DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND. 4li Jill III ill rtr ill Na misdaadvergelding. STADSNIEUWS. ICipcterli&siswest 29-3S»339 Haarlem AGENDA. DINSDAG II OCT. 1910. SStfa Jaargang Ho. 7342 Bureaux van Bedacfie en Administratie Intereummunaal Telefeennammev» I42S. Voor advertentiën en reclames buiten Haarlem en de agentschappen wende man zich tot RICARDO's Advertentie-Bureau, M, Z. Voorburgwal 242, Amsterdam, Int. Telefoon 1020. GULDEN bij mmm nfTTTWWl... Qflfl GULDEN bij lllft GULDEN bij 1f|É GULDEN bi] fi gl GUL,DEN Dit nummer bestaat uit twee bladen. EERSTE BLAD. ^aarlemsche Alledagjes No. 95. Dr. Hugo Verriest spreekt in „Geloof en Wetenschap," Gemeentezaken. FEUILLETON. .77) XX NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden voor Haarlem Voor de planteen, waar een agent; gevestigd (kom der gemeente) "Voor ae overige plaatsen n Nederland franco per post Afzonderlijke nummers f 1,35 1,35 n 1,80 0,03 PRIJS DER ADVERTEPïTlÉM Van 16 regels 60 cent (contant 50 cent) Iedere regel meer 10 cent Buiten Haarlem en de Agentschappen 15 cent per regel. (Buitenland 20 oent Reclames dubbel tarief DienstaanMedinger 25 cent (6 regels), driemaal voor 50 cent (4 contant). Alle betalende abonnés op dit blad, die In het bezit eener verzekeringspolis zjjn, zijn volgens de bepalingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor: GULDEN bij één 1E5 1MB IM $3*8$ H nana 01 voet. sa «jas mm een oog. m mum höjss een duim. &JV j&S werken. tosJ wijsvinger. De uitkeerlng dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Ocean" Bijkantoor voor Haarlem de Nederiandsche Credietbanb Nieuwe Gracht 11 II GULDEN bi| verlies van één anderen vinger. Woensdag, 12 Oct. Gebouw St. Biavo. R. K Volks bond half 9 uur precies, sociale cursus „St. Thomas van Aquino", komt allen op en neemt uw vrienden mee, 7—8 uur cursus in de Electro- techniek, half 9 uur Bestuursverga dering Bouwvereeniging „St. Jozef". Bisschoppel. Museum (Jans straat 79). Geopend eiken dag van 10 tot 5 uur, tegen betaling van 25 cents. Uitgezonderd Zondagen en R.K. feest dagen. Teyler's Stic hting op de ■gewone Museumtijden Buitenge wone tentoonstelling van kunstwer ken, berustende in de verzameling van Teyler's Museum. In de boven zaal etsen van Marius Bauer, Carel Dake, Willem Witsen en J. M. Graadt van Roggen. Geb. St. Elis. Vereen. van lë uur tot half 5 en van 710 uur Tentoonsteling der prijzen der Sint Elis. Armenloterij. KLAGEN. De klacht van den Heemsteed- ®chen ingezetene, die wij gisteren on- lezers hebben medegedeeld is al "Üzonder vermakelijk. Hij las in de courant, dat op zeke- i-en nacht Haarlem had opgehouden ®an Heemstede water te leveren en dat Amsterdam als de groote water- leverancierster, thans aan de heele gemeente, was opgetreden. Onze man vond van dit oogenblik af het water niet zoo goed meer als Voorheen. Hij had er allerlei aan merkingen op en met den dag nam ®ijn ontevredenheid tegen het nieu we water toe. Eindelijk kon hij het niet langer verkroppen en liij schreef een offi- ©leelen klachtbrief naar zijn Gemeen tebestuur. Maar, wat bleek daar? Dat de man in de Schouwtjeslaan ^oont en dat deze laan behoort bij dat deel der gemeente, dat Haarlem Van water heeft blijven voorzien Tableau! Intusschen, uit dit alles blijkt, dat de man een pur song, een volbloed Haarlemmer is V an ons Gemeentebestuur dient het dringende verzoek uit te gaan den man uit te noodigen direct onze gren zen over te wippen en zich te vestigen m de stad, waarvan alles wat zij be zit, bij dezen idealen stedeling, goed is en edel, deugdelijk en solide rr Men late op hem geen enkele belas ting of verordening drukken, men la te hem bouwen, hoe en waar hij