DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
4li Jill III ill rtr ill
Na misdaadvergelding.
STADSNIEUWS.
ICipcterli&siswest 29-3S»339 Haarlem
AGENDA.
DINSDAG II OCT. 1910.
SStfa Jaargang Ho. 7342
Bureaux van Bedacfie en Administratie
Intereummunaal Telefeennammev» I42S.
Voor advertentiën en reclames buiten Haarlem en de agentschappen wende man zich tot RICARDO's Advertentie-Bureau, M, Z. Voorburgwal 242, Amsterdam, Int. Telefoon 1020.
GULDEN bij mmm nfTTTWWl... Qflfl GULDEN bij lllft GULDEN bij 1f|É GULDEN bi] fi gl GUL,DEN
Dit nummer bestaat
uit twee bladen.
EERSTE BLAD.
^aarlemsche Alledagjes No. 95.
Dr. Hugo Verriest spreekt in
„Geloof en Wetenschap,"
Gemeentezaken.
FEUILLETON.
.77)
XX
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Haarlem
Voor de planteen, waar een agent; gevestigd (kom der gemeente)
"Voor ae overige plaatsen n Nederland franco per post
Afzonderlijke nummers
f 1,35
1,35
n 1,80
0,03
PRIJS DER ADVERTEPïTlÉM
Van 16 regels 60 cent (contant 50 cent) Iedere regel meer 10 cent
Buiten Haarlem en de Agentschappen 15 cent per regel. (Buitenland 20 oent
Reclames dubbel tarief
DienstaanMedinger 25 cent (6 regels), driemaal voor 50 cent (4 contant).
Alle betalende abonnés op dit blad, die In het bezit eener verzekeringspolis zjjn, zijn volgens de bepalingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor:
GULDEN bij
één
1E5 1MB IM $3*8$ H nana 01 voet. sa «jas mm een oog. m mum höjss een duim. &JV j&S
werken. tosJ wijsvinger.
De uitkeerlng dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Ocean" Bijkantoor voor Haarlem de Nederiandsche Credietbanb Nieuwe Gracht 11
II
GULDEN bi|
verlies van
één anderen
vinger.
Woensdag, 12 Oct.
Gebouw St. Biavo. R. K Volks
bond half 9 uur precies, sociale
cursus „St. Thomas van Aquino",
komt allen op en neemt uw vrienden
mee, 7—8 uur cursus in de Electro-
techniek, half 9 uur Bestuursverga
dering Bouwvereeniging „St. Jozef".
Bisschoppel. Museum (Jans
straat 79). Geopend eiken dag van 10
tot 5 uur, tegen betaling van 25 cents.
Uitgezonderd Zondagen en R.K. feest
dagen.
Teyler's Stic hting op de
■gewone Museumtijden Buitenge
wone tentoonstelling van kunstwer
ken, berustende in de verzameling
van Teyler's Museum. In de boven
zaal etsen van Marius Bauer, Carel
Dake, Willem Witsen en J. M.
Graadt van Roggen.
Geb. St. Elis. Vereen. van
lë uur tot half 5 en van 710 uur
Tentoonsteling der prijzen der Sint
Elis. Armenloterij.
KLAGEN.
De klacht van den Heemsteed-
®chen ingezetene, die wij gisteren on-
lezers hebben medegedeeld is al
"Üzonder vermakelijk.
Hij las in de courant, dat op zeke-
i-en nacht Haarlem had opgehouden
®an Heemstede water te leveren en
dat Amsterdam als de groote water-
leverancierster, thans aan de heele
gemeente, was opgetreden.
Onze man vond van dit oogenblik
af het water niet zoo goed meer als
Voorheen. Hij had er allerlei aan
merkingen op en met den dag nam
®ijn ontevredenheid tegen het nieu
we water toe.
Eindelijk kon hij het niet langer
verkroppen en liij schreef een offi-
©leelen klachtbrief naar zijn Gemeen
tebestuur.
Maar, wat bleek daar?
