DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND. eerste blap. STADSNIEUWS. Het ééne Italië. Letteren en Kunsi Kinderhuisvest 29-31-33, Haarlem AGENDA. VRIJDAG 31 IHAART 1911. 35ste Jaargang. No. 7503. Bureaus van Redactie en Administratie Intercommunaal Telefoonnummer 1426. L. nrivM-tuitiën reclames bulten Haa^ST» O. .g.ntsch.pp.n wonde men zie» tot RICABOO'o Mrertentle-Baremi, H. Z. toortorgwal 242, Amsterdam, Int. Telefoon 1320 Alle betalende abounds op dit bied, di. 1» bel bezit .ener «e zekeringepolie zijn. volgens de bepalingen op de poüeeen vermeld, lege^ngelnkben^vereekerd voor: De uitkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Ocean" Bijkantoor voor Haarlem de Nederland^ Credietbank Nieuwe Pracht 11 Sii nummer bestaat uit twee bladen. Ons Geïllustreerd Zondagsblad. Haarlemsche Alledagjes No. 234. A 6 3 ft K E fel E N T 8 I* R Ui S: Per 3 maanden voor Haarlem Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) Voor de ovenge plaatsen in Nederland franco per post Afinndarlpke nummers 1,35 1,35 1,80 u,03 PRIJS DER ADVERTENTIE^: Van 16 regels 60 cent (oontant 50 cent) Iedere regel meer 10 oeni Buiten Haarlem en de Agentschappen 15 oent per regeL (Buitenland 20 cent Beclames dubbel tarief Dienstaanbiedingen 25 cent (6 regels), driemaal voor 50 C6nt oontant.; f a «.rv1 a.fwl. nm a»l^ «rAA 1000 GULDEN bij H fill iii GULDEN tö ICfl GULDEN bij f glfl GULDEN b^ 0|| verlies van levenslange onge J|||g| GULDEN b 1111 verlies van eer 3 fa S1 V8rües van |.i||| verlies van gg|g één schiktbeid VfPssll overlijden. lü CS ÉÜ1 hand of voet 9 &5ÉJ8 éénoog. éen duim. IgJ? UI wijevinger, werker- 15 GULDEN b3 verlies van één anderen vinger. Het Geïllustreerd Zondagsblad van. deze week «ei ai Plaien: Amerikaansch kiekje. Brand in een >c!iip. Nieuwe parochiale school in Middelburg. Wijnbouwersopsland in Frankrijk. Interessant Vervoermiddel in het hooge Noorden. Kiekje Van ret Spaansche Koningspaar. Voelbalwedstrijd le Haarlem. Brand te Giessen-Nieuwkerk. Slaeht- o.rfcrs van een brand (twee foto's). Lading post- it'! els voor Indië. Van een brand te Rotterdam, dasloor s. C. van Os. Een verrassing. Teksl: Wijnbouwersopsland in Frankrijk. Eind goed. al goed (met plaat). Van vader op zoon. Pastoor S. G. van Os. Allerlei. Goed afgeloo- ieu. Voor onze Jongens en Meisjes. Zaterdag, 1 April, o u w „St. Ba v o" JR. K. Volksbond -It 9 uur tot half 10 zitting Steuncomité „Leo XUI". Half 9 uur Spaarbank „St. Anto- Uius van Padua", 8 uur zitting Hulpspaar bank (Schoterkwartier), half 9 uur Spaarkas «St. Nicolaas" (Winterprovisie), 8 u. opening Bibliotheek, half 9 uur Communiefonds, half j uur zitting Coöperatieve Bakkerij „Arbeid Adelt". K ruiss t r a a t 45 van 3—5 uur Tuber- eulose-museum. Brongebouw 15 uur Teekeneol- lege „Kuust zij ons Doel" .Vierde Kunstbe schouwing. S o c. „V e r e e n ig i n g" 8 uur «Na Arbeid Kunst" Uitvoering. Brongebouw 8 uur Ned. Vereen, tot afschaffing van alcoh. dranken Feest avond. ïeyier's Stichting op de gewone Museumtijden Buitengewone tentoonstel ling van teekeningen en schetsen: Holland- sche school 16de eeuw. Goltzius en anderen; ÏVansche school 17e en 18e eeuw, Watteau, Boucher, enz. Nu in Italië cle groote „onafhankelykheids- i'eesten" begonnen zijn, die in de verschillen de steden en op verschillende tijden gevierd zullen worden en tot October voort zullen duren, kan het zijn belang hebben, nog even in korte trekken de geschiedenis van den roof der Kerkelijke Staten