wil, fietsen en tuffen, waarheen zijn ge dachten en wil hem leiden. Aan zoo'n echten Haarlemmer heeft Onze stad groote behoefte! Inderdaad mag het Katholieke Haarlem, dat gisterenavond zoo goed was vertegenwoordigd in de groote bovenzaal van „De Kroon", der ver- eeniging „G W." dankbaar zijn voor dezen eersten en overschoonen avond! Pastor Verriest is van Ingoyghem uit het verre Vlaanderen naar hier gekomen, en liij heeft er allen ge wonnen voor zich, voor zijn persoon, voor zijn idealen, voor zijn zaak, A'oor zijn Vlaanderen. Met vreeze en blijheid tevens, zoo zeide de geleerde en sympathieke Vlaamsche pastoor, met vreeze en blijheid tevens zou hij hier spreken: vreeze, want een oude man van 70 jaren heeft de oude stem niet meer, die weggeknabbeld is door meer dan 3000 studenten, in de 25 jaren van zijn professoraat gevormd. Maar blijheid toch, omdat hij spreken kwam over wat hem het liefst was: over den grooten meester, wiens kind hij zich noemde, over Guido Gezelle! En toen heeft pastor Verriest ons meer dan twee uur over Guido Ge zelle onderhouden, hem geteekend van af zijn jeugd, tot aan zijn ouder dom hem geschilderd in het huis zijner moeder en op het klein semi narie te Rousselaere, hem ons voor gesteld als leeraar en als onderwij zer der schoonheid, hem doen ken nen in zijn versmading, en in zijn verheerlijking nu, na zijn dood, en het groote werk der Vlaamsche be weging groeit en bloeit, dat ten slot te niet anders is dan wat Guido Ge zelle heeft doen ontwaken en gekoes terd en opgekweekt in het hart zij ner leerlingen, die als leeraren weer anderen vormden Het gaat niet wel aan, om van deze schitterende improvisatie van den grooten leerling des grooten mees ters, een dor en verhalend verslag te leveren. Want pastor Verriest vertelde ons niet alleen van het leven van Guido Gezelle, maar hij deed den grooten Vlaming die toch zulk een nederig en kinderlijk en eenvoudig man was, zèll' leven voor ons oog. Hij deed ons gevoelen wat er waar is en grootsch daarom, en heer lijk en schoon in die reuzenfiguur, en hij deed dat meer dan twee uur lang in zóó heerlijke taal, met zóó dra matische mimiek, met zóó schitte- terende vergelijkingen en uit het hart gegrepen uitdrukkingen, dat allen als opgetogen zaten gekluisterd aan het zoete woord in de zoete Vlaam sche tale, dat van de lippen van de zen zeventigjarige vloeide, en dat meer- en meermalen spontaan een schaterend handgeklap den spreker noodzaakte, een oogenblik te toeven, alvorens hij verder kon gaan Eerst teekende Verriest ons de be- teekenis van Gezelle's kunstgevoel en hoe hij liefde voor het ware en schoone deed opleven in de zielen zij ner leerlingen door zé de kunstwer ken zelf te doen gevoelen, de ryth- jnus te leeren uit de natuur- Gezelle, die veertien talen kende en las en de meesterwerken uit die talen kende en er het schoone van wist te leeren maar die grammatica ervan voor bijging. Gezelle, die onvoldoende bleek in z'n antwoorden bij het exa men voor het Groot Seminarie, maar wiens „kop voldoende" bleek aan bis schop Malou, toen deze het heerlijke vers „De Mandelbeek" gezien had, dat Gezelle als nederig portier van het Klein Seminarie gemaakt had. En Doctor Verriest leerde ons Ge zelle ook kermen uit de taal, als zoe ker van spreekwijzen, als folklorist, hoe hij en daar zaten we weer een oogenblik stom bij de rijke en heer lijke en vloeiende beeldspraak van den spreker hoe hij perl en op raapte, die in het slijk waren geval len en weggerold, en kronen en kran sen wond van die perlen, om ze ie brengen tot zijn moeder, ter verheer lijking, tot de schoone taal van het zoete Vlaanderenland! Toen schilderde Verriest ons zijn grooten meester als leeraar van het