Ka misdaad, vergelding.
De toestand in Portugal.
STADSNIEUWS.
NIEUWS UIT DEN OMTREK
BUITENLAND.
Staten-Generaal.
xux
Gemeentezaken. -
Gewisselde stukken.
FEUILLETON.
io:>
i -*
Ëe naam wa;s niet op de vepsters
aangebracht.- j
iWtegg zcjjO; go§$ nfij' eene kwi-
NIEUWE HAARLEttSCHE COURANT
Bat da toestand in" de nieuwe
maconnieke geregeerde republiek,
die volgens de leidende antickricale
internationalisten de eerste is va,n
die reeks (Spanje, Italië en België
moeten volgen, zoo heeft de anti-
elericale vrijmetselarij besloten)
nog allesbehalve mooi is, wordt her
haaldelijk bevestigd
Maar nergens in de liberale (let
wel, de liberale!) pers is dat
zoo duidelijk nog uitgekomen, als
door hetgeeb de correspondent van
dc anticlerical© „Nieuwe Roti; Ct"
te Lissabon, een speciaal bewonde
raar van 't nieuwe bewind men
weet dat de liberale pers over het
algemeen voor 't, binnenland monar
chistisch, voor 't buitenland repu-
blikeinsdi is! aan zijn Wad
schrijft.
Hjj vertelt, hoe liet Portugieesche
volk in een soort gekke opwinding
verkeert en citeert dan een stuk
van een artikel zonal» door de bla
den worden gegeven om de „geest
drift" erin te houden
«V, UHet Portugeesehe volk. .onze
T voorvaderen, zij .zijn altijd helden
geweest! Maar die heldhaftigheid
kwam nooit van de monarchie, al-
tijd uit de democratie! Maar het
volk werd onderdrukt.door de
kliek rond het hof en de priesters
in zwarte gewaden, de vampie-
ren, die liun 't bloed Rebben uit-
gezogen. Dat maakte hen melan-
gsholiseh. Nu zijn ze vrij!..? .En
na het zuiverende vuur, na den
1 heiligen doop, komt het licht!"
Enz enz. i x
De coit. vervolgt dan
Ik vraag' me af: jWat moeten
Portugeeedhe intellect,ueelen wel
lezen, want zoo iets. kunnen ze
toch niet gemakkelijk slikken. En
„Q Mundo" is nog wel een der
incest serieus© bladen.; i h~-s
y Onderwijl bevredigt de nieuwe
regeering aldoor met allerlei wet
ten, o a. va,n: persvrijheid, echt
scheiding, verlaging stadsrechten,
kiesreöhfhervorming1, enz, dege-
n-en, die de republiek tot stand
brachten, d. w. z. het volkDat
loopt nu met het hoofd in den nek
rond, en doet aan politiek Over
niets dan over politiek wordt ge
sproken Meer nog doet de regeer
ring'. Een goede amnestie: Niet
alleen over politieke gevangenen
strekt die zich uit. neen. ook over
dievenIk geef nu even iets uit de
republikein sche „Seculo", geti
teld. Ao' abrigio da aimni&ti'a On
der bescherming der amnestie!
Guimaracs, 7 Nov. Ingevolge de
amnestie kwamen hier gisteren 13
mannen en 1 vrouw uit de gevan-
genis vrij, die daar wegens dief
stal zaten. Zij gaven blijk van hun
gToote vreugde de vrijheid weerge
kregen te hebben, door 's nachts
in den kruidenierswinkel van Sr
Francisco José de Freitas in te
breken en daar te stelen wa t van
ihun gading was, enz enz Zeker
om te zien of ze de handigheid nog
niet verleerd waren Zij zitten
.weer achter slot!
