TWEEDE BLAD
De Koning der Andes.
BINNENLAND.
R. K. Middenstandsvereeni-
ging.
Rond de Liturgie.
De actie der bouwvak
arbeiders.
SUUbilltUWS.
ZATERDAG 88 FEBVt, 8911
onder patronaat ran den H. Jozef
te Haarlem.
afdeeling van „de Hanze", goedgekeurd
Lö Bisschoppelijk Besluit van 26 October 1907
en bü Koninklijk besluit van 9 Mei 1908.
De R.-K. Middenstandsvereeniging stelt
zich teil doel, volgens art. '2 barer Statuten,
de zedelijke en stoffelijke belangen van den
baudeldrijvendeu en industriëelen Midden
stand in het algemeen, en van hare leden in
het bijzonder te behartigen, overeenkomstig
de beginselen van den R.-K. Godsdienst.
Nog slechts kort geleden opgericht, bracht
zij reeds veel tot stand, en loonde op velerlei
wijzen het nut van haar bestaan.
Zij voerde o.a. eene krachtige actie tegen
het ver leen en van al te lang crediet en de
z.g. vliegende winkels; in haar vergaderin
gen werden belangrijke onderwerpen, als coö
peratie, inkomstenbelasting, arbeidscontract,
enz. behandeld;
boekhoudcursussen werden door liaar opge
richt;
eene onderlinge glasverzekering is door
baar tot stand gekomen, deze biedt bij zeer
lage premiën, de grootst mogelijke voor
deelen en keert 50 pCt. der netto winst aan de
verzekerden uit.
op haar verzoek werden de le H. Coinmu-
niodagen in de verschillende paroehieën, zoo-
v mogelijk op uiteenloopende datums ge-
sli-id.
Dit en nog vee] meer deed zij reeds in het
belang barer leden en van den R.-K. Midden
stand in het algemeen; nog veel meer zou zij
kunnen doen, indien zij van de R.-K. Mid
denstanders krachtiger steun genoot, dan tot
dusver; indien nog meerderen zich bij baai-
aansloten.
De betrekkelijk geringe contributie van
ƒ1.30 per 3 maanden kan geen beletsel zijn.
Daarvoor hebben de leden bovendien, door
dat de Vereeniging aangesloten is bij de
Haarl. Handelsvereeniging, gratis gelegen
heid information in te winnen; dubieuze pos-
ter incasseering te geven aan het bestuur
der H. H. V. en rechtskundige adviezen be
treffende hunne zaken te vragen bij de advo
eaten der H. H. V.
Het bestuur spoort daarom hiermede alle,
nog niet aangesloten R.-K. Middenstanders
aan, als Lid dezer nuttige vereeniging toe te
treden; zich niet te laten weerhouden door de
gedachte, misschien onmiddellijk geen per
soonlijke winst te behalen, maar door hun
steun aan deze vereeniging te geven, het goe
de doel der vereeniging te helpen bevorderen
en daardoor ook middellijk hun eigen belan
gen behartigen.
Voor bet Lidmaatschap kan men zich aan
melden bij het Bestuur of bij den Secretaris
Lange Heerenstraat 24
C. A. M. JONCKBLOEBT Lz.
HET BESTUUR.
Zooals men ziet: Manavereering was het
©enig doel. dat destijds bij het houden van
een Lof voorzat; van uitstelling, aanbidding
of zegen met het H. Sacrament lechter was
volstrekt nog geen spraak. Dit was in .te
Middeleeuwen een afzonderlijke, bij het volk
zeer geliefkoosde devotie tot het H. Sacra
ment jWeldra echter begon men jgerst ós
de hoog© feestdagen, later ten allien tqde
gedurende het Marialof' het Allerheiligste
uit te stellen en bij het slot (den f -gn te ge
ven Nu moest men echter in bet begin vóór
de lofzangen ter ©ere van Maria ook teen ge
zang ter ©ere van het 11 toaorament aanhef
fen en bij het slot vóór iden 'zegen eveneens
Op deze wijze ontstond door de samensmel
ting van twee afzonderlijk bestaande devo
ties te weten het Marialof en de uitstelling
met zegen van het hl Sacrament ide avond
oefening ons bekend onder den naam van
het Lof
iWijl het Lof geen liturgisch karakter
draagt, is de manier waarop het gehouden
wordt ook in bijna ieder bisdom verschil
lend
XD.