schoone der poëzie: en met aanhalin gen uit het geheugen in het Engelsch, in het Grieksch, in het Latijn, in het Italiaansch wat een geheugen eii een kennis, deze zeventigjarige! wees de spreker ons aan de schoon heid die Gezelle uit de dichtwerken der groote meesters zélf deed kennen aan zijn leerlingen De dichter-zelf, en niet de commen taren op hun werk! Natuur, en niet de kunstige kunsttheorieën. Weer zoo'n mooie vergelijking: Ge zelle die de zielen van zijn leerlingen te samenbrengt, en ze doet genieten van de schoonheid die in de meester werken der literatuur leeft, verge leek Verriest met dengene die ze maar aanslaat op de piano. Nu tril len de gelijkgestemde snaren alle mede, en met liet accoord trillen mede lalle snaren die op dezelfde tonen 'zijn afgestemd, zoo sloeg Gezelle op de snaar van de meesterstukken der kunst, en dan klonken mede de ziele snaren van allen die hem hoorden Zoo hebben de leerlingen van Ge zelle geleerd de groote schrijvers-zelf te lezen, niet datgene wat er o v e r die schrijvers is geschreven. Zoo le zen ze Vondel's taal, niet de commen taren over Vondel. Zoo gaf Gezelle ook niet eigenlijk les in het dichten, maar uit het schoone wat hij zag groeide een dicht werk, als dat heerlijke „O het rui- schen van het ranke rieten zóó leerden zijn discipelen de schoonheid overal zien, en taal en rythmus over al voelen En zóó is, dat zette Dr. Verriest na de pauze uitvoerig uiteen: zóó is de Vlaamsche taal weer opgeheven, en de Vlaamsche beweging ten slot te geboren, door de leering, die Ge zelle's leerlingen ten slotte weer aan anderen hebben gegeven. En pastor Verriest sprak dan van Gezelle's misprijzing, dertig jaren lang: een schande die op Vlaanderen fust. De veelbesproken vraag: waal* o m beeft Gezelle 30 jaren gezwe gen, roerde pastor Verriest aan: maar kan een nachtegaal zingen, die gekooid is en opgescliuwd? Gezelle had niets te zingen in dien tijd, omdat zijn dichtsnaren waren ontspannentotdat hij eindelijk in Kortrijk weer de levensvreugde lang zaam terugvond in weldoen. Toen dichtte hij weer: en de pastor zeide die heerlijke liederen ons voor: „Nachtegalen, sehuifelaren"en „De Leye" en „De bloemen langs den waterkant", die niets hebben te doen ter eere Gods dan „bloinme zijn", en hij schilderde de vreugde van wie in Vlaanderen het Vlaamsch liefhad, toen die dichterlier weer zong. En met een schitterende lofrede op Vlaanderen, dat leeft en groeit en heerlijk opbloeit in leven en taal, zoo als de pastor het nog onlangs had mogen uitleggen voor het Belgische Koningspaar, welks kennis van en liefde voor het Vlaamsch hij mocht ondervinden, alleraardigst was de schildering van die ontmoeting met koning en koningin! besloot pas toor Verriest zijn voordracht, die tot slot de voorspelling uitte: „Ik ben oud, en zal het niet beleven. Maar gij die jong zijt, gij zult zien de zegepraal van de Vlaamsche taal, de Vlaamsche kunst, van 't heerlijke Vlaanderen land! Ademloos had men geluisterd. En diepgetroffen zweeg alles een oogenblik. En toen daverde het handgeklap los. Praeses Roodnat, als allen diep on der den indruk, zeide toen met een hartelijk en volkomen in den toon passend woord den gevierden Vlaam- schen strijder dank. Zalig noemde hij den meester, die zulke leerlingen had, en gelukkig óns, die den leerling zoo over den meester hooren spreken. En daverend weer ging het applaus op, toen de heer Roodnat in de rij van groote Vlaamsche mannen, die pas toor Verriest had genoemd, den naam van Dr. Hugo Verriest onder de eersten plaatste. Met den hartelijken wensch, dat ook deze gevierde strijder voor de Vlaamsche zaak nog de zegepraal zou zien, de Vlaamsche Katholieke Hoogeschool op de eerste