Na misdaad, Yergelding.
~BUI TE IN LA N D.
BINNENLAND.
NIEUWS ÜIT DEN OMTREK.
Katholieken en Protestanten
in Hmntwijk.
STADSNIEUWS.
Voorhout'sch Allerlei.
jPËUILLeTON.
KNUL
De jonge man nam, eea séosl-
L#at mij u sllerécrst bedanken,
begon Paul Hc,rma;.tÉ_
(Wordt vervolgdJ
HIEUWE NAARLEmSCHE COURANT SJri"-
lossing. Velen zijn er die ernstig mee
gaan, doch ook de personen wien het
onmiddellijk aangaat, dienen het alge
meen belang nu te laten gelden boven
hun eigen persoon, misschien ook hun
eigen meening.
En dat verwachten wij dan ook van
hoogstaande mannen als zij, in het be-
belang van de eenheid en goede ver
standhouding der Noordlwijksche be
volking.
De Cliincesehe exnmcnburclit. De
Fransche geleerde prof. Lannelongu,
geelt in de ;,Hevue Scientitique" een
berichtover zijne reis, die hij kort
geleden door China gemaakt heeif.
Onder de zonderlinge inrichtingen,
waarvan hij beschrijvingen geeft, be
vindt zich ook de hooidbarcht der Chi-
neesehc examenwoede, het gebouw te
Nanking, dat de Chineeschc student met
trotsch opg, seven hoofd verlaat, wan
neer hij voor zijn examen is geslaagd,
waaruit echter de „gezakte" met gebro
ken moed terugkomt. Dreigend en ge
weldig is deze folterkamer des geestes.
Het reusachtige gebouw heeft ecne op
pervlakte van 8—10 hectaren en is door
liooge muren omsloten. De ingang is
een groote poort en gaat men hierdoor,
dan staat men voor een soort triomf
boog. Daarachter verheft zich een twee
de triomfboog en eindelijk komt het ge
bouw, dat als examenlokaal dienst doet.
Rechts en links wordt het geflan
keerd door kleine paviljoens, die die
nen lot verbranding van papier, zin
nebeelden van de vergankelijkheid van
allen mensehelijken arbeid.
Vanuit het midden gaan evenwijdige
cirkelbogen uit, waarlangs zich kleine
cellen bevinden, waarin de eandidaten
hun examenwerk moeten afmaken. In
de enge gangen lijken deze cellen, die
1.20 M. diep, 1 M. lang en 1 M. hoog
zijn op kerkers in een zonderling inge
richte gevangenis.
17000 cellen voor 17000 ongelukkige
eandidaten! Twee dagen en drie nach
ten moeten zij het tusschen ic muren
der cel uithouden.
Er bevindt zich slechts tan tafel en
een stoel, er is geene gelegenheid om té
rusten.
Het eten wordt hun uit de keuken
van den burcht verstrekt. Scherpziende
examinatoren wandelen in de gangen
om bedriegerijen te voorkomen en na
verloop van den vastgestelden tijd het
examenwerk in ontvangst te nemen.
De dagen van deze stichting, die an
derhalve eeuw lang zoovele zware zuch
ten gehoord heeft, zijn nu echter geleld.
De schoolhervorming, die in China
steeds meer vorderingen maakt, begint
ook ingrijpende wijzigingen aan te bren
gen in de wijze, waarop de examens
worden afgenomen en de toekomstige
Chinecsche studenten zullen dus ver
schoond blijven van zeer onaangename
plagen, waarbij hun nachtrust op het
spel komt te staan.
Ontploffing door sneeuw. Te Li-
vet, nabij Grenoble is in een fabriek
van chemische producten een door
sneeuw vochtig geworden lading carbid
ontploft. Daarbij zijn 5 arbeiders ge
wond, waarvan 3 cloodelijk.
Aardgas-vlammen. De brandweer
van Hamburg is er eindelijk in geslaagd
de aardgas-vlammen bij Neuengamme
waarvan wij onlangs melding maak
ten te blusschen, maar men heeft ze
terstond weer moeien ontsteken, omdat
het uitstroomende gas gevaar voor de
omgeving opleverde. Men zal binnen
kort de vlammen nogmaals blusschen,
nu de mogelijkheid daarvan althans be
wezen is en dan het boorgat met een
ijzeren deksel afsluiten, totdat het on
derzoek naar de bruikbaarheid van het
aardgas is afgeloopen.