HET LOP DER H. MAAGD',
Evenals zoovele andere devoties is het „Lof
der H. Maagd" van het Ohistenvolk Zelf
uitgegaanReeds voor de 13de eeuw ont
stonden in Italië vereenigiing-en, zich noe
mend „L-audesi" ofwel „Zangers van Maria's
lof" Onder directie van hun „capitano"
Hofmeester) droegen zij, op zekers avon
den bij oen of ander Mariabeeld t© [samen ko
mend, in de volkstaal lofzangen voor, bene
vens berijmde smeekingen, omschrijvingen
van het Avo Maria enz.
Niet lang duurde het of ook fin lonze (stre
ken raakte deze wijze van Mari avoreiering
bekend Hier echter zong man in bet Latijn
kerkelijk goedgekeurde gezangen, terwijl men
iia, elk lied door een priester teen (toepasselijk
gebed liet aanheffen. Tot slot bad irnen (ne
gen maal het [W-eesg-egraeh waarbij ook (negen
keer met de klok geluid werd. 'Zulk teen „Lof
der EL Maagd" werd sinds 1454 dagielijbs
te Oisterwiik door de Zusters van den Der
den Regel des H. Franciscus gezongen, sinds
1479 to Antwerpen door de „Bruerschap van
onzer liever Vrouwe" tot doel hebbend:
„eiken avond in het koor d:er kerk voor het
beell der H. Maagd, met klokgelui, zang en
orgelbegeleiding de lofzangen van Gods Moe
der plechtig te doen verrichten."
:o:—
II.
Het spreekt vanzelf, dat de werklieden in
het bouwvak een anderen kijk hebben op de
kwestie van het dreigende conflict, als de pa
troons.
En nadat we gisteren hebben medegedeeld,
wat de heer Van Ommeren, de bestuurder
der Patroonsvereenigmg, ons over deze zaak
vertelde, geven we vandaag het woord aan
een vertegenwoordiger der werklieden.
Wij meenden, om volledig te worden inge
licht, tot geen beter persoon ons te kunnen
wenden dan tot den beer G. P. Hetem, Voor-
ziter def R--K. Timmerliedenverceniging, en
een der voornaamste leiders van de geza
menlijke werkliedenorganisaties, die in deze
zaak zijn betokken.
De heer Hetem begon, met ons de geschie
denis te verhalen van de wrijving, die er nu
is, en die haar oorzaak vindt in de niet-her-
ziening van het collectief contract, dat met
ingang van Januari 1906 voor vier jaren
tijds gesloten werd.
Dat coll. arbeidscontract werd niet her
nieuwd, omdat de werklieden in een nieuw
contract wilden opgenomen gezien een loons-
verhooging, een nieuwe bepaling van den ar
beidsduur, en nog andere verbeteringen (b.v.
uitbetaling ook op Christelijk erkende feest
dagen met gedeeltelijke inhaling van dat ex
tra-loon door de werklieden).
De eerste eischen der werklieden waren:
2 ets. per uur loonsverbooging, en na 2 jaar
nog 1 cent, Dadelijk een werktijd van negen
en een half uur, na 2 jaar een van 9 uur,dus
dan 9 uur w erken tnet een loon van 28 ct, per
uur. Deze beperking van werktijd wilden de
werklieden, niet omdat de werktijd te lang
is, maar om werkeloosheid te voorkomen.
Intussehen is van al deze eischen niets ge
komen. De patroons wilden er niet aan. Al
lerlei conferenties met het bestuur der pa
troonsvereenigmg zijn er geweest, waarbij
de patroons, toen de plaatselijke organisaties
niet slaagden en er hun vakbonden bij baalden
uitdrukkelijk verzekerden, met die bonden
niets te maken te willen hebben, maar ten
slotte bleef elke partij op haar stuk staan.
