R. K. Mid denstan dsver eeniging.
Rond de Liturgie.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
Het geheim van den
Meeuwentoreri
Vrijhandel en Werkeloosheid,
WIE! I9H,
FEUILLETON.
„ST. JOZEF".
afdèeling Haarlem en Omstreken van ,,ae
Hanze", goedgekeurd bij Bisschoppelijk be
sluit van 26 October 1907 en bU Kon.
besluit van 9 Mei 1908.
De K.-K. Middenstandsvereeniging stelt
zich ten doel, volgens art. 2 harer Statuten,
ie zedelijke en stoffelijke belangen van den
handeldrijvenden en industriëelen Midden
stand in het algemeen, en van hare leden
in het bijzonder te behartigen, overeenkom
stig de beginselen van den E.-K. Godsdienst.
De voordeel en aan het Lidmaatschap ver
bonden zijn vele. IWij noemen slechts:
le. Door aansluiting der vereeniging en
bloc bij de Haarl. Handelsvereemgmg, heb
ben do loden het recht gratis informatiën in
te winnen, dubieuze posten ter incassoering
te geven en rechtskundige adviezen hunne
zaken betreffende te vragen bij de advocaten
r H. H. V.
2e. Kunnen de Leden gratis gebruik ma-
en van een Bureau tot plaatsing van Kan
oor- en (Winkelpersoneel.
3e. Kunnen de Leden bun spiegel- en an-
lero ruiten verzekeren bij de afdeeling On-
ierlinge Glasverzekering en zullen daarvoor
en uiterst lage premie te betalen hebben.
4e. Kunnen de Leden deelnemers worden in
en'fonds tot uitkeering bij overlijden, bet-
elk gelieel belangloos wordt beheerd, waar-
rcor erfgenamen tegen geringe bijdrage na
.verlijden van den deelnemer een belangrijk
letlrag uitgekeerd krijgen.
5e. Ontvangen de Leden geheel gratis en
ïanco een weekblad van 16 pagina's druk»,
vaurin alles, wat voor den middenstand van
telang kan zijn, zal worden behandeld.
6e. Een ziekte verzekering zal weldra in
verking worden gesteld.
7e. Twee maal in het jaar zal eene H.
dis voor de geestelijke en tijdelijke belangen
Ier Leden worden opgedragen, terwijl bij over-
\jden van een Lid ééne H. Mis voor zijne
.ielerust zal worden gelezen in zijne Paro
chiekerk.
9e. Minstens zes maal in een jaar zullen in de
ledenvergadering alle voorkomende zaken,
tien Middenstand betreffende, worden behan
deld en wanneer de kas zulks toelaat eene
'eestvergadering eens per jaar worden ge-
louden.
Tenslotte maken wij onze Leden erop attent,
lat de Diocesane Coöperatieve Credietbank
van de Hanze hare werkzaamheden heeft
aangevangen.
Er bestaat dus gelegenheid credieten aan
te vragen en op de in de statuten vermelde
voorwaarden gelden te beleggen, hetzij in de
posito of in rekening-courant.
Tevens bestaat er gelegenheid tot heieggen
van spaargelden, waarvoor 3 pet. rente wordt
vergoed; ingaande den eersten en zestien
den der maand.
Minimum inleg 25 cent.
Terugbetaling tot een bedrag van f 50.
geschiedt onmiddellijk, hooger bedragen met
1 dag opzegging.
Voor inlichtingen of beleggingen kan men
zich iederen werkdag tusschen 12 en 2 uur
vervoegen hij den administrateur J. H. Vis
ser, Spaarne 74 rood.
Ook niet-leden kunnen van de Spaarkas ge
bruik maken en vinden daarin een solide en
voordeelige geldbelegging.
Het bestuur spoort hiermede alle nog niet
aangesloten R.-K. Middenstanders aan, als
Lid onzer vereeniging toe te treden. De con
tributie bedraagt slechts 1.30 per 3 maan
den. Bij toetreding verbindt men zich voor
een geheel jaar.
Voor het Lidmaatschap melde men zich, bij
voorkeur schriftelijk, aan bij den secretaris
1. A. M. Jonckbloedt Lz., Lange Heerenstraat
Jo. 24
Namens het Bestuur,
ANTON BOSSE, Voorzitter.
C. A. M. JONCKBLOEDT, le Secret.
li eel van steen, maar voor het grootste ged.-l-
te van hout; volgens de voorschriften van het
Kerkelijk Recht moet er dan echter in het mid
den een vierkante steen liggen, van minstens
zóó groot formaat, dat de H. Hostie en de
kelk, sen minste voor de lielft, er op geplaatst
kunnen worden.
Wi'l zulk een vierkante losse steen die
ook altaarsteen genoemd wordt afzonderlijk
gewijd en van het eene naar het andere altaar
verplaatst kan worden, kreeg hij den goed ge
kozen naam van draagbaar altaar.