Misplaatste teerhartigheid. In den
Amerikaanschen staat Maine is aan den
oogst voor duizenden dollars schade toe
gebracht door grijze eekhoorntjes. Op
sommige plaatsen zijn de korenvelden
geheel en ai afgevreten en het regent
bij de regeering verzoekschriften om
verlof, het schadelijke wild le mogen
dooden.
Twee jaren geleden is in dien staat
een wet aangenomen, die het schienen
op grijze .eekhoorntjes verbood. Hei ge
volg is geweest, dat de knaagdieren zich
buitengewoon sterk hebben vermenig
vuldigd en thans een ware ramp zijn
geworden voor den landbouw. De boe
ren, die indertijd de regeering hadden
verzocht de lieve diertjes te beschermen
hebben thans groote spijt van hun teer
hartige opwelling en zouden nu niets
liever zien, dan dat zij met één slag
verdelgd werden.
Do Koningin als fotografe.
Aan iemand, die een eikensJiillers-
gezin in de Veluwsehe boschjes bezocht,
vertelde de vrouw, met groote voldoe
ning, dat de Koningin onlangs, bij een
rijtoer door de bosschen, ook bij hen
was gekomen met een hofdame en een
kijkje in de hut had genomen. De
Koningin was niks niet grootsch ge
weest, maar had vriendelijk niet hen
gesproken en een portretje gemaakt van
de kinderen. Of zij wel zeker wist,
dat het de Koningin was geweest? Ja
wisse, want toen de dames weer naar
liet rijtuig waren gegaan, was er een
lakei gekomen met een geschenk in
geld en de boodschap: Van de Koningin.
Een paar dagen later waren er eenige
„portretjes" in mooie lijstjes gebracht,
waarmede zij zeer in hun schik wa
ren en die zij hun leven lang zouden
bewaren als een herinnering aan dit
voorname bezoek. Daar zij er verschei
den exemplaren van had, was de vrouw,
op ons aandringen bereid, er een van af
te staan, dat men in „Buiten" gerepro
duceerd vindt.
Twee andere kiekjes, eveneens door
II M.. de Koningin genomen, ontving
het tijdschrift van een eikschilder uit
Uddel, die verderop in het bosch met
zijn gezin aan het houten was en gn
een dergelijke hut als de straks beschre
vene huisde. Ook deze menschen wa
ren opgetogen over de vriendelijkheid
en de mildheid van H. M. de Koningin.
De plaats niet.
Een deel der Tweede Kamer toont
steeds meer neiging tot de rutniek
„Gemengde berichten". Het verslag
over het hoofdstuk Binnenlandsche
Zaken behoort haast geheel tot deze
rubriek. Hier heeft een burgemees
ter erneven gedaan, daar een veld
wachter, ginds een onderwijzer. En
voor al die snertzaakjes staan Ka
merleden met zware redevoeringen
klaar.
Wat moet het voor een minister een
kwelling wezen, al die futiliteiten
te onderzoeken, zegt het „D. v. N.".
Wat een desillusie voor iemand,
die met plannen in zijn department
gekomen is, en de groote lijnen niet
meer zien kan door de stapels ge
mengd kleingoed, welke men voor hem
heeft opgetast.
En de Kamerleden, die de minis
ters het meest plagen, roepen het
hardst, dat er weinig wordt uitge
voerd.
Een voorbeeld van de grenzen-
looze lichtzinnigheid, waarmee som
mige Kamerleden de ministers staan
te plagen:
De heer Ketelaar heeft onlangs een
krakende rede gehouden tegen de
weigering van het Departement van
Koloniën om twee dames, die het
grootambtenaarsexamen voon den
Indischen dienst hadden gedaan uit
te zenden naar Tndië.
En wat blijkt nu?
Dat die dames niet bestaan!