)l Iets wat ernstiger gevolgen heb
ben kan en mij nog .vreemder
schijnt, is niet de amnestie aam
alle gestrafte korporaals en ser-
ge an ten (van de revolutie in 1891
te Oporto) geschonken, maar dat
deze minderen weer ingelijfd zijn
hen verheven werden tot de rangen
fvan luitenant cn. kapitein,.»a
bijna: 20 jaar buiten dienst ge-
weest te zijn. Het leger zal met
zulke officieren niet al te zeer
gebaat zijn
Een bittere druppel in den zoe-
ten drank, waarmee de repub-li-
keinen zich hier in een roes liou-
den, is wel het feit, dat heel wat
rijke families naar Parijs en Lon-
den trekken. Alles wat rijk is en
vroeger rond het hof zijn geld
verteerde, gaat dit nu in Parijs
doen. De .bladen geven toe, dat
er slechts 45 familie-s; bestaande
pit 200 personen, vertrokken zijn,
«echter...- dat- ze dit toegeven, is
al een bewijs, dat de toestand ern
stiger is. In de kolom, Dizi se
(men zegt) spuwt o.a de „Mundo"
haar gif daar over uit, spreekt, van
monarchistische snobs Zij ver-
telt, dat een dier parvenus (zoo
noemt het blad ze) gezegd' heeft
„liever lakei van den koning, dan
minister van d,e republikein'' te
t willen zijn. Een bewijs, zegt het
'Wad, dat hij de ziel van een la
kei heeft en verliefd is op live-
rei.
•Maar oolc velen die nog' te Cas-
fc'a'es en Estoril wonen schijnen te
willen uitwijken. Een van die
snobs (scheldt de „Mundo") moet
beweerd hebben, dat hij, naar Lis
sabon gaande, altijd zijn ringen
eerst- afdoet! o.a (gaat de> „Mun
do" verder) maar die meneer deed
zijn ringen toch njet af als njj
stal, wel?
Algemeen vreest men, dat Keel
wat rijke families, die hier hun
goederen hebben, zoo spoedig- mo
gelijk naar het buitenland zullen
.vertrekken om daar hu.n geld te
verteren. Vooral de groote juwte-
liers en andere luxe-winkels zien
de toekomst donker in.
Onderwijl blijft de roes bij 't
volk! Er wordt gezongen en ge
juicht en gevlagd. Het doet je
goed de vreugde bij dit volk .te
zien, maar.of daaruit de bloei
van Portugal voort moet komen
Dit zal tooh niet de bedoeling
zijn. En als die vreugde al
te ongewoon luwen gaat, walt
dan i
Ja, wat dan? 'zoo vraagt het
„Centrum" hierbij op zijn Keurt
De mogendheden, die thans bezig
zijn de eerste stappen tot erkenning
van het nieuwe bewind te doen en
voor wier gezantschappen thans be
toogingen van dankbaarheid zijn ge
houden, deden beter, als ze een paar
weken wachtten 1
(Want een regieering", die de pries
ters gevangen zet en de boeven los
laat, kan moeilijk lang .stand .hou
den
Als. dat volk tenminste niet k'ee-
lemaal gek is geworden!
Een nieuwe H. B. S.
Bij besluit van den Raad van 24
Februari 1909, tot oprichting van een
Hoogere Burgerschool met drie-ja
rigen cursus en daaraan verbonden
Handelsschool met tweejarigen cur
sus, werd bepaald, dat zij zou worden
gehuisvest in het selioolgebouw aan
de Jacobijnestraat, een voorstel om
voor den verbouw dier school een be
drag van 68000 beschikbaar te stel
len ,werd in uwe vergadering van b
Mei 1909, aangehouden.
Intusschen is meer en meer geble
ken, zeggen B. en W. dat dit
gebouw7, sedert September 1909 voor
genoemde school in gebruik geno
men, in geenen deele beantwoordt
aan de meest bescheiden eischen, wel
ke men voor zoodanige inrichting be
hoort te stellen.
Gebleken is voorts, dat met ten
koste-legging zelfs van zeer belang
rijke sommen, door een verbouw geen
behoorlijke inrichting kan worden
verkregen, en de stichting van een
geheel nieuw gebouw dan ook verre
de voorkeur verdient.
Van veel belang achten B. en W.
daarbij de aanwijzing van de plaats,
waar een nieuwe school zou kunnen
worden gesticht, waartoe zij een drie
tal terreinen op het oog hadden.'
