De Kening der Andes. BUITENLAND. HIEIIWS UIT DEM OMTREK. De ïnzinkieg v^o Frasilcrijk FEUILLETON. ARLEMSCHE COURANT Een journalist had onlangs het voorrecht den Franschen Bisschop Mgr. Foucauld, die „Regina Coeli" te Vught had bezocht, te ontmoeten en op dat traject eenige vragen te stellen, die allerminzaamst werden be antwoord. fWij deelen 't een en .ander hier uit dit gesprek mede. „Zijn er nog' veel parochies in uw dio cees, Monseigneur? „[Wij hebben er nog drie honderd en zes tig en het getal der gedoopten bedraagt on geveer vier honderd duizend. „Hebben de scheidingswetten en het in trekken van de restitutie aan de geestelij ken merkbaren invloed gehad op de roe pingen tot priesters." „(Wij hebben er niets van kunnen bespeu ren, dat onze jongelui er door afgeschrikt werden. (Wel is er op 't oogenblik gebrek aan priesters, maar de vooruitzichten zijn van dien aard, dat wij binnen drie of vier jaar alle vacante plaatsen weer bezet heb ben. De een of andere gefortuneerde fami lie belast zich nu met het onderhoud van een seminarist, om de inhouding der staats toelage aan 't Seminarie te vergoeden. „Doet het tweejarig kazerne-leven veel af breuk aan het getal roepingen in Uw dio cees „Toch niet. Allen, die tot heden toe ge diend hebben, zijn na het vervullen hunner militieplichten weer teruggekomen. En over het verlies van den priesterlijken geest heb ben wij ook niet veel te klagen. Als zij terug komen, hebben zij wel wat te strijden met de kazerne-taal, ,die zij onwillekeurig hebben overgenomen. Ook valt het hun wel wat zwaar zich weer aanstonds naar don levensre gel van 't seminarie te voegen. En om hen te wennen aan het ophouden van het priester lijk decorum en aan de discipline der clergé, •hebben we ook nog wel wat last. Maar over 't algemeen .is die Regeeringsmaatregel in zijn gevolgen geen plaag voor ons. De offi- eieren in het le^er zijn onzen seminaristen, die hun van veel dienst kunnen zijn, sympir thiek gestemd; zij begrijpen hun toestand en weten hun een postje te geven b.v. als instructeur in 't een of ander vak. Dat geeft den seminarist overwicht bij de recruten en zijn kameraden. Zon. doende heeft het kazer neleven op zich zelf ook niets onaangenaams voor onze lieden. „Hoe staat het met de schoolkwestie in Uw Diocees, Monseigneur?" „O allererbarmelijkst. Al onze openbare onderwijzers zijn bedorven, atheïst en meest al nog socialist. De Regeering laat hun de handen vrij, zooals gij weet. Eu wij heb ben absoluut geen geld om vrije scholen te stichten. Ik weet niet, waar het naar toe- moet." „Is er geen hoop op verbetering- in den politieken toestand." „Nergens breekt eenig liebt door. [Wij we ten niet, waar het e'- 1 zal zijn, hoe het zal wezen en wanneer. jvVij kunnen in de verste verte zelfs niet vermc -n, welke miseries er nog uit den tegenwoerdigen stand der politiek kunnen geboren worden. „De eene Regeering is nog ellendiger dan de andere. Briand heeft openlijk verklaard, dat hij met de verzachting der wetten tegen den godsdienst maar wat comedie had wil len spelen. In de Kamer en in redevoeringen zou hij altijd hebben voorgegeven, dat hij de "wetten niet in alle strengheid zou toepassen en poeslief met allerhande vredelievende plannen bezield was, maar in de praktijk zou hij ons altijd geniepig hebben genegerd. „Zoo is de loge totaal meesteres van hef land, dat haar dienaren zich- niet meer schamen