TWEEDE BLAD.
Na misdaad, vergelding.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
Weerstandskassen der
samenleving.
Sociale Berichten,
OOÜOEIIÖAG 82 JAK. ISII»
FEUILLETON.
XXX VL
v
HIEUWE HftARLE/ASCKE COURANT
Nieuw© tijden geven" het aanzijn
aan nieuwe woorden En waar te
genwoordig alles „met stoom" gaat
deze uitdrukking is toevallig nog
in gebruik, maar moet noodig door
©ene andere vervangen worden
worden ook nieuwe oorden in korten,
tijd tot in alle uithoeken bekend,
Baar dragen de tallooze couran
ten en geïllustreerd» bladen bet hun-
be toe bij Iedereen leest hetgeen
Over nieuwe uitvindingen medege
deeld wordt, en iedereen, bekijkt de
.afbeeldingen-
[ffiie zou nog onbekend gijn bijv?
giet vliegmachines?,
Maar er is nog iets adders, waar
door nieuwe woordeu ook spoedig
allerwege bekend worden,
In onzen tijd wordt- meer dan ooit
het „Eendracht maakt Macht" in
toepassing gebracht
Op allerlei gebied vereen igt men
Zouden er wel manseheu zijn, die
niet tot eenige „Vereeniging" behoo
ren, om daaronder nu eens alles ea-
inen te vatten, wat daartoe gebracht
kan worden
De V-akvereenigingen tellen hon-
derdu izendo aangeslotenen Die
Devensverzekerings-Maatsdialppijen,,
[Begrafenisfondsen daaronder begre
pen, tellen miiUoene® verzekerden
Nieuwe woorden, die hun ontstaan
danken aan de ontwikkeling van het
vereen igin gg teven danken hunne
Spoedige verspreiding aan de plaats
'die de Veree-niging-an in de Maat
schappij innemen
V oor wie zou het woord „[Weer-
standskas" iets onbekends zijn!
(Waar er daarvan zoovele zijn;
;waar daar zoo voortdurend voor ge
ijverd wordtwaar er zoo buitenga-
woon veel voor geofferd en zoo
veel van verwacht wordt, daar kan
■dit woord, .ofschoon nog niet lang
in gebruik, voor niemand onbekend
zijn
Men weet, dat bet wijst op een
kapitaal, door eetn aantal personen
voor een bepaald doel bijeenge
bracht btijVij door eené Vakvsreeni-
ging, om te dienen bij stilstand van
arbeid Men- weet ook, dat er [Wieer-
standskassen zijn van groot bedrag,
en tevens, dat er yereen igingsledem
zijn, die een belangrijk deel van hun
inkomen daarvoor offeren, en
piet altijd met instemming van moe
der de vrouw.
De [Weerstandskassen zijn voor
beelden van hetgeen bijeengebracht
kan worden, wanneer het aantal
.deelnemende® slechts groot genoeg
lis, en wanneer men slechts ten volle
overtuigd is van de noodzakelijk
heid, dat een deel van het inkomen
yoor dat doel most besteed worden
[Waar een-e .Weersta®dskas is, daar
is weerstandsvermogen, want daar
is kapitaal voorhanden, zoodat mem
eene moeielijkheid kan te boven ko
men waar men anders met onder
gang zou bedreigd worden
Voorzorgsmaatregelen nemen is
e>ene oude gewoonte van het Neder-
landsche volk Daarvan getuigen de
Spaarbanken in ons land Daarvan
getuigen niet minder de Begrafenis
fondsen en Ziekenkassen, die men
bh bonder do telt, ©n waaruit dui
kende en duizend© gezinnen hulp
hebben gehad in voorkomend© geval
len
Maar van die goede gewoonte ge
tuigt ook .de bloei vau ie Levens
verzekering, die vooral in de laatste
jaren pene hoogs .vlucht heeft geno
men
Op het oogemblik is er in' ons land
Verzekerd voor meer dan duizend
jnillioem gulden Dat wil zeggenals
inen al het kapitaal bij elkander telt,
'dat volgens da thans loopend© con
tracten door al de Levensverzeke
ring- M aatscbapp ij en vroeger of la
ter moet uitgekeerd worden, dan
komt men tot een totaalbedrag van
inner dan duizend millioen gulden
Daar zijn bijgerekend de Id-einie be
dragen, die bij het overlijden tot
uitkeering komenen daartoe behoo-
ren de groote bedragen, die niet al
leen bij ovendijden maar ook onder
andere omstandigheden uitbetaald
worden
Daartoe behooren de bedragen, die
weduwen en wee-zen moeten staand©
houden, wanneer d© kostwinner is
overleden Daartoe behooren d© be
dragen, die liet onderhoud moeten
verschaffen, wanneer men oud is,
Daartoe behooren de_ uitkeeringen,
waaruit studie, opleiding em commn-
niekosten van kinderen moeten be
streden worden En daartoe behoort
nog zooveel, dat om de verscheiden
heid der gevallen niet alles kan op
gesomd worden.
