TWEEDE BLAD.
ia misdaad, vergelding.
R3 K. iiddenstaods-
vereeniging
Markten.
Rond do Liturgie.
Week-Kroniek.
Baas In eigen huls
Verbetering van den
Volkszang.
BUITENLAND.
ZATERDAG 22 OCT. <919,
onder patronaat van den H. Jozef,
te Haarlem,
afdeeling van „de Hanze", goed-
keurd bij Bisschoppelijk besluit van
26 October 1907 en bij Konink
lijk besluit van 9 Mei 1908.
Da R.-K. Midden stands vereeniging
stelt zich tea doel, volgens art. 2 harer
Statuten,' de zedelijke en stoffelijke be
langen yan den handeldrijvenden en
indidstriSelan Middenstand, in het alge
meen, en .van hare leden in het bij
zonder. te behartigen, overeenkomstig
Be beginselen yan den EL-K. Gods
dienst.
Nog slechts kort geleden opgericht
Kracht zij reeds yeel tot stand, en
toonde op velerlei wijzen het nut van
haar. bestaan.
Zij voerde o.a. eene krachtige actie
tegen het verleenen van al te lang cre-
Hiet .en de z.g. vliegende winkels; ia
haar vergaderingen werden belangrijke
onderwerpen, als coöperatie, inkom
stenbelasting, arbeidscontract, enz. be
handeld;
boekhoudcursussen .werden door
haar opgericht;
eene onderlinge glasverzekering Is
door haar tot stand gekomen, deze
biedt bij z e e r I a g e premiSn, de
grootst mogelijke voordeden en keert
50 o/o der netto winst aan de verzeker
den uit.
op haar verzoek werden de Ie H.
Communiedagen in de verschillende
parochieSn, zooveel mogelijk op uiteen-
loopende datums gesteld.
N Dit en nog veel meer deed zij reeds
in het belang harer leden en van den
B.-K. Middenstand in het algemeen;
nog veel meer zou zij kunnen doen,
Indien zij ven de R.-K. Middenstan
ders krachtiger, steun genoot, dan tot
dusver; indien nog meerderen zich bij
haar aansloten.
Ee betrekkelijk geringe contributie
yan ƒ1.30 per 3. maanden kan geen
beletsel zijn.
Daarvoor hebben de leden bovendien,
doordat da Vereeniging aangesloten is
bij de Haarl. Handelsvereeniging, gra
tis gelegenheid information in te win
nen dubieuze posten ter incasseer'ag
te gaven aan het bestnnr der H. H.
en rechtskundige adviezen betreffende
hnnno zaken 4© vragen bij de advocaten
Ber H. H. V.
Het bestuur spoort daarom hiermede
alle, nog niet aangesloten R.-K. Mid
denstanders aan, als Lid dezer nuttige
vereeniging toa te treden; zich niet
le laten weerhouden door de gedach
te, misschien onmiddellijk geen per
soonlijke winst te behalen, maar door
hun steun aan deze vereeniging te ge
ven, het goede dool der vereeniging
ia helpen bevorderen en daardoor ook
middellijk bun eigen belangen beharti
gen.
Voor bel Lidmaatschap kan men
zich aanmelden bij het Bestuur of bij
Sen Secretaris
G. A. M. JONCKBLOEDÏ Lz.
Lange Heerenstraat 2-1.
■rpj 71 HEB BESTUUR,
fn de week van 24 Oct. tot 29 Oct.
Maandag. Alkmaar, Amsterdam,
Beemster, Gouda, Haarlem, Hoorr.,
Medemblik, Veisen. Dinsdag. Beemster,
B verwijk, Purmerend. Woensdag.Asn-
steïdam, Beemster, Enkhuizen, Haar
lem, Helder, Schager., Uitgeest, Veisen.
Donderdag. Beverwijk, Edam, Haar
lemmermeer, Hoorn, Purmerend, Scha-
gen, Zaandam. Vrijdag. Alkmaar, Am
sterdam, Assendelft, Hoorn, Leiden,
Oostzaan, Purmerend, Schagen, Veisen.