Dat de man in de Schouwtjeslaan
^oont en dat deze laan behoort bij
dat deel der gemeente, dat Haarlem
Van water heeft blijven voorzien
Tableau!
Intusschen, uit dit alles blijkt, dat
de man een pur song, een volbloed
Haarlemmer is
V an ons Gemeentebestuur dient het
dringende verzoek uit te gaan den
man uit te noodigen direct onze gren
zen over te wippen en zich te vestigen
m de stad, waarvan alles wat zij be
zit, bij dezen idealen stedeling, goed
is en edel, deugdelijk en solide
rr
Men late op hem geen enkele belas
ting of verordening drukken, men la
te hem bouwen, hoe en waar hij wil,
fietsen en tuffen, waarheen zijn ge
dachten en wil hem leiden.
Aan zoo'n echten Haarlemmer
heeft Onze stad groote behoefte!
Inderdaad mag het Katholieke
Haarlem, dat gisterenavond zoo goed
was vertegenwoordigd in de groote
bovenzaal van „De Kroon", der ver-
eeniging „G W." dankbaar zijn
voor dezen eersten en overschoonen
avond!
Pastor Verriest is van Ingoyghem
uit het verre Vlaanderen naar hier
gekomen, en liij heeft er allen ge
wonnen voor zich, voor zijn persoon,
voor zijn idealen, voor zijn zaak, A'oor
zijn Vlaanderen.
Met vreeze en blijheid tevens, zoo
zeide de geleerde en sympathieke
Vlaamsche pastoor, met vreeze en
blijheid tevens zou hij hier spreken:
vreeze, want een oude man van 70
jaren heeft de oude stem niet meer,
die weggeknabbeld is door meer dan
3000 studenten, in de 25 jaren van zijn
professoraat gevormd. Maar blijheid
toch, omdat hij spreken kwam over
wat hem het liefst was: over den
grooten meester, wiens kind hij zich
noemde, over Guido Gezelle!
En toen heeft pastor Verriest ons
meer dan twee uur over Guido Ge
zelle onderhouden, hem geteekend
van af zijn jeugd, tot aan zijn ouder
dom hem geschilderd in het huis
zijner moeder en op het klein semi
narie te Rousselaere, hem ons voor
gesteld als leeraar en als onderwij
zer der schoonheid, hem doen ken
nen in zijn versmading, en in zijn
verheerlijking nu, na zijn dood, en
het groote werk der Vlaamsche be
weging groeit en bloeit, dat ten slot
te niet anders is dan wat Guido Ge
zelle heeft doen ontwaken en gekoes
terd en opgekweekt in het hart zij
ner leerlingen, die als leeraren weer
anderen vormden
Het gaat niet wel aan, om van deze
schitterende improvisatie van den
grooten leerling des grooten mees
ters, een dor en verhalend verslag te
leveren.
Want pastor Verriest vertelde ons
niet alleen van het leven van Guido
Gezelle, maar hij deed den grooten
Vlaming die toch zulk een nederig
en kinderlijk en eenvoudig man was,
zèll' leven voor ons oog.
Hij deed ons gevoelen wat er
waar is en grootsch daarom, en heer
lijk en schoon in die reuzenfiguur, en
hij deed dat meer dan twee uur lang
in zóó heerlijke taal, met zóó dra
matische mimiek, met zóó schitte-
terende vergelijkingen en uit het hart
gegrepen uitdrukkingen, dat allen
als opgetogen zaten gekluisterd aan
het zoete woord in de zoete Vlaam
sche tale, dat van de lippen van de
zen zeventigjarige vloeide, en dat
meer- en meermalen spontaan een
schaterend handgeklap den spreker
noodzaakte, een oogenblik te toeven,
alvorens hij verder kon gaan
Eerst teekende Verriest ons de be-
teekenis van Gezelle's kunstgevoel
en hoe hij liefde voor het ware en
schoone deed opleven in de zielen zij
ner leerlingen door zé de kunstwer
ken zelf te doen gevoelen, de ryth-
jnus te leeren uit de natuur- Gezelle,
die veertien talen kende en las en de
meesterwerken uit die talen kende en
er het schoone van wist te leeren
maar die grammatica ervan voor
bijging. Gezelle, die onvoldoende
bleek in z'n antwoorden bij het exa
men voor het Groot Seminarie, maar
wiens „kop voldoende" bleek aan bis
schop Malou, toen deze het heerlijke
vers „De Mandelbeek" gezien had,
dat Gezelle als nederig portier van
het Klein Seminarie gemaakt had.
