ioeRienpzijii
„AOiAIUS",
DeLoxe BrooMkerjj
Smakelijk Brood
KfflQHE BLOEMWERKEN.
Mengelwerk.
Een Schoenmaker,
m uitsluitend prima kwaliteit.
De botsing.
Alcueaiat San-s- sa Blssaifafels.
;a uur zitting Steuncomité Leo XIII.1
Half 9 uur zitting Spaarbank St.
'Antonius van Patina. 8 uur zitting
Uulpspaarbank (Schoterkwartier).
Half 9 uur Communiefonds. Half 9 u.
opening Bibliotheek. Half 9 u.zitting
en inschrijving van nieuwe leden in
de Coöperatieve bakkerij „Arbeid
Adelt".
Mededeel ing.
Voor de feestavonden op 6, 10, 13 g
en 20 Nov. zijn weder extra dames- f
kaarten verkrijgbaar a 25 cents, bij
den voorzitter W. B. Gusltens, Groote
'Markt 4, bij den penningmeester, den
heer Brom, Anegang 28, hij den Con- g
cierge van het Bondsgebouw en bij
ondergeteckende, Linschotenstr. 53. I
Namens het Bestuur,
S3. H Brfiekiiuizen» 1 Sogr
Afdeellng SCHOTEN en 0.
Huishoudelijke vergadering op
Dinsdag 8 Nov., des avonds te 8 uur
precies. Agenda: Installatie nieuw
bestuur, verslag van secretaris en
penningmeester der Spaarkas St. j4
tonius van Padua, verschillende me
dedelingen. Ook zal dezen avond
zoo mogelijk een spreker optreden.
Mededeeling.
Aan de leden der afd. zij tevens
medegedeeld, dat de Cursusavonden
zullen aanvangen op Woensdagavond
23 Nov.. 's avonds te 8 uur pr tries.
Deze zullen gehouden worden dooi
den heer J. A. de T ohel, R. K. onder
wijzer te Haarlem, .ten woord van
aanbeveling voor dezen bekenden en
begaafden spreker is voorzeker over
bodig. Het bestuur rekent dan ook
met vertrouwen op een overgroote
en geregelde opkomst.
De feestvergaderingen in deze afd.
zullen worden gehouden op Zonda
gen 13 en 20 Nov. a.s.
De leden kunnen zich steeds aan
melden voor de onderafdeelingen:
Fropagandaclub, Spaarkas en Lief-
debeurs, bij de respectieve besturen
en ook bij de leden van het Hoofdbe
stuur.
Eiken Zondag na de Hoogmis, uit
gifte van boeken van de Bibliotheek
in het Bondsgebouw.
Namens bet Bestuur,
B. Burger, Voorz.
G. J. Scheenaard, Secr.
Afdeellng VELSEN en O.
Bondsgebouw: Rijksstraatweg U 24c.
Zondag 6 Nov., des n.m. te half
3 uur, buitengewone openbare ver
gadering van alle E- k. fabiieksar-
bfiidcrSt
Spreker de ZeerEerw. heer F. J.
M. Wassen, pastoor alhier. Onder
werp: Vakorganisatie.
Namens het Bestuur,
P. ran 't Padje, Voorz
Jac, Zuurbier, SegiVs
Afdeellng UITGEEST.
Bibliotheek.
Eiken Zondag na de Hoogmis tot
32 uur gelegenheid tot het halen en
ruilen van boeken.
Namens bet Bestuur,
P. T w a a 1 f h c y e D; le Secr.
Afd. OVE8VEEW en O.
Z a t e r d a g 5 Nov., 's av. van half
8 tot half 9, zitting Spaarbank Tho
mas van Villa Nova en Spaarbank
St. Nieolaas (Winterprovisie), gewo
ne lokaal.
Z o n d a g 6 Nov. zal de H. Mis wor
den opgedragen te 7 uur voor de
overledene leden der St. Barbara-
eereeniging. Alle leden worden be
leefd doch dringend uitgenoodigd de
H. Mis bij te wonen en tot de H. Ta
fel te naderen.
Mededeeling.
