TWEEDE BLAD.
Ha misdaad, ïergaMisg.
Steunen der ISaMehe Tere.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
feuïlleton.
DONDERDAG 3 ÏÏGW. 1930,
De berichten 'over &S óinwehbeling
ai Portugal hefcbeö o a. weer eens
te meer aangetoond hoe partijdig en
volkomen onbetrouwbaar de anti-cle-
rkale pers is, waar het geldt, de
berichten over R IC. zaken, pries
ters of kloosterlingen'. Daar werd
geschreven over „clerical© o ver hear-
sAiifg" over „ul tr am on laansch e
domperigheid" en dat in ^een land
waar sinds 100 iaar do Kerk ver
volgd werd, waar nooit een „ultra-
montaan" ministerie geregeerd
heeft en waar de domste papen haat
zoo blind was, dat ze de kaalhoof
digheid van een journalist aanzag
voor een schuilgaande monnikskruin
Maar gezwegen werd van weer-
looze nonnen, die door bedronken
matrozen bespot en verwond werden
van priesters, die zonder geld of
goed de grenzen werden overgezet;
van kerken, die gesloten blijven, of
van kloosterlingen, die als misdadi
gers geboeid, onder spotgelach van
laf gepeupel, 'do.or de straten ge
sleurd werden.;
En n.aar hartelust k'oiï weer eens
geschreven worden pver verdreven
„kloosterlingen, lieden, naar het
schijnt van zeer ongunstig allooi'
Maar ook weer eens te meer is uit
al dat geschrijf gebleken, hoe hard
hoe broodnoodig het is, dat de
Katholieken met alle kracht hun
pers steunen mm
jtfeer dan van welke macht ter
wereld ook hebben wij1 te duchten
van de macht, en den invloed van
een partijdige anti-Kathol Pers. Al
werd die waarheid dagelijks in alle
hoofdartikelen der Katholieke cou
ranten en dagbladen herhaald, 't zou
niet te veel zijn ffiant te talrijke
Katholieken schijnen zelfs niet. te
vermoeden, wat kwaad zij doen aan
hun zaak door, soms schijnbaar-on
bewust, de anticlerieale en „neutra
le" pers te steunen Zij echijnsn
niet te weten, dat de twee grootste,
nauw met elkaar yerbondeu mach
ten van onzen tijd zijnde School
en de Pers Die deze twee bezit,
ze in zijn macht- heeft, beschikt over
het volk
Zü schijneff niet te weten', dat de
Pers is de „wereldtribune" om tot
het gansche volk te spreken, dat
de Pers „de duizendtongige" de „on-
feedwongene" het geduchtste en ge
vaarlijkste wapen is ia de hand van
den tegenstander)
Trots alle aansporingen" en opwek
kingen blijft een massa, katholieken
nog onverschillig voor hun Pers
Die onverschilligheid was steeds en
is ook nu nog bedroevend groot En
toch ook zonder .die onverschilligheid
in eigen kamp heeft de Katholieke
Pers gienoeg te lijden Haar bladen
worden zooveel mogelijk op stations
en in kiosken op den achtergrond,
b'oter gezegdin den noen gedrongen
jje .schetterende stem der cou.ran-
tenjongens trompettert langs alk
treinen onveranderlijk de r.amenserie
af van liberale of neutrale bladen,
cn slechts dan, als er een „zwartrok
te zien is, klinkt soms en min
stens twee tonen lager de naam
van oen Katholiek .blad (als zo er
ijog een exemplaar van hebben)
(Waarom vindt men a.an een vijftal
der drukste stations in Holland geen
man met „Katholieke Pers" op z'n
jxït verkoopend pits iu 1 ic_ncl Xxci~
tholieke .bladen
In België heeft zulk een middel
veel gebaat!
Elke steun, geschonken aan de an
ticlerieale pers, ia een feestnj.ding
der Katholieke
Meer dan elders is hier Schaep-
man's woord waar: „Elke plek; die
niet door het goede wordt- ingeno
men, is een xerovermg san h.e.t
I>e oliedomme verontschuldiging:
„ik wil bok weten, wat de tegenstan
der zegt" zal men nooit bij een libe
raal of socialist vinden, maar wel bij
Katholieken, wien deze schijnreden,
iv oklocade ia, om geen par uj te leken-
96)
De afwezigheid scheen 'de gróoïe
modemaakster, die zeer ongerust be
gon te worden, zoo vreemd toe, ilat
zij een loopjongen naar mevrouw .Ga,-
renne te Colombes z,ond.
