TWEEDE BLAD.
Na misdaad, vergelding.
BUITENLAND.
BINNENLAND
STADSNIEUWS.
Vragen bus.
feuilleton.
DONDERDAG 22 DEC. ISiO,
Van ons Kantongerecht.
gemakkeliik te benritnen te, iu die.
NIEUWE HAARLE/v\SCHE COURANT
Het opzienbarende misdaaddrama
te Londen.
We hebben al in het kort een en
ander medegedeeld over den gruwel
daad in Whitechapel j.L Zaterdag
nacht.
Hier volgt van een Londenschen
correspondent, een volledige beves
tiging van de gruweldaad, waar dij
reeds drie agenten van het politie
korps der City het leven verloren,
terwijl twee hunner collega's ernstig
gewond in het Londensche hospitaal
liggen en een hunner aanvallers
in een woning in Whitechapel ster
vende te bed is gevonden, blijkbaar
omgekomen door een op zijn vlucht
ontvangen revolverschot van een an
der lid der overrompelde inbrekers
bende.
De stervend gevonden medeplich
tige van het drama bleek een Rus te
zijn, Goldstein geheeten. Ooggetui
gen van dat drama herkenden hem
als den man, die den terstond over
leden politie-agent Tucker in den nek
schoot, en zijn nog gezochte hand
langers zijn vermoedelijk eveneens
Russen, althans van de gevaarlijkste
inbrekerssoort.
Zij hadden het gemunt op de gou
den en zilveren voorwerpen, ter
waarde van ongeveer 20.000 pond ster
ling, opgeborgen in een brandkast
van den winkel van een zekeren
mr. Harris, in Houndsditcli, de voor
naamste winkelstraat van het Oost
end, waar Whitechapel begint en
het begin der City van Londen ein
digt.
Mr. Harris heeft zijn zaak ongeveer
in het midden van Houndsditcb.
Daar echter is een klein, doodloo
pend straatje, enkel bestaande uit
kleine woningen, Exchange Buil
dings geheeten en beginnende in Cut
lerstreet.
In dat straatje nu was drie weken
geleden een ledige woning, vlak ach
ter den winkel van mr. Harris. De
eigenaar dier woning verhuurde haar
toen aan twee vreemdelingen, een
jongen man en een jonge vrouw,
die verklaarden daar te willen gaan
wonen en voldane huurrekeningen
als bewijs van vertrouwen toonden
Zij lieten eenig huisraad brengen
naar de woning, waarin zij sedert 3
weken nacht en dag vertoefden.
Do handelwijze van het paar was
echter geheimzinnig. Zij vertoonden
jich nimmer op straat. Van een paar
vensters bleven <le blinden immer
gesloten. Van een ander raam,
waarvoor een zwaar, donker gordijn
hing, werd 's morgens vroeg het bui
tenblind geopend door de netgeklee-
de, jonge vrouw, die daarbij immer
een sluier over haar hoofd droeg. le
deren avond kregen zij bezoek van
twee andere jonge mannen, die des
morgens heel vroeg weer heen gin
gen.
De buren vonden dat alles wel
vreemd, vooral doordat er nimmer n
melkboer of een bakker kwam. Doch
zij stoorden zich verder niet aan het
zonderlinge gedrag van het onbeken
de paar.
De politie dacht er echter des te
/neer aan. vooral toen zij van de bu
ren klachten hoorden, dat er des
avonds laat in de woning van het
vreemde paar gedruisch werd ge
maakt, alsof er in den achtermuur
geboord of een gat geklopt werd.
Vrijdagavond kreeg zij andermaal
klachten, en wel met dit ge
volg, dat om half twaalf drie ser
geants en twee gewone agenten der
city politie naar de geheimzinnige
woning gingen.
Sergeant Tucker klopte op de bui
tendeur en vroeg om die te openen,
wijl er misschien inbrekers bezig wa
ren. Hij kreeg van binnen tot ant
woord: „Er is niets gaande, wij gaan
naar bed."