Op Dinsdag 15 Nov. zal een: groo
te propagandavergadering worden
fehouden. Nadere bijzonderheden in
le ao-emla van de volgende week.
je agenud Nameas bet Bestuur,
W- J- Jansen, le Secr.
Afdeeling HEEMSTEDE.
R.-E. yereenigibgsgeSouWj
Zaterdag 5 Nov., 'sav. van 8—9
uur repetitie Tooneeivereemging.
Z on d a g 6 Nov., van half 12 tot x.i
aur Spaarkas Winterprovisie en te
vens Bibliotheek.
Dinsdag Nov., 'sav. half 9, re
petitie Muziekvereeniging en te 8
uur Tooneel.
Donderdag 10 Nov., *s av. half
9 uur, repetitie Muziekvereeniging.
Namens tiet Bestuur,
£i. N'unnink, 2ê Secr,;
AideeHiig LISbE.
Bon'dagehcuw'f Bondstraat HL 47.
Zaterdag 5 Nov., 's av. yan 7
tot 8 uur, zitting spaarkas.
Zondag 6 Nov., na do Hoogmis,
Processie naar bet kerkhof. De le
den worden verzocht hieraan zooveel
mogelijk deel te nemen en hun in
signe te dragen.
Donderdag 10 Nov., 's av. te
7 uur ontwikkeling voor de leden
door den Eerw. Adviseur. Toegang
op contributiekaart. Niet-leden beta
len 10 cent entree.
Zondag 13 Nov., generate H.
lommunie voor de leden. Allen wor-
en vei'zocht tot de H. Tafel te nade-
•n en ook hun insigne te dragen bij
t Cominuniceeren.
M a a n d a g 14 en Dinsdag 15
overnber, 's av. tc 7 uur, feestuit-
voering Bewijs van toegang op con
tributiekaart als zij zijn afgestem
peld. Maandag hebben de even en
Dinsdag de oneven nummers toe
gang. Deden, die iemand wenscben
te introdueeeren, kunnen kaarten be
komen bij C. v. d. yiugt a 50 cents,
op vertoon van contnbutiekaait.
Voor eiken avond worden 50 kaar
ten uii gegeven.
iNaniöBsf iiet Bestuur,
£L SI c h t a m a,
Afdeellng SASSENHEI81.
Op Zondag 6 en Maandag 7 Nov.
zal het Patroonsfeest herdacht wor
den. De leden hebben met hunne da
mes op vertoon van hun programma
vrijen toegang. De leden worden ver
zocht te zorgen hun contributie aan
gezuiverd te hebben, daar de bode
met een bestuurslid achter in de zaal
zullen controleeren.
Zondag 6 Nov., zal een H. Mis
worden opgedragen voor leden en
donateurs, en worden allen verzocht
ter H. Tafel te naderen, getooid met
hun inri-rne.
Namen.- ..et "Bestuur,
P. Langelaan, Seer.
Zijlstraat IP, b.d. ZijlfepMSj
1355, HaarSeRi.
f?. K, Militaire Vereeniging.
Zoetestraat 13.
Het gebouw is dagelijks geopend, des
svonds van 610 uur en op Zon- en
feestdagen den geheelen dag.
Bint Jaseïsgezellen-Vereeaiging.
VereenigingsgebouwZoetestraat No. 18
Geopend des Zondags van 12-3 en van
5-10 uur. Op werkdagen van 6 tot 10 uur
's avonds.
Liefdewerk St. Joseph's-Ambachts-
leerlingen.
Patronaat voor Jongens van 12—16
jaar.
Gevestigd in het St. Vincentlus-
huis, Nieuwe Groenmarkt 22.
Zondagavond van 6 uur tot half 7,
ontspanning, godsdienstonderricht,
spaarbank.
Maandagavond van half 8 tot 9 u.,
hand- en lijnteekenen.
Dinsdagavond van half 8—9 uur.,
hand- en lijnteekenen.
Woensdagavond van half 89 uur,
Godsdienstonderricht.
Donderdagavond van half 89 uur,
bandteekenen, taal, schrijven, reke
nen, vormleer.
