TWEEDE BLAD.
Na misdaad, vergelding.
BUITENLAND.
BINNENLAND
WOENSDAG 14 DEC. I9S0,
de fkansohe vrijmet
selarij VERBANNEN .UIT
CANADA, VERLIEST EENIGE
DER VOORNAAMSTE LEDEN.
D>c heer J van Heessel schrijft
aan het „Centrum" uit Canada:
Den lezer ligt nog verseh in het
geheugen het beraamde, doch mis
lukte oompiot der Fransch© at ij met-
sela rij in Jfontroft!» Caiuadai Iodcr-
een sprak toen met verachting' en
verontwaardiging over het schan
daal, da,t plaats greep omstreeks
Juli 11 ter gelegenheid van het
Eucharistisch Congres, .toen eenige
der leden van de „Emancipation
Lodge", gesticht eenige jaren gele
den door de „Grand Orient" van Pa
rijs, het s chandelijke plan smeedden,
fle EK. priesters en congressisten,
onbekend met de plaatselijke gebrui
ken en omgeving, te herbergen in
huizen van eerlooze faam, en ge
durende liet Jate avonduur to la,-
ten arresteeren als zijnde op lieeter-
daad betrapt Dit duivelsch werk
was tot de ontdekking gebracht door
drie Fransdhe jongelui nm 0. A.
Milette, P. Beauptré en Lemioux
Als de bliksem zoo snel ging dit
treurig' grapje door de stad, en wel
dra was het in gerechterlijko han
den.
Het toen op handen zijnde plech
tig „Eucharistisch Congres, belette
bet, een onmiddellijk onderzoek in
te stellen en men verschoof het tot
na het feest. Na dien tijd is er veel
over geschreven en gewreven, zoo
danig dat een zeker persoon, wiens
naam mij juist niet te binnen komt,
den Moyer Guerin, burgemeester der
stad f 25.000, als vergoeding vroeg,
voor het bekend maken van zijn
naam, daar, volgens zijn zeggen, bij
niet eens tot die loge behoorde. Dit
proces is echter gestaakt en in het
water gevallen. Thans kunnen wij
echter met zekerheid melden, dat de
stad verleden week liet den Eman-
oipationishen verboden heeft, nog
verder te vergaderen, .en de Loge
heeft tegen wil en dank moeten op
bleken, terwijl het „Charter" of
Oorkonde is teruggezonden naar de
Hoofdkwartieren, rue Cadet» Parijs.
Reeds hebben de leden dezer ge
heime associatie zich verspreid;
eenigen hebben zich doen inlijven in
diverse andere Engelscbe Loges, het
zij van Schots ellen of Engelsohen
•ritus, anderen hebben zioh -verzoend
met de Kerk, anderen, verhard in
hunne hardnekkigheid, zullen trach
ten in andere steden hunne tenten
op te slaan onder een anderen naam
•toch dit zal met -veel moeilijkheden
gepaard gaan
Onder anderen' verscheen dezer da
gen in de dagbladen eene openbare
afzwering van een der hoofden van
„Emancipation Lodge" den heer
doctor Gaston Maillet, een hoofd
der Tandheelkundige Inrichting te
Montreal, een afzwering, waarin hij
verfoeide en verwierp de Vrijmet
selarij in al hare vormen, hetzij van
den Engelsehen, Schotsclien of
Franschen ritus en hij drukte boven
dien zijn innig verlangen uit in den
schoot der R K Kerk, het Geloof
zijner voorvaderen te leven en te
sterven Gedurende verscheidene ja
ren was doctor Maillet een der meest
invloedhebbende leden van hoven-
genoemde Lodge Een ander, niet
minder voorname persoon, de heer
G Grandchamp, hoofd-brigadier der
politiemacht» die door de Loge aan
gesteld was om de onschuldige pries
ters te laten in hechtenis nemen ge
durende het Eucharistisch Congres,
heeft zich insgelijks verzoend voor
den Aartsbisschop, >Igr. Bruchesi,
van Montreal.