Zaterdag, Alkmaar, Amsterdam, Edam,
Hoorn, Leiden,
XXIII.
Vigiliedagen.
Vigilie komt van het Latijnsche
woord v i g i 1 a r e, hetwelk w a-
k c n beteekent. De vigiliedagen zijn
afkomstig van een zeer oude ge
woonte der Christenen, die daags
voor een grooten feestdag in hunne
bidplaatsen bijeenkwamen en daar
een groot gedeelte van den nacht in
vasten, bidden en het zingen van
psalmen doorbrachten (vigilare),
Reeds ten tijde der eerste Christen
vervolgingen bestond dit gebruik in
de Kerk. Omstreeks het jaar 100 be
richt Plinius, een Romeinsch stad
houder en een heiden, aan keizer Tra
janus: „De Christenen zijn gewoon
op zekere dagen 's morgens vóór het
aanbreken van den dag te samen te
komen en Christus, als een God, lof
te zingen."
In latere eeuwen werd deze gewoon
te afgeschaft wegens eenige misbrui
ken. die er bij voorvielen. De voorbe
reiding tot de feesten werd nu ver
vroegd en opgeschoven naar den dag,
die het feest voorafging. Tegelijker
tijd schreef de Kerk op die dagen ook
liet vasten voor, opdat wij in den
geest van boete ons tot de waardige
viering van den volgenden feestdag
zouden voorbereiden.
De thans nog bestaande vigilieda
gen zijn deze vijf: de Vigiliën van
Pinksteren, Petrus en Paulus, Maria-
Hemelvaart, Allerheiligen en Kerst-
van 1522 Oct.
BUITENLAND.
17 October. De groote spoorwegstaking
in Frankrijk mislukt. Offi
cieel wordt haar intrekking
afgekondigd.
De vlieger Wijnmalen heeft
-V, den tocht per aeroplane
-- met een passagier- van Pa
rijs naar Brussel en terug
geheel afgelegd.
18 October. De Servische Kroonprins
ernstig ziek aan typhus.
19 October. Koning Manuel van Por
tugal in Engeland aangeko-
l 4 a men.
BINNENLAND.
1G October. Het Centraal bureau der K.
S. A. bestaat 5 jaar.
17 October. Prins Hendrik bezoekt de
Tentoonstelling te Brussel.
18 October. Instelling van een nieuw
eereteeken voor belangrijke
diensten jegens de vereent
p 7 ging. „Het Rood© Kruis".
STAD
'15 October. Do heer E. H. KrcLagc wil
i als voorzitter van Bloem
bollencultuur niet meer in
aanmerking komen,
r- De vlieger Léon Vers tra©
/Vb - ten stijigt voor het eerst op
en maakt twee prachtige
.vluchten.
ten. Huldiging van den vLie-
ten. Huldiging van de vlie-
ger des avonds in ,.De
Kroon",
i De geruchten van liet aftre-
'7' den des burgemeesters dui
ken weer op.
i Een „Association Francai-
1 s se"- opgericht met 140 Je»
Ben.
Daar zal zelden in de Tweede
Kamer een wetsontwerp zijn behan
deld, waarover -- on vooral waar
tegen met zooveel kracht en
macht is geschreven als over en te
gen het nu aanhangige ontwerp tot-
afschaffing van den bakkers-naeht-
arbeid.
De courantiers vooral weten het,
hoe er tegen dit wetsontwerp ge
werkt is door het grootbedrijf: de
broodfabrieken
[Wij hebben prachtige boekdoelen en
keurig'Uitgevoerde stalen en schet
sen ontvangen, dikke hoeken vol ge
gevens uit Nederland en den vreem
de, uitspraken van advocaten en
hooggeleerden, en het was daaraan
te zien dat het geld niet is ge
spaard om de vrijheid voor de groote
fabrieken te verzekeren, ook des
nachts te werken.
Immersdaar komt toch ten slotte
alles op neer,
Dit wetsontwerp wil de kleine
bakkerspatroons, en de bakkers
knechts verhinderen, nachtarbeid te
verrichten.
