Na misdaad, vergelding. BUI TE NL AN II Posterijen en Telegrafie. ^Menswaardig Allerlei. FEUILLETON. door Btienna Gastel, iuta.i- liet. .ge ul oen tehuis gn wendi© zich tot den secretaris tot wien Hij zeide.: Ga' dadelijk jn liet archief het' register der kinderen zoeken in het yondelingemgesticht gelaten jn het jaar 1862. Na verloop yan dxiei minuteln bracht hij het register, hetwelk wij kennen en waaruit Ba.oul Dhchemin het proces-verbaal genomen had. mo de, Mijnheer d© Burgemeester, zei- de hij, hier is het register dat d© ja- ren 1859, 1860, 01, 62, 63, 64, 65 en 66 hova t Zoek bladzijde 2 y;a,ti' hol jaap 1862 M©t bevende hand voldeed d© sec- er etaris pan het Jb©v©I; (Waar is het prooes-Verb'aial, 3nt zich hier moest bevinden vroeg de .burgemeester, terwijl JhSji fe plaats pan wees Ik weet het niet, mijnheel; swë antwoordde fe secretaris en aang!3-, zien ik aan niemand fez© akta heb afgegeven, kan ik p ook geen ont vangbewijs toonen, mijnheer; Ik geef u mijn ,wo©ird van ©er, dat niemand mij dia gevraagd lieeftt,.,, Daar deiz© akte bui ten mijn weten uit hiet archief ver dwenen ia, m;Q©t PfeU fed on tvreemd hebben Laat den" hpVoIger Van! Baoul Duchemin eens hier komephn Diazie is pas sedrrt veertien feigui in be trekking...Misschien heeft hij, .on bekend met hetgeen hij .doen moet, een© onhandigheid begaan Etienn© Gastol nam het woord Dit zal onnoodig gijn, mijin- h!eer, zeide hij, Jaar dit stuk voor dien tijd reeds een maand in omloop was; Toen ,was Dluch'cmin pog hier, zleide fe öecretaris, fe juist óp dat tijdstip feet't hij zijue schulden be taald, Zonder dat mfe! ooit t© we ten is gekomen, ,waar vanlaan hij hief geld gehaald heeft; 1. Dus gij beschuldigt hem I 5—Ik yerdienk hem, müuh©eii:.-.in Het is tengeyolga ©euert ontmoeting met een vreemdeling in het hotel, waar hij dagelijks at, dat hij Zoo plotseling is rijk geworden en een bediende uit het koffiehuis heeft mij gezegd, dat hij den vreemdeling hem bankbiljetten heeft zien geven (Weet gij Ook1, hop fep vreemde ling heette i In het hotel liet hij zich fe Beiss noemen: Laat fen concierge yah Eet ge meentehuis penis hier komen Do secretaris bracht het hem ge geven .bevel ten' uitvoer ©n .weldra verscheen fe huisbewaker: Binet De sleutel yan! liet ar chief ja u toevertrouwd, piet waar'.?! ja, mijnheer; r Herinnert gij u hok of de amb tenaar Duchemin u fefe korten tijd voor zijn' vertrek' gev'ralagd heeft: Zeer zeker, het zal ongeveer pen' pmand geleden zijtb feit hij', mü dien gevraagd heeft,. Ah! zool Het was op een mórgen]; Hy kwam ©en uur yrOeger dan, gewoon lijk op het gemeentehuis fe het sclicen pii.i ©1 feer Vreemd toe, dat hij Idien dag „eerder dan fe andere beambten panwezig was, daar, hü gewoonlijk to laat kwam.; Gij kunt heengaan: Bi nat. Zeide fe burgemeester Jn het Ver volg,puit gij d© sleutels Van het ar chief pap niemand anders afgevfe dan pan den secretaris in persoon, j Ik zal dfeiryoor zorgen- (Wie |w,as dia Duchemin mijn heer? vroeg .Etienn© Gastel' Een jong beambte, die zoor ont wikkeld, in aar weinig nauwgezet wasi e.'«! Het pon van groot, belang zijn, hem' te ondervragen' Mfe zou. onge twijfeld te weten kunnen komen, a,an wien hij het stuk tor hand heeft ge steld..- Duchemin is niet meer te Joig ny, piijnbcicr, antwoordde de secreta ris" .hij is na,ar Parijs vertrokken; nu ongeveer .twaalf1 dagen' geleden en dat heeft hem gofe geluk aan gebracht. - Hij Was jii fenj trein die» te Koningsboseli, nabij ï£elunU tegen, een pnderpn is gerpfen]...