Gedurende hiet gerechtelijk onder
zoek in die zaak, is het gebleken,
dat vijf onderwijzers van Montreal
tot deze Loge behoorden. Ieder'
kreeg onmiddellijk zijn ontslag met
uitbetaling' hunner salarissen tot het
einde hunner aanstelling. Deze be
doelde persenen lieten het echter
hier niet bij en brachten de quaestie
voor het gerecht
JEenige dagen geleden gaf de rech
ter Demons het vonnis, dat deze per
sonen in hun ambt moesten hersteld
worden, daar er geene Avett-en des
lands bestaan die den professoren
ontslagen zijn geweest zonder oor
zaak, doöh hij voegde erbij, da,t de
belastingbetalers het recht hadden
over deze zaak te heslissen. Nu
zal er een vergadering gehouden
worden door de rechthebbenden en
wij zullen zien of de ouders ge
noodzaakt zijn hunne kinderen toe
te vertrouwen aan eenige satellieten
der Fransche Vrijmetselarij en hun
•het venijn van goddeloosheid in hun
ne harten te laten ingieten
Zoo men ziet maakt men hier met
de kerkhaters korte metten, en niet
ten onrechte; zulke genootschappen
zijn de ruïne van Kerk en Staat
DE BESTRIJDING DER PEST
TE ODESSA
Een brief aan de „Miinch' med
[Wochensclirift" geeft een schets van
d© wijze waarop gouverneur Tol-
matsjef tegen de pest is opgetreden
Zijn eerste middel werd 503 ge
noemd 500 roebel boete en 3 maan
den gevangenisstraf voor ieder die
iets zou aanmerken op zijn maatre
gelen, of „onjuiste" berichten zou
verspreiden Met soortgelijke straf
fen werd bedreigd de huiseigenaar,
die niet 13 muizenvallen zou neer
zetten. De geneeskundigen werden
er geheel buiten gelaten. Voor een
doode rat werden 10 kopeken uit
geloofd. Het gevolg was dat de
rattenlijken in balen van buiten de
stad werden ingevoerd.
Verder werd op het aanwijzen Van
een pestgeval 10 roebel premie uit
geloofd, „en de politiebeambten gin
gen uit om pestlijders op te zoeken.
Zij voelden met de hand, of een
verdachte koorts had en dan, of
ook op bericht van een „10-roebel-
vinder", werd men in de pestbarak
gebracht-, de huisgenooten en buren
werden in ,observ atiok w ar tieren
dompige, overvulde vertrekken op
genomen, en van aller have en goed
werd op straat een brandstapel ge
maakt. Op deze wijze zijn 25,000
menechen van alles beroofd. De ech
te pestlijders werden door hun be
trekkingen aan de gewone gasthui
zen bezorgd en dan gingen ae fami
lieleden ijlings heen, om alia na
vraag te voorkomen.
Toen in Augustus bleek, dat de
pest wekelijks 17 of 18 menschen
aantastte greep die regeering in, en
werden bekwame deskundigen naar
Odessa gezonden Tolmatsjefs stre
ven was nu, te ontdekken, dat de
deskundigen, die krachtig en doel
matig optraden, verdachte politieke
denkbeelden koesterden. Aan één
professor werd als chauffeur een
man van de geheime politie toege
voegd. Het slot was, dat zelfs de
conservatieve pers tegen hem begon
te schrijven. Maar hij wist zich te
redden door de beambten, die door
de deskundigen waren aangesteld,
weg te jagen, en do professoren in
een hem trouw gebleven blad te be
lasteren. Nu hielden zij het niet lan
ger uit; twee hunner verlieten de
stad, de derde klaagde den gouver
neur a,an bij Stolipin. Hij werd naar
St--Petersburg .ontboden en in het
ongelijk gesteld totdat hét hem
gelukte, bij de Doema-verkiezing een
„echten Rus" de overwinning te be
zorgen. Toen werd hij weder in
genade aangenomen en als triumpha-
tor keerde hij pp zijn post terug
Do instelling Aran een internatio
nalen gezondheidsraad in Rusland is
voor Europa pen levensvraag;
Over de Katholieke kerk is een
merkwaardige uitspraak gedaan
dor den burgemeester van Tokio, mr.
