der Openbare Godsdienstoefeningen in de R. K. Kerken te Haarlem en omliggende plaatsen.
Naaml. Venn. „Drukken] de Spaarnestad."
De Godsdienststrijd in
Spanje.
Een derde cognac!
Dit nummer behoort bij de
„Nieuwe Haart. Courant" van 27 Aug.
ZONDAG
28 Aug. 15de Zondag na
Pinksteren.
H. Augustinus,
Bisschop, Be
lijder en Kerk
leeraar.
MAANDAG
29
Onthoofding v.
d. H. Joannes
den Dooper.
DINSDAG
30
H. Rosa van
Lima, Maagd.
WOENSDAG
31
H. Raymundus
Nonnatus, Be
lijder.
SEPTEMBER.
DONDERDAG
VRIJDAG
ZATERDAG
Evangdieverklanng.
KERKBERICHTEN.
Kathedrale Kerk St. Bavo.
DE OFFICIEELE KERKLIJST
UITGAVE VAN DE
KINDERHUISVEST No. 29—31—33. HAARLEM.
Directeurs F. H. M. v. d. GBIENDT.
AD VEBTSNTIÉÏ:
Van 1 tot 6 regels t L20.
Elke regel ineei 0.20.
Ingezonden medsdeelingen tussohen den tekst ten
minste 5 regexs f L50; elke regel meer 0.80.
Het Auteursrecht op den inbond van dit blad wordt verzekerd overeenkomstig de wet van 29 Juni 1881 (Staatsblad No. 124,}
1 Sept. H. Werenfri-
du«, Belijder.
2 H. Stephanus,
Belijder.
3 Gedaehteris
der Onb. Ontv
van 0. L. Vr.
15de ZONDAG NA PINKSTEREN
Les uit den brief van den li. Apostel
Paulus aan de Galaten V, 26—VI, 10.
Biro-eidersZoo wij door den Geeöt
leven, laat ons ook naar den Geest
•wandelen! Laat ons geen tejagers
worden van ijdel© eer, elkander uit-
tagdend, elkander benijdend, Ilroe-
idetrs-Mocht ook iemand door etenig
misdrijf overvalen zijngij, die gees
telijk zijk onderricht den zoodanige
in den geest van zachtmoedi gheid,
terwijl gij aelit- geeft op- u zelVen,
qpda,t ook gij niet in bekoring komt
Draagt elkanders lastenen zóó zult
gij -de wet Van 'Christus vervullen
ÏVjant als iemand meient iets te zijn,
ofschoon hij niets is, bedriegt hij
zich zelvcn. .Een ieder nu, heproeve
zijn eige|n werken zóó zal lnj roem
hebben in zich zei ven alleen, en
niet in eenen andere; want een
ieder zal zijn eigen last dragen.
Hij nu, die onderwezen wordt in
het woiord, deel© aan degene, die hem
onderwijst, van alle goederen mede
Bedriegt u nietGod laat zich niet
btepoittenWamt wat de mensch ge
kaaid beeft, dat zal 'bij ook maaien
hij' toch diein zijn Vleesch zaait,
zal ook van bet vleesch verderf
maaiendie echter in den geest
zaait, zal van den gelest het eeuwig
leven maaien, En laat oprs, het goeds
doende, niet moede wordenwant,
indien wij' moede worden, zullen
wij te zijnen tijde maaien Laat ons
derhalve, zoolang wij tijd hebben,
weldoen aan allen, doch voorname
lijk aan de buisgenooten des geloofs.
