iia misdaad, vergelding.
R, K. Middenstands-
vereeniging
BUITENLAND.
Markten.
Rond de Liturgie.
Uit de Meer.
Het tssneel en de tooncelkunsf.
•nder patrsnaat van dan H. Jozef,
te Haarlem,
afoeefing van „de Hanze goed-
kenrd bij Bisschoppelijk besluit van
26 October 1907 en bij Konink
lijk besluit van 9 Mei 1908.
De H.-R Middenstanaavereeniglnl
«lelt zich ten doel, volgens art. 2 harec
Statuten, de zedelijke en stoffelijke be
langen Tan den handeldrijvend en en
fadustrië el en Middenstand in het alge
meen, en Tan hare leden in het bij
zonder, te behartigen* overeenkomstig
Be beginselen can Beo EL-JS. Gods-
Bi enst.
Keg slechts tori geleden opgericht
Bracht zij reeds Teel lof stand, en
toonde op Telerlei wijzen hei nut van
Baar bestaan, B4*
i iZj| Toerde o.v. neme Krachtige actie
legen bet verleenen van al te lang cra
dle t en de z.g. Tliegende winkels; in
haar vergaderingen werden belangrijke
onderwerp en als coöperatie, inkom
stenbelasting* arbeidscontract, ons. be
handeld;
boekhoudcursusjen 1 werden ft Hoor
Baar opgericht;
eeue onderlinge glasveraeËerïng Is
Booz haar tot eland gekomen, deze
biedt bij neer lage promiftn, de
grootst mogelijke voordooien en keert
SO o/6 der netto winst aan do verzeker
den nit, i i r 1 «ton ->•
op haar verzoek werden 9e la H.
Communie-dagen In 'de Ter schillende
parochieCn, zooveel mogelijk og uiteen
loop end a 'datums gesteld.
Dit en nog veel meet deed zij reeds
In bet belang harec leden en van Sen
B.-K'. Middenstand in hel algemeen;
nog veel meer zou zij kunnen doen,
indien Zij van Ba ÏSL-Iff. Middeestan-
Bers krachtiger steun genoot* Ban tot
Uusver; indien nog meerderen zich hij
haar aansloten.
Da betrekkelijk geringe contributie
can 11-30 per a maanden kan geen
Beletsel zijn.
Daarvoor hebben de loden bovendien,
Boordat da Vereeniging aangesloten Is
bil do Haarl. Handelnrereeniging, gra
tis gelegenheid leformotiB» In te wïn-
a«a; dubiaoze pestea Ier ineasseerlag
te geven aas het hestaar der H- iH.
n rechtskundige adviezen betreffende
hunne naken te vragen bj| de advocaten
Ber H. H. V.
Het bestuur spporï daarom hiermede
alle, nog niet aangesloten R'.-K. Mid
denstanders aan* ala Lid Bezer nuttige
vereeniging ton ia treden; zich niet
Ie laten weerhouden door 9e gedach
te, misschien onmiddellijk geen per
soonlijke winst te behalen, maar door
bun steun aan deze vereeniging ie ge
ven, bet goede doel der vereeniging
te helpen bevorderen en daardoor ook
midfïe""1 eigen belangen beharti
gen.
Voor bei Lidmaatschap kan men
slch aanmelden by het Eestuur of bjj
gen Secretaris
C. A\ II. JONCKBLOEDT L'z.
Lange Heerenstraat 24.
HET EESTHUH*
in de week van 7 Nov. tot 12 Nov.
Maandag. Alkmaar, Amsterdam,
Bewuster, Gouda, Haarlem, Hoorn,
Medemblik, Velsen. Dinsdag. Beemster,
Beverwijk, Purinerend. Woensdag.Am
sterdam, Beemster, Enkhuizen, Haar
lem, Helder, Schagen, Uitgeest, Veleen.
Donderdag. Beverwijk, Edam, Haar
lemmermeer, Hoorn, Purmerend, Scha.
een, Zaandam, Vrijdag. Alkmaar, Am,
sterdam, Assendelft, Hoorn, Leiden-
Oostzaan, Purmerend, Schagen, Velsen,
ZaterdagAlkmaar, Amsterdam, Edam-
Hoorn, Leiden,
XXV.