Yeukio Ozaki. Volgens den „Catho
lic Citzen' van 26 November sprak
liij bij de ontvangst van een geleer-
den-eongres in de Japansche hoofd
stad de aanwezigen aldus toe:
„Het vorige jaar heeft dr. Anezaki
Masaha, hoogleeraar in de vergelij
kende godsdienstwetenschap (com
parative religion) aan de universi
teit van Tokiö, een reis door Europa
bemaakt om beter bekend te worden
met de Katholieke Kerk en hare
religieuse orden. In een college over
de resultaten van zijn waarnemin
gen, verklaarde hij. dat, naar zijn
beste weten, de Katholieke Kerk is
de krachtigste, volmaaktste en schit
terendste (most sublime) instelling,
welke de geschiedenis der inensch-
heid heeft gekend
„Een heilige," zei hij nog, „is een
noodzakelijke factor, zelfs voor den
socialen vooruitgang. De stille, maar
machtige invloed, die uitgaat van
de religieuze Orden en de diensten,
die zij aan de maatschappij hebben
bewezen, zijn onberekenbaar."
Tot zoover de Japansche hoog-
leeraai\
Misschien het allermerkwaardig
ste in deze zaak is o. i. dat de man
zich moeite gaf en er zelfs een groote
reis voor maakte, om de Kerk en de
kloosters te leeren kennen, zegt het
Centrum.
Er zijn geleerden in Europa ge
noeg, die er volstrekt geen groote
reizen voor behoeven te maken en
toch niet de minste moeite doen om
de Kerk, haar leer en instellingen
ernstig te bestudeeren. Ze spreken en
schrijven er alleen maar over.
En er zijn zelfs misschien wel Ka
tholieken, die niet eens de waarheid
zien, door den Japanschen geleerde
ontdekt, dat Heiligen noodzakelijke
factoren zijn zelfs enkel voor den so
cialen vooruitgang.
Vaticaan en Quirinaal. De Mi-
laneesche „Perseveranza" verhaalt,
hoe en waarom prins Victor Napo
leon en diens echtgenoote niet op
het Vaticaan ontvangen zijn. Het
jonge paar had gedacht, van zijn
doortocht te Rome gebruik te ma
ken om den H. Vader zijn dank te
zeggen voor de zegeningen, die Hij
hun ter gelegenheid van hun huwe
lijk had gezonden. De prins had
zelfs met het oog hierop naar Rome
geschreven, maar de secretaris van 't
Vaticaan, antwoordde, dat het prin
selijke paar slechts dan ontvangen
zou worden .indien het eerst zijn op
wachting maakte op het Vaticaan,
om daarna pas in het Quirinaal zijn
intrek te nemen. De prins en de prin
ses waren hiertoe dadelijk bereid en
maakten reeds aanstalten zich naar
het Vaticaan te begeven, toen de ko
ning van Italië hen uitdrukkelijk liet
verzoeken ten spoedigste op het Qui
rinaal te verschijnen. Een weigerend
antwoord zou een onvergeeflijke on
beleefdheid jegens den koning ge
weest zijn. Prins Victor en diens echt
genoote begaven zich dus naar het
paleis van den koning, maar maak
ten daardoor hun ontvangst op het
Vaticaan onmogelijk.
Overstroomingen in Portugal.
Ook Portugal wordt door overstroo
mingen geteisterd. Verscheidene
scheepsongelukken worden van de
kust gemeld, zoowel van zeilschepen
als van passagiersbooten. Van hulp
kan geen sprake zijn. Aangezien de
telefonische verbindingen zwaar door
den orkaan hebben geleden, weet
men op het oogenblik nog niet hoe
veel schepen vergaan zijn en hoeveei
personen zijn omgekomen. De plaats
Ribatajo, bij Lissabon, staat geheel
blank. De regeering zond oorlogssche
pen uit om van den Tajo hulp te
brengen. In het noorden van Portu
gal staat het water in sommige ste
den en dorpen ongeveer 20 voel hoog.
Daar de wegen in gewone tijden
reeds niet al te best zijn, is het bren
gen van hulp op het oogenblik totaal
onmogelijk. Het aantal personen, die
verdronken, is, naar men zegt, zeer
groot.