Evangelie volgens den H. Lucas;
VI, 11-20
In dien tijd begaf Jesus Zich naar
eenre stad, die .Nairn geno-eml wordt,
en niet Hem1 gingen zijne leerlingen
en eenre talrijke schare Als Hij nu
de poorten, der stad naderde, zie, werd
er eien overledene uitgedragen, een
éénige zoon zijner moeder, en deze
was weduwe-.en een® gropte scha
re uit de stad was met haar. Tioen
de Heer haar gezien had, werd Hij
door medelijden mlet baar bewogen
en zeide tot baar(Wieen nietEn
Hij .trad nader en raakte de lijkbaar
aan (en de dragers stonden stil)
En Hij sprak: Jongeling! Ik zeg
u, sta opEn hij' die gestorven was,
zette zich overeind en begon te spre
ken En Jesus gaf hem1 aan, zijne
moeder .En vrees groep allen aan,
en zijl vterheierlijhtCn God, zeggende
Een groioh Profeet is onder ons op
gestaan enGod heeft zijn volk
bezocht
15de ZONDAG NA PINKSTEREN
Het wonder dat wij in het Evan
gelie. van dezen Zondag onder de
muren van Naam zien gebeuren, ver
schilt onder meer dan één op-zicht
vian ander© wonderen des 1 Leren
Vóórdat Jesus b.v bet dochtertje
vian J aiirus ten leven opwekte, of
den blinden bij Jericho het licht
de oiogen teruggaf, waren er1 invloe
den werkzaam waardoor Bij naar
'den schijln ten minste overgehaald
wterd om Zijn© Almacht te noemen,
HU daarentegen hponen wij .geen©
enkele stem opgaan die Zijn lief
devolle tus&cbenkomst inriep; nu
treedt- ook niemand op om Hem van
Zijn doen en laten rekepnsohap te
Vragen, maar allen die van het won
der getuigen waren, gaven tieeke-
ïiem vian grootte verwondering en
hartelijke dankbaarheid. Giok geen
enkel woord kwam Hem nu over de
lippen, waarméde pBg| aan die aam
Wiezigen het stilzwijgen oplegdeHij
scheen te verlangen dat de mare
hiervan' uitging over Judea en de
geheel© omstreek. Hij wilde dat ve
len uit db eiad dein lijkstoet zouden
Volgen, opdat eiem groots menigte
Hem1 zonde toejuichen en als den
wiaren. .Messias erkennen.
„Een dood© w|erd uitgedragen, een
eenige zoio|n zijner mo-eder, en deze
was een© weduwe." Wél een hart
roerend tafereel, dat ons hier wordt
voor oogen! gesteld. .Heme nog jeug
dige- mlojeder, in rouw gekleed om
het verlies van haren echtgenoot,
Vergezelt het stoffelijk overschot
van haren eenigen zolotn, waarsichijin-
lijk ook haiar eenig kind, grafwaarts
Geen wohder dat zij onder het stor
ten. Vain vel© tranen de lijkbaar
volgt, die het dierbaarst© bevat wat
haar nog op aarde restte Haar le
vensloop is gebroken, en y-oorfaan
zal rouw en smart haar- deel zijn
Die zoon was nog haar troost en
steun, van nu af zal zij alleen staan
op de wereld De onverbiddelijke
d-oiod heeft haar in ©en oogenblik
alle vreugd©, alle hoop ontnomen,
aan al har© verwachtingen den bo
dem ingeslagen Droevig beeld der
vergankelijkheid Van al hét omder-
maansche Niets- op aard© is. besten
dig, alles bedriegelijk. Het grootste
geluk, dat onverstoorbaar scheen,.