De politiemannen vertrouwden
toen de zaak eerst recht niet. Serge
ant Tucker drukte de deur van onde
ren open en kreeg er zijn voet tus-
schen. Weldra sprong de deur hee-
lemaal open en toen werd er van bin
nen onmiddellijk een schot gelost, dat
Tucker lu den nek trof, zoodat hij op
straat viel en kort daarop stierf.
Hij laat een vrouw en twee kin
deren na, was 46 jaar, 25 jaar in
dienst der City-politie, die hij bin
nenkort met pensioen zou verlaten.
Ondanks het gevaar stormden de
andere vier agenten de woning bin
nen. Zij moesten hun moed duur be-
koopen, want drie mannen en een
vrouw, van ongeveer dertig jaar,
stormden uit de woning, elk met een
geladen revolver in de hand. Zij
schoten daarmede a. bout portant
op de andere vier dappere agenten,
die weldra bloedend op de straat van
Exchange Buildings lagen.
Constabel Choate, ongehuwd, en
32 jaar oud, kreeg enkele schoten in
zijn lichaam, waardoor hij later in
het hospitaal overleed.
Sergeant Bentley, gehuwd, be
zweek later, tengevolge van schoten
in den hals en schouder.
Sergeant Bryant kreeg verschil
lende schoten in arm en borst, waar
van de kogels door een operatie wer
den verwijderd. Zijn toestand is ook
ernstig.
Constabel Woodkams werden de
beenen stuk geschoten.
Aanvankelijk werd beweerd, dat de
woestelingen slechts zes schoten had
den gelost, doch eens zooveel kogels
raakten de politiemannen, terwijl er
ook kogels werden gevonden op
straat en in de naburige woningen,
wier bewoners daardoor ook gevaar
liepen.
De knallen der schoten bracht ter
stond de beele buurt in rep en roer.
Uit een naburig bierhuis renden de
bezoekers naar buiten. De houder van
dat bierhuis blies op 'n politiefluitje,
waardoor terstond een groot aantal
agenten van alle kanten opdaagden.
De overige bewoners van het straatje
kwamen ook verschrikt naar buiten,
doch werden door de politie gewaar
schuwd voor het gevaar van nieuwe
schoten.
De woestelingen wisten door de
her- en derwaarts stuivende menig
te te ontkomen. Zij werden echter
op de vlucht snel waargenomen door
sommige toeschouwers. Onder dezen
was de 14-jarige knaap Salomon
Abrahams, wiens ouders vlak naast
de geheimzinnige woning Vonen. Hij
zag den man, die sergeant Tucker
doodschoot, en herkende in hem den
dood gevonden persoon.
Een paar honderd politiemannen,
velen in burgerkleeding en eeniven
door Scotland Yard, daarvoor uitge
zonden, zochten heel den nacht in
Whitechapel naar de gevaarlijke
booswichten.
Zaterdag ontving de politie bericht
dat dokters waren geroepen bij een
jongen man, die in een woning van
Grovestreet, een zijstraat van Com-
mereial-road, gevaarlijk door een
schot in den rug gewond te bed lag.
Vrijdagnacht was hij door twee man
nen en een jonge vrouw naar de be
wuste woning gebracht. De beide
mannen gingen daarop weer heen,
doch de jonge vrouw bleef den ge
wonde verplegen.
D- man leefde nog toen de politie
bij hem verscheen, doch bij overleed
kort daarna. De jonge vrouw werd
gearresteerd, alsmede de overige be
woners van dezelfde woning, in het
geheel drie vrouwen en vijf mannen,
allen Russen, die geen Engelsch spre
ken. In drie taxi-cabs werden zij
naar het polilie-bureau van Bishops-
gate vervoerd.
Dat gaf ontzaglijk veel opschud
ding. De woning, waarin de ster
vende werd gevonden, werd door een
aantal politieagenten bewaakt. Daar
uit werden vele kleedingstukken ge
baald, die waarschijnlijk kunnen die
nen tot opsporing der overige drie
misdadigers, wier signalement werd
gepubliceerd.
Bij een onderzoek in de geheimzin
nige woning van Exchange Buildings
ingesteld, werd daar een groot gat
in den achtermuur gevonden. Vol
gens sommige beriehten gaf dat gat
toegang tot den winkel van mr. Har
ris. Doch een ander bericht luidt,
dat de inbrekers zich vergisten en
een gat maakten dat zou leiden naar
een speelgoedwinkel.
