T TWEEDE BLAD.
Na mi
BUITENLAND.
BINNENLAND.
Sport en Wedstrijden.
WOENSDAG 2 ROV. 1913,
INGEZONDEN.
Aangezien 's Zondags niet te Ede
gevlogen mag worden zullen de
deelnemers de eerste drie Zondsgen
in November telkens in 't vlieg
kamp te Soesterberg- vliegen Gezien
de zeer gunstige ligging van dit
terrein, in het centrum van ons land,
zai het die dagen aan de noodige
belangstelling, niet ontbreken, te
meer daar het thans zoo g-oed als
zeker is, dat [Wijnmalen dit jaar
in ons land nergens anders meer zal
opstijgerin. Door de ondernemers zijn
daarom uitgebreide maatregelen ge
nomen, ten einde het den bezoekers
zoo gemakkelijk mogelijk te ma-
FEUILLETON.
De commissaris wendde zich tot
den dokter. Zijne houding en zijn
gelaat drukten duidelijk de vraag
De winkelluiken waf'eÏÏ 'gesloten
en op de buitendeur was een papier
aangebracht, waarop men geschre
ven liad: [Wegens sterfgeval geslo
ten;
Jeainnc snikte hevig.
XL.
LEMSCHE
[ABBE SANTO L EN BE PEES
'Abbé Santol is een van die pries-
r/s, welke door de liberale en so
cialistische pers zekere aandacht
waardig1 worden gekeurd, omdat,
naar het oordeel der redacties, er
stof in zit voor een anti-clericale
campagne en voor een# diffamatie
van den priesterstand De edele men
schen vriend werd gehoond als een
gewetenlooze uitbuiter van arme
kinderen, welke uitbuiting gedreven
heette te worden in dienst en tot
voordeel van enkele „kapitalisten
De F rans ei 10 abbé ging door de hee-
le vijandelijke pers en zijne ver
schijning daar kan op hare lezers
geen anderen da n een zeer on priester
lijken indruk gemaakt hebben On
der dien indruk verhoeren zij nog
altijd
Maar ziet wat gebeurt Ah be San-
tol wordt vrijgesproken van de eer-
looze vergrijpen, waardoor zijn
priester- en menscneneer besmeurd
werd Het eenige, wat hem ten las
te kan gelegd worden, is dat hij
een.,plaatsingsbureau hield, waar
van hij geen aangifte had gedaan
bij den prefect van pol tie.
Die liberale en socialistische pen
voerders zitten in verlegenheid Eer
herstel geven aan een katholiek
priester, die door hunne pen zwart
gemaakt werd, het is iets ver
schrikkelijks-. Heelemaal zwijgen
gaat evenwel ook niet; het feit der
vrijspreking kan niet onvermeld blij
ven,; De groote kunst bestaat nu
hierin, dat men de materieele vol
ledigheid in acht neemt en tegelijk
voor de lezers de beteebenis van
liet feit verbergt Hoe zullen zij
het aanleggen IWij geven hier cita
ten uit twee hoofdorganeneen li
beraal en een socialistisch-
Eerst uit de „Nj E. Ot":
De geestelijk Sanntol, de ma'ff, die
ai eb, zooals onze lezers zich herin
neren zullen, ook in ons land een
fanan bezorgd heeft door zijn op
treden in Zuid-Limburg, heeft gis
teren te Parijs terechtgestaan we
gens Zijn geknoei met een „plaat-
sing'bureau", door middel waarvan
arme kinderen aan baantjes gehol
pen werden; Hij werd voorts be
schuldigd, misbruik gemaakt te heb
ben van liet vertrouwen van ouders
dier kinderen De beschuldiging, dat
iSantol een clandestien plaatsingbu
reau hield, is, evenals die da,t hij
misbruik yam het vertrouwen der
ouders maakte, verworpen; Maar
Santo! is tot een boete van lo frank
veroordeeld, omdat hij zijn plaat-
eingsb'ureau hield, zonder daarvoor
yan te voren vergunning! van den
pref egt v,an politie ontvangen te heb-
Hoor verder „Het ,Volk"
De priester San tol, ook in 'ons
.iand berucht wegens zijn optreden
in Limburg, stond in Parijs terecht
wegens knoeierijen met zijn „plaat
singsbureau" voor .arme kinderen
Iiij3 werd ook' beschuldigd misbruik
van vertrouwen gemaakt te hebben
van de .ouders dier kinderen San-
tfil is tot een boete van 15 francs
veroordeeld, omdat hij zijn plaat
singsbureau hield, zonder daarvoor
van den prefekt van politie voor
afgaand vergunning „tg hebben pr-
langd; i i
Do socialistische redactie is in
génere suo nóg knapper dan de libe
rale, maar beiden zijn toch' uitne
mend berekend ,v;oor haar taak: hare
lezers in den' waan' te brengen of
in den waan te laten, dat er aan die
yóomschê priesters gen stgekje lps is
BUREAUCRATIE.