Dat de Levensverzekering vooral
in de laatste jaren eene liooge vlucht
nam, blijkt hieruit, dat tien jaren
geleden het totaal verzekerd bedrag
slechts ruim 500 millioen gulden be
droeg
Op grond van die getallen kan
men beweren, dat tien jaar geleden
in ons land gemiddeld op elk hoofi-l
honderd gulden verzekerd was, en
tegenwoordig tweehonderd gulden
,Uit die getallen volgt ook, dat het
tot aal verzekerd bedrag per j aar met
vijftig millioen gulden vermeerdert
Dit laatste wil niet zeggen, dat
de Maatschappijen jaarlijks te za-
men vijftig millioen gulden nieuw
verzekeren Zij verzekeren elk jaar
veel meer dan 50 millioen gulden
[Want er worden jaarlijks groote
sommen uitbetaald-
Door e n e enkele Nederlandsen©
Maatschappij werd in het jaar 1909
aan verzekerden uitbetaald
f 5 123.925. i
[Wij zo-uidèn dat nader kunnen toe
lichten, maar voldoende- is da op
merking, dat er groote Maatschap
pijen zijn, die reedis dertig, veertig,
zestig jaren beslaan Ja, de oudst»
der Nederlandsehe Maatschappijen
telt reeds meer dan honderd jaren
Verschillende oorzaken hebben
meideigewerkt tot de ontzaglijke
deelname in de laatste jaren: de
ijver, door agenten aan den dag ge
legd; bet groote aantal Maatschap
pijen de wiskundige zekerheid, die'
de Levensverzekering biedt; de
openhaarheid aan den gang van za
ken gegeven, eöz Maar die voor
naamste oorzaiak is wel, dat Levens
verzekering voor ongeveer iectersga
onmisbaar is, en dart wij leven in
een tijd, waarin het „vereenigt u"
voor velen (Ie voornaamste leus is-
Het kwam ons voor, dat [Weer
standskassen der Samenleving een
gevoegelijke naam is voor de Le
vensverzekering
Tot de treurigste omstandigheden,
die zich kunnen voordoen, behooren
zeker wel, dat een gezin den koet
winner door overlijden verliest, en
dat men gebrek lijdt door onder-
dom
Voor die l evens om sl-an dighad en
getroosten velen zich groote opoffe
ringen en .vinden baat blij da Le
vensverzekering
Maar velen zijn met de werking
der Levensverzekering niet bekend;
anderen meenen aan de zekerheid,
die gevraagd en beloofd wordt-, te
moeten twijfelen; nog anderen ge
ven toe aan onverschilligheid
Wanneer wij eenige belangstelling
vragen voor wat wij ons voornemen
nu en aan ook eens over Levensver
zekering te gaan meededen, geloo-
ven wij velen een goeden dienst te
bewijzen!
.WAAR HET GELD BLEEF,
'1 Is enkele jaren geledien, dat de
keizer van Rusland een bezoek bracht
aan Frankrijk, het bevriende land. Ge
lijk dat bij een vorstelijk bezoek die
gewoonte is, gaf de Russische keizer
den armen van Parijs een geschenk van
houder-duizend francs. In de armen re
gisters der stad waren toen ter tij'de
juistvijftigduizend bedeelden ingeschre
ven; dus was er voor elk twee /ranes.
Op een bepaalden avond werd de som
verdeeld. Nu had een beambte elk tw-ee-
francsistuk, dat hij moest uitdeelen, met
een zwarte streep gemerkt. Den vol
genden dag zond hij een bediende uit,
om bij verschillende herbergiers zijner
wijk banknoten in, te wisselen iegen
zilvergeld; met name tweefrancsstukken.