na te gaan, ook voor ■ie juiste waardeering der heteekenis van de leesten, die nu in het ééne Italië worden ge vierd. De geschiedenis is samen te vatten in vijf bedrijven, waarvan het eerste zich afspeelde op 21 Juni 1858, toen Cavour, te Plombières, Waarheen hij op uitnoodiging van Napoleou UI zich hegeven had, een onderhoud had met den Keizer. In dat historische onderhoud werd besloten 'lat Piëmont, door Frankrijk gesteund, Oos tenrijk den oorlog zou aan doen. De manier, Waarop, liet men aan Cavour over, die zelf den oorlog zou moeten verklaren. Dit was de "erste stap naar de stichting van het ééne Italië. Op dien dag, weet men niet waarover zich bieer te verwonderen: de stoutmoedigheid en liet doorzicht van Cavour of wel de verblind heid van den Keizer, die verbijsterd door zijn geestdrift voor het beginsel der nationali- eiten met al zijn autoriteit, die toen nog groot vas in Europa, het teeken gaf voor de stieh- ing van liet ééne Italië, zonder natuurlijk te vermoeden, dat later krachtens hetzelfde be ginsel het groote Duitschland zou ontstaan, .vaarvan de stichting het einde heteekenen zou van de Fransche overmacht. Het tweede bedrijf speelde zich af in 1859; het was de Italiaansehe krijg tegen Oosten rijk, die het groote feit van dat jaar uitmaak te. Cavour werkte met al het talent, dat die groote staatsman ongetwijfeld bezat. Door zijn handlangers begon hij, vóór zelfs nog de krijg vas afgeloopen, den opstand te prediken ln Ie rijken van Noord- en Midden-Italië. Na Magenta en Solferino hield de overwin naar tot verwondering van allen, blijkbaar verschrikt door de ernstige gevolgen van zijn optreden, met den krijg op en bod den Oos- tenrijkschen Keizer den vrede aan, dien deze Aanvaardde met verlies van Lombardije. Zelden intrigeerde een politicus nu zoo slim zoo huichelachtig als Cavour bij de voorbe reiding van het derde bedrijf van het drama, ''at de Stichting van het ééne Italië genoemd 'boet worden. Onder de oogen van Napoleon, rJie hem zijn gang liet gaan, van Oostenrijk 'at machteloos was en van Europa, dat mis- 'ehien niet toestemde maar zich van den dom- :.be hield, wist Cavour door zijn agenten in Oseane, dat zich vrij misschien had kunnen ^bsluitcn. maar ook in Modena, Par ma en de Eomagna, die afhankelijk waren van den Paus een opstand te doen uitbreken. De opstande lingen verwierpen het gezag van hun wettige autoriteiten en besloten, dank zij de handige manoeuvres van Cavour's handlangers, zich aan te sluiten hij Piemont, dat natuurlijk heel welwillend dat aanbod aannam, alsof het een dienst was, terwijl het de eigenlijke opzet geweest was van heel de beweging. Toen hieven nog Napels in Midden-Italië en de eigenlijke gezegde Pauselijke Staten. Napels was voor Piëmont toen nog onbe reikbaar, gescheiden als 't er van was door de Staten van den Paus, en voor die Staten sche nen de stoutmoedigheid van Cavour en zijne politieke slimmigheden wel te moeten wij ken en breken. - Maar het genie in boosheid wist wel raad. Garibaldi, door Cavour geïnspireerd en toe gerust, ontscheepte zijne troepen plotseling in Sicilië, terwijl hij met plechtig gebaar in Europa weten liet, dat Piëmont er niets van af wist en er niets mede te maken had. De opstand werd uitgeroepen, de slecht voorbe reide troepen werden verrast en Garibaldi viel het koninkrijk Napels binnen. Hij dwong den koning naar Gaëta te vluchten, waar by hem omsingelde. Nog verhinderden eenigeu tijd Fransche schepen de blokkade, maar