[jé j KERKHOF. r- GODSAKKER-
hi tegenstelling met 'de gebruiken der
Imfctensebe volkeren, die de lijfken den
dieren voorwierpen gelijk de Parthen,
of verbrandden gelijk de Grieken en
Romeinen, of in een rivier wierpen, ge
lijk de Ethiopiërs of ze zooals doEgyp-
t ensure© door balsem ,voor het bederf
bewaarden, begraaft de Katholieke Kerk
de Iijken in de aarde op een afgezonder
de plaats, welke door kerkelijke inze
gening aan God is toegeheiligü. Zulk
een plaats heet Kerkhof wijl zij
vroeger werd aangelegd als een hof
rondom de kerk sof beter nog: Gods
akker. Immers gelijk het korenzaad,
op den akker gezaaid, in de aardie be
dolven wordt én daar rotten moet, op
dat uit deze verrotting een schoone en
rijke oogst voortkomt, zoo ook worden
naar het woord der H. Paulus de
lichamen der afgestorvenen op den ak
ker Gods als gezaaid en onder de aarde
bedolven om daar te .vergaan, opdat
rijke verrijzenis als een heerlijke en
zij; ten jongsten dage door een glorie
rijke oogst weder, te voorschijn komen
en Opstaan tot - een onvergankelijke
leven. i i i H r H
Op znlk' een gewijd; kerkliof mogen
geen andere lijken begraven worden dan
van gedoopte kinderen cn van zulke
tholieke Kerk' zijn afgestorven. Onge-
dooptcn, zij, die getroffen door den ker
kdijken ban buiten de gemeenschap der
Kerk sterven, zij, die de jaarlijksche
biecht en Paasch-Communie .verzuimd
hebben, of die de laatste H.H. Sacra
menten weigeren te ontvangen en zon
der teeken van berouw uit dit leven zijn
gescheiden, zij allen blijven van een.
christelijke begrafenis pp een gewijd
kerkhof .verstoken. r,
Voorheen en thans. Ik meen
de deze week eens mijn gemak te hou
den en m'n vrijen avond te beste
den aan een sehaakpartijtje met mijn
oudsten zoon, maar neen, hoor! Ik
hoorde zooveel dat noodig eens de re
vue moest passeeren, dat het „voor-,
heen en thans" mij onwillekeurig- in
de gedachten kwam
Voorheen stond ik 's morgens ten
zes uur op, om bijtijds mijn werk
zaamheden langs den weg te kun
nen beginnen. Thans wordt het ze
ven, dank zij de fietsen van den tc-
genwoordigen tijd.
Voorheen dronk ik een glas melk
bij mijn ontbijt. Thans helaas giet
mijn vrouw de thee wat ruimer op,
want, zegt ze, melk van 9 cents de
liter, daar moet op bezuinigd wor
den en tevens, zegt ze, is het een pro
test tegen de ongemotiveerde prijs-
verliooging van de melk door zoo
min mogelijk te nemen.
Voorheen stond er in elke woning
die ik aandeed des winters een war
men, des zomers oen kouden dronk
voor mij gereed, daar ik destijds het
gratispostje van wandelend nieuws
blad vervulde, maar thans is daar
geen behoefte aan. De courant komt
dagelijks en is zoo vlug met het
nieuws, dat i k voor oud nieuws
geld en bijgevolg op stal gezet word,
waardoor natuurlijk ook het aanbie
den van een versnapering achterwe
ge "blijft.
Voorheen kreeg ik 's Zondags voor
vleescliportie een flinke karbonade
(mijn lievelingskost.)thans krijg ik
die nog, maar..,, helaas één derde
kleiner. Oorzaak hiervan? Voorheen
betaalden we daarvoor 30 cent het
pond en thans 45 cents.
Voorheen, maar neen, genoeg over
mij zelf, laten we den toestand voor
allen eens bezien, dit toch geldt
meer dan mijn persoonlijk belang.
Vooruit gaan we ontegenzeggelijk.
Denk maar eens aan.