plaats en niet de bede dat pastoor Verriest het Haarlemsche G W. zou blij ven gedenken, besloot de Voorzitter. En toen gingen we, diep onder den indruk, huis toe. Het was een heerlijke avond ge weest! Aanbeveling. Bij Raadsbesluit van 14 September, werdi met ingang van 1 September 1910 aart den tweejarigen vervolgcursus der Burgeravondschool, voor den cursus 1910—1911, tot leeraar in de stoom werktuigkunde benoemd o.a. de heer V. L. A. Razoux Schuttz. De benoemde is echter niet in de gelegenheid deze betrekking te vervullen. Aangezien dus opnieuw tot ©ene be noeming van eenen leeraar in genoemd vak moet worden overgegaan, bevelen, B|. ei| ,\Vj. aan den heer A. G. de Koningh alhier. Tengevolge van toeneming van het aantal leerlingen aan de school voor meer uitgebreid Lager onderwijs no. 2 is het gewenscht, de onderwijskrachten voor da vervolgklassen aan die school met één onderwijzer te versterken. Diensvolgens zijn door B. #n \V. sol licitanten opgeroepen. Zij bevelen aan K. Pijper, te Amsterdam, K. Dekker, te Rotterdam en N. de Boer, Utrecht De bank van Doening. B. en Wl bieden aan de rekening en verantwoording van de gemeentelijke Bank van Leaning alhier over 1909/10. Bij; hen zijn daartegen geene beden kingen gerezen, weshalve zij onder overlegging van het advies dar Commis sie van Bijstand in het beheer dei* ge- meentc-financiën in overweging geven, de rekening goed te kennen. Onvoorziene uitgaven. Onder terugzending van ddn in hare uit den post voor „Onvoorziene Uitga- handen gestelden staat tot beschikking ven", dienst 1910, tot een bedrag van f 1869.44, doordat de commissie van bijstand in het beheer van de gemeente- finünoiën dien staat vast te stellen. Voordracht. Om te kunnen overgaan tot de benoe ming van eene onderwijzeres aan de Opleidingsschool voor jongens, noodig door het aanstaand vertrek van den onderwijzer aan deze school E. H. ter Horst, bevelen Bi. en W. aan mej. H. J. W. Krijgsman, te Haarlem, 2. Mej. C. G. M. Blooker, te Haarlem, en 3. mej. G. J. de Vries, te Haarlem. Naar aanleiding van het bedanken als lid der Plaatselijke Commissie van Toezicht op het L. Onderwijs door den heer A. Rinkema, bevelen B. en W. ter vervulling van die vacature het volgen de dubbeltal aan bestaande uit de hee- r.en Dr. H. Brongersma en Dr. A. A. G. Land. Posterijen. Wij Leizen de volgende mutaties Verplaatst is 1 Juli de klerk der pos terijen en telegrafie 2de klasse J. J. Hoorns, van het telegraafkantoor naar het bijpost- en telegraafkantoor„Plein" alhier. 1 Oct. de commies der posterijen en telegrafie 1ste klasse A. Lind van hier (telegraafkantoor) naar Middelburg(post- kantoor) Verkooping. In 't verkooplokaal Nas- sauLaan zullen morgen te 10 uur ver kocht worden voor de H. IJ. S. M. di verse achtergelaten goederen. „Bloemendaal Commando". Zondag had, zooals wij reeds meldden, op de schietbanen onder Overveen, de jaarlijksehe schietwed strijd van deze vereeniging plaats. Begunstigd door heerlijk herfstwe der was het voor de delnemers een genot in de mooie duinen van pus Keimemerland te verwijlen, Bloe- mendaal's „Crescendo" had een ma- tiné aangeboden, waarvan door velen genoten werd. Een groot aantal deel nemers en bezoekers volgden met be langstelling de dikwijls zeer scherpe kampstrijden. Ook het hoofd der ge meente, Jhr. A. Bas Backer, merk ten wij onder de aanwezigen op. De prijsuitdeeling des avonds in hotel „Welgelegen" had een zeer geani meerd verloop. De prijzen werden behaald als volgt: Met model '95 op 200 Meter. Eerewedstrijd. Personeel- en 2 vrije baan kaarten. Ie prijs L. H. Koolho ven, 101 punten. 