De loopjongen braent haar de tij
ding, dat do jongo naakter het huis
van den burgemeester tussenin
kwart over elven en halttwaalt j,er-
laten had pm naar I arys tmug ie
Da óngèrustliieiid van juffiouw
Augustine sloeg over tot angst.^
(Weldra sprak men jr> de^ geheel©
werkplan. Is over fiias dan net vei-
d wijn en van 'Lucie.
De modemaakster gelooide aan een
.ongeluk. Zij hield veel van hot jonge
meisje, en verweet het zich zelf, dat.
zij haar zoo la,at naar C.olomoes ge-
Zonden had.
Te half acht zeide juffrouw
Augustine tot juffrouw Amanua.
iWiilt gij mij ©e» drenst bewij
zen, lief kind
Zeer zeker juffrouw,;.-?
Als gij' naar huis gaat, .neem
dan voor mijn© rekening .©en rijtuig,
ga na,ar d© Bourbonkade, vraag' fit
toen. önz'e tegenstanders stellen zich
tevreden met onze Kerk en onze wier
ken te bezien door den bril hunner
eigene bladen, en wa.t deze hun er
van vertellen is hun genoeg Eln ook
wij komen genoegzaam te weten, wat
de andere bladen over ons, schrijven,
door de weerleggingen der ons fee-
trouwbare bladen. i
'Dat ónze Kerk iü verschillende
landen door zulk een dommen, blin
den haat vervolgd wordt, is ook, en
wel voornamelijk te wijten hieraan,
dat in die landen ontbreekt ©en goed
jbeslagene, flink gesteunde Katholie
ke Pers,
In Portugal Heeft me,n te lang ge
aarzeld een Katholiek dagblad op
te richten, de pers was er in handen
van priesterhaters en vrijmetse
laars.
Ook in Italië zal Eet 'derf katho
lieken te laat berouwen, zoo lang
hun pers veronachtzaamd te hebben
Be Italiaaasche socialisten denken er
anders over en hun groot dagblad
„La Vita" werd gesticht door vrij
willige bijdragen en inschrijvingen
van liet volk. En nog" eens: geen so
cialistische arbeider zal een paar cen
ten uitgeven om te welen„wat de
anderen er van zeggen."
Vooral bij deze partij vinden wij
het besef van wat de pers vermag
Daar wordt 'in Duitschland b, v. jaar
lijks uit de partijkas een flink© som
afgezonderd tot ondersteun i.'ng van
socialistische bladen, daar wordt op
elk© vergadering .aangedrongen om
de „Vorwiirts" te steunen, daar
wordt gezorgd dat overal bladen of
tijdschriften van hun kleur te krij
gen zijn En de propaganda voor de
„Vorwarts" sluit niet uit, maar gaat
samen met de propaganda .voor lo
cale roode bladen
Dat ook de katlioli-oken toch eens
begrijpen wilden, hoe noodig liet is
hrfn pers te steunen in elk katholiek
huisgezin hoort een katholiek dag
blad en zoo mogelijk nog een katho
Dek tijdschrift en géén andersgezdnd
clad
Hoe dikwijls vindt men ook trots
all© waarschuwingen o.ok nu nog .in
apert-anti-kaitholieke bladen aan
vragen naar R K. dienstboden! ;Te
wensdhen ware ook voor Nederland
een kraolrtÈge R K. Persvereeniging
Men heeft, wel reeds een katholieken
Journalistenkring,; .maar men
hoort er weinig van voor da li K
Pers zelf
En wanneer zullen we toch' eens
een katholiek telegTaof-agentacaap
hebiben? (We weten toch, dalt de nu
bestaande alle in. anti-katholieke
handen zijn
En wanneer zal er toch eens een
goed-georganiseerd internationaal
katb correspondentie-bureau ko
men Och, hoeveel mooie wenschen
nog, en helaas,: pi,a vota!