Vier hoeren, de marktberichten in
de krant lezend, die zij met de och
tendpost hebben ontvangen, bestel
len telegrafisch een auto, maken zich
gereed, terwijl de auto op komst is,
enzijn in een uurtje tijds op
de markt te Utrecht, voorzien van
de laatste noteeringen van andere
markten. Daarbij, gedachtig aan het
spreekwoord „tijd is geld", doen zij
hun in- en verkoop, zonder zich veel
van den thans duur zijnden tijd te
berooven.
Dan denken wé aan het bestraten
van den Meerweg bij Heemstede.
Wie, die dezen weg kent, juicht de
zen maatregel niet toe?
De talrijke gaten en oneffenheden
van dezen weg zullen zeker niet in
dankbare herinnering blijven voort
leven. Wat evenwel minder pleizie-
rig is, dat is de vijfweekseho afslui
ting van dezen weg. Voor gewone
karren en voertuigen is wel een an
deren weg te gebruiken, maar hoe de
postwagen, die tweemaal daags of
liever viermaal daags, daar m o e t
passeei-en en de omnibus Heemstede
—Hoofddorp, dit nu maken moeten,
is mij nog een vraag.
Ik daeht zoo, als er op verschillen
de punten gelijk begonnen werd en
er werden wat werkkrachten geëx
ploiteerd, zou dit ongerief dan niet
bekort kunnen worden?
Enfin, de vroede vaderen van
Heemstede zullen dit wel overwogen
hebben aleer ze met het oog op het
algemeen belang dit besluit namen
en er bestaan zeker wel gegronde re
denen voor.
Ook in deze zaak zal het voorheen
en thans nog wel eens gereleveerd
worden. Tot nog toe kon ieder voer
man, die van uit de Meer. Haarlem
bezocht en ook omgekeerd, de tol te
Heemstede mis rijden. Thans even
wel is het besluit genomen doze tol
te verplaatsen, zoodat degenen die
van den verbeterden weg profitecren,
ook genoodzaakt zijn de tol te pas
seeren en dit wordt voor de betrok
ken voerlui, en vooral voor hen, die
dagelijks die rit maken, een schade-
postje, dat hen wekelijks een paar
lieve duiten zal kosten.
Zoo ziet men, dat ook deze me
daille een keerzijde heeft, welke door
velen op hun manier bezien zal wor
den. Ook in de ontwikkeling der
landbouwers heeft men het voorheen
en thans.
In de laatste jaren gaat deze in
de Meer met reuzenschreden vooruit.
Verbeen ging men voor uitspan
ning naar de kermis, thans is dit ©ud
en afgezaagd en heeft men andere
genoegens, die o. i. ook vrij wat nut
tiger zijn.
We hebben het oog op de excursies
die op het landbouwgebied worden
gemaakt en die blijkbaar liet jonge
geslacht zeer in den smaak vallen,
daar er steeds veel animo is om ze
mee te maken.
Voorheen ging in de winteravon
den voornamelijk het jonge geslacht
veel naar elkander toe, om bij de ka
chel een praatje over alles en nog
wat te houden of soms een kaartje
te leggen, thans gebruiken ze de
avonden om cursussen op landbouw-
of ander gebied hij te wonen.
Wij denken in dezen alweer aan de
cursussen die dezen winter te Hoofd
dorp zullen worden gehouden en we
noemen daarvan speciaal den land-
bouwwintercursus, den cursus in
paardenkennis, den cursus in't land-
bouwboekhouden enz. en die ook het
vorige jaar reeds werden gehouden.
Deze worden over het algemeen zeer
trouw bezocht en we verwachten
dat dit na enkele jaren te zien zal
wezen voor een ieder, als de opgeda
ne kennis in praktijk gebracht, zijn
vruchten afwerpt, zoodat ieder daar
van in meerdere of mindere mate
profiteert.
Dat het veranderde régime ook
van invloed is op meer liefhebberij
en. ondervindt het fanfarecorps te
Abbenes. Dit korps mocht zich eer
tijds in een Ifinken bloei verheugen,
maar na een vijfjarig bestaan is zij
den laatsten tijd zoo aan het kwij
nen geraakt, dat de directeur reeds
zijn ambt heeft neergelegd.
Dit is nu niet alleen omdat er geen
zin-is, maar ook verlies vau goede
krachten, wegens vertrek naar Ame
rika of anderszins.