GöeZeer de .bekende Bui'eaucrati-
sche omslachtigheid en onredelijk
heid niet alleen bij de Staatsregel
ring én .de justitie, doch ook bij
hét .beheer ,van een groote en mo
derne stad ,als Berlijn bekend zijn,
worden ons .duidelijk gemaakt door
twee staaltjes, welke thans in de
Buit-sche pers de ronde doen-
Hgt eerste is wel is waar reeds
eenige jaren" geleden geschreven,
doch heeft nog .altijd zijn actuali
teit behouden.
Een Berlijnsche' multi-millionair
naar wien ook een straat in Ber
lijn werd genoemd, bood op zekeren
dag den B-erlijnsehen magistraat een
mill Mark voor den aanbouw van
een kleine straat van arbeiderswo
ningen, die dan door den aanleg van
plantsoen en tuinen veel gezonder
en beter verblijven voor de bewoners
zouden zijn, dan tot dusver te Ber
lijn mogelijk zijn
Do gever had door een bekend ar
chitect de plannen laten maken, zoo
dat men zeker kon zijn van een
voortreffelijk geheel
Eenig geldelijk risico voor de stad
was er niet aan verbonden; integen
deel, h"' i,s een zeer groote aan
winst de gemeente
Ov i- plan nu werd door het
stadsbestuur vier volle jaren met
den gever onderhandeld, zonder dat
men tot een beslissing kwam
'Op zekeren dag. stierf de milli-
onair, zonder dat de onderhande
lingen tot een einde waren gekomen:
en zoo moet hij zijn plan, aan welks
uitvoering Jiij do vier laatste jaren
zijns levens had gewijd, met zich
in het graf nemen
Het tweede geval werd door dr
Belain, burgemeester van Eilenburg,
op een bijeenkomst van het „Eteieh-
verband deutseher Stadte" medege
deeld.
„De door mij vertegenwoordigde
stad Eilenburg", zoo vertelde hij,
„is in twintig minuten van uit Leip
zig te bereiken.
Op een goeden dag wilde hét Leip-
ziger stadsbestuur een beambte, die
toevallig in Eilenburg geboren is,
een medaille schenken.
Om nu te weten te komen of deze
man in zijn geboorteplaats te goe
der naam en faam bekend staat,
wendt zicb de stad Leipzig', in on
zen tijd van telegraaf en telefoon,
aan het boven haar gestelde dis
trictsbes tuur. Dit wendt zicb weer
tot het Saksische Ministerie van
Binnenlandsche Zaken. Het Minis
terie van Binnenlandsche Zaken
richt zich tot het Saksische gezant
schap te Berlijn, Het gezantschap
wendt zich tot den Duitschen
Staatssecretaris van Buifenlandsche
Zaken, deze wendt zich tot den
Pruisisohen Minister van Binnen
landsche Zaken, deze wendt zich tot
den opperpresident, deze tot den Ko
ninklijken Landsraad in Delitz, en
deze laatste eindelijk t.«t de politie
in Eilenburg
,Toen we daarop, Volgens onzen
plicht hadden medegedeeld, dat wij
den tot decoratie voorgedragen me
neer niet kenden, ging dit antwoord
weer precies langs denzelfden weg
naar Leipzig .terug.
ander middel in om den sultan toch
van de superioriteit der blanken te
overtuigen. In het Ziekenhuis te Ma
nilla werd de sultan namelijk een Ront
gen-toestel getoond, en mén zeide hem
dat een blik daarin hein alle beende
ren van zijn hand zou doen zien. „Dat
is onmogelijk", sprak hij, zijn bruine
hand tegen licht houdend, „ik zie de
beenderen nu niet, en veel minder nog
zal ik ze in die donkere kast kunnen
zien."