.Maar dan kan ook niet uitblijven,
dat daarmee tevens ook in het groot
bedrijf de nachtarbeid verboden
wordt, anders zou men evengoed het
gaheeie bedrijf kunnen verbieden
voor de kleineren.
Van de zijde der groot-industrie
zou dus enkel en alleen bewezen
moeten worden, dat de nachtarbeid
der bakkers on m o gel ij k kan wor
den gemist
Dat bewijs zou bet groote en af
doende argument zijn geweest tegen
Minister Talma's wetsontwerp
Doch. dat bewijs is tot dusverre
nog niet geleverd
[Wel is in de Tweede Kanier het
echt-oud-liberale idéé der vrijheid
de bakkerspatroo'n ba,as in eigen
huis! weer opgerakeld
Of zocals de „Nieuwe Courant
het uitdrukt met de oude spreuk.
..La meilleure organisation du tra
vail, c'est la liberté."
Het behoeft wel geen betoog, dat
dit oud-conservatieve axioma, door
de heeren dc Beaufort van links en
van Idzinga, den aartsconservatie
ven „wilde" van Rechts in de Ka
mer vooropgesteld, naar onze_ mee
ning in dezen tijd niet meer is vol
te houden. 1
Die „vrijheid van den arbeid is
misschien te verdedigen geweest,
toen de verhouding der ondernemers
onder elkaar gelijkwaardig yvas,
toen het grootbedrijf en het groot
kapitaal, althans in deze huishoude
lijke bedrijven onbekend waren, of
ten minste hun reuzeninvloed nog
niet deden gelden.
Maar nu op te komen voor die
„vrijheid," is toch eigenlijk te gek,
nu het grootbedrijf aan den midden
stand en de klein-bedrijven alleen
vrijheid gunt om,,., doodgedrukt te
worden
Do beste organisatie van den ar
beid is die, waarin de vrijheid van
het bedrijf tot zijn recht kan ko
men, zoo zouden we de oude Man-
chesteriaansche spreuk der „Nieuwe
Courant" willen variëerén.
[Welnu: die vrijheid van het be
drijf, van het klein-bedrijf óók, kan
niet bestaan tenzij de Staat ingrijpt
en do vrijheid waarborgt. Zelfs, als
dat noodig m-ocht zijn, tegen het ge
voelen in van sommige klein-indus
triëelen, die niet begrijpen dat allo
vrijheid in onze maatschappelijke
organisatie alleen dan mogelijk is,
wanneer ieder voor zich weer een
gedeelte van zijn vrijheid opoffert!
!Zoo gaat het immers overal,
Ieder is haas in eigen huis, ze
ker Maar niet om ailles te doen wat
hij wil. ongebonden, zonder eenige
inperking van die „vrijheid!"
Zoo zal ook de bakker ba,as zijn
in eigen huis, wanneer dit wets
ontwerp (zooals we hopen) wordt
aangenomen, doch onder deze be
perking, dat de schadelijke nachtar
beid zoowel Voor hem als 'voor alle
anderen, óók voor het grootbedrijf,
ongeoorloofd zal wezen
Nu, door allerlei stukken in onze
Courant, dit onderwerp hier in Haar
lem in Roomscke kringen is aan de
orde gesteld, komt het ons nuttig voor
een en ander over te nemen uit een
opstel, dat de heer Th. v. d Bijl
.plaatst in „Het Katholieke School
blad" en waarin hij propaganda zoekt
te maken voor den Limburgschen
Volksliederenbundel „De Leewerk"
(blijkbaar een allesbehalve mooie
verhaspeling van „Leeuwerik").
De schrijver merkt op, dat Room-
selie actie altijd veel geld kost, en
dat ze altijd apart werk bezorgt.
Zoo ook op het gebied van den
volkszang. Wij moeten naast de neu
trale beweging, werken aan een spe
cifiek Roomschen volkszang. En nu
is 't de natuurlijkste zaak van de ge
reld, dat we in dezen gebruik moe
ten maken van hetgeen er al goed be
staat. En innig verheugd kunnen we
op zoo iets wijzen, 't is: „De Leewerk".