Maar veel zal raeds gewonnen zijn,
wanneer alle katholieken er van
overtuigd zijn, dat toet een plicht
is. de katb pers te steunen (Want
zonder dien steun ka,n de ka.th pers
onmogelijk waardig beantwoorden
aan raar verheven roeping: de on
verschrokken verdedigster te zijn
van waarheid, van geloof, van ze
denleer
't Is in de VEEEENICDE STA
TEN nog Roosevelt vóór en na. De
ex-president gaat nog steeds voort
met het spelen van een hoofdrol in
de campagne voor de verkiezing van
een gouverneur van den staat New-
York.
Dat door de wijze, waarop hij daar
bij optreedt, zijn aanzien bij zijn land-
genooten belangrijk geschaad wordt,
ligt voor de hand.
De New-Yorkschc berichtgever van
de „Post" schrijft er zake:
„Feitelijk is Roosevelt ontdaan van
al de waardigheid, die tot dusverre
een gewezen president hleef aankle
ven. Al de voorname democratische
sprekers en bladen, die de canclida-
tuur van Dix (den democratiscben
candidaat) verdedigen, bewerpen hem
dagelijks met vuil en het is mert
waardig te zien, hoeveel munitie zij
in voorraad hebben. In de hitte van
het gevecht verliezen zij geheel en al
uit, het oog, dat de man, op wien zij
hunne aanvallen richten, zeven en
een half jaar lang aan het hoofd van
den staat heeft gestaan en zij behan
delen hem zelfs met nog minder con
sideratie dan den heer Stimson, voor
wiens candidatuur hij zich zoo warm
maakt.
„De heer Roosevelt," zoo vervolgt
de correspondent, „lijdt bitter onder
deze aanvallen".
En wat den oud-president en zijn
vrienden nog het meest verdriet, is
naar de liberale bladen melden^—
het stilzwijgen van de Roomsch-Ka-
tholieke geestelijkheid, die eertijds
zoo groot belang stelde in zijn voor
nemens en zijne daden!
„De Roomsch-Katholieke kerk heeft
indertijd een belangrijke rol gespeeld
in de verkiezing van Roosevelt tot
president, maar sinds hetgeen in het
begin van dit jaar te Rome is voor
gevallen, schijnen de leidende perso
nen hem niet meer zoo gunstig gezind
te zijn."
't Is te begrijpen!
T) e uniform van de Fransche in
fanterie wordt door een nieuw ver
vangen en daardoor verdwijnt ein
delijk de populaire roode broek van
den Fransehen infanterist.
De langste tramlijn der wereld
bevindt zich in Amerika; echter niet,
zooals men zou vermoeden, in de Ver-
eenigde Staten, wier ingenieurs de
sensationeelste technische records
slaan, maar in Zuid-Amerika. De
republiek Argentinië bezit een tram
lijn, die van Buenos Ayres naar San
Martin leidt, ne niet minder dan 82
K.M. lang is. San Martin, een be
trekkelijk jonge stad, is het insche
pingsstation voor de groote stoom-
booten, die op Uruguay en Paraguya
varen. Het personen- en vrachtver
keer bereikt hier een grooten om
vang. Om de hoofdstad van Argenti
nië met deze haven te verbinden,
heeft men de genoemde tramlijn aan
gelegd, die merkwaardigerwijze door
paarden getrokken wordt; daar er
hiervan een zeer groote menigte in
het land zijn en zij daardoor zeer
goedkoop zijn. geeft men er de voor
keur aan boven de dure locomotieven
en de eleetrisehe kracht. Er zijn
overigens talrijke halten op deze lijn
en om de vijftien kilometer kleine sta
tions. De expresstreinen leggen den
heelen afstand in twaalf uren af, de
gewone treinen, die gemiddeld in
tussehentijden van telkens oen half
uur rijden, hebben natuurlijk nog lan
ger tijd noodig.