voor een dergelijke ministeriële verantwoording tegenover de volksvertegm woordiging en voor de eigen openharing van .dergelijke politieke plannen. „En wat doen wij met een man als Mo- nis 't Is misschien wel niet zoo'n individu malpropre, als Briand, wat zijn privaat le ven aangaat, ma,ar wat is er te wachten van een ouden cognac-stoker als Minister President die zich verrijkt heeft door de ontduikingen van de, belastingen op het gedistilleerd. Frankrijk is moreel zoo diep gezonken, dat het tot voorbeeld stelt van het volk en tot beschermer van 's lands recht een schelm neemt, die zijn fortuin heeft gemaakt door knoeierijen met die be ambten der belasting-inning.: Met zulke regeerders doen wij niets om den verwoeden haat tegen de priesters en de Kerk te bezweren. Zij zullen de trouwe Uitvoerders zijn van de steeds luider klin kende en voortdurend hooger gestelds ei- schen der vrijmetselarij tegen elke uiting van godsdienst. „De heele burgerij la bourgeoisie in Frankrijk is verkankerd door de vrij metselarij „gaagrenée par la franc-ma- gonnerie" en geheel het drijven van dien verrotten burgerstand en der Loge is voor dat soort bewindsmannen. „Zou het eind niet een groot© bloedigs Revolutie wezen „Alles wijst erop, dat wij daarheen gaan En helaas, dat zal het eenige redmiddel zijn, om Frankriik te redden van zijn diep gezon ken verdrukkers. „Daarom dan ook wellicht, Monseigneur, heeft de Voorzienigheid het wegjagen der religieusen uit hun land gedoogd. Later zul len zij God danken, daardoor niet in de han den der Revolutie te zijn gevallen. Zijn or in uw Diocees nog katholieke Deputes „Nog eene. De andere zes zijn anti. Maar die eene vermag natuurlijk niets. Evenals de heele katholieke fractie in de Kamer, niets meer uit kan voeren. Zij kan tegen deze of gene wet, welke dsn godsdienst tracht te onderdrukken, nog haar stem verheffen en aldus een blijk geven, dat er nog katholieken zijn in het land, maar iets ter verbetering tot stand brengen, kan zij niet, noch iets tegenhouden. „(Wordt er in hot Diocees nog' al wat ge daan aan drankbestrijding. Zooals b.v. de na burige Bisschop van Metz aan zijn geeste lijkheid heeft gevraagd? „Niet veel. Meer dan de helft van mijn bisdom is gealcoholiseerd, maar ik wanhoop er aan iets te kunnen verbeteren of de ge volgen dier plaag te beperken. „(Welk is de aard va;n 't alcoholisme in de Vogezen? Is het wijn-alcoholisme of bicr- alcoholisme of wel de brandewijn ,,'t Is voornamelijk brandewijn en het ge distilleerd, dat uit. fruit van het land ge stookt wordt, uit kersen (kirsch) en uit de mirabellen, een soort pruimen, een drank met hoog alcohol-percentage. Om brande wijn te kunnen koopen gaat dc vader werken in de fabriek en ook de moeder; en daar er dus geen tijd overschiet, huiten geld ver dienen en 't opmaken ervan in de kroeg, geven zij hun kinderen maar om zo zoet te houden en te verdooven, ©en met brande wijn gedrenkte boterham. „Ik zie niet in, dat er door particulier initiatief iets tegen da.t alcoholisme te doen,' is. Ik heb sinds een jaar of zeven in enke le parochies een matigheids-genootschap sterk aangemoedigd. Maar 't geeft niet veel. In het begin nam het verbruik van gedis tilleerd iets af. Daarna verminderde de klei ne daling yveer en het gebruik klom weer tot boven dat van het jaar, dat vo,or af ging aan het jaar van aanvang onzer campagne, 't Is een vruchteloos pogen