Vrijdagavond van half 8—9 uur,
taal, cshrijven, rekenen, vormleer en
handteekenen.
Het Bestuur is iederen Zondag
avond te spreken aan bovenstaand
adres van 6 uur tot half 8
EERBIED IN GODS HUIS.
Opdwahl. y. d. Ned. R. K. Volksbond
pfd. Haarlem.
'Zij, Hie wenscben lid te worden van
bovengenoemde vereeniging. kunnen
zich ppgeven aan de volgende adres
sen.
G-. Helman, Gen. de la Beijstr. 68,
Voorz.; C, v. IWieringen, Meester
Joosten!aan 4, Secr.; J. Antonisse,
(Witte Heerensteeg 28rood, Penning
meester; J- Dijt, Krom 8. J. v. d
[Walle, LI Heerenvcst 106. P. en J.
Umans, Ant.honiestraat 61. A. Buig-
rok. Vooruitgangstraat 12. M. Her
ben, Tugelastraat 29. J. Heine, Brou
wersstraat 55e. J. v. d. Aardt,
Camphuisstraat 26. Jb. v. d. VI. st,
Schalkwijkerstraat. J. de Eoojj, Een-
drachtstr. 12. H. Hugtenberg, Kaïn-
persingei 20. |W» Camples, Harmen-
jansweg 57B. J. Handg-rauf, Tui pen
straat 44rood. B. v. d. |VV eiden, Bo-
zensteeg Trood. |W. Zandstra. Sout-
manstr. 40. G. v. d. Veldt, Meester
Joostenl aan 20. A. V.ey.beme Tedmg
van Berkhoutstraat,
H. K. Varoonigmg tot tjesanerming'
van mei-jos, gen. „St. Martha."
Het Bemiddelingsbureau der Vereeni
ging is geopend eiken Dinsdagmiddag
zan 12—2 uur, voor betrekkingen als
dienstboden enz., Donkere Spnarne 22
alwaar voor R. K. dienstmeisjes wier
ouders buiten de stad woonachtig zijn
iederen Zondag- en Woensdagavon van
gio ure geiegenheid bestaat tegen de
geringe vergoeding van 5 ct. per week
haar vrijen tijd aangenaam en gezellig
door te brengen.
Aanmelding daartoe aan het „Te Huis"
op bovengenoemde avonden.
(St, EüsaBcttsvereenigiufc,
Inleveren van ziekenhriefje» Maan
dagavond tusschen 7 uur en half fl.
Woensdag- en Vrijdagmiddag tusschen
1 en 2 uur, J.ansstraat 49,
„St. Eosa vereeniging".
Tijdelijk Zoetestraat 12 rood.
Hel Bestuur is le spreken eiken 2en
Vrijdag der maandj des avonds tusschen
half acht en half negen.
Het doel dezer vereeniging is: Meisjes
uit den dienstbaren stand yan 12—16-
jarigen leeftijd gratis in het naaien
en aanverwante vakben, alsook het
knippen,- te onderrichten.
Het onderwijs wordt gegeven eiken
avond der week, uilgenomen den Zater
dag, des avonds san balt zeven lot
half negen.
Aangifte van teerlingen tweemaal per
jaar op een steeds in dit hlad te ser
ai eiden datum.
J^-K. PropegnndacluD „St. Petrus"#
gciioicn {stadsgedeelte)#
Heï Bestuur bestaaT uit de heer en
J. Th. Bakker, .Voorzitter, Klooster
straat 101.
J. J. van Kolk, le Secretaris, Paul
K meerstraat 3üroorL
Th, van Gel dorp, Penningmeester,
Borneo straal 15,
P. Beers, 2e Secretaris* le Hooge-
woerddwaxsstraat 12.
EL M. A. Mathot, Commissaris,- Dr.
LejMsstraat 74.
Maria-vereeaiging.
E, K. Vereeniging tot bestrijding van
het drankmisbruik .vergadert elke twee
maanden, hetwelk vooraf in de agenda
dezer courant wordt bekend gemaakt.