Na gezette overweging kwamen zij,
om meer dan ééne reden, tot de con
clusie, dat voor den bouw eener nieu
we Hoogere Burgerschool bij uit
stek geschikt moet worden geacht
een gedeelte van het nog overige ter
rein van de voormalige gasfabriek,
aan de Zijlvest, gelegen ten Westen
en ten Noorden van de School voor
meer uitgebreid lager onderwijs no. 1
Reeds dc onmiddellijke nabijheid
van de Hoogere Burgerschool met
5-jarigen cursus, met welke de school
met 3-jarigen cursus als vanzelf In
menig Opzicht in nauw verband staat,
pleit zeer voor de aanwijzing van
gezegd terrein (dat bovendien reeds
eigendom der gemeente is) tot stich
ting van laatstgenoemde school, ter
wijl het verschil in waarde van dien
grond, vergeleken met de andere ter
reinen, welke in aanmerking zouden
kunnen komen, niet zoo belangrijk
kan genoemd worden.
De kosten voor den bouw eener
nieuwe school kunnen worden ge
raamd op pl.m. 225.000, daaronder
begrepen de aanschaffing van meu
bilair.
In verband met een en ander stel
len B. en W. voor de nieuwe school
daar te stichten en twee en een
kwart ton gouds daarvoor uit te trek
ken.
De Ainsterdamsche Poort
Het praeadvies van B. en W. is nu
verschenen op de vroeger in ons blad
uitvoerig medegedeelde voorstellen
van den heer Lasschuit, om het ver
keer bij de Amsterdamsche Poort te
verbeteren (op andere wijze dan de
Dir. van Gemeentewerken dat wil
de).
Wij ontleenen aan dat praeadvies
het volgende:
In verband met het vroeger inge
diende plan heeft het voorstel van
den heer Lasschuit in het College
van B. en W. een punt van breed
voerige gedachtenwisseling uitge
maakt. Daarbij kwamen deze over
eenstemmig tot de meening van den
Directeur en van de Commissie van
Bijstand, dat n.l. het verkeer geleid
moet worden over de ten noorden
der Amsterdamsche Poort ontwor
pen breede brug, daar toch een weg,
als bedoeld door den heer Lasschuit,
voerende ter weêrszijden van de
Poort, een te beperkte ruimte voor
het verkeer overlaat, terwijl boven
dien uit den aard der zaak het ver
bod om anders dan rechts te hou
den, moeilijk zal zijn te handhaven.
Intusschen, dezelfde eenstemmig
heid werd niet verkregen ten op
zichte van de vraag of de Amster
damsche Poort als poort moet blij
ven gehandhaafd, m. a. w. of ook
de door den Directeur ontworpen
smallere brug in het verlengde van
den doorgang behoort te worden ge
maakt.
Terwijl de meerderheid van B. en
W van meening is dat èn de archi
tectonische waarde èn de oorsnron-
keflijke bestemming der Poort als
doorgang, beter tot haar recht zul
len komen als zij ook als doorgang
kan worden gebezigd, acht eene min
derheid in het College daarentegen
in overeenstemming met de ziens
wijze der Commissie de laatstbe
doelde smallere brug, onmiddellijk
naast de breede, niet in het belang
van den welstand ter plaatse, cn
geeft zij dus de voorkeur aan eene
uitvoering in den geest als de Com
missie bedoeld.
Die minderheid weijselit echter niet
zoover te gaan, dat zij het plan van
den heer Lasschuit verkiest boven
het ontwerp van den Directeur, in
dien de brug in het verlengde van
den doorgang wel behouden mocht
blijven.
Nog de anarchist Kraïorst.
Eenigen tijd geleden ging ons een
huivering door de leden, toen het
bericht in verschillende bladen te le
zen stond dat in de Strafgevangenis
alhier, het complot zou zijn gesmeed
tot algeheele vernietiging door brand
vande Brusselsche tentoonstel
ling. Afdoende tegenspraak is hier
op gekomen. Thans lezen wij omtrent
den anarchist Kraforst, die het praat
je de wereld insehopte, nog het vol
gende:
Men herinnert zich, schijft het
„Hbld .van Antwerpen", dat in de ge
vangenis van Verviers een man was,
die zeide anarchist te zijn en ont
dekt te hebben, dat de brand der ten
toonstelling anarchisten werk was.
Het gerecht heeft hem dan naar St.
Gillis laten overbrengen, om hem na
der over die zaak te ondervragen, en
nu vertelt hij eene menigte histories,
om zijn gezegde te staven.