wOtdt in e©n enkel oogenblik vernie
tigd. Een groote schare- uit de stad
was mfeit de treurend© weduwe, om
d© laatst© eer,aan den dierbaren af
gestorvene te- bewijzen, en der moe
der een bewijs te gevrn van hunne
deelneming in hare smart. Doch wat
haatte bet der moe-der? Die deel
neming bleek vruchteloos, en gaf
haar het gestorven kind niet wei-er
Zóó machteloos staat elk mernsch
tegem-ovter de rampen van dezen tijd
Schier nimmier kan hij' eenige leni
ging aanbrengen Tevergeefs wordt
derhalve op den mensch vertrouwd,
of bij' hem hulp gezocht, -en. wie ze
hij' hem zoekt, wordt bijna altijd
teleurgesteld Eén alleen is er wiens
hulp nimmer z'onder vrucht, wordt
ingeroepen, die alvermogend is, en
niet, zelden van Zijne Alm,acht en
Liefde de- treffendste bewijzen geeft,
al is geen© bede tot Hem gericht
„Dei Keer, haar ziende, werd van
medelijden over haar bewogen De
Evangelisten verhalen ons meerdere
feiten waarbij de te-ederste gevoelens
van Jesus' minnend Hart zich open
haarden- .Heit- zien Van een ongeluk
kig© maakt© altijd op Ham1 een die
pen indruk. Nu Ook drong Zijn©
liefde Hem, om al was geen-a 'bede
uitgesproken wel te doen. Naar de
moeder door de- menigte volks heen
toetredende, zeide hij to-t haar
„ween niet." Wie. anders kon beve
len, dat zij den vl-oed barer" tranen
zoude inhouden dan Hij die de bron
er van vermocht op te drogen. Laat
een mensch tot een lijder zeggen,
dat hij' zich, aan geen© droefheid
moe-t overgeven, het hiaat hem wei
nig. Maar hier sprak de Meester
van do-od en leven, ©n de weduwe,
die waarschijnlijk roed-s van Jesus
wondermacht gehooid, had, zal met
e-en smeekenden blik naar den Za
ligmaker hebben opgezien Zijn
woord klonk a-ls ©en blijde voor
spelling v'aln wat zij. zoo gaarnes hoop
te, maiar nauwelijks verwachten
durfde-, Tloich wiordt, diei hoop- niet
beschaamd Nadat de dragers, zon
der het bevel daartoe ontvangen te
hebben, maar door Jesus gezag en
maejsteit, die Hij niet wilde afleg
gen, onthutst stil stonden, raakte
Hij de lijkbaar aan en zeide-: „Jon
geling, ik zeg usta opEn de
dood© zait, overeind en begon te spro
ken Het woord der Almacht was
nauwelijks gespro,ken of de reeds ge
scheiden© ziel keerde in het lichaam
terug, gehoorzamend aan haren
Schepper Die .dooide verrees tot ©en
nieuw leven, en opdat geen twijfel
aan de wonderbare- herleving moge
lijk ware-, de verrezen© sprak met
de omstanders Ho© blijde de mo-eder
was toen .zij haar gestorven kind
overeind zag rijzen, iaat zich beter
gevoelen dan beschrijven In de over
maat harer Vreugde zal zij nu ook
geschreid hebben, maar tranen van
blijdschap^ en uit, dankbaarheid zich
a.an Jesus vo-eten hebben neerge
worpen Maar zoude Jesus den ver
rezen© niet; tot Zijne dienst op-
eisciben, en haar -een d-eel der vreug
de ontnemen door den jongeling aan
Zijn persoon voor altijd te- verbin
den De Zaligmaker dacht bet eerst
aan de moeder die zooveel geleden
bad, ©n die Hij niet van baar zo.on
wilde bero-oVen, en Hij maakte hare
vfeugde volkomen door hem aan
li-aar terug te gevfen De H Lucas,
altijd zoo ©envtoudig -en kort in zijne
verhalen, meldt verder niets omtrent
he-t volgend leven van den jonge
ling Echter v!erzw5j|gi hij niet wel
ken indruk het wonder op de scha
ren maakte .„.Vreeze beving allen,
en zij' verheerlijkten God, zeggende
een 'groot profeet is onder ons op
gestaan, en God heeft zijn volk be-
ziojdht."
Heit bovennatuurlijke dat zich in
©lk .wonder openbaart, deed hen in
heiligen eerbied vqor de aanwezig
heid dergoddelijk© Majesteit hui
veren. en om aan hunne zielsaan
doening1 op ©enigszins waardig©
wijze uithing te geven, loofden zij
God die zulk een almachtigen Pro
feet gezonden had.