geweest. Van den Staat hebben wij op dat gebied heelemaal natuurlijk niets te verwachten behalve eenigo krokodillen-tranen over de zedelijke en lichamelijke verwoestingen, door den drank aangericht onder de arbei ders. De aandeelhouders der stokerijen en de kasteleins zijn de grootkiezers van de huidige Regeering. (Wee den afgevaardig de, die maar zou durven wijzen naar hunne dividenden of naar hun nering. [Wee het Kabinet, dat een vinger zou dur ven uitsteken naar de vrijmaking van ons volk uit de drank-slavernij. Om dat bijna uitsluitend dat soort kiezers naar de oogen zien, durven zij, het verbod zelfs op den ahsinht niet aan"..... Hier scheidde zich onze reis richting. Dat was dezen bladen een reden om zich te verheugen over den aanstaanden dood van het katholicisme in Parijs Van die cijfers geven de liberale bladen er enkele. De cijfers wijzen erop, dat de katholieken den precairen toestand hunner Kerk niet verbloemen: zij durven, als goede genees heer en. de ziekte in haar vollen omvang passagiers van de „Ziethen" en dat het dus noodzakelijk was, vóór dit Duitsche schip te New-York aan te komen. Een ware wedstrijd volgde nu. Zoodra de „St. Louis" buiten het Kanaal was, trachtte ze door middel van draad- looze telegraphic met de „Ziethen" in verbin ding te komen, maar eerst-Dinsdag slaagden de ze pogingen. De „St. Louis" kreeg verbinding met de mailboot „Virginia", die op haar beurt onder de oogen zien om dusdoende tot de ont- weer verbinding had met de „Ziethen." Toen dekking der beste geneesmiddelen te komen.werd de boodschap overgebracht om Zogoiows Maar dat gebrek aan geestelijke roepingen I ti aan boord van de „Ziethen" gevangen te zegt de „Croix", wijst nog niet op den aan staanden dood van het katholicisme in Par rijs Aan de katholieken zijn twee klein-semi- naries ontnomen. I>at is een slag1, die zelfs onder gunstige omstandigheden niet gemakkelijk te herstal len is. Hoeveel te moeilijker is liet. den normalen toestand terug te krijgen onder de zoo ongunstige^ omstandigheden waaronder de katholieke Kerk in Frankrijk tegenwoor dig leeft. Zorg voor het onderhoud der geestelijken hebben de Franschen nooit gekend. Het volk moet worden opgevoed in de gewoonten der andere landen, waar de katholieken zelf voor hun geestelijken zorgen. Dat gaai zoo maai' niet in eens. Vandaar, dat vele Fransohe priesters ar moede lijden en zeer velen door handenar beid in hnn onderhoud moeten voorzien. Zulks werkt natuurlijk tegen, dat de Fran- sche ouders hun jongens verlof geven pm geestelijke te worden. Maar evenals in andere bisdommen zal de normale toestand ook op den duur in Pa rijs terugkeeren. 0]i den katholiekendag is gebleken, dat de Parijs (die katholieken zich tegenwoordig voornamelijk op de verdieping van liet gods dienstig leven toeleggen. Zij vormen congregaties, vereenigingen van het H. Sacrament, van het H. Hart en dergelijke. Op den katholiekendag zijn daar omtrent verblijdende cijfers gegeven. Een le vendig' geloof is de grondslag van alles, zei de Mgr. Aniette. Een katholiek, die van zijn geloof en des" zelfs praktijk doordrongen is, voert van zelf een christelijk leven in zijn gezinvoedt vanzelf zijn kinderen op naar christelijke zede; js vanzelf een belijder in het openbare leven. Daarom den grondslag versterkt, en alles is gewonneen. Ook de vorming van katholieke werklie den vereenigingen kwam ter sprake. Die