Na misdaad, vergelding.
De heerschappij deriMsa.
BUITENLAND.
BINNENLAND
MWS HIT BEN OSTfiiL
èociaie Berichten.
FEUILLETON.
NIEUWE HAARLE/ASCHE COURANT T««2t®4*D-
Of liet da heerschappij over of
\- a u de ruassa moet beteekenen, kan
men aan den titel niet zien, maar de
inhoud van een belangrijk opstel
in de Historiseh-politische Blatter,
bewerkt door de N. T. Ct., leert ons,
dat de tegenwoordige tijd voor het
probleem staat zoowel van bet een
als van het andex*.
Het uiterlijk verschijnsel van de
moderne beschaving is de massa,
aldus begint schrijver, en de moeilij
ke taak is de beheersching en lei
ding der massa.
Dit zou er op wijzen, dat het op
stel alleen de vraag behandelt hoe
de massa beheerscht kan worden
maar 't antwoord op deze vraag
behelst vanzelf de mededeeling, dat
op alle gebied de massa de wereld
beheerscht.
Dg schrijver geeft voorbeelden en
werkt die uit.
Wij kunnen die voor ons blad
'slechts aanroeren.
Op het gebied van bet onderwijs:
de massa. Het wordt alles gecen
traliseerd: een „Lokalschul-inspee-
tor" schoolopziener voor 1500
onderwijzers en 100000 kinderen in
de „Millionenstadt" Berlijn, de stad
met meer dan een millioen inwoners.
Het middelbaar onderwijs: even
zeer gecentraliseerd.
Het hooger onderwijs: Berlijn alleen
had in 1908 bijna veertien duizend,
Parijs bijna dertien duizend studen
ten aan de hogeschool.
Uit deze studenten komen weer
de massa ambtenaren en zelfstandig
werkende intellectueelen, die veroor
zaken, dat de intellectueele arbeid
zijn waarde ziet dalen, die een last
worden vor den staat.
Wat de ambtenaren betreft: men
weet liet overal bij ondervinding boe
hun leger op onrustbarende wijze
aangroeit. In Oostenrijk was voor 50
jaren op 340 inwoners één staats
beambte te vinden, thans één op de
42. Daar eten meer dan een millioen
menschen uit de staatsruif!
Spoor-, post- en telegraafwezen
brengen bun massaal leger van me
dewerkers, die hun massalen arbeid
verrichten.
De politie vormt zich overal in
de bevolkingscentra tot massa's,
die soms meer dan massaal werk
moeten doen; men denke aan de
oproeren en onlusten zooals onlangs
te Berlijn in Moabitl
Dan het leger 1
Wat behoeft men daarover eigen
lijk te zeggen?
De „Grande Armee het Groote Le
ger, waarmede Napoleon naar Rus
land trok, telde 450000 man. Italië, de
kleinste der Europeesehe groote sta
ten, had in 1908 een leger op oorlogs
sterkte van 3.403.505 man.
In verband met bet leger noemt
men natuurlijk van zelf den scli d-
denlast, waaronder de volkeren zuch-
tei. Het Duitsche Rijk had in 1907
(niet medegeteld de zelfstandige
gehuld der afzonderlijke bondsstat e)
vier milliard 273.4 millioen mark
schuld. Met die der Bondsstaten me
de 18 milliard. Sinds 1907 is de schuld
van het Duitsche Rijk alweer met
een milliard verhoogd.
Frankrijk bad in 1909 24 milliard
615.7 milloen mark schuld; dit is een
vervierdubbeling sinds 1862; terwijl
die van Duitschland twintig maal
werd vergroot sinds 1871!
Jaarlijks betaalt alleen de Fran-
sche staat een milliard interest voor
die schuld, terwijl de geheele staats
uitgaven drie milliard 244.3 millioen
bedragen.
Op zuiver economisch gebied open
baart zich de heerschappij der mas
sa door den aangroei van het groote
bedrijf.
