der Openbare Godsdienstoefeningen in de R. K. Kerken te Haarlem en omliggende plaatsen,
Venn. „Drukkerij de Spaarnestad."
De schanduSek.
Het ideaal en
de werkelijkheid.
Dit nummer behoort bij de
„Nieuwe Haarl. Courant" van 26 NOV.
Het Auteursrecht op den inhoud van dit blad wordt verzekerd overeenkomstig de wet van 29 Juni 1881 (Staatsblad No. 124,)
ZONDAG 27 Nov. Iste Zondag van
den Advent.
MAANDAG 28
DINSDAG 29
"WOENSDAG 30
Van den dag.
Vigilie van den H.
Andreas, Apostel.
H Andreas Apos
tel. Dag van de
votie Geboden
Vastendag.
DONDERDAG I Dec. Van den Dag
VRIJDAG 2
ZATERDAG 3
H. Biblana Maagd
en Martelares.
Geboden Vas
tendag.
H Franciscus Xa-
verius, Belijder.
EvangeHeverklaring.
FFICIEELE KERKLIJST
UITGAVE VAN D
KINDERHUISVEST No. 29—31—33.
Directeur: F. H. M. v. d. GBDBUDT,
J
HAARLEM.
aS»,
ADVESTEKTIËWs
Van 1 tot 6 regels
Elks regel moor
Ingezonden mededcelingen tussohen den tekst ten
minste 6 regels f 1.60elke regel meer 0.80.
t UO.
0.20.
iste ZONDAG VAN DEN ADVENT.
hes wit den brief van den H. Apostel
Paulus aan de Romeinen; XIII,
11-14.
zij van den hemel gevallen zijn); al-
zoo teekenen zichtbaar en niet te loo
chenen, vreeselijk en niet te belet
ten door eenige menscheliike kracht.
Een volslagen, Egyptische duisternis
zal het gevolg zijn, en hangen over
het geheele aardrijk. Bovendien, de
krachten der hemelen zullen daaruit
volgen: ,,'t Gebruisch van zee cn gol
ven", schrikbarende beroeringen, als
geen storm of cycloon ooit vei t
heeft, zullen alles met onder c
bedreigen ;een vuur zal van den he
mel nedervallen als de voorlooper
van den Rechter, als het beeld van
het vuur dat tot Gode eere en Gods
wrake eeuwig brandt, een vuur
waardoor de aarne en al de voorwer
pen die op naar zijn ,al wat de Y.ver
en de kunst van 's menschen han
den ooit schiep, zullen verbrand wor
den. Die omwenteling in de natuur
zal nog overtroffen worden door de
verschrikking, die de harten dor
menschen zal bevangen. Een hevig
onweder, eene aardbeving, een storm,
een 1 rand, een plotselinge invallende
duisternis, jagen ons den schrik door
het lichaam, ea doen ons beven van
an get, maar dan „zal er angst
onder de volken, zoodat de menschen
zullen verdorren van vrees en v er-
wacbting van hetgeen der geheele
wereld gaat overkomen."
Broeders! Wij weten, dat het uur
reeds daar is om uit den slaap te ont
waken. Want nu is onze zaligheid
meer nabij dan toen wij het geloof
aannamen. De nacht is voorbijge-(](n.(]
gaan en de dag is genaderd. Laat ziju verduisterd, een akelige stilte en
ons dan afleggen de werken der duis-angstwekkende duisternis hecrsclien
ternis en aandoen de wapenen des i over ,]0 wereld. Allen die ooit op r-
lichte. Laatons, als bp dag, eerbaar jeef(jen> zjjn door Gods Almacht
wandelen, met in brasseryen en op pjaa^s samen gebracht, en
dronkenschap, met in slaapvertrek- j verwachten met vrees het oordeel dat
ken en oneerbaarheden, met in twistover ]iea geveld zal worden, zooals
den voor het heilig Kerstfeest cn
voor de komst van Christus in onze
harten door berouw cn ware boet
vaardigheid, dat wij voor Zijne twee
de komst om te oordeelcn niet be
vreesd behoeft te zijn.