Ja, ja, afstanden bestaan er thans
niet meer zooals voorheen, zelfs voor
geen Meerbewoners. Als bewijs hier
van kan dienen, dat we onder onze
Meerlui personen hebben, die zelfs
bouwwerken in Amerika gaan uit
voeren, en ook lui, die tot 't zich be
kwamen in hun vak, van land- en
tuinbouw zich naar Engeland, Frank
rijk, Duitsehland en Amerika hege
ven.
Men zal dus toegeven dat het voor
heen en thans in onze Meer met recht
beleefd wordt.
Dat de vele veranderingen op alle
gebied moge blijken verbeteringen
te zijn, is de weusch van
MEERMAN.
Voor deugene, die wat gevoelt voor
schoonheid en den fieren adeldom
bezit eener reine ziel, is het die.p-
treurig te moeten aanzien, „dat niet
slechts volwassenen, maar ook de
hoop der toekomst", onze jongelieden,
heenstroomen naar die tooneelen,
waar het begrip van het edele afge
stompt, de schaamte ten grave ge
dragen wordt.
Over deze verdervende kwaal van
onzen tijd heeft voor eenige maan
den Z. D. II. Mgr. Moeller, aartsbis
schop van Cincinnati (N.-Amerika),
een brief gericht tot eene commissie,
welke hem uitgenoodigd had bij de
plechtige ontvangst van een voor
naam persoon tegenwoordig te zijn.
„Ik meen aldus Monseigneur
Moeller, dat ik wegens ambtsbe
zigheden aan uw vriendelijke en har
telijke uitnoodiging geen gevolg mag
geven. Het zon mij echter groot ge
noegen doen met den waarden heer
H. kennis te maken en eenige woor
den te spreken over het onderwerp,
waarin hij bijzonder belang stelt: n.l.
„Aanbevelenswaardige vermaken".
Zijn Edele wijdt, zooals ik hoor, zijn
beste krachten aan de taak: de ver
maken van welken aard ook, bijzon
der het tooneelspel, tot ften hoogeren
trap van zedelijke degelijkheid op te
heffen en al datgene, er van ie ver
wijderen, wat laag, gemeen en ont-
zedelijkend is. Hij zegt niet: „Weg
met alle drama's, alle theaters!" want
dat zou eeu onbezonnen, en mijns in
ziens een niet wenschelijke eiseh zijn,
Wij zouden evengoed kunnem pro-
beeren 't water van de rivier stroom
opwaarts te stuwen, als elk tijdver
drijf weg te nemen. De natuur des
menschen verlangt daarnaar en dus
zich geheel en al ervan te willen
ontslaan, dat zou voor iedereen een
ziekelijk teeken zijn. Geest en lichaam
hebben behoefte aan ontspanning om
hun werk behoorlijk te verrichten.
Aan velen nu bieden juist de verma
ken en tooneelvoorstellingen dit tijd
verdrijf en deze opvroolijking. Het
beste kan misbruikt, en zoo het edel
ste tot het gemeenste en slechtste ge
maakt worden. Dat geldt bijzonder
van het tooneel. Het is treurig ge
noeg dit te moeten toegeven, maar het
is waar. Er zijn er, die oogen en oo
ien trachten te vergasten op dingen,
die alleen het dierlijke in hen bevre
digen. Hun geweten zegt hun wel,
dat het ongeoorloofd is, doch zij vol
gen liever de neiging hunner "bedor
ven natuur, vooral, wanneer de gele
genheid daartoe zich aanbiedt, over
eenkomstig het bekende, helaas al
te ware woord des dichters: „Ik zie.
het beter en prijs het, maar volg toch
het slechtere."
„Wijl wij nu deze zwakheid der
meusclielijke natuur kennen, moeten
wij alles van haar verre houden, wat
deze neiging nog zal versterken. Bij
zonder rust deze plicht op de o.cr-
slen en bestuurders. Zij hebben eeni-
germate ten opzichte hunner onder
danen een ouderplicht te vervullen.
Daarom moeten zij overal datgene,
wat aanstootgevend of gemeeu is, wat
voor de weerspannige hartstochten
van den menseli een bekorm is, niet
alleen nooit bevorderen, maar ook
met al hunne macht verwijderen,
opdat 7" aan wier welzijn zij E i.eten
werken, geen schade lijden.