Niettemin strekte hij zijn hand door
de opening en mocht daarop in het
apparaat kijken
De knieën van den heerscher van
Soelo-e knikten; hij zag werkelijk alle
beenderen van zijn hand!
De Sultan heelt deze ervaring nooit
vergelen,," verhaalde majoor Scott, die
dit voorval mededeelde, „en van dat
oogenblik af was zijn houding tegen
over de blanken volkomen veranderd.
Overbluft. De sultan van Soeloe,
de eenige monarch onder- de Sterren
banier, vertoeft tegenwoordig in de Ver-
©cnigde Staten. Bij deze gelegenheid is
bekend geworden, welk een machtige
factor indertijd bij üe paciliceering der
Philippijnen een Röntgentoestel geweest
is.
Spoedig nadat de Amerikanen de
heerschappij over de Phiiippijncn had
den aanvaard, scheen de sultan bezwa
ren te willen maken, in het bijzonder
omdat in zijn rijk de slavernij afge
schaft werd. „Waarom ontneemt ge
mij mijn slaven, ge laat mij toch mijn
paarden?'1 vroeg de bruine monarch
Om hem nu de gewe'cl'g-e macht der
Amerikanen voor oogen te stellen, 1100-
digde majoor Seott die als een soort
van gezant aan het hof van den sultan
dienst deed, hem uit tot een tocht naar
Manilla. De sultan bekeek met verba
zing de ontzaglijke Amerikaansche oor
logsschepen, maar twijfelde zeer, toen
men hem mededeelde, dat een van de
kanonnen, die hij zag, een kogel van
500 K.G. 15 K.M. ver kon werken.
De duivel zou het niet kunnen," meen
de hij.
Het speet majoor Scott, dat hij zijn
gast niet onmiddellijk het bewijs leve
ren kon; maar, weldra viel hem een
Amerikaansch. Een krankzinnig
luchtreiziger, Henri Dupré, die op
gesloten zit in het staatskrankzinni-
gengesticht te Pentonville in Ameri
ka, heeft dezer dagen een merkwaar
dige poging gewaagd 0111 te tntko
men. Terwijl het. personeel ter gods
dienstoefening was, sloop hij naar 't
dak van het gesticht en vulde een pri
mitieven ballon, dien hij in 't geheim
gemaakt had van stukken zijde, wel
ke hij stal van den gestichtskleerma
ker, met g-as uit een gaspijp. De hal-
Ion was ongeveer 15 voet in door
snee. De bewakers bemerkten den
ontsnapte, toen hij reeds met
zijn ballon een paar honderd voet bo
ven het gesticht zweefde. Men schoot
nu met geweren naar den ballon, die
verscheidene malen getroffen werd,
doch rustig bleef zweven. Na nog 'n
aantal kogels door den ballon te heb
ben gejaagd, begon deze langzaam
te dalen en viel eindelijk neer op
een grasveld bij het gesticht. De
krankzinnige luchtreiziger, die geen
letsel hekomen had, werd gevat en
weer naar zijn eel teruggebracht,
Anti-suffragettes. Misschien is 't
lang niet aan iedereen bekend, dat
er tegenover de beweging der kies
rechtvrouwen in Engeland, ook een
beweging van anti-kiesrechtvrouwen
de „Women's National anti-Suffra-
ge League" bestaat. Zooals 't_ ge
woonlijk gaat, wie 't meeste gedruisch
en geruisch maakt, trekt in 't leven
de meeste aandacht. De suffragettes
maken heel wat bombarie en de we
reld is vol van hare „heldendaden";
de anti-suffragettes werken in alle stil
te en kalmte en er is niemand, die
op dezen arbeid let. En toch levert
deze arbeid merkwaardige resulta
ten op, die door de moderne feminis
ten wel zooveel mogelijk zullen wor
den verdonkeremaand.