-..; fe ili neb zijn' haam1 gelezen pp fe lijst fer i Wordt vervolgd.') HIEUWE MAARLE/V\SCHE COURANT lijder gelegen heeft; een ander vlijt zich neer op de brancard, waarin een zieke zoo juist naar het hospitaal is vervoerd. Intusschen wordt uit Lissabon ge meld!, dat zeshonderd soldaten met ©eni ge mitrailleurs naar het eiland vertrok ken zijn, ten einde de bevolking! te dwin gen, de voorschriften der gezondheids commissie op te volgen. Een pepergooier. Op een der Eer- lijnsehe postkantoren ontving de be diende van 'n handelsfirma een aan- geteekend pakket, waarvan de inhoud circa 1Q00 mark waarde had. In de gang van het postkantoor liep hem een man tegen het lijf, die hem peper in het gelaat wierp, het pakket ontrukte en er mee vandoor ging, maar op het hulpgeroep van den kantoorbediende snelden ecnige postbeambten toe, die den dief grepen en het pakket aan dein bediende teruggaven. j Hagel in Afrika. Uit Molepolole, in Bechuanaland wordt gemeld, dial daar een hagelstorm gewoed heeft. De ha- gelsteenen, van buitengewone grootte, hebben 20 inboorlingen gediood. De, Russificatie van Finland'. Naar de jjKöln. Zeitung," opmerkt, hebben van de hoog© Finsche ambtenaren, te genwoordig de gouverneurs en de pro curator ongetwijfeld het onzekerste be staan. Gedurende het bewind van. gou verneur-generaal Seyn zijn reeds vijf gouverneurs ontslagen omdat zij niet Russisch genoeg hun ambt vervulden. Verder werd procurator Cliarpentier in den afgeloopen zomer onislageu. en zijn opvolger Savonius heeft thans betzelf de lot getroffen. Volgens do Finsche grondwet moet de procurator, de hoog ste rechterlijke ambtenaar in Finland', er voor waken, dat de wet geëerbiedigd) wordt. Savonius beoefende dezen plicht ook tegenover den Russisch-gezinden Senaat, door te profes teeren tegen de senaatsbesluiten, wanneer zij in strijd met de wetten waren. Aangezien de Russische regeering de Finsche wetten laat voor hetgeen zij zijn, boet de pro curator, die de senaatsbesluiten criti- seert, zijn moed met ontslag. Savonius krijgt zelfs geen pensioen, hoewel Fin land het beloofde land .yocr-hooge pen sioenen is. Als Londen eens Parijs was! Clé ment Vautel, de schrijver van de ^Pro pos d'un Parisian", die dagelijks indien Matin" verschijnen, vraagt zich af wat gebeurd zou zijn, als Londen Parijs was geweest, en de moordenaars van Houndsditch dus aan de handen van de Fransehe autoriteiten zouden zijn over geleverd. En hij komt dan tot de vol gende slotsom: le. Lépine gaat instructies vragen bij hoogerhand. 2e. De ministers vergaderen en" be sluiten met energie op te treden. De prefect van politie maakt een plan de campagne op. 3e. De anti-militaristen geven een ex tra nummer van hun blad uit, waarin zij „de beide edele geesten, dfeze man nen van Imogen zin" verdedigen tegen de bruten van officieren en de niet minder laagstaande politie, Jaurès dient een verzoek in om te mogen interpel- leeren over de onwettige handelwijze der politie. 4ei. Lépine wordt van Hoogerhand verzacht een afwachtende houding aan te nemen. 5e. Creole meeting voor de heldhaftige belegerden, de hoeren Analole Franco, Francis de Pressencé, Jaurès e.a. voe ren er het woord. 6c». Ettelijke politieagenten zijn ge dood door de belegerden. Er is last ge geven niet terug te schieten. 7e». Groot interpellatiedebat in do Ka mer, eindelooze» redetwisten,-, rumoer- seènes, de Internationale, leden die ver wijderd worden enz. 8e. De autoriteiten besluiten er een «inde aan te maken. Zij zenden con ge zantschap naar de belegerden', dat hun smeekt, zich in Godsnaam over te ge ven. De anarchisten antwoordden. „Ja wel, maar wij 'zulten de veste verlaten met slaande trom en vliegende vaan dels en wij zullen behandeld wordiea als politieke gevangenen." Om de ge moederen tot rust te brengen wordt aan deze zeer redelijk elschen voldaan. 