„Er is ook nog een andere reden
voui deze werkzaamheid. ..Rechtscha
penheid verhoogt een volk", dit is
een woord van God. En de ondervin
ding bewijst, hoe waar deze uitsprr.ak
is. Het lijdt geen twijfel, dat, hce rei
ner en edeler de levenswijze van een
volk is, des te grooter zijn vrede en
zijn geluk zal wezen, des te duurza
mer ook 't bestaan van iedere maat
schappij.
„Vandaar moet men zeggen, dat
tooneelspelen, die liet kwaad en de
onzedelijkheid voeden, knagen aan
de inwendige levenskracht van den
staat, en mogen zij, die in stad of
provincie of land regeeren, voor rul-
ke spelen niet toegevend zijn. Ik
ben ten volle overtuigd, dat van het
tooneel als van de pers en den preek
stoel een middel ten goede kan ge
maakt worden, een middel om een
volk van een lagere trap tot een
hoogeren trap van rechtschapenheid
op te voeren, een middel om van den
eenen kant liefde tot een deugd, van
den anderen kant haat tegen alle
zonden in te boezemen. In één woord,
een goed, zedelijk-edel, zorgvuldig
voorbereid tooneelstuk zal den toe
schouwers een goede leer inprenten,
edele gevoelens bii hen opwekken, die
weldadig op hun geheele levenswijze
zullen inwerken.
„Vandaar beweer ik, dat, terwijl
aanstoot gevende vermaken zeer ze
ker groot nadeel aanrichten, die, wel
ke van een rein en verheffend karak
ter zijn, zoowel voor de personen af
zonderlijk als voor de maatschappij
in het algemeen een groote zegen
zijn. Ik geloof, het zou een stap in
de ware richting gevorderd zijn,
wanneer nit achtenswaardige en ver
standige mannen een commissie ge
vormd werd, wier taak het zou zijn
te beslissen, welke vermaken, opvoe
ringen enz. aanstoot geven en dan 't
volk aan te raden, welke het moet
vermijden. Zulk een commissie zou
ook haar best moeten doen, hen, die
tooneelzalen hebben, te bewegen die
niet te verhuren aan gezelschappen,
welke afkeurenswaardige stukken op
voeren. Wanneer daai-bij burgerlij
ke en geestelijke overheid deze com
missie aanmoedigen en ondersteu
nen, dan geloof ik, dat binnen kor
ten tijd, de dagen van die vermaken
en tooneelvoorstellingen, die thans
in ons midden plaats hebben en ons
onteeren, geteld zouden zijn."
Aldus Mgr. Moeller. Deze woor
den van den doorluchtigen kerk
vorst geheel onderschrijvend, voe
gen wij er hij dat althans in onze
omstandigheden en zooals de too-
neelkunst hier te lande is ingebur
gerd, een zuivering, die tevens een
hervorming zou moeten wezen van
het tooneel. wel zéér bezwaarlijk tot
stand is te brengen.
Het tooneel kan zijn een leerschool
van veel goeds.
Dat is duidelijk.
Maar aangezien het tooneel in het
openbaar, de voor het publiek toe
gankelijke tooneelvoorstellingen, bij
na zonder éénige uitzondering in
plaats van goed kwaad leeren, is
bet duidelijk dat de grootste voor
zichtigheid moet worden betracht
door Roomscli-Katholiekeu.
En dat anderzijds, als tegenwicht,
aanmoediging verdient het doen op
voeren van goede tooneelstukken in
engeren kring, in vereenigingen of
bonden, mits onder deugdelijke con
trole niet alleen wat aangaat het
niet-sehadeltik zijn, doch óók wat be
treft het aanwezig zijn van eenige
kunstwaarde.
Hoe moeilijk deze taak echter is,
zal wel geen betoog behoeven!
OVERZICHT.
Onder onze laatste berichten werd
gisteren nog medegedeeld de aan
komst van
DEN CZAAR IN BERLIJN, f
op bezoek bij Keizer Wilhelm.
Nu de Czaar al zoolang in Duitseh
land toeft, kon dit bezoek toch niet
achterwege blijven!
