DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND. De Katholieke Midden stands-organisatie. STADSNIEUWS. m Kinderhuisv@si 29-3l>@3, Haarlem "*E£KSTE BLfiö." A B E N D A. DONDESOAG 2 kIAAHT. 1381. Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) Voor ae overige plaatsen in Nederland franco per post Afzonderlijke nummers Bureaux van Redactie en Administratie Intercommunaal Telefccnnummer I42S. Van 16 regels 60 oent (contant 50 oent) Iedere regel meer 10 Buiten Haarlem en de Agentschappen 15 cent per regel. (Buitenland 20 Reclames dubbel tarief Dienstaanbiedingen 25 cent (6 regels), driemaal voor 50 cent (6 oontant.) cent cent "Vow adverientiën en roclam^l^toTH^rleni en de agentschappen wende men zlsli tot BICARDQ's Advertentie-Bureau, H. 2. Voorburgwal 242, Amsterdam, int. Telefoon <020. Alle betalende ebonnés op dit blad? die in hetlbs^ïTsener ve zekeringspoiïi zijn, z|jn volgens de bepalingen op de polissen vermeid, tegen ongemkken verzekerd voor: GULDEN by Afin Qflft GULDEN tü 1 C jfl GULDEN by 1 Hf! GULDEN bft fill levenslange onge- SM 8 j| g g GULDEN b 1 1 verlies van een 1 fg fj1 verlies van 1 |SIÉ verlies van a 1g één Bohiktbeid tot overladen. fl |ipl hand of voet. B EJBMa éénoog. I éen duim. werken. wijsvinger. GULDEN by verlies van één anderen vinger. De dtkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Ocean" Bijkantoor voor Haarlem de Wederiandsche Credietbank Klenwe Pracht 11 Dit nummer feestaat uit twe© feladeis» v.m. Vrijdag, 3 Maart. G e b o u w „S t. B a v o" - B. K. Volksbond half 9 uur Hoofdbestuur, half 8 uur Ex- ploitatiecommissie, lialf 9 uur Propaganda- cïub, half 9 uur Schilders St. Lucas. De Kroon 8 uur Bioscope-voorstel- Hng Alberts frères. A Iff. Verkooplokaal Nieuwe Gracht 10 uur Veiling Meubilaire Goederen, Toyler's Stichting op de gewone Musean*tijden Buitengewone tentoonstel ling van teekeningeu en schetsen: Holland- sche school 16de eeuw. Goltzius en anderen; Fraasefae school 17e en 18e eeuw, Wat tea#, Boucher, enz. Bisschoppelijk Museum {Jansstraat 79). Geopend eiken dag van 10—5 uur, tegen betaling van 25 cents. Uitgezonderd Zaterda gen, Zondagen en R.-K. Feestdagen. |V* antwoord op onze artikelen over de Katholieke Middenstandsorganisatie, schrijft Dr. Van Beurden, de Adviseur der Noord- Brabantsche B.-K. Middenstanders, ons het voteaude stuk. dat wij hier een plaats verlee- newwat evenwel allesbehalve wil zeggen, dat wa er mede zouden instemmen. Integendeel zijn wij het met Dr. Van Beur den in het geheel niet eens, en zullen wij ln korte woorden ouder ziju antwoord van onze afwijkende meening verantwoording doen. Wü laten nu eerst onzen geachtea bestrij der aan het woord. VOOR T LAATST. Mijn antwoord op de repliek der Redactie van de „Nieuwe Haarlemsche Courant" kan betrekkelijk kort zijn. Allereerst dan teeken ik verzet aan tegen de bewering, als zou ik een „scherpe" crit.ielc hebben geleverd op het door kapelaan Hoo- setnans gesprokene. Ik ben een tè groote vij and van scherpe en prikkelende uitdrukkin gen, dan dat ik me tot het bezigen daarvan ooit met bewustheid zou laten verleiden, overtuigd als ik:bon, dat daardoor nooit iets goeds, doch altijd veel kwaads wordt uitge werkt. De e e n i g o passage, welke mogelijk als „scherp" zou kunnen worden aangemerkt en waarop de Redactie zich dan ook blijk baar tot staving harer bewering beroept, is die» waarin ik constateer» dat „onwaar en on waardig is de beschuldiging," enz. Welnu, de uitdrukking „onwaardig" is