De werklieden meenden echter in October
j.l. toen de tusschenkomst der vakbonden
was afgewezen, en de onderhandelingen met
de plaatselijke besturen nog eens waren her
nieuwd, den indruk te hebben opgedaan, dat
de patroons toch wel iets wilden toegeven.
Doch daarop kwam. einde December de
brief, waarin gesproken werd van „te weinig
belangstelling" in de Patroonsvereeniging,
en daarmeo verklaarden de patroons de zaak
uil.
Die brief wij hebben dit al herhaaldelijk
gezegd heeft „kwaad bloed gezet". De heer
Hetem herhaalde ons dat nog eens, en hij
verzekerde dat de werklieden toen gezegd
hadden: voor óns is de zaak niet uit!
Toon is dan de actie der werklieden, waar
over wij herhaaldelijk in dit blad geschreven
hebben, ook pas goed. begonnen!
In de vakvereenigingen is vergaderd, en
ten slotte werd op 9 Febr. j.l. een openbare
protestvergadering gehouden
Zonderling genoeg is van die openbare
vergadering in de plaatselijke bladen weinig
of 'geen notitie genomen, omdat men ver
zuimd heelt, de pers erbij te noodigen, en
dat is de reden waarom buiten de werkmans-
kringen die vergadering vrij onopgemerkt is
vei.i opgegaan.
Maar gelukt is ze, zei de heer Hetem ons:
de vergadering was geestdriftig en eensge
zind
En nu zullen de gecombineerde besturen
verder bandelen.
Maar wat is de reden zoo vroegen wij
dat de arbeiders in de bouwvakken zoozeer
op loonsverbooging aandringen!
De heer Hetem gaf hierop 't belangrijk
ste punt wel in de kwestie bet volgende
antwoord'
„De reden dat die loonsverbooging nu aan
de orde is, is gelegen in het afloopen van het
collectief conlraet \Yjj moeten ons nu weer
voor een aantal jaren binden, en nu is liet
buiten klif dat in de laatste jaren de prijzen
van de eerste levensbehoeften, van alles kort
om wat in een gezin noodig is, enorm zijn ge
stegen. Alles wordt duurder, alle loonen en
salarissen ook stijgen, en wij, werklieden,
stonden nu reeds officieel 4 jaren lang door
het collectief contract en ook al vroeger,
want in 1906 werd bet loon niet verhoogd
<>p betzelfde uurloon. Het wordt dus nu. tijd
dat er eens eenige verhooging van lóón komt.
die het duurder-worden van alle levensbe
hoeften compenseert,
„Daarenboven zoo ging de heer Hetem
voort is mÖn persoonlijke opinie, dat ons
loon ook over het algemeen genomen te
laag is. Zie eens hier, door elkaar genomen,
over het geheele jaar, wordt er niet méér ge
werkt dan 9 uur gemiddeld per dag, in den
zomer wat langer, in den winter wat korter.
Dat zou j 14 per week zijn. Doch daarvan
gaan af de als Zondagen gevierde feestda
gen, zeven of aebt in bet jaar, en daarbij zijn
or heel veel, wel de meerderheid, die een
week of wat werkloos zijn per jaar. Veertien
dagen geen werk is volstrekt geen zeld
zaamheid.
„Welnu, dan is voor iemand met 'n huisge
zin, die vak man moet wezen, die vakkennis
moet hebben en vakopleiding moet hebben
genoten, die zijn gereedschap ook moet on
derhouden, een loon van gemiddeld dertien
en een balven gulden als maximum vaak niet
voldoende; althans, het rechtvaardigt ten vol
le dat wij er naar streven, wat méér te ver
dienen."
Dat is, wat men zou kunnen noemen: de
ethische kant van het vraagstuk der loon-
vaststelling: het loon niet beschouwd als be
taling voor den geleverden arbeid, maar
alleen als bedrag noodig voor het ondehoud
van het gezin.
Wij maakten den heer Hetem hierop op
merkzaam, en zeiden hem dat als men het
loonvraagstuk van dien kant beziet, dadelijk
de kwestie op den voorgrond treedt, of de
niet-gehuwden dan niet met minder zich moe
ten tevreden stellen dan de gehuwden!