zoo dra deze zich hadden teruggetrokken, moesx Gaëta zich overgeven. Op dat oogenblik greep Cavour in. Hij was hang, dat Garibaldi de Pauselijke Staten nu reeds zou binnenvallen eu doorzijn buitenspo rig optreden de tusschenkomst van Europa zou veroorzaken. Hij wierp dus het masker af en viel zelfs de Pauselijke Staten binnen on der voorwendsel, dat de Paus weigerde de kleine troepenmacht, die hij verzameld had om zich te verdedigen, te ontwapenen. Napoleon was naar Algiers gegaan om maar niets te behoeven te zien. De zouaven boden nog heldhaftiger! tegenstand. Maar ver geefs. Castelfidardo wierp een bloedige smet op het voorhoofd van alle Katholieke vorsten, die de ongerechtigheid zonder protest lieten voltrekken. Onder bescherming van de Fransche troe pen kon de Paus zijn hoofdstad blijven behou den, maar de Marken en Umbrië vergrootten het Piëmonteesche gebied. Op 27 Maart 1861 riep het Parlement van Turijn Rome, dat men nog niet bezetten kon, vast uit tot de hoofdstad van Italië. Kort daarop stierf Cavour, gebroken door zijn ingespannen arbeid, en verteerd door de heersclizucht, die hij niet vervuld zag. Tien jaren later werd de proclamatie van Rome tot hoofdstad een feit. De oorlog hrali uit tusschen Frankrijk en Duitschland: het Fransche leger werd teruggeroepen, Rome werd ingenomen en de Paus begon zijn ge vangenschap, die nu veertig jaar duurt. Dat is de geschiedenis van Italië's eenheid en onafhankelijkheid, een geschiedenis van geweld en huichelachtig bedrog, van rechts verkrachting en van buitensporige ongerech tigheid. De viering van dat juhilé is ook een smaad voor ons, Katholieken, omdat het een hoon is voor den H. Vader, wiens rechten zoo er gerlijk zijn geschonden. Geen wonder, dat in vele plaatsen en steden woorden worden gehoord van protest en verzet tegen zulk eeu jubilé. Vooral echter zal dat protest en verzet zich uiten in een vurig en hartelijk gebed voor den Paus, den gevangene van het Vatikaau! APRILMOPPEN. De grappenmakerij van de „Aprilmoppen", komt sinds eenigen tijd ook hier te lande meer en meer in zwang. Eigenlijk is de oorspronkelijke „aardig heid", iemand hier of daar heen te zenden met een voorgewende boodschap of onder een be lachelijk voorwendsel. De Duitscher spreekt dan ook van „April-schicken". Men wil, of het waar is weten we niet - dat dit onder een voorwendsel heen-en-weer- zenden van een ander een spotherinnering zou zijn van het heen-en-weer-sturen van den lijdenden Christus, van Herodes naar Pilatus. Er bestaat ook bij ons een volksuitdrukking, die hiermede in verhand schijnt te staan; „van Pontius naar Pilatus sturen". Daar de le April altijd omstreeks den lij- denstijd, de Goede Week, valt, kan het zijn dat de Aprilmoppen dezen oorsprong hebben: eigenaardig is ook wel, dat de Katholieken over ret algemeen zoo min hier als in Duitschland, aan deze grappenmakerij nooit deelnemen. Intussehen behoeft dunkt ons op dit oogenblik aan eenigen moedwilligen spot met i een zeer droevig moment uit het lijden des j Heeren niet gedacht te worden. En al wordt i er veel overdrevens en flauws verkocht, er zijn i toch bij de „April-moppen" wel eens aardige 1 en goedgekozèn mystificaties, die zelfs den- gene, die er in loopt, pleizier doen hebben! 