En de geldstukken, die de bediende
meebracht, hadden voor het meerendeel
een zwarte streep,
Een grap. De „Matin" heeft een
aardige reelamegrap uitgevonden.
Een der redacteuren had een twintig
tal grondwerkers aangenomen en de
zen met schop en houweel den arbeid
doen voortzetten in een der twaalf op
gebroken gedeelten van de Place de la
Concorde. Evenals op zoovele plaats-en
in de stad, waren de stadswerkers ook
hier begonnen met bakken en graven,
na het terrein met touwen te hebben
afgezet om vervolgens heen te gaan,
zonder hét gemaakte gat weer dicht te
gooien. Met ijver werkten de arbeiders
van den tin", met zulk een ijrver,
dat dit de aandacht trok van een
agent, aan zulk een voortvarendheid
blijkbaar niet gewend. Hij vertrouwde
het zaakje niet recht, waarschuwde zijn
chef, deze weer de afdeeling P. W1.,
en spoedig verschenen eenige autoritei
ten ter plaatse.
Toen de arbeiders hun werkgever niet
anders wisten aan te duiden dlan als
„een groeten, vroolijk uitziend-en heer,
die hen een uur geleden had aangeno
men", begrepen de ambtenaren van P.
Wi. spoedig, dait zij bij den neus waren
genomen.
£n zij gaven last, met werken pp
te houden. Ze moeten er blijven, die
12 gaten op het plein.
Onthullingen uit Fransche hospita
len. De Fransche Academie van Weten
schappen heeft een bekroning toege
kend aan een werk, door dr. Severin
Icard geschreven en dat tot opschrift
draagt: „Over de Vaststelling van den
Dood in Hospitalen". De schrijver deelt
daarin grijwelijke bijzonderheden mee
over de vaststelling, of liever niet-vast-
stelling, van den dood, 'zoowel in bur
gerlijke als in militaire hospitalen in
dat Frankrijk, waar de Broeders en
Zusters uit de hospitalen Werden ver
dreven, om plaats te maken voor lee-
ken-verplegers en verpleegsters. Hij
beweert, steunend op onweerlegbaar
materiaal, dat zeer veel zieken
levend begraven of levend op
die ontleedtafel gelegd worden en
noemt niet minder dan 40 gevallen op
die te zijner kennis gekomen zijn in het
hospitaal te Marseille, waaraan hij ver
bonden is. In deze 40 gevallen is de
vergissing erkend geworden, het aan
tal gevallen dat onontdekt blijft, is, vol
gens dr. Icard, zelfs bij benadering niet
te schatten. De oorzaak van dit alles fts,
dad de dood in hospitalen nooit door
deskundigen, doctoren of ook maar me
dische assistenten wordt geconstateerd;
men stelt zich altijd en overal 'in
Frankrijk wel te verstaan met die
mondelinge verklaring van onbevoegde
ziekenoppassers of pleegzusters tevre
den, die zonder nader onderzoek wordt
aangenomen. De dienstdoende dokter of
assistent onderteekent, zonder den als
dood aangegevene ook maar gezien te
hebben, de doodsverklaring en terstond
wordt he-t lichaam naar de vrieskamer
of de sectiezaal gebracht. Het is. een
maal voorgekomen dat een schijndood©
onder het mes van een dokter, die de
sectio verrichtte, bij kennis kwam. Een
andermaal konden studenten het hart
van een ais dood aangegeven kind nog
zien kloppen, nadat de borstholte ge
opend was. In een, helaas niet nader
aangeduid, ziekenhuis eener grodle stad,
legden de ziekenoppassers een sterven
de, die nog zieltoogde, in dé doodkist
en sloten deze, alleen om tijd uit Ite
winnen. Dergelijke voorbeelden, worden
door dr. Icard in groot aantal aange
voerd en hij zegt, dat vooral de schijn
dood duizenden slachtoffers maakt. Ten
slotte noemt hij verschillende metho
den op, waardoor de dood met zeker
heid kan worden vastgesteld, methoden,
die algemeen bekend zijn, maar in
Frankrijk eenvoudig niet worden toege
past
JEUGDIGE PERSONEN IN DE
OPENBARE LEESZAAL',
Aan een artikel over de openbare
leeszaal en bibliotheek te Hilversum
ontleencn wij het volgende aan de (li
berale) Hilversumsche Courant.
