nuntius hü Brazilië.
Bjeide regeeringen hebben zich nu
hij 's Pausen uitspraak neergelegd
en hebben den nuntius bedankt voor
de manier, waarop hij het onderzoek
in de zaak heeft geleid -en de uit
spraak gedaan.
Tevens hebben beide regeeringen
eien telegraim van dank gezonden aan
dein Paus
t „Deze- taak, zoo- merkt, de „Osser-
vatore" naar aanleiding hiervan te
recht op, toont duidelijk den gun
stigen en we-ld,oenden invloed aan,
die de .arbitrage- heeft,; zij is een
machtig en werkdadig middel tot be
vestiging va,n den vrede tusschen de
volken. Tevens toont deze zaak de
overwegende rola,an, die de H,
Stoel hij dergelijke internationale
arbitrage-kwesties, speelt, .omdat zij
een werk vooral .van rechtvaardig
heid en uiterste vredelievendheid,"
Uit heit VERRE OOSTEN is bet
nieuws, dat Japan stap yo-or stap
vooruitgaat op den weg, dien het
zjch heeft afgebakend. Maar ,dat is
geen nieuws meer, zal men zeggen
Intusschen moet weer vermeld
worden, dat Reuter persberichten
aanhaalt uit. Seoel, volgens .welke
generaal Terautsji, de Japansche
minister van Oorlog', begonnen is
met de beslissende onderhandelingen
voor dei .anne-xatie- van Korea.
Het begin van het einde dus-' 't
jWias te verwachten
Natuurlijk is de brand van Brussel,
de „nationale Belgische ramp", zooals
de Belgische bladen, het feit noemen,
nog altijd the tonic'.üf the day,
ook in het buitenland.
Gebleken is intusschen, dat de eer
ste berichten, over de schade overdre
ven waren! Gelukkig!
De meest kostbare inzendingen
diamanten e. d. zijn nog in veilig
heid gebracht kunnen worden, of zijn
later ongedeerd onder de puineri in
de brandkasten gevonden. Zoo komt
het dat nu de schade in totaal geraamd
kan worden op ongeveer
Toch nog een héél getal, al ver
schilt het hemelsbreed van het half
milliard, dat eerst werd genoemd.
Men heeft nü ook eigenlijk pas ge
legenheid gehad, den juisten omtrek
van de aangerichte schade te verken
nen.
Ziehier een vertrouwbaar overzicht
van hetgeen er verbrand is.
Geheel de hoofdgevel der tentoonstel
ling, waarachter zich de hallen der
Belgische afdeeling bevinden, boven op
het groote terras, is totaal afgebrand,
met geheel den inhoud van Brussel-
kermis af tot aan het paleis der stad
Brussel. Engeland, dat achter de Bel
gische afdeeling ligt, in dezelfde ge
bouwen, is ook g-ansch vernield.
Erankrijk, dat aan den overkant van
de monumentale trap ligt, heeft maar
weinig geleden. 'De par'fumerie-afdee-
ling is er vernield. Aan het standbeeld
der vrijheid is men den brand kunnen
meester worden, zoodat om zoo te zeg
gen geheel de Fransche afdeeling, uit
genomen den ingang ervan, gespaard
bleef. Het is dank aan het afrukken
der velums en het wegnemen der lino
leums, dat men het vuur op die plaats
meester werd.
I De Italiaansche en al de vreemde
afdeelingen die daar in het zelfde ge-
j bouw, naast Frankrijk liggen, bleven
i dus gespaard. Toen men hel vuur zag
naderen had men al de Italiaansche
marmeren beeldjes buiten gedragen in
de Fransche hoven.
De glazen kasten die ^groote kost-
i baarheden bevatten, had men stuk ge-
J slagen om er den inhoud van te kun
nen redden. Gelukkig waren deze
maatregelen overbodig, e'n gister stond
reeds alles terug onder dak.
Wij gaan met onze wandeling voort.
Het Fransche paviljoen van voe
dingsmiddelen dat tegenover de Fran
sche hoven staat, is ook gansch ver
nield, evenals het restaurant Gruber
Duval en het paviljoen der stad Pa
rijs.
Wij komen nu in de Avenue des Na
tions langs de brug, naast het Hol-
landsche paviljoen. Het eerste en het
laatste paviljoentje van den rechterkant
dezer laan, het is te zeggen, den kant
die aan de Belgische afdeeling grenst,
zijn vernield. De eleclrische leidingen,
die deze laan 's avonds zoo prachtig
verlichtten, hangen daar nu gansch ver
wrongen aan hunne palen. Anders is
er geen schade aan dien kant der ten
toonstelling.
Nu trekken we naar Brussel-kermis.
Hier is het schouwspel droevig om te
zien; wat gisteren nog vol leven, licht
en vroolijkheid was, ligt daar nu totaal
in puin. Buiten het gedeelte dat zich
tusschen den „Groenen Hond" en den
ingang bevindt, is alles afgebrand.
Vijf of zes huizen staan nog recht.