(Naar Pierre l'Ermite.)
Hoe had hij haar leeren kennen?
O, zoo gewoontjes! Net als hei in
't oude sprookje luidt:
De jongen ziet het meisje....
Het meisje ziet den jongea....
De jongen mint het meisje.....
Het meisje mint den jongen....
Cbi i: Ikan had haar het eerst te
Plombières gezien. Zij gaf juist 1 ai-
vader een arm, in de rue de la Pre
fecture.
Haar bevallige bewegingen, haar
kinderlij!.e opmerkzaamh id, c u nog
veel meer, waardoor de eer- tot
de andere de mysterieuze taal van
het oneindige spreekt, dat alles trof
hem
Plombières is een vuist groot.
Christiaan zag haar nog eens en
nog eens, liij lette op haar oneer de
en afgunst, maar doet aan den Heer
Jezus Christus.
Evangelie volgens den H. Lucas;
XXI, 25—33.
In dien tijd sprak Jezus tot Zijne
De teekenen, voorspellingen van Je- muziek, in de kerk. bü litstaj'.
zus' laatste komst, zijn geschied, deen dat ging gemakkelijk genoeg, zoo
geheele aar' is van aanzien veran- op reis, onder de vacantia, in een
de lichtende hemellichamen hadplaats, waar men zoo vrij is, waar
betrekkingen nog gemakkelijker woi-
den aangeknoopt dan verbroken.
En toen na 3 weken de maag van
Irene's papa weer heelemaal op
streek was.... was Christiaan's hart
geheel en al van streek.
In Parijs werd die ziekte nog er
ger....
Als welopgevoed jongmensch sprak
Christiaan er over met zijn ouders,
die voorzichtig maar vlug een on
derzoek instelden.
Acht dagen later hangt papa zijn
hoed aan den kapstok en zegt tot
ons in het Evangelie van den
Zondag geschied is.
Eensklaps zal het teeken van den
Zoon des menschen verschijnen en
aan den hemel, het kruis of wel m
werkelijkheid, of wel in glansrijke
leerlingen: ^Er zuÏÏen" teëkeuen zijn lichtverschijning die de duisternis,
aan zon maan en sterren, en op de 9ver 'iet dal van Josaphat hangende, zijn zoontje: „Gerei, je kunt aan tien
1 slag 'n Excellente familie, hoor....
vrouwtje: non plus ultra, zedelijk en
aarde ontsteltenis der volken door za' verdryven, zoodat de menschen
vervaardheid wegens het bruisehen Alkander herkennen en op het gelaat
van zee en golven, als de mensehen j kunnen lezen dat ïc-der te
uitdrogen van angst en verwacht ing j wachten staat.
wat der geheele wereld zal overko-j Daarna komt de Rechter-zelf: „Als
men; want de krachten der hemelen 1 dau zullen zij den Zoon des menschen
zullen geschokt worden. En dan zul-f2'611 komen in een wolk met groote
len zij den Zoon des menschen zien maeht en heerlijkheid. Allen die ooitwilt met alle geweld de pij.... niet
lichamelijk goed gezond
Zit de helft van de week in goede
werken'n fortuin dat glad op
weegt tegen het onze21 jaar oud
Nou, als je zin in d'r hebt en je
komen in een wolk, met groote macht geloofd hebben staan nu voor n
en majesteit. Wanneer nu deze din- rechterstoel van den verheerlykten
gen beginnen te gebeuren, ziet dan Godmensch. Door de lichtstralen die
naar omhoog en heft uwe hoofden'van Hem «itgaan zullen allen de ge-
op, want uwe verlossing is nabij.heimen van hun ziel duidelijk voor
En Hij zeide hun eene gelijkenis: jzich zien> zonder verontschuldiging,
Ziet den vygehoom en al de hoornen, zonder bedekking. Maar rij moeten
als zij reeds vrucht uit zich doen ook aa" alle anderen worden bekend
voortkomen, dan weet gij dat de z0-1 ge-naakt, en een helder, voor allen
mer nabij is. Zoo ook gij, als gij i zichtbaar licht zal ontstoken worden
deze dingen zult zien geschieden, cn aau ecn ieder openharen wat er
weet dr dat het Rijk Gods nabij is.«oi-ds en kwaads in het geweten van
Voorwaar, Ik zeg u: dit geslacht zal a'hm verscholen ligt. Allen zijn dan
niet voorbijgaan, totdat alles gescliie-1 gekend èn.door zich zeiven èn dooi
de. Hemel en aarde zullen voorbij- jGe anr'eren, en daarmede reeds geoor-
gaan, maai- Mijne woorden zullen niet deeld. Nu weet ook een iedo- waar
voorbijgaan.