Inderdaad beaamde de heer Hetem, dat dit
wenschelijk zon zijn en deze moeilijkheid
wordt dan ook door de arbeiders wel dege
lijk gevoeld, doch.... begrijpelijkerwijze doen
zij géén moeite om ongehuwden niet het volle
loon te bezorgen. Wat heel natuurlijk is: dat
ligt op den weg der patroons bij een eventuee-
le regeling.
Daarmee had de heer Hetom ons de rede
nen die weklieden er toe brachten, nu de
loorisregeling te willen wijzigen, medege
deeld.
Wij wezen onzen_ mededeelzamen inlichter
teen op de opmerking, van patroonszijde ge
maakt: als het loon hooger wordt, vermindert
het werk.
De heer Hetem meende dat dit onjuist was.
Men laat niet werken zeide hij ter wille
van de werklieden, maar om zijn eigen be
lang, als men genoodzaakt is of het wen
schelijk acht. De ondervinding trouwens
zeide de heer Hetem leert dat meer of
minder werk met het loon niet afhankelijk
is. Toen hier het loon 23 cent was, was het
even slap in de bouwvakken als nu. En in
Amsterdam zijn de loonen pks verhoogd, en
nn is het er juist zoo schrikkelijk druk als
nooit te voren. Neen, loonsverbooging heeft
op vermeerdering of vermindering van het
werk géén invloed, meende de heer Hetem.
Dat argument van de patroons vond hij er
een, dat nu maar was uitgevonden om „neen"
te zeggen, en zoolang do patroons geen hetere
argumenten hadden, zouden de werklieden
blijven volharden.
Wat zal men dan van werklieden-kant
doen? vroegen wij.
Dat kon de heer Hetem ons niet zeggen: de
gedragslijn der gecombineerde besturen is
nog niet bepaald. Maar dit wilde hij ons wèl
zeggen: als de patroons niets willen toege
ven, zal ten slotte de verbittering zóó groot
worden dat de Organisaties tot de ernstigste
maatregelen zullen moeten besluiten. En van
den anderen kant, wanneer de patroons wil
len onderhandelen, dan zullen de werklieden
tot .eenige opoffering ook nog wel geneigd
zijn Zelfs meende bij, dat de organisaties
wel een Joonsverhooging van 2 cent voor de
vier jaar, en dus niet drie cent na twee jaar,
zouden hebben bewilligd.
>s
Het onderhoud was daarmede afgeloopen,
wij danken den heer Hetem hier voor wat bij
ons mededeelde, evenals wij den heer Van
Ommeren hebben gedankt voor zijne uiteen
zettingen.
Onze lezers kunnen, door wat nu van bei
de zijden is gezegd, op de hoogte zijn van den
stand van zaken, en een kijkje hebben in bet
dreigende conflict in de bouwvakken, waarin
vooral de Katholieke werklieden nogal mili
tant zich loonen.
Wij meenen echter, door de publiciteit van
de meeningen van patroons- en worklieden-
kant, nog wat méér te hebben gedaan dan al
leen weer te geven wat men in die kringen
denkt.
Het is bekend, dat de meeste conflicten
ontstaan door misverstand, door verkeerd be-
gi lipen, of ook door onvoldoende wetenschap
van wat er bij de anderen omgaat.
En daarom hebben we niet alleen over de
meeningen-zelf, maar ook over de wijze waar
op een en ander wordt opgevat, iets gezegd
in deze artikelen.
We hebben gepoogd, ook buiten de kringen
der nauw-betrokkenen eenige aandacht en
belangstelling te wekken voor deze zaak, die
ten slotte het algemeen belang raakt.
En wij hopen dat dit alles iets zal kunnen
bijdragen om een botsing, een scherpe en mis
schien pijnlijke oplossing van deze wrijving
te voorkomen.
NEDERLAND EN VENEZUELA.
Goede raad is goud waard! Men oordeele
over de waarde van den volgenden raad.
fn de aan de belangen der Spaausch-Ameri-
kaansche Landen gewijde „Revue Américaine"
komt een merkwaardig s'.uk voor van den re
dacteur A. Pietri— Daudct.