niet door mij gebezigd, maar bij plaatsing van bet stuit door een misverstand ingeslopen. Trouwen», redelijker wijze kon ik dat woord ook niet be zigen, omdat ik uitging van de veronderstel ling/dat do beschuldiging berust op een mis verstand der bekende woorden van het communiqué. Ik vertrouw, dat na deze op heldering de kwalificatie „scherp", ten op zichte mijner critiek niet langer door de Re dactie zal worden gehandhaafd. Alvorens nu op liet eigenlijke kernpunt der kwestie in te gaan, mag ik zeker de Redac tie nog wel even opmerken, dat kap. Hoose- inans niet heeft beweerd, dat het bisschoppe lijk voorschrift in zake samenwerking niet andersdenkenden „ook voor" zijne opinie „pleit", doch dat integendeel zijne meening daarin „duidelijk" staat geformuleerd. „Zi.i (de bisschoppen), zoo zeide hij immers, wil len het laatste. Het staat „duidelijk" ln hun bovenaangehaald communiqué. Volgens kap. Hoosemans dus is de kwestie, krachtens diezelfde woorden, definitief en in k 1 a- re termen besl ist. En nu do zaak, waarover de eigenlijke pen- aestrijd loopt. Uit hetgeen de Redactie schrijft maak ik op. dat het lieele meeningsverschil zich ten slotte laat reducéeren tot de vraag, welke zin moet worden gehecht aan de uitdrukking „bepaalde" (doeleinden), voorkomend in meer genoemd communiqué. Nu kan ik natuur lijk wel weer punt voor punt mijne meening gaan stellen tegenover die van de Redactie, doch daarmede komt de zaak geen streep nader tot hare oplossing. We zouden ten slot te toch weer komen te staan voor do vraag: Welk is de zin, dien do Bisschoppen zei ven in die uitdrukking lichbeu neer gelegd. Hoogstens dus kan ieder voor zich ij n e motieven voor z i.i n e persoon l.ij.k.e opvatting te dezer zake bijbrengen. Welnn, dat is over en weer geschied. Bijgevolg is de kwestie op haar doode punt gekomen? Inder daad zou dit zoo zijn, ware hét niet moge lijk, uit anderen hoofde met klare zekerheid Ldeelen af voor de Katholiek georganiseerde Bij mijne verklarende toelichting van den zin der bewuste passage uit het communique, heb ik mij niet op de laatste plaats laten leiden door het feit, dat do huidige federatie ve samenwerking met den Ned. Midden standsbond tot hiertoe steeds heeft plaats ge zonden met goedviuden en toestemming der bisschoppen. Althans ik voor mij ben ine nog geen oogenbllk bewust geweest, als adviseur te zijn toegevoegd aan eene vereeniging, die, hetzij vroeger, hetzij heden ten dage een vorm van federatieve samenwerking huldigt en toepast, welke in strijd is met den „ecnig-ge- oorloofden" (zooals de Redactie zegt) of met den „duidelijk" uitgesproken wil der bisschop pen. En bovendien, wat drommels! hebben dan Dr. Nouwens en anderen met hem acht jaren lang den boel wetens en wil lens bedrogen? En hebben dan de bisschoppen acht jaren lang tot op den dag van heden gezwegen, niette- vorm, dien zij uitdrukkelijk verboden hadden? Wie zal deze vragen bevestigend durven be antwoorden? Welnu dan» con van de twee: of de R.-K. Middenstandsorganisaties hebben tot hiertoe gehandeld in den geest van het be wuste communiqué, ófwel de bisschoppen hebben deze vrijgesteld van de verplichtin gen die daarin zijn uitgedrukt. Dat de Redactie optreedt voor het laatste lid vau dit dilemma, komt mij, ua het lezen harer artikelen, onmogelijk voor. Bijgevolg moet zij de juistheid van het eerste lid aanvaarden. 