Na misdaad, vergelding.
uit den H
BUITENLAND.
Staters-Generaal.
Letteren en Knnst.
aria lós
teisasa. iekisssjy! -
i
Ssate $éob
/"•v.-
**&IL|tSAG 14 SST, i®12.
m&L
Gewisselde stukken.
INGEZONDEN.
FEUILLETON.
-ia» a*
Dat vrij terug gullen sijn, te-
moeier X|eoja t« h»ie
JTjeLshrik ftond jrij o» es
Si .&s.
*&\E£3k
?j IÖ J CrSai
&1
HgjMi
jf* tfl tfU
q ral I
II. i.V.-o
Salondoktei's. Nog gecn
publieke vermakelijkheden
genoegt De gtatenverkie-
i i zinS*
Dezer 'dagen wer'd ,er in de pcrs op
gewezen, dat in onze groote gemeen
ten. met gemengde bevolking bet aantal
katholieke geneesdieemi in verhouding
tot het katholieke gedeelte der inwo
ners van bedoelde gemeenten zoo. bui
tengewoon klein iswaaraan dan ver
schillende opmerkingen werden vast
geknoopt omtrent het voorbijgaan der
Koomsche dokters, door hun gclcofsge-
noole.n, en dergelijke meer.
Het spreekt vanzelf, dat we op deze
quaestie, als zijnde niet van speciaal
Haagsehea aard, hier niet ingaan.
Maar de bij die gelegenheid gepubli
ceerde staatjes brengen ook iets zeer
opmerkelijks omtrent de Residentie
aan het licht, waarop nog niet de aan
dacht werd gevestigd.
iWaarom wij het thans doen.
Den Haag telt (in ronde cijfers) 230
duizend inwoners,voor wier gezond
heid wordt gezorgd door 255 praktlsée
rende gene-esheeren. Rotterdam heelt
400 duizend inwoners en zou dus, naar
Haagsehea maatstaf,ongeveer 440 ge
neeskundigen onder zijn inwoners moe
ien tellen.De beklagenswaardige Maas
stad lieeit er echter niet meer dan 184
ot meer dan 250 te weinig. Amsterdam
met zijn 566 duizend inwoners is er al
even treurig aan toe. Op z'n Haagsch
zouden onder de Amstelaren ongeveer
625 dokters moeten zijner zijn er eeh-
tel" slechts 344. En hetzelfde verschijn
sei doet zich voor te Utrecht, Gronin
gen, Arnhem, Nijmegen, Leiden, Delft,
enz.; en ook, zij het ik wcnsch Uie,
medé geluk! in'mindere mate t
Haarlem^ dat met zijn 64 gcaecshecrcn
voor zijn 70 duizend inwoners, bij den
Haag vergeleken, nog altijd een .groot
dozijn te kort komt.
Zoo op het eerste gezicht zou men
hieruit concludeeren, dat óf de Ilaag-
scho dokters wel moeten gebukt gaan
onder diepe armoede, óf dat de Rotler-
damsche, Amsterdapisciie, enz. genees
heer en zich binnen zeer korten lijd groo
te vermogens weten bijeen te dokteren.
Uit het verschil in gezondheidstoestan
den tusschen de verschillende groote
sleden toch laat een verschil in be-
bc-hoeito aan geneeskundigen bijstand,
zi. :i niet verklaren; zooveel is de cene
groote s tad in ons land niet „gezon
der dan do andere.... en bovendien
zou, wanneer we daarop gingen letten,
het'verschil lusschen Den Haag en bij
ve:-!d het niet zoo „gezonde" Rot
te nog grooter worden. Nu hebben
v. ,,u die armoede bij de Haagsche
Aeseuiapen nooit veel gemerkt en ook
te Rotterdam en Amsterdam, waar we
de toestanden vrij goed meencn te ken
nen, zijn verreweg de meeste dokters
wel op oen nieuwen cliënt gesteld.
Dat is 't hem dus nietl
I Maar wat (dan?