Begonnen in 't Zuiden, heeft de
energie der leiders de beweging ver
breid, ver over de grenzen, van dat
zuiden heen. Want ditmaal werd me
van verschillende kanten dezen bun
del toegestuurd. Toen ik bovendien
zekerheid kreeg van 't concrete plan
der Leewerkmannen om het boekje,
dat in zijn kleinheid, maar menigvul
digheid (meer dan 40.000 ex. reeds.)
getuige is van een stoere werkkracht
en groote gedachte, ook te versprei
den over de ovei-ige bisdommen, heb
ik me afgevraagd, of er bezwaren
zouden kunnen bestaan, om van deze
plaats die beweging goed te keuren
en aan te prijzen.
Mocht iemand, bezwaren daartegen
hebben, ze worden hem stuk voor
stuk weggenomen, door de manier
waarop de heer Mertens in zijn voor
woord aanduidt, dat
lo. Leewerk moet geven: „Elck wat
wils".
2o. Leewerk dat werkelijk doet.
Ik haal aan:
„Elck wat wils." Daarnaar is
géstreéfd bij de keuze. En dat elk
„wat wils" zal kunnen vinden, dat
vertrouwen we, maar dan ook, dat
elk de rest in dank er bij aanneemt,
als toegift. Elk te geven juist wat
hij wil, niet meer en niet minder, dat
gaat niet, als we willen samendoen.
De een wil ernstige, een ander lui
mige, vaderlandsehe of godsdiensti
ge, huiselijke of gelegenheidsliederen.
De een zoekt er geschikt om door een
groot gezelschap samen te worden
gezongen; een ander zulke om in den
familiekring of op een concert al
leen voor te dragen; om te neurieën
onder 't werk of te jubelen op
marsch. De een wenseht slechts oude,
bekende mopjes of lichte deuntjes,
zonder op de waarde te letten; een
ander eischt echter liederen die
den bedorven smaak kunnen verbe
teren, en in alle opzichten hoog staan,
zelfs, al zijn ze in dit stadium voor
„het volk" nog te lioog. „Vooral nieu-
iwexe componisten in nieuw eren stijl
gelegenheid geven hun liederen aan
de practijk te toetsen", zegt de een, ol
„een soort bloemlezing van de voor
naamste auteurs ervan maken."
„Geen schoolliederen," wil weer een
ander, „maar volksliederen, die ieder
een mag hooren". „Niet tc hoog!"
smeekt de bas, en „Geen noot wijzi
gen aan mijn lied!" dreigen enkele
componisten, en zoo voort
En wij hebben getracht tusschcu
die uiteenloopende wenselien en ei-
sehen, voor zoover ze niet al te ver
afweken van onze inzichten, 't juiste
midden te houden en te geven aan
den een èn den ander „elk wat
wils". Dringend verzoeken we nu bei
den, allen, 't lied, terwille van den
ander opgenomen, niet af tc wijzen.
Algemeen dezelfde liederen volledig
kennen, is immers een der beginse
len onzer beweging. Veroordeel niet,
wat op 't eerste gezicht iets vreemds
misschien lijkt. Ieder, vooral van de
voormannen, offere wat van zijn per
soonlijke opvatting, en propageere
juist die „vreemde" 't ernstigst.
Niet waar? U zult me toegeven, dat
in aanmerking genomen de groote,
algemeene zaak dat 't eenig juiste
standpunt is.
Nu blijft ons alleen over dit be
ginsel te toetsen aan den inhoud en
laten we dan volmondig bekennen,
dat de zaak ad rem is.
Natuurlijk is er mooi en minder
mooi; er zijn schatten van liedekeus
bij en wijsjes, die ons koud laten;
maar wees er verzekerd van, dat al
moge er zwaks in zijn (wat is er vol
maakt?) de kern is gezonde kost.