Het oogmerk der schavuiten was
echter duidelijk. Want in hunne wo
ning werd een heele verzameling in-
hraakwerktnigen gevonden, w.o.
blaaspijpen, om met scheikundige
stoffen gaten in een brandkast te ma
ken. Voorts werd er een partijtje dy
namiet gevonden, voldoende om heel
Houndsditch in de lucht te laten vlie
gen.
De politie deed hier een goede
vangst. Zonder haar tijdig optreden,
ware wellicht de juwelier Harris
een groot deel der schatten van zijn
winkel kwijt geraakt. Dat werd ech
ter voorkomen ten koste van het le
ven van enkele moedige politieman
nen, wier treurig einde in de wereld
stad groote ontroering heeft gewekt
en een geweldige sensatie in White
chapel.
Het is thans weer eenes gebleken,
dat in het Oosten van Londen nog
immer gevaarlijk gespuis verblijf
houdt. En zonder twijfel, houden ook
de andere schuldigen van dat drama
zich er nog schuil, ofschoon zij moei
lijk kunnen ontkomen.
Oproer in een armenhuis. Het
was een ongewoon schouwspel, dat
de vorige week Donderdag de inwo
ners van het Surrey-stadje Sutton te
zien kregen. Het leek wel op een Rus
sische deportatie van gevangenen.
68 bobbies, die daar in een lange rij
met elk een arrestant naast zich over
de straat liepen naar de politie-recht-
bank. De arrestanten waren allen
mannen n ide kracht van hun leven,
doch zonder werk, armlastig, daarom
als paupers „inmates" of verpleeg
den van het plaatselijke werkhuis.
Zij droegen het grove, grauwe kleed
van de paupers. En zij hadden zich
aan oproerigheid schuldig gemaakt.
Het werkhnisdiëet stond hun niet
aan. Zij verlangden smakelijker spijs
dan „porridge", gortpap, van over
heidswege voor die armen voorge
schreven. Toen zij hun zin niet kre
gen, werden zij rebelsch, 350 van de
600 daar verpleegde mannen. De po
litie kwam er bij te pas, een inspec
teur met 30 agenten. De oproerigen
werden 's avonds gesommeerd, rus
tig te gaan slapen. Zij weigerden,
wilden thee hebben, wierpen borden,
zoutvaatjes, lepels etc. kapot. Bom
bardeerden daarmede de werkmees
ters en de bobbies. De latsten moes
ten hun gummistokken trekken, toen
de oproerlingen dreigden met ta
felmessen. Twee van de tien werk
meesters, die 600 man onder hun hoe
de hadden, werden mishandeld. De
paupers verzeten zich tegen hun ar
restatie. Doch 68 werden ingerekend.
En die stonden nu de vorige week
terecht voor den magistratenbank
van Sutton.
Twee hunner werden wegens mis
handeling van werkmeesters naar 't.
gewone gerecht verwezen. Vier die
tijdens het oproer rustig onder de de
kens lagen, werden vrijgelaten. De
overige 62 mannen kregen elk drie
maanden gevangenistraf, wegens
verzet tegen de discipline van het
werkhuis.
De directeur vertelde, dat de ar
me, stoere kerels aanhoudend ove? 't
schrale eten in het werkhuis klagen,
en liever naar de gevangenis gaan,
wijl de kost daar heter is.
Dat ies wel merkwaardig.
De „Times" over het wetsontwerp op
do defensie.
De „Times" bevat een artikel over
ons ontwerp op de kustverdediging. Het
blad begint met to cons lateer en, dat ten
aanzien van een oorlog, waarbij Neder
land b etrokken kan zijn, zich twee mo
gelijkheden voordoen, een oorlog van
Duitschland tegen Engeland of oen van
Duitschlan-d tegen Frankrijk.
In 't eerste geval ligt da Nederland-
sdie kust op den directen weg tusschen
Theems en Elbe. In het tweede geval
bestaat er groote kans, dat Dullsebland
zich genoodzaakt zal zien de neutrali
teit van Belgis te schenden.