Hij had namelijk in dc gevangenis
van 's-Hertogenboseh, dus niet hier
ter stede, van een medegevangene
een briefje gekregen, in geheim
schrift geschreven, en dat hij niet
kon ontcijferen. Hij stak het in een
boek dat hem toebehoorde en dat hij
meenam naar de gevangenis van Bre
da. -«J»*»»*-'
Daar ontdekte hij, dat het briefje
in het Hollandseh geschreven was en
dat het de bedreiging bevatte dat de
tentoonstelling zou afbranden, dat ex-
werkstakingen zouden ontstaan, enz.
Toen hij dat alles wist, had hij het
briefje verbrand.
Het onwaarschijnlijke van al die
histories zou eerder doen gelooven
dat hij het gerecht wat wijs wil ma
ken, om zoo lang mogelijk in België
te blijven.
Hij heeft namelijk ook nog met het
Duitsehe gerecht een rekeningetje te
vereffenen.
ZANDVOOBT.
Sti'oopers. Zaterdagnacht hadden d'e
Jachtopzieners van Houschol-eu en Kok-
kelkoren, op hun nachtelijke tournee
het geluk drie stroopers aan te houden.
Het bleken Zan-dvooi ders te zijn welken
aan dergelijke» tak van sport niet
vreemd waren, een en ander van hun
hulpmiddelen, werden in beslag geno
men en protes-verbaal zal wel volgen.
Burgerl. Stand. Ondertrouwd:
L'. Terol en S. de Wild.
Geboren: z. van M. van der Put
ten—Bakker. z. van A. C. van Dam
—Stokman. z. van G. Zwemmer
Visser, leven!..
VOOBHOUT.
Een kwestie. Hij was vis schee van
beroep, had een acte die in orde is.
Hij zette zijn netten uit in de molen
tocht dit was niet geheel in orde want
hiji had geen schriftelijke permissie.
De molenaar van de Roodë molen
verdroot het dat ze zoo zijn vischjes
wegvingen en trok de netten op als be
lemmerend den aanvoer van het water.
Zijn broeder vond de netten en nam
ze mede naar huis.
De vosscher K. kwam om zijin vangst
op te nemen maar* .viLsch en netten wa
ren verdwenen.
Door de politie zijn de netten in be
slag genomen en van een en ander pro
ces-verbaal opgemaakt.
Zullen ze eu- nu elkaar in o-f er uit
heipen?,
Slaalsbcgrooting 1911.
t (Justitie).
Het voorloopdg verslag omtrent de
Justitiebegrootixig vangt aan met een
huldebetuiging aan den afgetreden mi
nister Nelissen en een verklaring van
leedwezen wegens de reden, waarom hij
is afgetreden: geschokte gezondheid.
Wij: ontleenen voorts aan dit staats
stuk
Het optreden van den nieuwen mi
nister werd door vele leden met inge
nomenheid begroet, vooral omdat zij
van hem bescherming van de moraliteit
verwachten en weerstand legen den aan
drang tot uitbreiding van de departe
mentale bureau's.
Uit de zinsnede in de troonrede, die
spreekt van de reeds ingediende wets
ontwerpen, meent men te mogen opma
ken, dat de minister te dien aanzien
do plannen van zijn voorganger heeft
Overgenomen. Men vroeg naar het werk
plan van den minister en met name
do plaats, die daarin door de admini
stratieve rechtspraak wordt ingenomen.
Ons strafstelsel werd tegenover zwa
re misdrijven en gevaarlijke misdadi
gers te zwak geacht.
Eeraigio ledien bleken teleurgesteld, dat
de oneerlijke concurrentie slechts ci
viel-cn niet ook strafrechterlijk zal wor
den bestreden. Anderzijds wcrdi echter
gevreesd voor benadeeling van de eerlij
ke concurrentie', wanneer de oneerlijke
al te fel wordt bestreden, i i
Mcxi vraagt naar de ervaring om
trent de werking van het arbeidscon
tract en de resultaten van des heeren
Staalmans onderzoek naar de gedwon
gen winkelnering.