De Aya Sofia. De beroemde Aya
Sofia te Constantinopel, bevindt zich
in een gevaarlijken toestand. Het
prachtige gebouw was reeds meerma
len gerestaureerd, daar ziel) reeds in
de 15de, 17de en 19de eeuw bedenke
lijke scheuren en verzakkingen had
den vertoond. Voor ongeveer een
maand is nu. naar „Atheneum" mee
deelt, een Italiaansch architect plot
seling naar Constantinopel ontboden
en zijn rapport over den toestand van
de muren en van den koepel moet
zeer ongunstig luiden. De architect
achtte het noodzakelijk, dat dadelijk
de muren worden gestut en de ande
re gebreken worden verholpen. Men
meent, dat de laatste aardbevingen,
speciaal die van 1894, de moskee zeer
beschadigd hebben.
Nederland en hel: bezoek van keizer
Willie m a>in jBruseal.
Aan den „Figaro" wordt uit Brus
sel, naar aanleiding van het bezoek
van keizer [Wilhelm, q. a. Hst vol
gende geschreven
„Het ©enige incident, dat la mid
den der feesten nog- a,ah de politiek
deed denken, was dat, hetwelk zich
voordeed bij liet vluchtig bezoek van
den Keizer aan de tentoon sitellirfg,
toen bij den ingang van de Duitsche
aidcehng een kranig© yaandrig .der
Nederlandsen© huzaren, de borst be
dekt met vergulde bf arfdebbuf gte; 'dén
Keizer opwachtte, om hem het saluut
t© brengen vau de Nederlandsche
vlajg Daar geej\ arfdere natie, op de
tentoonstelling vertegenwoordigd,
zulk eene 'bij gelegenheid van ©ene
internationale tentoonstelling overi
gens niet voorziene betooging deed
houden, schijnt- dit bijzonder eerbe
wijs van Nederland aan den keizer
lijken .feezoeker een© bevestiging te
geven van de verontrustend© germa-
n ophite neigingen van het Neder
landsche hol Het f©it is overigens
Rechts door weinigen opgemerkt, die
er de heteekenis van begrepen
Er is schrijft het „Hbld"
van een eerbewijs als hier bedoeld,
namens ons land aan keizer (Wilhelm
gebracht bij gelegenheid van diens
bezoek aan de Brusselschë tentoon
stelling, niets bekend Een vaandrig-
der huzaren, met vergulde tressen
op de .borst-, bestaat overigens; in ons
land niet, waai- slechts de uniform
van de (officieren der rijdende artil
lerie in groot tenue met vergulde
tressen is versierd
In elk geval blijkt thans weer, hoe
da Fransche Zwartkijkers uit elk
nietig voorval de gewichtigst© (ge
volgtrekkingen meenen t© moeten
maken, wanneer het geldt onze be
trekkingen met den „erfvijand" te
beoordeelen;
Uit een waarschijnlijk eenvoudig-
militair eerbewijs tot de germa.no
phile neigingen van het Nederland
sch© hof te besluiten, is zeker wel
wat zeer gezocht.
Een lie tie u i- e us w aai <1 i ge motie.
In ons blad van Zaterdag vermeldden
wij reeds, dat de R. K. Ries-vereeniging
„Reieht voor Allen" te Nijmegen een
motie heelt aangenomen, waarin er bij
cl© Regeering op aangedrongen wordt de
t 46.000.000 voor de kustverdediging
niet uit te geven, tenzij hooge nood-zake-
iijkhectd daartoe driegt
Het aannemen dezer motie had ten
gevolge, dat zijn, ontslag als president
nam: jhr. O. van N.ispen to-t Seivenae-r,
afgevaardigde van het Kiesdistrict Nij
megen ter Tweede Kamer, van welke
hij de viiice-voorzitter is.
De „Tijd" teekemt hierbij aan:
Het stellen en aannemen, dezer motie
betreur en wij; ten zeerste.
Door deze motie ziet de R K. Kies-
vereenlging zich baar voorzitter ontval
len een der emlnentste leden van de
katholieke partij, wiens gro-ole werk
kracht, helder verstand en overtuigend
woord te wél bekend zijn, dan dat 't
noodig is hierover uit te weiden.
Door deze motie woidf de aange
vraagde som voor dc kustverdediging,
willekeurig van 40 millioen op 46 mil-
iioon gebracht. Doch bovenal, dc-or deze
.motie wordt der regeering een grove
beleediiging aangedaan, wijl daarin Jdie
mogelijkheid voedt verondersteld, j'at
de reg-aering zonder hooge noodzake
lijkheid 46 (40) millioen zou aanvragen
en zich dus schuldig zou maken aan
schan/deLijike ge-ldveins-pil! ing van zulk
oen hooge som.
