TWEEDE BLAÜ.
Na misdaad, vergelding.
BUITENLAND.
BINNENLAND
NIEUWS UIT DEN OMTREK.
Landbouw en VisscheriJ.
Sport en Wedstrijden.
Leger en Vloot.
DINSDAG 24 JAM. 1911,
RE LANDVERHUIZERS
KWESTIE
FEUILLETON.
Ja, die ben ik, die ben; ik Zg-
NIEUWE HAARLE/ASCNE COURANT
300.000 Ir. in <le jas 'van een bede
laar- Een oude Grieksche bedelaar stierf
te Kasaka, in Roemenië. Zijne weduwe,
.welke steeds in de gruwelijkste ellende
had geleefd, ging toen het nagelaten
plunje van den schooier verkoopen.
Maar zij onderzocht eerst toch eens
nauwkeurig de zakken van een jas en
y.ond daarin verborgen tot haar groote
Verwondering, y.oor 300,000 frs. in
bankbiljetten.
Bij 'tzien van dit fortuin, waarvan zij
nu te laat zal genieten en al tierend op
.den gierigen schobbejak, haar vent, be
treurde ze het, naar 't voorbeeld van
vele vrouwen, niet nu en dan de zak
ken van haar man te hebben afgezocht.
Een Katholieke Chineescho kei
zerin 1 Een Chineesche diplomaat van
den rang van mandarijn heeft verleden
■week een bezoek gebracht in het Vati-
caansche Archief om er eenige docu
menten te raadplegen, die betrekking
hebben op de geschiedenis van China.
.Onder deze documenten kreeg hij o.a. j
ee.n brief :te lezen, afgezonden door een©
Chineesche keizerin aan Paus Irmoeen-
.tius X, maar die eerst onder het pontifi
caat van diens opvolger-, Paus Alexan
der VII, te Rome aankwam. In dit
schrijven deelde de keizerin aan den
Opperherder mede, dat zij,, met nog drie
andere leden barer familie, het Chris
tendom omhelsd had.
Tevens verzocht zij den Paus, een
groot aantal missionarissen, met name
Jezuïeten, naar China te zenden.
Dit schrijven der Chineesche keizerin,
dat kort geleden ontdekt werd, is uit
stekend bewaard gebleven en vertoont
nog het keizerlijk zegel, terwijl er eene
copie van het antwoord des Pausen,
Alexander VII, bijgevoegd is.
De mandarijn las met levendige be
langstelling deze heide documenten en
.erkende de echtheid er van. Een copie
.van de .twee stukken zal binnenkort
naar Peking gezonden worden.
Een proces orer toiletten. Sari Fe-
dak, de beroemde operetten-diva te Boe
dapest, heeft een proces ingesteld, het
welk alle dames der Oostenrijksch-Hon-
gaarsche monarchie met groote belang
stelling volgen. De aanklacht is ge
richt tegen een concurrente in de pro
vincie, die zich aan het vreeselijk mis
drijf heeft schuldig gemaakt, de prach
tige costumes van Fedak te hebben na
gebootst. Sari Fedak brengt al eenige
weken het publiek van Budapest in ver
rukking in de bekende hoofdrol eener
Operette, die daar niet alleen door den
rijkdom aan heerlijke melodieën zoo'n
bijval verworven heeft, maar ook en
dat misschien in de eerste plaats
.door de wonderlijke toiletten, die de
'diva ten toon spreidt. Een operettezan
geres in Graz had gelegenheid een op
voering te Budapest bij te wronen en de
toiletten van Sari te bewonderen. De
afgunst kwam over haar en door om-
kooping van den opzichter over de gar
derobe der diverse spelers, vernam zij
het adres van den tailleur, die deze toi
letten had vervaardigd. Terstond begaf
zjj zich naar dezen toe en liet tot in
bijzonderheden Sari's toiletten namaken,
om daarmee in Graz triumphen te be
halen.