zijn er al, naar men weetGraaf De Mun is er de ziel van. Maar ze ontginnen het terrein niet vol doende; zeide de Aartsbisschop. In elke pa rochie moet er zoo'n vereeniging komen. Akkoord, riep Graaf De Mun. Eu men besloot in dezen geest te gaan werken- De „Croix", waaraan wij deze gegevens antleenen. zegt uitdrukkelijk, dat Parijs voor het katholicisme nog verre van gewonnen is. Voorloopig is daar geen sprake van. Maar ei- wordt gewerkt au den goeden kant uit. Dat geeft hoop en vertrouwen in de toe komst nemen. Dinsdagnacht eindelijk kwam men indi recte draadlooze verbinding en toen. ontving men van het Duitsche schip de mededeeling, dat de Rus gearresteerd was en gevangen gezet en dat op hem een bedrag van ruim f 1000 was ge vonden Per draadloos telegram weid vervolgeus de Duitsche consul le New-York gewaarschuwd, zoodat deze maatregelen kon nemen, opdat Eus- dorf onmiddellijk bij aankomst aan wal zou kunnen gaan Aldus geschiedde en enkele uren voordat de „Ziethen" aan de kade meerde, stond de Duitsche politiebeambte gereed om den gevangene over te nemen. Den „dtii'yel" doodgeschoten. In het Bo- heemsebe dorp Girsch kwam een spitsboef, die zich als duivel had vermomd, aan ccn boe renwoning waar slechts een 11-jarige knaap was. Hij beval dezen, hem tc wijzen waai- vader zijn geld geborgen had, anders zou hij hem mee nemen De jongen wees een plek in de schuur aan. dicht bij de plaats waar vaders geweer geladen stond en toen de roover daarheen ging, nam de wakkere knaap eensklaps het geweer op en schoot hem dood. HET KATHOLICISME IN PARIJS. Er is te Parijs weer een „diocesaan con gres" gehouden, wij zouden zeggen, een katholiekendag. Voor het Bisdom van Pa rijs alleen. En Mgr. Amette, de ijverige aarts bisschop zat voor, en was de ziel der ver gaderingen. Over dat congres vindt men zoowaar pok enkele woorden in de liberale bladen. Hé, vraagt ge, hoe kan dat (Worden er op die krantenbureaux dan te genwoordig katholieke bladen uit het buiten land gelezen? Dat waarschijnlijk niet. Maar de anticle- ricale pers van Parijs heeft zich ook met het Congres bemoeid en uit de rapporten van sommige redenaars gehaald de cijfers, welk© wijzen op een achteruitgang van de priesterlijke roepingen in Parijs, Do jacht nuar oen moordenaar. Na ccn vervolging, di,c meer dan twee maanden duurde door Rusland en Duitschland, is Donderdag te New-York een jonge Russische arbeider, Zogo- lowski, beschuldigd van moord op een bankier, diens vrouw en eenige bedienden, en roof van f 6000, door een Duitschen reehereeur gear resteerd, juist toen hij van de Duitsche mail boot „Ziethen" aan wal stapte. Eenige uren voordat do „Zielhcn" aankwam, was de Duitsche rechercheur Busdorf met de „St. Louis" te New-York aangekomen. Busdorf had door Rusland en Duitschland den moorde naar achtervolgd, maar hij kon hem niet krij gen. Hij kwam juist te Bremen aan, toen ie mand, wiens signalement aan dat van Zogo- lowski beantwoordde, naar hij vernam, eenige uren te voren op de „Ziethen" zich naar Ame rika had ingescheept. Busdorf was zoo overtuigd, da! de langge- zochto vluchteling werkelijk de man was, die aan boord van de „Ziellieu" was vertrokken, dat hij onmiddellijk naging op welke wijze hij de „Ziethen" zou kunnen inhalen. Het eenige middel was met de Amerïkaansche „St. Louis", die op 8 Maart van Southampton vertrekken zou Amerika le bereiken. In allerijl vertrok Busdorf dus naar Southampton, waar hij nog juist eenige minuten voor het vertrek, aan boord van de „St. Louis" kwam. Hij deelde den gezag voerder mede, dat hij jacht maakte op een der HET DEBIETRECHT OP TABAK. In het „R.