Naar aanleiding van het mislukken der ónder-
handelingen tusschen Nederland en Venezuela en.
tiet plotseling vertrek van dr. Grisanti geelt de
schrijver der Nederl regeering in overweging om
aan Cinriano Castro toe te staan zich op Curasao
te ves'igen en vandaar te trachten het voor den
schrijver gehate bewind van president Gomez
omver le werpen.
Cipriano Castro zou zich dan bij welslagen
zeker dankbaar tegenover NederLand betoonen,
<Jaar het hem te doen zou zijn bij terugkeer aan
het bewind op goeden voet te staan met alLe
Europeeschc natiën maar inzonderheid met Ne
derland!
De schrijver voegt aan dezen, curiositeits-
halve door ons aan zijn blad ontleenden raad
nog toe, uit Curacao bericht te hebben ontvan
gen, dat do Nederiandsehe regeermg nog eene
laatste poging heeft gedaan om tot een vergelijk
met president Gomez te komen, door bemidde
ling van den Duitschcn gezant aldaar.
kolk bezeerde de slagersxnecüt Luxen, in dienst
bij den heer v. d. Weide te Leeuwarden, zijn
hand aan een stukje glas. De hand zwol op leuge-
\oge van bloedvergittig.ng; hoewei de genees
heer operatief ingreep, zeile ook de arm op en
thans is de man overleden.
De bnit ontnomen. Woensdagavond hebben
vijf kwartjesvinders weer hun slag geslagen in
een trein van Rotterdam naar Dordrecht. Zij
wisten een schipper 'te verlokken lot het be
kende spelletje „een, twee, drie hartenaas" en
hem daarmee zijn gansehe bezit, een bankbiljet
van 50 francs af te winnen. Toen de schipper
zijn geld verloren had, kwam natuurlijk hot be
rouw. Bij aankomst van den hein te Dordrecht
riep de man luidkeels uit wat hem overkomen
was. en tot zijn geluk was er juist een inspec
teur van politie in het station, die zich tersfond
met het zaakje bemoeide. De schipper wees
hem den persoon aan, die hem het bankbiljet
had afgenomen, maar deze verklaarde, het reeds
weer aan een anderen hem onbekenden persoon
te hebben verloren. Deze bevond zich echter
nog in het gezelschap, waarop de inspecteur
het geheele gezelschap uitnoodigde niet hem in
een 'der lokalen van het station te gaan. Daar
aan werd gevolg gegeven en weldra kwam het
bewuste bankbiljet voor 3en dag, dat, na door
den schipper herkend te zijn, door den politie
man onder protest van den bezitter werd in
beslag gertomen. Na verhoor en proces-verbaal
kon het vijftal weer heengaan en keerde het
met een volgenden trein naar Rotterdam terug.
Bloedvergiftiging. Bij het uithalen van een
SPUnTPHAATJE.
J.l. Zondag hebben we v.. ,..s een thuis-
match zien winnen door u-. Haarlemmers,
liet was H. F. O., die 't Zesde met 40 klop
te, terecht zeer verdiend, 't Was geen mooie
wedstrijd, was voor een groot deel te wijten
was aan het weer. Het spel van 't Zesde stond
op zeer laag peil, vandaar dat de blauwwitten
een gemakkelijke overwinning behaalden.
Adó van Gogh was wel de ster van 't veld.
Hij speelde met de ouderofficieren als kat en
muis. Zooals gebleken is, lijkt bij toch beter in
do midden linie tbuis te belmoren.
Haarlem ging naar Quick in Den Haag,
met 3 invallers, 't is te begrijpen, dat alle
Haarlem-harten met angst naar den uitslag
wachtten. De roodbroeken hebben zich echtei
schitterend gehouden. Tot driemaal wist
Quick den voorsprong te behalen, doch Haar
lem wist telkens gelijk te maken, zoodat het
einde een gelijk spel werd. De voorhoede met
Sim Veen aan het hoofd speelde prachtig
samen. Er werd met ongekend vuur gespeeld,
vooral door Veen, die door goed op den bal
te zitten een waar voorbeeld gaf. 't Is te ho
pen, dat captain Utermark hem Zondag weer
in de voorhoede plaatst, zoodat wij, Haarlem
mers, ook eens die verandering kunnen zien.