Nederland heeft daardoor een moei
lijke taak: het moet zijn groote nabu
ren, die tegenstrijdige belangen hebben,
te vriend houden.
Het blad zet dan ons defensie-sys
teem uiteen: het geeft een beschrijving
van de waterlinie en van fte kustverde
diging, zooals deze werden bepaald in
1874.
Uit dit aires "blijkt, zoo gaaf de v,Ti
mes" voort, dat een aanval van de zee
zijde zeer onwaarschijnlijk is. Daarom
moet het groote verwondering baren bij
een ieder, die bekend is met 't Holland-
sche defensie-systeem, te zien, hoe het
nieuwe ontwerp op de kustverdediging
beoogt het land te beveiligen tegen e.en
aanval van de zeezijde, d.w.z. van de
zijde, aan welke de defensie het meest
compleet is terwijl geen woord ge
sproken wordt over de verdediging 'van
de oostgrens, welke reeds eenigen tijd
geheel verwaarloosd is.
Inplaats van te zeggen, dat de ver
dediging van de vesting-Hollandl als een
geheel het voornaamste belang van 't
land is, bepaalt het ontwerp zich tot
zeegrens, waar de verdediging het best
is.
De debatten in de Staten Generaal en
de commentaren der Hollandsehe en
Belgische pers wettigen één dezer bei
de conclusies: ofwel Duilschland heeït
het Nederlandsche Gouvernement enke
le vrij duidelijke aanwijzingen gedaan
van Duilsche wensehen, ófwel ver
keerde en misleidende berichten over
de bedoelingen van Engeland en Frank
rijk zijn door Hollandsehe ministers
ontvangen en hebben dezen uit hun ge
woon evenwicht gebracht.
Van de Ministerstaiel is uitdrukke
lijk verklaard, dat Duitschland An deze
geen pressie had uitgeoefend; toch kan
da „Times" dat moeilijk gelooven: de
indruk is gemaakt, dat Duitschland op
de een of andere manier de kwestie
van de Hollandsehe kustverdediging
heeft oipg-eworpen om een voorwendsel
te hebben Nederland te bezetten in
geval van een oorlog met Engeland.
Zeker mag het dan ook een daad van
voorzichtig beleid genoemd worden van
de Hollandsehe staatslieden, dat ze aan
Duitschland iedarem schijn of schaduw
van een verontschuldiging om Neder
land in tijd van oorlog te bezetten, heb
ben ontnomen; en dat ze het hebben
aangedurfd voor dit doel het Holland
sehe volk lasten op le leggen, die an
ders onnoodig waren geweest.
De nieuwe reizigers tarieven.
Ten ©inde -onzen lezers moeite ian
onaangenaamheden te hesp aren men
nen .wij nog" eens de aandacht op
het volgende te moeten vestigen.
Kil om eterhoek j es
Vanaf 1 Januari 1911 zijn de ki
lometer boek jee ook geldig" op de lij
nen der Hollandscihe epoor\vcg'in,ia,t-
sdhappü doch deze bepaling- ,is al
leen van toepassing1 o-p de nieuwe
hoekjes genomen ,op of na 1 Ja
nuari as.
Die oude boekjes, wier geldig
heidsduur nog niet is verstreken
kan men echter verwisselen tegen
nieuwe boekjes van dezelfde klasse,
waarbij voor eiken on gebruikten ki
lometer va.n het oude boekje een
bedrag van 3 ct voor de eerste, 2,25
ct voor de tweede en 1.5 ct. voor
de derde klasse in mindering wordt
gebracht, van den prijs van het nieu
we boekje Geld mag niet worden
uigekeerd in de nieuwe boek
jes mogen ook geen kilometers uit
de in 1910 afgegeven boekjes wor
den overgeschreven, zoodat het aan
beveling verdient zijn oud boekje
in te wisselen tegen een nieuw.