't Is immers toch al te klaar» dat liet niet aangaat, een jarenlang gevolgde gedragslijn der bisschoppen eenvoudig te negeeren krach tens eene eigene» persoonlijke opvat ting van den zin eener vroeger door hen ge bezigde uitdrukking. Wordt inderdaad de bedoeling en beteekenis eener zinsnede be twist, wat ligt dan meer voor de hand en wat is veiliger, dan deze vast, te stellen in het licht der practische en 1' e i t o l.ij.k.e interpre tatie van hen, die ze hebben neergeschreven? Welnu, de huidige federatie-vorm is prac- tisch en feitelijk, ja zelfs met uitdruk kelijke woorden, gedurende meerdere jaren door de bisschoppen geoorloofd en toege staan. Bijgevolg kan die ook niet in strijd zijn met het te dezer zake door hen gegeven voor schrift. doch is daarvan veeleer de juiste en authentieke verklaring. Het eeuige, wat de Redactie hiertegen aan voert, is, dat het mij toch wel bekend zal zijn, ..dat het tot dusverre gceu gewoonte was, dat het Hoogw. Episcopaat voor bepaalde ge- vallen nog eens interpretatie's gaat geven van algeuieeue voorschriften, die zonder re strictie zijn gepubliceerd". Natuurlijk niet! Maar wat bewijst dat tegen het boven en ook vroeger door mij betoog de? Is dan het feitelijk en u itdrukkely K t o e s t a a n van een bepaalden vorm van'sa menwerking geen wettige en veilige maat staf meer, om de betwiste beteekenis van een vroeger daaromtrent gegeven voorschrift, met authentieke zekerheid vast te stellen? De Redactie zal toch door een bevestigend ant woord op de boven door mij gestelde vragen, niet voor hare rekening willen nemen do zware beschuldigingen, die daarmede nood zakelijk samenhangen?! En nu mijn tweede punt. De Redactie schrijft: de tegenwoordi ge samenwerking met de neutralen, zooals Dr. Van Beurden die in den geest van Dr. Nouwens nog blijft verdedigen, is niet naar het voorschrift der Hoogw. Bisschoppen." Mag ik van de Eedactie eens liooren, waar ergens in mijn artikel ik den huidigeu vorm van federatie met den Ncd. Midden standsbond heb verdedigd? Ik heb juist gezegd, dat ik die daar noch verdedigen noch kritisoeren wilde. Ik schreef omtrent dit punt: „over die kwestie reppen de bisschop- toen zelfs nietmet-éénenkelesylla.be. Ik zou zoowel motieven vóór als tegen kunnen aanvoeren, 't Ligt er maar aan welke de zwaarste zijn. Doch hierover mogelijk bij een andere gelegenheid." De lezer ziet hieruit, dat ik zelfs met op zet heb vermeden, mij omtrent deze kwestie uit te spreken. En tochde Redactie be weert zonder eenig voorbehoud, dat ik den door haar gewraakten federatie-vorm heb v e r il e d i g d. Nu zij echter, zij het dan oolc zonder cenl- gen grond, mij eenmaal tot voorstander van den bestaanden vorm van samenwerking heeft „gebrandmerkt", wil ik mijn opinie daaromtrent niet langer voor haar verber gen. IIc begin dan met voorop te stellen, dat, ge lijk ik boven aantoonde, de tegenwoordige vorm van federatieve samenwerking met den Ned. Middenstandsbond, niet ingaat tegen bet voorschrift der bisschoppen. Vervolgens wat met bet eerste samenhangt dat de hier gestelde kwestie geen beginsel-kwestie is. maar eene van vrijwel zuiver practi schen aard. Welnu, in dat geval komt naar mijn oor deel de heele strijd neer op de vraag: Welke vorm van federatieve samenwerking met meergenoemden Bond werpt de meeste voor de bedoeling der bisschoppen vast te stel Jeu. Welnu, dat is m. i. hier wol degelijk het go val Middenstanders in 't bijzonder en voor den heelen Middenstand in 't algemeen? Ik voeg er dit laatste bij, omdat de naastenliefde ons dringt, ook met d e ze n factor rekening te houden, zoolang ten minste de practische doorvoering der eigen beginselen daarbij bui ten gedrang blijve. Zouden dus door eeu vorm van samenwer king, zooals die door de Redactie wordt voor gedragen, aanmerkelijke voordeelen voor de R.