Iste ZONDAG VAN DEN ADVENT.
dc. plaats is van elk, wat zijn eenwig
lot zijn zal. De scheiding tusschen de
-— den e de bonzen volgt. De Loon
des menschen zal hen van elkander
scheiden, gelijk de herder do schapen
van de bokken scheidt, en de schapen
zal Hij stellen aan Zijn rechterzijde
jen de hokken aan Zijn linkerzijde.
De vier weken die het HoogfeestDit is 'iet tweede gedeelte van het
van Kerstmis voorafgaan en Advent Vonnis dat de Rechter velt en nu met
genoemd worden, moeten voor ons I duidelijke woorden zal uitspreken,
een voorbereiding wezen om het lief-'Eerst richt Hij zich tot de ge'ukza-
degeb. tn der Men sc-h wording van Gig: t en - I hen toe: „Komt, gij
Gods Zoon op waardige wijze te vie-gezegend en Mijns Vaders, neemt he
ren, evenals de vier duizend jaren,zit van het rijk dat voor u bereid is
die van het begin der wereld verlie- van de grondvesting der wereld af.
pen tot aan de verschijning des Ver- Daarna zal Hij zich tot de rampzali-
lossers, moeten beschouwd wordenSoa aan de linkerzijde wenden en
als een tijdperk jgaariu de zielen naar hun toeroenen: gaat weg van Mij, gij
de komst van den Rechtvaardige I vervloekten, in bet eeuwige vuur Jat
verzuchtten. Om ons de voorbereiding i bereid is or den duivel u zijne
ernstig, ter harte te doen nemen, i engelen. Het onherroepelijk vonnis
weet de kérk geen krachtiger middeli dtgesproken, en de V O01*1 lig"
aan te wenden dan ons in het E,au-i v; 1st nw Ijdellijk: deze zul1 -n it.au
gelie van dezen Zondag al weder te j in eeuwige G rnffen, maar de recht
wijzen -op de verschrikkingen, u 't j vaardigen in het eeuwige leven. En
laatste oordeel, de tweede komst vannu nogmaals het antwoord op de
den Verlosser, maar dan niet in gé- j vraag der Apostelen: wanneer zullfen
riraii. b.'fd; edit en I al deze dingtyfeschiedenl Van dien
majesteit, yörafgaan en vergezellen.dag en van die ui-e weet niemand
Op d der leerlingen omtrentdan de hemelsehe Vader alleen. Je-
Z -.oinst en het einde derzus heeft' ons den tijd van Zijn twee-
hiu Jezus, zooals wij in het j de komst niet willen openbaren,
e van den vo: dag Slechts, verre aanleidingen gaf Hij
en hebben, at woord n.eti opdat wij. vóór: Hij onverwacht komt,
•oorspellen van de teekenen, die j niet onvoorbereid zonden overvallen
z aatagrijpen, i-t -{worden. Daarom stelde Hij nogmaals
'e nog (...(«s bewezen, dat Hij de oeze gelijkenis voor, om allen uit
God is, voor Wier de toe- j den doodsslaap der zonde te doen
geheimen, heeft „Er opschrikken: „Aanschouwt den vij-
Jezus gezegd. valsHie i genboom en al de boomen. jVanneer
valsche profeten op- z i.j alreeds vnreht uit zich, doen uit
zeilen groote teekénen Komen, dan weet gij dat de zomer na
doen, zoodat (opdat) bij is, zoo ook gij, als gij deze din-
midiCu mogelijk, ook 1 gen zult zien geschieden, weet dna,
en." Na de verdrukking I dat het rijk Gods nabij is." Eu om al
a liet einde des rijks Zijne voorspellingen nogmaals te be-.