De Mariaver. heeft een onderafdeei-
ling,- Meisjesbon d, voor leden van
11—16 jaar* die ook tweemaandelijks
vergadert op Zondags 'snamidd. 4 uur
ïu lt gebouw St, Bavo, Smedestraat.
In de vergadering is gelegenheid zich
voor het lidmaatschap te laten inschrij
ven; tusschentijds bij het secretariaat
der vereeniging Z ij 1 w e g 21.:
,/AETI ET BEhIflIONI'V
Directeur: GA REL PHILIPPE AU*
Secretariaat: Roos vel dstraat 45' t
Kampersingel 40.
De eerstvolgende repetition worden
gehouden:
Zondag 6 November, des avonds te
8 uur voor dames en heeren, in de
zaal van Musis Sacrum, Ged. Oude
Gracht.
Woensdag 9 en Vrijdag 11 Nov.
in het gebouw „Het Blauwe Kruis",
Oude Groenmarkt 20, aanvangende
voor dames te 8 uur precies, voor
de lieeren te half 9 precies.
Dames en heeren worden er aan
herinnerd de repetitiekaart ter af-
teekening hij den Secretaris te pre
senteeren. het bestüUR.
Daar was een heel klein manneke,
dat speelde op zijn driestal voor
schoenmaker. Ik zeg opzettelijk
„speelde" voor schoenmaker: want
ze den was hij het inderdaad.
Meu kon hem vandaag een paar
schoenen bestellen en zeker zijn,
dat men ze in geen twee jaar zou
stukloopen om de eenvoudige reden,
dat men ze dan nog niet aan de
voeten had gehad. Wat was daar
de reden van Onze man kon. ook
den lui 't haar knippen en den
baard afnemen, en, omdat hij dit
laatste liever deed dan schoenma
ken, kon men hem geregeld iederen
dag met zijn scheerzak zien loopen.
Onze barbier schoenmaker 'k
moet nog zeggen, dat hij op een
dorp woonde schoor daar velen,
aanzienlijken en geringen, en zijn
voorraad versch nieuws was dan
ook altijd zeer groot, en om dezelfde
reden zeer verward.
Hij was van een galachtig gestel,
en dit deed hem vele dingen van
den donkeren kant bezien en on
recht vinden, waar de volmaakete
rechtvaardigheid heerschte en daar
hij zelf nooit omging dan met lieden
boven zijn stand was bij hem allengs
het denkbeeld ontkiemd dat hij een
verschoppeling van de maatschappij
was.
Nooit gevoelde hij dat dieper,
dan wanneer hij 's avonds laat zijn
scheerzak neer lei en zijn messen
er uit nam om ze aan te zetten.
Bij dien arbeid ontviel hem dan
wel vaak een bittere, scherpe uit
drukking, ofschoon hij wel wist,
dat zijn goedhartige vrouw daar
over het hoofd zou schudden.
„Ge moet op uw minderen zien,
Klaas," zei ze dan wel, „en dan
hebt ge alle reden tot dankbaar
heid."
„Neen, ge moet op uw meerderen
zien," was dan doorgaans zijn
brommend antwoord, „en dan hebt
ge alle reden tot spijt en ergernis."
HEHRI C. J. C&E1ELS
voorheen Paul Kaiser,
LEVERT:
ja, kijk, aaar viei nu niet veel
tegen te redeneeren, al was het
wijfje nog zoo verstandig, en dus
koos ze de wijste partij, bleef bij
haar werk en deed er het zwijgen
toe.
Eens op een avond had Klaas
weer zoovele knorrige tirades uit
gepakt, dat zij er zelve naar en
verdrietig onder werd en zuchtend
naar bed ging. Haar man bleef bij
zijn slijpsteen zitten en nog wat
pruttelen en murmereeren tegen
zichzelf en de menschen.
Eentonig was zijn arbeid, erg
eentonig en zijn gedachten werden
hoe langer zoo bitterder. Wer
ken, slayen, tobben, eeuwig tobben,
mijn vader schoenmaker en bar
bier ik barbier en schoenmaker
mijn zoon schoenmaker en bar
bier. En dan mijnheer Jooeten
zijn grootvader een rijk koopman
zijn vader schatrijk hij zelfmil-
lioDair. Zijn zoon zal misschien
minister zijn.
