.ivi3cx-3;e beues.
Anecdoten.
Eene van de vele
DINSDAG 4 APRIL 1911.
No. /507.
BIJLAGE VAN DE NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
^Bi E=B-=3^E=1^
Opgave van
F. Th. EVEBA8D,
ïeieeHng *ar«
WSAöNüesG 3 APBiL
937./
37,
VOOR DE HUISKAMER.
Wat liad ze reeds veel van die groote stad
gehoord, hoe was daar alles veel geriefelijker
en gezelliger ingericht dan op haar eentonig
achterlijk dorpje! Ze had zooveel en altijd
meer over dat stadsleven gelezen dat het
verlangen in haar opkwam naar de stad toe
te gaan, haar vervelend, klein dorpje den rug
toe te keeren.
Rika Verboom was niet leelijk, ze was een
frissche, knappe boerendeern, in den bloei
van haar leven.
Blond en met een paar staalblauwe oogen
gewapend en met bolle wangen opgefriseht
zag ze er zeer toonbaar uit en had reeds me-
nigen jongen van het dorp „verkikkerd" op
haar gemaakt.
Maar wat zou ze met zoo'n boerenjongen
aanvangen, hè, die jongens waren haar alle
maal zoo flauw, nietig: neen een stadsheertje,
met fijne schoenen met breede veters, omge
slagen broeken en getailleerde jassen, daar
had zij haar zinnen opgezet.
En dit verlangen werd in haar nog meer
wakker geschud, door het wekelijkseh ver
schijnen van een dandy uit de stad als vo
lontair op de secretarie van haar gemeente.
Dat jongmensch had ook een oogje laten
vallen op de mooie Rika en wist er wel een
middeltje om met haar in aanraking te ko
men. Verboom was wethouder van het klei
ne dorpske en in die functie kwam hij vrij
dikwijls in aanraking met den volontair, die
op zijn beurt wel eens op Verboom's hoeve
kwam en zoo Rika te spreken kreeg.
Een bezoek van den volontair aan de hoe
ve was koren op Rika's molen, dan kon ze met
den modefat praten over die mooie, groote
stad, waarnaar zij met hart en ziel verlang
de.
Hoe meer zij van de groote stad hoorde, hoe
sterker haar verlangen er naar was. Zij werd
reeds afkeerig van de lichte boerderijwerk
zaamheden, en was bang dat haar blanke
handjes grof en eeltig zouden worden, wat
een dame in spe immers niet paste.
De volontair wakkerde de zucht van Rika
nog meer aan, de stad was zoo mooi, je kon
er zoo heerlijk uitgaan en allerlei pleizieren
meemaken.
Rika zou uiterst graag willen als zij maar
kon en mocht. Kunnen zou wel gaan, desnoods
met eenige spaarduitjes, maar wat zou vader
zeggen, wanneer zij hem het voorstel deed
naar de stad te gaan. Hij zou immers op
vliegen, haar verwijten doen en streng er voor
waken aan haar damesneigingen te voldoen.
Vader was zoo ouderwetseh en wilde van
dat stadsleven met al zijn voor een onnoozele
dorpsdeern gevaarlijke verleidingen niets we
ten.
Maar Rika zette haar plan door en werd
door den „dandy" hoe langer hoe meer daar
in-gestijfd.
Heftige tooneelen hadden er thuis tusscheu
vader en dochter plaats, en moeder schrei
de dan maar
Wat hielp dat, Rika had het nu eenmaal
in haar hoofd gezet, het stadsleven mede te
maken, daarin op te gaan en van dat besluit
zag zij niet meer af.
Ten langen laatste bezweek vader voor het
aandringen van zijn dochter; er was met haar
geen richt meer te schieten en eiseh was het
nu, uit te zien naar een geschikte betrek
king voor zijn dochter, die toch maar zoo niet
als een verloren schaap in de stad verdwaald
mocht raken. Na veel moeite en uitvoerige
informaties kreeg hij zijn dochter geplaatst
als kindermeisje ja, wat moest zij anders
worden? bij een familie, die ook de secre
tarie-volontair goed kende.