Zooals men weet, zijn een deel der
vrouwen in Engeland kiesgerechtigd
voor de gemeenteraden of voor de
„county councils". Onder deze vrou
wen heeft de „Women's National An-
ti-Suffrage League" nu een onder
zoek ingesteld ter beantwoording van
de vraag: „Wenscht gij, dat 't stem
recht voor het Parlement alleen aan
de mannen blijft, of wenscht gij dit
stemrecht uitgebreid te zien tot de
vrouwen?"
In één district alleen verklaarden
zich 895 vrouwen tegen deze uitbrei
ding van het stemrecht, 139 er vóór,
terwijl 128 vrouwen onverschillig
stonden tegenover het vraagstuk.
Een ander geliefkoosd argument
der suffragettes is de bewering, dat
bet vrouwenkiesrecht in eenige lan
den, waar het is ingevoerd zooals
b.v. in N.-Zeeland zulke uitnemen
de gevolgen heeft gehad. Ook hierin
heeft de „Anti-Suffrage League" een
onderzoek ingesteld. Weldra bleek,
dat vele vrouwen in Nieuw-Zeeland
volstrekt niet de invoering van het
vrouwenkiesrecht in Engeland wil
len verdedigen, op grond van den
vooruitgang, door het vrouwenkies
recht in Nieuw-Zeeland gebracht.
Thans circuleert onder de Nieuw-
Zeelandsche vrouwen een rondschrij
ven, waarin gezegd wordt, dat het
vrouwenkiesrecht inNieuw-Zeeland
aan de vrouwen niet ten goede is ge
komen.
Uitslaande bread.
Onder de rubriek „Langs 'de
Straat" vertelt Leo in de „Tel":
De laatste tram van 't Centraal
af, waarvan het vurig-roode oog door
do .mist priemt, kom,t zachtjes uit
glijden voor de halte
Binnenin zitten de kleumerige
menschen, gaperig', slaperig, keel-
sclixaperig, die met valiezen, die met
een verfrommelde krant, verreisd,
gedeukt, rillend
Er stappen wat passagiers opeen
juffrouw die schrikkelijk, met een
kreimenden uithaal gaaaaapt, twee
dames met geknevelde hoeren, en
hoeden die de deur niet met fatsoen
door kunnen, twee hoeren, een erg
chic, goud lorgnetje op, gemsleeren
handschoenen, zilvsrknoppig wan
delstokje, coquet dasje met speldje,
de ander verfomfaaid, wijde panta
lon, uitgezakte jas, rossige boei
Deze twee blijven buiten staan
De conducteur neemt kaartjes in
De ebicard haalt keurig beursje
uit, nipt er mot de gemsleeren vin
geren in, bestelt met allerliefst stem-
duidje een enkele reis
De ordinaire graait een verkreu
keld pasje uit z'n vestjeszak, reikt
bet den conducteur over
Maar nu ineens schiet daar een
kinderachtig'© consternatie te mid
den der balconpassagiers
De ciiicard heeft oen dubbeltje la
ten vallen Z'n zangerig stemmetje
klaagt het verlies uit, en hij bukt
om te zoeken naar het verloren geld
stukje Het gemsleer is hier en daar,
tast over en tussehen de vochtige
latten, en het fatsoenlijk geluidje
zilvert op van tussehen de beenen en
lijven der omstanders: „Zou u niet
even uw voet willen verzetten
éventjes maar
Dan haalt hij een doosje lucifers
uit, strijkt er een af, belicht 't plat-
form
Maar nu een vreemde, vettige
geur, een benauwd brandluchtje
doorkricbelt der reizigers neusgaten
En plots slaakt de ordinaire een
rollende vloek, die vóórtdaverd over
hét stille Damrak zijn broek
staat in brand
De ohicard heeft de broek van
(.en ordinaire in brand gestoken De
auwe consternatie stijgt: tot wilde
paniek Overstuur, zenuwachtig,
stikkend in zijn verontschuldigende
woordjes, omvat de brandstichter het
laaiende been, dooft de gele vlam
metjes met z'n overjas, trekt de yet-
tig smeulende restjes af
De ordinaire wacht bedaard tot
cfueard overeind komt en geeft
hem dan een opstopper, vlak onder
het gouden lorgnetje, die hem naar
het andere eind van 't falcon zendt
..En nou gauw een riks voor me
broek of ik jia-al d'r peliesie bij 1"
dreigt-ie
En de chicard, piepsah en vernie
tigd, haalt 't keurig beursje met
trillende vingers uit en geeft den
ordinaire een rijksdaalder
Dan springt hij, bij de volgende
halte van 't baleon, waar nog lang
een wee luchtje hangt van branden
de poetslappen..