Sparta ging op eigen terrein D. F. C. te lijf.
Deze wedstrijd was heel iets anders dan V.
O.O.—-Sparta, een week te voren. In dezen
laatsten wedstrijd was het verschil in spel-
kwaliteit duidelijk merkbaar: het spel der
Spartanen stond ver boven dat der roodzwar
ten. Maar D. F. C. kwam naar Rotterdam met
haar fanatiekste spel, met al haar toewijding
en haar geestdrift, met een vurig verlangen
om Sparta te kloppen. Ze heeft er alles op
gezet. Het is een uiterst fraaie wedstrijd ge
weest, welke met zeer veel moeite door de
Spartanen gewonnen werd. Sparta staat nn
met een flinken voorsprong boven aan, te
meer daar V. O. C. aan den Wassenaarsclien
weg gelijk speelde. Dit is ons nog van de Rot
terdammers meegevallen. Het dient echter .j,
gezegd, dat V. O. C. beslist onverdiend een
punt gewonnen heeft tegen H. V. V.
Hercules gaat, nu het te laat is, overwin- j*
ningen behalen: H. B. S. werd met 3—1 in
Utrecht geklopt. Hercules is toch een veree-
nigiug, die altijd voor verrassingen zorgt.
Veertien dagen geleden wordt, feitelijk ge
heel onverwacht, de „Wassenaarsche Leeuw'
aan de Keulsche Vaart met 2—1 geslagen, een
week later, toen een overwinning dringend
noodig was, vinden de spelers het schijnbaar
doodleuk voldoende om tegen 't Zesde, tot
groote teleurstelling hunner favorieten, een
gelijk spel, 1—1 te behalen en nu dezen dag
vatten zij weer nieuwen moed en slaan de H
B. S.'ers in een prachtigen strijd met 3—1. De
Heracliden hebben opnieuw getoond dat ei
met hen nog niet te spotten valt en voor de
zooveelste maal geven ze een bewijs, dat waar
een wil is ook een weg is.
In de verschillende competitie-afdeelingen
hebben nn reeds de volgende clubs definitief -
het kampioenschap behaald:
Westelijke 2e kl. B.: Ajax (A.)
Westelijke reserve 2e kl. A: Sparta IIL
Idem B.: D. V. V. II.
Idem O.: R. A. P. II.
Idem 3e kl. A.: R. F. O.
Idem 3e klasse B.: Xerxes.
Oost. Res. le kl. Vitesse H.
Noord. 3e kl. Frisia H.
De vereenigingen R. F. C. en Xerxes zullen
dus het volgend jaar in de tweede klas uit
komen.
A.s. Zondag weer een interessant program.
In Haarlem spelen de roodbroeken tegen
Hercules. Alhoewel ik „Haarlem" de meeste 'i
kans geef, zullen zij toch een zwaren strijd
hebben. Als zij de Stichtenaren maar niet te
licht opvatten, want clan is het mis.
H. F. C. gaat naar H. B. S. Een voorspel
ling is hier beslist onmogelijk, zoodat een ge
lijk spel wel bet meest waarschijnlijk zal zijn,
Velocitas ontvangt de gevreesde Sparta,
nen. Hoewel de kndot.ten een taaie, volhou
dende vereeniging zijn, zullen zij ten slott?
toch moeten zwichten of anders gezegd de J
puntjes aan de Spartanen overlaten.
H. V. V. onderneemt de reis naar de Mer-
wedestad, om D. F. C. te bekampen. Daai
H. V. V. weer in den vorm schijnt te komen
geef ik de Dordtenaren niet veel winstkaus
Een voetbal kan echter raar rollen.
FEUILLETON.
(na'ar liet Franseli.)'
8.)
Men vecht om deif m ooien' gra'-af Hé la -Ro-
che-Gleon voegde de jonge man er imet'vroo-
liike scherts hij f
Toen Joaquinc weg was, bleef do graaf
een poos peinzend zitten, lange hal-en Idoiand©
aan zijn .cigarettes
Werktuigelijk sloeg hij met zijn fijnte hajnd
op het kleine ebbenhouten tafeltje bij 'them
Zij was waarlijk bekoorlijk 1 mompelle
hij eensklaps.