De modiste en haar man- Te
New-York is een vrij merkwaardig
proces gevoerd. Een Oostenriiksch
echtpaar, de heer en mevrouw Mah
ler, hadden zich in de Vereenigde
Staten gevestigd. Mevrouw Mahler,
die daartoe het initiatief genomen
had en aan wie de geheele inboedel
toebehoorde, had een modezaak op
gericht, waarin haar man als em
ployé werkzaam was. Zij had een
contract met hem aangegaan, vol
gens hetwelk hij een wekelijksch in
komen van 15 dollars 37.50) plus
een klein aandeel in de winst zou
ontvangen. Na verloop van eenigen
tijd vroeg de heer Mahler zijn vrouw
om opslag, hetgeen hem geweigerd
werd. Een concurrent van mevr.
Mahler, gevestigd aan den overkant
der straat, bood de heer Mahler, die
hekend stond als een uitstekend ver-
kooper, een zoo hoog salaris, dat hij
het aanbod aannam. Mevrouw Mah
Ier heeft haar man toen een proces
aangedaan, zeggende dat een man
verplicht is alleen voor zijn echtge
noote te werken en eischte van de
rechtbank de terugkeer van haar
man in haar eigen mode-magazijn.
De cholera op Madeira. Op Ma
deira breidt de cholera zich nog
voortdurend uit.
Volgens een schrijven uit Funchal
aan de „Daily Mail" zou de besmet
ting naar het eiland zijn overge
bracht door Russische en Italiaan-
sche passagiers van een schip, be
stemd voor Zuid-Amerika. Deze
pasagiers kochten n.l. aan de haven
allerlei fruit en gaven den koopman
in ruil eenige oude kleeren. Deze
kleederen Werden nitgewasschen en
daarna door den fruitkoopman aan
zijn aanstaande ten geschenke gege
ven. Het meisje werd, nadat zij de
kleederen korten tijd gedragen had,
ziek en overleed volgens den genees
heer aan gastro-enteritis. Er volgden
nóg een aantal sterfgevallen, allen
volgens de offieieele opgaven aan
de bovengenoemde ziekte. Maar de
regeering te Lissabon vertrouwde
de zaak niet en zond een bekwaam
geneeskundige naar Funchal. Deze
verklaarde na onderzoek onomwon
den, dat de ziekte, die op het eiland
heerschte, cholera asiatica >vas. Toen
geschiedde natuurlijk wat de autori
teiten van het eiland hadden ge
vreesd, de vreemdelingen bleven weg
en daarmede was de hoofdbron der
inkomsten van de bewoners ver
stopt. Hotels en andere inrichtingen
ten behoeve van de vreemdelingen
moesten gesloten worden hij gebrek
aangasten en de vele anderen, die van
het vreemdelingenverkeer leven, ver
dienden niets meer, zoodat bittere
ellende hij hen haar intrede deed.
De ziekte is tot dusverre beperkt ge
bleven tot de armere klassen, wier
onzindelijkheid alle beschrijving te
boven gaat, en die bovendien weige
ren de bevelen der geneeskundige au
toriteiten op te volgen.
Maar, mag men den berichtgever
van de .Daily Mail" gelooven, dan
heeft ook de regeering van het ei
land het nemen zelfs van de meest
elementaire voorzorvsmaa regelen
verzuimd en daardoor het voort
woekeren van de ziekte in de hand
ftewer11.
Een held verongelukt. Te Bor
deaux is door een ongeluk om het le
ven gekomen een man, die eenmaal
nu t gevar van eigen leven t van 5
menschen redde. Het was bij den
brand in de Liefdadigheidsbazar te
Parijs in 1897. Dat houten gebouw
met veel uit lichtbrandbare stoffen
vervaardigd decor geraakte in brand
op een der drukste uren van den dag,
erwijl het vol menschen was, meest
dames en kinderen. Onder hen, die
op het eerste gerucht toesnelden om
te redden, bevond zich de koetsier
Jean Georges. Tot vijfmaal toe waag
de hij zich in het brandende gebouw
en telkens keerde hij terug met een
vrouw of kind in de armen, die hij al
dus aan den vuurdood ontrukt bad.