Van de vermakelijkheden van het zoo
vroolijke Lunapark geen spoor meer.
Hier en daar nog een verkoold, -stin
kend geraamte van een krokodil of
een tijger, uit de menagerie Bostock.
Rechts en links nog eenige palen van
den Walerchute of den Phoenix Rail
way,
Het riviertje dat zoo geheimzinnig
langs de straten en onder de'bruggen,
van Oud-Brussel liep, ligt nu vól over
blijfselen van ingestorte huizen of brug
gen.
Van de huizen die op de Solbosch-
fei stonden en die gansch door de ten
toonstelling omsloten waren, bleven er
van de 20 slechts een vijftal onge
deerd. De anderen liggen in puin.
Nog steeds blijft de groote vraag: hoe
de brand is aangekomen? Er is nu
weer een nieuwe lezing, 'door een der
Belgische bladen gebracht.
Voor het onderzoek naar de oor
zaak werden als experten door het
parket aangeduid de bevelhebbers der
pompierkorpsen van Brussel, Gent en
Luik en twee officieren der genie, en
de fotograaf van het parket is gelast
een aantal zichten te nemen.
M. Lepère, de bureeloverste van den
33)
Alhoewel zij geen ,ho-op meer had
hare onschuld te bewijzen, gaf -de
arme- vrouw zich niet verlorenzij
sprak o-p kraohtvo-lle-n toon en legde
aan dei rechtbank de redenen van
hare vlucht uit: de. bedreigingen van
Joris Garaud, zijne geweldenarijen,
en: de. vernietiging va,n zijn Brief
id oor den brand.
In plaats van do-or dit verhaal de
belangstelling der gezw-oren-en ge
wonnen te hebben, vuurde het hunne
vooringenomenheid nog meer a-an.
D-ej schaamtelo-o-sb-eid van Jeanne
scheen hun monsterachtig. Hoe durf
de dit ellendig s-ch-epsel dien man
belast eren, die zijne heldhaftige zelf
opoffering voor zijn meester met zijn
leven betaald had. Zulk schelmstuk
bieknoionde -op- waardige wijze hare
vroegere- euveldaden.
De- advocaat, dien men Jeanne van
Peiohtswege had toegevoegd, yvas ©en
talentvol man e-n hij bewees het,
maar de-.o-vertuiging ontbrak aan
zijn© pleitredehij zelf gedoofde im
mers nie-t a;an de onschuld van jzijïiie
cliënte:.
Na. 't antwoord van 't,openhaar
ministerie, gingen de- gezworenen be
raadslagen. Hunne afwezigheid
duurde niet. .lang. Te- midden van
de groo-tste stilte- nam de voorzitter
het woord en: verklaarde dat de ge
zworenen de- beschuldigde eenparig
plicht,ig aan .moord, brandstichting
en diefstal pordeel-den. Niet te min
namen zij verzachtende omstandig
heden aan.
Heit Hof paste d-e- we t to-e. Jeanne
Fortier werd tot levenslange gevan
genisstraf veroordeeld.
Toen de rampzalige- vrouw dez-e
verschrikkelijke veroordeeling hoo-r-
-d-e uitspreken, uitte zij een kreet
en' vie-1 in bezwijming. Men wa,s: ver
plicht haar naar de Gonciergeirie te
dragen, van waar men haar in beJ
wusteloozen toestand na,ar de- ge
vangenis Saint-e Eazare vervoerde
Toen zij weer tot bezinning1 kwam,
liield zij onsamenhangende, gesp,-,de
ken. Een hevige, hersenkoorts over-
ivie-1 haar en stelde haar l-even gerui-
men tijd in gevaar.
J-oris Garand, nu nog vollediger
gerust -gesteld dom de veroordee
ling vanJeanne, voor de misdaad
die hij begaan had, was intusseh-eln
te L'onden ingescheept naar New-
York.
Aan boord van de stoomboot waar
op bij d-en oceaan overstak;, bevonden
zich- honderd drie-en-twintig reizi
gers, waaronder -een groot getal
Amerikanen van al dei klassen der
maatschappij.
Paul Harma-nt, aldus zullen wij
in het' vervolg,den gewezen meester
knecht aanduiden, Paul Harmant
had een kajuit eerste klas- genomen.
.Hij wilde- ge-ene betrekking hebben
met de: arme duivels yan het tus-
schendek.
De inscheping had 's morgens, ten
tien ure plaats. Paul Harmant was
-een der eers-ten a,a,n bo-ord. Tegen de
verschansing geleund, wachtte hij
totdat de- inscheping geëindigd was
en de stuurman tot tie naamafroe-
ping der reizigers was .overgegaan
Tot nu toe- ha,d hü nooit den voet
op een zeeschip gez-et dan om van
Frankrijk na,ar Engeland over te
jvaren Met nieuwsgierigheid dus-
sloeg hij alle-s w:at hem omringde
gade, ein besloot tijdens de overvaart
den bouw der machine-s- te be&tud-ee-
ren, die zoo zeer verschilden van de
gene:. welke in de fabriek van Al-
fjorlville werkten.