Het doel door Jesus met dit won
der bereikt was dat Zijn Messiaan-
soha waardigheid en zending do-or
een groote menigte erkend werden.
Met die lofzangen en dankbetui
gingen moeten wij ook de onzen ver
eenigen, als wij Redenken dat ook
wij' zoo dikwijls getuigen mogen zijn
van d© geestelijke opwekking ten le
ven yain ©en.zondaar die, door de
zond© gestorven, door de vergifenis
zijner zonden wederom ten leven,
tot het leven 'dier genade, wordt op
gewekt, ©en wonder dat veel gpooter
is dan hat opwekken vian een licha
melijk gestorvene.
Aan een particulier schrijven, uit San
Sebastian wordt het volgende ontleend:
Eene correspondentie te schrijven
over het conflict tusschen de Spaan
sche Regeering en het Vatikaan is, in
zeker opzicht, eene lastige taak, want
wat den eenen dag als juist wordt me
degedeeld, wordt den volgenden dag
weder beslist tegengesproken. Ik wil
dan ook in dezen brief meer in heb
bijzonder de houding uiteenzetten, die
door minister-president Canalejas is
aangenomen, het aan u-zelf overlatende
er een oordeel omtrent te vormen.
Eenige Madrileensche dagbladen heb
ben gezegd, dat de houding van Cana
lejas ten opzichte van het Vatikaan
alleronbehoorlijkst is, omdat hij de be
trekkingen tot het Vatikaan onmiddel
lijk wenscht te regelen, zónder wat
toch door het gewicht dier betrek
kingen vereiseht wiordt het Vati
kaan een Voldoenden tijd toe te staan,
om den toestand tête reposée te be-
studeeren. Daanom eischten deze bla
den van den heer Canalejas, dat hij
alle documenten zou publiceeren, wel
ke hij aan het Vatikaan heeft geziónden,
alsmede alle documenten, welke het
Vatikaan aan de Spaansche Regeering
deed toekomen, opdat het Spaansche
publiek zelf Zou kunnen oordeelen, wie
in deze eene correcte houding had
aangenomen, óf de Spaansche Regee
ring öf het Vatikaan. Maar Canalejas
wilde die stukken niet publiceeren;
daarentegen vervalschle Canalejas de
nota's van het Vatikaan. Dus, in plaats
van mede te deelen juist datgene wat
in de documenten van het Vatikaan
werd verklaard, veranderde Canalejas
soms eenige woorden en bedroog ons.
Het Vatikaan wensohte om die reden
de onderhandelingen met het Spaan
sche Ministerie niet voort te zetten.
Volgens Canalejas zijn in den tijd
van weinige maanden meer dan bui
zend manifestaties of demonstraties ge
houden, hetzij door radikalen, hetzij
door katholieken. Een van de groot
ste demonstraties was georganiseerd in
de Noordelijke Baskische provinciën,
genaamd: Biscaye, Gipuzkoa, Alava en
Navarra. de hoofdsteden dezer provin
ciën zijn respectievelijk; Bilbao, San
Sebastiaan, Vitoria en Pamplona. De
provincie Biscaye, wenschte in Bilbao
alle Katholieken der provincie bijeen
te doen komen, doch vóór dit geschied
de zond het Katholieke Comitc aan Ca
nalejas een telegram, dat hem mede
deelde: „Honderd duizend Katholieken
der provincie Biscaye protesteeren met
alle kracht tegen uwe anti godsdienstige
en andere politiek en verzoeken vergun
ning om den 31 en Juli deze 100.000
Katholieken te Bilbao te doen bijeen
komen." Canalejas. antwoordde echter,
dat hij het verzoek niet inwilligde, om
een conflict met de reeds vele dagen in
staking zijnde arbeiders der ijzermij
nen te vermijden. Vóór en na het ant
woord van Canalejas werden echter
nieuwe Katholieke comité's (junta's) in
de andere drie provinciën gevormd om
eveneens te protesteeren en de reeds
voor Bilbao gevormde commissie te
versterken. Zoodoende bestonden er 4
Katholieke comité's, een in elke pro
vincie.