Hijzelf bekwam daarbij vele brand
wonden en toen hij voor de vijfde
maal terugkeerde, zonk hij ineen en
werd naar het hospitaal Beaujon ge
dragen, waar hij gernimen tijd ver
pleegd is. De regeering kende hem
het kruis van het Legioen van Eer
toe, dat zeker nooit op een waardi
ger borst heeft geprijkt. Georges ver
trok later naar Bordeaux, waar hij
in dienst van een stalhouder was. Bij
de overstrooming van de Garonne
waren uit den stal van zijn patroon
eenige pakken hooi weggedreven,
die hij zou gaan opvissehen. Hij ver
loor het evenwicht, geraakte te wa
ter, en werd door den sterken stroom
meegesleurd, zonder dat men er in
slaagde hem te redden. Eenige uren
later spoelde zijn lijk aan. De onge
lukkige was 51 jaar oud.
Een kostbaar servies. De koper
koning van Montana, de Ainerikaansche
senator Clark, die onlangs een paleis
heeft laten bouwen in de Vijfde Avenue
te New-York dat hem zeven millioen
dollar heeft gekost, mag zich thans ook
verheugen in het bezit van het kost
baarste servies van de wereld.
Volgens mededingen uit New-York is
hij nog trotscher op zijn servies dan op
zijn heerlijkheid. Het eetslel berekend
op 24 personen, waaraan drie jaren
gewerkt is door de bekwaamste goud
smeden van Amerika, kost hem de klei
nigheid van 120.000 doll. Ieder stuk is
vervaardigd uit het zuiverste Anieri-
kaansche zilver, overtrokken met een
dikke Laag goud en draagt het mono
gram van den gelukkigen eigenaar.
„Ik heb al het bestaande gouden en
zilveren vaatwerk in Europa en Ame
rika gezien," zeide Clark, toen hij het
servies in ontvangst nam, „maar ik
moet zeggen: Het mijne is het mooiste.
Zoo iets zal nooit weder worden ge
maakt. Het is het toppunt van goud
smeedkunst.
Dronkemansslaap. Een zeer ge
zonde natuur moet een Oost-Pruisi
sche koetsier hebben, van wien de
„All. Ztng." het volgende vertelt:
Bedoelde koetsier dient bü oen heer
in Allenstein en bracht Zaterdag
avond twee heeren in een rijtuig naar
Redigkeinen. De koetsier had om
zich tegen de koude te beschutten een
aantal glaasjes gedronken en sliep
dus op den terugweg, toen hij al
leen in de slede zat, in.
De paarden vonden den weg ook
zonder leiding, tot zij gekomen wareü
aan den weg die van het boseh naar
de Lykusener chaussee leidt. Daar
besloten de paarden hun eigen weg
te kiezen, wat hun moeilijk kwalijk
kon genomen worden. Ze trokken de
slede op de velden en liepen er daar
mee rond. De koetsier sliep! Lang
zamerhand gingen de paarden in ga
lop met de slede de spoorlijn op.
Ze reden van de helling af en
raakten verward in de telegraafdra
den. De koetsier sliep. Van de paar
den stond er een op de spoorrails.
Op eens naderde de sneltrein. Het op
de rails staande paard werd overre
den en direct gedood. Het andere
paard vloog er verschrikt met de
slede van door. De koetsier werd
daarbij uit de slede geslingerd en
sliep. Het gedoode dier bleef op de
plaats van het ongeluk liggen, het
andere rende in razende vaart naar
de stad. Daar vond het zijn stal te
rug.
De baas ging toen den omtrek af
zoeken en vond op een plaats on
geveer 100 meter van het starion Ly
kusener het gedoode paard en den
koetsier nog steeds slapende. Hij had
van het heele ongeluk niets gezien
noch gehoord. Als 't paard den weg
naar huis niet gevonden had zou de
slapende man waarschijnlijk dood
gevroren zijn.
Zonderling vak. Er zijn eigen
aardige beroepen in de wereld en
vooral in Amerika, komen heel
vreemdsoortige betrekkingen voor.