Verschil van meening heersehl over
het geoorloofde om het artikel in de
Amsterdamsche politieverordening, dat
kennelijk waakt tegen baldadigheid, aan
(e wenden tegen feiten, die eigenlijk on
der het „posten" behooren cn die van
rijkswege worden gestraft.
Gewezen werd op de bizonder groo-
tei criminaliteit in katholieke streken.
Men stelle daartegenover, dat op het
punt van recidive en van de criminali
teit van jeugdige personen de zuide
lijke provinciën weer gunstige statis
tieken vertoon en.
Geklaagd werd over de vaak te uit
voerige rechts vers lagen in de pers om
trent zaken als de moord te R-enkum.
Men vreesde voor navolging en vroeg
hoe het komt, dat de pers soms van
stukken kennis draagt, die alleen de
justitie mag hebben, zooals de brief van
den verdachte in bovengenoemde zaak
aan den vader- van het slachtoffer.
Sommige leden betoogden, dat de wij
ze van optredien van het openbaar mi
nisterie en van de rechterlijke macht in
het algemeen dn den laats ten lijd meer
malen van dien aard is geweest, dat het
rechtsgevoel niet werd bevredigd. Zij
ooideelden het hun plicht daarop in
de Volksvertegenwoordiging de aan
dacht te vestigen. Gewezen werd op de
Papendrechtsche en Tubbingsche zaken.
Tegen deze beschouwingen kwamen
andere leden met kracht op. Zij betoog
den dat voor de algemeen© Stelling,
dat de rechterlijke macht m et met on
partijdigheid haar zaak vervult, aller
minst grond bestaat.
Sommigen meenden, dat onder de za
ken waarin het optreden der rechter
lijke macht valt te misprijzen, ook mag
worden gerangschikt de vervolging van
den uitgever Sijthoff wegens btleediging
van mr. Slab'. Andereln waren het echter
met deze beschouwingen niet eens.
Enkele leden meenden dat zich in
den laatslen tijd feiten hebben voorge
daan die er op wijzen, dat niet altijd
biji de politie voldoende gevoel van ver
antwoordelijkheid bestaat.
Men zou gaarne vernemen of de po-
liticlo es tanden te Papendrecht naar mi
nisters meening nog te wenschen over
laten.
Sommige leden pleiten voor uitbrei
ding van de politie ten plattelande in
het algemeen.
Gevraagd werd *s ministers gevoelen
over het denkbeeld eener traktements-
.verhooging voor de Rijksveldwachters
die het politkdipioma hebben verwor
ven en naar de uitkomsten voor liet
door 's ministers ambtsvoorganger toe
gezegde onderzoek naar de mogelijkheid
van Iraktementsverhooging voor de bri
gadiers-titulair.
Drankbestrijding in da Rijkswerkin
richting ein.
Gevraagd werd of er voldoende voor
wordt gezorgd dat de verpleegden in
de rijkswerkinrichtingen door lectuur
enz. worden onderwezen in amti-akolio-
lisehen zin.
Onrustbarend achlte men de stijging
der kosten van het Rijkstucht- en op
voedingswezen.
Opgekomen werd legen hef plan om
aan de gestichten te Amersfoort en te
Aveieest vaste geestelijken te verbinden.
Men vreesde daarvan het ontstaan van
ongewenschte verhoudingen.
Coufesisionecle opvoeding moest niet
door staatsambtenaren worden gegeven.
Deze mecniing bleef echter niet onweer
sproken.
«4
De piiesterjacht in Portugal. Het
te Opoalo verschijnende blad „A. Pala-
vra" geeft nog een aantal nieuwe bij
zonderheden over de lage behandeling,
die da te Lissabon gevangengenomen
priesters van de republikeinen te onder
gaan hebben gehad.
Zoo schrijft het blad o.a., dat men dc
priesters met tientallen opslöot in za
len waar de eenvoud'gste voorschriften
va» hygiëne niet wenden toegepast. Om-
te slapen hadden zij plankeu; om te
eten een etensbak; alle verbinding niet
de buitenwereld was hun ten strengste
verboden', al was het om levensmid
delen le koopen. Den zieken weigerde
men de minste zorg, die toch door
hun toestand werd vereascht
Op zekeren avond deelde een der
revolutionaire voormannen, na een
woeste rede tegen de gevangenen paters
als legen een „schande voor de be
schaving" gehouden te hebben, hun me
de, dat zij den volgenden morgen zou
den gefusilecrd worden. De priesters
bereidden zich ernstig tot den dood
voor, en spraken een generale biecht.