,','ln Me eerste plaats is het ons opge
vallen, dat zoovele jeugdige personen
de inrichting bezoeken. Wij bedoelen
hier niet jongelingen of jonge meisjes
van 18—20 jarigen leeftijd!, doch jon-
gëns en meisjes van 12 14 jaar. oud.
Zoo kwamen we deze .week op een
middag in het perceel en troffen zeker
een twintigtal knapen en meisjes van
dezen leeftijd aan, terwijl er slechts 3-
volwassenen waren.
Een gedeelte van de jeugdige bezo:e-
kers zat in de leeszaal, een ander jdeel
snuffelde in de boekerij. Dat lijkt ons
nu juist heel verkeerd.
In de. bibliotheek staat rijp en groen
vöof grijpen en wij wé tin maï? al té
góed, dat juist verboden .vruchten het
meest gewild zijn.
Ook is door een bezoeker verteld, dat
hij een ongeveer 13-jarigen jongen ©en
plaatwerk zag bekijken, dat een stu
dieboek (of iets van dien aard) voor
medische studenten bleek te zijn. Toen
die bezoeker den knaap eens flink aan
keek, kreeg de jongen een kleur als
vuur, en legde het boek weg. Zulk©
dingen moeten voorkomen worden. Wij
weten niet, of het bestuur der vereenir
ging een leeftijdgrens heeft vastgesteld
Zoo die bestaat, dan moet ook streng
worden nagegaan, dat personen bene
den den minimum-leeftijd de inrichting
niet bezoeken. Is er geen- bepaling dien
aangaande, dan dient die in het leven te
worden geroepen. 0.i. behoeven per
sonen beneden den 16-jarigen leeftijd
niet in een leeszaal voor volwassenen.
Bovendien ligt h et immers in de bedoe
ling, aan de instelling een leeszaal voor
kinderen te verbinden. Voorloop ig kun
nen kinderen van leden door middel
van hunne ouders kosteloos hoeken
thuis krijgen. De prijs van hef lidmaat
schap (minimum 50 cent per jaar) be
hoeft geen bezwaar op te leveren.
Op de jongelieden van 16—20 jaar
moet dan ©enig toezieh worden uitge
oefend, d.w.z. op de lectuur, die zij
zich in de inrichting verschaffen. Eerst
dan kunnen de ouders hunne kinderen
met een gerust hart naar de leeszaal
laten gaan."
Door hier iels bij te schrijven, zou
men het stukje slechts verzwakken. Als
zelfs liberale bladen, die immers zoo
voor de „vrijheid" moeten Ijveren, zoo
over de openbare leeszalen schrijven,
nióeten de gevaren wel groot zijn.
ONVERDRAAGZAAMHEID.
De „Eindhovensche Courant"
schrijft:
Wij behoeven er als een bijzonder
heid niet meer melding van te ma
ken, dat er Vrijdag, de Driekoningen
dag, wederom gewerkt is op de gloei
lampenfabriek der firma Philips en
Co. 't Is geen uitzondering meer,
wanneer daar op R.-K. feestdagen
gewerkt wordt, 't Is voortaan regel.
Is het niet van liberale zijde, dat
er voortdurend geklaagd wordt over
de onverdraagzaamheid der Room-
schen? Maar hier in Eindhoven is 't
in ieder geval toch een feit, dat er
van Roomsche zijde moet geklaagd
worden over de onverdraagzaamheid
der liberalen.
Dat de firma Philips op R.-K. feest
dagen hare fabrieken openzet voor
haar niet-Roomsch personeel, moet
zij zelf weten; maar zij moest toch,
nu zij een maal op de hoogte is van
de godsdienstige plichten van haar
Roomsch personeel op zulke dagen
zoruim van opvatting en zoo tege
moetkomend zijn, dat zij h ar
Roomsch personeel niet voor de keu
ze wilde stellen om te komen of niet
te komen werken, maar tegen dit
personeel zeide: onze fabrieken staan
op R.-K. Feestdagen voor u niet
open.
Een patroon kan meestal, en om
dat hij kau moet hij ook, zooveel mo
gelijk er toe bijdragen dat zijn per
soneel zijn verplichtingen T ervulle.
De keus, om te komen of niet te ko
men, welke de firma Philips haar
Katholiek personeel laat, is rleehts
grootendeels een schijnbare vriiheid,
wijl de meesten toch zwichten ,voor
het moreel overwicht der firma.