-K. Patroonsblad" levert een si garenfabrikant een nog al optimistische be schouwing over het nieuwe wetsontwerp. De beantwoording der vraag: zal de siga- renindustrie daaronder lijden! hangt z. i. nauw samen met deze: zal het den minister gelukken, zijn algemeene tariei'herziening m veilige haven te brengen? Komt de tariefherziening tot stand in dien zin, dat zij bevorderlijk zal zijn aan den op bloei der Nederlandsehe nijverheid, dan meen ik, dat van een debietreeht op tabak niet die nadeelige gevolgen te wachten zijn, die men er nu van vreest. Het is een feit, dat ten gevolge van ona zoogenaamd vrijhandelstelsel nog industrie- ten sluimeren of niet tot voldoenden bloei kunnen komen, en het fabriceeren van siga ren is voor menigeen een laatste toevlucht, zoodat wij, in ons vak, thans overproductie hebben en mitsdien een ongezonden toestand Wil men een bewijs voor dien ongezondeu toestand? Men leze slechts de talrijke ad vertenties, waarbij sigarenfabrieken ter over name worden aangeboden. De nieuwe tariefwet kan hierin verande ring brengen, maar dan behort ook het de bietreeht van het nieuwe tarief te wachten, zoodat geeu nieuwe lasten op de burgers ge legd worden voor en aleer er ook iets in het belang der nijverheid in het algemeen ge daan is. Gaat de tariefwet niet aa nbet debietreeht vooraf, dan is het toch te vreezen dat de st garenindustrie, zeker tijdelijk, in slechtere conditie komt. Ik ben, na jaren voor tariefherziening ge ijverd te hebben, nogal optimistisch gestemd en houd het voor zeer goed mogelijk dat do op brengst der nieuwe tariefwet zoodanig zal meevallen, dat de invoering van het debiet reeht kan achterwege blijven. Over het debietreeht ten opzichte van den winkelier maakt schrijver deze opmerking: Mijne persoonlijke ervaring is deze dat de sigarenwinkelier reikhalzend uitziet naar een belasting of een vergunningsrecht, waarbij alleen aan werkelijke handelaren in het ar tikel sigaren de verkoop gewaarborgd wordt. Wat dezen wensch betreft, zal het debietreeht voor den winkelier beslist gunstig werken en theoretisch te verkiezen zijn boven een pa tentrecht, dat niet zoo evenredig drukken zal. Over de vermoedelijke gevolgen voor den werkman bij de sigarenindustrie betrokken, zegt de schrijver ten slotte: Zal de wet vermindering van consumptie ten gevolge hebben? In den aanvang zeer stel lig, ja en het is recht en billijk dat de Staat financieel in de tijdelijke werkloosheid tege moet kome, die het gevolg van de wet moelit zijn. Op den duur echter, meen ik dat verminde ring van consumptie vooral in verband met de Tariefwet niet zoozeer te vreezen is. Zal de prijs der sigaren met meer dan 10 pCt. verhoogd worden? Ongetwijfeld ja. De hoofdprijzen van 2, 2 en een half, 3, 4 en b cent zullen op 2 en een half, 3, 4, 5 en 6 cent gebracht worden en de inkoopsprijzen voor de oude merken hij de fabrikanten, ook wel eenigszins verhoogd worden. En hierin ligt voor den betrokken werk man het voordeel dat dan ook op den duur eenigszins rekening zal kunnen gehouden worden met de looneischen en de arbeidsvoor waarden, die door de sigarenmakersvereeni- gingen onlangs in het arbeidsprogram zijn neergelegd en