Dat over de voorstellen der Regee-
bng in soortgelijken cugiuirstigcn zin. van
enrftar-o zijden wordt gesproken en ge-
Iwe-v-en, daaraan zijn wij reeds lang
gewend. Maar dat door ©en verceni-
g-<ng, dia d-s tegenwoordige bewindslie-
dien achter de groene tafel hielp plaat
st», do mogelijkheid van een misdadig
spek» met 's lands gelden wordt mo
gelijk geacht, diat is iets, ongehoords.
Vandaar dat wij het stellen en aan;
nemen dezer motie ten stelligste aikeu-
reni en betreuren.
De Pauselijke Encycliek en de
Velser Raadsverkiezing;.
Hooggeachte heer Hoofd
redacteur,
Het is reeds geruimen tijd gele
den dnt ondei'geteekende in uw ge-
eerd blad opgenomen mocht zien ecu
ingezonden stukje van zijn hand over
de Pauselijke Encycliek.
Het is misschien van eenige betee-
kenis, dat ik nogmaals herhaal wat
ik destijds schreef in bovengenoemd
ingezonden stukje, n.l. dat ik ben N e
derlandsch Her vorm d en be
slist orthodox.
En toch behoud ik mij het recht
voor, om, in tegenstelling met velen
mijner geloofsgenooten, te wraken
de praetijken dergenen, die ten allen
tijde er op uit zijn de Pauselijke En
cycliek bij allerlei verkiezingen uit
te spelen, omin de kaart te spe
len van het o n gel o o f
Niet dat zij bedoelen, dit laatste
te doen. Geenszins! Maar ondertus-
schen doen zij het!
En d aar om gaat het.
Aangewakkerd door hen, die reeds
lang- met God en godsdienst gebro
ken hebben, aangewakkerd door dat
soort van „Protestanten" die nooit
een kerk van binnen gezien hebben
of het moest zijn op een prentje!
hebben zij zich laten verleiden om
in het groote koor van ongeloovi-
gen en godloochenaars mee te
schreeuwen, dat vrijzinnigen de voor
keur moeten hebben boven de Room-
schen!
Arme blinden!
Maar ziet gij dan niet wat het ge
volg is van het opvolgen van den
raad dergenen die niets meer van
God en Zijnen dienst willen weten!
Het schijnt van niet, want het
blijkt herhaaldelijk dat inderdaad ge-
loovige Hervormden in lijnrechten
strijd met hunne belijdenis handelen
als het er op aankomt te kiezen tus-
schen een geloovig Koomsch-Katho-
liek of tussehen een vrijzinnige.
Waar onze Heiland gezegd heeft:
„Wie niet vóór Mis, die is
t e g e n M ij", daar is de keuze voor
oprecht geloovigen nooit moeilijk.
Zijn de zich noemende „vrijzinni
gen" vóór den Christus!
Geen geloovig Nederlandsch Her
vormde die deze vraag bevestigend
kan of mag beantwoorden.
Zijn de Roomsch-Katholieken te
gen den Christus?
Wie mijner orthodoxe geloofsge-
nooten durft „ja" te zeggen?
Is er dan nog twijfel mogelijk als
wij moeten kiezen tnsselien een „vrij
zinnige" en een Eoomsch-Katholiek?
Immers neen!
En toch....
Telkens en telkens weer zien wij
het dat geloovige Hervormden óf
lauw en laksch zijn als zij tussehen
geloof of ongeloof moeten kie
zen, óf, wat nog erger is, hun stem
geven aan den tegenstander van
God, aan den vrijzinnige.
Zóó was het, zóó is het helaas! maar
moet het zóó blijven?
Mijn orthodoxe vrienden, iuede-lc-
den der Nederiandscli-Hervormde
Kerk, gevoelen óók wel dat zij door
het steunen van vrijzinnigen, b.v.
door bij sommige verkiezingen thuis
te blijven, niet opkomen voor de eer
van hunnen God.
Maar zij hebben een „excuus"!
Satan is vindingrijk; hij kent de
middelen om Gods kinderen in slaap
te wiegen.