En Doctor Verriest leerde ons Ge
zelle ook kermen uit de taal, als zoe
ker van spreekwijzen, als folklorist,
hoe hij en daar zaten we weer een
oogenblik stom bij de rijke en heer
lijke en vloeiende beeldspraak van
den spreker hoe hij perl en op
raapte, die in het slijk waren geval
len en weggerold, en kronen en kran
sen wond van die perlen, om ze ie
brengen tot zijn moeder, ter verheer
lijking, tot de schoone taal van het
zoete Vlaanderenland!
Toen schilderde Verriest ons zijn
grooten meester als leeraar van het
schoone der poëzie: en met aanhalin
gen uit het geheugen in het Engelsch,
in het Grieksch, in het Latijn, in het
Italiaansch wat een geheugen eii
een kennis, deze zeventigjarige!
wees de spreker ons aan de schoon
heid die Gezelle uit de dichtwerken
der groote meesters zélf deed kennen
aan zijn leerlingen
De dichter-zelf, en niet de commen
taren op hun werk! Natuur, en niet
de kunstige kunsttheorieën.
Weer zoo'n mooie vergelijking: Ge
zelle die de zielen van zijn leerlingen
te samenbrengt, en ze doet genieten
van de schoonheid die in de meester
werken der literatuur leeft, verge
leek Verriest met dengene die ze
maar aanslaat op de piano. Nu tril
len de gelijkgestemde snaren alle
mede, en met liet accoord trillen mede
lalle snaren die op dezelfde tonen
'zijn afgestemd, zoo sloeg Gezelle op
de snaar van de meesterstukken der
kunst, en dan klonken mede de ziele
snaren van allen die hem hoorden
Zoo hebben de leerlingen van Ge
zelle geleerd de groote schrijvers-zelf
te lezen, niet datgene wat er o v e r
die schrijvers is geschreven. Zoo le
zen ze Vondel's taal, niet de commen
taren over Vondel.
Zoo gaf Gezelle ook niet eigenlijk
les in het dichten, maar uit het
schoone wat hij zag groeide een dicht
werk, als dat heerlijke „O het rui-
schen van het ranke rieten zóó
leerden zijn discipelen de schoonheid
overal zien, en taal en rythmus over
al voelen
En zóó is, dat zette Dr. Verriest
na de pauze uitvoerig uiteen: zóó is
de Vlaamsche taal weer opgeheven,
en de Vlaamsche beweging ten slot
te geboren, door de leering, die Ge
zelle's leerlingen ten slotte weer aan
anderen hebben gegeven.
En pastor Verriest sprak dan van
Gezelle's misprijzing, dertig jaren
lang: een schande die op Vlaanderen
fust.
De veelbesproken vraag: waal*
o m beeft Gezelle 30 jaren gezwe
gen, roerde pastor Verriest aan:
maar kan een nachtegaal zingen, die
gekooid is en opgescliuwd?
Gezelle had niets te zingen in dien
tijd, omdat zijn dichtsnaren waren
ontspannentotdat hij eindelijk in
Kortrijk weer de levensvreugde lang
zaam terugvond in weldoen. Toen
dichtte hij weer: en de pastor zeide
die heerlijke liederen ons voor:
„Nachtegalen, sehuifelaren"en
„De Leye" en „De bloemen langs den
waterkant", die niets hebben te doen
ter eere Gods dan „bloinme zijn", en
hij schilderde de vreugde van wie
in Vlaanderen het Vlaamsch liefhad,
toen die dichterlier weer zong.