-K. georganiseerde Middenstanders en eventueel ook voor den heelen Middenstand in het algemeen, verloren gaan, dan zou ik geen oogenblik aarzelen, dien vorm van sa menwerking te verwerpen en kan ik mij bo vendien zelfs niet denken, dat de bisschoppen in dat geval van ons verlangen zouden, dien vorm van federatie tegen den huldigen in te wisselen. De kwestie is er dus, naar mijne overtui ging, eene van practise hen aard; hel meeningsverschil draagt een practised karakter en moet dus ook op het terrein der p r a c t ij k worden opgelost. Ik heb er zoo altijd over gedacht cn dit is ook nu nog mijne opinie, die ik trouwens niet onder stoelen of banken heb gestoken, maar ten aanhoore ook van de leden van het Hoofdbestuur van Haar lem rondweg lieb uitgesproken. Nu kan ik u in ieder geval de verzeke ring geven, dat de leden van het Hoofdbe stuur van 's Bosch en ook vau Breda, de over tuiging zijn toegedaan, dat aan hunne resp. organisaties door dezer samenwerking met den Ned. Middenstandsbond naar den huidi geu vorm, meerdere niet te onderschatten voordeden zijn toegevloeid, 't Is dus maar de vraag of langs den weg, door de Redactie aangegeven, meerdere of althans vrijwel dezelfde voordeelen zijn te verkrijgen èn voor Katholieke èn voor an dersdenkende Middenstanders. In ieder geval dienen daarvoor waarbor gen te worden gegeven en zou bet m. i. roe keloos ziju, het er maar op te wagon, niet we tende welke de gevolge# van zoodaiiige vorm verwisseling zouden zijn. Want voor die ge volgen ook schrikken meerderen terug. Mij dunkt, als we de kwestie onder dezen gezichtshoek beschouwen^ dan krijgen we op de zaak een zuiveren en onverkleurden kijk. Dan eerst wordt m. i. eene vruchtbare ge- daeh ten wisseling mogelijk. Maar men boude ook ia 't belang dei- zaak zelve toch asjeblieft, op, de Katho liek-sociale orthodoxie der R.-K. Midden standsorganisaties, zonder den minsten grond, in verdenking te brengen en middelen te ge bruiken, die aan de zaak, welke door u, ge achte Redactie, wordt verdedigd, noodzake lijk seliade moeten doen. Dus geen z.g. sehrik-argumenten(l) meer, die, opgediept uit een vroeger verschenen communiqué, glansrijk worden teruggesla gen door de jarenlang gevolgde practische gedragslijn der bisschoppen zelven. Op het derde artikel der Redactie, dat han delt over de kwestie of de tegenwoordige vorm van samenwerking op zich zelf be schouwd al of niet de meest gewenschte Is, wil ik niet ingaan. Boven heb ik mijne mee ning gezegd omtrent den aard der motie ven, die bij de oplossing daarvan kunnen en moeten dioust doen. De oplossing zelve laat ik over en moet ik over laten aan de oprecht heid cn de competentie der mannen van ja renlange ervaring en practijk ten opzichte dezer zaak. Nog zou ik enkele punten van meer onder geschikt belang in de artikelen der Redac tie willen aanroeren en wat daarin is scheef getrokken even recht zetten. Doch mogelijk heb ik reeds te veel plaatsruimte van de Re dactie gevraagd; in ieder geval veel meer dan ik aanvankelijk voornemens was in be slag le nemen. Ik besluit daarom met den oprechten wonsch, dat de definitieve oplossing dezer kwestie spoedig zal zijn een gelukkig fait accompli. Heeswijk. Dr. J. v. BEURDEN. - 1 j! Wij zeiden al dat wij het met Dr. v. Beur den volstrekt niet eens zijn. Daarom volge hier in. het kort de toelich ting. Dr. v. Beurden stelt een dilemma: óf de R.