9. De jury; veroordeelt de beide anar chisten ter dood', maar vraagt onmid dellijk gratie voor ben. Zes maanden later zijn ze op vrije voelen gesteld. .QXBES XELBABE STUKKEN; Lijst yan brieven en .briefkaar ten, pan dit kantoor, ter post be zorgd, welke wegens onbekendheid van geadresseerden, niet zijn kun nen worden uitgereikt (2e helft der maand {September 1910); v BINNENLAND'; Brieven: 1 Mej. LL'ambrecnt, 2 Mej- D. v.. Dijk, beide te Amster dam 0. H, Gleets, Apeldoorn. 4. Mevr. E- Boot, Beanebroek. 5. Mevr. J. N- Maarschalk, Bloemfedaal, 6, D1. {VA. C Kolde.,rwijn, Bossum. 7 P, Haverkorn v. Rijswijk, Haag1. 8. A. Grata ma. 9. Mej. Blokhuizen, 10 Mevr. v. Leeuwen. 11 M-ej A; Smit 12. J1. Boven. 13 [Wed,. A. J H, Simons Albers, allen te Haar lem, 14.. J. Bos, Haarlemmermeer, 15 H. v. dj Vliet, Hillagom 16 [Wi, v Keulen, te Hilsersum, 17 Mej Minkhcrst Leiden. 18. J. Lemmer, Naarden 19. Fffied. Noorman, Noord- wolde Fr >20. Anna. Kalman, Bot terdam 21. J, Birks, Bavestsin, 22 H. Pasteur, Termunten. 23. Mej, FI?i Koeh, jjtrefht. 2'Aj A, Eisheer, Zandvoort; Briefkaarten: 1 J. II. Delsman 2 J. D- [Winter 3. Mej! J. S.Seiineij- fer, S- Kerkhove 5. Mej. F.Hols, allen ito Amst erdam 6- Mej. Dl Deys 7 Mej- de [Whiten8, ter Maaktal len to jDen Haag. 9. J. Brouwer, Groningen. 10. Mej. V. D'ijk. 11 yd.. Berg. 12. Z. v. Elltrarg. 13 Mej A/A. sv- [V/elsum, allen to Haarlem. 14, Mej- P- .Verdam, Holder. 15, A, Dijkstra, Leeuwarden 16. Av V. Oostveon, jOphcusden 17, Mej-, Krap Sloten N H-. BUITENLAND!; Brieven1 Collar! Berlin', .On tario 2- II- Hilhorst, Genen N .O,. S i3. Mej- Joh. Greeska, Interlaken 4; Mej. J- Balein aker, Londen. 5. A; O, [Weill, Mend zo. 6. .Barones Jl J. Ègmonden, Paris. 7. Mej, O, Heg, Vriezen (Grunewa.ll); Briefkaarten1 H- SmitZ, Dumf- ten 2. J. L. Knol EIberfeld. 3 Ma dame Jacobs Lusamiö; 4. Th1. J- Kas a l a, N York. 5. J. Otto, Bp- oheiten (Amerika) 0. Hamilton Gib s'am, Sheffield; 7, J, J, Qtterweene Sheffield. Afkomstig pit NOT-: 1 I)epok. Mevr. A. v.d, Vossen 2 Depok Mevr, .QrolL .beide voor H aarlem. UIT DE KRANTENWERELD. Een Japansch blad, dat den veelzeg- genden titel „De donderende scheme ring" draagt, kondigde haar verschijnen op de volgende origincelc manier aan: „Dit blad, is voortgekomen uit den schoot dier eeuwigheid, waaruit wij al len eens kwamen. Zij begint den cir kelgang van haar bestaan met millioo- nen en millioemen nummers. De stra len der zon, de lichten der sterren, de bladeren der booinen, de halmen van het gras, de korreltjes van het zand, de harten der tijgers, olifanten, schapen, eenden, mannen en vrouwen zijn er op geabonneerd. Van nu af zal dit blad in het heelal stroomen als een rivier, die zich uitstort in den Oceaan." Kondigen do zonen van het rijk der chrysantemums op deze pathetische wij ze het verschijnen van een blad aan, ook da Yankees toonen zich hierin als in vele andere duigen vinding rijk en origneel. Wat al te trotsch luidt echter de kennisgeving van een klein Amerikaansch krantje, dat de uitgave moest staken. „Met dit nummer vouwt da „Herald Banner"- hare lelieblanke handen over haren boezem samen en strekt stervend haar rose voetjes naar de bloemen der aarde uit. Milburn in die Vereenigde Staten is van nu af zander De „Cam or ra" in Italië. Jean Carrère, een medewerker van den Temps, schetst de voorgeschiedenis van het reu zenpro ces, dat dezer dagen te Viterbo in openbare behandeling zal ko men, zooals men weet. De Cuocolozaak, of