1. Wat is electrieiteit?
2. Is het een levende kracht?
3. Dient zij de aarde in haar hewe-
dat naar mijn meening in de gege
ven omstandigheden niet te pas zou
komen een tweede Eoomsch koor te
gingen, m. a. w., welk deel oi onder- stichten en te kennen gegeven dat:
deel daarvan wordt door haar bevor- men diende af te wachten wat Arli"
binnenkort zal praesteeren.Dat
als een billijkheidseisch!
Heb ilr dat misschien onduidelijk" ge
zegd, of heeft de heer De Jong dit
erekend onder „insinuaties"? Een
dertl?
4. Kan het voortdurend onttrek
ken van electriciteit aan den aardbol
van invloed zijn op de vorming van
zuurstof en stikstof, die menschen,
dieren en planten noodig hebben1 antwoord hierop zag ik niet, nog
voor hun bestaan? veel minder een weerlegging.
De Baad eerst overbluft, barstte in
donderend lachen uit. De voorzitter
vroeg, wat die vragen met de ge-
meentebegrooting te maken hadden.
.Ik spreek ook nog wel eens men
sehen."
Ik ook, mijnheer De Jong. Het ziin
wellicht niet die u spreekt. Maar die
Waarop de heer W. A. Schroot ant- ik spreek veroorcleelen de plannen
woordde, dat hij op deze vragen, voor een tweede Eoomsch koor, van
„die niemand op Gods aardbodem wien die ook zoude uitgaan, als nu
kon beantwoorden", praeadvies van althans ontijdig.
B. en W. of van de gezondheidscom-1 Zij hopen en verwachten met mij:
missie verlangde. dat geen Katholiek, die plannen
Het is geschied. Jfinancieel zal steunen,
Het is geschied in den ja re 1910 in 1 dat elk zanger zijn medewet-
den gemeenteraad van een stad met king za! weigeren aan een oririerne-
bijna 3 maal 100.000 inwoners. En ming, die reeds door haar geboorte
daarom zeiden we, dat dit incidentveroordeeld moet worden,
n dramatischen kant heeft en men zoudat de commissie brnr intcIJi-
uit pure schaamte naar 'n andere ge-.gent.ie en muzikaliteit zal bewijzen
meente willen verhuizen, ware het door l.aar onvruchtbare plannen in
niet, dat daar als een licht in de J den doofpot te doen.
duisternis, als een troostende gedach-1 Onder dankzegging voor de plaat-
te het feit staat, dat Zijne Edelacht
bare, de heer W. A. Schroot, in Juni
van het volgend jaar moet aftreden.
Is prof. Oppenheim niet van oordeel,
dat onze Gemeenteraad dringend her
ziening behoeft, opdat die schorsing
van raadsleden wordt uitgebreid tot
andere gevallen dan thans in art.
26 vermeld?"
Hoe jammer dat het bewuste r- - ds-
lid niet tot een der Christelijke par
tijen behoort.
Wat zouden de liberale bladen dm
weer eens heerlijk hebben kunnen af
geven op de clericale dompers, die
mannen zonder talent en beschaving,
welke alléén om hunne politieke ge
zindheid naar Gemeenteraad. Staten
of Kamers worden afgevaardigd door
domme partiizuchtige kiezers.
sing
Haarlem .29 Oct. 1010.
v. O. O.
Voor den inhoud dezer rubriek stelt de
Redactie zich niet aampr kelijk.
Van ingezonden stukk geplaatst oj
niet geplaatst, wordt de copy den inzen
der niet teruggegeven.
Geachte Eedactie.