O.i. dit: De Amsterdammers en Rot
terdammers hebben minder tijd dan de
Hagenaars om ziek te zijn. De Ilesi
dentie is een stad van weelde en daar
mede onvermijdelijk gepaard gaande
ledigheid en leegheid van leven. Er zijn
hier tal van ongelukkige gelukkigen,
dia feitelijk niet veel anders te doen
hebben, dan maar voortdurend op zich
zelve letten. Wel zijn er we erken
nen het dankbaar onder die zoo
overvloedig met tijd en aardsche goe
deren gezagenden, die niet steeds en
bij voorkeur op zich zelf het oog geves
tigd houden, doch in hun en haar ge
dachten en zorgen een ruime plaats
hebben ingeruimd aan den behoeftigeai
en lijdenden medemensch, dien zij ook
in onze luxe-stad in hun of haar nabij
heid zien; maar zeer velen zijn eigen
lijk niet veel anders dan lediggaande
nietsnutters, wier uiterlijke tooi, wier
vermaken en wier lichaam de eenige
.voor hen, en vooral voor haar, belang
rijke zaken zijn. En onder dezulken
worden voornamelijk aangetroffen de
verbeeldingszieken, de zich „interessant"
voelende patiënten die zorgen voor het
inkomen der saloudokters, waarvan er
zeker, heel wat zullen gevonden "wor
den: onder de 255 Haagsche praktisee-
reiuie gen^csheeren-.eu op wier bezit
wij zoggen dit niet toet liet oog op be-
losi'da gcn-eeshceren! wij werkelijk
niet trótsch behoeven te zijn. Dat de
heer en bij ons een bestaan vinden ge
tuigt niet van gezonde kracht bij -een
aanzienlijk deel der Res'deutiebewo-
ners.
Van; dat gemis aan degelijkheid en
van steéds toenemende zucht naar de
vermaken der weelde spreken ook de
telkens -opduikende plannen tot het cx-
ploiteeren. van nog maar steeds meer
gelegenheden tot vermaak bij de vele,
welka onze stad ree.ls bezit, bij de
vele', welke nog in de laatste jaren zijn
errezen. Zoo moeten er thans weer
ernstige plannen hangende zijn om in
de zeehelden- en Duincordwijkcn
(tusschen het oude.Den Haag en Salie-
veningexx) een schouwburg te bouwen,
die ruimte moet bieden voor 600 per
sonen. En dat terwijl de gemeente -een
spiksplinternieuw en naar het zich laat
aanzien royaal theater gaat bouwen op
het terrein van het oude, dat na 30
April 1911 niet meer bespeeld mag
worden, wegens brandgevaar! En als
of dat nog niet mooi genoeg was, w-eet
men ook nog te vertellen, dat er pogin
gen worden aangewend om een milli-
o entje bijeen te krijgen ter stichting
van een Wagner-schouwburg, die te
Scireveningen moet komen te staan!
Dat het geld er komt achten we wer
kelijk niet onmogelijk; als het er om
gaat zich te vermaken zien de Hage
naars niet op de dubbeltjes.
Van „niet op dubbeltjes zien" gespro
ken, dat heeft men -van vrijzinnig-demo
cratische en Unie-liberale zijde ook niet
gedaan hij de Statenverkiezing van vo
rige week, ter voorziening, in de v,aea-
ture-Lely, waarbij de heer Deen, vrij
zinnig-democraat en „petroleümko-
niug," reeds bij eerste stemming zulk
een mooie overwinning behaalde op zijn
tegeacandidaten da heereu Ter Laan,
sociaal-democraat en den door de Chris
telijk Historisthcn cn vrij-liberale ge-
steunden natioiiaai-historischen heer v.
d. Bergh. Behalve aan de onthou
ding van de Anti revolutionairen en
een. groot deel der Katholieken aan
do stemmen van een ander deel
der Katholieken; aan zijn populariteit,
heeft de heer Deen «iet zeker ook voor
een zeer groot gedeelte te danken aan
de onbekrompen wijze, waarmede het
geld aan de propaganda voor zijn Candi
da tuur kon besteed worden, dat hij dade
lijk 7500 van de 14000 stemmen (18.000
kiezers bleven thuis!) behaalde, terwijl
de heer Ter Laan zich moest tevreden
stellen met 3000, de lieer van der Bergh
met ruim 3100 stemmen.
Waarmede opnieuw bewezen is, dal
de tijden voorbij zijn, waarin een aan
sporing en een enkel strooibiljet van
de kiesvcreenighig voldoende waren, om
de kiezers in beweging te brengen. Meer
en meer blijkt directe en herhaalde en
voortdurende aanraking met de kiezers
massa noodig om een canididaat tot
de overwinning te voeren. En die aan
raking kan het meest direct, het veel
vuldigst zijn, wanneer de op de eerste
plaats noodige ijver der propagandisten
wordt gerugsteund door een zak met
schijven!