juister gezegd, de Gamorra-zaak is, als een echte sensa tieroman, te verdeden in vijf afzonder lijke hoofdstukken, door een rooden draad verbonden: lo. de geheimzinnige moord; 2o. de Camorra wordt er in gemoeid, doch blijkt onschuldig; 3o.de kwestie Abbattemaggi'o of de strijd tus- schen politie en carabinieri; 4o. op;- nieuw wordt de Camorra genoemd; ar restatie in massa harer leden5o. het proces. De laatste acte zal spoedig beginnen. Het eerste bedrijf speelt den Gen Juni 1906, te Napels. In den vroegen mor gen van dien dag liep de bevolking van het hartje van de stad zamen op het gerucht, dat een vrouw vermoord is haar bed was gevonden. Inderdaad het gerucht, dat een vrouw vermoord in Sorrentine, op gruwelijke wijze ge dood te zijn. Toen haar echtgenoot, Genuaro Cuocolo, niet voor den dag kwam, had het volk al spoedig zijn diagnose gesteld: Ia Sorrentine was door haar eigen man uit jaloersehheid gedood, waarna hij gevlucht was. Tot 's middags het bericht kwam, dat Genuaro's lijk gevonden was, nabij 't zeestrand, in een eenzamen hollen weg bij de Torre del Greco. Uit het geneeskundig onderzoek bleek, dat Genuaro 's avonds tusschen negen en tien uur gedood moest zijn, de vrouw ongeveer drie uur later, juist dien tijd, welken de moordenaars noo- dig hadden gehad om van Torre del Greco naar Napels te loopen en het huis van Cuocolo binnen te treden met diens eigen huissleutel, en la Sorrentine te doen deelen in het lot van haar echt genoot. Blijkbaar was het plan goed over legd. Maar welke drijfveeren waren bij dit drama in het spel? Geheel Napels sprak over niets an ders; gedurende een week werd de stad in al haar schuilhoeken doorzocht; de bevolking schimpte op de politie, dia geen licht in de duisternis bracht, de pers stelde een eigen onderzoek in. Den zeventienden Juni ging als een Joopend vuurtje het bericht dcor de stad dat de politie een spoor hadi ge vonden; het was gebleken, dat Cuo colo tot de Camorra behoorde, en daar bij de zeer winstgevende betrekking be kleedde van basiste. Basiste heet het lid der Malavita (een tmderafdeeling der Camorra) die tus schen het grooto publiek en de dieven bende staat, welke eigenlijk de z.g. Ma lavita is. Da basiste is altijd ruim van geld voorzien, dringt zich in alle krin gen in, slaat het inwendige der wonin gen en de gewoonten der bewoners gaande, in één woord, verkent het ter rein en wijst den kameraden waar een goeden slag te slaan is. Waarvoor hij, natuurlijk een flink aandeel in de winst krijgt. Vaak staat hij ook in betrek king tot da politie, zoowel om elke verdenking van zijn persoon af te wen den, als om in het vijandelijk kamp steeds een waakzaam oog te houden. Ook kwam de politie ter oore, dat de makkers van Cuocolo dezen reeds geruimen tijd van dubbel spel ver dachten, of liever zijn vrouw, die hem geheel in haar macht had. Eenige ma- ien toch was het voorgekomen bij „zaakjes", die Cuocolo had voorbereid, dat de inbrekers en de agenten op het zelfde oogenblik ter plaatse verschenen. Kortom, alles deed aannemelijk schij nen, dat de dubbele moord eenvoudig ten executie was geweest, een wraak neming van de kameraden van „don Genuaro de Basiste". Maar wie waren die kameraden? Den 18en Juni: nieuwe sensatie de hoofdman van de Camorra was ge arresteerd niet drie vrienden, onder wie zijn broer, terwijl de beide anderen in Napels zeer bekende persosen waren, die weliswaar geen Camorristen waren, maar toch als vriendjes en beschermers 150) Jnjst te zeven uur werd de steiger Verlaten en keerden de werklieden huiswaarts Snel stak hij de straat over, sloop ïn het