Nog eenige weken zou Rika op het dorp
toeven, en daarna stadwaarts trekken en van
dien tusschentijd maakte zij een gretig ge
bruik om eenige stadsmanieren aan te leereir
en zich vlijtig te oefenen in de Hollandsche
taal. Van die dorpstaai mocht zij natuurlijk
geen woord meer reppen, haar spraak behoor
de beschaafd en welverzorgd te zijn.
De beslissende dag van het vertrek stond i
voor de deur, alles wat Rika aan draagbare j
kleeding had waarmede zij in de stad ten-
minste geen potsierlijk figuur zou slaan wasj
ingepakt en op een wagentje geladen en naar
het station gebracht.
Zij zelf, vergezeld van vader en moeder,
stapte ook weldra naar den trein, terwijl va
der haar tot de uiterste voorzichtigheid aan
spoorde, en voor alles godsdienstig, modest
en eerlijk te blijven.
Moeder zei niets, maar deed alle moeite
haar tranen in te houden en gaf haar doch
ter die het ouderlijke huis en het dorp verla
ten ging, een warmen, inuigen handdruk en
omhelsde haar, slechts de woorden uitende:
„Rika, wor nie te trotsch, wil gèn stadsche
daeme worden
Die woorden raakten Rika weinig zij was
te veel in haar nopjes, naar de stad te mogen
gaan, waar zij vrij zou zijn, kunnen doen en
laten wat zij wilde.
Word geen stadsche dame, deze woorden
tuitten haar onder het geklok van den voort
vliegenden trein in de ooren. Word niet
trotsch. Wat meende moeder wel, zij bleef
immers altijd Rika Verboom, zooals zij gebo
ren en getog enwas, alleen zou zij zich zooveel
mogelijk aan het stadsche leven aanpassen en
daar niet als 'n kluizenares gaan leven. Zij
zou daar een goede, te vertrouwen vriendin
liefst ook een van buiten zoeken, die
haar in het drukke stadsgewoel zou kunnen
rondleiden.
Zoo dacht ze na in den trein, en had reeds
menig luchtkasteeltje gebouwd, toen zij
plots uit haar droomerijen werd opgeschrikt,
door het stilstooten van den trein.
Uitstappen, riep de conducteur met sten
torstem.
Rika huppelde de coupé 3e klasse uit en
ademde met volle teugen de stadslucht lil.
Nu voelde zij zich in haar element, het leuk
beweeg op de perrons maakte haar geenszins
verlegen maar deed haar prettig aan.
Met trippelpasjes verliet zij het station, en
eer, heel beleefde dienstman tuk op eeu
ruime fooi kruide haar bagage naar de
Hoogstraat, waar Rika bij een burgerfamilie
in dienst zou treden.
Zij werd er vriendelijk ontvangen door haar
mevrouw en Rika kreeg hierdoor nog een
beteren dunk van de stadsmensehen, die zij
dag aan dag, avond na avond door de Hoog
straat zag drentelen en wandelen.
Wat zagen die menschen er allemaal chic
en fijn uit. En wanneer zij dan dacht aan
haar eenvoudig, strak zittend zwart mantel
tje, haar hardgroene rok en roode of blauwe
blouse, haar eenvoudig klein hoedje met har
de kleuren en slecht nagemaakte rozen er op,
dan werd het verlangen in haar wakker ook
zoo'n mooi, modern pakje, zoo'n flinken re
genmantel en grooten klokhoed te koopen.
Maar vanwaar geld voor dit alles gehaald?
Eerst na drie maanden kreeg zij loon van
haar mevrouw en het spaarpotje van huis
meegenomen kon ze wel aan taartjes en cho
colade op.
Rika had het als linnenmeid niet slecht. Die
siadscl e mevrouw was niet zoo streng als ze
wel leek en de kinderen de grooteren maak
ten wel eens een uitzondering merkten
haar half dorpsche, half steedsche manieren
niet op. Maar toch stak Rika iets, de duivel
der hoovaardij zat haar gestadig op de hielen
en hem ontkomen lukte altijd niet, want het
scheen wel of deze demon handlangers en
dienaressen in overvloed had in de hoofdsche
heeren en dames, die in statig beweeg en
met keurige, fijn gecoupeerde kleederen dooi
de Hoogstraat flaneerden.