Wat oliikt uit het feit, dat het
grootste deel der Roomsche arbei
ders en arbeidsters op zulke dagen
er gaat werken, onder wie er ïelfs
zijn, die voor hun Roomsche recht in
den zomer van verleden jaar den
strijd met de firma hebben aange
houden.
Wat de firma doet op R.-K, feest
dagen is niets anders dan tegen het
roomsch bewustzijn der Eindhoven
sche bevolking.
Indien haar personeel zoowel als
nu voor het meerendeel Katholiek,
voor 't meerendeel Israëlietiscli was,
de firma zou er niet aan denken haar
Joodsch personeel te vragen om op 'n
Joodschen feestdag te komen arbei
den, overtuigd als zij was, dat zij
een besliste weigering zou krijgen.
En moeten Katholieke arbeiders
dan doen, waarvoor Joodsche arbei
ders feestelijk zouden bedanken?
Er moet heslist een weg gezocht
om het Katholieke personeel der fir
ma Philips meer vrijheid in deze te
verzekeren.
't Is zoo te tergend!
't Kan zoo niet langer!
Heel de Katholieke bevolking in
deze streek moet samen werken om
een roomsch recht voor onze room
sche arbeiders zonder schadelijke ge
volgen verzekerd te krijgen.
Wij zijn verplicht ter voorkoming
va: erger, ons recht te eischen, n'efs
meer maar ook niets minder!
Kwakzalverij'. Men schrijft uit Hen
gelo (O.):
De mededeelinsj omtrent 'den' Knöchen
dokter t© Gronau kunnen we nog met
het volgende aanvullen'.
Nu al een jaar lang ongeveer Keelt
de „dokter" een verbazen den toeloop
van patiënten. Hij houdt zich Het meest
bezig met het zetten van beenen, doch
verricht, als men de mcnschen wil ge-
looven, ook ware wonderen met het in
ordö maken van ontwrichtingen en in
't algemeen met het op hun plaats bren
gen van beenderen, die niet. gewoon
liggen of geplaatst zijn. Er zijn, zooals
men weet, vele groote en kleine mem-
s-chen, bij wie hel bovendeel van het
dijbeen niet in de heupk.om sluit, maar
daarnaast is geplaatst. Ztdke patiënten
loopen erg overzij, terwijl het gaan hui»
lastig valt. Zooals bekend is, worden hij
jonge patiënten in de groote zieken
huizen die beenderen weer op hun
plaats gebracht, waarna ze ongeveer een
jaar in gipsverband moeten loopen. Dit
behoeft bij den Knoehendokter niet. Hij
onderzoekt eerst zijn patiënten en deelt
hun mede, of er kans op herstel is. Bij
wie -cl.it het geval is, moeten de spie
ren en peizen van de beenen, zes 'we
ken lang dagelijks gesmeerd en gewre
ven worden met olie. Daarna wordt
de kop van het dijbeen in de heup-
kom geplaatst. D-e man is verbazend
handig. Ik ken b.v. ©en meisje van 9
jaar, die over beide zijden mank liep.
Nadat de ouders op aanwijzing van dan
„dokter" gewreven hadden, gingen ze
met hun kind naar Gronau. In 10 minu
ten zaten beid© dijbeen en op hun plaats,
zonder dat het kind eenige pijn voelde.
Met andere patiënten gaat het al even
vlug. Na afloop der operatic moet door
gegaan worden met wrijven een heelen
tijd nog.
"Verscheidene patiënten uit mijn omge
ving zijn aldus behandeld. De dijbee-
nen blijven bij allen goed op hun plaats.
Het loopen gaat in den beginne natuur
lijk nog niet zooals het behoort, d.w.z.
de patiënten slingeren altijd nog min of
meer met hun bovenlichaam. Of ze zoo
goed worden als depatiënten,dii-cüion
ze groote ziekenhuizen behandeld wor
den, durf ik niet bevestigen, en niet ont
kennen. Ik ken er ook die 18 jaar en
ouder zijn, die werkelijk flink zijn op
geknapt. De man is uiterst schappelijk
in prijs Te Gronau behandelt hij zeer
veel Nederlandsehe patiënten, die uit
alle provincies .van ons land komen
toestroomen.