1 VEREENIGING VAN MUZIEKONDER WIJZERS EN ONDERWIJZERESSEN. Slechts weinigen en nog voor het aller grootste aantal dames hadden gehoor ge geven aan den uitnoodiging van den heer G. A. Michelsen aan de muziekleeraren en leeraressen gezonden tot hijwoning van de voordracht van den heer Ary Belinfante, uit Amsterdam, over de algemeene paedagogie en haar toepassing hij het muziekonderwijs. Het was terecht jammer, zooals ook de heer Michelsen opmerkte, dat zoo weinigen hun belangstelling toonden voor zoo'n gewichtig onderwerp, daarenboven op zoo zeldzaam aangename en onderhoudende wijze voorge dragen. De heer A. Belinfante, voorzitter van het Hoofdbestuur van bovengenoemde vereeni ging zeide, dat hij met vreugde hier spreken ging, omdat hij sprak tot personen die goeü op de hoogte zijn van het te bespreken onder werp, doch met schroom tevens omdat 't mis schien nutteloos zou zijn tot dezulken nog te spreken over paedagogie. Dan het woord paedagogie ontledend vol gens de afleiding van het Grieksch geeft hij aan dat het is: „het kind grootbrengen". Spr. vond het wel een opmerkelijk ver schijnsel, dat alle wijsgeeren spreken over de algemeene paedagogie. De zonderlinge opvatting van J. J. Rous seau, die het kind geheel vervreemd wilde houden van alle contact met de maatschappij, opdat het door de zelfgevoelde behoefte aan ontwikkeling zich er op zou gaan toeleggen, behandelde spr. uitvoerig en keurde die af als algemeen opvoedingsmiddel. De Engelsche wijsgeer Locke daarentegen geeft aan dat het de taak.is van den paeda- goog om van het kind een bruikbaar meusch te maken voor de samenleving. Terwijl de Duitscher Hei-hart, die domheid de grootste oorzaak van den ellende van het menschelijk geslacht noemt, aandringt op ont wikkeling van het verstand hij het kind; men moet het leer en liooreny zien en opmerken. Te vreemder is het dan ook, dat er zoovelen zijn, vooral onder de ouders, die geen geloof hechten aan de paedagogie. Hoe zou het gaan als men geen overtuiging had in den in vloed van de paedagogie, doch zeide, dat slechts de omstandigheden invloed uitoefen den op de opvoeding? Maar, zoo vraagt spr., is de paedagogie zelf dan geen omstandigheid? Met een mooie vergelijking van Nietsche geeft hij aan het moeilijke van de taak van een opvoeder: evenals in een tuintje zijn in de ziel van het kind kiemen, die er altijd in blijven, doch de kwade kunnen door goede verzorging verdrongen worden en verborgen blijven, 't Eenige verschil hierbij is, dat een tuintje over 't algemeen gewillig is, een leer ling niet steeds en dus moet de onderwijzer zorgen zijn leerling den lust niet te ontnemen, hetzij door ON d e g e 1 ij k, hetzij door TE-d e- g e 1 ij k te zijn. Hij moet vooral bedenken dat zonder geduld uiets groots tot stand kan komen. Welnu, de muziekonderwijzer lieeft een groot werk en dus heeft hij veel geduld noodig, doch in de juiste maat: niet te wei nig, maar toeh ook niet te veel! opdat de sympathie tusschen leeraar en leerling niet onthreke; om deze te bewaren of niet te verstoren, moet gelet worden zelfs op kleinig heden: niet te veel zorg aan 't uiterlijk be steden, dit stoot op den duur 't kind af, even als dit zeker gebeurt door te weinig zorg in deze. Voorop sta: liefde voor de zaak, en daaruit moet voortvloeien, dat de onderwijzer in zijn persoon een goed mensch is, vooral zedelijk! Die sympathie moet evenwel niet van bei de zijden gelijk zijn: geen horizontale lijn van sympathie, zooals spr. zoo aardig uitdrukte, doch het moet altijd zoo zijn, dat de leeraar iets hooger staat dan de leerling, dus een schuine lijn van sympathie! De conclu sie is dan ook: de taak van muziekonderwij zer is wel moeilijk, maar groot, dankbaar