't Sloeg eif uur. Dat deed zijn oude
Friese he hangklok. Hii keek OD.
't Was alsof een beeldje, dat er
bovenop stond, en waarvan 't ver-
guldsel verweerd was, zich bewoog
en hem toeknikte. Ja, waarlijk wat
zou dat beduiden? 't Werd grooter,
al grooter, 't stelde een oud man
voor met vleugels aan de schouders
en een zeis in de hand. Dat behoefde
hij nu trouwens niet te zien hij
herinnerde zich nog 't levendig uit
de jaren zjjner kindsheid, 't Werd
nog al grooter 't kreeg eindelijk de
lengte van een volwassen mensch.
Toen bewoog het zijn vleugels en
streek voor den schoenmaker neer,
die van zulke tooverij geen zier
begreep.
Maar de zeis was uit zijn handen
verdwenen en had voor een weeg
schaal plaats gemaakt. Zwijgend
zette hij zich op een eto6l neer
tegenover den onthutsten pruttelaar
en zag hem ernstig in de oogen.
„Wie zijt gij? stotterde Klaas.
„Ik ben De Tijd." Ik kan rozen
geven en ook de schoonste hoop
doen vervliegen. Ik kan alle wonden
genezen en ook alles verwoesten.
Toch ben ik strikt rechtvaardig."
En de Tijd toonde zijn zacht
schommelende balans.
„Wat komt gij doen? Gij komt
mij niet verschrikken, hoop ik?"
„O neen, ik kom u leeren. Het
gaat u als een kind, ik behoef niet
te leeren: ik weet genoeg, wat er
in de wereld te koop ie, en heb geen
geneesmiddel van doen."
„Ziet gij wel, als de kinderen
ziek zijn, weigeren zij ook de drank
jes, die een vyijze hand bun voor
schrijft. Luister naar mij. Gij benijdt
den heer Joosten.Nijdisuwondeugd.
Elke ondeugd nu komt uit onwe
tendheid voort. Ik wil de oorzaak
van uw ondeugd wegnemenik
wil u onderrichten.
En de Tijd hield hem een spie
gel voor.
„Wat ziet gij?"
„Een kasteel, dat op een aardigen
heuvel ligt en een boerenhut aan
zijn voet."
„Welnu, de bewoner van dit
kasteel heette Graaf Nieolaas Van
den Bergh, hij droeg denzelfden
naana als gij nu, 't was een uwer
voorzaten. De man, die de hut be
woont, heet Joost Joosten. 't Is de
stamvader van den man, dien gij
zoo benijdt."
De schoenmaker schudde het
hoofd.
„Dat is vreemd," zei hjj.
Het gezicht veranderde.
In een zaal van het kasteel zat
Graaf Nieolaas van den Bergh. Hij
had een kruis van laken op den
schouder gehechtwant hij zou een
kruistocht naar het Heilige land
ondernemen. Aan zijn voeten kniel
de de man uit de armoedige hut.
En Klaas hoorde den graaf spre
ken.
„Joost Joosten, gij zijt altijd een
getrouw en gehoorzaam dienstman
voor ons geweest. Thans gaan wij
naar het Heilige land. Gij zult ons
niet vergezellen, maar do genadige
vrouwe en haar zoon beschermen
en in den burcht wonen. Gij zult
onze goederen besturen en een
trouw rentmeester zijn. Maar vóór
lies heffen wij het juk der dienst
baarheid en lijfeigenschap van uw
schouders. Ga in vrede. Gij zijt een
vrij man. Uw vrouw en kinderen
zijn vrije lieden, en al uwe nako
melingen zullen vrije lieden zija."
De graaf stak den vrijgeworden
slaaf zijn hand toe, en de man
bedekte die met tranen en kussen.