Abonnementskaarten
Vioor dia taboiinqme-ntskaarte-n af
gegeven in |1910 blijven ook na, 1
Januari as. van kracht de bepalin
gen van bet thans geldende tarief
Elke houder van eene in 1910 af
gegeven abonnementskaart heeft
het recht zijn kaard in te wisselen
tegen een nieuwe al genreen© abon
nementskaart pf eene nieuwe groe-
penka&rt
Daarbij wordt de geldswaarde van
de terug ,t© geven kaart in minde
ring gebracht van den prijs vain de
ver] angde abonnementskaart-.:
Deze geldswaarde is de prijs be
taald voor de kaart* verminderd met
den prijs, welke voor eene soort
gelijke kaart over de verstreken
maanden" .verschuldigd jzqU zijn ge
weest,
Geld mag niet worden uitgekeerd
De nieuwe abonnementskaarten en
groep en k aarten zijn niet geldig op
de Diuitscha baanvakken.
De bagage van houders dezer
kaarten wordt bevracht tegen de ge
wone bagage prijzcn
SchoolkaarteU:
worden afgegeven &an jongelieden,
jonger dan 19 jaren Voor het ver
krijgen van deze kaarten is over
leggen eener verklaring van het
hoofd der inrichting van onderwijs,
dat de aangewezen persoon deze
inrichting bezoekt* niet meer noo-
dig, wel moet de eerste maal eene
geboorte akte .worden overge
legd-:
Aan jongelieden, jonger dan 19 ja
ren. die een ambachtschool be
zoeken, en aan onderwijzers, die een
cursus tot opleiding van het hoofd
onderwijzersexamen .dus piet
aan onderwijzers, die land- of tuin-
bou weursu ssen bezoeken, worden
voor afstanden yaa hoogstens 40 K.
M maandkaarten gfgegeyen
De legitimatie-bewijzen thans ver
strekt aan onderwijzers en de tegen
woordige plaatsbewijzen voor leer
lingen van ambachtscholen, zijn na
31 Deo. ,a;s. niet meer geldig De
coupons nog aanwezig in laatslgo
noemde boekjes kunnen tegen den
kostend-en prijs worden teruggege
ven aan het station, da.t het boekje
heeft uitgegeven.
Ten behoeve van onderwijzers, die
land- en tuinbouwcursusen bezoe»
zoeken, wordt geene vrachtvermin
dering m-cer verleend, de hun inge
volge het tegenwoordige tarief ver
strekte kaarten zijn na 31 Dec niet
meer geldig ,en kunnen in Januari
1911 tegen vergoeding worden te
ruggegeven aan de stations
De vacantiekaarten voor werklie
den mogen uiterlijk 26 Dpc-ember
1910 door den werkgever worden
afgegeven;
Aan alle Stations zijn thans ver
krijgbaar: overzicht van de voor
naamste nieuwe ta,rie:sbepalingen
(fO.05) benevens do nieuwe Reizi
gerstarieven;
De firma M. M. Convée, "te 's-Gra-
veuhage, deed een handleiding het liehl
zien voor de nieuwe Tarieven dei-
Spoorwegen, zooals deze 1 Januari
1911 met afschaffing van de retourbil-
etjlen zullen worden ingevoerd, bene
vens een volledigen. afstandswijzer in
kilometers lusschen ruim 500 stations
der S.S., Jl. U S. M.,- N. C. S. ten
N. B-. I>. S om-derliiig.
Tevens bevait het bo-ekske oen opgave
van 4© bepalingen, en prijzen van kilo-
melersboekjes, abonnemenlskaarten, ge-
zelschapsbiljetlen en het vervoer van
rijwielenv
De tandheelkundige studenten.