De man was eerst voornemens te En
schede zitdag te houden. Daar. maakt-
de politie het hem echter lastig, zoo
dat bij te Gronau één dag vertoeft e»
de ander dagen der week In
Duitsehe plaatsen.
De geschiedenis ran ©on dood konijn
Het ,-Zxvolsche Dagblad" vertelt:
't Is Nieuwjaar 2 en marktdag ie.
Kampen, "imon, bijgenaamd Cham bei
beïlain, slentert over de markt, in d
hoop mikele bekenden vau elders t-
ontmoeten, wiea bij een gelukkig nieup.'
jaar kan toewenschen, hetgeen dan wi
naar hij "noopt, het verkrijgen van eetu
ge hartversterkingen ten gevoige ze
hebben. Maar ditmaal zal hei nieuw-
jaar zich al heel gunstig voor hem tin
zetten. Want wat gebeurt? Een koop
man heeft reeds onderscheiden© konij.
nen opgekocht en deze, pas uit dcfwsr
me hokken gekomen, zoeken bescher.
ming tegen de koude waarin zij zijl,
overgebracht, door in de .nana, waar
in zij nu zijn geborgen, op en tégen. ic-t|
kaar te kruipen. Een der beestjes h«e!
dit drukken met den dood moeten
koopen. „Simon, wil ie det beess'e
ebben?" vraagt do koopman, en Sim u
slaat dit aanbod niet af, want zegt Lii
„lang niet alle dagen krijg ik Yiecsd.
op'tafel en al zijn de feestdagen voon
bij, een konijnenboutje smaakt altijd wc|
vooral als 't niets kost."- Maar ©ennma.'
in het bezit van het wild, komt (Simoi
al philosopheerende tot de con-dua-ei
dat vleesch niet, het Schiedammer na,
wel verwarmt en hoeveel borrels verte
genwoordigt de waarde van het bocslii,
wet niet? Hij zal 't probeeren
Weldra beeft bij een kooper gexandet
in een schipper, die voor 80 cent jei.-'
genaar van het doode konijn wcrüt'
De kooper met zijn koop naar boord'
om moeder de vrouw blij te maken'
De vrouw beloont zich echter lang nie
ingenomen met dehandeling van det
baas, want hoe zou Simon aaü 'I k
nijn zijn gekomen? En gestolen go©-.1
'koopen-en opeten? Neen, geef het martij
weer gauw aan Simon terug. Deze
wordt van Jiuis gehaald cn met hei
vermoeden in kennis gesteld. Slim air
hij is, heeft hij direct zijn plannetje
klaar. „Ja", zegt hij, 7t is zoo- j© kun
er last mee krijgen, schippertje, ma a
hoe krijg ik het beestje bij je'van boord'
want do politie heeft al lucht van f|
zaakje? Weet je waf, ik heb toch cei
zak bij. me; gooi 't daar maar In en eer
vijftig turven er bovenop, dan loop'
het niet in de gaten," Schipper blij1
zoo van 't geval af te komen, doet dit
Simon af, zonder beiaien weer in j
bezit van het konijn en 50 turven. Km»''-
nu een kennis tegen. „Zeg, necis
heh hier een lekker konijntje, kan
goedkoop leveren; je weet wel. hé, "f
kost mij toch niets, maar stiekem, hoor
Kees, nog een „varen smaak" in der
mond vau Nieuwjaarsdag, heeft wel tred
in „wat hartigs" en gaat mee naar §i
mon's woning, waar de koop geslote:
wordt voor 60 cent. Kees bergt ile
dier onder zijn vest, want de sfir
politie mag niets zien. Simon mee nam
de woning van Kees, om de kocpscir
in ontvangst te nemen. Onderweg kta
hij niet na nog eens op het koopje,
wijzen ©n Kees, hiervan overtuigd-, trak-H
teert nog op drie borrels.
Ais Simon de 60 cent van Kees
ontvangst heeft genomen, zegt hij. .Zie
zoo, mijn minder goede lepniatie In:ei
me nu eens voordeel gedaan; 80 pin
60 cent of f 1.40, 50 turven en 3 bor
rels voor een eerlijk gekregen konijn'
lk doe mijn bijnaam geen oneer aan."
PENSIOENREGELING SPOORWEG
PERSONEEL.
Een der Haagsche correspondente»;
van „De Tijd" schrijft:
Alles heeft, er den schijn van als zou
het ontvverp-Regout in zake de. pens»
oen verhooging en voor het spoorweg-per
soneel tot onbcpaalden tijd maar op
borgen zijn.