Wat werd Rika's lust naar opschik en tooi
geprikkeld, bij het aanschouwen van al die
deftigheid. Hè, kon ze die modenuffen slechts
van verre in haar doen en chic uitpakken
volgenMaar dat was haar onmogelijk,
vanwaar moest het geld komen om aan die
modegrillen gevolg te geven?
Met groot verlangen haakte ze dan ook naar
't einde der eerste drie maanden, wanneer
eenige zilveren schijven in haar hand zou
den rollen. Ha, ha, zij hoort nu het gerinkel
al, zag nu al reeds de prachtige japonnen en
het modieus manteltje, met coquet hoedje,
dat zij alles daarvoor zou koopen.
Eindelijk waren de drie maanden om, mijn
heer riep haar bij zich, zij zou worden uitbe
taald en tevens den raad krijgen zuinig op
haar geld te zijn. Stuur wat naar huis!
Met blijde oogen zag zij gretig naar het
geld, dat zij verrast in haar liand drukte. Een
beetje naar huis sturen? Bah, vader zou op
kijken, die verdient met zijn koeien en aard
appelen immers genoeg. Neen, eerst moet er
een nieuw kleed, een nieuwe mantel met dito
hoed komen, daarna nog een mooien gouden
ketting, eeu broche van hetzelfde metaal met
glinsterende steentjes. Als ze maar geld ge-
neeg had en anders.... ja, dan niet koo
pen
Het geld was haar als vuur in de hand, het
drie maanden lange verblijf in de stad had
haar genoegzaam bekend gemaakt met mu-
distenwinkels en naaisters bij wie een koopje
te doen was de concurrentie in de stad was
immers zoo groot, dat de winkeliersters alles
met een klein winstje van de hand deden en
nog goed werk moesten leveren.
De nieuwe hoed, mantel en rok hadden
haar geld voor het grootste gedeelte opge
slokt en nog moest er een gouden ketting
en ring komen om haar damesuiterlijk volle
dig in de puntjes te doen zijn.
Voor het goud ging ze weer te rade bij de
keukenprinses, of die een betrouwbaar adres
wist.
De keukenmeid, die nu juist niet een van
de fijnste naturen was, gaf een adres op, waar
zij goed terecht kon.
Nou Rie, ga jij maer naer de Lange-
straet, bij den zilverwinkel van Pinkel, faen
adres hoor, daar heeft mijn Jan ook den ver
lovingsring gekocht.
Ja, maar heb je daar een ruime keuze,
vroeg Rika, ik moet kettingen en ringen
hebben.
Geen nood, hernam de keukenmeid, die
man geeft graeg wat goudwerk op zicht mee.
Maak je daar niet bezorgd over. Wij kunnen
het saemen uitzoeken.
Rika ging met haar raadgeefster accoord
en toog naar de Langestraat om ringen en
kettingen.
Hu, hu, wat warén die goudprijzen hoog.
Die ketting een klein dun ding twintig
gulden en die broches acht tot tien. Zij werd
er wi: van en mompelde reeds in zichzelf: van
een ketting en een broche samen komt niets,
dan kom ik geld te kort. Nochtans vroeg
eeu partijtje broches op zicht en kreeg die,
nadat de winkelier zorgvuldig naar haar
acire.- .had geinformeerd en alle voorwerpen,
die Rika meenam, accuraat noteerde, wat de
dorpsdeern ontging.
Met haar goudlast spoedde ze zich naar
l.ujs en met graagte woelde zij in al dat goud.
Wat werd haar goudlust opgewekt! Wat
glinsterden die kettingen in haar oogen en
hoe heerlijk glommen die broches op haar
blouse; zij stonden chic. Doch wat waren die
dingen duur, een ketting 20 gulden en zij
had er nog 25, al haar geld aan een broche en
ketting uitgeven, bah, dat ware te erg. Zij
zou eeu ketting van achttien gulden" koopen
en dan een brocheWaar had zij dat ook
weer gelezen dat men een ding kocht en het
andere stal. Stelen? Neen dat deed ze niet,
dat had zij nooit geleerd. Wat zou vaclér, wat
zou moeder daarvan denken? En toeli had zij
het goud in handen, zij had maar een broche
minder weg te brengenZou die winkelier
zoo juist weten, wat hij aan al zijn klanten
medegaf, dacht zij in haar onervarenheid en
weinige kennis van de wereld. Hè, als zij zoo
een broche eèns kon hondenDe ketting
zou ze wel betalen, maar die gouden broche
niet
Als zij een ketting had, moest zij bij haar
nieuw kleed ook een broche hebben, die zou
glinsteren en blinken op haar halskraag
Maar een broche minder terugbrengen dat
zou toch opvallen. Wacht daar viel haar een
idee in. Mièke, de keukenmeid, had nog een
nagemaakte gouden ln-oche, die zou zij vra
gen en misschien wel voor een beetje koo
pen en dan die nagemaakte voor een echte
omruilen.