Langzaam veranderde het visioen
weder. Benden roovers overvielen
den burcht en verdreven ,de grave-
lijke vrouwe, die op haar vlucht
ellendig omkwam. Haar zoon zwierf
om en achtte zich gelukkig, toen
een ander edelman hem als page
in dienst nam.
En met stalen ijver herbouwde
Joosten zijn hut en bearbeidde den
grond, zoodat het kapitaal, dat hij
der aarde toevertrouwde, hem zes
voudige rente opleverde.
En gestadig veranderde het visi
oen. Van geslacht tot geslacht ging
Klaas de leden der familie na en
zag nu ebbe, waar eertijds vloed
was geweest en dan bloeien wat
voormaals verviel. Hij zag eindelijk
zichzelven, terwjjl hij den heer
Joosten schoor, en weer later den
bedelaar Joosten aan de deur van
den heer van den Bergh een geldstuk
verachtelijk toewerpen.
„Gij ziet het," zei de Genius van
den Tjjd, „ik ben rechtvaardig. Ik
geef aan de geslachten, wat ik het
individu moet ontzeggen. Gelijkheid.
Ik ben rechtvaardig, want ik weeg
met eenerlei gewicht.
Hoe Klaas ook nadacht over de
woorden hij begreep ze niet want
hij wilde ze liever niet begrijpen,
en daar was 't, meende hij, zaak
toornig te worden.
„Wat,* riep hij, meent gij mij
met uw fraaie woorden aan 't ver
stand te brengen dat ik even ge
lukkig ben als mijn buurman, mijn
heer Joosten? Neen, oude leugenaar,
dat kunt gij niet. Waarom hebt gij
mij dan niet in zoo'n gelukkig
tijdvak doen geboren worden als
hp hè?" Waarom moest juist
ik daarin lamenteeren en niet ten
ander lid mijner familie, hè?"
En de barbier schoenmaker greep
zijn scheermes en zou den Tijd
zeker vermoord hebben, als die niet
spoedig was ontvlucht.
Als die moordaanslag gelukt was
wat zou dat een vreemd'geval
voor het menaehdom zijn geweest
Naar HANS HERWIG.
Dat hij een been verloren had
en daardoor ook zyn beroep, waarin
hij geheel opging, heeft den ouden
machinist Mulder niet zoo veel ver
driet gedaan dan het bij de open
bare behandeling uitgesproken ver'
wijt, dat hij laf was geweest. Hij
had, als een kapitein van een schip,
op zijn locomotief moeten blijven,
totdat hij wist, dat ér geen gevaar
meer bestond. Dat had men hem
gezegd. Maar hij zelf is van mee
ning, dat hij inderdaad de locomo
tief eerst verlaten had, toen hij
overtuigd was, dat er niets meer
kon gebeuren. Hoe hot ongeluk
plaats had, ver Lelt hij ieder, die er
belang in stelt met de volgende
woorden
„Den datum weet ik nog precies,
niet alleen, omdat het de vreese-
lijkste dag van mijn leven was,
maar ook omdat den dag te voren
mijn eenig kind, myn Doortje ge
boren werd. Och, wat was ik blij
toon de kleine wereldburgeres er
wasl Mijn vrouw gevoelde zich na
tuurlijk zeer zwak en nooit zal ik
vergeten wat er in me om ging
toen ik ze voor het eerst van
mijn leven! samen goeidag zei.
Ik had ter gelegenheid van de fa
milie-gebeurtenis een dag vrijaf ge
kregen, maar moest nu weer in
dienst. Het was een zeer gemak
kelijke dienst, dien ik dien dag
hadrangeeren, een dienst van
niks, waarbij nu letterlijk heelemaal
niets te vreezen viel, geen zenuw
achtigheid, geen ongeluk. Maar is
het niet vaak, alsof bij het onschul
digste begin het vreeselijkste slot
past? Juist was ik de machineloods
binnengestapt, om ons oud rangeer
machinetje op te zoeken, toen de
stoker op me af kwam en me ver
telde, dat we volgens het orderboek
locomotief 888 moesten gebruiken,
die anders voor de sneltreinen reed
maar vandaag buiten dienst gesteld
en voor ons beschikbaar was. Onze
kleine rangeermachine moest onder
zocht worden en was naar de werk
plaats gebracht. Nou, als het moet
kan men tenslotte ook met een
sneltreinlocomotief rangeeren. ook
al is ze naar den ,kant van den
tender te open, zoodat men bij het
achteruitrijden veel last van wind,
kou, regen en stof heeft. Maar den
23sten Augustus (ik herinner me,
zooals ik zeï, den datum nauwkeu
rig) waren wind en koude natuur
lijk niet hinderlijk.