Maar het bericht was valscb. het was
"maar" een domme en wreede grap.
Nooit zullen, zoo schrijft het blad, di?
gevangenen van Campolide, die dagen
van doodsangst vergeten, s
Als een ander voorbeeld van bet
schandelijk optreden der republikeinen,
era tevens als een bewijs hoe weinig
gezag de nieuwe regeering had, haalt
het blad nog aan hetgeen voorviel met
den priester J3enevenuto de Souza te
Limoeiro. ij
De geestelijke was de uitgever van
veascliillcnie Katholieke propagandis
tische bladen cn brochures en werd
dooi' de republikeinen reeds lang als
eera gevaarlijk vijand beschouwd. Men
overviel hem bij- het uitbreken der revo
lutie in zijn woonplaats, waar hij met
zijn tachtigjarige moeder woonde, wel
ke hij onderhield.
Ondanks de decreten van de voorloo-
pjge regeering, waardoor het huis on
schendbaar verklaard was, we d hij
toch in zijn huis aangevallen en door
een troep soldaten naar Limoeiro ge
bracht. Daar hij. aan een ernstige kwaal
leed! kreeg hij bij zijn overbrenging he
vige koorts. Bij de lichamelijke kwelling
voegde zich nog de mureele, deer zich
gescheiden te zien van zijn moeder,
wier eenig kind en eenige steun hij was.
De priester is nog steeds in de ge
vangenis. 4)
De geestelijke heeft daarenboven nooit
tot een of andere orde behco: :i. maar is
steeds seculier priester gebleven; hij
heeft geen enkel misdrijf begaan cn
geen enkele besehuIcLiaiiw is t cn ire
ingediend'
Een zwijger. In BeJnv. i: b r, c u
plaats in den Noord-Amerika. s I> n
staat New-Ycrsey, is onlangs een m u
op 67-jarigen leeftijd over.cd.n die i
31 jaar niet meer gesproken h- .i en
toch niet stom was!
Talrijke doktoren hebben dit geval
onderzocht, doch het is voor hen en
raadsel gebleven. Zijn eeuwig z
en zijn nietszeggend lachje vc
geleerden.
Hoffmann, zoo heette de-o z i,
was een van de vijf zoneu n c-a
wclgestelden pachter.
Toen hij 30 jaar werd ko lit bij een
eigen huis, terwijl hij zich een sp-.n
schimmels aanschafte, dat zijn g oobian
trots uitmaakte. Dc jonge pa in er hield
van gezelligheid en was in den geheeieu
omtrek van Bodminster bemind o.u zijn
vroolijk cn open karakter-.
Doch het ongeluk vervolgde Hoffman.
Hijl verloor zijn boerderij en zag zi. h
teil laatste ook gedwongen zfiju be do
lievelingspaarden te verkoop en. Uit
was de grootste dag.
Ontroostbaar en plotseling geheel door
hef verdriet veranderd, blee. de arme
pachter in bed liggen, keerde zijn ge
laat naar den muur en weigerde te eten.
Ook sprak hij geen woord. Van- dit
oogcnblik dateerde zijn zwijresi. Daar
honger gedreven nam hij eindelijk v 1
weer voedsel tot zich, doch bfecf in
bed liggen.
In al die jaren van zijn zwijgen werd
de merkwaardige zieke door een zus
ter opgepast. Even voor zijn dood wil
de hij een paar afscheidswoorden tot
zijn trouwe helpster richten, doch hij
vermocht slechts eemge onsamenhan
gende geluiden uit te stooten. Het lan
ge, vrijwillige zwijgen had hem het
spreken doen. verlccrcn.
Ir-
Als ik mij niet bedrieg', heb
ik daar, wait ik zoek. zeide iiij,
terwijl hij een blik sloeg- op- oen
los blad, (dat met- een speld a,an
do bladzijde van het 'register .was
vastgehecht. --.
Half luid las bij.