Van 1882 tot 1907 steeg het aantal
arbeiders iu Duitschland met 109.8
p.Ct. terwijl het aantal bedrijven met
9.1 Verminderde. Voor 50 jaren was
een fabriek met 500 arbeiders eeu
uitzondering,- thans (1907) kent men
in Duitschland ruim 500 reuzenbe-
bedrijven met meer dan 1000 arbei-
136)
Ofschoon dei gvooffiandëlaar in
wijnen, de bezitter van de valscthö
wissels,geheel en al betaald was,
vond hij er een vermaak in, ieder'
/lie maar wilde luisteren, het ver-
Jiaal te doen van de betaling, wel
ke op zoo onverwachte wijze had
plaats gehad door den onbekenden
beschermer van den jongen beamb
te,.
(Weldra was hiet in geheel Joigny
bekend, dat Raoul Du.chem.in, die
gewoonlijk in benarde geldelijke om
standigheden was, zijn© zakken vol
geld bad en natuurlijk vroeg men
zich af, door welken samenloop van
-omstandigheden hij in staat was ge
stald zijne schulden te betalen
De opéfibare meening, .lis van dag
te't dag, van uur tot uur aangroeide,
bereikte ook de oor-en van den bur
gemeester van Joigny,,
Die ambtenaar vroeg uitlegging
tan zijn .ondergeschikte; deze kon
[lie niet geven, daar hij eigenlijk
jïeli nog niet wist, wat bad plaats i
fcehad.!
De uitslag van dit onderhoud was
do -volgende
ders, terwijl er daaronder zijn met
20-, 50-, en 100.000 arbeiders.
In handel- en koopmanszaken is
-het evenzoo gesteld. Het „Waren
huis" met zijn filialen is bet toe
komsttype en het aantal „zetbazen"
neemt in iedere branche toe. Het
winkeliersbedrijf wordt meer eu meer
kapitalistisch en de „verdrukte mid
denstand" woont voor een deel in ka
pitalistische paleizen.
Transport en verzending zijn reeds
ongeveer geheel grootbedrijf.
Het geldwezen concentreert zich
hoe langer hoe meer, wie weet
zulks niet? In 1858 waren in tien
groote Duitsche steden 306 geld- en
credietzaken met 741 man personeel;
in 1875 waren in dezelfde steden 1234
geldzaken met 9752 medewerkers,
maar de steden zijn meer dan vier
maal vergroot! De Duitsche bank
werd in 1870 met een „kapitaaltje"
van 150 milioen mark gesticht; in
1900 was bet aangegroeid tot 199.3
millioen mark.
Hoe de trusts de ondernemingen
van allerlei soort coneentreeren is
bekend, een banksyndieaat staat
ovex-al voor de deur of is er reeds.
En verband hiermede houdt de rijk
dom der Rothschild's, Hirsch's,
Bleicliröders en andere geldmagna
ten, die feitelijk het lot der wereld
in banden hebben en geheel de belas
tingbetalende menschheid laten wer
ken om aan hen de rente hunner lee
ningen te voldoen.
Trouwens „rente-betalen" is het
probleem der toekomst. Het werk der
liberale regeerders in alle rijken,
provinciën, gemeenten is geweest
„leenen" de onderhoorige burgers
kunnen in belasting, hoofdelijke om
slag enz. zorgen dat de rente er
komt.
Eui-opa heeft 122 milliard staats
schuld, 200 milliard schulden voor
provinciën en gemeenten en nog bo
vendien 300 milliard privaat schuld,
zoodat de rentelast van de gezegen
de beschaving per jaar minstens 25
milliard bedraagt. Maar „marken"
doch een milliard marken is nog een
heele som!
En deze vreeselijke last, die op de
volken van Europa drukt, is niet eeis
vijftig jaren oud. Hoe lang zullen
de volkeren zulk een last kunnen
dragen!" roept de Oostenrijksche eco
nomist Rudolf Vrba uit.
In die schuldverhouding zit de mo
derne lijfeigenschap; de economische
slavernij der politiek vrijgevochten
volken. Macauley noemde reeds „de
slavernij, waarinde schuldenaar zucht
de hardste van alle." Welnu alle
werkende menschen en de andere
ook zuchten thans in de slavernij,
welke de rente van het internatio
naal kapitaal beeft in het leven ge
roepen. De slavenhouders zijn Roth
schild en de zijnen.
Aflossing der schuld is natuurlijk
niet meer mogelijk begrijpt of ge
voelt men niet, dat hieruit ooit en
wellicht zeer spoedig, een catastro
phe moet voortkomen?