Toen de weigering van Canalejas be
kend werd, verzjocht Jiet comité aan den
heer Canalejas verlof om alle Katholie
ken der vier provincies in de stad San
Sebastiaan te mogen doen bijeenkomen
(en dus niet die van ééne provincie,
(zooaLs eerst was verlangd.) Canalejas
zond, sluw en geslepen, om het te
doen voorkomen aan de zomergasten in
San .Sebastiaan, dat de Katholieken
aanleiding gaven, tot groote ongerust
heid,—uit Madrid en andere steden bij
na 2000 soldaten, cavalerie, infanterie
'en artillerie enz. Toen de voornaamste
vereeniging-en van San Sebastiaan deze
komst van militairen zagen, sloeg hun
schrik om het hart en, een zéér ern
stig conflict vreezende, seinden deze
vereenigingen en clubs aan Canalejas
dat hij ontkennend op het verzoek
rnoest antwoorden enCanalejas
antwoordde ontkennend, want, zoo ver
klaarde hij, aangezien, volgens de me-
dedeelingen der vereenigingen, het zo
merseizoen voor San Sebastiaan, zéér
voordeelig is, kon hij de demonstratie
niet toestaan, omdat zij nadeelig kon
zijn voor de altijd zoo vreedzame stad
San Sebastiaan.
De vier Katholieke comité's protes
teerden, bij het vernemen van dit ant
woord, met kracht tegen de inconse
quente houding van Canalejas en zij
verklaarden, dat zij tóch naar San Se
bastiaan zouden gaan. Canalejas gaf
daarop aan alle spoorwegmaatschap
pijen bevel, geen speciale treinen be
schikbaar te stellen voor de Katho
lieken, die naar San Sebastiaan weaseh-
ten te gaan. Voorts gaf hij deizelfde or
ders aan de reeders. Zoodoende waren
de Katholieke comité's genoopt de de
monstratie uit te setllen.
De heer Canalejas is in vele geval
len, en ook wederom in dit, zeer in
consequent. Ziehier het bewijs, men
lette eens goed op: Het zomerseizoen
begint in San Sebastiaan dön len Juli
en eindigt dien 30en September. Den
derden Juli (dus in het zomerseizoen)
staat Canalejas een groote hetooging van
radikalen te San Sebastiaan toe, en den
zevenden Augustus (dus eveneens gedu
rende het zomerseizoen) weigert hij ze
aan de Katholieken! Begrijpt u dat?
Ik niet en niemand. De radicale orga
nen El Radioal (Barcelona) en Heral-
do de Madrid verklaarden zelf, dat de
Katholieken wetteljjk het volste redht
hadden, om te betooging te houden.
Nu organiseeren de katholieken be
toogingen voor den 8en September in
de stad Pamplona en den 4en in Vi
toria. Deze zullen niet zóó grootsch
zijn, als die va(n San Sebatiaan zou zijn
weest, maar toch zullen aan elke be
tooging nog 30.000 personen deelnemen.
Reusachtiger echter zal dg demonstratie
zijn, die men te San Sebastiaan voorbe
reidt voor de maand October (na den
zomer, omdat dan het motief voor Ca
nalejas' weigering is vervallen), waar
aan vermoedelijk 160.000 Katholieken
zullen deelnemen.
Naar mijne meening zou, indien Ca
nalejas het verzoek der Katholieken
om in Bilbao eene betooging te houden,
had ingewilligd, het getal deelnemers
niet zoo groot zijn geweest; later, om-
Canalejas het eerste verzoek had afge
wezen, organiseerde men er een groo-
tere voor San Sebastiaan en, nu ook
deze is geweigerd, bereidt men er drie
voorte Pamplona, Vittoria en een reus
achtige te .San Sebastiaan, om Canalejas
te toonan, dat de Katholieken niet met
zich laten spotten, want de Katholieke
comité's hebben gezegd: als Canalejas
onze eerste en onze tweede hetooging
weigert toe te staan, zullen we er drie
honden, zoo grootsch mogelijk, groot-
scher nog dan de eerste!