thans door de fabrikanten een parig moesten afgewezen worden wegens den gedrukten toestand in de sigarenindustrie en de geringe winsten. up een voordeeltje uit. Het volgende on dervond dezer dagen een welgesteld lau bouwer, die voor zijn zoon aankocht een hofstede met land, doch voorloopig geen voldoend kapitaal had om alles direct te betalen. Hij verzocht iemand f l.j.000 ter leen onder hypothecair verband. Deze wilde de som ver- strekkeu legen een rente van 4 pCt. De landbouwer vond deze rente le hoog en in overleg met een buurman (die het wel voor 5 pCt. of 31/2 pCt. wist te krijgen) werd een advertentie geplaatst, en f lö.OuO gevraagd als hypothee'- tegen 31/2 pCt. Na een-paar dagen wordt een schrijfvenont vangen van een heer uit Den Haag. met ver- Zoek om nadere inlichtingen; na gevoerde cor respondente, verzocht men de boerderij en het land le zien. De landbouwer haalde den I faag- schcn heer met zijn tentwagen van den trein en reed hem naar de hofstede, welke werd bezichtigd, cn nogal naar genoe ;en scheen be vonden te zijn. want kort daarop kwam uit Den Haag bericht, dat mijnheer f 25.0 0 dis; o- nibel had en deze som liever in zij-i geheel uls hypotheek op de hofstede zou plaatsen. De landbouwer vond dit goed en voor de twee de marl werd mijnheer met den tent .agen af gehaald om nogmaals alles goed te bespreken, en men kwam overeen, dal op de hofstede gevestigd zou worden een hypotheek van een f 23.000 tegen 31/2 pCt. Voor dc gemaakte reis kosten. enz. betaalde de landbouwer f 25, en dc zsak zou met eenige dagen zijn beslag krij gen. Dc landbouwer gaf nu kennis van een en ander aan zijn notaris met verzoek de acte gereed te maken. Deze vond de zaak eenigszins verdacht en ging op onderzoek uit naar Den Haag. Het opgegeven adres zoekende, bleek, dat „mijn heer" ce:i kamertje bewoonde bij een barbier, in ©en omgeving, waar het er nu juist niet uitzag ol' de duizenden er voor 't oprapen wa ren. De notaris had geen lust er binnen tc gaan, uit vrees voor een minder aangename ontvangst. Hij informeerde evenwel onmiddellijk bij de politie, waaruit bleek, dat men met zeer gevaarlijke lieden te doen had. Onze landbouwer is er gelukkig afgekomen met f 25 reiskosten, gratis rijtoeren, en goed onthaal aan den „rijken Haagschen mij iheer." Een ieder zij gew arschuwd, schrijf de „Ned." waaraan we het bovenstaande outlccnen., bij voorkomende gevallen allereerst goede informa tion te nemen. HILLEGOM. Gemeenteraad. Aan óns kort raadsverslag van gis.e. gen wij ter volledigheid nog het volgende toe. De vergadering werd gepresideerd door den heer Burgemeester. Afwezig waren de hoeren G. Velthuijzen v. Zan'en. en v. d. Schout Na de voorlezing der ellenlange notulen van de vorige vergadering en goedkeuring daarvan, deed de voorzitter mededeeling van de ingekomen stukken, waaronder behalve eenige missives van Ged. Staten, het verslag aanwezig was over de bevindingen en handelingen van de Gezondheids commissie le Katwijk over het jaar 1910. De ingekomen stukken werden voor kennisgeving aangenomen. De vijf volgende punten gingen vlug onder den hamer door. Het betrof het verleenen van vergunning van verschillende ingezetenen tot het- plaatsen van hekken vóór hun woningen of vóór aan hen toebehoorende perceelen en d© afvoe ring van den Gerrit A ven weg van den legger der wegen en voetpaden. Aan de verzoekers wordt de aanvrage ingewilligd