Wel heb1 -< e jong*, uames een
paar jaar geleden deelgenomen aan
het toelatingsexamen voör candid.-jat
Indisch ambtenaar (dus 't begin van
d. studie voor Indisch ambtenaar)
en zijn voor dat examen geslaagd.
Maar zij hebben die studie niet
doorgezet en werken sinds lang te
Leiden in een ander vak.
Zou dit geval de kleingoedhande-
laren der Tweede Kamer niet tot be
zinning kunnen brengen? Waarom
doet men zulke zaakjes niet aan het
Departement af? Of stelt desnoods
een vraag?
De Kamer is, dunkt ons, de plaats
rikt, en -de Kamerleden zijn niet ge
roepen om bijzondere gevalletjes van
particulieren aard af te doen.
Een wiskundige aardigheid.
Een ambtenaar aan dc Duilsche Rijks
bank heeft ontdekt, dat men 1000 Mark
stukken over 10 zakken zoo kan ver
deden, dat men elke betaling tot 1000
Mark kan doen, zonder één zak te ope
nen. Ze moeten dan als volgt worden
verdeeld-
1
2
4
8
16
32
64
128
256
489
1000
Wil men bijv. 777 Mark betalen, dan
neemt men de zakjes 489, 258 en 32.
Wij vonden deze „aardigheid" in het
„Kath. Schoolblad" en willen wel ge-
looven, dat een ambtenaar der Duit-
sche Rijksbank haar heeft ontdekt, maar
dan heeft hij toch sleehls gevonden,
wat onder wiskundigen reeds lang be
kend was. 't Is eenvoud:g een toepas
sing van de stelling: Ieder even getal
kan beschouwd worden als de som van
eenige machten van 2.
Indien men aan bovenstaande getal
len den naam gram geeft, kan men zeg
gen, dat met 10 gewichten elk aantal
grammen van 1—1000 is af te wegen.
Dat kan men ook, en gemakkelijker
doen met 12 gewichtjes, wegende 1, 2
3 4 10 20 30 40 100 200 300 en 400
gram.
Men. kan het ook met 7 gewichtjes
doen, als men die een zwaarte geeft
van 1, 3 9 27 81 81 243 636 gram, maar
dan moet men de gewichtjes zoo noo-
dig over beide schalen verdeelen. Zoo
kan men bijv. 500 gram afwegen, door
op de eene schaal te zetten 636-|-81-p
27 gram en op de andere l-j-243 gram.
Aan liefhebbers van wiskundige stu-
dieën onder onze lezers zij het opgedra
gen, van deze stellingen het bewijs te
zoeken.
(De School.)
Nog altijd vermist. Zes politie
agenten, vergezeld van spéurhonden,
hebben de Gaandersclie bosschen af
gezocht, daar men vermoedt, dut zich
daar de sedert 18 Juni j.l. vermiste
Ernst Josefsoliu, uit Bannen, op-,
houdt. Een vrouw, die Zondagavond
uit de kerk kwam, zou hem hebben
zien loopen, waarop hij zieh snel ver
wijderd had. In de bosschen werd
eenig ondergoed gevonden.
BENHKBBORK.
„Het [Witte Kruis". In de
Maandagavond gehouden vergade
ring van de aideeling 'Bennebroek
en Omstreken der N. IIoll Veree
niging „Het Witte Kruis" in het
Café Graaf Floris te Vogelenzang
werd na de opening en voorlezing
der notulen verslag uitgebracht door
de afgevaardigde naar de buitenge
wone algemeene vergadering gehou
den te Amsterdam op 17 Mei jl die
was uitgeschreven door de N. JHoll
Vereeniging „Het [Witte Kruis"
over het aanvaarden van ecu legaat
geschonken door wijlen van Malree
te Maarseveen bestaande uit de
Villa Vechtoever geheel gemeubi
leerd en eene som van 150.000 tot
instandhouding van dit gebouw en
in te richten voor verplegingsoord
voor zieke en zwakke pleegzusters
uit de provincie Noord-Holland
Er werd besloten dit legaat te
aanvaarden en het Hoofdbestuur dit
gebouw zal inrichten naar het ver
langen van den erflater, waardoor
dan ten hoogste 15 verpleegden kun
nen worden behandeld
Op voorstel van de afdeelingen
Limmen, Castricum en Heilo werd
besloten dat wanneer vcrplegingszus-
ters noodig waren deze door de afdee
lingen konden gevraagd worden uit
alle steden van Noord-Holland, zoo
dat deze af deeling b v een verpleeg
ster uit Haarlem kon aanvragen en
deze niet altijd uit Amsterdam be
hoefde te komen.