Honderd-acht-en-dertig Katholieken
van eene vereeniging te Sebastiaan Wer
den gevangen genomen, omdat ze vol
gens het publiek een tegen Spanje ge
richt lied hadden gezongen, maar na
één dag in de „Carcero" te hebben
gezeten, waren bijna allen weder thuis.
Hoe is nui uw oordeel over het verlof,
'door Canalejas aan de radikalen gege
ven om te betoogen en de weigering
aan de Katholieken?
Bovenstaande correspondentie is van
een Spanjaard, die daarin zijn gemoed
eens uit over de houding, die de Spaan
sche minister-president tegenover de
Katholieken in het land heeft aangeno
men. Hoewel veel van hetgeen door
hem geschreven wordt, onzen lezers
reeds bekend is, geeft zijn brief tóch
zoo'n uitstekend overzicht van het ver
loop der kwestie en bevat hij nog ver
schillende nog onbekende mededeelin-
gen, dat wij het wel waard vonden hem
te vertalen en hier af te drukken. Hij
bevestigt tevens al -hetgeen haast alle
bladen, over de hoogst onbillijke hou
ding van Canalejas hebben gezegd, wel
ke onbillijkheid vooral in het oog
springt door zijne weigering aan de
Katholieken, wat hij den radicalen wel
toestond.
Dit schrijven bewijst tevens, dat de
Spaansche Katholieken met alle kracht
opkomen voor de verdediging van wat
hun het heiligst moet zijn; hun gods
dienst, en dat zij vast besloten zijn, zoo
Canalejas niet voor hun aandrang- en
protesten zwicht, als één man aaneen-
gegord de onrechtvaardige politiek van
Canalejas te bestrijden. Het einde van
van den strijd is dus nog niet te zien.
Bovenstaande correspondentie ging
vergezeld van eenige Spaansche cou
ranten. Onnoodig te zeggen, dat het
meerendeel hunner kolommen worden
in beslag genomen door mededeelingen
en beschouwingen over den toestand.
Merkwaardig vooral is het nummer van
La Gaceta del Norte, dat 12, zegge
twaalf, kolommen protesttelegrammen
aan den „Presidente Consejo Ministros"
Canalejas, ear telegrammen van gelaik-
wenschen aan de Junta uit alle deelen
des lands bevat. Een typisch staaltje,
hóe algemeen de houding der regeering
veroordeeld wordt.
El Plueblo Vasco geeft een teekenend
plaatje. Het stelt voor een stukje ker-
misspeelgoed, waarbij twee poppen om
beurten met een hamer op een blók
blok slaan. De drijfkracht, die 't speel
goed in en uit elkander schuift, is
de democratie, de poppen het socia
lisme len het republikanisme, 't blok
de godsdienst.
Het onderschrift luidt: Machacar en
hierro frio tiempo perdidoOp ko-ud
ijzer slaan... verloren tijd!
Al het gehamer van de radicalen en
republikeinen zal den godsdienst der
Spaansche Katholieken niet schaden!
Naar Pierre l'Ermite.
Tegen den muur, groote sabels
van de cavallerie, een helm, sporen,
kwasten, pistolen, twee degens etc.
etcde heele uitrusting van een
braven, dapperen vuurvreter.
Op den vloer een massa kleine Al-
gerij nsche sigaretten, hier en daar
neergegooid, na twee, drie trekjes.
Een kolonel, die woedend zijn dol
man dichtknoopt voor hem,
kaarsrecht, een majoor-dokter, on
verschillig.
Nog al één?
Ja, kolonel.
Wie?
Maulvan de tweede batte
rij!
Zijn hersens?