en de Gerrit Avenweg wordt afgevoerd van den legger. Ook de ver ordening tot aanvulling van den rooster van aftreding der leden van den gemeenteraad wordt vastgesteld. (nalar het Fransch 39.) Maar welk een tent! De gebade [binnenkant was behangen met wonderlijk gchcone Venetiaansche zijden stoffen, de ferond bedekt door Gostersche tapijten, die een weelde waren voor de oogten door de le vendig© en toch zachte tinten. Overal stoe ten met mollige "kussens, tafels vervaardigd pit kostbaar hout en met goud ingelegd, prachtige oude wapens, onschatbare kunst voorwerpen, groen en bloemen in heerlijke pcrceleinen cf fijn gedreven gouden vazen bn alles met den fijnsten smaak, den zuiver den kunstzin gerangschikt, Inës en Jacques stonden een oogenblik ver blind door zooveel luister. Zij bleven staan Jróór de portière, die achter hen was dicht-: 'evallen.... Iemand, die achter een tafel vol meken en papieren zat te schrijven, stond lings op en kwam naar hen toe. U zijt Jus eindelijk hersteld, mejuf frouwzei de klankrijke stem van don Mi guel. En al sprekende maakte de jonge man een Eerbiedige buiging voor Inès. Ik kan u niet zeggen hoeveel laad het jpij gedaan heeft te weten da.t u lijdende was, meer daar ik mij eenigszins verantwoor- le.lijk achtte voor de domheid vair don Eiste- van Ma,ar don Sanche heeft mij .gezegd, dat u thans geheel genezen zijt? Inderdaad, mijnheer, don Sauche heeft mii ook uitstekend verzorgd....; Het scheen Inès toe, alsof zij in een droom antwoordde. Dit schitterende vertrek, de vreemdeling met d© manieren van „grand seigneur" die haar met eerbiedige hoffelijkheid toesprak..... (Was zij wel waarlijk in een vergeten hoekje van de Andes, in de macht van bandieten De ontgoocheling zou zoo aanstonds ko men Intusschen hoorde zij wederom de pak kende, warme stem: |Wil zoo goed zijn plaats te nemen, me juffrouw, en u ook, Mijnheer de Brevys. Zij volgden don Miguel naar een kleinen divan, overdekt met geborduurde zijde en zetten zich neder. De jonge man bleef voor hen staan, en zeide met een lichten glimlach U hadt niet verwacht mejuffrouw hier een man weer te vinden, dien u te Parijs, ge durende enkele ©ogenblikken hadt gespro ken Dus 'bent u toch dezelfde persoon fluis terde zii. Zeker, ik ben het: Michel de la Roche- Gléon, don Miguel in dc Zuid-Amerikaa,nsehe republieken, de koning der Andes voor zijne getrouwen, de „meester" voor al de leden van de Broeders der Gerechtigheid. Maar..;., ik begrijp niet.... stotterde het meisje. Hoe ik dat alles tegelijk kan zijn Ik En dat is toch wel uw oordeel over mij, is het niet? Ik zou zeggen dat alle feiten er den schijn aan geven! zeide zij openhartig. Een lachje, speelde om de lipx>en vup don Miguel. Goed zoo, u zijt rondborstig! Maar ik hoop u tot andere, gedachten te brengen. Zoo aanstonds reeds als u het verhoor zult bij wonen van uw achtenswaardige bloedver wanten, zult u kunnen beoordeelen wie fat soenlijke mensehen zijn, zij of ik. fVYat wilt u da,armed© .zeggen vroeg zij angstig. U zult het- dadelijk weten, mejuffrouw- Maar eerst en vooral wil ik u de verzekering geven dat noch u, noch uw broeder eenig ge vaar loopt. Zoodra de omstandigheden het toelaten, zal ik u van hier doen vertrekken en u naar Frankrijk terug zenden; op eene voorwaarde slechts en die is, da,t u mij bei den zweert nimmer iets te openbaren van wat gij hier gehoord of gezien hebt, En... de