huis, zonderdat da concier ge acht op hem sloeg en klom naar de vierde verdieping D© deuren waren gesloten maar de 41 ou te Is ptaken in do sloten Soliveau betrad de kamer, waar achter hij een alkoofje haid bemerkt dij zette zich in ©en hoek der alkoof In* dacht Hier ben ik midden in het Vuist Een slecht© nacht is spoe- l'ig voorbij Morgenochtend yroeg ril jhet. aardige werkje uitgevoerd (Vonden XXXIII s E'ienno Gastel vertrok van' het Lyonsfation naar Joigny en stapte If in hetzelfde hotel waar da zoo genaamd© de Beiss (Ovide) ©enige Veken vroeger had vertoefd ,Na d© noodiga inlichtingen geno- hen ia hebben, ging de kunstschil- ler Jen volgenden morgen naa,r den, van de beruchte bende tc boek ston den. Geheel Napels stond op steltensinds Garibaldi's intocht was da bevolking niet zoo opgewonden geweest; men. rukte elkaar de extra-edit'es der bla den uit de handen, men sprak, wedde, redetwistte. De leider der Camorra, zekere Errico Alfano, bijgenaamd Erri- cone», was iemand, die door buitenge wone stoutmoedigheid en physieke kracht als aangewezen was. om op tc treden als chef van zulk een gezelschap desperado's. Wat hij gedaan had? Hij was den avond van den moord met drie vrien den gezien in een herberg, nabij de plaats waar het lijk van Cuocolo ge vonden werd. Toen de politie dit ver nam, zocht zij onmiddellijk verband tusschen beide feiten en arresteerde het viertal. Gedurende vijftig dagen werden zij gevangen gehouden en bijna dagelijks verhoord, geconfronteerd en weer ver hoord. Geen schaduw van bewijis werd gevonden, zoodat men hen moest los laten. Hun invrijheidstelling werd toe gejuicht door de geheele pers; bij het verlaten der gevangenis bracht het volk hen een ovatie; de Napolitanen. waren overtuigd', dat zij onschuldig waren en dat de- moord was begaan door eenige beunhazen, die den schijn aannamen tot de Malavita te behoorrn. Thans zijn we genaderd tot het derde bedrijf. Om het vervolg te begrijpen moet men weten, dat te Napels sinds onheugelijke tijden een hevige ijver zucht en afgunst bestaat tusschen de beide organen der openbare macht: de stedelijke politie en de carabinieri. Een wachtmeester van dezen, Capczzuto ge naamd haatte dè Camorristen en had besloten hen met alle middelen, waar over hij beschikte, te bestrijden. Hij geloofde geen oogenblik aan de on schuld, van Erricone en de zijnen, ear hield zich overtuigd, dat hier onzui ver spel gespeeld werd door de poli tie. Hij begon derhalve op eigen ge legenheid een onderzoek en vernam, dat te Caserti een man gevangen, zat, Ab- battemaggio., die vroeger lid van de Car morra was geweest, maar na oneenig- heid was uitgetreden; deze pochte bij zijn medegevangenen erop, dat hij haar fijn de geheele Cuoco'o-geschiedeaiis kende, en zelf erbij betrokken was ge weest. Capezzuto kreeg van zijn kapitein verlof den gevangene naar Napels te brengen en hem te „laten praten". Ab- battemaggio liet zich overhalen den eens gezworen eed van geheimhouding te breken, en vertelde den wachtmees ter alles wat hij wist. Cuocolo en zijn vrouw waren' inder daad door hun kameraden verdacht van verraad; de» camorristen hadden hen op den proef gesteld, waarbij hun vermoe den bevestigd werd: het echtpaar heul de met de politie, waarschijnlijk deels uit hebzucht, deefs uit wraakzucht. Er moest derhalve recht gedaan worden. In plechtige zitting kwam het ge-, rechtshof der Camorra bijeen, samenge steld uit 32 leden, onder voorzitter schap van Erricone. Een ieder bracht zijn bewijzen en aanwijzingen hij, en toen d© presiden het oordeel vroeg van het hof, draaiden bijna alle rechters den duim naar