Toen Sari Fedak dit hoorde, maakte
ze zich zeer boos en besloot zich te
iwreken. Zij beriep zich op haar „geeste
lijk eigendomsrecht" bij het samenstel
len der toiletten en verbood haar con
currente te Graz eerst per brief: „haar
poëtische kleederphantaisieën in de pro
vincie te compromitteeren." Daar dit
schrijven echter geen uitwerking had,
stelde de diva een aanklacht in wegens
diefstal van geestelijk eigendom. Zij
cischle, dat men de nagemaakte costu
mes harer concurrente gerechtelijk in
slag zou nemen. Het proces bracht heel
wat beroering teweeg. De dames waren
koortsig van opwinding. Bij dc behande
ling zag men op de publieke tribune
slechts reuzenhoeden, aan welker hef
tige bewegingen men de opgewonden
heid der zich daaronder bevindende da-
Incs wel kon afleiden. Het was echter
te vergeefsch. Sari Fedak's aanklacht
werd smadelijk afgewezen. De ongalante
techter wilde haar geestelijk eigendoms
recht niet erkennen en Sari's concur
rente verliet met opgeheven hoofde en
spottend glimlachend de zaal, Konden
blikken dooden, dan ,,H
DOM HOUDEN.
Herhaaldelijk kunnen wij in sociaal
democratische bladen onder bovenstaan-
den titel lezen, dat de katholieken er op
uit zijn om het volk dom te houden,
terwijl er misschien geëne paxlij in ons
Land is, die meer aan gezonde volksont
wikkeling doet en daarvoor grooter of
fers brengt don de onze.
Maai- wat zegt men dan van het vol
gende door het „K. V." medegedeeld:
In Amsterdam is dezen winter door
de sociaal-democraten tot stand gebracht
eene „commissie voor, ontwikkeling der
arbeidccsklasse."-
Ter toelichting werd, volgens de „Tri
bune", geschreven: „Het gros der Am-
sterdamsche vakorganisaties (sociaal-de
mocratische zijn hier natuurlijk bedoeld)
doet voor de ontwikkeling harer leden
niets of zeer weinig, niet omdat de
vereenigingen niet willen, maar omdat
omstandigheden van allerlei aard dit be
letten."
Met zoo'n smoesje want 'n andere
naam verdient het niet moest men
van onzen kant eens komen aandragen!
Wij constateeren, dat hier officeel wordt
vastgesteld, dat de sociaal-democratische
vak vereenigingen van Amsterdam niets
doen voor „de ontwikkeling."
Verder heet het: „De meest elemen
taire begrippen omtrent de groote be-
teekenis der arbeidersbeweging zijn hun
(den leden van die vakvereenigingen)
volkomen onbekend."
Dit wordt door den AmAerdamschen
Bestuurdersbond en de federatie der S.
D. A. P. in onze hoofdstad verklaard na
een zestienjarig bestaan van de „arbei
derspartij." Of die partij, die ons zoo
gaarne „dompers" noemt, ook gewerkt
heeft voor de „bewustwording" der ar
beidersklasse I
Teekenend is ook nog, dat deze ver
klaring geldt voor Amsterdam, waar de
sociaal-democratische vakbeweging het
diepst doordrong en waar zij nog altijd
naar verhouding de meeste leden telt.
De hoogere ontwikkeling leidt dus niet
tot die vakbeweging, al drukt deze hare
leden ook het merk der bewustheid op
het voorhoofdI
Precies wat van .onzen kant altijd
beweerd is.
DEBATTEEREN MET SOCIALISTEN.
De antirev. „Rotterdammer" schrijft een
artikel, dal geheel gaat in de lijn van
wat wij voorheen meermalen schreven
Wij sluiten ons aan bij degenen, die
net nut van publieke samenkomsten met
vrije gelegenheid tot debat uiterst laag
schatten.
Een heftig gevoerd debat neemt me
nigmaal den indruk der rede weg, prik
kelt allerlei slechte hartstochten bij spre
ker en publiek, geeft veelal warme hoof
den en koude harten.
Met eenige bevoegdheid meenen wij
dit oordeel te mogen uitspreken, daar
we talrijke malen te midden van zoo
danige bijeenkomsten verkeerden en ac
tief aandeel in den strijd namen.
Een boek vol meeting-varia zouden
wij ten beste kunnen geven. Echter
dienen ze weinig om van de stichtelijk
heid dezer samenkomsten hoogen in
druk te geven.
We ontkennen niet, dat van een hoog
staand, principieel debat, waarbij we
derzijds waardig wordt opgetreden, goe
de werking kan uitgaan. Maar hoe lut
tele malen opent zich daartoe gelegen
heid!
Velen zien dan ook in die debatavon
den een soort publieke vermakelijkhe
den, politieke hanengevechten waarbij
de prijs wordt weggedragen door hen,
die de meeste geestigheden en hatelijk
heden ten beste geeft.