Een raadslid, in den jare 1910
De Haagsehe correspondent van
„De Tel." schrijft:
„Dezer dagen heeft zich bij <Je be
handeling' der gemeente-begrooting
in onzen Eaad een voorval afgespeeld
waarover hier algemeen hartelijk ge
lachten wordt, maar dat toch een dra
matischen kant heeft. Men was gena
derd tót de afdeeling van het elec-
trisch bedrijf, toen de heer W. A.
Schroot, liberaal lid voor het eerste
kiesdistrict, het woord vroeg. Deze
edelachtbare heeft den Raad al meer
vermaakt met zijn dwaasheden, maar-
wat hij nu deed, sloeg zelfs het Sit-
tardsche record. Hij zeide, bij deze
afdeeling eenige vragen te willen stel
len, „die niemand op Gods aardbodem
kan beantwoorden". Daarom stelde
liij ze maar totB. eu W.
Die vragen waren:
Vergun mij nog eenmaal een klein
plaatsje in uw geëerd blad voor mijn
lutwoord aan de lreeren H. J. M.
en Jae. de Jong.
Beiden heeren wensch ik te doen
opmerken, dat niet mijne conclu
sie maar de vrij algemeene opinie
omtrent de „doorgestoken kaart" door-
de weerspreking van de Redactie
reeds buiten verdere bespreking had
kunnen blijven, temeer, waar dit een
bijzaak geldt en daarop, zooals ik
zeide, als een op zichzelf staand feit
ook nr. i. niet veel is af te dingen.
Dan zij aan den heer De Jong op
gemerkt dat in mijn schrijven van
een „welgemeenden" raad geen spra
ke is, en dus het aanhalen van dit
woord uit taalkundig oogpunt, zon
der zin.
Verder neem ik gaarne aan dat de
heer De Jong beter dan ik op de
hoogte is van het vereeuigingsleven.
Wat ik er van weet, is: Hoezeer ver-
eeniging (bestuur) en directeur ook
gescheiden Ir e e t e n, de directeur lei
der is en blijft van het muzikale
Vliegen te Ede en Soesterberg.
In (li'ioofdzaak weten onze lezers
reeds wat hieronder volgt Het kan
zijn nut hebben ook de vei'dere .bij
zonderheden mede te deelen
Het is thans zoo goed als zeker,
dat Y'erwey en Lugard's vliegkam
pen te Ede en Soesterberg van 5
21 November a s. officieel zullen
worden.ingewijd. Tot de d cl nemers
belmoren f Henri jWijnmalen (.defini
tief,) die dezer dagen in ons land
is teruggekeerd en zeer vermoede
lijk Kuiler en Frits Koolhoven, alle
drie gebrevetteerde jNederlandscire
vliegers
Het voorloopige programma luidt:
57 Nov vliegen te Soes ter-berg
1011 Nov vJiegen te Ede
12 Nov gecombineerd Ede en Soes-
terberg, o a door het houden van
een overlandvlucht tussehen beide
'--^•kampen.
1314 Nov. vliegen te Soesfcer-
bergi
1518 Nov vliegen te Ede (voor
waardelijk)
1321 Nqv; vliegen te Soester-
berg
gedeelte en dus ook de keuze der uit
te voeren nummers voor zijn rekening
komt.
Waar nu onder leiding van den
Naar wij vernemen, zal een ge
regelde autodienst van drie groote
omnibussen te Ede, van het station
S S, a,f naar den ingang van het
vliegterrein (le en 2e rang) op deu
Harskampschen grintweg, geregeld
dienst doen, bestemd voor 36 perso
nen Bovendien is er een luxeomni-
hecr De Jong door „Arti" onnoodig ',USi echter slechts voor 12 personen
van de heeren Verwey Lugari
zelf, die zeer snel rijdt en die van
liet station S S over den Harskamp
schen straatweg- de reizigers naar
den len rang brengt, en die voort
durend heen en weer zal rijden
Deze omnibus zal te Soes ter borg
dienst doen tussehen het terrein van
den len rang en de stations „Huis
ter Heide" en „Soesterberg
Dit werkelijk uiterst comfortabele
vervoermiddel heeft naast den cluir
(om niet te zeggen onzinnig) hooge
kosten gemaakt zijn, b.v. door uit
voering met orkest, welke onkosten
verre boven de solvabiliteit van „Ar
ti" gingen, is hij wel degelijk moreel
verantwoordelijk voor den daardoor
ontstane schuldenlast.