Door zijn toclitgenooten in den
steek gelaten. Van een ergerlijk gemis
aan verantwoordelijkheidsgevoel heb
ben, naar het centraal comité van de
D. u. O. A V. in het jongste nummer
van de „Mittheilungen" deed publicee-
ren twee Munchemer toeristen blijk ge
geven, die zooals we met instemming
constateerden, daarvoor ernstig zijn ge-
straft. Het geval heelt zich als volgt
toegedragen
De beide toeristen, wier namen in de
Mittheilungen genoemd worden, hadclen
met een medelid hunner „Sektion" een
zekeren Römer, eveneens uit München,
op 23 October van dit jaar de Fleisch-
bankspitze (Wilder Kaiser) bestegen. Bij
de afdaling van den Noordkam werden
zij door iden nacht verrast. Bij een moei
lijke passage liet Römer zijn tochtge
noolen aan het touw omlaag zakken.
Eensklaps rukten dezen hem 't tonw
uit de handen en riepen hem toe, dat
hij daarboven maar wachten moest, dan
zou hij den volgenden morgen wel af
gehaald worden, In het nachtelijk don-
Gij kunt onmogelijk langer
deel uitmaken van het personeel van
bet gemeentehuisNeem dus uw
ontslag, want anders zal ik ge
noodzaakt zijn u weg te zlendem
Dncbemin, die verpletterd was
door dit vonnis zonder hooger be
roep, nam zijn ontslag en stond op
straat, terwijl nu iedereen slechte
gedachten omtrent hem koesterde
Br was echter niets uitgelekt om
trent zijn geheimzinnig .bezoek aan
het archief en den handel, dien hij
had gedreven, doch hij beefde van
het hoofd tot de voeten, als hij er
aan dacht, dat zijne daad ontdekt
zou kunnen .worden.
Natuurlijk dacht de jonge man
er dadelijk aan, naar Parijs te gaan,
waar hij ©ene betrekking zon kun
nen zoeken en waar hij ten minste
in de menigte verloren zou kunnen
gaan.
Daar hij pog eenige goudstukken
rijk was, genoeg om gedurende twee
of drie .weken te leven, nam hij
plaats in den trein.
Wij .weten, dat het noodlottig .on
geluk op zijne réis tot een© ontmoe
ting zou leiden tusschen hem en
den persoon, ,die hij met het volste
recht kon beschouwen als de eerste,
zoo niet de eenig© oorzaak van zijn
ondergang
i Hoewel zijne wonde ernstig ;was,
zon dezo toch niet den dood ten ge
volge hebben
Amanda wachtte met ongeduld on
ker verdwenen de beiden. Hun schan
delijke handelwijze motiveerden d'ehee-
ren daar mede, dat zij in Kufstein nog
den laatsten trein wilden halen etn door
Römer, die een slecht klauteraar zijn
zo-u, opgehouden werden. In het Stri-
perenjoehhaus deden zij ditzelfde ver
haal aan de Hüttenwart, Tavomaro. De
in den steek gelaten Römer moest den
kouden herfstnacht in de geëxponeerde
rotsen doorbrengen en werd dein vol
genden morgen door de gidsen Tavor-
naro en Heppberger uit zijn bejiarde
positie verlost.
De Seiklion. van welke de beide toe
risten lid waren, stelde een onderzoek
in en informeerde bij Römer en Tavor-
naro1, die de hierboven gegeven lezing
van liet gebeurde, welke trouwens reeds
in verschillende Munchener dagbladen
was verschenen, bevestigden.
In een buitengewone vergadering Van
die „Section" werden de beide toeris
ten van hun lidmaatschap vervallen ver
klaard, terwijl het centraal comité alle
andere Sektionen waarschuwt de heerén
te weigeren, wanneer zij mochten po
gen daar lid te worden. (Volgt naam en
adres van beiden).