Mieke, die aan broches geen gebrek had,
was er wel voor te vinden, een er van voor
een prikje aan Rika af te staan omdat deze
geen gouden wilde koopen.
Rika kreeg de doublé broche, en wisselde
die nu om met een gouden. De bekoring had
r.ij dus niet kunnen weerstaan
Eerst den volgenden dag bracht Rika de
kettingen en broches terug, betaalde den gou
den ketting en verliet gewoontjes, ietwat be
vend den kleinen zilverwinkel, zonder z.elfs
het bedankje van de vrouw, die haar hielp,
j af te wachten.
i De winkelierster wel eenigszins verwou-
1 derd, nam verder geen notitie van de vreem
de juf en borg het goudwerk onverschillig
Den volgenden dag inspecteerde de goud
smid zijn zaakje en zag tusschen de broches
een ding, wat zijn kennersoogen verdacht
voor kwam. Hij snapte het weldra, er lag
een valsch voorwerp tusschen het weinigje
goud, dat hij had in zijn sober winkeltje.
Hij onderzocht verder, en ontdekte weldra,
dat van zijn partijtje gouden broches er een
afwezig was en dus waarschijnlijk door een
valsche vervangen. Hij koesterde argwaan en
zijn verdenking viel op het meisje, dat goud
werk op zieht had gehaald. Eerst polste hij
zijn vrouw, die Rika bij de tweede maal ge
holpen had, en hoorde van het vreemd aan
stellen van die eigenaardige stadsdorpsdame.
Nu begreep de man meer. Dat meisje, die
grootdoenster had hem dus bedrogen
Een ketting gekocht.... maar een broche
valschelijk omgeruildHij was opgelicht,
ja bedrogen en zou dus de politie in den arm
nemen'.
De eenvoudige goudsmid haastte zich naai
het politiebureau, deed aangifte van het ge
val en de onnoozele deern, die niet gedacht
had, dat de politie in een stad zoo vlug en
streng was, had eerder een agent van politie
aan huis dan zij gedacht had.
Het ging zooals altijd gebeurt met ongeluk
kige meisjes die het slachtoffer waren vau
haar pronkzucht. Zij ontkende, weende en be
zwoer baar onschuldmaar men sloeg
geen acht op baar tranen. Recht is recht en
plicht kent geen mededoogen.
Een onderzoek werd ingestelden daar
haalde men de gouden broche, die door den
winkelier als zijn eigendom herkend werd,
van de blouse van Rika's nieuw kleed.
Het bewijs van schuld was geleverd en In
handen der politie.
De onnoozele dievegge werd gearresteerd
en in verzekerde bewaring gehouden, tot zij
voor den rechter moest verschijnen.
In de bank der beschuldigden zat nu een
week later het dorpsmeisje, dat dame wilde
worden en om haar wil door te drijven, haar
verlangen te bevredigen diefstal, oplichterij
pleegde.
Als oplichtster werd zij veroordeeld de
rechter behandelde liaar nog genadig tot
veertien dagen gevangenisstraf.
V/een end, in felle smart haar berouw ui
tende, werd zij weggevoerd. Zij weende in
haar eenzame cel en buiten op haar dorp wa»
een vrouw in bezwijming gevallen, toen zij
haar dochters lot vernam.
Een vader weende, broers en zusters schaam
den zich over hun zuster Rika.
Toen de straftijd om was, durfde zij niét
meer op haar dorp verschijnen, maar vader
ging zelf haar halen en bracht haar in het
ouderlijke huis terug, 't arme slachtoffer van
de groote stad op welker golven zij schip
breuk leed bij liaar onstuimig geklots.