Na eenige vragen en inlichtingen
werd de vergadering gesloten,
VOORHOUT.
Zoodra de Lcidschc gemeenteraad'
toestemde in. het crediet benoodigd voor
den aanleg van een geleiding van elec-
trisch licht in de kom der gemeente
Voorhout, toog men aan het werk en
binnen een week lag de kabel al op zijn
plaats. Wij gaan vooruit! Wie had dat
nu zoo spoedig van Voorhout verwacht.
Het zal andere plaatsen nog den loef
afsteken, omdat die het maar met gas
moeten doen, en wij, wij krijgen het
allernieuwste: electrisch licht. Toch hoe
ren we nog al eens de opmerking ma
ken: hadden we het maar zoover met
gaslevering gekregen dan hadden er
meer van kunnen profiteeren. Voorden
gemeenteraad was echter deze manier-
de gemakkelijkste, want hij neemt nu
hoegenaamd geen verantwoordelijkheid
op zich.
Voorloopig komt de geleiding niet ver
der dan tot de spoorhalte, en kunnen
de daaronder wonenden bij de meer
bevoorrechten eens een kijkje nemen
hoe het voldoet en als dit het geval is
dan zullen ze wel een petitie op louw
zetten om ook er van ie profiteeren,
hoewel er kans bestaat dat het dan
wel weer wat duurder worden zal. Bij
het verleenen der concessie had men
daar wel tekening méde mogen hou
den en er de voorwaarden naar kun
nen stellen.
Met dat alles zal onze mooie dorps
kerk spoedig hel verlicht kunnen wor
den. Het nieuwe orgel zal gedreven wor
den door het allernieuwste systeem. De
nieuwe vloer is geheel gereed en tus
schen twee haakjes het is een praehi-
vloer. Het koor gerestaureerd; wij gaan
vooruit, alles up-to-date.
Ook op het gebied van vereenigingen
gaan wij vooruit. Is daar do Boeren
leenbank (hij mocht eigenlijk wel Bloe-
mislenleenbank heeten) geen sprekend
bewijs van. Door de voordeelen die
do Bank haren leden biedt is haar
groeien en bloeien op gelijken voet ge
gaan met dat barer leden en al dreig
de ze eenige jaren terug te verzwakken,
met forsche hand is aangegrepen, hei
kwaad hersteld, het goede verbeterd en
nuhaar bestaan is nauw verbon
den met dat van vele harer leden ler-
wiil weer andere naast een solicde geld
belegging zonder verder risico him eve-
naasten helpen aan goedkoop geld- of
crediet.
Het is niet alleen de Boerenleen
bank die bloeit. O neen. Zien wij maar
eens naar de R. K. Kiesvereeniging hier.
Bijna elkeen die kiezer is, is ook lid
van deze vereeniging en dat die mannen
ook weten wien zij stemmen moeten
voor de 2e Kamer of Prov. Staten, dot
hebben ze al dikwijls genoeg bewezen.
Hoe ze dat hier aangelegd hebben om
zoo'nsterke vereeniging te krijgen? Wel
dat is gauw genoeg gezegd. In de voor
jaarsvergadering zorgde zij steeds voor
een flinke verloting en het resultaat is
goed geweest.
Nu kwamen er leden niet om de
politiek maar om de kans een of an
der voorwerp te winnen, maar juist
daardoor kwamen zij toch onder het
gehoor. Door liet nuttige nan het aan
gename te paren heeft het Bestuur
steeds getoond den juisten weg te be
wandelen. Dit is al zoo van jaren her en
werkt uitstekend.
Wij gaan vooruit heb ik al gezegd.