Onlangs kwam een zaak voor tij een
der rechtbanken in New-York, die
tot de ontdekking leidde van een
nieuw soort betrekking. De beklaagde
was een vrouw, die zestienmaal ge
huwd was en merkwaardig genoeg
altijd met mannen, die allen bij de
uitoefening van hun beroep veronge
lukt waren. Nog zeldzamer werd het
geval, toen bleek dat deze vrouw,
die hiervan haar beroep had ge
maakt, dan eerst in het huwelijk trad
na het ongeluk dat haar aanstaande
man was overkomen.
Hoe ze deze vreemdsoortige be
trekking, die zeer voordeelig voor
haar was uitoefende?
Met voorliefde hield dit vrouws
persoon zich op bij huizen die in aan
bouw waren. Daar waar veel kans
was op ongelukken was ze in de na-
hijheid te vinden. Gebeurde er dan
een ongeluk, zoo speelde deze vrouw
de barmhartige engel, wanneer ze
tenminste wist, dat de verongeluk
te ongehuwd was. Ze verpleegde hem
in hare woning en overlaadde als te
ware weldoenster den gewonde met
weldaden.
Ging het verkeerd, en dreigde het
spoedig met den verongelukte af
te loopen, dan liet zij zich met hem
in het huwelijk verbinden en werd
op deze wijze na het overlijden van
haar man zijn wettige erfgename.
Deze taktiek had zij dank zij de
dankbaarheid van den man, in haar
36-jarig leven 16 keer kunnen toepas
sen. Ze was telkens als rijker wedu
we achtergebleven.
Haar laatste plan echter mislukte.
Haar laatste verongelukte man, die
acht dagen na 't huwelijk stierf, en
haar de geheele woninginrichting en
'n levensverzekering van 12000 Mark
vermaakt had, bleek nog een gerech
tigden erfgenaam te hebben, die aan
spraak maakte op de erfenis. De
voogd van dezen klaagde de weduwe
bij het gerecht aan en tijdens de be
handeling van dit proces kwam de
uitoefening van het bo\-engenoemd
beroep van het trouwlustige weeuw-
tje voor den dag.
Langs de straat.
Vroeger was hij boerenknecht geweest
sinds enkele weken bchuo:de hij tot
de Dienaren van Hermandad,
Hij had. plei.der in zijn nieuwen
werkkring en gevoelde zi .h vooral aan
getrokken tot den spandienst. Ais hij
dus liep te vroeger zou hij gezond
hebben: „kuieren", doch nu heet het
„surveiikeren", dan zou geen lever d
wezen zijn pad gekruist hebben ol do.
den agent was een signalement vus..
sleld; geen papier ze lis waaide er c
dien grond oi 't had zijn volk aandacht...
Op een mooieu namiddag '1 was
enkele dagen vóór Sinterklaas ziet h:
aan de overzijde van het piein, waar
op hij „dienst" doet, eeti vrouwspe
soon gaan Zij blikt schijnbaar, angst;
de tegenovergestelde richting in, van
waar de wachtmeester der maréchau -
sóe komt aanwandelen met zijn do li
terke aan de hand. Dien tracht zij té
ontwijken en vlucht ijiings, uoor een
openstaand poortje, een smal gangeo
in.
„Ilola!" denkt de agent, ,die heeft
iets op d'r lever; ik zal ze in de gaten
houden! Of zou ik den wachtmeester
moestor waarschuwen?" Ecu hevige „ja
lousie de métier" voert strijd in zijn
binnenste.... Hij laat deu wachtmeester
passeeren; wil zeli de eer vau deze
aanhouding oogsten.
Tweemaal komt het vrouwtje nog om
den hoek van het huis even loeren,
en als de wachtmeester, bij den draai
eener straat, haar uit 't oog is verdwc
nen, treedt zij uit haar schuilplaats te
voorschijn en gaat verder het plein op.
„Van don regen in den drup", denkt
de agent, haar staande houdende", 't
Vrouwtje, ontsteld, stamelt excuses.
Doch de man der wet beduidt haar, dat
hij zicli verplicht acht, haar op te bren
gen naar 't bureau.
„Maar man, ge hebt stellig abuis, ik
beu de vrouw van"
„Kan waar zijn! moet eerst blij
ken 1"
't Vrouwtjes, wijzend op de omstan
ders, wier aantal aardig aan 't groeien
is: „vraag het maar aan die menschcD,
die kennen mij wel."