Ongelukken in dei Alpen. Een. sta
tistiek, opgemaakt van de ongelukken,
die in de Zwitsersche en Italiaansche
Alpen zijn voorgekomen van 1 Novem
ber 1909 tot denzelfden datum van 1910,
geeft aan, dat er totaal 90 menschen bij
het bergklimmen den dood vonden. Bo
vendien zijn er 80 verwondingen, waar
van 4 met doodelijken afloop. De oor
zaken dier ongelukken, zijn: het uit
trekken zonder gids, overval door la
winen of door nevel en breken van het
touw. Het zijn niet meer de Engel-
schen, die het grootste aantal slacht
offers leverden. Bovenaan staan dit
maal de Zwitsers, dan volgen de Duit-
schers en eerst daarna de Engelschen.
Verder zijn de verongelukten Oosten
rijkers en Italianen,
Door een inbreker doodgeschoten.
Te Leipzig overviel een particuliere
nachtwaker een dief, die bezig was in te
breien in het kantoor van een kolen-
handelaar. Toen de waker den inbreker
aanriep, loste deze een revolverschot.
De kogel trof den waker in de borst
en dezo viel dood neer. De moordenaar
ontkwam. Alleen zijn hoed en een pak
groene zeep, dat hij gebruikt had bij
het indrukken van een ruit, bleven ach
ter.
Een bock van keizer Wilhelm H.
Uit Berlijn wordt bericht, dat de Kei
zer van Duitschland sinds geruimen tijd
arbeidt aan eene biagraphie van zijn
voorganger Fredeuik den Groote. Onge
veer een jaar geleden richtte de Kei
zer het verzoek tot Jules Ca.mbo.ri,
Fransch gezant te Bterlijn, om hem
nauwkeurig op de hoogte te brengen
van de namen der Fransche historie
schrijvers, die zich in het bijzonder heb
ben bezig gehouden met het tijdperk
van Frederik den Groote, en deelde
hij den gezant tevens mede, dat hij
hun werken noodig had als bronnen
studie voor zijn eigen geschiedkundig
werk.
De Keizer moet reeds een aanzien
lijk gedeelte van het boek voltooid heb
ben, dat beschreven wordt als zeer on
partijdig, in weerwil van 's Keizers
geestdriftige bewondering voor zijn
voorganger. Vooral moet deze onpar
tijdigheid-blijken uit het feit, dait hij
in krachtige bewoordingen de onge
trouwheid. van Frederik den Groote, en
zijn enthousiasme voor Voltaire gispt.
De Keizer moet de bedoeling hebben om
persoonlijk alle slagvelden te bezoeken,
waarop Frederik de Groote zijne over
winningen behaalde.
Karikaturisten-staking. Zeventig
humoristische teekenaars en karikatu-
turisten in Frankrijk waarbij de voor
naamste hebben besloten tot staking
over te gaan, teneinde hun maatschap
pelijke omstandigheden te verbetereu.
Deze kunstenaars, wier zaak het is
het puliek te laten lachen, hetzij met
een glim- of met een grimlach hebben
blijkbar do gave verloren, het eigen
leven met frisschen spot te beschou
wen. Zij zijn van oordeel waaraan
zij zonder twijfel gelijk moeten hebbenl
dat hun onbetaalbare kunst te slecht
't ©ogenblik, Jat da toestand van
den zieke ha-ar zon iocst-aan, hem
te bezoeken.
De jonge vrouw verwonderd®
z.ioh in het- minst niet over, da,t da
zoogenaamde heer de Reiss haar
man, niet weder te Koningsboscu
verschenen was.
lederen dag ,en verscheidene kiae-
ren daags vroeg' de jonge- vrouw
aan de dienstmeid van het hotel,
lioo da jonge Ducbiemin 't maakte
Eindelijk kreeg zij op «zekeren
avond het volgende antwoordt
Ik geloof dat da juffrouw
thans wel den armen hoer zal kun
nen gaan zien
Amanda trilde .van vreugde
Zij haastte zioh lia,ar be; volgen
[Wij moeten op da tweed© ver
dieping1 zijn, juffrouw, zeide Mag-
dalena. Laten wij ons haasten
Zij snelde do trappen op en op
de tweede verdieping.gekomen, volg
de zij een© gang, waarop verscibcida-
ne deuren .uitkwamen,..;
Magdalen,a, bleef staan Lij' ©eng
deur, die zich geheel achter in de
gang bevond;
Hier is het, juffrouw ziedde
zij
Amanda, tikte pp da deur,;
Raoul Dndhemin lag in een stoel,
het hoofd .was bedekt met compres-
sen en door verbanden omringd,
betaald wordt. En derhalve dreigen zij
de tijdschriften, die hun arbeid opne
men, allen humor te onthouden tot hun
producten beter betaald worden. Ja,zelfs
hun bijdragen aan den jaarlijkscben
Salon du Rire" in de Champs Elysées
willen zij, bij wijze van openbaar pro
test, inhouden.