Van een eigenlijk weerspreken van
den redenaar is bij de debaters dikwijls
geen sprake. De preek wordt vooruit
opgemaakt, lot iederen prijs moet die
.van het hart. Zoo wordt een contra-
speech uitgesproken en ongeoorloofde
propaganda voor eigen zaak gemaakt.
.We hebben het persoonlijk ondervon
den dat een der socialistische voorman
nen, die was overgekomen om te debat-
teeren, door vertraging van den trein
eerst tegen het eind van dc rede ter .ver
gadering kwam, waar hij niet langer dan
een kwartier aanwezig was. Niettegen
staande de inhoud der rede hem onbe
kend was, protesteerde hij toch, toen
hem voor debat een half uur tijd gege
ven werd, krachtig tegen deze vrijheids
beperking .en toog toen luk raak ten
strijde.
Allerlei onstichtelijke looneelen gaan
verder meermalen met deze publieke
meetings gepaard. We zwijgen nog van
het hoogst noodzakelijke tot laat in den
avond rekken van het saamzijn, waar
door een geregeld verloop vrijwel onmo
gelijk wordt.
Ernstig is de klacht over velerlei on
verkwikkelijke scènes, die bij dergelijk
debat zoo licht worden uitgelokt.
We zijn er weer zelf getuige van ge
weest hoe een debater in allen ernst het
in een spreker laakte dat hij van een
hemelsbreed onderscheid gewaagde, daar
we ons loch van hemelsche zaken geen
aardsche voorstelling mogen maken. Het
lachsucces is dan groot maar de
indruk is bedorven.
Óf een debater met oranjesjerp om-
tooid en medailles omhangen, die aller
lei onsamenhangende klanken, uitstoot,
beklimth et podium, of een opponent,
die de beginselen der „internationaal
vrij-paganistische partij" ontvouwt, ver
toont zijn oratorische talenten ook
dan is de hilariteit onbedaarlijk maar
de invloed van eene ernstige rede lijdt
schade.
Nog meerdere bezwaren zouden we
kunnen opnoemen. We deelen nog wel
eens een en ander uit onze ervaring mee
Thans is dit reeds voldoende om onze
leiders in kiesvereeniging en propaganda
club lot sterke beperking van openbare
vergaderingen met vrij debat aan te
manen.
Rustige, stille arbeid werkt meer uit.
Ook het doen optreden van een rede
naar in publieke vergadering kan voor
treffelijk zijn. Maar dan als regel na
afloop der rede sluiting. Iedere partij
heeft het recht en soms den plicht in
eigen kring een spreker te doen optre
den. Rustig, kalm en waardig ontwik-
kele elk zijn meening. Zoo komen de
verschillende opinies het Ijest tot hun
recht
(Wanneer wij memsohen, die het we
ten kunnen, mogen geloo ven, dan zit
in het geheel© geharrewar, dat erldian
laats ten tijd heeft plaats gehad met
de Duitsehe autoriteiten over dien
doorvoer van vreemdelingen een
veel djeperen ondergrond, dan opper
vlakkig zou lijken
Officieel heet hek dat Dluïtsch-
land zijne voorzorgen moet nemen,
opdat onbemiddelde vreemdelingen
niet door het Duitsehe Rijk vervoerd
worden, ponder voldoende garantie,
dat hun reis niet onderbroken zal
worden en zij ai dus, ziek of arm
lastig, den Duitsehen belastingbeta
lers ten laste zoude komen. Doch
men krijgt een anderen kijk op Jd©
dingen, als men de krenterige wijze
van handelen ziet van de Duitsehe
autoriteiten
Bij Duitsehe maatschappijen die
landverhuizers vervoeren, dekt het
Duitsehe Rijk zich tegen schade van
dien aard. door aan die stoomvaart
lijnen een „concessie" te verieenen.