Dien raad vindt de agent niel onver
standig en tot een passeerend heer,
commies ter secretarie: „Mijnheer, kent
u deze vrouw 1"
Commies lacht: „'k zou 't wel denken
de vrouw van den wachtmeester 1"
Agent staat verstomd.
„Van dien wa.... wachtmeester" stot
tert hij; waarom zij zich dan zoo ge
heimzinnig verborg'?
Ik wou Sint Niklaas gaan spreken
en dat mocht mijn dochtcrke natuurlijk
niet zienf*
Troef 1
Omstaanders laclien agent, beteu
terd!, af. i
N.T. C.
FEUILLETON,
131)
Etienne Castel en Lucaen Labröue
verlieten George D'arier en scheid
den zelf bij de deur van diens huis.
Lucien Labroue ging .weder naar
de lettergieterij in de .Vavinstraait,
■waar zijne werkzaamheden hem pie
pen
Etienne Dastel keerde naar zijn
huis terug en sloot zich op in een
klein vertrek, dat hein tot boekerij
.en werkkamer diende
Hij opende eene bran kast .ion
haalde daaruit een bundel papieren,
wier enveloppe dezen naam en da;-
tum droeg: i
GEORGE FORÏIER; \i -
1861;
Da enveloppe was niet gesloten'
Zij bevatte een brief, met zAvart
lak gezegeld en verscheidene bladen;
die met aanteekeningen bezet wa
lden
Do kunstschilder verdiepte zich
an hot lezen en herlezen dezer aan
teekeningen
In sommige kwam voortdurend Je
Blaam Joris Garud terug
n Paul H.u
(Waarom vormde de gewezen
voogd van George teen verzameling
van stukken, die betrekking hadden
op die twee personen, welke schijn
baar zoo yeel yan pik aar verschil
den?,
De toekomst zal hét pns leeren
X.;
Toen madame Amanda was bijge
komen uit de bewusteloosheid, die
gevolgd was op den yersohrikkelij-
ken toestand waarin de giftige
drank haar gebracht had, vroeg zij
zich zelf af, wat er toch was ge
béurd en waarom zij zioh' Zoo te
leurgesteld, zoo gebroken, zonder
wilskracht, zonder lichamelijke
kracht, kortom als na teen© lang
durige ziekte, gevoelde;
Zij zou juist haar man die rechtop
tegenover haar stond, ondervragen,
toen zij daarin verhinderd werd,
door luid hellen aan het tuinhek
(Wie zou daa,r zijn, vroeg
Amanda,
Qvide antwoordde luchtig1:'
1Het zal zonde,r twijfel de dok
ter zijn m ik gal wel even gaan open
doen
En hij ging baar buiten.
Die dokterherhaalde zij,
terwijl zij trachtte, zich iets van
het voorgevallene te herinneren Pita
kan niet anders komen dan voor
toch' gebeur.1
en was inderdaad vergezeld door
een heer, die weldra Meek dokter
Richard te zijn.»
Amanda herkende mot iden eersten
oogopslag den geneesheer, dien zij
had zien bukken naat dsn biewus-
teioozen Duchemin
Op weiwillenden toon' vroeg de
man der wetenschap:
(Welnu! madam© hoe. gevoelt
gij u dezen morgen 1. Mij dnnkt,
het gaat veel beter
In plaats van rechtsstreeks te ant
woorden vroeg .zij
Ben ik dan ziek geweest
Gij hebt een zeer hevigen aan
val gehad... Gelukkig heb' ik dien
kunnen bedwingen
Amanda, die gaaïn© zoo veel jnogo-
lijk betreffend liaar ongeval .wilde
weten, haastte zich te zéggen:
Dokter, ik gevoel eene groote
vermoeidheid Het schijnt mij tee,
alsof mijne zenuwen en spieren ge
heel verslapt zijn,». (Waarvan komt
dat
Dat is niets dan een' natuur
lijk gevolg van den zenuwaanval-
|\Vjecs echter volkomen gerust, mor
gen zal alles voorbij zijn
Ik heb hevigen dorst
Gij moogt dien stillen dooi' het
dhinken Van zeer lichte limonade.