-K. Middenstandsorganisaties hebben ge handeld in den geest der Bisschoppen, óf de Bisschoppen hebben deze vrijgesteld van de verplichtingen, in het Communiqué uitge drukt. Met uw believen: er is uog een derde! En dat derde meenen wij juist de ware lezing te zijn: de R.-K. Middenstandsorgani saties hebben tot dusverre (natuurlijk geheel te goeder trouw, zoodat van „willens en we tens bedriegen" geen sprake kan wezen) 11 i o t gehandeld in den geest der Bisschoppen, doch H.H. D.D. H.H. hebben het niet noodzake lijk gevonden, uitdrukkelijk en in bevelen den zin zich uit te spreken, betzij omdat de Middenstandsbeweging nog in haren groei was, hetzij om andere redenen van opportu niteit, die niet aan ons staan te beoordeelen, Intusschen hebben de Bisschoppen wèl aan wijzingen gegeven, in welke richting zij de Kath. Midd. organisatie, evenals alle Ka tholieke organisatie, wenschen: wij herinne ren maar aan hetgeen over de plaatselijke aansluitingen aan den Middenstandsbond Is te kennen gegevep, aan wat er gébfBriï i« met de Middenstandsbestuurdersbonden, enz. Dr. Van Beurden weet dit alles natuurlijk zoo goed als wij! Is dus onze (derde) lezing van het geval de ware en wij hebben goede redenen om aan te nemen dat dit zoo is, dan volgt daar tevens uit dat devorm van Katholieke Mid denstandsorganisatie niet is, zooals Dr. Van Beurden het wil doen voorkomen, een kwes tie van praetisclien aard, maar wel degelijk een begins el-kwestie. En in zulk een kwestie vraagt men niet: hoe sla ik er het meeste voordeel uit, maar: wat schrijft mij het beginsel voor. krachtens hetwelk zelfstandige Katholieke organisatie voor alle Katholieken de aangewezen vorm is. Ging het er om, wat stoffel ijk voordee- liger wezen zou, wel, dan zouden de werk lieden b.v. iii verschillende vakken het best in eeu neutralen hond vereeuigd ziju! Maar voor Katholieken staat het. beginsel voorop, het geestelijke moet ook in de organisatie en in de samenwerking met anderen voor gaan, óók voor Middeustauders. Zoo is deze yraag dus uiet een practische vraag, maar een beginselkwestie en juist daarom wordt ze ook door den wil vau het Hoogw. Episcopaat behcerscht. Wü hebben in onze artikelen daarenbo ven aangetoond, dat het hooghouden van dit beginsel, waarmee de wenseh der Bisschop pen wordt nagekomen, stoffelijke voordeelen voor den Katholieken Middenstand niet ln den weg staat. Ten slotte geven wij den Eerw. heer Van Beurden gaarne acte van zijn verklaring, dat zijn betoog uiet „scherp" is geweest, na Me opheldering die Z.Eerw. geeft over het zon derlinge insluipen van het door Z.Eerw. niet geschreven woord „o n w aard i g" in zijn be toog. Wij wenschen echter hierbij op te nier- keu. dat er blijkbaar aan de redactie van „De R.-K. Middenstander" rare dingen kunnen gebeuren! In Dr. Van Beurden's artikel lcwaiu het door hem volstrekt niet gebruikte noch bedoelde woord „onwaardige bestrij ding" te voorschijn, onlangs lazen we een mededeeling van den hoofdredacteur dat diens naam voluit onder een heftig artikel was opgenomendoor een misverstand: Z.Eerw. wilde met dat artikel niets te maken hebben, en ook de historie van den brief van Mgr. Callior is nog aJtijd niet vergeten. Wij kunnen ons voorstellen, dat degenen, die in dit weekblad te schrijven hebben, voorzich tig wordeu. Dit echter slechts terloopes. Wü