beneden: het doodvon nis was gewezen. Zes vastbesloten camorristen werden aangewezen om zich le belasten met de executie; Erx-icone hield de leiding. Cuocolo werd onder eenig voorwend sel naar den afgelegen hollen weg ge lokt, vanwaar hij niet meer. terug keerde. Toen de chef van Capezzuto dit ver haal vernomen had; haastte hij zich naar den politiechef, wien hij alles me dedeelde. Deze echter vroeg dien gén- darmekapitein, waarmede hij zich be moeide, hij zeido bovendien, niets te gelooven van het geheele romantische verhaal van dien Abbattemaggio en hij- weigerde ten slotte de camorristen op zulke aanwijzingen in. hechtenis te ne men. De kapitein besloot echter vol 'tc houden en wist van het parket gedaan te krijgen, dat hem vrijheid van hande len werd gelaten. Met deze volmacht in burgemeester en ytrerd onmiddellijk ontvangen,. De gewezen ycogl van Gcorg j Dariër zeide: Ik veroorloof mi] (fe yïijlfcj'd mijnbeer, u een pogen blik te glo ren, daar ik hot van het: grootst© belang aclit, te weten, welk© d© per soon is, die dit, stuk in liet gemeen tehuis yan Joigny ontvangen hóeft. Terzelfdertijd haalde d© kunste naar j'.ijne portefeuille te voorschijn en bracht onder Je oogen van den, burgemeester het procesverbaal van de komst van Lueie Fortier in,t Vpn- delmgsgesticht Hoe komt .dit stuk in' uwe. han den mijnbeer? riep,de burgemeester. Het js een stuk, dat nimmer uit het gemeentehuis had mogen verdwij nen ...- Het is mij .toevertrouwd door iemand, wien het veel kwaad heeft gedaan en daar pica zich hiervan bediend heeft, om pene laagheid t|© begaan, wilde ik weten, wie hlet heeft opgeëischt en aan wien men het heeft: afgegeven Deze akte is gtellig ontvreemd; Dioor wien?,....: Ik zal trachten dit te ontdek ken. .Toegegeven, dat men bij ver gissing, dez© akte, jn plaats van een afschrift heeft afgegeven, dan beeft men dit alleen tegen pen ontvang bewijs gedaan... [Wees zoo goed mij te; yolgen. De burgemeester ging, vergezeld den zak, liet hij alie camorristen, die hij maar kon vermoeden dat mede plichtig waren aan den dubbelen moord, gevangen nemen. Geweldig was da indruk', welke dit krachtige optreden op da bevolking maakte, en dezelfde Napolitancn die in Juli 1906 de camorristen bij het ver laten der gevangenis hadden, toegejuicht, waren nu overtuigd vait hun. schuld. Sindsdien heeft het parket drie jaar lang d© zaak geinstrueerd. Niet minder dan 80 advocaten zullen le Viterbo de verdediging der 40 beklaagden voeren! Intusschen schijnt d© openbar© be handeling weder uitgesteld te zijn; al thans het „Journal" ontving een tele gram van zijn Romeïnschen correspon dent1, meldende, dat waarschijnlijk niet voor begin Maart een aanvang ermede zal worden gemaakt. Men verwacht het vonnis niet vóór December, Een Amerïkaansche nalatenschap. Thans is officieel vastgesteld1, dat de nalatenschap van den onlangs overleden millionair John Kennedy niet minder dan 63.000.000 dollars bedraagt een echt Amerïkaansche nalatenschap. Een vrij aanzienlijk bedrag moet hiervan vooif successierechten worden betaald. De erfenisbelasting, een staats-, niet een bcndsbelasting, maakt .onderscheid tus schen de erflating aan de weduwen, en reehtstreeksche familie en aan anderen. Vijf procent moet worden betaald van erf deelen of legaten aan instellingen, m andere staten, en aan niet-ver want© personen en erfgenamen in de zijlinie. Een procent moet worden betaald van hetgeen wordt nagelaten aan de we duwe en reehtstreeksche familieleden. In het geval van de nalatenschap van den heer Kennedy moet over een, be drag van 35 miüi.oen dollars deze be lasting