t en na-n vestigen, voegt Hij de woorden er bij:
tegen de i< i uti-i „Hemel en aarde zullen 'voorbijgaan;
m
Of hij zin in d'r had?.,.
En of hij de pij in wou!
En werkelijk, 't liep als van een
leien dakje. De twee ^apa's en de
twee mama's konden met elkander
overweg, dat het al niet beter kon.
En dat ging met een enthousiasme,
dat deed terugdenken aan hun eigen
jonge jaren.
Püur bij toevalt!) ontmoetten ze
mekaar bij het uitgaan van de keric.
Hé, heb ik u niet van den zo
mer in Plombières gezien
Juist.... enwas u daar ook
niet?
Juistprecies
-- U is er heusch niet minder op
geworden
Ja maar dat Plombières ook!...
Wat een heerlijk water!Mag ik
u mijn oudsten zoon voorstellen?
MeneerMevrouw
frouw!
En daar liepen zo samen een eindje
over den boulevard des Invalides,
vroolyk keuvelend in het Pm.sch-
zonnetje met zijn streelende lente-
kov.Jerina:.
Weet u dat nog van die Val-d'A-
jol....? daar hadt je zoo'n-heel
licht Rijnwijnti
Zeker, zeker!die Liebfrau
Of ik dat nog weet
Met o;.zet Het men de twee jonge
lui naast elkander loopen en Chris
tiaan. heelemaal in de war, vroeg ook
aan Irene:
Wet u nog
Maar toen ging het niet moer o>er
Rijnwijn.
iul-
zullen, I
Christus*
staan, én
en wond.
misleid
de uitverk
van die d
van den
ver-.-
gen van
111!
teekenen
duisterrl
-r
i zn 1-1 é.ii de
'I-,! worden:
zijn. aan zon, (die za! vér- selielijk)
vcd'L-e ode .maar Mijne woorden zullen niet voor-
ze bijgaan, Voorwaar Ik zeg u: dit (men-
geslacht zal niet voorbij
worden), maan, die baar gaan totdat alles geseiiedt."
"M" sterren (die I Leeren wij door het Evangelie van
V dezen Zondag ons zóó voor te berei-
Juist als je op het punt bent om
aan iemand iets van je geluk le ver-
klaunen, wees dan op je hoede! ant
het ongeluk staat voor je deur! Zoo
luidt een Russisch spreekwoord.
Christiaan, die geen Russisch ken
de, kon zijn blijdschap niet voor zich
honden.
Hij vertrouwde het aan eer ou
den, ongetrouwden vriend, die archi
varis whs.
Groot nieuws!Binnenkort
ben ik verloofd!
Enmag ik weten met wie?
Met mejuffrouw Irene Kalyste.
Héken je haar?
Nu, of ik die familie ken.,,, is
't niet die uit de Vendée?.
Ja, die is 't
't Gesprek stokte een oo^enblikv
Wou je me soms wat zeggen?
waagde Christiaan.
Ikke?,... Nee!,,..
En je kent haar?..-
Ja
Maar.... hoe day?
Óch!.... uit mijn oude paperas
sen.... uit mijn boeken....
Zóóen wat staat er over ze
inin die boeken
Ja, dat hen 'k vergeten!De
ouders van je aanstaande zijn puike
lui.