Dit is ook zoo op het gebied van de
bollenteelt. Worden ze niet gezocht ide
bollen geteeld op Voorhoutsch gronden
Heeft do afd. Voorhout van Bloem
bollencultuur geen succes gehad met
haar perk op do Haarlemsche tentoon
stelling? Daar verwierf zij toch een cere-
prijsI Het gaat niet aan uit de school
te klappen, maar toch zal den leden
van die vereeniging een aardige ver
rassing bereid worden voor de e.k. ver-
Wij hebben al eenige malen gespro-
ben over de befaamde „Noordwijksche
kwestie," waar de antipathie tusschen
de verschillende partijen, en het drijven
van enkele kopstukken gevaarlijke ver
houdingen heelt in het leven geroepen.
Er is aanleiding voor ons, op deze
zaak terug te komen.
En wel omdat de heer Wilhelm Wil
helm Tapoenbeeb, die het badhotel van
Noordwjjk aan Zee beheert, in een der
jroole liberale biaden aan bet schrijven
is gegaan over deze kwestie.
Op zichzell zou dat geen reden nog
zijn om te spreken, want nieuws staat
er in dat stuk van den lieer Tappen-
beck, die den wintertijd blijkbaar ge
bruikt om verschillende bladen en
blaadjes niet zijn proza te begiftigen,
niet!
Doch van den anderen kant zijn er
er sommigen beweringen i;i opgenomen,
die niet onweersproken mogen blijven.
De heer Tappenbeck maakt zich tot
tolk der Noordwijk aan-Zceers tegen
do Noordwijkers, zou men denken?
Neen: tegen de Katholieken!
Hij poogt cn dat is het hatelijke
van zijn optreden do kwestie bad
plaats contra dorp te gaan omzetten
in. eene: protestanten contra' katholie
ken.
Hij stookt, en port het vuurtje van
godsdiensthaat aan.
Hij is de man, die in advertentie
plaatste om een tuinman, die kiezer
moest zijn en genegen tegen de
katholieken te stemmen!
Hij is dc man, die in de „N. R. Ct,"
tegen de Roonischen scheldt, praat
van „geestelijk juk" en ongehoorde
dwingelandij," en die in een plaatselijk
krantje aandringt om elkander de broe
derhand te reiken!
Deze heer Tappenbeck (Wilhelm)
zou beier doen, eens te kijken naar
de toestanden in „das Deutsche Vater-
land," waar de katholieken en Protes
tanten broederlijk naast elkaar voort
leven. dan hier in het hartje van Hol
land ruzie te komen stoken tussehea
Nederlanders en plaatsgenoolen 1
En niet alleen, dat de heer Tappen
beck stookt en „hetzl" legen de katho
lieken, hij kent blijkbaar niet de
feiten en de toestanden en bazelt de
liberale lezers van de „N. R. Ct." wat
voor, dat met de waarheid in strijd
is.
Immers: de Noordwijkers van allen
dag weten heel goed, hoe de katho-
'ieken ernstig aan het werk zijn om
betreurenswaardige geschillen die er he-
aas bestaan, en die niet alléén aan de
katholieken te wijten zijn maar ook
door de veeleisehendheid en den druk
van invloedrijke liberalen zijn ontsiaau,
op te heffen.
De zaken bijleggen en zelfs den Pro
testanten vrijwillig méér invloed in ge
meenteraad en college van B. en W.
geven ziedaar de politiek van katho
lieke zijde.
Dat alles kon de heer Tappenbeck
weten.
Maar hij oreert liever over „het
zware geestelijke juk".... terwijl wij hem
sommeeren om ook maar één feit aan
te halen, waaruit blijkt dat de Eerw.
geestelijkheid van Nooidwijk zich met
de politieke kwestie daar ter plaatse
heeft ingelaten!
Wij hebben vroeger al herhaaldelijk
gezegd, wat in onze oogen de weg is
om tot vrede le komen in Nooidwijk.
Het geschrijf van den heer Wilhelm
Tappenbeck kan daarbij veilig in de
prullemand worden gedeponeerd. Het
zou alleen dienen kunnen als betoog,
hoe de belangen der badplaats-Noord-
wijk aan Zee blijkbaar moeten lijden
eronder, wanneer papenvreters en een
zijd.; gen als de opsteller der befaamde
advertentie in het „Weekblad voor
Bloembollencultuur" daar de lakens uit
deden.