Be passagiers vormden op -dit
oogenblik een bont mengelmo-es',
want hunne plaatsen waren hun nog
n-iet aangewezen. Het over en weer
lop-pen der gejaagde matrozen bood
een levendagen en aehilderachtigen
aanblik.
Tusschen de laatst aangekomen
reizigers, bemerkte Hamant een
man van ongeveer vijftig,jaren, ver
gezeld van een lief twintigjarig
meisje-, die- heiden klaarblijkelijk tot
de gegoede klas behoorden. Bjj zich
een jongeling van acht en twintig
jaar, in wien men hij den eersten oog
opslag den verstandige, kende Hij
dr-oeg een, volledig pak zooals de
mecaniciens dragen, en hield een
klein reiszakje in de hand Het was
een blonde, magere -en bleek© jonge-
linge
Zijne beweeglijke pogen, blauw als
staal, hadden eie-n uitdrukking' van
geslepenheid en arglistigheid. Zijne
houding bewees, dat hij m-eer d-e,
kroeg-en dan he-t werkhuis hal be
zocht.
De heer zeide hem met Engelschen
t ong val
Nu zijt gij o-p reis na,ar Ameri
ka;. Uwe overvaart en uwe kosten
zijn heit,a,aid. ik heb u daarentegen-
,t,wee honderd frank g-eg-evanik zal
nu met u geen gemeenschap meer
hebben gedurende d-en overtocht Bij
onze aankomst te' N-ew-York zullen
wij elkander wed-ervinden
De werkman stak een-e sigaar aan,
terwijl de- heer en het meisje zich
bij de verschansing plaatsten, op
cenige stappen van Paul Harmant
Deze wendde het hoofd naar zijn©
nieuwe huren en zijne blikken rust
ten met welbehagen -op bet lieve
'kind. Het meisje- had blauwe pogen
ha-ar groot en slank lichaam wae
uiterst, wel gevormd, ha,ar aange-
gezicht was fraai en liefelijk als heel
haar voorkomen.
Een aardig kind, zeide- hij hij
zich-zelven.die, grijze heer moet ze
ker haar vader zijn.
De naamoproeping begon. De pas
sagiers bevonden freh nog in bon-te
mengeling op het dek.
D-e- stuurman, met de- lijst in de
hand, riep de namen op van James
Mortimer en N-oëmi 'Mortimer, waar
op het blonde kind en haar vader
antwotordde-n
- No-ëmi Mortimer, dacht Joris
Twee lie-ve namen!
Mijnheer Paul Harmant, riep
de onderkapitein.
Aanwezig! antwoordde Joris.
Toen de jonge werkman, Paul
Harmant hoorde afroepen, schrok
hij- op, en zijne o-ogen vestigden zich
nieuwsgierig met een-e vreemdsoor
tige uitdrukking op, den man, die
geantwoord had.
Paul Harmant, murmelde hij.
Dit is de naam van mijn neef -den
mecanicien, die. naar men beweert,
overleden is.... Welke gelukkige ont
dekking Die manschijnt zijn zak
ken goed voorzien te hebben. Dat
zou mij waarlijk een. genoegen zijn
een bloedverwant te ontdekken, die
er wel inzit.
En hij hield zijn strakken blik
op Garaud ge-richt, die niet ver
moedde, welken indruk de naam
maakte', dien hij van pen afgestor
ven gezel overgenomen had.
Hetis aardig-, vervolgde de
werkmanik heb- neef vroeger eens
gezien, maar ik herken hem in het
geheel niet meer.
Op dit o-o-genblik riep.men:
Ovide Solivea-u.
D© Parijzenaar antwoordde:
Hier ben ik.
1 D© naamafroeping was weldra ge
ëindigd, en a,an de passagiers werd
hunne plaats .aangewezen.
Sapristi©! dacht- de werkman,
reizen in de .eerste klas, evenals de
ingenieur Mortini-er en zijne doch
ter! Waar gaat hij naar toe?
i Ik zal hem mijn naam laten weten
en hij zal op den voorsteven wel hij
mij komen. Niets zoo eenvoudig als
dat.
De reizigers namen hunne plaat
sen inde- „stoomboot hief het an
ker en nu ging het in vollen stoom
naar Amerika toe.
Den tweeden dag reeds bemerkte
Ovide Solivea-u. dat de reizigers van
de eerst© kla-s er piat o-p zagen hun
ne wandeling tot o-p het- voordek van
het schip te rekken. Hij hoopte, dat
Paul Harmant er oJk zijn sigaar
zou komen rooken en hij hes-loot
van die gelegenheid gebruik te ma
ken. Zijne hoop werd bedrogen. Ga
raud kwam weinig op he-t dek, zelfs
niet op het achterdek; hij bracht
het grootste deel van zijn tijd door
in het salon, waar de ingenieur Mor-
tinier en de blonde Noëmi zich bij
voorkeur ophielden.
(Wordt vervolgd