Ja, en alles behalve smakelijk...
Hij heeft twee kogels in zijn geweer
gestopt; hij is op de rand van z'n
krib gaan zitten en heeft met z'n voet
den trekker overgehaald; aan het
plafond ziet men overal de stukken
van z'n hersens hangen, net een
landkaart, zou je zeggen
Dronk hij absinth?
Acht glaasjes, kolonel, vóór z'n
midagetenen eiken dag!
Razend gespte de kolonel z'n riem
vast.
Uu, hij heeft een mooi regiment!
Ze zullen hem feliciteeren uit Pa
rijs!
Twaalf zelfmoorden in twee maan
den tijd!... Die alcohol-furie!
De kleine dokter op kouden, dro
gen toon, zegt ook dat 't krankzinnig
is
Van mijn leven niet zoo gezien!
Oh!kolonelHet zijn
nooit heiligen geweest in het leven...
Heiligen!Het gaat hier niet
over heiligen!Maar in mijn tijd,
liep je zoo maar niet van je post!...
Die lafaards, die gekken!Je bent
een beest, of je bent het niet!De
dieren doen het zelfs nietLuister
eens, majoor?Ik hen nu juist
geen clericaal, denk ik?
Natuurlijk niét!...
En toch, ik zeg je, als de gods
dienst verdwijnt, verdwijnt alles
Geen aalmoezeniers meer, geen mili
taire missen, geen zedelijke basis
meer... Wat dan?... Ik weet niet
waar ik dan op moet steunenAls
het die lui bevalt om zich drie jaren
lang, hun lichaam vol te gieten met
alcohol, totdat het hun oogen uit
loopt, en zieli dan voor den kop te
schieten met patronen van het gou
vernementWat zal ik ze zeggen,
om het hun af te raden?
Kolonel, ik heb nog een mid
del!
Geen lor waard, jouw midel!
Een middel, chirurgisch!
Niets waard, ik zeg het nog
eens! Een brave aalmoezenier, zoo
als die oude van ons in Saint-Cyr,
die hun spreekt over God, over hun
moeder, over de oude dorpskerk-
Enkel zoo iets helptdat is ge
noeg! Voor de rest niets.
Enfin, kolonel, mag ik eens pro
beeren?
Nu, als je zoo graag wilt, ga je
gang!Maar ik zeg je vooruit, 't
is net een plleister op een houten
been, je sociaal chirurgisch genees-
midel, of hoe dan ook.
Een lage, sombere lijkenkamer.
Naakte muren, van beton, bedekt
met salpeter.
Een gootje, zacht hellend, voor het
bloed.
De heele batterij van Maul is daar
bijeen: oude jongens bewerkt door de
messen der Bedouienen en gebruind
door de zon; sterke kerels, met nijdi
ge koppen, vierkante schouders,
drinkers eerste klasse, om toch maar
niet door te gaan voor jonge mei
den, hij de anderen vergeleken,
blonde haren en mooie Fransehe
bla uwe oogen.
Zij zijn allen present, op drie ge
lederen, verbaasd, zonder een woord
te zeggen. Daar gaat een deur open.
De majoor-dokter komt binnen;
dan twee knechten met witte boeze
laars, en zwart zijden mutsje; en
daarachter drie helpers, die op hu*
gekromde schouders, het kolossak
lichaam van Maul dragen, in ee*
bloedig laken gewikkeld.
Op één, twee, drie, als van ee*
houthakker, gooien ze hem op een
marmeren tafel, zooals men 'n halvt
koe op het slachtblok gooit,
die soort jongelui bij zich uit te no-
len staren onbeweeglijk op het witt#
doek, dat schijnt te beven zoodra
men het maar aanraakt.