Maar 1 add ijk trok hij on geduldig [de schou
ders op i
Gekheid! Ik heb wol wa.t anders [tb
jdoen dan aan mooi© oogjes to Ide-nken,;
Do strijd gaat beginnen Des te beter!
Het bestaan werd zoo eentonig Mijn (dap
pere mannen moeten noodig eens wat aflei
ding hebben
Laat eens zien wat die beste Polittö tie
vertellen heoftii
Hij verbrak liet zegel v.an een' brief, feb'o
juist door Joaquin o medegebracht en door
zag hem vluchtig,
Goed, niets nieuws, een kalme scho
tel hedenavond..,-.-.
Het nieuws dat ik hun' zal [krengen', Zal
za doen. opspringen, .va-li louter, plejmer,. (die
bravo jongens!...- En yoor mil zal het ©en
godenspijs zijn idien dikken vetkees v,a|n leun
Blangard eens ongezouten de les te lezen,
hij die met het etiketje rondloopt jvan socia
list-zijn, en' die de laatste zou zijn, als .ik
hem zijn gang liet gaan, een gedeelte van
zijn rijkdommen' ,te deelen me,t gijn broeders,
de proletariërs.; J
IL
Anatole' de Blangard', 'de radicaaI-socialis
tische afgevaardigde, behoorde tot éente oude
adellijke familie uit Poitiers,
Hij was christelijk op-gevoed 'en had zich
tot zijn dertigste ja-ar voorgedaan als een
matig republikein. Maar, verteerd door eer
zucht, en lijdend aan chronisch geldgebrek
om zijne uitspattingen te kunnen betalen,
w;aa hij het met zich-zielven eens geworden,
dat het voordeeliger was een anderen weg
in te slaan, in aanmerking genomen dait er
een nieuwe wind over Frankrijk was begin
nen te waaien Van dag tot dag belde zij
meer over tot het zuiver radicalisme. Dank
zijne verblindende beloften aan de onnoozide
kiezers, ge-lukte h-at hem zlioh op [Vijf (én veer
tig,jarigen leeftijd tot afgevaardigd© te doen
verkiezen. .En naarmate da .vloed .van het
ant-i-clerioalisme en socialisme ho-oger steeg,
ging /Anatol© de Blangard ook een stap ver
der in zijne opinies. Hjj bedelde pmtde Igunst
en, vriendschap der verschillende kabinet
ten, die elkander opvolgden en van (elk wist
hij eenige winstgevende bafantjes te verkrij
gen'. 6; i t
Zijne vrouw, eetfe teruggetrokken' któ goe
dige ziel, jwas y|an; verdriet gestorven'.; Iffij
was niet weder gehuwd ©n leefde tournet zijn
twee kine-dren Muxenoe -en Edméa, geheel
opgevoed volgens d© hiem zoo dierbare begin
selen',
rv.i.Dïeö hïórgeïï fitf zat dit 'achtenswaardig
persomnag© uitgestrekt in een© dier mollige
fauteuils van zijn weelderig werk-kabinet,
kouwd© op een cigaar en luisterde baar zijn
zoon, die vóór hem- met levendige gebaren,
zat to praten-.
D© twee geleken' op elka,'ar als Itwie© drup
pels water: alleen haid papa mot ide jaren
een te opvallend© diklijvigheid opgedaan en
't tintje -dat zijn© wangen kleurde was te hoog
rood om niet een bijzonder© voorliefde Van
den bezitter voor de alcohol te tverraden, id-an
nxa-chtigen bondgenoot der rege-ering. De v,al©
gelaatskleur van rijn zoon, overigens sterk
gebouwd, liet ge-en twijfel over, dat zoo
deze al niet zijn gezondheid verloor door
overmatig werk, hü haar wel zou laten fin (de
kroe® en hot speelhol.;
Maïxence sprak mot zekere heftigheid' en' öp
hot breed© gezicht van den afgevaardigd©
kwam een lachje! van tevralenheid-
Allö, ik denk dat het z[aakj© [wiel (zal
marcheeronj Als Puchet zich er mode jgaat,
bemoeien.,:;!