Oqk onze kiesvereenigingen zullen
genoodzaakt zijn daarop meer cn meer
het oog gevestigd te houden; wel wor
den wij meer dan de mannen der lin
kerzijde aangevuurd door de hoogheid
van onze beginselenmaar geheel ont
beren kunnen wij de stoffelijke midde
len toch ook niet.
GRADUS.
der duizendjarige, die men met zo--
korheid kan nagaan, dateert eerst van
uit de 17de éeuw. Een Jezuietisch pa
ter, Georg Eibers, (1607—1673) schreef
destijds eene geschiedenis van Hil-
desheim en van zijne kerken en in
de inleiding' van dit werk wordt voor
de eerste maal van de befaamde roos
melding gemaakt.
In den tuin van het marine-eta
blissement te Toulon staat een groen-
blijvende Banksia-röos (Eosa Bank-
sia E, Br.), welke in 1813 door Bou-
pland, den bekenden botanicus, al
daar werd gevonden en waarvan
thans de stamoinvang 90 c.M. be
draagt. Hare scheuten bedekken een
25 M. breéde en 3—6 M. kooge muur.
Ze bloeit van April tot Mei en draagt
dikwijls meer dan 50.000 bloemen tege
lijk.
De grootste rozenstruik in Eu
ropa echter staat in den Werhle-
scken Garter te Freiburg i. Br. Op
deze wildstam werd door den bezit
ter in 't jaar 8181 de theeroos „Chro-
matella' geoculeerd. Be oculatie
groeide goed van den beginne af en
droeg het volgende jaar reeds-27
bloemen; voor tien jaren terug be
sloeg de boom een vlakruimte- van
83 vierkante Meter en droeg 6200 knop
pen ,een jaar later 7400, vervolgens
8000 knoppen en nog een jaar later
nam de reuzenboom een vlakruimie
in van 89 vierk. M. en droeg over
10.000 goed ontwikkelde knoppen. De
stamhoogte bedraagt 1.10 M., de stam
oinvang 24 c.M. en de kroon is m
doorsnede 14 M. breed. De tegen
draad geleide takken vormen een
priëel.
Zooals men ziet, kan de koningin
der bloemen, al is bet dan ook zelden,
tocli wel degelijk een reusachtige ai-
rueting aannemen.
(Floralia.)
Oude rozenboomen. Het Duitsche
blad „Die Giirtner-Neuzeit" wijdt
hieraan een kort artikel. Als de oud
ste rozenboom wordt genoemd de be
faamde plant te Hildesheim, de „dui
zendjarige roos". Naar A. von Hum
boldt in zijn „Ansichten der Natur"
wil, wordt reeds in de 11de eeuw van
deze roos melding gemaakt in de
kronieken der domkerk, waarin uit
gaven voor de verzorging der roos
zouden staan. De oudste vermelding
Vereeniging van gemeenten.
Belangstellenden zullen zich ber
inneren, dat in Mei van dit jaar te
Amsterdam eene bijeenkomst werd
gehouden, waar door een aantal Bur
gemeesters en eenige Wethouders bet
denkbeeld werd besproken om eene
organisatie van Gemeenten of Ge
meentebesturen tot stand te brengen,
teneinde het samengaan van Gemeen
ten ter behartiging van Gemeen
telijke belangen te bevorderen.
Staande de vergadering werd toen
een comité van voorbereiding en uit
voering benoemd, aan welk comité
de voorbereiding van cene vereeni
ging en het ontwerpen van statuten
werd opgedragen. De vergadering
hechtte er hare goedkeuring aan, dat
als leden van dit comité werden aan
gewezen de heeren: Jhr. Mr. C. A.
Elias, Mr. E. P. van Lanschot, Mr.
Dr. A. F. Baron van Lijnden, Mr. I.
A. van Koyen, en J. Simons, resp.
burgemeesters van Zaandam, Breda,
Utrecht en Zwolle, en wethouder van
's-Gravenhage.