Deze storten dan een waarborgfonds,
waaruit het Duitsehe Rijk alle even--
tueele onkosten, die het landverhui-
zersvervoer irnet zich brengt, kan be
strijden Het laat zich begrijpen dat
ook buitenlandsche stoomvaartlijnen
gaarne geneigd zijn zulk een fonds
te storten, doch en hierbij juist
komt de eigenlijke drijfveer van het
dwingen van Duitechland voor den
dag zulk een oonoessie wordt al
leen verleend wanneer Duitsehe
stoomvaartbelangem puiks eischen
De lUranium-lijn op wier booten
de bewuste landverhuizers aankwa
men bezit zulk een oonoessie uret
en heeft ook geen kans er (een in Ida
naaste toekomst te krijgen [Wanneer
dus de landverhuizers, die, aange
lokt door den lagen vervoersprijs,
steeds hun reis per Uranium-lijn
doen, iafgeschrikt worden door de
hindernissen, die men hun réis op
de Duitsehe grens in den weg leg
en daardoor misschien liever een
paar tientjes meer voor hun vervoer
over hebben, indien dit maar ongehin
derd gebeurt, dan is een groot, voor
deel voor de Duitsehe handelsbelan
gen (Verkregen. [Want voorzeker zal
een vrij groot deel van het verkeer
dan over Hamburg en Bremen ge
leid worden, terwijl de Holland-
Amerika-lijn zich met een zeer be
scheiden percentage van het vervoer
zal moeten tevreden stellen [Wkt
dit voor schade zou beteekenen voor
de talrijke personen, die hun onder
houd vinden in het drukke transito-
verkeer hier te lande, hebben wij leen
vorige maal al eens betoogd
Er schijnt hier dus alle reden (te
wezen tot een diplomatiek optreden
te dezer zake onzerzijds en een
woord van protest zou alleszins op
zijn plaats wezen De groote moei
lijkheid echter voor dit officieel op
treden is dat Nederland slechts mid
dellijk bij de zaak betrokken is.
HEEM STEDE,
Jaarfeest in de Mariavereeniging.
Een alleraardigste avond was Zon
dagavond in het R Kj Vereenigings-
gebouw georganiseerd. Ejn niet al
leen alleraardigst, doch iets geheel
nieuws op het gebied van tooneel
[Wierden we dit jaar reeds meermalen
in ide gelegenheid gesteld een uit
voering van heeren bij te wonen, teen
dames-tooneeluitvoering, neen dat
was hier nog nooit gezien, Zeer prac
tised wist het bestuur echter het
nuttige met het aangename te ver
een igen pm had Mejuffr Qctavio
Arnts uitgenoodigd eene lezing te
komen houden In keurige niet saaie
of overdreven w.oorden toonde
spreekster aan hiet goed recht der
drankbestrijding, welke voorzeker
recht op ieders achting heeft Onbe
kend maakt onbemind, vooral in de
drankbestrijding geldt dit spreek
woord Als allen wisten wait de [Ma
ria vereeniging eigenlijk in heeft,
als zij bezield waren met die heilige
overtuiging, die gegrond is op Chris
telijke naastenliefde, dan zouden al
len moeten erkennen dat net op ihet
oogenblik de beste leeken-vereemi-
ging is Dan zouden allen met acu-
ting opzien naar eene vereeni ging die
de groote eer geniet Maria hare be
schermvrouw te mogen noemen en
welke zooveel doet tot zedelijke jen
stoffelijke opheffing der maatschap
pij Niet in het vergaderen moeten
we onze propaganda zoeken, maar
vooral in het stil waarnemen der
plichten van onzen staat Het hui
selijk leven aantrekkelijk maken,
door regel en orde, frischheid, geen
overtollig maar krachtig voedsel
vooral dit laatst© is een krachtige
factor in dc drankbestrijding Naast
onze Mariavereeniging staat echter
ook eene Anna vereeniging, die zich
ten doel stelt en de leden verplicht de
kinderen op te voeden in de geheel
onthouding Van .deze vereeniging
welke geheel geen kosten made-
brengt moesten voornamelijk alle
moeders lid zijn Eaten we onze klei
nen stellen onder de bescherming van
de H Anna ons aller voorbeeld en
de moeder bij uitnemendheid Met
een aansporing om allen deel te