De studenten in de tandheelkunde
aan de Utreehtsche ho-ogesehool
hebben zich opnieuw to-t curatoren
gewend met een adres, .waarin zij
kennis geven van de opheffing van
het stakingshesluit en van de in
trekking van het adres nan den Mi
nister van Binnen!andsdh-e Zaken
en na opsomming van oenige grie
ven tegen d-enn heer Gravers, cura
toren verzoeken:
„een onderzoek in te e tel Jen, op
dat ee-n einde worde gemaakt, aan de
bestaande wantoestanden bij het
Tandheelkundig Onderwijs en het
daarheen te leiden, dat naast de
eonige oommissie in Nederland, be
last met het afnemen van het prac-
tisch tandmeesters-examen, een
tweed© worde benoemd onafhanke
lijk van de eerste* terwijl zij het
hoogelijk zouden waardeeren, indien
Uw College zou bevorderen, dat
hangende het door U in te stellen
onderzoek, tea1 vermijding vah ©ene
verscherping der verhouding tus-
eehen den heer Growers en de stu
denten, zoodanige regelingen getrof
fen werden, dat de Studenten in de
Tandheelkunde bij hun bezoek aan
het Tandheelkundig .Instituut niet
met den heer Grovers in aanraking
bélioaven te komen
Het weggeld iu Noord-Brabant.
Men schrijft aan de Tijd:
Het voorstel tot afschaffing der pren
miën aan verbalisanten voor overtre
dingen der weggeldverordeuing heeft in
die zes afdeelingen der Prov. Sta ten geen
bezwaren ontmoet, doch groote instem-,
ming gevonden evenals het ontwerp tot
invoering van belooningen aan de amb'-i
tenaren, met de invordering belast
De eenige opmerking, die in de afdee
lingen gemaakt is, betreft de vraag, ol
de uitgetrokken som van f 2500 tot be
looning der betrokken ambtenaren wel
voldoende zal zijn. De beantwoording
dezer vraag zal de praclijk moeten bren
gen.
De commissie van rapporteurs meent
wat de inrichting der rijkaarlen betreft,
dat het ernstige overweging verdient,
de rijkaarten door verandering van ma-
teriaal en formaat geschikt te maken
om zichtbaar te worden gedragen.
Het wil ons voorkomen, dat de con
trole daardoor niet veel vereenvoudigd]
zal worden. Want do ambtenaren zul
len zich toch moeten Overtuigen, of d;ö
drager der kaart, die zichtbaar is, er
ook wel de reehlmalige eigenaar van is.
Anders kan Jan ze wet van Piet oi
Klaas leen en.
(Zitting van gisteren.)
Dat- dacht hij niet. H was in
beroep gekomen tegen een vonnis,
waarbij hij was veroordeeld tot 2
jaar opzending naar de rijkswerkin-
ricliitng. Hij was al eens één jaartje
geweest in 's Lands krententuin,
maar wilde niet gaarne nog eens
naar dat Paradijsoord. Helaas! de
veldwachter kwam de goede voor
nemens van den kantonrechter, die
wel genegen was het nog .eens met
hem te prob-eeren, geheel ten na-
deele van bekl sturen.
Die veldwachter had in opdracht
van bekl 's vrouw als een gunst
van den kantonrechter te verzoe
ken bevestiging van het vonnis tot
opzending naar .de Rijkswerkinrich
ting De kantonrechter bevestigde
het vonnis terstond;
D i e maakt e r e e n pret je van
De in gansch Kennemeiland beruch
te strooper Joh de |Wj., waarvan
gezegd werd dat hij het land was
uitgetrokken, om aan het ondergaan
van al zijn vonnissen te ontkomen,
kwam heden in verzet tegen maar
evontjes 17 .vonnissen, meest voor
stroopen (Wat. de bedoeling va.n
Joh. was met- zijn in verzet komen,
bleek duidelijk ter terechtzitting
Op de steriotipische vraag van den
kantonrechter„Hebt u wat te zeg
gen?" klonk steeds hetzelfde ant
woord: „Neen. EdelAchtbare' Hij
zoekt maar tijd te winnen. Op de
publieke tribune had men natuur
lijk veel pleizier
Het .0 M- vroeg bevestiging van
al deze vonnissen
Tegen D T., K. Iv en [W|;.
allen 18 jaar, vroeg het O, M. een
geldboete van f4 of 2d hechte
nis, ter zake dat zij 27 Soptal
stoeiend een tuinmuurtje hadden om
gegooid in de Rozenpriëelstraat te
Haarlem;
Drankwet.: .Vrouw A.- Ml, 48
jaar, te Haarlem, had op 17 Septlj
een glaasje jenever geschonken,
waartoe zij geen vergunning had;
Eisch was f 10 boete of 4 d; hech
tenis;.