Wat echter dan de kwestie zelve be
treft, hopen we op een spoedige op-
114)
Lucien weigert u niet geheel
en al, zeide hij levendig; hij maakt
eene 'opmerking, die mij volkomen
juist toeschijnt, De vriendschap
legt plichten op. Hij heeft enkele
zijner Zondagen noodig, om zijne
vrienden te bezoeken. [Wij kunnen
hem toch niet al zijn vrijen tijd
ontnemen. Is het zoo niet, mijn
waarde Lucien
De verloofde van Lucie kon niet
anders dan een diep medelijden ge
voelen voer liet jonge meisje
Hij gaf zijn antwoord op welwil-
lenden toon.
Het is in alle opzichten waar,
ia, mijnheer, zeide hij en juffrouw
Marie zal het hegrijpen, ik twijfel
'laar aan niet.
Marie antwoordde op droevigen
toon
Ik begrijp, dat, als ik mijne
vriendschap geef, ik dat doe zonder
bijgedachte, zonder voorbehoud, zon
der verdeeling gereed om vroolijk
alle opofferingen te doen. Dat is,
dunkt mij een plicht,Ik zal trach
ten redelijker te worden en ik zal
mij met weinig tevreden stellen.
daar ik dit wel zal moeten doen
Het medelijden van Lucien ver
dubbelde.
Daar hij niet wist, wat hij zou
antwoorden, bewaarde hij het stil
zwijgen.
De millionair onderbrak
Gij begrijpt elkander volko
men zeide hij opgeruimd Lucien
zal, ik verzeker het u, alles doen.
wat in zijn vermogen is, om u aan
genaam te zijn.
Ge kunt daarvan zeker zijn,
mijnheer, antwoordde de jonge man,
en ik hoop, dat juffrouw Marie daar
aan niet twijfelt.
Marie keerde hare groote oogen,
die vol tranen waren, na,ar Lucien
Lucien gevoelde onder die blikken
eene rilling over zijn lichaam gaan
LVII,
Men kwam aankondigen, dat het
eten gereed was
Bied mijne dochter uw arm
zeide Paul Harmant.
Marie steunde bevend op den arm
van den verloofde van Lucie, om
naar de eetzaal te gaan.
De tafel was met bloemen bedekt
Gij ziet het, mijnheer, mompel
de bet jonge meisje meteen glimlach,
het is heden feestdag voor ons.wij
vieren het feest van uwe terug
komst.
Lucien dacht:
Evenals gisteren mijne welbe
minde Lucie deed, viert zij mijne te
rugkomst met bloemen...B Arm
kind 1 In weerwil van de onmetelijke
teederbeid, die ik zie, die ik gevoel,
waarmede zij mij omringt, kan ik
haar mijn hart, dat geheel en al
Lucie toebehoort, niet geven.
De maaltijd was in 't geheel piet
droevig
In weerwil van haar toestand, was
Marie toch gelukkig, den man, dien
zij aanbad, naast zich te zien.
Trouwens Paul Harmant deed alle
moeite, om den maaltijd vroolijk te
doen zijn en hij slaagde daarin vol
komen
Tegen tien uren nam Lucien af
scheid
Vergeet niet, zeide hem Marie,
dat onze tafel steeds voor u gedekt
wordt
Ik zal daaraan denken, juf
frouw, antwoordde hij;
Hij vertrok
Toen hij zich huiten in de open
lucht bevond, scheen het hem, alsof
een gewicht van zijne horst was af
gewenteld en toch verweet hij het
zich zelf, dat hij den moed niet
had gehad, geheel vrijuit te spreken
[Wat moet er uit dit alles voort
vloeien vroeg hij zich af, terwijl
hij met de hand over "het gloeiend
voorhoofd streek Die toestand is
niet houdbaar.Zal ik niet ver
plicht zijn, dat huis te verlaten en
elders eene betrekking te zoeken
Onze klanten in Bellegarde heb
ben mij inderdaad doen begrijpen,
dat zij mij gaarne in liun dienst
zouden zien,- maar het jaargeld zpu
ontegenzeggelijk veel minder zijn.