Bovendien heeft de heer De Jong
tijdens zijn directeurschap ook ge
fungeerd als president en secretaris,
door welk feit mijne bewering de
waarde erlangt van bewijs.
Ik heb bedoeld er op tc wijzen feur, 1 plaats en in den coupé at -
95)
Bé dokter Fevond zich1 aan" 3e
legerstede der zieke, die eindelijk,
na urenlange bewusteloosheid, hare
kennis herkreeg.
Haar voorhoofd plooide zielf Het
scheen, dat gr S^el ift haar hoofd
omging
Eensklaps bemerkte feij moeder
'Lison en wilde een vreugdekreet
uiten, doch deze werd half onder
drukt door do. pijn, die haf'1? E°hue
veroorzaakte; r,
Jeanne hoog izich 'over het bed
Herkent gij mij, lieveling?
STpeg z'ijv I
JaJ, ja..:; zeide' Lucfe' mét z'walc-
12e stem', jnaar ik ken de plaats,
waai' ik hén niet....- Ik heb die nooit
Bezienwaar hen ik toch
Gij tejt hij den commissaris van
politie van Bais-Colombes
Die woorden waren voldoende, om
Lucie in herinnering te "brengen, wat
ea- den ivprigen avond was yoorge-
yallcn
Do commissaris kwamj op zijne
Keurt hij het jonge meisje
Gij waart gewond, juffrouw.
een plicht u mijn huis to.t schuil
plaats a,an te. bieden ...-
Ja... ja... ik herinner mij5
mompelde Lucie ik had te Colom-
bes een baljapon gebracht,.,.; Ik
volgde den spoorweg om te Bois-
Colombes te komen en den trein naar
Parijs te nemen.... Eensklaps stond
er een man yoor mij en deze heeft
mij gestoken.... Sedert dat oogenblik
is .alles voor mij duister.
Hebt gij het gelaat kunnen
zien vei den man, die u heeft aan-
gevf vroeg de commissaris.
- i mijnheer het was ts
donker
Gij hadt pen horloge hij' u,
niet waar
Ja, mijnheereen gouden hor
loge met ketting ...-
-En een geldbeursje
Ja mijnheer
f\Vat was daarin
- [Ongeveer dertig franc cn mijn
retourkaartje yoor Parijs.
Het is duidelijk, dat mén u
heeft willen dooden, om het stelen
gemakkelijker te maken... Alle hor
loges hebben een nummer. Kent gij
het nummer van het u,we 2
Neen, mijnheer
[Waar hebt gij het geköcnt
Men heeft het mij ten geschen
ke gegeven, maar ik weet, dat het
gekocht is in een horlogewinkel in
de Saint-Antoineslraait op, deft hoek
sfeide 'hij tot ha:ai'. en hgt jyas mij der Guéménée-straat
De commissaris schreef het adres
op
Is het ook onbescheiden, vroeg
hij vervolgens, u den naam te vrar
gen van dengene, aan' wien het hor
loge werd verkocht?
In het gelieel niet,.. Die per
soon is mijn aanstaande echtgenoot,
de heer Lucien Labroue....
De commissaris teekende ook die
nieuwe inlichting op en hernam:
De ellendeling zal zeer zeker
trachten zich van he,t gestolen hor
loge te ontdoen. Als wij het num
mer kennen, zullen wij ongetwijfeld
op een spoor komen,
Ik moet wel ernstig gekwetst
zijn, zeide Lucie, want ik lijd he
vige pijn
Inderdaad, mijn kind, ant
woordde de geneesheer, gij moet veel
pijn hebben De wond is diep, maai'
ik voorzeker u, dat zij uw leven
niet in gevaar brengt en zij zelfs
zeer spoedig genezen zal zijUj, Het
is gelukkig, 'dat deze brave vrouw
die u kent, den weg, op welken gij
onder de steken van den moordenaar
gevallen zijt, ook heeft gevolgd,K
Zonder haar zoudt gij dood zijn,
niet tengevolge der wonde zelf, ma,ar
door het bloedverlies .-
Mijn beste moeder Lison, ik
hieb u dus mijn leven te danken;,
zeide Lucie, terwijl zij de. armgft naar.
haar uitstak;--?