Buitengewoon! zoo echte, ge
zeten Parijzenaars, ernstig, net, def
tig, schatrijk
Orijk?.dat zal wel waar
zijn.
Ja, maar zeg eens, ik geloof dat
jij ook meer weet, dan je zegt!
Neen, heelemaal niet, hoorik
weet heusch niets, heusch!....
Den volgenden morgen belde Chris
tiaan's vader bij den archivaris aan.
Zeg, m'n zoon vertélde me gis
teren van zijn gesnrek met jeik
wil de heele waarheid hooren. Wij
zijn van goede familie, waar geèïï
hl: am..., geen schandvlek op rust.
Je moet spreken of je wilt of niet!
Ik ben een vriend van je. en die lui
zijn vreemd voor je.,., daar valt
tocli waarachtig niet te kiezen.
Ik dacht wel dat ge komen zoudt
antwoordde de archivaris k'el.
En hij sloeg een boek ooen dat al
klaar lag op zijn bureau; ecn paar
lintjes staken er uit om de bladzijden
aan te wijzen.
Hij hield zijn vinger bij een be
paalde alinea: en Christiaan's vader
las:
Nog- droeviger was het lot
van de Hospitaalzusters. Het geheele
klooster, kapel en bibliotheek inbe
grepen, plus onderhoorigheden, te
weten zes boerderijen, beslaande --en
oppervlakte van vierhonderd hecta
ren, werden in den tijd van vyf mi
nuten voor b! na niets toegewezen
aan den heer Matliieu Kalyste, den
achtsten September zeventienhon
derd drie en ne e tig.
Ee regeeimgseommissaris wilde al
dus beloonen des keéren Kalyste's
goede diensten jegens de Republiek
en de - uttige wenken w t gege
ten om de contra-revolutie te smo
ren
En dat zijn dezelfde vroeg
Christiaans vader.
't Was lnin bloedeigen over-
gi bot vader.... ze stammen er direct
van af.
En daarom zijn zo zoo gc-for'u-
neerd?
Ja.... Die Matkieu Kalyste
was een sjofel notarisklerkje
't Gesprek stokte een oogénblik.
Precies als den avond te voren.
't Is de zuivere wtarlieid
zei de archivaris ten laatste.
Jamaar ik ben je er toch
dankbaar voor, hoor!antwoordde
de vader, terwijl hij hem ecn hand
gaf.
Ondertüsscken is dat huwelijk ge
ketst.
De Kalyste's overdonderd.... vra
gen zicli af „waarom"
Reeds méér dan een eeuw precies
117 jaar lang is de iminerdurende
gerechtigheid, de voorbode dier an
dere gerechtigheid na den dood, oe-
zig de schandvlek af te wisscheu
van ee.n geslacht, en nog- heeft zij
haar louteringswerk niet volbracht,
nog heeft zij geen medelijden met
d" tranen van hen, die geen schuld
hebben.
Onder den vloek van die schand
vlek staat daar nu een jong meisje.,
met roodgeschreide oogeasta
rend op het portret van een jongen
manedelen slank. Aan .vïens
tiouw zij geloofdeHoe !an toch,
waarom toch, houdt hij niet meer
van mijhij die toch niet veins
de....?
En misschien zal dat arme kind dit
stukje lezen, dat heelemaal gaat over
haar en als ze het tijdschrift op
vouwt, zal ze vragen: Wie is tcchdie
verloofde.
En begrijpen zal zij het niet.
In droomcrige gedachten verzonken
hep Mia Goslcr over het strand. Ook
een kritisch oog zou haar nauwelijKS
haar zeven-en-twintig jaren hebben ge
geven. zoo slank was nog hare jeugdige,
buigzame gestalte, zoo frisch cn warm
dc kie-ur harer wangen Dit fijne, aan
trekkelijke gezicht, dat zelfs met de uit
druk k ng van bijna zwaa,moedigen ernst
zoo bekoorlijk was, mo-e-st zonder twij
fel be too ver end liefelijk wezen, wanneer
de zonneschijn der vroolijkhe&d cr op
straalde.