Eer. vast altaar is er .daarentegen een,
waarvan de geheele offertafel van steen is. Het
hoofdaltaar eener Kerk heeft gewoonlijk een
vast, de zij- of kleine altaren in den regel een
draagbaar altaar. Ook de missionarissen, die
van do eene plaats naar de andere moeten
trekken, hebben in hun zoogenaamd missiekof
fertje een losse steen als draagbaar altaar bij
zieh.
Met welke bijzondere plechtigheden, zinrijke
ceremoniën, overheerlijke gebeden en psalmeD
de bisschop zoowel den lossen als den vast n
altaarsteen consacreert, zullen wij laten zien.
LUI.
Draagbaar altaar.
Dikwijls is bet vlak, waarop wij gedurende
de TT Mis den kelk zien staan, niet in zijn 3-
In den strijd onzer vrijhandel of bescher
ming is het interessant Engeland tegenover
Duitschland te stellen. Wijl het eerste land
vrijhandelt en het tweede beschermt, is uit
de handel en industrie van deze beide wel
eenige conclusie te trekken, waarmede men
zijn nut kan doen. We deden dat reeds her
haaldelijk. Thans eenige belangrijke beschou
wingen, zooals die voorkomen in de Engel-
sche „Notes on Tariff Reform" van Februari
en door de Tariefvereeniging vertaald zijn.
In een redevoering te Bury St. Edmunds
op 12 December van het vorige jaar, deed de
Engelsehe minister Asquith de volgende
vraag: „In welk land ter wereld met een be
schermend tarief, bestaat op 't oogenblik niet
een steeds grooter wordende ontevredenheid
over de beschermende rechten en over de ge
volgen daarvan?"
Niemand dan Mr. Asquith zelf, weet heter,
hoe nietig zulk een bewering is tegen de
voorstellen der voorstanders van bescher
mende rechten. Deze ontevredenheid is niet
beperkt tot beschermde landen. In Engeland
bestaat een sterk gevoel van ontevredenheid
over de buitengewoon hooge rechten, gehe
ven van thee en tabak twee weelde-artike-
leu der armen, welke bijna behoeften zijn ge
worden en Mr. Asquith zou zelf nauwelijks
durven beweren, dat de nieuwe lasten, welke
hij in de laatste twee budgets in plaats van
invoerrechten, op de bevolking gelegd heeft,
met toejuchingen begroet zijn. Zooals ieder
een weet, is het een feit, dat de eisehen, welke
aan de inkomsten der beschaafde landen in
de laatste jaren gesteld worden, voortdurend
grooter worden en dat het geld op de een of
andere manier gevonden moet worden. Ieder
een bromt, dat hij zijn deel hiervan betalen
moet, hetzij in den vorm van directe of indi
recte belastingen. Het verschil evenwel in
het stelsel van invoerrechten van andere lan
den en Engeland is, dat in het eerste geval de
rechten niet alleen geheven worden, om de
inkomsten te vermeerderen, doch ook, om de
binnenlandsche industrie en markt te be
schermen en den buitenlandschen handel uit
te breiden, terwijl hij het in Engeland gevolg
de stelsel aan geen enkele Britsche industrie
voordeelen worden gegeven en ook geen en
kele werkman er door bevoordeeld wordt,
doch alleen gebruikt kan worden als middel,
om geld binnen te krijgen.
Wanneer in de andere landen een algeheel
verspreide ontevredenheid bestond met be
trekking tot de beschermende rechten, dan
zou deze haar weerklank vinden in de parle
mentaire vertegenwoordiging. Wij weten
evenwel, dat er noch onder de Republikeinen,
noch onder de Democraten in de Vereenigde
Staten van Noord-Amerika een enkele vol
bloed vrijhandelaar te vinden is en dat slechts
één vrijhandelaar, en deze nog niet eens een
Canadees van geboorte, in het Canadeesche
parlement zitting heeft.
Wanneer de kracht der publieke opinie ge
meten moet worden naar de parlementaire
vertegenwoordiging, dan kan men duidelijk
zien, dat er in geen enkel land met een be
schermend tarief een algeheele vraag naar
vrijhandel bestaat. Waar het volk in die lan
den over mort, is hetzelfde als waar de En-
gelschen onder vrijhandel over morren,
nl. den steeds grooter wordenden druk der be
lasting, doch de eersten geven er de voorkeur
aan op zoodanige wijze heiast te worden, dat
bun eigen industrieën er door bevoordeeld
worden, terwijl de Eugelschen, die nog onder
vrijhandel gebukt gaan, dit blijkbaar niet
doen.
Do volgende vraag, die Mr. Asquith stelde,
was: „Welk beschermd land is, evenals wij,
in staat geweest, om even snel en evenveel
voordeel te trekken van den steeds grooter
wordenden bloei en welvaart op de wereld en
de levendigheid op handelsgebied in de laat
ste twaalf maanden?
Mr. Asquith's klaarblijkelijke bedoeling is,
te beweren, dat Engolands handel sneller
vooruitgaat, dan die van welk ander land ook.