Reuter seint er het volgende van:
Bij het aankomen van den trein
speelde de muziek het Russische
volkslied. De béide keizers omarm
den elkaar en kusteD elkaar her
haaldelijk.
Daarna stelde de keizer aan den
Czaar voor, de aanwezige prinsen,
den Rijkskanselier en het gevolg.
Onder de aanwezigen werden op
gemerkt de ministers Von Kiderlen-
Wachter, Von Heeringen en Von
Tirpitz.
De Czaar onderhield zich vriende-
delijk met elk der heeren. Geëscor
teerd door het regiment Garde- du-
corps reden toen de monarchen
naar het Neues Paleis; het langs den
weg geschaarde publiek begroette
de vorstelijke personen hartelijk,
waarvoor de beide keizers vriende
lijk dankten.
De keizerin en de prinsessen wacht
ten den Czaar op in de Schelpen-
zaal. Hier had de groote ontvangst
plaats.
Voor het Neues Paleis inspecteer
den de beide keizers de eerewacht,
die voor hen defileerden, gevolgd
door alle troepen die langs den weg
„en haie" hadden gestaan.
De keizer en de keizerin geleidden
den Czaar naar zijne vertrekken, en
bleven daar eenigen tijd met. hun
gast.
Later bad een familiediner plaats
waaraan alle priusen en prinsessen
deelnamen.
alNutede I0-Al<TtH^A'ANSÓHïï
UNIE tot stand is gekomen, juich!
men in Zuid-Afrika
In het Kaapstadsche parlement*
gebouw had eergisterenavond een
groot feestmaal plaats gehad ter vie
ring van de oprichting der, Zuid-
Afrikaansohe Unie
De heer Sauer, minister van opui-
b'are werken, presideerde In zijn.'
welkomstgroet aan de gasten, brachb
hij hulde aan de Britsche reg-eering
die de liberale beginselen in prak
tijk heeft gebracht loor de verlce-
ning van zelfregeering aap Zuid-
Afrika.
Dr,: Jameson zeide, dat hét Zuid*
Afrikaansche volk vastbesloten is te
toonen, dat de Unie een succes is,
en hij sprak de meening uit, dat do
oprichting der Unie aanwijst hoe do
constitutioneelc crisis in Groot-Bri-
tannië kan worde© opgelost, door.
verleening n 1 van home rule aaft.
Ierland, Schotland en Wales.
[Wanneer dit mocht gelukken; 'zo-u
do eerste stap zijn gedaan tot de
vereeniging van de vijf staten
Groot-Britannië, Canada, Australië,
Nieuw-Zeeland, en Zuid-Afrika,,
Dje heer Fisher, premier van do
Australische Commonwealth, zeido
dat de jongere geschiedenis geen f ht
boekstaaft, dat zulk een groeten in-
Iruk op .de wereld heeft gemaaktj
als het ontstaan, van. do Zuid-Afri-
kaansche Unie,
Er zijn nu vijf staten', verhonden'
door onzichtbare banden, die bereid
zijn tot samenwerking in gemeen,-
schappelijke aangelegenheden i
Lemieux, minister van Canada,
weidde uit. over de loyauteit der
Fransdie Canadeezeu, die het gevolg
is van de in zijn land bestaande
vrije instellingen en hij voorzag een
gelijk succes van de samenwerking
der Britten en. Hollanders in Zuid-
Afrika
Foukls, minister wan Nieuw-Zee
land, bracht hulde aan de loyafg
gevoelens der Hollanders i
Lord de vflliers, Hoofdrechter van
Zuid-Afrika wees er met nadruk op,
dat feitelijk in Zuid-Afrika geen
rassenkwestie meer bestaat en hij
verzekerde, dat liet land nooit mis
bruik zou ;maken van de verleende
zelfregeering
Generaal Botha, die aan net feest
maal in het parlementsgebouw te
Kaapstad niet deelnam wegens onge
steldheid, zond aan de „Daily Mail"-
een boodschap .aan het Engelsche
volk
Both,a spreekt daarna de no-op en
het vertrouwen uit, dat de Brit iie
en IIolLandsdhe harten even nauw
zullen worden verbonden als hu-,
landen en dat Zuid-Afrika zal w
FEUILLETON.