F;rmy. Jeanne Fortier r
yv_ Lucie.Juist-, dat- is liet»
Ik heb Viet 'lang behoeven t-s zoe-
'ken.(Waarom zou ik liet over-
schrijven? ik zal "hot stuk zeil gc-
yen. -
i En nadat bij het losse blad van
de speld ontdaan had, vouwde hij
zonder liet .zelf geheel ep al gele
zen te hebben. .js-Essrijf»
Zocdva. hij dit gedaan had, sloot
bij het register, bracht hot op zijne
plaats, gang .den slcute-l van het ar
chief naar den huisbewaarder terug-
Crn en betrad zijn bureel
.Ondertussciben liep1 Geide Soli-
veau, langzaam door do Gro-ot-e-
h tra af. waar hij nwfc veel aandacht
(do uithangborden der winkels, die
juist geopend waren, bezag- i'*f
N a ongeveer honderd passen g->
loopen te hebben, bevond bij zien te
genover nummer 74, den winkel
eener modemaakster.
Ovide ging binnep.- .v., - -»•
Eene deur achter in den' winkel
werd geopend ep juffrouw Delion,
een vrouw van .ongeveer vijftig ja
ren mét een zeer verstandig gelaat,
verscheer
Ovide ging recht zijn doel af.
Gij "hebt- hier vroeger gehad,
zeide hij, cêr.e winkeljuffrouw,
Amanda Rég'aany geheet-en
Ja mijnheer. een meisje met
j een gunstig voorkomen, maai' een
treurig schepsel.
De schijn bedriegt ons dikwijls,
juffrouw! Amanda Régamy. heeft
u bestolen, niet waar?. .S'|
Voor duizend frank leant..-
Ep zij heeft beloofd, u, te be
talen 'V
Ja',' mijnh'eeE.TT Echo belofte,
die- zij tot heden niet 'gehouden heeft,
Maar ik za-1 ha.ar daaraan doen den
ken! Ik heb haar een jaar uitstel
g'Aguven Zoodra de laatste dag van
dat uitstel voorbij is en die dag nai-
diert, zal ik ..-eene aanklacht indie
nen bij den procureur der Republiek
en zal ik haar do-en aanhouden. Ik
weet-, dat zij te Parijs bij- pen-5 mo1-
demaakster is..De politie, zal
baar spoedig" genoeg .vipden a THgt
is een gevaarlijk schepsel 1
Zij heelt schriftelijk beke-nb
dat zij den diefstal gepleegd heeft
Ja, mijnheer, zonder dat had
ik haar dadelijk doen aanhouden
Met dat stuk heb1 ik ha,air in mijne
macht1 Maar gtaat u daapyap iets
aan, mijnheer
Zeer veel zei i's' Het is juist
die bekentenis, welke ik u, verzoek
mij te ge-ven-
Juffrouw Delion deed een stap
achterwaarts,
Stel u volkomen gerust, juf
frouw. Ik zou dat stuk niet vra
gen, als ik daarop geen recht- had.
Ho-ezoo
ïk kom u betalen.
Gij brengt m-ij de duizend
francs, 'die juffrouw Am,an,da; mij
schuldig .is
Ja.
Met een jaar rente daarvan
Indien gij dit eisc'ht juffrouw,
zal ik ook de rente betalen.. icJ.
Zeker eisch ik dat'.-
Gij z'ijt in uw recht), w. De in
trest tegen vijf p-cr .honderd be
draagt vijftig! frank, -.t Ik moet u
dus duizend ejn vijtig frank ter hand
stellen'.-. in «f-
Ovide nam; uit- zijne portefeuille
een briefje van duizend francs, haal
de zijn beurs- te voorschijn', nam
daaruit twee- goudstukken van twin»
tig! en een yan tien: francs', legde
al dit geld' öp de toonbank en 'zeide:
tantie te geven, ten-evens de bicken-
ten is van juffrouw Amanda;. 3
Dadelijk, mijnheer. .-
Juffrouw Delion schreef een be
wijs van betaling: en ging de door
haar gewezen winkeljuffrouw onider-
teekendo schuldbekentenis halen
'Ovide las dit stuk, sitak het; in
zijne portefeuille bij de twee valsehe
wissels van Duche-min, groette juf
frouw Delion, keerde naar het ho
tel „De Ooievaar" terug en bestelde
een ontbijt voor twee o-ersonen.