nemen aan den strijd op welke'wijze
ook, eindigde spreekster hare schoo-
ne rede De Eerw. adviseur bracht
namens de aanwezigen een woord
van hartelijken dank en hulde voor
het in zulke schoone woorden en
met geestdrift uitgesproken plei
dooi voor onze drankbestrijding
Nu kwam het tooneel aan de beurt
Het uit het Romeinsch© tijdperk zoo
goed bekende drama, „Fabioia", zou
worden opgevoerd Dat het voor de
jongedames een heele aanpak was
voor het eerst met zulk een stuk
voor den dag te komen behoeft geen
betoog Kalm met heldere stem wer-
de )ie verschillende rollen voorgedra
gen Vooral „Fabioia" kwam nu
reeds uitstekend tot haar recht Idv
ze en vooral niet minder Agnes !gar
ven steeds mooi spel, ©en kalme ten
rustige voordracht Hiermede wil
len wij de andere speelsters niet te
kort doen, al waren hun rollen niet
Zioo groot toch was bun spel pok luit-
stfiJicndi .i
Na dè pauze, hebben' allen ver
schrikkelijk gelachen,, Alleraardig
ste nas tukjes haidden dc dames bij
elkaar gekregen Na een kaptedn met
zijn goed afgerichte acht dochters,
kwam een stukje van vier zeer [def
tig© dames met vliegmachine, auto,
rolschaatsen en fiets weer gevolgd
doior „D|e zes dochters wan Hippel
man:
Tot slot een echte spectabel scene
met (zang getiteld „Naar de _Kjongo
voorgedragen [loor vijftien jongeda
mes de belachelijkste typen voor
stellend-
Met den' adviseur, die den' feest
avond sloot, noemen we het een reu
zen succes door de dames behaald
Moge deze avond zijne vruchten dra
gen in; het belang vaft de vereeni
ging:
HET BESTRIJDEN VAN DEN AME-
RIKAANSCHEN KRUISBESSEN-
MEELDAUW IN DEN WINTER'.
Nu de tijd weer gekomen is, waarin
de kruisbessenstruiken gesnoeid wor
den, wil ik uwe aandacht er op vestigen,
dat men door goed te snoeien de zoo
gevaarlijke en schadelijke Amerikaan-
sche kruisbessenmeeldauw zeer krachtig
bestrijden kan. Door de hieronder gege
ven wenken op te volgen, kan men de
schade, die door deze ziekte veroor
zaakt wordt, tot de kleinst mogelijike
afmetingen terugbrengen.
De kruisbessenscheuten, die het ivorige
seizoen door den Amerikaanschen meel
dauw aangetast waren, hebben nu een
geheel ander uiterlijk verkregen dan ze
toen hadden. In den zomer waren ze
met een wit, later met een bruin vilt
bedekt. Nu ziet men de donkerbruine,
bijkans zwarte, gewoonlijk daarbij nog
verschrompelde toppen tegen het licht
gekleurde gezonde hout duidelijk afste
ken. Deze bruine of zwarte twijgtoppen
nu zijn het, van waaruit de ziekte bet
volgend jaar zich weer zal verspreiden.
D&dr worden de ziektekiemen bewaard,
die in het komende voorjaar over dc
alsdan jonge bessen en de uitgroeiende
scheuten zullen worden verbreid. Voor
al de jonge bessen zijn zeer vatbaar
voor aantasting, zoodat, als men de ge
vaarlijke bruine topjes niet van de strui
ken verwijdert, men er zeker van kan
zijn, dat een groot aantM bessen ziek
zal worden; en zieke bessen zijn onver
koopbaar.
Deze gevaarlijke topjes moeten dus
verwijderd worden en dit kan fijdens
den gewonen snoei 'zeer gemakkelijk ge
beuren; maar men moet dit werk zeer
nauwkeurig uitvoeren, want dc zieke
toppen moeien alle afgesneden en ver
nietigd worden.
Het verwijderen van een groot aan
tal is niet voldoende; geen enkele zieke
scheut mag op de struiken blijven en
al wat men weggesneden heeft, moet
worden verbrand; dit is de eenige wijze,
waarop de ziektekiemen kunnen gedood
worden. Snijdt men de topjes wel af„
maar verzamelt men ze niet nauwkeu
rig, zoodat er een aantal onder en tus-
schen de struiken blijven liggen, dan
heeft men moeite gedaan voor niets;
want van die topjes uit worden het
volgend voorjaar de ziektekiemen even
goed verspreid. Alle zieke toppen moe
ten worden afgesneden, verzameld §n
verbrand.