Arme Marie!,.. Ik zal haar niet
kwalijk nemen, dat zij mij bemint, ,H
Als ik wegging, zou ik liaar dooden,
Is het niet beter de kwijnende ziekte,
waarmede zij behept is, haar werk
to laten voleinden'?, I:|< Het oógenblik
is nabij, waarin hare liefde geen
beletsel meer voor mij zal zijn
Lucien kwam zeer terneergeslagen,
zonder een besluit te hebben geno
men, te huis,
Hij was koortsachtig, toen hij te
bed ging en kon den slaap piet gat
ten.;
-fh A
Paul Harmant was na Eet vertrek
van hun gast met zijne dochter al
leen gebleven,-
Welnu! 'dierbare lieveling,
vroeg hij haar, z'ijt gij tevreden?
Marie liet droefgeestig .Eet hoofd
op ,de borst zinken.
Ja-, hij is gekomen, antwoordde
zij en ik hen gelukkig* geweest, maar
ik Een het minder, nu ik hém ge
hoord heb. -jg
Minder gelukkig, waarom ra
Al wat gij hem hebt voorgesteld,
heeft hij aangenomenV
Het zijn zijne vrienden piet,
die hij zal bezoeken 1 antwoordde
Marie heftig. Als hij aap eenige jum
per eischen heeft toegegeven, dap
was dit slechts, omdat dit hem niet
in zijn levenswijze stoorde! Hij be
houdt, die, om ze te wijden aan haar,
dis hem van mij verwijdert, die mij
zijn hart ontsteelt.
JaloerscE? riep de millionair
op .verachtenden toon uit,.
Ja-, jaloerscEen waarom niet?
O, vader, gij weet niet, wat er in
niijn hart omgaat en hoe ik innerlijk
lijd. Het is een vuur, dat mij ver
teert en mij slecht-maakt!
Paul Harmant was verschrokken
door do opgewondenheid, waarmede
Marie de woorden had uitgesproken
Bega geen enkele buitensporig
heid, mijn kind! zeide hij tot haar.
Gij weet hoezeer uw leven en uwe
rust mij dierbaar zijn
Marie antwoordde niet
Zij hoog haar hoofd naar haar
vader, om een kus te ontvangen
en ging weg.
Ter-wijl de millionair naar zijne
slaapkamer ging, dacht hij
Ik ben bang voor de eene of
andere onvoorzichtige daad van Ma
rie Ik moet die tot eiken prijs
voorkomen 1 Morgen za,l ik bande-
iep; -_i.
Mh-iV': LIX- i.l:; :a;-
Mario Ei-acht een verschrikkelijken
nacht door, een nacht vol lijden,
een nacht vol tranen, een nacht vol
bedreigingen tegen Lucie, hare me
dedingster.
Zij sliep nauwelijks en toen tegel!
gaderin.g. Het is onnocdig voor zoo'n
vergadering den leden aan te sporen
trouw op te komen (wat men op andere
plaatsen met vette letters gewoonlijk
op de eonvocatiebiljetten vermeld ziet)
hier komen ze (och wel. Dit laatste
moest gezegd kunnen worden van de
vergadering van den Volkshond ook,
maar dat laat wel eens wat te wenschen
over. Het is te hopen dat de leden a.s.
Zondag door naar de feeslvergad-ering
te komen blijk geven in te stemmen
met het streven van $en Bond. want
dat is edel. Ten bewijze daarvan zij
even gememoreerd de tal van nuttige
zaken, die zij reeds ter hand genomen
heelt of heeft help n bevorderen. Maar
daarover later een ander.
Burgerlijke Stand. Getrouwd:
G. van Velzen en C. Romeijn.
Geboren: d. van J. Hermans cn
O. van Eden.
R. K. Gemeente-Werklieden Vereeni
ging.
Maandagavond hield bovengenoemde
vereeniging in St. Bavo hare jaarver
gadering.