En 't is maar 'n idee als op
Koninginnedag of andere openbare
volksfeesten, waar tot nog toe de wan
smaak hoogtij viert, zich troepen van
50 en meer mannen verbinden om zin
gend door de straten te gaan en
schoonheid en kracht te stellen tegen
over laagheid de Leewerk is liun
program!
Ieder propageere en de leidende
kracht van 't werkzame Zuidercomité
zal practische richting geven aan 't
werk, en verbinding zoeken daar,
waar ze 't het beste oordeelt.
0WEKZ3CÏHY.
't Is in PORTUGAL, met alle per
missie gezegd, een zoodj e I
De censuur staat op alle berichten
alleen de magonnieke correspondenten,
die onder een deken liggen met de
revolutionaire regeering, seinen wat
ze kwijt willen zijn, en de rest van
de correspondenten, de eerlijke, zien
hun telegrammen t r iettigd of ver
minkt.
Dan gaan ze uit, óver de grens, en
door de berichten die van over de
grens tot ons komen hooren we de
eigenlijke waarheid.
Zoo vernemen we nu dat er al in
de voorioopige regeeringe6n crisis
dreigt I
De ministers van openbare werken
en van oorlog zouden hun portefeuille
willen nederleggenOm welke redenen
wordt in het korte telegram niet ge
meld
Maar om welke redenen de ministers
dan ook zouden willen aftreden, zeker
is, dat een orisis, al zij het slechts een
gedeeltelijke zooals het telegram doet
gelooven, toch noodzakelijk een zeer
oDgunstigen indruk wekken moet.
Ook andere dingen wijzen er echter
op, dat het met de republiek blijkbaar
niet zoo voorspoedig gaat.
Zoo in is een kort en sterk verminkt
Reuter-telegram van gisteren sprake
van huiszoekingen en nasporingen en
van den zelfmoord van een zekeren
sonhor Casimiro Lima, den eigenaar
van een groot hotel, in een ander
bericht heet hij weer de directeur
van de Munt, die zich van kant
zou bobben gemaakt, omdat hij voor
een rechtbank moest verschijnenO,
dat alles wijst er op, dat er in Lis
sabon tcch nog wel wat „broeit", ai
wordt all?s nog zoo mooi voorgesteld
door de otficieele berichten.
Van den .anderen kant |tracht de
regeering haar invloed sterker te
maken en nieuwe aanhangers te win
nen- De ministerraad heeft nl. be
sloten om aan de officieren, onder
officieren en soldaten, die deelnamen
aan de revolutie, verschillende lintjes
en ordeteekenen uit te deelen en hun
pensioenen toe te staan I
Dat is al heelrepublikeinsch,wat?
De oude historie is 'c alweerPor-
tugeezen blijven Portugeezen, zei de
„Temps"En als ze 6r dan msgon
en kerkvervolgers by zijn, houdt dan
uw hart vast I
DE KLOOSTERVERVOLGING IN
PORTUGAL.
Pater Torrend S. J., professor aan
het college van Campoiide, een ge
leerde, wiens werken op natuurkundig
gebiedeen wereldvermaardheid bezitten
heeft aan een correspondent van het
„Journal des Débats" een en ander
medegedeeld omtrent zijn wedervaren
bij de troebelen der revolutie-dagen.
Ik was niet in Campoiide zeide
hij toen de revolutie uitbrak, nu ar
op 50 K,M. afstand van daar, in het
college van Barro. Natuurlijk werd
ook dit gebouw door de muitende
benden belegerd. Toen des nachts een
der belhamels door een waker van het
klooster was neergelegd, werd onze
toestand hoogst ernstig. Don volgenden
morgen reeds werd het gebouw om
singeld. Uit eigen beweging trad onze
overste, die evenals wij, den voor-
barigen ijver van den nachtwaker
betreurde, naar buiten om met de op
roerlingen te onderhandelen. Deze
stonden er van verbaasd, dat we ons
zoo gedwee overgaven. M6n had hun
wijs gemaakt, dat ze zouden worden
ontvangen door een mitrailleuse, die
wij reeds lang in ons bezit zouden
hebben. En die bereidwilligheid onzer
zijds sloeg ze uit het veld. De repu-
blikeinsche officieren verklaarden, dat
ze last hadden, het klooster te ont
ruimen en ons naar Lissabon te ge
leiden. W° opender dadelijk de deuren
van ons k ooster. Hit eenige wapen
dat men ir vond was een geweer, het
persoonlijk eigendom van den nacht
waker, die op de menigte geschoten
had, en die toen op de vlucht was
gegaan. De revolutionairen waren erg
verwonderd, dat ze in het college van
Barro geen ander6 wapenen vonden
dan wat houten geweren, die door de
leerliDgen werden gebruikt bij het
komediespel op vastenavond.