worden betaald lot een gezamen lijk bedrag van 1,1 millioen. Een som van niet minder dan 26 millioen is ge heel vrij van belasting, omdat dit geld is nagelaten aan plaatselijke instellin gen van onderwijs, philantropie of van kerkdijken aard. De reehtstreeksche! verwanten, vier in getal, erven 161/2 millioen dollars, waar van 165000 dollars successierecht moet worden betaald, elf bloedverwanten in de zijlinie eryen 10»/a millioen en moe ten dus ongeveer een half millioen aan successierecht betalen. Een millioen dol lars is nagelaten aan persoonlijke vrien den, en do rest van het belastbare ver mogen komt aan instellingen buiten den staat gevestigd. Liefhebbers van rekenen kunnen nu eens nagaan, wat er ook in onze schatkist zou zijn gevloeid, in dien we het voorrecht hadden gehad, den heer Kennedy onder .onze landge- noolen te tellen. De dure dokter. Een 68-jarig dok ter te Parijs was, met zijn rijtuig door een auto overreden en tengevolge daar van negen maanden buiten staat geweest zijn praktijk uit te oefenen. Hij ver langde daarvoor een schadevergoeding van 220.000 frs„ waarvan 10.000 frs. voor geneeskundige behandeling en ge neesmiddelen of gemiddeld 37 frs, per dag (hij schijnt een duren dokter en (apotheker te hebben), 60.000 frs. voor verzuim (of ruim 220 frs. per dag!) en 150.000 frs. voor schade, die hij in het vervolg nog zal lijden, doordat een deel zijner praktijk is verloopen en hij ook niet zoo flink meer is als voorheen. Da rechtbank heeft hem slechts 60.000 fres toegekend', met de vriendelijke op merking, dat een 68-jarig geneesheer na een zóó langdurige, eervolle en voor spoedige praktijk wel naar eenige ver mindering van arbeid moet verlangen. Dei cholera op Madeira. De Köln. Zeitung heeft eenige particuliere brie- yen ontvangen van inwoners van Ma deira," waarin dezen bijzonderheden me- dedeelen over het verloop der cholera op het eiland. Zij vertellen de ongeloof lijkste staaltjes van den onwil der be volking, voortspruitend© uit domheid, om mede fe werken tot bestrijding der ziekte. Aan besmetting gelooft het la gere volk eenvoudig niet, integendeel, de Overtuiging, dat slechte geesten in het spel zijn, is onuitroeibaar. Om te laten zien, dat men niet bang voor hen is, wikkelt zich bijv. iemand in een laken, waarop een gestorven chotera- i Fife ZC0 blad, nadat Milburn reeds koelbloedig ooggetuige van den dood van twee bla den is geweest. 353 dollars heeft het onza firma gekost, om deze stad het licht der beschaving te schenken. Nu schudden wij het stof van dezen 011- vruchtbaren cn ondankbaren grond van onze voeten en verdwijnen in het niet. Vaartwel, tot weerziens^ maakt plaats voor onzen opvolger 1 Nu doen wij iets voor u, wat satan vooru niet doen zal, namelijk: wij verlaten u." Een dagblad le Chicago kan er, grootsch op gaan, op de ondeugende manier hare lezers van den vooruitgang der concurrentie op de hoogte gehouden te hebben. Bo venaan het blad drukte de uitgever met vette letters het volgende: „Onze col lega, de „Chicago Million", heeft hare uitgave verdubbeld. Een tweede man heeft een nummer gekocht."