En lang miespelde men in het dorp, wan
neer Rika stil ter kerke sloop: Daar hen
je ze, ze heeft „gezeten"
Maar ook die praatjes hielden op, de tijd
sleet de herinnering, maar vermindert niet
Rika's berouw, nu zij, in de stilte van liet
dorp, dat haar lief geworden is, boete doet.
DAT KLOPT.
J on ge man. Geloof me, ik ben voor!
de planken géboren.
Schouwburg -directeur. Hm, u.
fbenfT sltihans houterig genoeg!
PRECIES
A. Ach! Ik geloof, dat ik niet één
ware vriend heb.
B. Zoo-, heb j'e geprobeerd geld te lee-
non
iji ïjt
CRITISCH.
Vader. [Wiel, Jantje, wat dunkt je,
zou je 't aardig- vinden als dit kereltje je
J o li a n. O mijnheer, al voor de tw<
de maal van daag.
NUCHTER.
O, Eleonore, mag ik mijn branden
hart voor uwe voeten leggen
Heel graag, Erits, want ze zijn deksf
koud
[WEL' AARDIG GEVONDEN.
De leden van een firma, werden vervoli
wegens zwendelarij.
Ze moesten o,ok in honger beroep word)
vrijgesproken, maar de president van 't H
voegde hun op scherp-ironischen toon t
Daar zijn geen voldoende bewijzen
u te veroordeelen, maar als er personen z
die willen weten, hoe ik over u denk, di
hoop ik dat gij ze naar mij zult verwijze:
Den volgenden dag las men met groi
letters in de verschillende bladen, ondert
kend met den naam van de firma
„[Wij geven bij deze kennis dat onze firn
finaal is vrijgesproken.
„Zijn Hoogedelgrootachtbare,
van het Hof is zoo welwillend o"ns
te verleenen belangstellenden, die inlicnti
gen omtrent onze firma wenschen, naar
H.E. te verwijzen."
SCHERP.
Dichter (tot zijn vrouw). Moet je
absoluut zingen, om dat kind in slaap
krijgen
Zij. Lezen kan het immers niet, and?
zou ik het jou gedichten geven.
[WRAAK IS ZOET
Een poelier had een paar kwajongens
geranseld. Ze besloten zich te wreken.
een Zaterdagavond de wink 1 was vol kb
ten kwamen ze binnen, legden twee dj
den katten op de tafel en zeiden:
Compliment van vader, en dit zijn
laatste van de twaalf. Tableau!
-1:
KUNSTfWAARDEERING.
Het muziekavondje loopt ten einde,
vrouw des huizes verzoekt den beroem*!
tenor nog- iets te zingen.
-Graag, maar het is al laat. Misse lij
hindert het de buren.
Ieder op zijn beurt... Zij hebben
hond. die ons dikwijls verveelt....
ONVERWACHTE UITWERKING.
Eerste reiziger. - Mag ik mij aan u vl
stelten: Meier, agent in leven^verzekei'
gen:I
Tweede reiziger. Conducteur, is l'1
naast nog een plaats vrij
IN EEN KLEIN RERMISMUSEUffl
....En hier dames en heeren (niet zóó T
gen daar!) hier heeft u het beroemde zv j>
van Damocles, het geachte publiek gez
wel attentie te verleenen aan de natt'
lijkheid van het haar. nog boven aan J
zwaard bevestigd, de krul zit er nog ik
HET NIEÜ1WE ELECTRTSCHE LU''
Student (tot collega, die onder het h,
van een eleetrische booglamp staat).
zoek je daar toch, Piet?
Piet (een weinig aangeschoten).
mag de duivel weten, wat hier gebeur
'k Sta hier al over 't uur te zoeken
de lantaarnpaal, die bij die vlam daa
ven behoort!
in de goud kast op.
broertje was?
Jantje, (de jonggeborene beschouwend).
Moeten we hem houden, pa, of is ie maar
op zicht gestuurd
O ZOO!
Baron (tot zijn knecht). Ik weet niet,
Jolian, maar je komt me vandaag, zoo ver
dacht voor. Ben je wel nuchter?