Nu zijn de toppen van kruisbessen-
twijgen, die het vorige jaar met blad
luizen bezet waren, óók bruin gekleurd;
en deze „luizetoppen" ziju niet altijd
gemakkelijk van de door meeldauw aan
getaste toppen te onderscheiden. Daar
om moet men alle bruine topjes afsnijden
en verbrandenwant dan eerst kan men
- T J
zeker zijn dat alle door meeldauw aan
getaste topjes er bij zijn. Nog beter is
het, dat men van alle scheuten zonder
onderscheid, minstens de helft afsnijdt
Men heeft dan absoluut zeker alle
zieke toppen verwijderd, ook die, Welke
zeer licht waren aangetast, en dus niet
als ziek werden herkend, maar die daar
door niet minder gevaarlijk zouden ge*
weest zijn. De zekerste weg is in deze
de beste en met den wintersnoei kan
dit werk zonder eenig bezwaar geschie
den, terwijl er genoeg hout overblijft^,,
om een goede oogst te geven.
Aan alle kruisbessenlelers raad ik
daarom ten sterkste aan, in den winlcr,
alle scheuten van hunne kruisbessen-
struiken minstens tot de helft in tc kor*
ten en het afgesnoeide hout zorgvuldig
te verzamelen en te verbranden. Zij die
hunne struiken reeds gesnoeid hebben,
zouden deze nog eens na moeten zien,
of werkelijk alle scheuten zijn ingekort.
Na het verzamelen van het snoeisel
moet de grond onder en tusschen de
struiken gekeerd worden in een laagje
van 5 c.M. Ook dit mag niet worden
verzuimd, daar op den grond gevallen
kleine stukjes ven de besmette twijge*
dan worden begraven en onschadelijk
gemaakt.
Het Hoofd van den
phytopathologischen dienst,
Prof. J. RITZEMA BOS.
.Wageningen, Januari 1911.
Ret eerste Nederiandsche militaire,
luchtschip.
Naar „De Luchtvaart" bericht en
wij gisteren vermeldden, is doo*
den heer W. Jochems, te 's-Gravenhage,
aan de regeering een motorballon Zo
diac van 900 M3 aangeboden. De „Zo-
diac" is een bestuurbaar luchtschip van
Fransch fabrikaat, iets kleiner dan de
„Zeppelin". Door het Fransche legerbe
stuur zijn verschillende „Zodiacs" aan
gekocht, die ook bij de jongste manoeu
vres groote diensten bewezen. Het was
bekend, dat de heer Jochems, reeds in
het voorjaar van 1910 een „Zodiac"
had besteld, aanvankelftk met het doel
dit luchtschip voor zich*eif te gebruiken
en daarmee vanuit zijn landgoed „Duin-
digt" tochten te ondernemen. Thans
heeft, blijkens bovenstaande mededec-
ling, de heer Jochems de regeering dil
luchtschip aangeboden. Wanneer dit ge*
schenk aanvaard wordt, zal het zonder
twijfel gebezigd worden voor militaire
doeleinden, waardoor Nederland meteen
onder de naties gerangschikt kan wor
den, die in het bezit zijn van militaire
luchtschepen.
De viermaanders.
Reeds is medegedeeld, dat in de nieu*
we militiewet het instituut der vicr-
maanders in zijn tegenwoordigen vorm.
zal komen te vervallen.
De „A. Ct." voegt aan dit bericht nog
het volgende toe:
Alle miliciens worden ingelijfd voqi
81/2 maand als eerste oefeningslijd. De
Minister van Oorlog is echter bevoegd
om die miliciens, welke in het bezil
van het getuigschrift voor lichamelijke
geoefendheid en militaire bekwaamheid!
zijn, direct na hunne indeeling voo«
den tijd van vier maanden met z.g. uit
stel van eerste oefening naar huis te
zenden, terwijl hen, die slechts in hel
bezit zijn van één dier getuigschriften
een uitstel van 2 maanden zal kunnen
worden verleend.
Door deze bepaling wordt voorkomen,-
dat miliciens later, op grond van hun
getrokken nummer slechts 4 maanden
als eerste oefentijd onder de wapenen
kunnen worden gehouden, terwijl de
lust tot deelname aan het voorbereidend
militair onderricht aanmerkelijk zal
worden vergroot, daar thans het mei
vrucht volgen dier oefeningen zal wor
den beloond door een verkorting van
werkelijk verblijf onder de wapenen
voor de eerste oefening van twee of
vier maanden, naar gelang de aspiranl
één of twee getuigschriften heeft kun
nen verwerven.
162)
3e gogen 'op Tcann©
f *deld, wachtte op de wer-
T ex! Ganadeaschen drank.