"Wij gingen dus naar de 888 en
onderzochten baar. Alles was per
fect in orde. Mijn stoker begon te
smeeren, terwijl ik 'eens naar het
vuur wilde kijken. Toen ik de deur
opende sloeg me een dikke, geie
rookwolk in het gezicht. Het vuur
was blijkbaar aangelegd in de ver
onderstelling, dat de „888" voor
een sneltrein dienst zou moeten
doen. Nou, dacht ik, we boeven er
de eerste drie uur geen schopje
kolen op te gooien.
Toen we gereed waren, liet ik
de stoomfluit langen tijd fluiten om
den man, die bij de draaischijf stond
waarop elke uitrijdende locomotief
op de voor haar bestemde lijn ge
bracht wordt, te waarschuwen. Maar
reeds hier ging het niet, zooals het
moest gaan. De man, die bij de
schijf stond begreep maar niet wat
er met locomotief 888 te doen was.
Hij meende, dat ze voor sneltrein
43 moest en draaide haar daarom
op een verkeerd spoor. Wij moes
ten hem uitvoerig vertellen, dat
we met de 888 zouden rangeeren,
voordat hij ons op de goede lyn
bracht. Ieder wissel wachter, dien
we voorbij kwamen riep [ons toe
dat we verkeerd reden; en toen
we aan het station kwamen, wisten
de ambtenaren eerst ook niet, wat
ze met ons moesten beginnen.
Kortom, er bestond een heele reeks
misverstanden en onaangenaamhe
den, welke enkel en alleen het ge
volg waren van het onnoozele feit,
dat we een groote sneltreinlocomo
tief voor het rangeeren gebruikten:
Maar onze eerste opdracht zou ons
reeds in het verderf storten. Dit
verderf werd veroorzaakt door den
man met de roode pet, den stati
onschef. Hjj aeide ons, dat we met
den tender naar voren, dnsmetde
locomotief achteruit moesten rijden
en een specialen waggon op het
zijspoor van een chemische fabriek
voor ons uit duwen. De waggon
was met een ontplofbare stof ge
laden. Als ik thans nog een sta
tionsambtenaar met een roode pet
zie, krimpt het hart me ineen, want
zoo'n man heeft aan mijn vak,
waarvan ik hield, een einde ge
maakt. Ik heb daar"*"* o^k nimnjer
meer met het spoor gereisci. t a
ik wil die menschen niet meerzÉs X
Dus, wij gingen met onzen ga
vaarlijken waggon voorop langzaam
de lijn op. Een heel klein eindje
had ik de stoomkraan open gezet,
maar toch kregen we gauw een
aanzienlijke snelheid, want zoo'n
sneltreinmachine beeft haar groote
raderen niet te vergeefs.
Toen we, niets vermoedend vcrdei
reden, en, ik moet het erkennen,
ons op het linker spoor bevonden,
daar de zijtak aan dien kant afboog,
zagen we plotseling in de verte een
rookwolkje van een locomotief om
hoog kringelen. Eerst daeht ik daar
nieta bijzonders by. Het was, dacht
ik, een trein, die ons tegemoet
reed, hetgeen een machinist immers
honderdmaal op een dag kan ge>
beuren. Plotseling was het of er
een bliksemstraal door mijn lichaam
ging het drong tot me door dat
we op het verkeerde spoor waren,
op da lijn, waarop de trein met
groote snelheid ons tegemoet kwam.