Gelukkig de mensch, die, als hij aa"
vergankelijkheid van zijn bestaan de
;zich troosten ban met de gedacliIe, da1
velen tot voorlichting is geweest.
Men tan zich even goedkoop aan we5
om te schertsen en vroolijk te zijn, als
een uitgestreken gezicht te zetten en
overdreven deftigen toon aan te slaan!
eerste heeft dit- voordeel, dat het blijnnE
beid kweekt, die omgezet wordt in levens
vori.'i
tvoypï- van ut-Gci
Von 1
n.1' t UI UiJUttl
loer»
i-
10,
Aeaerutna.
i pCt. l'rauscauc. Spoor
739/4
8 pOt. Gert. Neder'. Werk
'Lurkxjt.
t pCt. Ueuml. Turken
Schuld
S5%
86 /u
867:
87%,
24, j, pet. Gert.
72
72%
72/,.
1 m Bagdad spoor 1910
34'% 1
847ie
Bv.iQo.rijf..
China.
100
5 pOt. labaksleerung
97RU
ti/t pCt. üoudleemng 18J8
5 Zegelleenuig
97%
Japan.
97%
Ltv.Uectiv.na.
pCt. Imperial Lcaa
i pCt. Kijkateenuig
821
i-/. Obl. Ie Serie
98 -ys
99
•U/ Pruissen Consols
92U.
n Obl. 8e Serie
Cuba.
98
98
tiontiurt/e.
'Oi h
4 pCt. Uoudleemng
934,;,
931/4
pCt. Goudleemng 1304.
1 Ubhg. Kronenrente
92/4
Meurt'-0.
Uoeiennjk.
1 pCt. Binnenland
49
1 pCt. April Octcberrente
961
1 Houdleening in p.Sl.
007,6
4 Jan.—Julirente
937S
931/,
Brazltlt.
4 MeiiSovemberrente
93',
93%
pCt. Funding l.oan
021/4
Borlugat.
i n Brazilië i889
39 L.
88%
4i/, pCt lab - ksmonopolie
94'/8
947i,
n Bauia 111 p.St.
48'/,
987/s
6 Obl. Ie serie
<5/j
1 B Para 1907
981/1
98
3 Obl. 3e serie
64
ö3'/|
64
j n K10 de iauetro,
hunientt.
(Fed. iJLst.)
98'/,e
8 7,
5 pLt. Ueidleenmg 1903
87' 4
08 1,
Sao Pamo 1908
1017.
R ■etanu.
Dominica.
0 pCt. üou lleemng 1884
96%,
pCt. Douane i^jemng
1017,
101"
4l. lwangor.Dombrowo
95 9 j
(jletneeiitt lueeningen.
41/. nut land 1909
9)%
pCt. Amsterd. 19001901
lOf
4 Ori ote Kuse. sp. 189<
87' 4
t n Haarlem
100 1,
4 .Ni x, ai ap.
931,4
92: 4
93
i Surd liosano
al 4
4 a rusland 1880
881/
88
i Stiui Paia
89- 4
4 Au d West
87-
UypoituxK Dat.km.
4 Kua- ind Hope
87",4
87-/4
pCt. Aigemeene H. B. fL
97
4 Ki-siand 1894 6e Em
87'i/n
8/1/
1 Haailemscne H.B.K
99
4 Bus'ai d Binnenl.
93
93
4 Nationale H.B.K.
tuo
100
4 nCt. Orel V't'bsb
<8Wr«
41/.-. pCt.Sorth Weetpac.H.B
10B 4
'Vorgc
tv(»erH van Hdeii
Voi tje
Roers vau nede
u
voers
u
Vortije
Loer*
W v«T» ue«ic 1
i pCt. Argent H.B.a.
(Jeu u la L,
ihto Cedula K.
I Paudbr. Hong.
Hvp, U.K.
|l/ K Ungai. Lamles
(Jeatj. Sp.
InctuMiteeie omtememingei.
iand.Mijnb. kundige, werk
Aard. Amalgamated Coppei
American Cat en
Foundry
Am. Hide Li atber
A agio nine), l'olegj
United, (Jtgai
United State» cteei
(jut tutu untL6i ncnr.ngen.
A and. barge Al ooi m
Guit. Mij. Voi stenl.
Hand. Aiaatate.