Maar hoe is die aanval, waar
van ik mij in Wet giehciel niets herin
ner, dan .ontstaan
De dokter wees on Ovlde CU zeide:
béter kunnen inlichten dan ik Ik
lieb den aanval niet in het begin ge
zien,:
Soliveau zteide met oen welwil-
lenden glimlach:
Na het eten hebt gij een soort
Van zenuwaanval gekregen, die .door
niets te voorschijn was geroepen
Dat is al zeer zonderling!
mompelde de jonge vï'ouw Nooit is
mü iets dergelijks overkomen,
Ovide geleidde den dokter tot aan
de deur van de straalt
Zoodra hij weg was, mompelde
zij
Neen-,, heen Lp.- dait is niet na
tuurlijk Hoe meer ik nadenk, des te
meer komt mij alles verdacht voor,
Ik ben zeer ziele geweest Ik hebi
een aanval gehad, die mü had kun
nen dooden
Bij die gedachte aan den dood ril
de zij van hiet hoofd tot de voeten
en vervolgde:
Ik herinner mij niets meer
Ah! ja, toch!,... Ik had mijne kof
fie gedrouken en daarna twee glaas
jes chartreusePlotseling kwam
er eene wolk voor mijne oogen Ik
zag niets meer -Als die schelm
Van een Arnold jnij tens heeft wil
len vergeven!
Nauwelijks was die gedachte in
hét hoofd van Amanda .opgekomen,
of zij sprong', zonder aan hare zwak
heid te denken buiten het bed, liep
aar do tafel. Avaarop nog aller
avond verlaten hadden, nam de
flesch der chartreuse in de handen
en onderzocht .die nauwkeurig Zij
was ledig
Firm toch lieb ik niet alles op
gedronken! zeide de jonge vrouw,
Ik herinner mij, dat er nog minstens
twee of drie glaasjes in de flesch
gebleven zijn...
De toorn deed de aderen op haar
voorhoofd zwellen en stampvoe
tend van woede riep zij nit:
Die kerel Zal hét vergif in de
chartreuse gedaan hebben en hij
heeft vervolgens het mengsel wegga-
worpen. De ellendeling heeft be
merkt dat i k hem voor de helft heb
doorzien.... |W:aar zou hij het over
schot van dat doodende mengsel ge
worpen hebben
Haar blik .vestigde zich' .öp. dé
;asoh van den haard.
Paar trok een vochtige plaats
har© aandacht.
Hier is het... zeide zij. Die
dokter heeft niets begrepen va,n mij
ne plotseling© ongesteldheid, maar
ik heb het goed begrepen en thans
z'al ik meer dan .ooit op mijn© hoe
de zijn...
Zij bleef een oogenblik in' naden
ken verzonken.
(Wie is toch die man, waaraan
ik mij verbonden heb, zeide zij ein
delijk, die niet geaarzeld heeft, mij'
zoowel als Liueie te wilten dooden ?,,|S.
Tot eiken mits moet .ik dit weten
Nal dit besluit ging zij Avedet te
bed.-
[Wéinige o ogenblikken later kwam
Magdalena de dienstbode met een
groote kan limonade
(Welnu! beste juffrouw, gaat
het thans een weinig,beter met u?
Veel beter, antwoordde Aman
da, Morgen zal ik weder geheel in
orde zijn
Zult ge ook iets gebruiken
Neen De dokter heeft mü
hét vasten opgelegd:
Ik kan dus heengaan?
Vertel mij eerst eens wat om
trent do gekwetsten, die gisteren'
na het spoorwegongeluk in huis zijn
gebracht
Die maken het zoo goéd niet;
Ik geloof, dat er .ook een jonge
man was?,-..
Ja, juffrouw...-
Gaat het met henï' pok niet
beter
Hij lieeft eene zeer diepe wond
'aiaU het hoofd
Men weet thans, wie het- is?
Hij hieet Duchemin;..;
Ik heb puj niet yergist, liij is
hét.™ dacht Amanda:
£Wordi vervolgd
NIEUWE HAARLË/VVSCNE COURANT