meenen in het; bovenstaande op het punt van verstaan der Bisschoppelijke voor schriften omtrent de Katholieke organisatie zoo duidelük mogelijk geweest te zyn. Het doet ons genoegen te weten, dat het Hoofdbestuur der Haarlemsche Diocesane Vereeniging dezelfde meening. is toegedaan als wü. Doch hiermee is ook het verschil van ac tie tussclien de Haarlemsche Middenstanders en verschillende leiders der Brabanters klaar voor den dag gekomen. Wij hopen dat deze duidelijke aanwijzing van het punt in geschil er toe mag bijdra gen, dat een weg tot overbrugging zal wor deu gevonden. en die we hierboven mededeelden, zélf beant- woorden. Het antwoord is dan wanneer we de vraag wat ruimer opvatten dan strikt-letter- lijk „neen". En vraagt men dan verder onze meening, dan zeggen wij dat men goed zal doen, dit laatste antwoord als richtsnoer te nemen, ca zonder ophef of vertoon, zonder ounoodig „ge tuigen" buiten noodzakelijkheid of plicht weft te blijven van elke openbare vermakelijkheid in dezen tijd, aan versterving en onthouding gewijd. Onze Katholieke vereenigingen doen na tuurlijk alle in dezen geest, en individueel belmore» wij ons daaraan evenzoo te houden. PERSONALIA. Haarlemsche Ailedagjes No. 211. DE VASTENTIJD EN DE KOMEDIE. In onze „Vragenbus" wierp dezer dagen een onzer lezers ter beantwoording de vraag: „Is het aan Katholieken geoorloofd in den Vas tentijd komedievoorstellingen bij te wonen?" Als we in de bedoelde rubriek die vraag hadden willen beantwoorden, dan zouden we eenvoudig „ja" hebben gezegd. Want inderdaad: een kerkelijk verbod, in den zin van iets dat strikt-ongeoorloofd Is en op straffe moet wordeu nagelaten, is er in dit opzicht bij ons beste weten niet. Maar zóó wilden wü die vraag toch niet beantwoorden: omdat er nog wat anders aau vast zit, en daarom keuvelen we er liever eens over in een „Alledagje". Er zijn namelijk in het leven een macht dingen, waarvan men niet precies kan zeggen dat ze verboden zyn, of dat er straf op staat als men ze doet, maardie men toch niet „mag" doen in den gebruikelijken zin van dézen term, of preeieser gesproken: die mén beter en veiliger nalaat. En het bozoeken van komedievoorstellin- gen in den II. Vastentijd door een Katholiek behoort daaronder. Nergens staat, voor zoo ver we weten, verboden dat een dame een heerenhoed zou dragen, mar toch „doet men dat niet": hot gebruik staat het niet toe. Ongeveer op deze wijze is het ook al is de beweegreden natuurlijk een geheel andere met liet vrome en prijzenswaardige gebruik, dat een Katholiek zich onthoudt van het bij wonen van schouwhurgvoorstellingen en Jn het algemeen alle publieke vermakcüjkheden, in den boetetijd der veertigdaagsche Vasten. Wü behoeven de beweegredenen voor dat gebruik natuurlijk niet aan to geven: ieder onzer lezers kent ze en weet wat de Vasten tijd eigenlyk beteekent. Maar als dat zoo is, dan kan ieder ook al dadelük de vraag die onze aboniié ons Btelde Bij resolutie vau den Minister van Kola niën vau den 27en Februari 1911 is J. P. Cap lijn, alhier, ter beschikking van den gouver neur-generaal van Ned.