Omtrent de werkzaamheden van het
comité kan worden medegedeeld, dat
in beginsel is besloten om te trachten
eene vereeniging van gemeenten in
liet leven te roepen. Op eene bijeen
komst op 6 dezer te Amsterdam ge
houden, waar alle leden van 't comité
tegenwoordig waren, werd een door
de leden opgesteld ontwerp voor sta
tuten eener dergelijke vereeniging
besproken. Nadat in dit ontwerp ee
nige wijzigingen zullen zijn aange
bracht en een toelichting daarop zal
zijn geschreven, is het comité voorne
mens opnieuw samen te komen, ten
einde omtrent de oprichting der ver
eeniging nader te overleggen.
Houdt de voordeur op de knip.
Wij lezen in „De Telegraaf":
Gaarnp zou ik 'n weinigje roet wil
len werpen in het eten van zekeren
Hernn of heer. Niet mooi, zult u zeg
gen. Och, luister even s.v.p. Bedoeld
is een chevalier d' industrie, die zich
wil laten doorgaan voor iemand uit
Boedapest of Weenen, doch die den
kelijk 'in de Jordaan te Amsterdam
heel wat heter bekend is. Dit individu
schijnt de nieuwe wijkeu van Amster
dam tot zijn operatxeveld en de kan
toor- en schooluren tot gésehikte mo
menten te hebbèn uitgezócht voor zijn
aanslagen op de beurzen der ingeze
tenen: om dien tijd is de' man niet
thuis, en zijn de meeste kinderen op
school, zoodat de huisvrouw dikwijls
vrijwel alleen overblijft. Vooral blijkt
hij het gemunt te hebben op van bui
ten gekomenen; echte Amsterdam
mers zijn denkelijk voor hem onge
schikte sujetten. Voorts zorgt hij
noch door pakjes of zoo iets, de arg
waan der heilige Hermandad te trek
ken; hij gaat eenvoudig gekleed en is
een kleine, eenigszins bejaarde man.
Woensdagmorgen deed hij een aan
val in de Pretoriusstraat. De hel gaat
in een der nieuwe huizen. Voorzich
tig kijkt de huisvrouw door een luik
je in de deur, waaruit de goochemert
terstond afleidt, dat de kans goed
staat.
„Bitte, ist nicht hier vor kurz eine
deutscke Familie angekominen?"
„Neen, maar wel een paar nummers
verder, geloof ik."
„Um Verzeihung, bin sehon da ge-
wesen, aber dort war es nicht."
Meenende, met een vreemdeling te
doen te hebben, wordt nu onvoorzich
tig de deur geopend, ten einde den
man terecht te helpen. Nauwelijks is
echter de knip van de deur, of de
deugniet dringt naar binnen en ver
dwijnt achter de tochtdeur der vesti
bule. Suel volgt de huisvrouw met
haar vijfjarig dochtertje aan de hand
en kijkt met heel wat minder vrien
delijkheid den brutalen indringer
vragend aan, die maar vast een der
kamers is ingestapt.
„Ja, sehen Sic, ich war eben hei
Ihrem Nachbar Herrnund den
babe ich so auszerst gliicklich ge-
macht. Der habe einen eickenkolzer-
nen Tisch mit vielen Sekmutzflecken,
aucli Bücher mit Tintenklecksen,
und die habe ich ilim alle entfernt
inittels einer Flüssigkeit."
Meteen haalt hij een paar flesclijes
voor den dag ter grootte van een
kleinen vinger en gevuld met een
grijs vocht.
„Und vielleiekt haben.auch Sic. ir-
gendwo Kleckse in Ihren Mobeln,
Büchern oder Sehuke, die ieli eben-
falls ent fern ca möckte."
Dit zeggende, loopt hij de kamers
rond en kijkt naar links en rechts,
doch kan niets vinden, waarop hij zijn
kunsten zou kunnen vertooneu ,en
mevrouw verzekert hem, dat zij vol
strekt geen vlekken in haar goed
heeft en dus zijn preparaat niet noo
dig is.
„Holen Sie doch 'mal ein Paar
Schuke, so werde ich Xhnen zeigen,
wie es vergeht."
Blijkbaar was het zijn doel, haar
buiten de kamer te krijgen; de dame
doorziet evenwel het plan, en daar zij
het geval liefst in der minne wil
laten afloopen, laat zij door haar
kleintje een p aar schoenen halen,
die heiaar ook al zonder vlekken zijn.