Wat die „onbepaalde tijd" in de offi-
cie-ele terminologie beteekent, weet ie-
d-ereem
152)
Neen, maar jjc lielï He! gerajfen,
teven als Paul Harnfant ,zelI het ge
raden heef t
Etienne Gastel ging rechtop Zit-
fen,
Paul Harm an t heeft dus tegen
over haar gestaan?
Ja,
Eh heeft haar herkend [Waar
aan
.Aan de wijze-, yaarop zij, yoor
Lïucie pleitte...-
Heeft Jeanne Portier hem. her
kend
Zij kon hem niet herkenen.; -;
Hef. vras de eerste keeii dat zij, hem
Zag,
[Waarlijk, mompelde 'de kunst-
Schilder, mijne verdenkingen wanen
onjuist Hetgeen, gij zegt, bewijst
zulks opnieuw L,
Bij verdacht igniand fjoLisrs
[Wie?..; i
Paul Harm-ant-
Ik veronderBtsïde dht-r.-n
[Wat dacht gij dan
Doodeenvoudig, Jat Paul Hiar-
hiant niemand anders is dan, Joris
Garand, flc moordenaar, van Jules
Labroue
Maar wat Jeed n dit veron
derstellen
Alle® pn nietsantwoordde
Etienne OastelDia persoon van
den gro-oten industrieel Paul Har-
mant Belleen mij toe, door iets ge
heimzinnigs omringd te zijn Enkele
kleine bijzonderheden uit zijn le
ven zijn zoo lafhartig en tegelij
kertijd z oo wreed gedrag tegen over
de arme Lucie, zijn volharden in
het besluit, dat Lucien La-broue de
echtgenoot van zijne dochter wor
de... het zich aanschaffen van bet.
stuk, hetwelk Lucie bekend maakte
met Je smet, di-e op haar naam kleef
de cn dat tusschen haar en Laoien
een onoverkomenlijken afgrond
plaatste, al die zaken schene®
mij evenveel bewijzen toe, dat Paul
Harmant een ellendeling .isi.., ©n
thans valt- alles in duigen en mijne
bewijzen gaan in rook op
Toen hij George ver-liet, hield hem.
slechts ééne zaak bezig en koesterde
hij slechts ééne- gedachte:
Den zg, Je ïte-iss op te gpo-
ren..*B
D iczelfle gedachte bezielde bok
Amanda, die nu wist dat Ovida
haar gehuwd had onder een valsehen
naam en die-, eein oo-ge-nblik door
hem verblind, nu maar zo© spoedig
mogelijk zich op dien vprwateji mis,-
dajiger wiW© wreken;;
Duchemin had haar uitgelegd dat
het huwelijk, pnder valsehe v oor-
geven s gesloten, voor de wet geen
geldig huwelijk was, en nog andere
redenen waren er voor haar, om deze
schijnverbintenis als ongeldig te be
schouwen.
Amanda wias dus weer vrij. en
nu vervolgde zij met hare wraak,
evenals Duchemin, Jen misdadigen
bedrieger
Beiden hadden nü hetzelfde doel
hetzelfde belang
Die eenige hoop van' Duchemin was
weder in het bezit te komen van het
procesverbaal en ook van de valsöhe
door hem onderteekemde stukken.
Amanda ko-esterde ©veneens .vuri
ge wenscke®
Zij hoopte, even levendig als Du
chemin, eenmaal de door haar on-
der teek-en de sohulbekentenis, afgege
ven aan juffrouw Dielion, de eige
nares van het modemagazijn te Joig-
ny, in handen te krijgen
Nog den zelfden avond, dat DUche--
min te Parijs aankwam, behandelde
zij de za,a.k, waarin zij' zo-o-veel be
lang stelde,.;
Zij vroeg:
Zijt gij gereed', handelend te-gen
onzen gemeenschappelijken vijand p-p
to treden
Hij antwoordde bevestigend
Dlan zullen wij een middel be
denken, om in z ijn liuis te kom an
alle meubels te doorzoeken en ia
papieren, die- ons kunnen, benadeel-en
te bemachtigen ...,-
Ik ben bijna zeker ervan, dat O vi
de Solivieau in betrekking staat tot
den yade-r van juffrouw, Harmant
Het is dus te OourbevoAe, in den
omtrek der fabriek, of te Parijs,
dicht bij het huis in de Mnrillostra-at
dat gij u in hinderlaag moet leggen,
Den een of anderen dag zal Ovide
S-oliveau naar zijn medeplichtig©
gaan Op bet oiogenblik, dat Soïi-
veau, dien gij kent, Harmant ver
laat, zult gij hem slechte te volgen
hebben Voor het geval, dat Paul
Harmant hem niet bij zich aan huis
ontvangt of ook niet in de; fabriek,
dan zal hij hem toch ongetwijfeld
ga,an bezoeken .Volg dus ook het.