De leiders van de staking, die hoogst
gevaarlijk zou kunnen worden, indien
karikaturisten geen ongevaarlijke wijs-
geeren waren, zijn niemand minder dan
Wiilette en Léandre.
Fr zit naar onze meeuing reeds een
prachtig onderwerp voor... karikatu
ren in deze staking van karikaturisten.
Hoe een dwaze mode ontstaat.
't Adjectief had eigenlijk wel weg kun
nen blijven, want de gevallen, waarin
een mode niet dwaas is, zijn niet zoo
talrijk dat men er rekening mee be
hoeft te houden. Maar de tegenwoor
dige, die de dames de beenen te zamen-
snoert, zoodat ze loopen als de ver
minkte vrouwtjes uit China, is dan toch
al buitengewoon onpraetisch, meent het
„Hbld."
De Parijzeuaars, die zich voor alles
wat de vrouw betreft, interesseer en zijn
er diepzinnig over gaan. nadenken waar
toch wel deze razernij vandaan komen
kon en een geleerde had hun een be
vredigende verklaring gegeven, door te
wijzen op een oud-Babylonische me
dedeeling, volgens welke de vrouwen
van onder toegesnoerde gewaden droe
gen om heele kleine pasjes te moeten
nemen, en zoodoende langer binnen de
gezichtskring van eventueel© bewonde
raars uit het publiek te blijven. Maar
ziek deze vernutlige conjectuur blijkt
onjuist. In een interview met een vrou
welijke journalist, heeft dezer dagen de
eigenlijke schoon zelf onschuldige
-osaiJAjQ 'spoui SAMiotu jcp J3}spu;\]m
rel, van de Comédie FraÏÏ^aise, verleid
noe door een vergissing deze kluister-
waanzzin op haar mede-Parisiennes vat
gekregen heeft.
„Ik heb werkelijk de entrave uitge
vonden, zei ze, maar niet met de be
doeling, dat ze zóó zou worden toege
past. Zie hier hoe dat kwain. Verle
den jaar, in La Rencontre, had ik een
scène, waarin Lk bijna voortdurend
moest blijven zitten of stil staan ik had
nauwelijks een of twee passen tcdoen.
Eens op een dag, bij eeu van mijn be
zoeken aan het Louvre, zag ik een
beeld van prachtige lijnen, en waar
van de silhouette nog fijner gemaakt
werd door de draperieën, die nanw om
de beenen waren geslagen. Dadelijk be
sloot ik hiervan partij te trekken. Zoo
droeg ik dus in La Rencontre een ja
pon, die geïnspireerd was op dat an
tieke beeld, en van onder ingenomen.
du toilet was uitstekend, want het be
reikte zijn doel. Maar nu hebben, andere
vrouwen datzelfde model voor wandel
toilet gekozen!... Als ik bedenk hoe
belachelijk zij er zich mede maken,
schaam ik me werkelijk voor ze,
i
Het Kruis.
Er bestaat tegenwoordig een vereenï-
ging van:
Rood© Kruis, om dc ellende van het
het slagveld te bestrijden;
Groene Kruis, om de krankheden on
der het volk te bestrijden;
Witte Kruis, om de onzedelijkheid
te bestrijden
Blauwe Kruis, om dc drankzucht te
bestrijden
Lila Kruis, om het vloeken to bestrij
den;
Zwarte Kruis, om verderfelijke lec
tuur te bestrijden;
Rose Kruis, om de gevaren der al
leen reizende vrouwen, te bestrijden;
Een schoon strijdteeikcn: Het Kruis I
„In dit toeken zult gij overwinnen."
Op wiens kosten?
Een uit de gevangenis te Breda
ontslagen zieke werd dagenlang op
kosten der gemeente verpleegd en
daarna vervoerd naar de woonplaats
zijner ouders.