Om haar heen w-as heel liet bonte
gewemel van het strandleven, dat zich
n het late middaguur in eer) bad
plaatsje pleegt te ontwikkelen. MaarMia
G-osler schonk er niet de minste aan
dacht aan. tot ze zich plotseling op
blij verrasten toon hoorde aanspreken.
Ze keek op, en ook haar gezicht ver
helderde, toen ze het aardige jonge j
vrouwtje herkende, dat daar uit een j
strandstoel op haar toestapte. Elli. Want hij was onbemiddeld en was
ElliI Ben je het werkelijk?.Wélk!juist van plan tiaar Australië of Zuid-
een onverwacht weerzien! 'Amerika te vertrekken, om daer fab-ïl-
Na een scheidiug van tien jaar.
lachte het vrouwtje, haar een hartelijk-
ken kus op de wangen drukkend.
Want reeds eenige weken geleden,
is het volle tien jaar geweest, dat ik
uit Nieuwsled wegging.
Een klein meisje van vier ot vijf
jaar drukte zich tegen haar aan, en
terwijl ze het kind liefkozend door het
zijdeachtige haar streek, vroeg Mia: Je
bent dus al lang getrouwd? Hoe vreemd
dat ik daar nooit iets van gehoord hebt
Ik had er toen ter tijd geen zin
cr veel ophef van te maken, beste'
Ga eens naar je broertje. Else! Ik kom
zoo weer met jullie spelen. Je zult
jo toch nog herinneren, Mia-, boe we
hier als domme Ixikvisschcn altijd zul
ke hopje foekomstidealen hadden. En
daarom heb ik me in het begin een
beetje gegeneerd, als ik het eerlijk zal
zeggen, voor mijn Nieuwstad-sche vrien
dinnen, dat ik me tevreden gesteld heb
met een heel eeuvoudigen handelsrei
ziger,
Ecn handelsreiziger? Maar ncc,
Elli, dat is niet mogelijk.
Toch wel! En nu schaam ik me
daarvoor niet meer in 't minst. Na
tuurlijk heeft mijn uitverkorene zich
toen met behulp van mijn bruidschat
een zelfstandige po-silie verschaft en han
delt hij nu met veel succes in kousen
cn jaeger-goederen en gros. Ik kan je
verzekeren, beste, dat men ook in een
milieu van kousen buitengewoon ge
lukkig kan zijn. Vooropgezet natuur
lijk, dat men niet zoo gevoelig en ro
mantisch aangelegd is als jij. Mag ik
vragen tot welke hoogten het lot jou
onderwijl opgevoerd heeft?
Tot de trotsche hoogte van ecn
oude jongejuffrouw, Elli!
O, je wilt complimentjes hooren.
Met dat oude jongejuffrouwschap heeft
het bij jou heusch nog een poosje den
tijd. Ecu bcctie verbaasd ben ik echter
wel. Jo bent dus nog altijd zoo kies
keurig, dat de ware Jozef maar nooit
gevonden wordt.
Mia zuchtte zwaarmoedig. En na een
kleinen innerlijken strijd zei ze: Ach,
Elli, ik heb de ware misschien juist ge
vonden Een knappe en voortreffelij
ke man, tot wien ik me
harte voel aangetrokken, heeft me voor
een paar uur zijn hand geboden. En ik
ben diep bedroefd, dat ik hem straks
zal moeten afwijzen, zooals alle ande
ren.
Je moet hem afwijzen, ofschoon
je veel van hem hondt? Dat begrijp ik
niet. Je bent tocli de vrije beschikster
over je besluiten.
Ze had de jeugdvriendin meegetrok
ken naar de strandstoelen en Mia was
klaarblijkelijk verheugd haar hart le
kunnen uitstorten bij ecn deelnemend
wezen. Met ecn weemoedig hoofdschud
den antwoordde zij: Dat is het hem
juist, dat ik niet meer de vrije beschik
king over mijn daden lxeb. lieve Elli
Ik heb voor tien jjiai- een man eeuwige
trouw gezworen. En ik voel me ze-
-deiijk verpticht op hem te wachten.