en mooi. Daarenboven wat men doceert, is mu ziek, waarvan juist het karakteristieke ls, dat ze niet direct tastbaar voordeel afwerpt. Het moet dan ook zoover gebracht wor den, dat de leerlingen het beschouwen als een soort opoffering: waar men zich met hart en ziel aan geeft, daarvoor heeft men offers over! Nogmaals zijn excuus makend, dat hij uiets nieuws heeft verteld, sluit spr. zijn gezellige, maar tegelijk degelijke causerie. De heer Michelsen was de tolk der aandach tige toehoorders, toen hij den spr. bedankte en hoopte, dat hij het volgend jaar nog eens zou terugkomen om voor meer belangstel lenden het woord te voeren. Wij kunnen ten slotte nog mededeelen dat door den heer Jac. de Jong stappen worden gedaan dat ook muziekonderwijzers met bui- tenlandsche diploma's, lid zullen kunnen wor den van bovengenoemde vereeniging. De heer Michelsen beloofde zijn medewerking in deze aangelegenheid CANADA. In de Sociëteit Vereeniging hield gisteren avond de heer G. L. Boer, oud-inspecteur der waterwerken bij de Canadian Pacific Rail way land-irrigatie- en colonisatie-maatschap pij, eene lezing over Canada. Een vrij talrijk publiek was komen luisteren naar de inte ressante voordracht en voorwaar zullen de meesten eenigszins verbaasd naar huis zijn gegaan, omdat de beschrijving van dat land hunne verwachtingen wel wat te boven ging. De lezing had in hoofdzaak betrekking op het landbouwbedrijf in Canada en wat daarmede in verband staat. Ook stond de spreker langen tijd stil hij de immigratie van landbouwers aldaar. De heer Boer had alles waarvan hij sprak persoonlijk gezien en om zijn landgenooten in te lichten was hij van uit het Verre Westen naar zijn vaderland overgestoken en treedt hij nu in verschillende plaatsen op. Op eenvoudige wijze schetste de heer Boer de geschiedenis van Canada en gaf een topo grafische beschrijving van het land. Daarna zette hij in eenige duidelijke trekken uiteen hoe Canada zich in den laatsten tijd heeft ont wikkeld. Voor landbouwers en zij, die, ot- sehoon geen landbouwer, bezield zijn met taaie wilskracht en groot aanpassingsvermo gen aan alle omstandigheden, moet Canada, volgens spr., het beloofde land zijn. Het gou vernement geeft gratis, onder zeer lichte voor waarden, aan iederen achttien jarigen jon gen man een stuk land van 60 Acres om te behouwen. De Canadian Pacific Spoorweg maatschappij stelt ook tegen matigen prijs strooken gronds verkrijgbaar. Zij is daarvan in het bezit gekomen hij den aanleg barer lij nen. Zij ontving dien grond van de regeering als vergoeding voor de gemaakte onkosten van spooraanleg. Thans wil de maatschappij dien grond verkoopen en doen behouwen om zoodoende het land te bevolken en den han del uit te breiden ten gunste harer spoorwe gen, vooral. Lang stond spr. stil bij de luxu- euse en grootsche inrichting van de spoor wagens, schepen en stations van C. P. R. De spr. drukte ér echter op dat Canada al leen veelbelovend is voor jongelui, die dur ven aanpakken, en hijzonder voor hen, die eenig kapitaal hebben en het landbouwbedrijf verstaan. Andere arbeiders dan landbouwers hebben betrekkelijk weinig kans van slagen. Het beste doet men, voor men zich aan emi gratie waagt, inlichtingen in te winnen by bevoegde personen. Verschillende bijzonderheden en wetens waardigheden over land, bevolking en haar zeden, over de verschillende bedrijven, wer den nog door de spr. gereleveerd. Alles werd verduidelijkt en verlicht door lichtbeelden. Vóór