Hij wendt het nu over een anderen
boeg:
„Madame, ieli habe so 'nen fürch-
terlichen Durst, wollen Sie mir nicht
ein Bischen Milch holen?"
Nu moet zij zelef wel gaan, doch 't
meisje blijft in de kamer, en in een
ommezien is zij terug bij den man,
die hare weerloosheid maar al te goed
laat smaken. Om een lief ding wou
zij, dat zij van den kerel af was en
vroeg daarom, hoeveel zoo'n flescbje
kostte.
„Ich bin gar kein Kaufmann, doch
liefere meinen Frennden das Dut-
zend um zwanzig Mark. Ihnen aber
mit Ihren netten Möbeln wird ein
halbes oder vielleicht sogar ein vier
tel Dutzend geniigen."
„Zooveel wil ik in geen geval heb
ben, maar als u me er 'n fleschje van
wilt verkoopen, zal ik het nemen."
„Das Gesehaft geht nicht in diesem
Quartier, ich musz in den besseren
Vierteln bleihen; nun, nehmen Sie es
nur."
Als met looden schoenen verlaat de
man het huis, waar hij stellig een he-1
teren slag had hoopen te slaan;
maar één pop verdient.
Er is tegen dergelijke geweldenarij
en, geloof ik, niet veel te beginnen.
Een politieagent, wien ik er over
sprak, raadde aan naar het bureau in
de Linnaeussxraat te gaan! Wonder"
dat hij niet aanbeval om een Lon-
densch baby te telefoneeren. Het ee
nige wat er op zit, zal wel zijn ze be
kend te maken en alle huismoeders
toe te roepen: „Houdt de voordexxr op
de knip!"
Ootreoiwet.
Het vocrioopig verslag over dit
wetsontwerp is verschenen. Vele leden
betuigden hunne ingenomenheid met
de wijze waarop deze gewichtige wets-
vo'ordrachfc is voorbereid.
Met de hoofddenkbeelden, zoowel
als met het stelsel waarin de denk
beelden van het ontwerp werden be
lichaamd, verklaarden vele leden zich
te kunnen vereeuigen.
Enkele leden echter meenden de
bezwaren tegen een Octrooiwet in het
licht te moeten stellen. Zij wezen op
den zwendel welke bij het uitgeven
van octrooien vaak ontstaat; op de
moeilijkheid omi uit te maken ot een
aangevraagde verbetering inderdaad
een octrooi waard is; op het fait dat
een octrooi vakwerktuigen duurder
maakt; op de vele processen, welke
het verleenen van een octrooi ten ge
volge kan hebben; op de onvermijde
lijke belemmering die de handel door
het bestaan van octrooien zal onder
vinden.
Ook duchtten deze leden van de
instelling van een Octrooiraad groote
uitgaven en aanzienlijke vermeerdering
van ambtenaars personeel.
Hiertegenover werd door da voor
standers van octrooien op de gun
stige gevolgen, zoowel van moreelen
aard gewezen welke van de invoering
eener octrooiwet mogen verwacht wor
den. Eenige leden stelden er prijs op
te doen uitkomen, dat naar hun oor-
doel tusschen protectie en octrooiwet-
geving in het wezen der zaak geen
verband bestaat. Het stelsel van pro
tectie leidt er toe, volgens deze leden,
om den bezitter van eenig voorwerp
te belemmeren in de vrije voor hem
meest voordeelige wijze van beschik
king. Het octrooi daarentegen strekt
juist om den daarop rechthebbende
de vruchten van zijnarbeid ten volle
te verzekeren.
Andere leden verklaarden zich echter
met deze cxeening niet te kunnen ver
eenigen.
Sommige leden vreesden dat deze
regeling groote uitgaven zal meebren
gen. Men zou gaarne van de Regeering
opgave ontvangen van de kosten van
personeel dat noodig zal zijn en van
de gebouweD, welke zullen moeten
worden opgericht.
De vraag werd gedaan, of het niet
wenschelijker zonde zyn instede van
een Octrooiraad een College in te stel
len, waaraan tevens de uitvoering van
nog andore wetten kan worden opge
dragen.
Als een bezwaar tegen het gekozen
steleel van de wet werd de vrees te
kennen gegeven, dat de maatregelen
van voorbereiding geraimen tijd in
beslag zullen nemen. Er werd aange
drongen op spoedige invoering, in elk
geval voor 1 Januari 1912.