Mijnbouw Maateciti^ppijen
Prei. A and. Paleleh
aew.
Aand. Kodjang Ler.< ng.
Comm. Pdlsburg Goai
reiroinc'i.
A and. Geconsolideerde
nuumkujko Ar.
Moeuia Kom
Zuid Perlak
Rubber.
Aand. Amsterd. Rubber
Amsterdam-ja va
Deli-Batavia
NaUet
96'/ c
93%
99»/,
y2%6
99-7,
l97%
63%
ü8-74
23%
27
8/
/a
U'U/f
iö5
'9B/S
124
do-/,
39 L
21V,
,7U/:
Ui
-0 /1C
17
AA
luü
ya
74 /5
'2V,t
yy 7,
S3 'A
üT/8
-3 /t
.6 a
72 7iu
1.0
10)4
,80
i'2
•lö'/,
.98
Üt».B
)74
10
-50V
74
63'/,
54
2F7
58-/
7*Vl
•36/4
123
i79
Aand, eetbadjaüi Kubber
n Intercontinentale
iichecpvaar i.
Aand. Java, Gbma, Japan
Aand. Kon. Paketvaar!
Aled. Scneepv. Unie
1-/. pGt. Obl. Marine
Pref. Marine
Uotiiin Marine
2 aoak.
Aand. Amsterdam JJeh
id. Pierdang
ArendsbUïg
Bmdjeij
Aieuwe Asatian
Boekowouu
Divenen.
Aand. Ueuarai iradmg
Reatandbew. Marrwel
Piel. Peru
Gom 111.
Hpuwrwytn.
Aand. Holhuidacne Spoor
pGl. idem
Aand. staatapoor.
4 pGt. idem.
1 Obi. Underground
Zuid Xtal. epoor.
Aand. VVaiseuau Weeueu
pGt. idem iueli-.- Serie
1 Mosk. Kieuw VY01.
t, Wiadikawkas
Oommou iopeka.
4 pGt. Alg. Hyp fopekr
Oonv. Bd. idem
135
325 16
317
94 7,
i'0>g
1)0
150
64
ö7i/4
17%
>7/4
5kt
00
j7
571-/4
1027
Ï6>
107
,08
,0 ji
809-..
,0
1251/4
-251/;
T -.
o2
'4' 4
Al'/,
117
1 ly,j
78
11 0» 4
lOO
01
Si-
1 0-/8
i-0%
93 1,
ys
03
ZIJ-/
214
.1%
96 r
9
99
iO 4
I08
98
99
1.09
674/2
Rh/r
109
25
■2 7,
oonimon Den vei '2' f
onnnon Krie. v,
r pGt. general Erie. 75
common Kansas O. South. 4 4
frel. Kansas G. South 8
■i pOt. Obi. idem. W4
Donunon Missouri K. T. 3
r pCt. 1 nyp. idem. 97 /s
4 pGt. Nat, Raiiw 01 Meina
Common New ïork Oritaru 41b„
DominoD iNortoln 06 4
Common Koek isiauu -9
Common Soutn Pao tic 1,4
s pCt. Convert idem 97'/
i ie Kei. Hyp. 'dent 943/.
Lom ui. öontnern nauw. 6 b'it
o*jiiimon Uuiou Paeüie i 8 7
1 pCt. goud Ubi. idem. 0u5/g
1 Couvert Obi. tden, 01
Common 'Vaoaati Stu
iVabasu Pittsburgh 2e Hyp. 7i6/
uozzn.
pCt. Ainsieidaro 1874. 107%
A itte Kruis. 84 2
pCt, Antwerpen 1807. >1
t pCt. i beiss Keg. 4,1. iO
-.tad Madrid. I08
ui kije 187U "6
^uiigo. )2
UOLOHOADK
MJMio VAN VREEMi/t"- HAN
-vruisist ae 1 59,05
i;ransere 4 ,<26
Be giset e '4 >6^
so re f 1 ,05
30 3't«
681/t
337/iö
3D/4
751,-4
- 41/,
78
734 ,f
115'/,
98
94 3
•<664
i7«
00%
i.i)4i/
7 h
1088/:
911
42.50
31 <F 3'.'<
KiSÓ 1 f
I 9,90
f - ,919
f 47,9
f 12,30