93)
Zij eindigde met te schrijven
„Binnen twee of drie dagen zal
jk naar Parijs terug kunnen gaa.n;
ik hoop spoedig weder in mijn ka
mertje terug te zijn, waar alles mij
aan u doet „denken ook wil ik
mijn werk hervatten
„Ik ben hier aan mijzelf overge
laten.; Da vrouw van den commissa
ris, eene lieve en beminnenswaardige
dame, houdt mij steeds gezelschap
en de goede moeder Lison komt mij
olken tlag bezoeken
„ik draag mijn leed met. geduld
en ik zouter in het geheel niet aan
denken, mij te beklagen, als het mij
mogelijk ware, u luid te zeggen, dat
ik u nog een weinig meer bemin dan
gisteren en dat ik u morgen weder,
een weinig meer dan vandaag zal
liefhebben
„Na hartelijke groeten blijf ik:
„Uwe .verloofde,
iLUCIE'i
Het jonge meisje deed den_ brief
in de enve oppe; zij schreef het
|adre.s ér gaf -n brief aan Jeanne
voorwerpendie op het bed jvayeu,
te doen verdwijnen
Het was meer dan tijd
De dokter trad binnen cn hij zou
zonder twijfel gebromd hebben, als
hij bemerkt had, dat men hem onge
hoorzaam geweest was
Maar hij zag .niets, bemerkte inte
gendeel veel vooruitgang en schreef
het recept voor een drankje
Jeanne liet het drankje gereed mar
ken, bracht het bij Lncie cn ging
weder naar Parijs terug1
Toen Lucien Labroue den brief,
dien wij voor hét grootste gedeelte
hebben bekend gemaakt, Jas, werd
hij diep in het hart getroffen.;
Lucie was bijna gedood
Lmeie, het slachtoffer van een' el-
lendigen moordenaar, lag op het
ziekbed en hij was niet bij, haar,
om haar te verzorgen
[Wie weet, of het jonge meisje,
om hem te veel angst te besparen,
hem niet het «ernstige der yvo.nde
verzweeg".
De zoon van Jules Labroue on
dervond eene ware zedelijke pijni
ging.
[Welk besluit te nemen r
Naar Parijs te gaan? Het toe
zicht, dat hem opgedragen was, op
geven Misbruik maken van het
vertrouwen, dat zijn patroon in hem
stelde v
Kon hij dat doen
Zeer zeker kon hij liet niet doen,
vAnde» saw-oar ta. lo-os-en ;bij Pa-ul'
Harmant in ongenade te vallen, zijne
betrekking .kwijt te raken en zijne
toekomst te benadeelen.
Hij moe-st het einde der werkzaam
heden te Bellegarde afwachten en
zich te vreden stellen met dagelijks
aan Lucie- te schrijven.
Uit at het voorgaande blijkt, dat
niemand .de ,v/a.re redenen voor d-e
poging tot moord, op het jonge meis
je gepleegd, kon gissen.
ledereen dacht, dat het geen voor
af overlegde misdaad was, om zich
van L-ucie te ontdoen, maar eene bru
tale aanranding van ©en straatroo-
ver, die slechts diefstal ten doel
had-
Ovide Solive-au en zijn medeplich
tige Paul Harmant, konden en moes
ten zich boven alle verdenking ge-
100 ven
Zij slieper; 'derhalve beiden zeer
gerust Zoowei de een als de ander
had vlijtig de dagbladen nagelezen,
om te zien of men ook over de mis
daad van Bois-Co-lombes schreef;
De nieuwsbladen 'hadden niets ver
meld
Ovide Soliveau wenschte zich ge
luk met dat zwijgen en Joris Gar
raud was daarmede buitengewoon in
genomen;
Het parket had ziolv niet bezigge
houden met eene poging t-o-t moord,
die niet den dood tengevolge had,
want lergelijke feiten vallen, helaas,
te dikwijls jvao-r ia pmgtrekén
ya-a .Parijs.)