Het gemeentebestuur wenschte ech
ter de kosten, 26.70, niet zelf te
dragen. Men had hier niet te doen
met een gewoon zwerver, uit eigen,
vrijen wil naar Breda gekomen, doch
met iemand die door het Rijk ziek
op straat was geworpen. Kan het
Rijk de zorg voor zulke individuen
aan de gemeente overlaten, dan zou
den plaatsen waar huizen van bewa
ring of gevangenissen zijn, in een
slechter conditie komen dan andere
gemeenten. Hier moest hulpverlee
ning wel degelijk ten laste van het
Rijk komen, meende men, en dus werd
aan het departement van justitie eeu
declaratie ten bedrage van 26.70
ingediend.
De declaratie kwam evenwel onbe
taald terug, met een begeleideud
schrijven, waarin werd gezegd, dat
„armlastigen, die na liun ontslag
uit de gevangenis hebben opgehou
den tot de gevangenisbevolking te
belmoren, niet ten laste van het de
partement van justitie mogen wor
den gebracht".
M. a. w. bet Rijk Lekt, nadat de
gevangenisdeuren aebter zulke on-
gelukigen zijn dichtgevallen, de ban
den van hen af. Het beeft niets meer
met hen te maken, en de gemeenten
mogen er voor opdraaien.
Waarschijnlijk zal deze geschiede
nis binnenkort nog een intéréssaat
gevolg hebhen.
Een deserteur-oplichter De kor
poraal S., van het 3c regitnent infan
terie te Middelburg, die na diefstal de
plaat heeft gepoetst, heeft ook Goes
met een bezoek vereerd.
Zaterdagmiddag toch vervoegde hij
zi:h aan liet Centraal-Kleedingmagazijn
van den heer Den Hollander on schafte
zich voor 80 een nieuw burgereo-
sluuin enz. aan. Papa, caféhouder te
Wemeidinge, zou wel voor dc duiten
zorgen. Als een echt genitemau gekleed
stapte hij den rijwielwinkel van den
heer V., in dé Kerkstraat, binnen én
kocht een fonkelnieuw karretje, waar
mee hij naar Weaneldinge wilde rijden,
naar hij beweerde. Pa was ook hier
goed voor de centen. De fietshandelaav
begon echter kort na het vertrek van
zijn netten klant lont te ruiken en
haastte zich naar het station om don
trein naar Wemeidinge te nemen en
informaties in te winnen. Zoo ver zou
het evenwel niet komen, want op het
perron ontmoette hij S., die, na eenig
aarzelen, het ten slotte toch maar be
ter vond do re?u, aan V. af te staan,
waardoor deze gelukkig weer in het
bezit van zijn eigendom geraakte.
De desserieur-op iich ter had een en
kele reis Biergen op Zoom genomen,
vanwaar hij vermoedelijk wel naar Ant
werpen zal zijn afgereisd.
Brood, dat zijn gewicht niet heeft.
Sedert langen tijd werd er te Dord
recht door particulieren geklaagd over
het gewicht van het brood. Een z.g.
„twoeponder" had zelden of nooit het
gewicht van een K.G.
Dat het publiek van deze bakkers
praktijken de dupe werd, is -duidelijk.
Er gingen stemmen op, ock in den
gemeenteraad, om door een verordening
het gewicht van het brood te doen vast
stellen.
Ook de directeur van den gemeente
lijken keuringsdienst heeft zich met deze
zaak bemoeid, en het gevolg van een en
ander is geweest, dat de beide bak-
kerspatroonsvereenigingen „Onderling
BeLang" en „Algemeen Belang", na met
den directeur van den keuringsdienst
gepleegd overleg, bevreesd voor een ge
meentelijke verordening op het brood
gewicht met al den omhaal van bekeu
ringen, boeten, straffen enz., de han
den ineengeslagen hebben en 'aan do
bakkcrspatrooiLs een circulaire gezon
den hebben, waarin zij den confraters
voorslagen doen, om door onmiddel
lijk te nemen maatregelen, te voorko
men, dat de gemeente gaat „maszregln."
Voorgesteld wordt: geen brood meer
van 8Va ons voor een K.G. te ver-
koopen, maar alken van 5 ons, 7%
ons of 1 K.G. voor waterbrood; 2 Kg.,
1 K.G. of 1/2 K.G voor bruin of krop-
brood; 2 K.G. of 1 K.G vo.or rogge
brood, alles met spelingen van 5 510
procent voor kantjes, gescheurd brood
pf in blik gebakken.