Toen de eerste schrik voorbij was,
kreeg ik mijn rust en mijn bezin
ning terug. Ik verbaas me 6r thans
nog over, dat ik toen zoo kalm en
koelbloedig was. Reeds zag ik den
trein om den hoek komen. Ik gaf
met da stoomfluit luide noodsig
nalen, hetzelfde deed mijn collega
van den anderen trein, die dus het
gevaar eveneens had begrepen. Ik
had dadelijk deu noodrem in wer
king gebracht, de handel op „terug"
gezet en de stoomkraan geopend,
zoodat onze locomotief met haar
waggon met ontplofbare stoffen da
delijk langzamer ging rijden. Maar
dit was niet voldoende.
Mijn stoker was, om zich te red
den, reeds van de locomotief afge
sprongen; hij kon ook niets beters
doen. Dadelijk daarop weerklonk
een vreerelijk gekraak, ik zal
het nooit vergeten wij waren
op elkaar ingeloopen. Ik bemerkte
met ontzetting, dat de waggon met
ontplofbare stoffen op mijn tonder
drong. Intusschen ging tengevolge
van het terugzetten van den handle
mijn locomotief reeds langzaam
achteruit, wat evenwel pas later
tot mij doordrong. Ik dacht toen,
dat het ergste geleden was en was
van plan op mijn locomotief te
blijven, toen plotseling een nieuwe
hevige knal weerklonk.
Daar schoot mij de gedachte door
het hoofd, dat de waggon was ge
laden met stoffen, die ontploffen
zouden. Van dit oogenblik af kon
ik aan niets anders denken dan
aan mijn vrouw en mijn kindje.
Nu kwam het er voor mij slechts
op aan me zelf tc redden. De lo
comotief en den waggon beschouwde
ik als reddeloos verloren, ik meende
nu maar alleen te moeten letten
op het gunstige oogenblik van mijn
redding. Ik zag mijn vrouw en mijn
kindje voor me, zag, hoe ze me
angstig de armeu toestaken en
toen ik weer tot bewustzijn kwam,
lag ik naast de rails, met een af
gereden been. De menschen van
den trein, die op ons was geloopcn,
verpleegden mij. Naast ons stond
de iocomotief van dien trein, alsof
er niets gebeurd was. Van mijn
eigen locomotief en den gevaar?
lijken waggon was echter niets te
bespeuren. Zij schenen van de aarde
te zijn verdwenen. Later eerst ver
nam ik, hoe dit mogelijk was. De
waggon was niet, zooals ik stellig
meende, in ;de lucht gevlogen; er
was geen ontploffing geweest, is
knal was op andere wijze oatstf i.
Mijn locomotief met haar ban ie
op „achteruit" en haar geope; 'e
stoomkraan was er met versnelde
beweging van doorgegaan, had ten
slotte een snelheid van misschien
wel 100 [kilometer per uur gekre
gen, Zij vloog over de lijn, terwijl
de gevaarlijke waggon met zijn
voorraderen in den tender stond en
met de achterraderen meeree^.
Toen men op ons station dezen
zonderlingen trein had zien komen,
begreep men onmiddellijk wat er
gebeurd was. De man met de roode
pet was het angstig te moede, maar
by had nog genoeg tegenwoordig
heid van geest om een spoedtele-
gram aan de volgende stations te
zenden, opdat daar de noodigg
maatregelen zouden kunnen woi»
den genomen. Het was een guri-
stig toeval, dat er zich op het eertte
einde van den lijn geen trein be
vond, want dan zou het ongeluk
niet te overzien zijn geweest. Voorbij
het eerste station ging de machine
nog met volle kracht, toen echter
blies' ze langzaam den adem uit.
Het tweede station had juist eep
trein laten vertrekken. Zij moest
dus, om onheil te voorkomen, de
88S met zijn zonderlingen nasleep
opvangen, en zette daarom den
wissel op fflen dood spoor, aan welks
eind een stootblok stond. Op dit
stootblok botste de locomotief en
aldus kwam zij half verpletterd, tot
stilstand.
De locomotief werd, hoe slecht
zij er ook uitzag, weer in orde
bracht. Zij doet heden nog
Met mij was ÏM&* evepwai
Myn been afgereden
HAARLEM.