2e pr. D. C. Hout graaf, 100 p, 3e pr. J. Lindeman, 98 p. 4e pr. F. Hekker, 96 p. 5e pr. M. Thoolen, 95 p. Rozenprijs: L. H. Koolhoven, met 27 rozen. Tirailleurvuurwedstrijd. Ie pr. M. Kokkelkoren, 2e pr. L. H. Koolho ven (bij loting), 3e pr. L. Rouwens, 4e en 5e pr., bij loting tusschen de heeren T. B. M. Stachelhausen, F. J. Buggenum, H. Vader, A. Kruup, H. Kramer en R. Prenen. Personeele baan: M. Thoolen, 45 p. B. Vader, 43 .p D. C. Houtgraaf, 42 p. L. H. Koolhoven ,42 p. D. Vader, 42 p. J. Lindeman, 41 p. A. Kruup, 41 p. F. Heker, 40 p. M. J. Daemen, 39 p. A. van Pelt, 39 p. H. Kramer, 39 p. H. de Vries, 38 p. A. Koolho ven, 38 p. P. de Niet, 38 p. H. Kö- nig, 38 p. E. Luykman, 37 p. F. J. v. Buggenum, 37 p. C. Kramer, 36 p. J. Iking, 36 p. A. J. v. d. Flier, 36 p. A. Bijvoet, 36 p. J. Hekker, 35 p. J. J. L. ten Kate Jr., 34 p. Berseen, 33 p. Jhr. A. Bas Backer, 32 p. T. B. M. Stachelhausen, 32 p. Wartena, 32 p. C Lindeman, 31 p. en A. Hekker, 31 p. Vrije haan: le pr. L. H. Koolho ven, 2e pr. D. C. Houtgraaf, beiden 30 p. bij loting 3e pr. H. de Vries, 4e pr. M. J. Daemen, 5e pr. J. Lin deman, bij loting met 29 p. M. Thoo len, 28 p. J. Stals, 28 p. F. Hekker, 28 p. J G. van Kessel, 27 p. D. Vader, 27 p. A van Pelt, 27 p. A. Kruup, 26 p. T. B. M. Stachelhausen, 26 p. J. Barnhoorn, 26 p. P. Bersee, 26 p. C. J. Lindeman, 26 p. F. J. van Bugge num, 26 p. Hiermede zijn de gewone oefenin gen voor dit jaar afgeloopen. Zie „Stadsnieuws" verder op in dit Blad. Voor U ©en liter betalen her haalde Oyide lachend. Met ganoe- ®erL maar niet Kier. Owaar gie wilt, mits gij maar ®aecle waai- voorzet, zeide de dronk aard. Hij bezag Soliveau van het hoofd °t de voeten en zeide, steeds stot- terul en hikkend j. Gij ziet er uit a,ls een waar Ikr"' rtujn giald ontvangen nV r n'et- zu-inig gedronken. En 11 heb ik geen duit meer en ik heb ivf dorst.... Trouwens ik heb al- stel D,at is zoo mijn ge- ry'. ^j ^1 deden ©enige passenplotse- ru Tyi de staan en vroeg dienen ?t hwiatig Hancs yer- n --~ Twintig- francs.... he... gij wilt J A'K/nEg francs laten verdienen 'lit gij <La.ii een bankier? ©en, maar ik koop voor twintig ihiJK'3 uw huis-, .uw gordel, uw jRSték ©n pet. D,e dronkaard barstte in lachen uit. Hikkend en stotterend zeide hij Gij wilt mijne plunje hjehhen? [W,at moet gij met mijne plunje doen - Ik ben tooneelspeler... Ik moet morgen als metselaar op het tooneel van den Batignolleschouwburg spe len en ik wil een echt metselaars- pak hebblen. En gij wilt mijn oud zoodje koopem I Ja! [Wieliiu, toegeslagenBetaal maa;rdaar hebt ge mijn muts reeds En hij plaatste zijn hoofddeksel met zooveel kracht op den vilten hoed van Ovide, dat ©ene stofwolk van ka;lk omhoog s'teeg en zijn hoed tot over de oogen zakte... In een stal in de buurt, ontdeed hij zich van zijn pakje, Ovide gaf hem zijn broek en trok die van den metselaar aan. Denkt gij, dat gij dr fraai ge noeg zult uitzien om uwe rol te spelenriep de metselaar uit-. Ik zal morgen een plaatskaiairtje koo- pen... ik zal u gaan zien spelen. als jk ten minste de twintig francs niet heb opgedronken... O'! ja, waar zijn de twintig francs? So.liveau voelde in zijne zakken. Hij! haalde daaruit vier vijf- francsstukken en legde die in de hand» .welk,© 'Ovide ging snel naar huis terug- De dronkaard ging wankelend naar de kroeg, die hij eenige mi nuten te voren verlaten had, terug. SSoliveau was te bed gegaan, om ©en weinig rust te nemen. Hij kon niet slapen... De vrees, dat hij te laat op- de kade van .Cour- bievoie z.ou komen, hield hem wak ker. Tie half vier 's morgens stond hij op, kleedde zich snel aan en trok over zijne kleederen het werkpak van den metselaar. Drommels, dacht hij, Liucien Dabroue, die mij slechts een keer gezien heeft, zal mij onder deze ver- momming niet herkennen j Hij nam