Wat? Nog na tien jaar? Jij
de verloving schijnt me een beetje lang
toet
Mia zuchtlc weer.
Ach, als men het nog ecn ver
loving noemen kon! Maar ik heb den
man, dien ik mijn eerste liefde wijdde,
nooit teruggezien. En ik weet niet eens
of hij nog leeft.
De geschiedenis wordt steeds ro
mantischer. Je moet het mij uitvoerig
vertellen, beste! Zoo weinig ik zelf ook
voor romanheld deug, zooveel belang
stelling heb ik voor alle verheven aang
legde vrouwelijke wezens.
Er valt niet veel te vertellen. Ik
weet n et, of je je nog het groote zomer
feest herinnert, dat de Harmonie in
Nieuwstad ter cere van haar vijftigjarig
bestaan gaf.
a, van hooren zeggen. Want ik
zelf kon toen wegens ongesteldheid cr
n.ct aan deelnemen. Maar ik herinner
me heel goed, dat liet een paar wei:en
voor mijn vertrek uit Nieuwstad plaats
vond, ecn paar dagen voor ik mijn te-
achtige schatten le verwerven.
Hm! En heeft hij dat dan ook
werkelijk gedaan?
Ik twijfel er niet aan, dat hij het
gedaan heeft. Geschreven heeft hij mij
nooit. Zijn trots en zijn eergevoel ver
zeilen zich tegen zoo'n geheime corres
pondentie. Eens ik voelde het
zou hij komen, om mij te halen als
een rijk, geacht en beroemd man.
Én daarop wacht jij gansje nog
altijd? Dat is werkelijk het dolste, wat
ik ooit van mijn leven gehoord heb.
Je moet me niet bespotten, Elli!
Wanneer je hein gezien had, zóóals ik
zijn onuitwischbaar beekl nog steeds in
mijn hart draag als je zooals ik de
adem van zijn wcrcldbehecrschenden
geest had £C-V""M
gemvoordigen echtgenoot leerde kennen.
Dus op dat feest ben je verliefd ge
worden?
Het tot wilde, dat ik gedurende het
dansen een jongen man leerde ken
nen, zooais ik nooit een gezien had en
nooit weer heb ontmoet. Hij was een
vreemdeling, die slechts tijdelijk te
Nieuwstad vertoefde, een slanke, don-
o-nis met vurige oogen en
vurige ziel. Bij de eerste wals reeds
voelden onze harten zonder dat we iets
zeiden zich tot elkaar aangetrokken,
also! we reeds van den aanvang af voor
elkaar bestemd waren geweest. En de
schuchterheid van mijn zeventien Laar
smolt voor de gloed van zijn schoon
heid als sneeuw voor de zon! Ofschoon
we elkaar toen niets hebben gezegd!
Nu en later? Waarom heeft
do Adonis aan je ouders, die toen toch
nog leefden, niet eenvoudigweg je hand
gevraagd
Zijn trots liet dat zeker niet toe,
Dat genoegen heb ik werk
niet gehad. Maar wat helpen jo zijn
schoonheid en zijn geest, wanneer jc
slechts van de herinnering daaraan moet
leven? Dan kan ik je dringend raden,
dien anderen te nemen, naar wien je
hart thans trekt. Mag ik vragen wie?
Het is dokter Herbert Fcldman,
die vroeger, als de arts van mijn ouders,
veel bij ons aan huis kwam, cn dien'
ik hier nu weer ontmoet heb.
Dokter Feldman? riep Elli leven
dig uit. O, dat is immers prachtig! Ook
ik tel dien uitstekenden man tot mijn
beste, oudste vrienden en ik yerwonder
mij nog, dat hij je niets van ons verblijf
hier verteld heeft, want hij is in deze
laatste dagen a! de beste vriend gewór
den mei mijn man. Die moet je stel
lig nemen, dat zal ik wel in orde ma
ken. Maar waarlijk, daar komt hij aan.