En met een schitterende lofrede
op Vlaanderen, dat leeft en groeit en
heerlijk opbloeit in leven en taal, zoo
als de pastor het nog onlangs had
mogen uitleggen voor het Belgische
Koningspaar, welks kennis van en
liefde voor het Vlaamsch hij mocht
ondervinden, alleraardigst was de
schildering van die ontmoeting met
koning en koningin! besloot pas
toor Verriest zijn voordracht, die tot
slot de voorspelling uitte: „Ik ben
oud, en zal het niet beleven. Maar gij
die jong zijt, gij zult zien de zegepraal
van de Vlaamsche taal, de Vlaamsche
kunst, van 't heerlijke Vlaanderen
land!
Ademloos had men geluisterd.
En diepgetroffen zweeg alles een
oogenblik.
En toen daverde het handgeklap
los.
Praeses Roodnat, als allen diep on
der den indruk, zeide toen met een
hartelijk en volkomen in den toon
passend woord den gevierden Vlaam-
schen strijder dank. Zalig noemde hij
den meester, die zulke leerlingen had,
en gelukkig óns, die den leerling zoo
over den meester hooren spreken.
En daverend weer ging het applaus
op, toen de heer Roodnat in de rij van
groote Vlaamsche mannen, die pas
toor Verriest had genoemd, den
naam van Dr. Hugo Verriest onder
de eersten plaatste.
Met den hartelijken wensch, dat
ook deze gevierde strijder voor de
Vlaamsche zaak nog de zegepraal
zou zien, de Vlaamsche Katholieke
Hoogeschool op de eerste plaats
en niet de bede dat pastoor Verriest
het Haarlemsche G W. zou blij
ven gedenken, besloot de Voorzitter.
En toen gingen we, diep onder den
indruk, huis toe.
Het was een heerlijke avond ge
weest!
Aanbeveling.
Bij Raadsbesluit van 14 September,
werdi met ingang van 1 September 1910
aart den tweejarigen vervolgcursus der
Burgeravondschool, voor den cursus
1910—1911, tot leeraar in de stoom
werktuigkunde benoemd o.a. de heer
V. L. A. Razoux Schuttz. De benoemde
is echter niet in de gelegenheid deze
betrekking te vervullen.
Aangezien dus opnieuw tot ©ene be
noeming van eenen leeraar in genoemd
vak moet worden overgegaan, bevelen,
B|. ei| ,\Vj. aan den heer A. G. de Koningh
alhier.
Tengevolge van toeneming van het
aantal leerlingen aan de school voor
meer uitgebreid Lager onderwijs no. 2
is het gewenscht, de onderwijskrachten
voor da vervolgklassen aan die school
met één onderwijzer te versterken.
Diensvolgens zijn door B. #n \V. sol
licitanten opgeroepen. Zij bevelen aan
K. Pijper, te Amsterdam, K. Dekker,
te Rotterdam en N. de Boer, Utrecht
De bank van Doening.
B. en Wl bieden aan de rekening en
verantwoording van de gemeentelijke
Bank van Leaning alhier over 1909/10.
Bij; hen zijn daartegen geene beden
kingen gerezen, weshalve zij onder
overlegging van het advies dar Commis
sie van Bijstand in het beheer dei* ge-
meentc-financiën in overweging geven,
de rekening goed te kennen.
Onvoorziene uitgaven.
Onder terugzending van ddn in hare
uit den post voor „Onvoorziene Uitga-
handen gestelden staat tot beschikking
ven", dienst 1910, tot een bedrag van
f 1869.44, doordat de commissie van
bijstand in het beheer van de gemeente-
finünoiën dien staat vast te stellen.
Voordracht.
Om te kunnen overgaan tot de benoe
ming van eene onderwijzeres aan de
Opleidingsschool voor jongens, noodig
door het aanstaand vertrek van den
onderwijzer aan deze school E. H. ter
Horst, bevelen Bi. en W. aan mej. H.