In zijn openingswoord herinnerde dc
voorzitter, de heer J. A. v. Seggeien,
aan de H. Mis tot intentie der teden
opgedragen op Zondag 20 November in
de kerk van St.. Jan, ea de algemeene
II. Communie, waaraan door een Hink
aantal leden was deelgenomen. Dc
voorzitter sprak hierover zijn vreug.ie
uit en wekte de leden de woorden wel
ke zij in de kerk vanaf den preekstoel
hadden gehoord en welke zoo juist van
toepassing waren ook op de Sociale Be
weging, steeds in praktijk te brengen,
cn vooral flink uiting te geven aan onze
Katholieke beginselen.
Aan de orde was: Jaarverslag van
den secretaris. De voorlezing hiervan
nam geruime» tijd in beslag. Uit dit
jaarverslag stippen wij hei volgende aan.
lu Januari is een adres aan den Gemeen
teraad verzonden met verzoek eenige
gunstige bepalingen van het he.Jeue
Werklieden-reglement van af 1 Januari
1910 van kracht te doen zijn. Eenlgen
tijd later werden pogingen aangewend
aan de Lichtfabrieken om voor de ar
beiders werkzaam in het driepïocgcu-
stelsel, een betere regeling te verkrij
gen ten opzichte van den rustdag, Dc
organisatie trad bij ontslaggave op. In
verband met de nieuwe loonregeling
werden vele werkzaamheden verricht cn
in een uitgebreid adres de voorstellen
der organisatie aan den Raad toegezon
den.
De vereeniging nam ijverig deel aan
het meer inwendige leven van de R.K.
Vakbeweging, bijzonder als afdecliug
van den Ned. R.K. Gemeente-Werklie
den Bond.
Met verschillende onderwerpen tra
den. dit jaar als sprekers op de heeren
J. A. de Label, alhier en J. II. Heems
kerk van Amsterdam, terwijl op een
gecombineerde prop. vergadering met
den Chr. Gem. Werklieden Bond als
spreker mede optrad de heer die Braai,
raadslid alhier.
De actie tot verbetering van toestan-
don enz. werd op een enkele uitzonde
ring na. steeds gevoerd in combinatie
met de aid. Haarlem van den Chr.
Bond van Ned. Gem. Werklieden.
Het verslag van den penningmeester
kon door omstandigheden nog niet wor
den uitgebracht.
Omtrent de bestuursverkiezing het vol
gende. Volgens genomen besluit van de
vorige ledenvergadering werd het be
stuur met twee leden uitgebreid. Geko-
kozen werden hiervoor de heeren W.
Engelen en A. Machielse. Dc periodiek
aitredende bestuursleden J. A. v. Seg
geien en C. W. de Voget werden her
kozen en als voorzitter werd herkozen
do heer J. A. v. Seggeien.
Overige functie verdeeling heeft plaats
op de eerstvolgende bestuursvergade-
ring.
Hierna volgden nog eenige huishoude
lijke en andere besprekingen.
De opkomst der leden was vrij groot.
De vergadering had een opgewekt ver
loop.
a.cbt uur zooals gewoonlijk hare 1
menier in hare kamer trad, was
reeds opgestaan.
Het jonge meisje kleedde zich snel
Is mijn va.der reeds vertrok
ken vroeg zij
Ja, juffrouw, sedert een oogen-
blik.
Geef bevel in te spannen.
Marie voltooide haar Meeding,
zette haar hoed op, trok liaar hand
schoenen aan en wachtte
Na verloop van een kwartier
kwam de kamenier haar verwittigen,
dat de coupé was ingespannen.
Juffrouw Harmant stapte in het
rijtuig en zeide tot den koetsier,
haar naar de Bourbonkade te voe
ren.
Harmant zelf ging been met het
vaste voornemen, dadelijk den zoon
van Jules Labroue te verplichten,
de hand van Marie te aanvaarden
Zoodra hij te Courbevoie gekomen
was, deed hij vlug de loopende za
ken af, 'zette de vereischte hand-
teckeningen en liet den directeur
roepen,
Lucien ging haastig naar het ver
trek van 'den industrieel.
Ga zitten, mijn waarde vriend»
zeide de laatste. [Wij hebbjr-
men tijd. te surekoó.