anderen? De donker-flauwe oogappels die een bui- Met u de vrijheid terug te geven, treed lige Parijzenaar, gevoelde zich een weinig ik al mijn gewoonten met voeten, want nooit- onder den indruk van die weelderige omge- C 1 TT— ..tw. in h n-t 1-. II rn-n n yi nn iy» "l n «TY> ftt (11 ATi is één gevangene van hier weggegaan. .Vraag mii dus niets meer, juffrouw. Hij boog licht en zich naar het andere eind© van de tent begevende, ging hij plaats nemen op .een divan met breeds Oostersehe kussens. Hij drukte op een electrisch knopje. Een kleino, kiale mjapl, met een verstandig' uiterlijk, kwam binnen. Breng d© gevangenen hier, Chauvert, Zei don Miguel. Terwijl d© man zich verwijderde stak de jonge chef, na een revolver bij zich te heb ben neergelegd, een cigarct aan, en wierp een vluchtigen blik op Inès, op wier zacht gelaat, de pijnlijke uitwerking te lezen stond, die de laatste woorden op haar hadden gehad. Na enkele oogenblikken kwamen de drie Blangards binnen, gevolgd door M. Hanae- lette, Bille en de anderen. Vooruit! zeide Chauvert, toen hij zag, dat zij bleven staan, waarschijnlijk geheel verbluft door di© grootsche en onverwachte praal. Zij gehoorzaamden en op bevel van den tengewone zachte uitdrukking hadden, ter- r. - - wijl zij op Inès gevestigd waren, kregen eens- geleider, bleven zij op eerbiedigen afstand klaps een wreede uitdrukking".; j staan van don'Miguel, die hen, de cigarette in Bemoei u niet met hen, mejuffrouw,den mond, even met een verachtenden blik zeide hij koel. Hun lot is reeds beslist. j bezag. U, wilt toch niet zeggen dat.... dat u ze Inès werd dadelpk getroffen door de blee- ter dood zult laten brengen! vroeg zij met'ke kleur van Edmée, haar moeilijken gang, afgrijzen. j en alg-eheele afgematheid, Don Miguel fronste de wenkbrauwen.; I Eerst zagen de gevangenen Inès cn Jacques Het is mijn gewoonte niet aan iemand, niet. Maar Bille een blik om zien heen wer- zal dc eer hebben u dat uit te leggen, maarjwien ook, verantwoording^ af te leggen over pende bemerkte hen. r ik verlang uitdrukkelijk da.t u mij niet be-j de besluiten, die het mij behaagt te memen, Ziet,, mejuffrouw In es en Jacques, zei schouwt als een raoverjioofdman. zeid© hij met hooghartigheid.; de liii haiflui'd, want ook hij, d© onverschil- ving, in het bijzijn van dien man met dien eigenaardig gebiedenden blik. Stilte! zeide Chauvert ruw, hier spreekt men slechts als iets gevraagd wordt. Allen hadden het hoofd omgedraaid bij den uitroep van Bill© en de woedende blikken van de familie Blangard schenen de jonge d© Brevys te willen vernietigen. Inès en Jacques zaten daar op hun gemak, terwijl zij genoodzaakt waren, te blijven staan voor dien bandiet. Kom, Chauvert, zeide don Miguel kort Chauvert plaatste zich, rechts van zijn mees ter, met het gezicht naar de ^gevangenen...5 Hij ondervroeg Mijnheer de Blangard, vertel ons het ware doel van uwe expeditie naar dezie ge westen De dikke Blangard hief het hoofd op en zette zijn buik in positie. Ik heb reeds gezegd, dat ik aan het hoofd sta van een officieele zending, ge zonden door het Fransche gouvernement, met het doel de aardkunde te bestudeeren van de Cordilleras, en....; Ja, ja, dat is het etiketje. Maar don Miguel zou gaarne, dc ware reden kennen van uwe komst. [Wat dc ware? Er is geen andere dan dez© (flVjordt veyvoL^y

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1911 | | pagina 5