J. W. Krijgsman, te Haarlem, 2. Mej. C.
G. M. Blooker, te Haarlem, en 3. mej.
G. J. de Vries, te Haarlem.
Naar aanleiding van het bedanken
als lid der Plaatselijke Commissie van
Toezicht op het L. Onderwijs door den
heer A. Rinkema, bevelen B. en W. ter
vervulling van die vacature het volgen
de dubbeltal aan bestaande uit de hee-
r.en Dr. H. Brongersma en Dr. A. A.
G. Land.
Posterijen.
Wij Leizen de volgende mutaties
Verplaatst is 1 Juli de klerk der pos
terijen en telegrafie 2de klasse J. J.
Hoorns, van het telegraafkantoor naar
het bijpost- en telegraafkantoor„Plein"
alhier.
1 Oct. de commies der posterijen en
telegrafie 1ste klasse A. Lind van hier
(telegraafkantoor) naar Middelburg(post-
kantoor)
Verkooping. In 't verkooplokaal Nas-
sauLaan zullen morgen te 10 uur ver
kocht worden voor de H. IJ. S. M. di
verse achtergelaten goederen.
„Bloemendaal Commando".
Zondag had, zooals wij reeds
meldden, op de schietbanen onder
Overveen, de jaarlijksehe schietwed
strijd van deze vereeniging plaats.
Begunstigd door heerlijk herfstwe
der was het voor de delnemers een
genot in de mooie duinen van pus
Keimemerland te verwijlen, Bloe-
mendaal's „Crescendo" had een ma-
tiné aangeboden, waarvan door velen
genoten werd. Een groot aantal deel
nemers en bezoekers volgden met be
langstelling de dikwijls zeer scherpe
kampstrijden. Ook het hoofd der ge
meente, Jhr. A. Bas Backer, merk
ten wij onder de aanwezigen op. De
prijsuitdeeling des avonds in hotel
„Welgelegen" had een zeer geani
meerd verloop.
De prijzen werden behaald als volgt:
Met model '95 op 200 Meter.
Eerewedstrijd. Personeel- en 2 vrije
baan kaarten. Ie prijs L. H. Koolho
ven, 101 punten. 2e pr. D. C. Hout
graaf, 100 p, 3e pr. J. Lindeman, 98
p. 4e pr. F. Hekker, 96 p. 5e pr. M.
Thoolen, 95 p.
Rozenprijs: L. H. Koolhoven, met
27 rozen.
Tirailleurvuurwedstrijd. Ie pr. M.
Kokkelkoren, 2e pr. L. H. Koolho
ven (bij loting), 3e pr. L. Rouwens,
4e en 5e pr., bij loting tusschen de
heeren T. B. M. Stachelhausen, F. J.
Buggenum, H. Vader, A. Kruup, H.
Kramer en R. Prenen.
Personeele baan: M. Thoolen, 45 p.
B. Vader, 43 .p D. C. Houtgraaf, 42
p. L. H. Koolhoven ,42 p. D. Vader,
42 p. J. Lindeman, 41 p. A. Kruup,
41 p. F. Heker, 40 p. M. J. Daemen,
39 p. A. van Pelt, 39 p. H. Kramer,
39 p. H. de Vries, 38 p. A. Koolho
ven, 38 p. P. de Niet, 38 p. H. Kö-
nig, 38 p. E. Luykman, 37 p. F. J. v.
Buggenum, 37 p. C. Kramer, 36 p.
J. Iking, 36 p. A. J. v. d. Flier, 36 p.
A. Bijvoet, 36 p. J. Hekker, 35 p. J. J.
L. ten Kate Jr., 34 p. Berseen, 33 p.
Jhr. A. Bas Backer, 32 p. T. B. M.
Stachelhausen, 32 p. Wartena, 32 p.
C Lindeman, 31 p. en A. Hekker, 31 p.
Vrije haan: le pr. L. H. Koolho
ven, 2e pr. D. C. Houtgraaf, beiden
30 p. bij loting 3e pr. H. de Vries,
4e pr. M. J. Daemen, 5e pr. J. Lin
deman, bij loting met 29 p. M. Thoo
len, 28 p. J. Stals, 28 p. F. Hekker,
28 p. J G. van Kessel, 27 p. D. Vader,
27 p. A van Pelt, 27 p. A. Kruup, 26
p. T. B. M. Stachelhausen, 26 p. J.