De directeur van den keuringsdienst
zal nagaan of de bakkers zich aan ders
bepalingen houden, en Ln zijn drie-
maandejijkscbe rapporten de namen pu-
bLteeeren van hen, vh'er brood door hem.
is onderzocht, met de resultaten vaa
dit onderzoek.
Een slimme faisanf. Als een bij
zonderheid uit de jagerswereld, is het
onderstaande wel vermeldenswaard.
't Was in den zomer, dat op eene
boerderij, midden in een zeer wildrijke
omgeving buiten Groningen, eenige fa
zanteieren werden uitgebroed, welke in
't bosch waren gevonden. De kip, wel
ke dit werkje was toevertrouwd, zorg
de uitstekend voor de kleinen, doch was
niet erg gelukkig met haar kroost. Een
exemplaar (een haan), groeide zeer
weelderig op en toen deze volwassen
was, werd hij eiken morgen uit den
stal gelaten en vloog dadelijk de bos-
schen in en werd menigmaal met de
andere wilde faisanten gezien; 1t was
toch eiken avond dat hij weer naar de
boerderij terugkeerde om weer een
piaalsje te vinden bij de kippen. Dezer
dagen waren de eigenaren ter jacht en
kwam hij zeer onrustig midden op
den dag aangevlogen, zooals de be
woners door het raam uit huis za
gen; zij gingen naar buiten, doch hij
was nergens te vinden, totdat hij ein
delijk in een iedüjstaand© kist op het
erf gevonden werd. Toen de h dn den
naderbij kwamen, werd dit door hem
opgemerkt én hij dook Zoo ver moge
lijk weg. Later op den dag, bij vertrek
der jagers kwam hij weder te voor
schijn, doch hij bleef bij huis, 't geen
nooit geschiedde. Twee dagen Later
kwam hij 's avonds eerder aanvliegen
en pikte tegen de ramen als bewijs,
dat er weer onraad Was en tiet zich ge
makkelijk pakken en in het hok plaat
sen. Zoo'n looze faisant.
"el.
Voorheen en thans
In de middeleeuwen gingen over den
Gothardweg in een jaar van drukken
handel niet zooveel goederen als thans
in twee treinen, door de tunnel.
Men hief in de middeleeuwen in som
mige steden vermogensbelasting. De
belangrijke stad Bazel telde, naar be
slaande oude gegevens, slechts 5 in
woners met een grooter bezit dan
f 20.000.
Do „groote" handel van toen was-,
met onze oogen bezien, heel klein. Zo
bestond in hoofdzaak uit die, welko
door marskramers werd gedreven.
De vooruitgang van toen en van thans
verschillen hemelsbreed. Kapilaal-
schaarschte was daarvan oorzaak. Groo
te publieke werken werden zelden on
dernomen. Aan de nog bestaande bouw
werken uit dien tijd werd lange jaren
gearbeid, telkens moest het werk weer
tijden stilliggen door gebrek aan kapi
taal. Het steeds vermeerderend kapi
taalbezit is ten aanzien van den voor
uitgang de groote stuwkracht geweest.
Wie thans strijd voert togen het kapi
taal miskend de uit de geschiedenis te
trekken ervaring en is op beschavings
gebied realionair.
VEliSKN.
Gemeenteraad.
Dc Raad dezer Gemeente kwam in
openbare vergadering bijeen op Dins
dag n.m. 1 uur.
Ingekomen was een schrij ven van den-
Min. van B.inneal. Zaken, houdende
verzoek eenige redactie-wijzigingen aan
te brengen in de Retributie-verordenLng]
voor degenen, die gebruik maken van
het M. O. te Haarlem. Deze wijzigin
gen worden, zooals door B. en W>
aangebracht, goedgekeurd.