Toen de huiszoeking was afgelcopen,
beval men ons, onze kofiers te pak
ken, en dan bracht men ons naar het
station. Daar stond een ex ratrein
klaar. We waren met 86 personen,
leerlingen en professoren. In iederen
wagon namen een tweetal soldaten der
republiek met ons plaats. We waren
spoedig goede vrienden met hen. Toen
de menigte rond het station wat al
te hard begon te roepen „Weg met
de Jezuïetenpoogden de soldaten
nun het zwijgen op te leggem „Schreeuw
zoo hard je wilt: leve de republiek!,
maar niets anders." Maar het gepeu
pel, tegen ons opgehitst door de ver
halen in de repu blikeinsche kranten,
bleef doorgaan met ons te beleedigen.
Men balde de vuisten tegen ons en
zwaaide met open messen.
Op het station d'Anradoie gaf de
stationschef, een echte woesteling, die
met een republikeinsche vlag te zwaaien
stond een der paters een hevigenslomp
tegen de borst. Over het gehesl geno
men zei pater Torrend was het
geen pleizierreisje.
Te 7 uur in den avond kwamen we
aan op het fort Caxias, waar wsmensch-
lievend werden behandeld. Maar ik
verveelde me gruwelijk, zoo heelemaal
uit m'n colleges, zonder leerlingen en
zonder boeken, en ik was erg blij dat
ik op verzoek van den Fransehen ge
zant te Lissabon, weer op vrije voeten
werd gesteld.
De minister van justitie bood den
pater nog aan, professor aan eeaPor-
tugeesohe universiteit te worden als
hij zijn kloosterkleed wilde afleggen.
„Maar ik heb natuurlijk geweigerd",
zei de geleerde Jezuïet.'
Pater Torrend zal waarschijnlijk
naar een Jezuïeten college in Engeland
vertrekken.
BELGIË gaat héél groote dagen
tc gemoet! Nog nimmer heeft Brus
sel zulk een schitterend bezoek te
wachten als a, s. Dinsdag, wanneer
de Duitsehe keizer familie er komt.
De aankomst belooft grootsch te
worden en de drukte ontzdMend Nu
reeds betaalt men voor vensters,
waarlangs dc kcizer-koninklijke
stoet trekken zal ongelooflijk hoo-
ge sommen, die nog gestegen zijn
nu liet publiek weet dat het vanaf
de straat, achter de rijen soldaten,
zeer weinig te zien zal krijgen
Van de afzetting door infanterie
en cavalerie krijgt men eerst een
idéé tafis men weet dat niet min
der da,n 10.U00 manschappen in 't
geweer zullen zijn
Nadat de keizerlijke majesteiten
op Dinsdag 25 dezer zijn aangeko
men, zal op den 26sten do groote
feestdag wezen
Dan wordt een bezoek gebracht
aan het Brussclsch stadhuis De
straten vanaf het koninklijk paleis
tot aan liet marktplein zullen even
als clcn vorigen dag door militairen
worden afgezet, terwijl de markt
door politieagenten bewaakt wordt
Midden op het groote plein nemen
de Brusselsc'he vereeni,gingen en de
Duitsehe bonden, in de Belgische
hoofdstad gevestigd, met hunne
vaandels plaats
FEUILLETON.