Tc onzaliger ure is n.l. door de Sy
node der Ned. Herv. Kerk een besluit
genomen te protesteeren tegen de
Pauselijke Encycliek, en dat besluit
van alle kansels der Kerk te doen
voorlezen.
Maar zou men nu alge m een wei
weten, dat de m e er d e r h ei d die r
Synode „m o d e r n" i s?
En zou men in het algemeen wel
weten dat tot de modenien in de
Ned. Herv. Kerk zelfs behooren so-
c i a al-d emoev atis clie predikan
ten, die aangesloten zijn aan dc S. D.
A. P.?
Als wij dit in het oog houden is
clan het „protest" der Synode niet het
„protest" van het ongeloof, van
hen die tegen den Christus zijn?
Och, dat men dit alles toch eens
nuchter bezag!
Wat zouden dan de geloovige leden
der Ned. Herv. Kerk zich beijveren,
waar noodig en mogelijk, hun steun
te verleeneu aan de Roomscli-Katho-
lieken, die met. hen Jezus Christus
als Gods cengeboren Zoon erkennen.
En, waar dit het geval is, verdwij
nen de punten van verschil.
Het gaat toch om de groote
hoofdzaak.
Maar wij zouden nog spreken over
de Velser Raadsverkiezing
in verband met de „gewraakte" Pau
selijke Encycliek.
Na het voorgaande heb ik hier wei
nig over te zeggen.
Men weet dat bij de laatstgehou
den Raadsverkiezing de geloovige
Roomsch-Katholieke candidaat ge
vallen is tegen den vrijzinnigen god
loochenaar.
De „vrijzinnigen" hebben bij die
verkiezing in den breede uitgespeeld
de „critiek" van de (in meerderheid
m o de r n e) Synode der Ned. Herv.
Kerk op dc Pauselijke Encycliek!
Omdat de „vrijzinnigen" zooveel
houden van de Ned. Herv. Kerk??
En toch zijn nog heel wat orthodoxe
Herv. kiezers „er in gevlogen". Dat
is de eerste keer niet; zou het de laat
ste zijn?
Wij vreezen!
Intusschen: zouden bedoelde or
thodoxe kiezers wel gevoelen welk
een verantwoordelijkheid op hen rust,
waar zij het ongeloof in de hand
werkten?
Wie niet vóór Mij is, die is te
gen Mij, zoo sprak de Verlosser.
Met den innigen wenscb, dat zij,
die zóó hun plicht verzaakten, hun
fout mogen inzien en herstellen als
zich de eelegenueid mocht voordoen
en met zeer beleefden dank voor de
afgestane plaatsruimte, teekent
met de meeste hoogachting,
UEd.'s dw. dn.
Z.
Velsen, 31 Oct. 1910.
Mijnheer de Hoofdredacteur!
Hiermede verzoek ik n beleefd een
plaatsje in uw alom gewaardeerd
blad.
Dezer dagen werd door de rede
rijkerskamer „W .J. Hofdijk", onder-
afd. van den Ned. R.-K. Volksbond
van Velsen, een algemeene uitvoe
ring gegeven. De beide stukken „Gui-
do de Vendéeër", en daarna „een Ta
felschuimer", werden met succes voor
een overvolle zaal ten gehoore ge
bracht. Het is daarom dat ik open
lijk mijn oprechten dank breng aan
het bestuur en leden der Tooneclver-
eeniging voor de moeitevolle taak,
die zij zoo uitstekend hebben vol
bracht, daar enkele reeds weken te
voren hunne beste krachten hebben
gewijd aan hun streven, n.l. de afd.
Velsen tot meer bloei te brengen.
Want zoo'n avond moet ongetwijfeld
tot gro'otmaking van den Ned. R.-K.
Volksbond veel bijdragen. Daarom
nogmaals mijn liartelijken dank.
Moge dit de leden der vereeniging
aansporen om met flinken moed en
werkkracht voort te gaan op den
weg die zij zie lihebben afgebakend.