de pauze gaf de heer Boer den aanwezigen gelegenheid om in lichtingen te vragen of in debat te treden met den spr. Van deze gelegenheid tot vra gen stellen werd gretig gebruik gemaakt en men kon merken dat velen een heimelijk verlangen koesterden hun geluk in Canada te gaan beproeven. Aan den ingang der zaal werd aan alle be zoekers niet minder dan een vijftal brochurse aangeboden, die den toestand in Canada en dé middelen ter emigratie uiteenzetten. BEZOEK VAN AARTSHERTOG FRANS FERDINAND AAN HAARLEM? De (Wieenselie correspondent van de „N. [Rott. Ot." schrijft dd. 28 dezer: ,„Ik hoor, dat de troonopvolger, aartsber- tog .Frans Ferdinand, en zijn gemalin het 'voornemen hebben, de „bloemententoonstel ling alhier te bezoeken. Daar mij gezegd werd, dat dit uitstapje na Pasehen zou plaats hebben, denk ik, dat een bezoek aa,n die tui- peenveldcji bedoeld is." Het is nog niet 1 April, dus moeten we dit bericht met wat méér eerbied aannemen, dan wanneer het morgen af-kwam. Intussehen is hier ter stede in officieels kringen omtrent een zoodanig bezoek, na,ar wij vernemen, niets bekend. COOP. BOERENLEENBANK. In de jongstleden Dinsdag ge houden vergadering van de Coöperatieve Boerenleenbank te Haarlem, werd de reke ning en balans van het jaar 1910 goedgekeurd. Daaruit bleek dat aan spaargelden waren ontvangen 15.820.31 en terugbetaald 10.135.72 en een halven cent, terwijl het saldo der spaar gelden op 31 December bedroeg 31.289.18. Aan interest was te betalen ƒ791.48 en een halven cent. Nieuwe voorschotten werden verstrekt tot een bedrag van ƒ10.700, terwijl 7785 aan voorschotten werd terugbetaald. Het totaal bedrag der uitstaande voorschot ten bedroeg op 31 December 24.065. In loop. rekening met de Centrale Bank ls uitgegeven 15.298.72 en ontvangen 12.327.89. Op 31 December bedroeg het saldo te goed in loop. rek. ƒ6.703.91. Aan renten en provi sie werd in liet geheel ontvangen 1.062.23 en een halven cent. Het reservefonds is thans groot 386.64 en een lialven cent. Besloten werd de rentevoet voor spaargel den vast te stellen op 3 pCt. en van voorschot ten op 4 en één vierde pCt. Herkozen werden de leden van het bestuur, J. W. van den Berg, C. van Steijnen en G. van Lieshout, als lid van den Raad van Toe zicht J. P. Dijkzeul en als kassier H. Kwan- tes. TUBERCULOSE-BESTRIJDIN G. Onderstaande circulaire is aan 500 Veree- nigingen e. d. in onze stad toegezonden. Wfj geven gaarne aan de tot ons gerichte uitnoo diging gehoor om dezelve in ons blad af te drukken, daar zij gericht is tot de burgers van Haarlem en O. De lezing in verhand met het Tubereulose-museum kan hoogst leerzaam en nuttig geacht worden en dus kunnen wij ieder een gang naar de „Vereeniging" aanbevelen. Het is te hopen dat de wensch van het be stuur vervuld mag worden, en de groote zaai der „Vereeniging" te klein zal blijken te ziju. „In verhand met het tubereuose-museum, dat van 1—16 April e.k. in het huis van de ge meente in de Kruisstraat no. 45 wordt ten toongesteld, heeft het Dagelijksch Bestuur der Vereeniging tot bestrijding der tuberculose voor Haarlem en Omstreken de eer, Uwe Ver eeniging vriendelijk uit te noodigen tot het bijwonen van de belangrijke voordracht met interessante lichtbeelden van den populaire* redenaar Dr. B. H. Vos, geneesheer-directeur van het Volkssanatorium Hellendoorn, op Donderdag 6 April a.s., des avonds te 8 uur in de groote zaal van de „Vereeniging", ovcj „De bestrijding van de Tuberculose als Volks ziekte". Het