Zich .waarmee bemoeien Zeide oen vtou-
wenstenL i i v
Do deur die op .een kier letondj Iwer'd bpen-
gestoote», en een jong meisje kwam ibinnen,
pen groote, slanke gestalte, bleek (gezicht
©ener vermoeide mondaine (en. grijze ongevoe
lige pogem v.t.
Zooi id 'dalar,; Gdméej, ^eddp Hé,
vaardigde. Je komt juist op tijd, wij (spra
ken over onze fameuze expeditie.,.-.i: 1
Maxence heeft- Puchet weten over te Kalen';
Die zal voor ons e-e-n paar brave [jongens bij
elka-ar scharra die er niet tegen fop izul-
Len zien ginds een Jclein fortuintje te gaan
maken
O 'als Puchet er by" fsr, Hati^ Webben'
wij een goed©, waarachtighet creme van
d© sociaie-.anarchistengrijnsde hot meisje
Ma,ar ben je vast besloten Inès bn acqucoun-ei-:
te nemen
Dat geloof ik, lieve! riep M.axence
Ik legde pa-pa zoo juist uit fclat 'het onontbeer
lijk is Pri m oi zal ik Inès op (onze Ired-s lop
mijn dood© gemak om den tuin (weten (te lei
den, zóó dat als wij da schat ontdekt hebben
zij geen „neen" meer zal Ininnen zeggen
als ik haar vraag mijn vrouw, ,te(willen wor
den;
Secund-ö kennen zij Spaiansoli, hetgeen ons
ze-er nuttig kan zijn Tertio, op [een [expeditie
in die woeste Cordilleras, kan er allicht (een
ongeluk ge-beuren dat het leven kost pan [5-en
wilden en onvoorzichtig-en jongen als Ja
cques, begrijp je me
Een cynisch lachje speelde om Mavenoa's
lippen, waiartusschen zijn scherpe witte tan
den schitterden gis die y,ah pen Verscheurend
dier., i
■Niettegensteand© hun' totaal gemis San
angstvalligheid, konidem Vader en dochter
toch. een lichte uiting van protest niet Onder
drukkeni
- Maxenöa, schijnt je dat' nn {beslist büod-
Zakielijk fluisterde Anatole,
{WW zeker in het noo-dZakelijEI Hebt
jzim (Wh .met hém! te deelen1
Die goudmijn moet zoo verbazend rij 11
zijn, na.ar het schpntj
-Des .te beter, nooit rijk genoeg Vooj
OnsD-enk e-ens a.an al de genoegens, jdi-e (wij
ons zullen verschaffen, aan de macht, tdri
wij zullen habbienEn dan moet jja niet 1
vergeten .dat wh piet enkel dat serpent
van een Puchet vet zullen mosten betalen'
ma;ar zijn kameraden ook, cn die Zullen toiei
gauw tevreden zijn, daar kun jeVon fepaan
Nu ja, als wi.j maar eenmaal ginder Zijn, dag
kunnen wij altijd nog zien.-; hm 1 misschim
is er wel gelegenheid om allen (of (©enigen (er
van te doen verhuizen, om wat'gemakkelijkei
af te rekenen'.
Almachtig, je bent niet zeer verileelerrj
uitgevallen, .beste broeder] spotte Edmui'
Je bent op en top socialist ,>ir..-
Affijn, je ziet maar, wat je idöet. Wat idk J'
lui aangaat en wat Jacques aangaat;
Je moet ook zoo gevoelig niet izi.in, ldat 5j
stom, dat bederft je teven maar. Zooals j 'i
zegt, nooit zullen wij goud genoeg hebben ton
ons goed te doen'...- Ik ga- Inu heen, Inès -ei,
Jacques zullen er wel z'ijn. Dus het is goed
vandaag deelt men hun de reis mede
Maar, ja, vertel het. vooruit! Zij zul
len er ever verrukt gijn, parbleu1,,^ïïin.te
ren]
Anatole de Blangard was een' bloodvcrwuntj
en; tie vffiogd van Inès en. Jacques jdcBrévyl
'dSDór-itj [teryolgdj
NIEUWE HAARLEftSCHE COURANT
>C»