87)
[Wat is daarin? vroeg Paul
Harmant, terwijl hij het voorwerp,
dat <0hride hem overreikte, aan
nam.;,
De, vermomming', waarvan ik
mij heden bediend heb, om
mijne verkenningen te doen en waar
van ik mij morgén opnieuw zal be
dienen
Ik zal het wegsluiten
D c million air haalde uit zijn zak
©en bos sleutels, opende een kastje
dat in een 'hoek der kamer stond,
borg het valies daarin, sloot de. deur
twee malen en vervolgde
[Wat doet gij thans
Ik keer naai- Parijs terug.
,M«t de tram
Neen, ik heb een rijtuig.... Ik
2ie niet op een weinig geld, om
alles behoorlijk ten uitvoer te bren
gen.
Gij hebt gelijk-- .Tot morgen
dus.
De beide ellendelingen namen af
scheid van elkander,
k Joris Garaud wreef zkh de han
den; eene uitdrukking van duivel-
Morgen, mompelde hij, zal het
beletsel verwijderd zijn... de band
zal .verbroken zijn
Lueien zal, nadat hij eenige tra
nen van smart gestort heeft en en
kele dagen in rouw doorgebracht
heeft, niet anders kunnen doen, dan
zich aan het geluk overgeven en de
liefde van Marie beantwoordden
Waarlijk, Ovide is een best werk
tuig! Hij zal mij veel kosten, maar
wat gaat mij dat aan?... Om het
geluk mijner dochter te verzekeren,
zou ik mijn fortuin ja, zelfs mijn
leven geven!
XXXII 7
Toen Lucie voor den tweeden keer
den slaper, die zich had uitgestrekt
bij de door ons beschreven gro-ep
hoornen, voorbij ging had zij, wij
herhalen het, noch verwondering
noch vrees gevoeld en zij was voort-
geloopen zonder het hoofd om te
draaien
Zij keek op haar horloge
Nog slechts tien minuten tijd fiad
zij, om in het station te komen en
den trein naar Parijs te nemen
Hoewel haar pak haar zeer hin
derde, versnelde zij haren tred
Weldra verdween zij uit het oog
van Soliveau tussohen de doornhar
gen en de tuinmuren der buiten
plaatsen
Toen zij gedurende twee of drie
zij staan en uitte een kreet v.an ver
wondering en blijdschap
Zij stond recht tegenover moeder
Lison en deze toonde zich niet min
der verwonderd dan Lucie
—.Dat is een waar toeval! riep
zij uit, Dierbare lieveling, waar
komt gij vandaan
De verloofde van Lucien maakte
haar met het doel harer reis be
kend en vroeg .toen:
Maar gij, moeder Lison, gi)
volgt ook den weg, die naar Coloim
bes voert en ik weet niet, dat gij
de gewoonte hebt, daar alle dagen
brood te brengen.... Dat zou een wei
nig te ver zijn!
Ja, lieveling.... Het is de eer
ste keer, dat ik hier kom, ik beu
dan ook wel een weinig bevreesd,
dat ik verdwalen zal
Waarheen gaat gij
Naar Colombes, nummer 41', op
den straatweg naar Parijs,...
Dan zijt gij op den goeden
weg, maar als gij op ,den straatweg
zijt gekomen, zult gij dien nog een
eind moeten afgaan, of gij moest
het voetpad nemen, dat midden door
de velden gaat, maar veel nader is-
Dank u, lieveling;, ik zal hét
voetpad nemen, want ik moet zoo
snel mogelijk mijn boodisehap .ver
richten
Wat moet gij te .Qolombes doen,
moeder Lison
Die moeder van juffrouw; Lie-
Gaat het- slechter met uwe pa
trones
Het is nog .altijd hetzelfde,
slecht zeer slecht..., en zij wenseht
hare moeder te zien. Sedert een jaar
is de lieer Lebret bioos op de oude
dame over geldzaken en hij heeft
haar den toegang tot zijn huis ont
zegd. De patrones durft haar echt
genoot niet vragen, om een briefje
te schrijven. Zij zendt mij tot haar
met het verzoek het verleden te ver
geten en hare dochter op haar ziek
bed te komen omhelzen.