Barnhoorn, 26 p. P. Bersee, 26 p. C.
J. Lindeman, 26 p. F. J. van Bugge
num, 26 p.
Hiermede zijn de gewone oefenin
gen voor dit jaar afgeloopen.
Zie „Stadsnieuws" verder op in dit
Blad.
Voor U ©en liter betalen her
haalde Oyide lachend. Met ganoe-
®erL maar niet Kier.
Owaar gie wilt, mits gij maar
®aecle waai- voorzet, zeide de dronk
aard.
Hij bezag Soliveau van het hoofd
°t de voeten en zeide, steeds stot-
terul en hikkend
j. Gij ziet er uit a,ls een waar
Ikr"' rtujn giald ontvangen
nV r n'et- zu-inig gedronken. En
11 heb ik geen duit meer en ik heb
ivf dorst.... Trouwens ik heb al-
stel D,at is zoo mijn ge-
ry'.
^j ^1 deden ©enige passenplotse-
ru Tyi de staan en vroeg
dienen ?t hwiatig Hancs yer-
n --~ Twintig- francs.... he... gij wilt
J A'K/nEg francs laten verdienen
'lit gij <La.ii een bankier?
©en, maar ik koop voor twintig
ihiJK'3 uw huis-, .uw gordel, uw
jRSték ©n pet.
D,e dronkaard barstte in lachen
uit.
Hikkend en stotterend zeide hij
Gij wilt mijne plunje hjehhen?
[W,at moet gij met mijne plunje
doen
- Ik ben tooneelspeler... Ik moet
morgen als metselaar op het tooneel
van den Batignolleschouwburg spe
len en ik wil een echt metselaars-
pak hebblen.
En gij wilt mijn oud zoodje
koopem I
Ja!
[Wieliiu, toegeslagenBetaal
maa;rdaar hebt ge mijn muts
reeds
En hij plaatste zijn hoofddeksel
met zooveel kracht op den vilten
hoed van Ovide, dat ©ene stofwolk
van ka;lk omhoog s'teeg en zijn hoed
tot over de oogen zakte...
In een stal in de buurt, ontdeed
hij zich van zijn pakje, Ovide gaf
hem zijn broek en trok die van den
metselaar aan.
Denkt gij, dat gij dr fraai ge
noeg zult uitzien om uwe rol te
spelenriep de metselaar uit-. Ik
zal morgen een plaatskaiairtje koo-
pen... ik zal u gaan zien spelen.
als jk ten minste de twintig francs
niet heb opgedronken... O'! ja, waar
zijn de twintig francs?
So.liveau voelde in zijne zakken.
Hij! haalde daaruit vier vijf-
francsstukken en legde die in de
hand» .welk,©
'Ovide ging snel naar huis terug-
De dronkaard ging wankelend
naar de kroeg, die hij eenige mi
nuten te voren verlaten had, terug.
SSoliveau was te bed gegaan, om
©en weinig rust te nemen.
Hij kon niet slapen... De vrees,
dat hij te laat op- de kade van .Cour-
bievoie z.ou komen, hield hem wak
ker.
Tie half vier 's morgens stond hij
op, kleedde zich snel aan en trok
over zijne kleederen het werkpak
van den metselaar.
Drommels, dacht hij, Liucien
Dabroue, die mij slechts een keer
gezien heeft, zal mij onder deze ver-
momming niet herkennen
j Hij nam toen den ouden overjas,
dien hij uit 'Amerika had medege
bracht en trok dien over zijn buis
aan.
Hoewel die jas. de frissche kleur
verloren had, stak hij toch te veel
tegem de overige kleederen af.
Onderweg zal ik wel raad
schaffen, dacht Soliveiau.
Hij verliet zijn huis en sloeg de.n
weg naar Courbevoie in.