toen den ouden overjas, dien hij uit 'Amerika had medege bracht en trok dien over zijn buis aan. Hoewel die jas. de frissche kleur verloren had, stak hij toch te veel tegem de overige kleederen af. Onderweg zal ik wel raad schaffen, dacht Soliveiau. Hij verliet zijn huis en sloeg de.n weg naar Courbevoie in. Toen Ovide langs de buitenboule- vards ging, zag hij aan de rechter zijde ©en huis in aanbouw ©n bij dat huis onder een planken afdak een hoop kalk. Hij gang daarheen, nam twee of drie handen vol kalk en wierp die hier en daar op zijn overjas, waar- Ilpor volkomen overeenstem de overige kleederen ontstond. Daarna ging hij verder. Te half z,es kwam hij te Couirbe- voie aan en ging tegenover de groo te deur der fabriek van Paul Har- mant staan. i Hij istond daar nauwelijks vijf minuten, toen de deur geopend werd om twiee vrachtwagens, beladen met verbazend groote kisten, door te laten. j Hl die kisten waren de werktuig kundige stukken, die men naar liet goederlenbureel van het Lyonstar tion vervoerde. Twee voerlieden geleidden die wa- geus, welke ieder met drie paarden bespannen waren. I Eij bleven ©en oogenblik op den Weg staan. (Weldra verscheen Liucien Labroue en twee werklieden, die naar de wagens liepen; de (deuren van de fabriek werden weder gesloten. Ovide Solive.au was nadarbij ge komen 'met het zorgelooz© voorko men van een werkman, die naar zijn werk gaat, zonder zicth te haasten. Niemand lette op hem. Een der voerlieden vroeg aan den bestuurderl. Kunnen wij' vertrekken, mijn- Keer Dabroue? Ja, zeer zieker... Hoeveel tijd hebt gij noodig, om de plaats van bestemming te komen Het sloeg half zes.. Te acht uur L onderweg overkomt, in het goede ren bureel kunnen zijn. Laten wij1 hopen dat er niets ge beurt en thans: Vooruit, Gaat .gij! met ons mee, mijn heer Dabroue? Ik zal u met Frauohet en Lie- doux in het station afwachten. (Wij zullen trachten op tijd te zijn. De voerman klapte met zijne zweep en de zware wtagens zetten zich in beweging. Als wij een rijtuig kunnen vin den, zeide Lncien Labroue tot de twee werklieden, zullen wij' instap pen; wij kunnen beginnen, met te voet te gaan. De drie mannen vertrokken met vluggen tred. Ovide volgde hen. Niet een der woorden, die hier boven vermeld staan, was hem ont snapt. Ik zal ook een rijtuig nemen, mompelde hij. Die weg was vrij eenzaam en het was helder weder, tamelijk koud. - Het was goed weer om te loopen. De bestuurder Lucien Labroue praatte met de twee werklieden, ter wijl zij vlug doorstapten. Zooclra zij in de stad kwamen, gingen zij 'naar eene standplaats van huurrijtuigen, waar juist enkele koetsiers waren aangekomen stapten in en Ovide, hoorde Lucien het be- van het Lyonstation te brengen. Ovide liet hert rijtuig pen weinig voortgaan, steeg op zijn© beurt in een w,agentje en zeide tot jden koet sier 1 Lyonstation goederenbuteel. Dat beetje maar! Drommels, dat is ver weg. (Wees maar niet bang— gij Zult een goed drinkgeld hebben... Eien weinig voor half acht hielden twee rij tuigen, die elkander met eene tusschenruimte van twintig of der tig passen volgden, achter elkaar op de aangegeven plaats stil. Lucien betaalde en ging daarna met de twee werklieden in een klein koffiehui®, dat juist geopend werd en waar hij zich voornam, op d© vrachtwagens te wachten. Ovide zond zijn rijtuig terug en ging in een koffiehuis, dat naast het kleine gelegen was. Eerst twintig minuten na acht uur liet zich het dof geratel der zwaar beladen wagens hooren en de voerlieden brachten hunne paarden op de binnenplaats van het goede renbureel, al waar Lucien en de werklieden ook spoedig aankwamen. Wordt vervolgd)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1910 | | pagina 1