Tevens neem ik de gelegenheid te
baat alle leden der afd. aan te spo
ren tot meerdere werklust, niet al
leen voor pret te maken, maar ook te
werken aan de geestelijke en stoffe
lijke belangen dezer vereeniging; dc
noodzakelijkheid hiervan behoef ik
niet aan te toonen. Er is veel gedaan
voor ons, maar er moet meer gedaan
worden, in ons belang, toont daarom
door uw woord en voorbeeld dat gij
belang stelt in uw vereeniging door
op dc eerste plaats de huishoudelij
ke vergaderingen hij te wonen, dit is
de school waar gij den arbeid leert.
En eindelijk laat de gehouden uit
voering er toe bijgedragen hebben
dat zij die nog verre Dieven, d. w. z.
die nog geen lid zijn van den Ned.
R.-K. Volksbond, zich dadelijk ko
men aanmelden als trouwe werken
de leden onzer afdeeling.
Dit is mijn innige wensch.
EEN PROPAGANDIST.
ONDER VRIENDINNEN.
Mevrouw A.: Mijn man hecht erg
aan goed® koffie.
Mevrouw B.Mijn man krijgt no.-;it
koffie, dat is niets dan een langzaam
werkend vergif.
Mevrouw A.: Geelt u h'em dan.
soms. iets dat sneller werkt?
Lucie er irf en kom het mij zeggen
Juffrouw Amanda trok een leelijk
gezicht, doch antwoordde:
Met -genoegen, juffrouw'
Zij verwisselde snel van klee-de-
r©n en kwam op straat den tiecj-
O.vide tegen.
Dje Lucie is verdwenen zeide
.Verdwanen herhaalde Soli-
ve.au met eene verbazing', die goed
gespeeld was
Zij heeft mevrouw Garenne
t© Colombes ongeveer te half 12
verlaten en men heeft haar sedert
dien tijd niet gezien
Zou haar een ongeluk overko
men zijn, of zou zij het slachtoffer
eerier misdaad zijn
De patrones is daarvoor be
vreesd en zendt mij naar haar huis,
om. berichten in te winnnen
Ik heb wel lust, met U mede
t'e gaar. en eens te hooren;
Ü.e ellendeling was nieuwsgierig
te weten, .of het. jong© meisje her
kend was en of de tijding' van haren
gewelddadiger dood jeeds bekend
was in het huis. dat zij bewoonde
Hij wachtte dus met ongeduld d©
terugkomst van juffrouw Amanda.
j af
Deze was in het kleine huisj© ge-
i gaan
j l3 juffrouw Lucie terug'g.eko-
men vroeg zij
Neen, juffrouw en ik hen ge
heel ontsteld over liaur uitblijven
Als z'ij' ihorgenochtend niet is te
ruggekeerd, zal ik den commissaris
onz r wijk gaan waarschuwen.
Amanda, die zich ad zeer weinig
over Lucie bekommerde, ha,d niet
vgrdcr nagevraagd.
Dat schijnheilige nufje z'a,l een
uitstapje gemaakt (hebben, zuid© zij
in zichzelf.
En zij ging weder naar het rijtuig
Ovide iiad izich, indien hij alleen
geweest ware, yo.1 vreugde in dc han
den gewreven
Hij was er,thans van overtuigd,
dat. zijn aanslag volkomen n.a.ar
wens h was (uitgevia.llen
NL';
Toen Jeanne Fortier Parijs ver-
laten had en te B.ois-Colombes aan-
i kwam, sliep Lucie en werd zij door
de vrouw van den politie .commissa
ris opgepast
Do commissaris zélf was vertrok
ken, om vierslag .te gaan uitbrengen
over hetgeen (den vorig en avond was
voorgevallen
Lucie, die jn den aanvang uiterst
rustig had geslapen, werd langza
merhand onrustiger
Toen zij1 ontwaakte; was zij ter
prooi a.an ©ene, hevige koorts
De dokter, die even daarna de gsr
wond© bezoelht, maakte zich onge-
rust over die koorts, welk© hij' niet
■verwacht had en die gevaarlijke «r>
voJgen zou kunnen hebben Dadelijk
trok hij1 de 'smorgens gegeven toe
stemming in en verklaarde, dat een
onmiddellijk vervoer van het jonge
meisje geheel en .a.l onmogelijk was
AI wilt ik kan toeslaan, zeide
hij verder, g®, dat men haar naar
een jhbtel in de .nabijheid kan bren
gen, indien hare tegenwoordigheid
hier hinderlijk is,
D© vrouw van deu commissaris
kwam daartegen op
Dat jong© meisje zal bij' ons
blijven, dokter, zeide zij levendig,
en wij .zulten haar verzorgen, alsof
zij1 óns pi,gen kind ware
Lucie bedankt© met een zwakke
stem 'de uitmuntend© vrouw, die
haar zooveel hartelijke genegenheid
bewees en zij wierp een blik op*.Je
anne Fortier'
Dje brooddraatgster begreep', wat
die blik zeggen wild©
Ik zal u evenmin' verlaten',
dierbar© lieveling, antwoordde zij
Ik zal evenwel verplicht zijn, om
morgen naar Parijs terug J© kceren,
teneinde de begrafenis yarf mijne
patrones bij te wonen
Is juffrouw, Lebiret dood 'l sta
melde Lucia.