Voor dm inhoud dezer rubriek stelt de
Redactie zich niet aansp^'kelijk.
Van ingezonden stuik. geplaatst oj
met geplaatst, wordt de copy oen inzen
der niet teruggegeven.
Veisen 10/10 1910.
Mijnheer de Hoofdredacteur,
Gaarne zag ik' deze regels door u
opgenomen. Bij voorbaat mijn dank.
In do Coux-ant van Vrijdag kwam
mij het kmiskopje oxxder de oogen,
met het "opschrift „brutaal". Toen ik
dit door gelezen had, vond óók ik daf
die voorzitter beter had gedaan mev-
over te zwijgen maar Mijnheer, de r.c-
dact'eux* is er ook door Z. D. H. den
Bisschop geen toestemming gegeven
voor die meeting'? Ik geloof zei;er "an
we!, anders hadden wij die meeting
niet gehouden! Dus waar de Redact: x
van de „Maasbode" zich niet ontziet
om een meeting door Z. D. H. den Bis
schop goedgekeurd, af te keuren, zal
er vaxx zijn lezers ook niét beter; ie
wachten zijn. ft
Maar Mijnheer de Redacleur, dö
vraag waar mij het meest aangelegen
is, dat was, waarom of u ook die criy
tièk van de „Maasbode" niet afbrak'
en wèl die van bedoelden voorzitter.
Of is die voorzitter Ook niet mans ge
noeg om zijn houding op die vergade
ring te verdedigen, want mijns iaz-eiis
is het niet billijk van den eexx af te
breken, wat men van een ander stil
zwijgend laat voorbij gaan, want op,
dat punt heeft een Redacteur van eexx
courant niets voor bij een kantoor- of
w ink elbedi ende.
Hopende niet te veel van u gevraagd
te hebben door dit ter plaatsing aan Sé
bieden, teeken ik mij
EEN STRIJDER VOOR RECHTK
-Naschrift der Redactie.
De geachte inzender vraagt, waarom
wij „De Maasbode" niet op de yin-;
gers tikken, waar dat blad het houden
van de 10-urenmeeting op Zorndan fceeff
afgekeurd.
Ja, waarom?"~r|;
Wij zijn toch waarlijk' niet aaoge/
steld om toe te zien op heigeen andere
katholieke bladen schrijven? „De
Maasbode" heeft een opinie, en wij
hebben een opinie, doch wij voelen'
ons v.olstrekt niet geroepen, de opinie
van „De Maasbode" te bevechten. Trou
wens, geen enkel katholiek blad heeft
dat gedaan, meenen wij, tenzij „Het.
Katholieke volk", dat nu maar metoen
de „Nieuwe Haarl. Courant" over één.
kam scheert, en vertelt, dat z ij de
betooging op Zondag hebben afgekeurd!
Dat° hebben wij niet, wij hebben
geen enkel woord van critiek geschre-
venl
Dit zij hierbij tevens eens recïiT
gezet.
En nu moet ten slotte ïxog de opinie,
van den geaclxten inzender verhelderd,
worden over de al- of niet-goedkeuring^
van deze „betooging door Mgr. den Bis-;
schop. Voor zoovex' ons bekend xs, is^
aan Z. D. H. volstrekt niet om goed-j
keuring of permissie voor deze be
tooging gevraagd, en dat hoefde ook
niek De eerste opmerking van den-
inzender is dus volkomen ernaast. Eu;
de tweede opmerking is hierboven al
beantwoord. i)
REDACTIE.'
Een Portugral-nummer.
Het geillnstreerde weekblad „Het
Leven" geeft deze week een speciaal
Portugal-numxnex'.
Het lijkt kranig hoe men zoo'n
nummer zoo spoedig in elkaar zet.
Een week geleden is de revolutie
in Portugal uitgebroken en reeds 't
eerstvolgend nummer van „Het Le
ven" geeft alle voornaamste gebeur
tenissen uit deze revolutie te aan
schouwen.