spoor ven den million,nair
Dat zal ik morgen vroeg reeds
doen
Nu iets anders, zeide het rn;is-
je,. Hebt gij uwe schadeloosstelling
ontvange-n van het bestuur, der
spoorwegmaatschapp ij
J a,
Zij stond opi ging na,ar eene kast,
öpend© die, wenkte Raoul te. komen
en var volgde:
Ziedaa-r mijne spaarpenningen
Ik geef u verlof, daaruit te- ne
men, wat gij noodig' hebt
[Welnu! zeide de jonge man,
terwijl hij zijne portefeuille te voor
schijn haalde
Ik zal mijn. fortuin bij hef, .uw©
vnpJrenij -
En Duchemin legde zijne vijfdui
zend francs in da lade v.an. de kast
en ging naar zijn hotel;
Amanda, scheen uiterst getroffen
te zijn door dit blijk vjan vertrou
wen in haar
Den volgenden morgen vroeg ging
lla-oul Duchemin, die zijne baard en
snor had afgeknipt, hetgeen Soli
vieau moest verhinderen ham onmid
dellijk te herkennen, staan tegen
over het huis van den. industries! in
de Murill ostraaft;
Nauwelijks was hij da,ar geduren
de tien minuten, of de twoa deuren
v an d-e groote poort werden geopend
.Op de, binnenplaats wachtte voor
het bordes en. t,ot vertrek gereed,
eene victoria;.
Paul Harmant ging de trappen
af, stapte in het rijtuig en geide tot
den koetsier,
Naar Courbe-voiei;
De koetsier zatte het paard aan;
D.c victoria ging zeer snel langs Du
chemin en .was weldra, verdwenen,
maai" da jonge man had den tijd ge
had liet gelaat van den miliionnair
to zien en dit in. zijn geheugen te
prenten.
Hij ging naar de 3achtsbijzijn.dc si aard
plaats van rijtuigen,, nam ar- em cn
liet zich op zijne beurt naar po-ur-
bevo-ie brengen
.Zoodra Dueliemin te Gourbov-oi»
jwas gekomen liet hij zich de kade
aanwijzen, waar de fabriek stond.
Hij nine! JsArheen on towaa.
gevel en de twee deuren,-
Na, dit onderzoek zöido hij zacht:
Niemand kan hier binnenk---
nie® of hier uitgaan, zonder door
mij gezien 'te worden Ik heb steak g
goed een oog ,in; liet zeil te houden;;'
Alleen zal naar alle waarschijnlijk-:
head het y achten yah langen duur:
zijn; ,.jj
XXXVII.
[Wij zullen Raeul Duchemin' gosfi
gezelschap houden in zijne lange eii
eentonige verspiederij [Wü zullen
alleen zeggen, dat hij 's av-onds te
10 uren in do 'Damestr. terugkwam,
zonder Ovide Soliveau bemerkt te
hebben cn na Paul Harmant gevolgd
te hebben tot de deur van d tens fours,
hetwelk deze niet meer verlaten ho/i
Het was den dag voor dien, waar
op Soliveau trachten zou Jeanne
Fortier, de brooddraagster, te ver
pletteren
De zoogenaamde Paul Harmant
was vol vertrouwen,
'T tijdstip, dat was vastgesteld voor
de onder-teekening van het- huwe
lijkscontract van juffrouw Harmant!
en Lucien L-rbi-oue, bleef steeds het
zelfde
Marien die bovenmatig gelukkig?
was, dat do verwezenlijking van ha
re dierbaarste wenschen nabijs
was» rekende er op den avond^ der
onderteekening een scldi-terend feest
te geven,, -teneinde talrijke getui
gen" van haar galuk te hebben
- WmfU verooiad.). -