Ja, zij is dezen nacht gestor-
j ven.,., na har© moeder gezi,eu te heb
ben
Moeder Li,sou, hernam de zieke,
gij moet uwe plichten bij den heer
Lebret vervullen Ik wil niet, dat
gij door mij ge.va&r zioudt loepen,
eene betrekking te verliezen, waar
van |?ij leven moet, maar ik verzoek
u, mij eiken dag gedurende eenige
oogenblikken te komen bezoeken en
mij; da brieven te bezorgen, cli© voor
mij op de Bourbonkade zijn aange
komen-
Het jónge meisje dacht aan L'ucien
Ik zal het doen, lieve... ant
woordde Jeanne. Misschien wilt gij
schrijven vroeg zij
Ik vei-bied vermoeienis en alle.
.geestesinspanning, onderbrak do ge
neesheer.
[Welnu, dan zal ik vqor haar
schrijven.
Erf Jeanne vervolgde, terwijl zij
zich lot de vrouw van den politie
commissaris wendde
Het zijn de brieven van' haren
verloofde, mevrouwHij is op dit
oogenhlik op reis en zou zeer onge
rept Sijn,, indien Lucie hem, niet
schreef
Gij hebt gelijk, beste vrouw
Het is zoo- nood'ig, dat gij hem waar
schuwt, maar tegelijkertijd moet, gij
melden, dat- zijne aanstaande bui
ten gevaar is e;n de genezing spoedig
val verloopen
Dat kan ik bevestigen^.,. Verze
kerde de dokter.
En qm alle aanwezigen geheel ©a
al gerust te steli.cu, voegde Jb'ij daajr-
bjj:
Het wapen heeft- niet één hoofd
orgaan getroffen, de baleinen van
het corset hebben het lemmet Ao*oi
afwijken en dit heeft siechM'
snede in biet vleesch kunnen maken,
terwijl 'h;et langs een der ribbon is
afgegleden- Eer wij hoogstens acht
dagen verder zijn, zal cle juffrouw
w eder op de been zijn
Do commissaris die v.an Parijs te
rug kwam, trad in de kamer, om
naar d© zieke te zien
Men gaf hem een verslag van het
geen tijdens zijne afwezigheid be,-
slaten was
Hij; keurde hét besluit zijner vrouw
goed en .stelde zich zeer welwillend
tot algeheel© beschikking van hel-
jonge meis je
Tegen negen uur 's avonds maak
te moeder Lisou zien gereed, om
Boia Colombes te verlaten
Eij beloofd© den volgenden dag.
terug te zullen komen en baar de
brieven te brengen, indien er geko
men waren,
Waarschuw qok mijue pa.trone.s,
zeide Lucie
Ja, voegde de commissaris 'daar
bij', en noodig „haar uit, den aanslag-,
waarvan juffrouw Lucie het slacht
offer geweest is, geheim te. houden
fWiaaroxa 5 vroeg de dokte;-.
(Wvrdt vervolg dj
NIEUWE
COURANT
lfP€T6Il.
Voor den inhoud dezer rubriek Helt de
Redactie zich niet aaneprakólijk.
Van ingezonden ttukkm, geplaaltt oj
niet gepiaaM, wordt de copy den inzender
niet teruggezonden.
Z IJ; I