Wij lazen dezer dagen dat de heer
C. Iiumig uit Rotterdam, in Arn-,
hem een lezing hield over de „mo
derne illustratie en hoe deze tot,
stand komt". Wij weten niet of Hij,
voox* zijn hoorders ook een tipje heeft
opgelicht van den 6luier der trucjes,
die ook over het samenstellen der
moderne geillnstreerde tijdschriften
ligt. Hij had zijn beweren dan grap
pig kunnen verluchten met het
Leven", dat o. m. ook een kiek geeft
van „republikeinen, na de uitroeping,
der republiek in de straten betoo-
gende".
Als men dit prentje zoo opper-;
vlakkig aanziet, dan denkt men on
willekeurig dat de republikeinen daar
te Lissabon niet zuinig gezaaid zijn,,
maar wie nog over een beetje fat
soenlijk gezond verstand beschikt,
80)
Ün de doehter van den millionair
gin® /snel de kamer uit en liet de
verwonderde naaister voor een raad
sel staan, welks oplossing' deze te
vergeefs zocht
"De zoon van Jules Latxroue ge
voelde een onmetelijk medelijden
Voor het arme kind, d'Dj zoo wreed
firn zijnentwil moest lijden,;
- Maar wa;t gebeurt er toch1, mijn
Vriend?, vroeg J.ucie, die aan eene
jwvige ontroering: ter prooi waa<
IWaarom is juffrouw Hasrmaut, toen
hier binnen kwam en ons te za-
jjren zag, eensklaps van gelaat en
houding veranderd
-JD&ax' Eucien niet onmiddellijk" *nt-
jROoondde, .vervolgde zij opgewonden
(Waarom «prak zij, die gewooo-
hjk zoo zacht en zoo welwillend
frPUT mij is, eensklaps met .eene hajde
•toni en op
toon, iets; wat
aimmer van haar gehoord heb
m jdie vage woorden, welke
Mit te paraten,
Hr«n. met 'de
(Waarlijk, liefste Lucieik
weet- daarvan niets.... antwoordde de
jonge man, die de zielsrust zijner
verloofde niet wilde storen, door
haar .over de voorstellen van den
heer Harmant te spreken en over de
prachtige toekomst, die de millio
nair voor zijne oogen had doen
schitteren....
Vóór zijne verloofde iets; kon zeg
gen, vervol,gde hjj:v
Juffrouw, Jjarie is ziekelijk,
zooals gij weet.... Haar lijden heeft
een geweldigen invloed op haar ka
rakter.... Zij zal zonder twijfel eene
crisis hébben ondergaan, waarvan
het klimmen naai' de vijfde verdie
ping oorzaak heeft kunnen zijn....
Dat is zeker, dat haar gedrag
buitengewoon vreemd waszeide Lu
cie, terwijl zij het hoofd liet hangcn<
Ik stem 'daarin toe, liefste
hernam de zoon van Jules Labroue
maar wa,t gaan ons eigenlijk de
dwaasheden van een arm kind aan,
dat ondanks hare millioenen door
eene ziekte gesloopt wordt? Laten
wjj haar yftn gunecher harte bekla
gen en niet 'meer aan ha&r denken
Het is volstrekt niet noodig, dat
haar bezoek onzen Zondag bederft l,
Zullen wij eén 'weinig uitgaan
Ik wil 't gaarne antwoordde
Ittcie maar op eene yoarwftardaj
Hoe laat moet zij komen
Tusschen vijf en zes uur,...-
(Wij zullen dan hier zijn, lie
veling {Wij gaan slechts eenige stra
ten om en daarna, gullen wij terug1-
kceren
AfgesprokenAls wij terug
zijn, zal ik voor het eten zorgen
en daarna, kunnen wij den avond
gezellig dooi'brengen. Ik ga mij
kleeden....
Ik zal op u wachten.
Lucie ging .in hot andere kamer
tje, dat zij .tot haar elaapvertek had
ingex-icht.