Toen Ovide langs de buitenboule-
vards ging, zag hij aan de rechter
zijde ©en huis in aanbouw ©n bij
dat huis onder een planken afdak
een hoop kalk.
Hij gang daarheen, nam twee of
drie handen vol kalk en wierp die
hier en daar op zijn overjas, waar-
Ilpor volkomen overeenstem
de overige kleederen ontstond.
Daarna ging hij verder.
Te half z,es kwam hij te Couirbe-
voie aan en ging tegenover de groo
te deur der fabriek van Paul Har-
mant staan. i
Hij istond daar nauwelijks vijf
minuten, toen de deur geopend werd
om twiee vrachtwagens, beladen met
verbazend groote kisten, door te
laten.
j Hl die kisten waren de werktuig
kundige stukken, die men naar liet
goederlenbureel van het Lyonstar
tion vervoerde.
Twee voerlieden geleidden die wa-
geus, welke ieder met drie paarden
bespannen waren. I
Eij bleven ©en oogenblik op den
Weg staan.
(Weldra verscheen Liucien Labroue
en twee werklieden, die naar de
wagens liepen; de (deuren van de
fabriek werden weder gesloten.
Ovide Solive.au was nadarbij ge
komen 'met het zorgelooz© voorko
men van een werkman, die naar zijn
werk gaat, zonder zicth te haasten.
Niemand lette op hem.
Een der voerlieden vroeg aan den
bestuurderl.
Kunnen wij' vertrekken, mijn-
Keer Dabroue?
Ja, zeer zieker... Hoeveel tijd
hebt gij noodig, om de plaats van
bestemming te komen
Het sloeg half zes.. Te acht uur
L
onderweg overkomt, in het goede
ren bureel kunnen zijn.
Laten wij1 hopen dat er niets ge
beurt en thans: Vooruit,
Gaat .gij! met ons mee, mijn
heer Dabroue?
Ik zal u met Frauohet en Lie-
doux in het station afwachten.
(Wij zullen trachten op tijd
te zijn.
De voerman klapte met zijne
zweep en de zware wtagens zetten
zich in beweging.
Als wij een rijtuig kunnen vin
den, zeide Lncien Labroue tot de
twee werklieden, zullen wij' instap
pen; wij kunnen beginnen, met te
voet te gaan.
De drie mannen vertrokken met
vluggen tred.
Ovide volgde hen.
Niet een der woorden, die hier
boven vermeld staan, was hem ont
snapt.
Ik zal ook een rijtuig nemen,
mompelde hij.
Die weg was vrij eenzaam en het
was helder weder, tamelijk koud.
- Het was goed weer om te loopen.
De bestuurder Lucien Labroue
praatte met de twee werklieden, ter
wijl zij vlug doorstapten.
Zooclra zij in de stad kwamen,
gingen zij 'naar eene standplaats van
huurrijtuigen, waar juist enkele
koetsiers waren aangekomen stapten
in en Ovide, hoorde Lucien het be-
van het Lyonstation te brengen.
Ovide liet hert rijtuig pen weinig
voortgaan, steeg op zijn© beurt in
een w,agentje en zeide tot jden koet
sier 1
Lyonstation goederenbuteel.
Dat beetje maar! Drommels,
dat is ver weg.
(Wees maar niet bang— gij
Zult een goed drinkgeld hebben...
Eien weinig voor half acht hielden
twee rij tuigen, die elkander met eene
tusschenruimte van twintig of der
tig passen volgden, achter elkaar op
de aangegeven plaats stil.
Lucien betaalde en ging daarna
met de twee werklieden in een klein
koffiehui®, dat juist geopend werd
en waar hij zich voornam, op d©
vrachtwagens te wachten.
Ovide zond zijn rijtuig terug en
ging in een koffiehuis, dat naast
het kleine gelegen was.
Eerst twintig minuten na acht
uur liet zich het dof geratel der
zwaar beladen wagens hooren en de
voerlieden brachten hunne paarden
op de binnenplaats van het goede
renbureel, al waar Lucien en de
werklieden ook spoedig aankwamen.
Wordt vervolgd)