tuherculosemuseum zal op bepaalde dagen kosteloos te bezichtigen zijn, voorloo pig eiken Zondag, dus reeds 2 April a.s. Het Dagelijksch Bestuur hoopt hartelijk op een talrijk bezoek hij de gelegenheden, om al dus de toenemende belangstelling waar te nemen in het gewichtige tuberculose-vraag- stuk, overtuigd als he tis, dat een strijd tegen een Volksziekte, zonder het Volk, niet te voe ren is. Het is daarvoor, dat wij Uwe hulp inroepen om mede te werken, Uwe leden tot die over tuiging te brengen en hen op te wekken, vooral met hunne vrouwen en volwassen kin deren, tegenwoordig te zijn hij de voordracht op 6 April en een bezoek te brengen aan het museum, welker samenwerking ten doel heeft, allen aan te sporen, krachtig op te trekken tegen een monsterachtige ziekte, welke he laas reeds veel te lang, zij het dan ook uit on kunde, is ongemoeid gelaten. Thans weten we heter, Daarom, óp allen, opdat eindelijk een einde keme aan de onbeperkte heerschappij der wreede tuberculose." Het dagelijksch hestur voornoemd: Dr. L. C. Kersbergen, Voorz., Dr. A. A. G. Lanl. Land, secretaris. MUZIEKLIEF HEBBERENDE LANG VINGERS. Sinds ©enige dagen vermiste de win", lier B. Reijbroek aan de [Warmoesstraat, aliier, een harmonica uit zijn winkel. Onder ver denking' .van dezen diefstal te hebben ge pleegd legde de recherche de hand op Ta. V. d. A. los-werkman. De recherche hlee'; een goeden neus gehad te hebhen, want v. d. A, bekende den diefstal te hebben ge-J 'gd. Een andere muziekliefhebber bee l gis teren van een kast, staande in het wa. a (lo kaal va,n de Infanteriekazerne aan den ou- denhorn, alhier, den signaalhoorn gekaapt van den dienstdoenden milicien-hoorn ld zcr. De politie doet onderzoek of de hoorn ooms bij een opkooper terecht gekomen is. ROEKDIEFSTAL. Bij Arrest van het Gerechtshof te Am ter dag is bevestigd het vonnis der Rechi ink alhier waarbij J. S. ter zake van lief stal van koek uit een wagon der H. IJ. ;.U. is veroordeeld tot 6 weken gev. straf. F. 20 [VERMIST.. B. R. .wonende aan de Ged. Oude Gracht heeft aangifte gedaan, dat hij uit een porte feuille, die in de binnenzak zat van oan jas hangend© op zijn slaapkamer, 2 bankhiljetlen van f 10.vermist.. GEVONDEN VOORWERPEN. .Terug- te hekomen: A. J. Zweers, Amsterdaniscnevaart 2 een handschoen; J. van den Eijkhof, van Ma- rjimstraat 30, een vragenboekjeG. van Lies hout, LI. Heerenvest 20rood, een beitelJ- van El, Pieter Kiesstraat 56rood, een jas; A. van Heel, LI. Hofstraat 20, een paarden deken; J. de .Bruin, A. L Dyserinckstraat 76, een handmof; G. de Jong, Zjjlweg 57, ©en foxterrier; G. Bakker, agent van politie Saenredamstraat 94, een gummibaljd. van Thienen, Frankenstraat 9, een rozenkrans in étui; Jb. Bonzet, agent yan politie, Sout- manstraat 5 een gummibal. (Zie Stadsnieuws verderop in dit blad. EEN REMBRANDT. .ONTDEKT Het „N.bl. v. Ned," meldt: Naar wij vernemen is dezer dagen door Duitsche kunstkoopers het oordeel van Dr. Bredius ingeroepen over een door hen ont dekte Rembrandt, een Christuskop voorstel lende. De expertise van het werk vond plaats in het American Hotel te Amsterdam cn Dr. Bredius was dermate overtuig! een ech ten Rembrandt voor zich te hebben, dat hij hoewel het schilderij in slecht onderhouden toestand verkeerde, onmiddellijk een aanzien lijk bedrag er voor bood. Daar de eigenaars evenwel een belangrijk hoogena som vroegen, is de koop nog niet geslc

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1911 | | pagina 1