Zij trok daar een even smaakvol
aks eenvoudige japon aan en was
in een paai' minuten weder bij har
ren verloofde.;
Eenige seconden later verlieten
heiden het huis op. de Bourbonkade
Ovide Soliveau, die ten hoogtste
Verwonderd was, onverwacht de
dochter van zijn zoogenaamd en neef
te zien verschijnen en haar te Ixoo-
ren vragen naar Lucie, de mode
maakster, had zoo snel mogelijk de
binnenplaats verlaten,
Terwijl hij naar zijn rijtuig1 liep,
zeide hij:
Het zou geheel nutteloos zijn,
nog langer in dit gedeelte .der stad
te blijven Ik weet, w«t ik voor-
loopig weten wilde;
Daarbij is het hoog noodig, dat
Er is iets in dat bezoek van Ma;
lie aan de modemaakster, dat mij
Ixiet "natuurlijk toeschijnt
Lucien Labroue weigert Marie te
huwen en Marie bezoekt het liefje,
terwijl Lucien Labroue daar is
(Wat zou dat beteekenen
Zou het toeval alleen tot die ont
moeting geleid hebben en wat zal
daaruit dan voortvloeien
Terwijl ht) z0° in zichzelf sprak,
ging hij weder in het rijtuig en
maakte den koetsier die op den bok
was ingeslapen, wakker
Gaat alles naar uw zin, mijn
heer zeide deze met voelbeteekenen-
den blik tot hem, dien hij meer
dan ooit voor een vermomden poli
tieagent hield;
Ja, alles gaat g<oedantwoord
de ,Ovide; Op weg.... j
(Waarheen
Clichyplaate- -
lOvide .verliet hét' rijtuig ,öpi fle
aangegeven plaats, betaalde deo
koetsier en ging de laan af tot aan
zjjn huis, waar hij kon binnengaan,
zonder de aandacht van den een of
anderen n ieuwegierigen buurman te
hebben getrokken^
Hij wierp spoedig zijn meteelaaj»-
pak ter cjjde, kleedde zioh als ge
woonlijk in een goed burgerpak en
ging daarna in de restauratie ^Ii
thuUe", waarvan hij een dftgehi
bezoeker ynm.
Nadat zij de kajmer van Lucie
verlaten had, bleef zij' gedurende
eenige seconden boven aan de trap
staan en bracht de twee handen aan
haai' keel, pm, het snikken te ver
handelen.
Daarna! veegde zij haar vöoWioofd,
waarop gï'oote zweetdroppels parel
den af en zich verzettend tegen de
zoowel lichamelijke als geestelijke
zwakheid, die zich van haar lichaam
en hare ziel meester maakte, ging
zij de trap af, stak de binnenpla&te
over, nam plaats in haar! rÜtuiS
zeide tot den koeteier;
Naar huis
Zij ging in een hoek 'der Victoria)
zitten en liet hare tranen den vrijen
In" de Mulillostraat gekomen, ging
Vij regelrecht naar het vertrok van
haar vader; maar alvorens daar
binnen te gaan, sloeg zij haar sluier
opi raapte al haar mood bijeen,
wadhtte tot het hevige hartkloppen
iets bedaarde, opende toen plots©-
ling de deur en trad binnen:
Paal Harmant, die voor zijne
schrijftafel zat, was bezig een vpl
papier mét gijfena .vol te. eohrxjvglfe
^ii hiö het bleeke gelaat*
saatngertrokken gezicht en J ex-
«ogen tejjw* dochter asag, _»»kte
eene .wmèifcketijke angst zien Van
feent meedter. - i
-4
Mijn kind... Dierbaar kind..™
begon hij; Marie liet hem geen tüd
om uit Jte sprekeiij 'j
.Gij hebt mij bédrogenJ zeide
zij met doffe en beesche stem; Gij.
hebt gelogen! Lucien bemint mijt
niet..* Hij bemint een ander-?^
het ia met een ander, dak hij ite
het huwelijk zal treden
De millionair begon van' het Hoofd!'
tot ide voeten te beven, alsof hij een!)
electrischén schok in het lichaam
had ontvangen.
Marie, mijn lieveling, riep hij
uit, hoe weet gij dat Ik heb voor
u die zoogenaamde liefde, waarvan
gij spreekt, verborgen gehouden, om
dat ik besloten heb, .die met allé
mogelijke middelen te bestrijden eh
wat ik ik' wil, zal gebeuren!
heeft voor u het geheim, dat gïj
niet kennen moest, ontsluierd?
(Wie dat ontsluierd _heeft r De
gene, die hij bemint! Zij i» trotech
op zijne liefdel Zij kan niet zwij
gen over haar geluk en hij, die haar
eveneens hoorde, heeft geen enkel
barer wöorden gelogenstraft I*. öe*
looft gij nu, da* ik goed ben inge
licht? Hoopt gij mij JsWSïJe,