De Lyoi aas eindigde.zijn gezang
fe mi aden van een luid handgeklap
Men klonk opnieuw met de glazen
Nu de Dyonnais! zcido een an
jer Do beurt is aan den Dyonnais
Ja. ,u jai-M-B
Ovide stond op en zonder 0p te
gouden naar de brooderaagsfcer te
tijken, begon hij ©oh liedje, dat "hij
lort te voren in een cale-chantant.
aad geboord
Midden in biet tweed© ©°nptet
feiold hij plotseling op en wreef hu
toet de hand over zijn voorhoofd
Zijn herinneringsvermogen sen© in
vnsklaps verlamd te zijnj
LlVb
Daar laat gij ons 1 cel ijle ilï Idcn
Steek, oude jongen!,,, zeide de Ly-
Jnnais luid lachend Drink eens
lyen, de herinnering zal dan zeker
krugkoinen,,.u
Maar lOvide zocht niet naar de
ka,tst© coupletten Van zijn lied.
Het was alsof eensklaps een wolk
zijne (hersens had bedekt
De drank begon te werken
Marianne keek hem met schrik
aan
De beide geheime politiedienaren
legden Üe ellebogen op tafel en luis-
sterden goed toe.
Ovide wierp langzaam een blik
zonder uitdrukking rondom zich.
Eene (algeheel® verbazing maakte
zich meester van alten bij het, go-
zicht van d© vreemde houding van
Soliveau en zijne buitengewoon wijd
geopende 00gen.
- [Wat is dat! hij wordt toch
niet krankzinnig?...,: zeide d© eige
nares van de restauratie
Ik ben niet krankzinnig, ant
woordde |ie ellendeling, maar gij zijl
het, mijne waard© aanwezigen.
En hij liet de woorden vergezeld
gaan van een luiden schaterlach.
Komaan, komaan, zeide de pa
trones, terwijl zij naar den Dyonnais
gang, w-ees een beetje bedaard pn
hetje®, mijnheer Lebrun...
^u'-et gij nu wel, dat. gij gek
zpt(antwoordde hij. De beet. im
mers niet Lebrun... Ik heet Ovite
Soliveau Lk bem geen bakkers-
knecht, ik leef van mijns renten,
dank zij myn neef, den millionnair,
van wian gij allen, hebt hoor en spre
ken piijn neef Paul Harmantem
Toen Jeanne Fort-ier dien naam
hoorde, trilde zij en werd zij! kjeer
bleek;
Allen waren opgestaan.
Men maakte een kring rondom
Ovide, men keek hem met verbazing
aan pn luisterde viol ongerustheid
naar zijne woonden,:
Hij vervolgd©
Paul Haxmant v. gij kont ©cm
toch welden beroemden fabrikant
van OourbevoieIk heb u gezegd,
dat hij mijn neef was[Welnu! Inaur
waarheid gesproken in het geheM
nietHij is doodeenvoudig' een dwi,
dat waardigo persoontjeeen diei,
een brandstichter en een moodenaar
op mijn woord van eer[W'ij hebben
één-en-twintig jaren geleden tus
schen Engeland cn Amerika, kennis
gemankt op do pakketboot do „Lord-
Maive"
[Weder barstte hij in la,dien uit
en vervolgde-:
Hij vluchtte uit Frankrijk, om
dat hij daar een aardig reeksjc va.n
m.isdadon had gepleegd, die rakker
Hij ging naar New-York Hi] had
een anderen naam aangenomen
dien van mijn neef Paul Harmant,
welke kort te voren was overleden Wj
Ik Jicb hem op eene uiterst behen
dige, slimme, wijze weten te pak
ken te krijgen -en gedurende één ten
twintig jaren reeds laat hij mij, ©m
zeker te zijn van mijn stilzwijgen, Uit
de kas namen zooveel als ik maar
wlil 01 hij bezit vete millioenen,
Paul Harmant, die nieit Pa,ul Har-
mant hoek maar wiens ware naam
doodeenvoudig Joris. Garand is..,
Joris Garand, herhaalde de
brooddraagster, die bijna krankzin
nig werd van verbazing, terwijl zij
naar lOvdde liep en hem bij Idcn 'arm
vatte
Gij hébt gezegd, 'Jat Paul Har
mant in werkelijkheid Joris Gaxaud
heet
Die pogen van Soliiveau beg-onnen
vreemd te stralen. Zijne galaatstrek-
ken waren samengetrokken,
Ja, dat heb jk gezegdant
woordde hij, dk heb het gezegd ten lik
herhaal hetJoris Garand, de dief
de brandstichter en de moordenaar,
Jor,is Ga-ra,ud, die zijn patroon, Ju
les Labroue, één-en-twdntig, jaren ge
leden te Alfortviille heeft gedood!