Met een bijna woesten ruk, trekt
de majoor-dokter het laken weg; en
op de ontleedtafel verschijnt Maul
juist zooals hij zich zelf toegetakeld
heeft. Zijn geheele hoofd lijkt een
bloedig hoopje beenderen en vleesch,
de onderkaak is in tweeën gesple
ten, en hangt nog slechts te benge
len aan het vleesch, de oogen puilen
uit hun kassen en hangen op de
wangen aan vezelige draden, zijn
hersenpan is geheel uiteen gebar
sten en heeft veel van een bloedig*
trechter. Dan neemt de militaire dok
ter het woord op en zijn stem, kort
en bijtend wordt weerkaatst, bijna
wild, door de steenen muren:
De drank, jongens, heeft je ka
meraad in dien toestand gebracht!
Die heeft van hem een lafaard,
een krankzinnige gemaakt! Welnn,
ik weet dat er in de batterij nog
meer zijn, die drinken zooals hij
Laten die vooral goed opletten
Vandaag Maul, morgen zij!
Hebben zal ik ze den een of anderen
dag op deze tafel, maar in afwach
ting zal ik ze eens laten zien, wat
voor ingewanden of ze voor zich
klaar maken!
Dan snijdt hij met een ontleedmes
een kruis op de borstkas. Onder het
vlijmscherpe staal verschijnen dik
ke droppels zwart bloed op de huid.
De snede wordt hoe langer hoe groo-
ter, verschrikkelijk, de heele
borstkas legt de dokter open. Zijne
manden graaien in een schnimachti-
ge massa en trekken er'n soort ver
schrompelden zak uit, verbrand en
afgrijselijk doorloopen met rood®
draden.
Met een korten, fiikschen slag,
splijt hij haar in tweeën en in de
zaal verspreidt zich een ondragelij
ke stank van absinth.
Ditzegt de dokter, terwijl
hij het met de punt van zijn mes
aanwijst, dit is de maag van Manl;
en er zijn er hier verscheidene, wier
maag net zoo afgeknaagd en verrot
is als de zijne
Allen staan op de punten van hun
schoenen en zien het afgrijselijk#
tooneel aan, doodstil, met uitgerekten
nek
De dokter, met zijn rug tegen den
muur, de armen over zijn wit voor
schoot gekruist, neemt voldaan de
heele batterij op, en pruttelt tus
schen de tanden:
Zoo! Kolonel, is mijn middel
geen cent waardNu, ik gebruik
het liever dan je godsdienst en dan
al je aalmoezeniers!
Eensklaps brengt een oude kanon
nier, eerste klasse, de hand aan zijn
kepi:
Is het gepermitteerd, majoor?...
Wat....?
Zou ik zoo niet eens wat mogen
zeggen, dat de zaak wat duidelijker
maakte
Is het ernstig
Zeer ernstig'.
Allo, spreek op, maar kort en
bondig!
Ik moet ti eens zeggen, majoor,
dat ik hem dikwijls genoeg gewaar
schuwd hebAl langer dan een
jaar
't Heeft hem niet veel gegeven!
Omdat hij waarschijnlijk niet
heeft willen luisteren! Maar ik zei
altijd; „Oude rot, als jij een glaasje
absintli omslaat, moet je er op zijn
minst één derde cognac bij hebben,
anders zul je zienVroeg of laat,
hakt het je nog een poets!En nu
ziet u!Ik vergiste mij niet!
En direct knikken ze allen ten tee-
ken dat zij het eens zijn met dien
ouden
„Precies!op zijn minst één
derde cognac!Dan doet de ab
sinth je geen kwaad
De kleine majoor-dokter gooit we
der het laken over het lichaam, dat
hij zoo juist heeft geseceerd, en met
zenuwachtige stem roept hij:
„Rechtsomkeert... marsch!...
Auteursrecht voorbehouden.
ZONDAG, de H.H. Missen le hall
7, 8 en 9 uur. Om half elf de Hoog
mis, na de Hoogmis de Lofzang Te
Deum bij gelegenheid van den ver
jaardag onzer Koningin, Catechismus
naar gewoonte, half 7 Lof met Rp-
zenhoedje.