Verder was ingekomen een schrijven
van den voorzitter van Ged. Staten, be
treffende: lo. de Verordening op le
vensmiddelen, genotmiddelen en ge
bruiksartikelen; 2o. de verordening op
de verkrijging der behandeling en den
verkoop van melk, met het verzoek do
opmerkingen, die de voorzitter had te-
maar zijne krachten waren terug'-
gekomenhij zag weder, hoorde als
voorheen en kon zonder de minste
moeite e©n gesprek voeren
Do deur ,werd behoedzaam geo
pend;
Amanda overschreed den drempel
van d© kamer, waarin de gewonde
lag en sloot de deur achter zich
Dxidhcmin herkende haar en uitte
een kreet van verwondering
Hij scheen echter niet in het
minst vertoornd te zijn
Amanda! riep hü uit; gij
hier I,
Ja, ja, mijn beste, antwoordde
da jonge vrouw, terwijl zij zijne
band nam en die aan hare lippen
bracht Gij pioet u niet verwon
deren; Ik ben getuige geweest van
het ongeluk, .waarvan gij een der
slachtoffers waartJk heb u her
kend Ik Jiieb eiken dag naar uw
gezondheidstoestand gevraagd en ik
heb met- verlangen op het 0ogen
blik gewacht, dat ik u, eindelijk
zou kunnen zien
Terwijl de jonge man luisterde
naar hetgeen Amanda zeide, kwam
de herinnering1 .aan het verleden in
hem op
Hij zeide, .terwijl hij zijne hand
terugtrok
[Wat wilti gij van mij Gij
weet evengoed ,als ik, dat atlas tus
schen ons uit is! Uwe aanwezigheid
herinnert mi^ian do uren van on
beschrijfelijk™ angst en dat ik 0
het punt was te sterven ik heb dat
alles aan ji alleen te wijten!
Aan mij riep de jong© vrouw
uiterst verwonderd uit
Koortsachtig gejaagd vervolgde
hij
Ik heb de betrekking verloren,
waarvan ik moest leven, ik heb
Joigny moeten ontvluchten, omdat
ik daar ,door allen veracht werd en
waarom? Alleen om die wissels,
welk© ik gctcckend heb, om u geld
te verschaffen en' waardoor ik bij
na op de galeien gekomen benGij
zijt oorzaak, dait mijn puam ontcerd
is
O! waarom heb ik niet den dood
gevonden bij dat spoorwegongeluk
Duchemin liet het hoofd op de
borst zakken, terwijl twee groote
tranen over zijne wangen vloeiden
Ik neem de verwijten, die gij
tot mij richt, aan en ik verdien die,
beste Raoul, zeide Amanda, met eene
stem die schijnbaar van ontroering
beefde Ik ,b©n dwaas geweest.. Ik
heb gedachtten, grillen gehad, waar
van ik de daaruit noodzakelijk
voortvloeiende noodlottige gevol
gen niet veronderstelde,Ilc heb
u zonder het zelf te willen, veel
kwaad gedaan... Ik vraag u daar
voor vergiffenisIk verzeker u,
dat mijn bezoek een ernstigen grond
heeftMisschien zal dat bezoek
uw© ongerustheid over do toekomst
waarvan gij mij zooeven gesproken
hebt, verdrijven [Wilt gij naar mi
luisteren ,.u [Wilt gij mij ant
woorden
Wat hebt gij mij ta vragen o.f me
de t e .deelen
Ik moet u allereerst waarschu
wen voor do gevaren, die u binnjn
korten tijd kunnen bedreigen.
Duchemin trilde
Amanda vervolgde
Kent gij den heer de Reiss
De gewezen beambte bad 111 heli
geheel niet .verwacht, dien naam te
nooren uitspreken; het was of hij
op dat 0ogenblik een hamerslag op
het hoofd kreeg; dadelijk dacht hij
aan het .ontvreemden van heb be
wuste stuk uit het archief van het
gemeentehuis en hij werd zeer bleek;
Den heer de Reiss... stamelde
hij, terwijl hij Amanda aanzag", om
te -trachten ja hare pogen te lezen,
wat zij wist.;
Ja, een man, dien gij onge
veer eene maand geleden t© Joigny,
gezien hebt jen die thans uwe val-
sche wissels in handen heeft
Duchemin was .doodsbleek gewor
den
[Met een hall verstikte stem stot
terde hij
Hoe kent gij dien maü Hoe
weet gij, {U,i hij, (die iwissels in bezit
heeft.?,
C Wordt vervolgd