- Een blad, „De Voorpost" gebeetcn, verscheen plotseling weken lang niet, zonder dat iemand wist waarom, cn verscheen dan weer met de volgende verontschuldiging: „Zonder twijfel zijn onze duizende lezers door een ge mengd gevoel van woede cn verwonde ring aangegrepen, toen zij over de ge beurtenissen in de geheele wereld bui len Zuid-Carliua door het niet ver schijnen van „De Voorpost" onwelend moesten blijven. Nu zal hun eindelijk opheldering gegeven worden. Tengevol ge van de dronkenschap en liederlijk heid van onzen meesterknecht werd, terwijl wij op reis waren, onze druk pers gebroken zoodat wij deze naar Baltimore zenden moesten ter repara tie. Zonder drukpers konden wij 011s blad niet uitgeven. Dit beireuren wij diep, maar wij hopen op vergeving. Wij hebben nu. een nieuwen drukker, onze machine is gerepareerd en in do toekomst hopen wij ons steeds regel matig bij onzen lezers aan te dienen. Hoopt met ons, Wij zuilen ons beste beentje voorzetten. Niemand vermag iels tegen de slagen van het noodlot" DE OUDE PASTOOR. Eoehes bij Douai heeft een pastoor van 105 jaren, de Z. E. lieer Charles Gadenne. Een journalist heeft den ouden heer <*einterviewd. - Hij zat aan het venster en bad den rozen krans. De journalist heeft een heel prettig gesprek met hem gevoerd en vertelt o.a. he volgende: „Mijnheer pastoor, zoo vroeg ik, wat dunkt u van 't leven. Dat heeft zoolang geduurd voor n, en drukt 't u thans. Zoovelen worden tegenwoor dig door het leven gedrukt. Zij zien tegen een volgenden dag, een komend jaar op als tearen een berg. De kwa..l is zoo erg, dat een mijner vrienden zelfs een boek beeft geschreven over „De vrees om te leven". Wat dunkt n van dit alles?" „Oeli," zeide de oude heer, „ik ken die vrees lieelemaal niet. Ik ben na 105 jaren en tevreden met liet leven. Ik dank O. L. Heer voor eiken dag, dat Hij me nog het leven laat. En weet ge, wat my zoo optimistisch maakt. Dat doet het Geloof, beste vriend. Dat geeft ons vertrouwen in Gods Voorzienigheid. Zonder Hem valt er geen mnsch van het dak. Het christendom doet ons moedig den le vensstrijd inde oogen zien.... het komende jaar.... den dood. En de goede pastoor kwam toen aan het verhaal van zijn leven: „Toen ik 18 jaar oud was, zeiden de dokters: die zal het niet lang maken, de borstlijder. Op het seminarie ben ik eens zoo ver gefweest, dat men mij dood hield en de „De Profundis" al voor me begon te bidden. „In 1880, ik was toen 75 jaar was het weer zoo. Nu gaat ge tocli stellig dood, zei de dokter. Goed, ant woordde ik en liet mijn grafsteen maken. De steenhouwer beitelde er op: overleden in 188.... Ik ben de 8 echter overgekomen en de steenhou wer maakte er toen een 9 van 189. later 190.... En nu moet hij al 191beitelen. Schuddend van het lachen scheidde de journalist. „Ik ga," eindigt hij, „met een blij gezicht 1911 tegemoet. FRAAI. Uit een begrootingsverslag. Ver volgens komt spreker lot de rioleering, waarvan ieder den mond vol heeft. slachtoffers, 'die in de nieuwsbla den gegeven is. Is hy feod' .f.; riep Etionne Ga stel uiL .Op dat oogenblik niet. Hy was zwaar gekwetst, zeide men. Mis schien is hy .thans wel overleden. G© ziet, mijnheer, dat ik u fien andere inlichtingen kan geven unt gij mij .ook zegen, waartoe het stuk heeft moeten dienen Tot hlet begaan eener laagheid; Er is niets, dat mij minder ver wondert... Ik z.io thans duidelijk jn, wat vroeger js voorgevallen,.... Het; geld, waarover Dnchemin beschikte, hieeft gediend, .om zijn diefstal te betalen.... Men zal een onderzoek naar fe Beiss en Duobemin gaan in stellen, want ik wil weten, ho© fe vork in den' steel zit,.; Ik zal dit houden en u een afschrift geven, Best, mijnheer.., Een half .uur later verliet Etienn© hiet gemeentehuis, voorzien van een wettig afschrift yan het proces-ver baal. Tö drie pur yijf-en-veertig minu ten 's nachts yertrok een trein naar Parijs Do kunstschilder maakte van de- zien gebruik om naar Koningsbosch te gaan; Juist, kwam daar do sta tionschef aan dio to half zeven den diepst fervfttte -o

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1911 | | pagina 5