Tengevolge van het -proces-verhaal
van den commissaris was niet één
rechter van onderzoek naar de plaats
waai- de misdaad had plaats gegre
pen, gegaan Het parket had alleen
bevolen, dat er strengere politier
maatregel en genomen mo-esten wor
den, om de veiligheid der bewoners
van Bois-Colombes te waarborgen en
dat men moest trachten, het num
mer van het gestolen .uurwerk te
Aveten te komen
Daar Lucie het adres van het hor-
logema.gezi.in, Avaar haar A'erloofde
het zakuurwerk gekocht had, opge
geven had, was dit laatste niet moei
lijk en nam het niet veel tijd in
beslag
Men teekende het nummer op en
av achtte tot de moordenaar, die trach
ten zou het gestolen sieraad te v-er-
koopen, zich zelf .aan de justitie zou
.overleveren-
In de Murillostraat volgden de
zaken een geregel den gang
Paul Harmant vermeed hét voor-
loopigi met zijne dochter over Lu
cien Uabroue te spreken
De jo"ge man droeg zorg in zijne
brieven aan den patroon den naam
Marie te Vermijden
Zoodra Lucien terug zal zijn,
zeide Joris Garaud in zich zelf, zoo-
dra hij vernomen zal hebben, da-t
zij 'die hij beminde of die hij ge
loofde te beminnen, verdwenen is,
zal ik oordeelen over den indruk,
dieft jtez». feidiftSJ oft tewa uitoefent!
en daarnaar zal ik handelen;
XLII-
D© toestand van .Marie bleef de
zelfde
Terwijl zij in stilte leed en po
gingen deed om hare smart te ver
bergen, uitte zij geen enkele klacht
en kwam geen woord van verwijt
over haro lippen; haa.r vader even
wel las, wat er in haar hart omging,
begreep ten volle wat zij niet zeg
gen wilde en vroeg zich af, of het
niet wenschelijk ware, de terugkomst
van Lucien te verhaasten
Maar a.'s hij hem zonder grondige,
redenen eerder terugriep, zou hij dan j
niet ongunstig© vermoedens opwek
ken
En uit voorzichtigheid wachtte hij;
Tien dagen gingen voorbij
Lucie had Bois-Colombes verlaten
na. den commissaris van politie en I
diens vrouw vo-or hunne goedheid be- f
dankt te hebben en deu geneesheer j
voor zijn zoo uitmuntende zorgen, i
die haar bijna geheel in korten tijd
h-ersteld haddenzij was daarna op
de Bo-urbonkade terug-gekomen en
wel tot groote vreugde van Jeanne
Fortier en juffrouw Augustine
Het jonge meisje had onmiddellijk
haar werk hervat; maar het was
haar verboden zich te vermoeien,
want, hoewel zij schijnbaar geheel
hersteld was, deed hare wonde haar'
van ttijd ,tqt tüd nog jpijftj
Lucie had de costumes voor juf
frouw Harmant ineengeregen en pas
klaar gemaakt
Marie, wier geestelijken toestand
en lichamelijke zwakneid wij ken
nen, gaf zioh geheel aan haar ver
driet o\Ter, ging zeer weinig- u.i en
dacht- ni-et. meer rfsin de bestel lm.-: -n
die zij bij juffrouw Augustine ge
daan Jiad
Deze, die wist, dat de dochter van
den millionair lijdende was en der
halve geen haast had, om het bestel
de thuis te hebben, had geduldig
het volkomen herstel van Lucie af
gewacht.
Juffrouw Harmant was onbekeiu
met het „ongeval", dat de jong©
naaister was overkomen en, indien
het toeval iiaar dit had doen ken
nen, zou zij niet hebben kunnen on
derstellen, dat zij de onschuldige oor
zaak van lat „ongeval" was.
Eenige dagen nadat Lucie weder
bare kamertjes op de Bourbon kade
betrokken had, z >nd zij moeder Li
son naar d n winkel der modemaak
ster, om te vragen, Aval er mei liet
passen moest gebeuren.
Juffrouw Augustine liet antw- .-
den, dat het haar aangenaam zcu
zijn, indien Lucie, als zij kon u
gaan, zelf na,ar de Murillostraat wj
de gaan.
De verloofde van Lucien L'abrou
hiad die taak gaarne aan een andey
opgedragen^
(Wordt vervolgd)
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT ™4™
i r, M
SF9
w kJ "-r -4 -c» '*L nj