J a eh t o ver t r ed i n g. G- S., te
Zand voort reed pp .24 Nov op den'
H aarleinmerstraatweg op de fiets
met een .buks, die niet zoodanig ver
pakt was, dat zij niet voor dadelijk
gebruik gereed was, daarvoor werd
f 5. boete: of 2. d. hechtenis geëischt-;
V r.: Toen ik van mijn vorigen pa
troon een getuigschrift wilde heb-
137)
Ik weet dat en eveneens* dat
hij van juffrouw Delion een zekere
schuldbekentenis, door mij onder-
teekewi en die mij veel kwaad kan
doen, heeft- gekocht en dat hij die
zorgvuldig bewaart,.;.,.:. Die ware of
zoogenaamde de Reiss moet zeer ze
ker goede redenen hebben, om dier
gelijke papieren tegen lioogen prijs
te koopen en eene verzameling daar
van te maken [Wat mij aangaat,
ik ben natuurlijk volkomen op 4®
hoogte, waarom hij mijne bekente
nis heeft gekocht, maar ik weet
niet, om welke redenen hij uwe
Wiesels heeft aangeschaft en daar
mede juist dien ik bekend tie zijn
(Waarom
Omdat wij beiden bedreigd
Worden.... Wij moeten dus een ver
bond sluiten om den gemeenscbappe-
ilijken vijand .te bestrijden
Duchemin .trilde over zijn geheele
lichaam
Amanda' maakte hem bekend met
jdeu waren p.aum van baren man
en noemde hem een dief an een moor
denaar. Ten bewijze verhaald-a zij
hem
Een maand geleden wilde .hij
zich ontlasten yan een jong meisje,
©ene wees, opgevoed in het Vondia-
lingeng-estichtD-e wees, die door
.een messteek getroffen was, werd
zwaar ziek, doch stierf niet;
Do woorden„Wees, opgevoed in
het Vondelingengesticht," hadden
Raoul Duchemin getroffen en zijn
a,ngst verdubbeld
Kent gij den na,am v;ain die
wees stamelde hij
Ja„ Lucie
Lucie! riep Rapid uit Dut
is de na,am, die geschreven wats op
de ante* die hij van mij geëischti
heeft,
Eene ante herhaalde juffrouw
Amanda, die zoowel van angst als
van hoop beefde
Ja,., die man hieeft mij, tot
betaling van den dienst, dien hij
mij bewezen had, gedwongen hem
het stuk te geven, dat in het gemeen
tehuis van Joigny was opgemaakt
[Welk belang had die man bij
bet bezit wan die akte?
Hij zeide* dat hij de vader van
het kind was
De ellendeling' Thans twijfel
ik niet meer! Hij is het, die Lucie
heeft willen dooden. Maar voegde
Amanda daarbij, gij hadt dus geen
recht, pm hem dat stuk .ter hand
te stallen
Neen... Dat moest in héb ar
chief van het gemeentehuis blijven,;
(Wat zou er gebeuren,, indien'
men wist dat gij het ontvreemd
hebt om het hem te geven?
Raoul trilde Druppels ijs
zweet bevochtigde zijne slapen,
Ik zö-u verloren zijn ant
woordde hij
En gij z'oudt niet trachten hem
het papier te ontnemen, dat u kan
doen verloren gaan en de val-
sehe wissels waardoor hij u in
zijne macht heeft en die u tot zwe
gen noodzaken?
Maar hoe?