AhAhhij heeft, toen nooit kun
nen denken, dat ik dit a.llcs eens
zou ontdekken Maar ik veronder
stelde iets en ik heb hem, (evenals
u, Liise Perrin, van den drank laten
drinken, die de mensahen noodzaakt
te spreken! Gij £ult, dus ook Jfaah
babbelen, oudje...
Jeanne dacht, dat de grond onder
hare voeten wegzonk
Ik riep zij uit, terwijl zij
dacht haar verstand te verliezen,
[Wat wilt gij daarmede zeggen ?,m
Marianne antwoordde luid
Hij wal zeggen, dat hij voor ju
-een duivelsehan drank had toebereid
en dat hij zelf daarvan zooeven >ge-
dronken heeft
'Oylide luisterde niet naar haar,;
Met het wit van de oogen 'vol iblocd
en trillend overl lilet geheele lichaam,
vervolgde hij
De drank uit Gatoadai-im die
Joris Garand gedwongen beeft tot
spreken pn die u zal dwingen zoo
dadelijk, luid en in het bijzijn van
allen, te bekennen, dat gij niet Luse
Perrin zijt-, dat gij Jeanne Fortior
zijt 1
Dto brooiddraaigster werd door een
hevigen schrik bevangen
Ja, gij zult zalf zleggen, daitgij
Jeanne Fortier zijt, Jeainne For t ier
wier dochter ik heb willen doo
den, Jeanne Fortier, die ik tever
geefs heb getracht te verpletteren
onder den steiger in de G it-te-Goeur-
straat,, Jeanne Fortier, die met le
venslange gevangenisstraf werd ver
oordeeld pn ontvlucht is uit de ge
vangenis van Clermont!
Een kreet van. schrik ontsnapt©
uit aller borst:
E,en gevoel v,an' afkeer teek-end©
zich pp ieiers gelaat en de. kring,
die rondom Jeanne en Soliveau ge
maakt was, werd grooter
Maar reeds had de brooddraagster
den toestand volkomen ingezien
Zij hief het hoofd op en zeide
Ah! ellendeling, ellendeling!
Gij had gedacht, mij in het ongeluk
te storten en gij redt mij juist,:,ntv
De Dyonnais brulde:
Gij zijt Jeanne Fortier, veroor
deeld voor brandstichting voor dief
stal en voor moord: v
ker, riep Jeanne Fortier uit, en [lie
komt gij in uwe verblinding weder
in ©er lieretellen! Ja, mijn© vrien
den, ik ben Jeanne Fortier, Jeanne
do veroordeelde, Jeanne de ontsnap
te, [Maar ik ben veroordeeld gewor
den voor de misdaden, di© door Joris
Garand bedreven werden; gij allen
hebt d© bekentenis daarvan verno
men uit den mond van dezen man J. ,..u
Ik ben alleen ontvlucht om mijn®
kinderen weder te vinden, mij cc
dochter die hij evenals mijzelf heef is
willen vermoorden Ik heb getuigen',
om uwe woorden te bevestigen, ellen
deling, z'eide zij, terwijl zij zich tot
Oviide wendde en dezen zijn talrijk
Dank zij uwe onthullingen zal ik
mijne eerherstelling bekomen I Dank
zij uw spreken, zal ik miju '.kinderen
geen pn teerden naam nalaten
Na een oogenblik stilte voegde pCej
brooddraagster daarbij:
Mijne yrienden, gij weet thans,
wie ik ben. Gij kent mijn leven (au
mijne ongelukken ou oordeel over
mij J
En n.ad,ait zij allen f link in |de (óogen
li.ad gezien, vroeg zij:
Veroordeelt gij mij
Ieder liep naar Jeanne toe en al*
len wilden haar als om strijd de (ham
den drukkenJ
Ovide was op een stoel neergeval
len en was ten. prooi a,an pen (hevigen
zenuwaanval;
(IVordt vervol d