Ik wed, dat hij niemand anders zoekt
clan Lou,
Mia's oogen wendden zich naar clt
aangeduide richting; maar in de volgen
de seconde nam haar gelaat een verbluf
te uitdrukking aan en een klein gille
tje van schrik kon ze niet weerhouden.
Mijn God! stootte zij uit. Kan het
werkelijkheid zijn? De heer, die met
dokter Feldman spreekt, dat is ja,
ja, ik kan me niettegenstaande de vree-
selijke verandering niet vergissen dat
is hij I
Elli's vrooiijke oogen werden groot
en rond., maar dan kwam er een heel
vreemd licht in en ze vroeg met wer
kelijke of gehuichelde onbevangenheid:
Wie dan, beste?
Het is Paul Merzbaeh de man,
van wien ik je zoo juist gesproken
heb.
Je Adonis van liet feest iu jde
Harmonie? Wat een wonderbaarlijk
toeval! Maar onder ons gezegd een
Adonis had ik me lot-nu-toe eigenlijk
eenigszins anders voorgesteld.
Mia Goslcr zag er grenzeloos onge
lukkig uit.
Ach, je kunt er je immers geen
voorstelling vap maken, hoe Ijij ver
anderd is. Dit dikke mensch met ziju
gezwolle gezicht! Wat afschuwelijk ziet
hij er uit wat bekrompen en
Kom, kom niet overdrijven. Zoo
erg is het nu nog niet. Maar wil ik je
eens wat zeggen, Mia. Bij jullie eersle
begroeting ben ik in ieder geval over
bodig. Ik trek me daarom een oogen-
blikjo bij mijn kinderen terug. Op 't
rechte oogenblik zal ik wel weer op
het tocneel verschijnen. Vlug ais een
haas verdween ze achter den badstoel,
en Mia zou zeker zonder twijfel haar
voorbecld gevolgd hebben, wanneer de
voeten haar op dat oogenblik niet den
dienst geweigerd hadden. Zoo zat ze nog
altijd als een marmeren beeld op de
zelido plek, toen de beide hecren oj
haar toekwamen de statige dokte;
Feldman met een teederen blik en de
dikke heer Merzbaeh met een nietszeg
gend lachje op het niet onknappe, maar
werkelijk eenigszins papperige gezicht.
Veroorloof mij, juffrouw Gosier,
u mijnheer Paul Merzbaeh voor te stel
len, zei de dokter, en de ander boog
beleefd.
Gosier, zei hij, Gosier! Dc naam
komt me zoo merkwaardig bekend voor.
Ik moet dien al reeds meer gehoord
hebben.
De arme Mia klopte het hart in de
keel. Maar tot haar eigen verbazing,
had ze werkelijk den moed om te ant
woorden: Misschien gebeurde dat tien
jaar geleden op het feest van de Har
monie iu Nieuwstad, mijnheer Merz
baeh
De dikke ex-Adonis schudde na even
gepeinsd Ie hebben met ziju schijn
baar eeuwigdurend lachje het hoofd cn
meende gelaten: Neen, toen kan het
niet geweest zijn, want ik herinner me
dat feest nog heel goed. Ik heb me
met een allerliefst klein gansje uitste
kend geamuseerd. En als ik niet een
paar dagen later zon hopeloos verliefd
was geworden op mijn lieve Elli
wie weet wat er dan nog had kunnen
gebeuren.
Mia Gosier was nie-t ver meer van
een werkelijk-en onmacht. Maar Elii.
scheen nu le vinden, dat bet ...rechte,
oogenblik" gekomen was, want van ach-'
ter ckii strandstoel kiemt nu plotseling
haar helc&re frissche stem-.
Kom toch eens vlug hier, Paul,'
ik heb Je iets heel gewichtigs le zeg-