Hebt gij vertrouwen in mij o
Raoul aarzelde;
Doch. Amanda zeide: „Ik ben met
de Reiss getrouwd! Doch onder om
vaJschen naam beeft hij mij gehuwd,
zoodat ik nu dit onwettig huwelijk
wil doen verbreken
De zaak, die op den voorgrond
staat, is te weten te komen, waar
O vide Solivcau woont.Hij gaat
zeer vertrouwelijk om met een in-
dustriëel, mert ,wien hij te samen
te New-York h,ee£t vertoefd Bij
dezen moeten ,wij hem vinden
Hoe kan ik iets doen, v.oor
ik geheel genezen hen
(Wij zullen uwe genezing af
wachten, De hoofdzaak is, dat wij
het van jou .af eens zijn Gij zijt
dus bereid mijn bondgenoot te, wor
den 7
Ja:
En giij yérgieeït 'mij' het kwaaid,
dat ik u, zonder fel te willen, gg-
daan
Raoul stak haar de hand toe;
Jat, antwoordde hij, ik ver
geef het u.,[Wij z'ijfc vrienden»
[Wij zullen samen dien ellendeling
machteloos maken;
Ik z&l naar mijne patrones te-
lugkeeren pn wachten tot gij g>
nezen zijt. Ik ga weer als meisje
in diepst van de naaister Augus
tine; 's Zondags ben ik vrij, ik zal
daarvan giebruik maken, om den
dag bij u te komen doorbrengen
Amanda vertrok en was vroolijk
gestemd, daar baar bezoek bet g>
wenschte gevolg haid gehad, en da
delijk feryatte zij haaje dienst]
XVIL
Dé geschiedenis yan Liucie For-
tier en juffrouw. Marie Harmant,
het tooneel, dat er tusschen die
twee had plaats gehad in do zaal
van juffrouw Augustine, was uitge
lekt; Iedereen sprak daarover in
het magazijn.)
Amanda wist al zeer spoedig, dat
Liucie, die de dochter was van eene
vrouw, .welke tot levenslange ge
vangenisstraf was veroordeeld, door
de patrones was ontslagen en dat
juffrouw Harmant* de overwinnende
mededingster van Lucie, den man
zou huwen, diep zij beiden bernin-
dem-i
D'ez'e geschiedenis wekte* jzooals
hoogste jnate Je belangstelling yap
Amanda t-:,
Zij da,cht. »u: 1
Ovido Soliveau beeft voor reke
ning yan Raul Harmant gehandeld:
Men beeft ©eTst Lu ei© willen doo-
d.en.;
Toen de aanslag mislukt is, beeft
men naar wapens gezocht, om. haar
onschadelijk te maken en het is
Duchemin, die z® aan Soliveau gele
verd hecht;
Dit alles was voor juffrouw
Amanda zeer 'duidelijk, maar zij ge
voelde: zij raadde dat er te midden
van dit al les een groot geheim be
stond, dat befrekking bad op net
verdeden en bet heden van Soliveau
en den miHteenenrijken industrieel
en dat geheim wilde zij leeren ken
nen
Daar Amanda geen onkel bericht
van baair man had ontvangen, moest
zij de genezing Van Raoul afwach
ten;
Den Volgenden Zondag nam zij
reeds des morgens yroag den trein
naar Koningshosch en ging Zij naar
het hotel i
Duchemin was in de weinige dar
gen, die zij to Parijs bad doorga-
bracht, verbazend vooruitgegaan
Binnen vier dagen kon hij Konings
hosch verlaten, bad dq 'dokter ge
zegd.]
Amanda vertelde hem wait, zij ver
nomen had en 'de jonge man begreep,
mi bd bedreven! hatf, met
bet stuk nit bet archief van het!
gemeentehuis te .Joigny. te stelen!
NVIIL
Marie Harmant had intusscheu
niets aan haar vader gezegd van
bétgieen er tussclien haar en J.ucie
bij juffrouw Augustine was voor-
gevallenj
Zij zweeg en gevoelde zeer goed,
dat zij met dat tooneel geen eek,
hacl behaald
Maai" wais bet hart van de dochter
van Joris .Gera-ud al .vervuld van
vreugde en hoop, de ongeneeselijlte
ziekte, waarvan ZÜ de kiemen in;
het lichaam li aid, vervolgde lang
zaam /naar zeker haan vernielings
werk;
Lucicn, die yaji tijd fut tijd juf
frouw Harmant ontmoette, merkte
den zichtbaren .voortgang yan de
ziekte en zeide te te elf zelb dat. een
huwelijk met dat storyenoo kind
onmogelijk was.
Hij vermeed baar dan öok zooveel
I^tul Harmant had tot dien tijd
hét verlangen van Lucien, alleen
met aiiue smart te zijn gecerhiièdigch
(Wordl vervolgd.)