i- Hoe jammer, dat ik zooveel
haast lie 17 moeder Lison, Anders
zou ik op ugewacht hebben Maar
het is onmogelijkIk moet een
japon lalfmaken voor morgen en ik
moet- die zelfs 's avonds te negen
uur naar Oolombes brengenIets,
wat niet zeer aangenaam is
Welnu, lieveling, ga aan uw
werk. Ik ga vlug mijne boodschap
doen-,
De oude vrouw en hét jonge meisje
omhelsden elkaar en Lucie snelde
naar liet station
Té half vijf was zij te Parijs te
rug Zij nam een rijtuig en liet zich
in plaats van naar de Bourbonkade,
naar de Raadhuisstraat voeren.
Zij ging .naar de derde verdieping
van een net huis en schelde a,a,n
eene deur, waarop bet bordje gespij
kerd was, hetwelk tojfc opschrift
droegModemaakster,,
was een jonge vrouw, die ongeveer
vyf-en-twihiig jaren oud was.
Ho! Lucie! zijt gij daar? riep
de jonge vrouw uit, terwijl zij hare
bezoekster ie de eenvoudige kamer
liet komen. Welke goede wind voert
u hierheen
Ik moet u iets vragen, beste
Antoinette! Hebt gij veel werk op
dit- oog"tiblik?
l.. ju.u gaarne willen ant
woord., ja, maar de volle waarheid
is, dat net slecht gaat! Ik licb in
't geheel niets te doen..
7- Dan zult gij mij wel een hand
je kunnnen helpen niet waar? her
nam Lucie.
Zeer gaarne, zcide Antoinette
Gij kunt mij helpen aan een
baljapon, die ik morgena,vond te ne
gen uur moet afleveren,
Ik ben tot. uwe beschikking
Ik zeg u vooruit, dat wij den
goheelen nacht moeten werken
Dat .zal de eerste keer niet
zijn
Wij zullen te samen don en
ik zal een kop sterke koffie gereed
maken, .om ons het slapen te ver
hinderen,. Noem uw hoed en laten
wij gaan, ik heb béneden een rij
tuig,
Ik ben dadelijk gereed.
Twee minuten later stapten Lu
cie eu Antoinette in liet rijtuig en
lieten zich naar do Bourbonkatde
brengen j
XXXIII,
Moeder Lison had, zoodra zij het
jonge meisje op den weg, die naar
[Bois-Colombes voert, had verlaten
den pas verspeld, om den tijd in te
halen, die met praten verloren was
gegaan
Terwijl zij den weg langs de doorn
hagen volgde, zocht zij het voetpad,
dat Lucie haar opgegeven had en
dat haar eerder aan het doel harer
reis zou brengen
Bij het boschje gekomen, waar
Ovide eenige oogenblikken te vo
ren geveinsd had te slapen, bemerkte
zij het voetpad en zag ver voor zich
een man, als burger gekleed en met
een valies in de hand
Het zal deze weg zijn, zeide
zij en zonder aarzelen ging zij dien
op
Eenige oogenblikken later kwam
zij op den straatweg naar Parijs
Tegenover haar stond een huiten-
plaatsje, waarvan de muren met
klimop en wilde wingerd begroeid
waren.
Het plaatje boven den ingang wees
het cijfer 41 aan.
Hier is het, mompelde Jeanne,
terwijl zij den weg overstak
Het huis zelf stond achter in een
tuintje, dat met groenten en vrucht-
.boomen beplant was.
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
>i<
B Y7Tvxu.(Vlr]a IcAX'.a.m <vr\ /ral
i T"»nf.on T.rnïi/lnji *irna. lvlja-oW
aItL v»l»nA iwoLuojsaci IMjynölrfinl.
iTXa A°n ril IKV.'X.'i» 'tÜXt'AtV !J.oKcl.
i
I /".UtLfwclf vwvalnA