-Iudiö gesteld tenein de te worden benoemd tot commies 3e kl. bij den post-, telegraaf- cn telefoondienst daar te lande. Voor het examen fraaie handwerken slaagden o.rn. te Utrecht de dames H. J. Ker stens, L. H. v. d. Sleen, M. IT. Saeijs, J. van Bergeyk, alhier; mej. A. G. Donker, te Be verwijk en E. P. Koster, te Heemstede. Voor hel examen, gehouden door de Ne derlaudsclie - Stenografeubond „J. Pitman" slaagden o. m. voor diploma A de beeren 9. Bijl en A. J. Donker, van hier, voor diploma B do dames TI. de Jong en J. C. van Wijk, eveneens van hier. OPGEPAST. Hoeren langvingers en oplichters zijn on uitputtelijk in uitvindingen om den wiukc liers of particulieren hun geld afhandig te maken. Het is goed maar steeds weder <1* verschillende trucs aan de openbaarheid prijs te geven, opdat vooral de handeldrijvende be langhebbenden op bun hoede zijn. Zoo kwamen gisteren bij een winkelierster hier ter stede twee net gekleedc jongens vai» 17 a 18 jaar. Zij kochten zes stukkeu chocola do vau twee eent, wat sigaren en één zelfs snijkoek. Zij betaalden en vroegen toen er: glas water aan de winkelierster. Van de ge legenheid, dat de juffrouw naar achter wa- om het gevraagde te bezorgen, maakten zij gebruik om de lade te lichteu, waarin onge veer ƒ8.50 aanwezig was. Nog juist werd het bemerkt door de vrouw, toen zij terugkwam Zy wierpen liet kistje, waarin het geld hfid gezeten, weg, doch toen de vrouw wilde roe pen om hulp, haalde een van de twee bengels eeu groot mes voor den dag en zeide: „Geen kik of ik steek bet door je hart." De. hen gels gingen ongestoord weg. Behalve bet geld vermist de winkelierster nog een paar potjes schoencroam cn een stuk karnemelkzeep. OP EEN TREIN GEGOOID. Bij den Oudeuweg werd gisterenavond va» trein 581, die 4.02 uit Rotterdam vertrekt, cc» glasruit, verbrijzeld. De schuldige bleek ew. achtjarige knaap te zijn, die met eeuige jon gens, die daar aan het spelen waren, met oen steen naar den trein bad geworpen. APACHEN. Ook hier te Haarlem schijnen Apachen gewoonten burgerrecht te verkrijgen. Eeu 25-jarige dienstbode, die gisterenavond omstreeks half negen door de Leidsebe Zij straat ging, werd onverhoeds door een tot nog toe onbekend persoon, die zich wam scliynlyk in een donker gedeelte \au iile straat had schuil gehouden, aangevallen en op den grond geworpen. Ergerlijke dingen zouden gebeurd zijn waarschijnlijk- hadden aankomende meusehen den laffen aanrander niet op de vlucht; gedreven. Het was liet meis je onmogelijk om hulp te roepen, daar do on verlaat haar dadelijk een touwtje om den hals had geslingerd, waardoor zij geen geluid moer kon geven. To euzij van deu aanvaller bevrijd was, vluchtte zij lievig verschrikt bij een ha- rere kennissen op de Westergraeht binnen. Het fouwtje zal daar nog om baar hals. JONGE GROENTEN. Gisteren zijn alhier door den tuinder A. Roozcn en Zoon, Wonende te Zuid Schalk wijk, de eerste jonge hossen radijs aau Oe groeutenmarkt gebracht. Ze zijn door <tc commissionnAirs Govérs en Baggerman ver kocht aan G. W. Cramer, Parkstraat, en A. Heemskerk, Wouwermanstraat, alhier. Dit is dezelfde datum van het vorige jaar. Tevens zyn alhier door Jan Wijnands, wo nende Nassaulaa.il, de eerste jonge hossen rabarber aan de groeutenmarkt gebreht. Zo zyn opgekocht door G. W. Cramer, Parkstraat alhier. SLECHT AANGEKOMEN. Gisterenmiddag 12 uur maakte een slagers jongen, op do fiets, die uitweek op do Groote Markt, zoo'n buiteling, dat bij bewusteloos in liet restaurant De Kroon moest worden gedragen. Even later kwam bij weer by ca kon zich weer langzaam riaar zijn baas bege ven. De fiets was geheel vermeld.. (Zie Stadsnieuws verder op In dit Blad.) ABOttHtE^ENTS^RUS: Per 8 maanden voor Haarlem 3,35 - 1,86 1,80 h 0.08 PRIJS OER ADVERTENTIE.!: 1000 15 I i.i ii i v ii i s Tur;j,i>l

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1911 | | pagina 1