Dat ontbijt moest ju.isb te elf uur
klaar zijn-
Vervolgens begon bij de nieuws
bladen te lezen, t-erwiji hiji wachtte
op de komst van den jongen beambte
van 't gemeentehuis'.
Deze laatste li,a,d aan den hoofd
beambte toestemming verzocht en
ook gekregen, .om zich te verwijde
ren.
Toen het elf' uur sloeg, trad hij
bij Ovide in het kleine zaaltje, waar
zij1 den yoxigen dag ontbetgnj had
den.; i i -
"Alles in orde?, vroeg de P.arij-
zieinaar.-
Ik' heb, Vat gij wehscht', ant
woordde Duchëmin,
Hij vervolgde-, terwijl hij h'e-t kost
bare- stuk uit- 'den zak ha,aide:
Ziehier het proces-verbaal zielf
van de verklaring van juffrouw.
Frerny, door mijn oom ia znjin© hoe
danigheid als burgiemeester opa haar.
handteekeni ng .te wfttjbjjgeini!. bhdêb
'teckend en gestempel-d met h;et ge
meentezegel.
iOyi.de p.anx, gretig het papier en
las
„Ik Mathurine Ere my, te Joigny.
departement yan de iYonne, na aan
den burgelneester van JoigJny, den
heer Raoul Ducliemin, verklaard tic
hebben, dat een kind van het vrou
welijke geslacht, bij- mij besteed den
;L2en April 1861, te mijnen laste- is
gelaten door de moeder, J eanne Eor-
tiei*, die aangehouden cn later ver-
toord-eield is voor verschillende mis
daden', heb van den heer burgemees
ter v-ergunning gekregen het boven
genoemde meisje te brengen in het
'vondelingeng-estioht te Parijs, het
geen ik ten uitvoer heb gebracht den
Gen April van het jaar 1862; zie
hier de aanwijzingen, die la,ter zou
den kunnen dienen om het kind te
herkennen, indien de moeder of een
ander; belangstellende haar opeischt,
Deze aanwijzingen zijn ook inge
schreven in het register, van li^fc
.VQiid-e-lingfengestichf 1
„Met het kind is afgegeven1
„lei. Een hemd, gemerkt, Ji F.
„2e-, Eten borstrokje, id,
„3e. Eten paar kousen, id
„4e;.: Eten mutsje, id
l,5e. 'Eten wallen .omslagdoekje
„Ge., Een katoenen dek-em;1:
„7e.: Een wollen deken-
„8e. ,Twce luiers, gean-erkt' J! F.
;,Eijzondere^kentcektenejngden!.!
viafe het kind.: Ehcj.eX»
.Ovide, die schijnbaar zeer kalm
was, doch wiens schitterende oog en
zijne groote- vreugde verrieden,
vouwde het papier dicht en stak
het in den zak, v -u;
Ik dank u wel, mijn vriend!
zeide hij vervolgens. ■■■*-*$
- 'Poen de kol'fjoiiuisbcdicndo feoffiej
likeuren en sig-a ren gebracht had,
haalde Ovide zijne portefeuille te
voorschijn, legide die pp- tafel en
opende haar.
is twee duizend frank,
die gij noodig- hebt, niet waar?
vroeg hij aan Ducliemin. -
Ja, mijnheer.
[VYielnu hier zijn zij.JVfj zijn
elkaar .niets meer schuldig.
Terwijl Soliveau het voorafgaande
z'eide, reikte hij den jongen beambte
twee briefjes yan duizend frank
over.
Mijnbeer, riep de laatste vol
dankbaarheid uit, noem mij den
naam v;a|n den edclmoedigen rgapi,
die mijn redder is geworden'. ..;v-;r
Ik ben baron Arnold de Reis,
antwoordde Ovide glimlachend
Die.n naam zal ik nooit ver
geten^
.Ik heb- u 'dezen dienst- Vevve-
zen....; gij hebt er mij ook een be-
yvezten. Neg pens; ;wij zijn elk^x?
niets üchaïdia*..
(tywdtlïêrvoigd)