Jeanne drukte het jonge meisje
innig ?,an het hartj
Lucie vervolgde:
Hoelang ben ik reeds hier?
Sedert dezen ft acht.
Zou ik niet naar huis kunne,n
terugkeeren, naai' Parijs
uit:
Mag men toestemming geven
tot die reis
Dit zal .zonder na'deelige ge
volgen kunnen geschieden, zoodra ik
een nieuw verband heb gelegd, ant
woordde de geneesheer, maar. niet
voor dezen avond.
Gij zult mij niet verlaten, niet
waar, moeder. Ldsoft? vroeg „Lucic
aan Jeanne.
Neen lieyeling. -Ik zou ech
ter wel even naai' de Dauphméstra.at
willen gaan, om mijn patroon te
waarschuwen en te zien, .wat 'daar
voorvalt.. Ik zal slechts zou kort
mogelijk wegblijven^
Dat is waar, moeder Lison, gij
moet uw meester, waarschuwen,
Ga dus daarheen-'Maar. korft sp;oe-
dgi terug,
Daarop kunt gij rekehen,
•to Trouwens, mijn kind, zeide 3e
Commissaris van politie g.ij zult
niet alleen blijven Mijne vrouw
zal u gezelschap liondoft» to.t uwe
vriendin terug is,
De brooddraagster "Omhelsde Lu
cie .opnieuwi en verliet het vertrek,
om naar het station, te Snellen,
Toen zij in dc Dauphi nés Haat aan
kwam, sloeg haar eensklaps iep
schrik om het hart, i
Jeanne ging met kloppend hart
naar de achterdeur, trad binnen en
zag in de. achterkamer den heer Lc-
bret en diens "bloedverwante met dc
dienstbode i
Alle drie ween3en;
- Het is gedaan, moeder Lison,
"zeide Lebrct met snikkendy stem;
mijne arme vrouw is dood,.
De brooddraagster, die de oogen
vol 'tranen bad, mompelde:
Gij zult mij wel vergeven, mijn
beer L'cbret, dat ik gisteravond, niet
hen teruggekomen,
Mijne "scbéonm'öeclcr, he'cït fnij
gezegd, wat u teruggehouden heeft,.
Mijne arme vrouw heeft nog even
voor haar dood naar u gevraagd^
Zij hield veel van u Gij zult mij
niet verlaten, moeder Lison,.Gij
zult hier, evenals bij ha&E leven,
brooddraagster blijven-
Toen 'zij een, weinig' bedaard was,
stamelde zij
Mijnheer Lebret, ik wcnschte
u verlof te vragen,, om héden naar
Boiis-Colombee, bij miirye agrge, ge- teruggekeerd,
wond.e, terug te gaair,
Gd kunt dat doen, moede.
Lison
En hoe gaat het met het arm-:
meisje? vroeg mevrouw Lebel
Zoo goed als mogelijk is 01
schoon de wonde diep is, brengt x
toch het leven niet in gevaar...
Ik ga weder daarheen, om haar do
zen avond naar Parijs te geleiden
-Ga dan De bakkerij zal ge
durende twee dagen gesloten zijn en
de dienstmaagd kan u vervangen,
om het brood, dat hij een mijner
vrienden gebakken za-1 worden, tc
hezorgciij
Morgenochtend zal ik hier zijn
en mijn dienst hervattep, antwoordde
Jeanne,
Moeder Lison ging wég Zij ge
bruikte snel in de dichtbij zij naë
melkinrichting een kop koffie, liep
daarna vlug naar het station en
stapte in den 'trein, die hgt eerst
zou vei trekken; - i
I-ucio was vast tegHapch;
Tcfv ijl Jeanne naar Buis C'. lom-
bes ging, was men bij juffrouw.
Augustine, zeer verwoftderd, dat Lu
cie niet verscheen i t i
Juffrouw Augustine zond eénc ha
ver naaisters na;ar de Bourbonkade
Na verloop van een uur was deze
terug on zei-te, dat Lucie niet was
(Wordt vervolgd)