De feiten stemmen evenwel niet met Mr. As
quith's bewering overeen. In de andere lan
den is een grootere vooruitgang te bemerken
geweest, dan in Engeland. 1907 was een
„boom" jaar; 1908 was een der slechtste jaren
op handelsgebied. Laat ons den toestand van
Engeland met dien van Duitschland in 1908
vergelijken. In beide landen was een achter
uitgang in de export te bespeuren, doch deze
achteruitgang was in Duitschland lang zoo
groot niet, als in 't Vereenigd Koninkrijk. In
1909 trad een kleine verbetering in, doch deze
was in Duitschland veel grooter dan in En
geland. Zelfs wanneer men de eerste zee
maanden van dit jaar vergelijkt met de over
eenkomstige periode m 1909, zal men vinden,
dat de totale vooruitgang in Duitschlands
handel grooter is geweest, dan die van Groot-
Brittannië in hetzelfde tijdperk.
Hieruit blijkt dus, dat, toen de slechte tij
den op handelsgebied kwamen, men dit in
Engeland spoediger en heviger gevoelde dam
in andere landen en dat toen verbetering in-
trad, deze in Groot-Brittannië later intrad en
zelfs toen deze verbetering was begonnen,
deze niet die afmetingen aannam, welke men
in andere landen met een ander systeem van
invoerrechten ondervond.
Wij stemmen toe, dat de cijfers van den
uitvoerhandel geen heslist bewijs leveren van
de welvaart van een volk. De binnenlandsche
I markt van een land moet altijd zijn grootst
en belangrijkst afzetgebied voor zijn handel
zijn, doch, ongelukkigerwijze, bestaan noch in.
Duitschland,noch in Engeland statistieken,
de grootte hiervan aanwijzende. Het is even
wel duidelijk, dat de goed beschermde bin-
nerdandsche markt van Duitschland, een be
volking van meer dan 65 millioen voorziende,
voor de Duitsche fabrikanten Van veel groo
ter belang moet zijn, dan de kleinere, open en
onbeschermde Engelsehe markt kan zijn voor
de Britsche fabrikanten. Er is evenwel een
andere proef, die men nemen kan, om de wel
vaart van een land te meten, en deze is de
statistiek der werkloozen. Past men deze
proef voor 1909 toe, welk een jaar van her
stel was na 1908, dan vinden wij, dat, terwijl
de werkloosheid onder de Engelsehe tradc-
unionisteu van 8.7 pet. in Januari verminder
de tot 6.6 pet. in December, een vermindering
dus van 24 pet., de werkloosheid onder de
zelfde categorieën arbeiders in Duitschland
verminderde van 4.2 pet. in Januari tot 2.6
pet. in December, een Vermindering dus van
38 pet. Hieruit blijkt duidelijk, dat, wanneer
een verbetering in bandel en industrie in
treedt, oen beschermd land de gevolgen hier
van spoediger en in grooter mate ondervindt,
dan een land met vrijhandel.
In Marokko. Generaal Moinier heeft eer van
zijn werk. Cruppi heeft hem, als waarnemend
minuter van oorlog, een zeer waardeerend tele
gram gezonden, waarin hij tevens woorden van
oprecht gemeende .cn warme hulde vindt voor de
militaire missie, die zich binnen de muren van
de benarde stad bevond.
De nieuwe rogi, waarover reeds met een en
kel woord is bericht, heeft eenige lieden, die
lot het gevolg van den vroegeren rogi behoorden
en wien Moelai Hatid om dezefdel reden een
hand heeft laten afkappen, in zijn gevolg. 'Hij
laat de pogsten van de stammen die hem niet
willen volgen, platbranden en predikt den hei
ligen oorlog. Hij beschikt, zooals reeds is ge
meld, over 1200 gewapende mannen.
El Mrani, de aanvoerder van de troepen uit
Sjawia, de iFes zou gaan ontzetten, maar die
is achtergebleven de edele caid is oud, zeer
oud, meer dan 80 jaar en moet in een rijtuig
gereden worden heeh, naar men zegt, het
plan den nieuwen rogi, die naar den naam Haj-
Ab'-del-Kader—Maheddin luislerf, ,te bestrijden.
Aan de Oostgrens wordt voortdurend op klei
ne schaal gevochten. Men js echter van pfan
poliUetroepen uil .te zenden en vertrouwd dal
deze spoedig de gewenschle rust zullen teweeg
brengen. Deze politie zal, volgens de beproef
de formule .van generaal Lyaulcy, ,.rust door
bewegng",i te werk gaan en door feitelijk alom
tegenwoordig te zijn, hel noodige gezag inboe
zemen.
Het kan moeielijk anders gezegd, of de Fran-
sche regeering heeft overal, behalve i:i Duitsch
land, een goede pas. De „Times" wijdt een
hofdartoikel aan het ontzet van Fes en is bui
tengewoon hartelijk. De Parijscke corresponden
tie, die het Wiener Neue Tageblatt heeft op
genomen en die van niets anders dan welwil
lendheid en vertrouwen getuigt, vindt men elders
in dit btda Dat de Franschc bladen opge.togen
zijn spreekt vanzelf en het kan moeielijk ver
wondering wekken, dat ook de Russi che pers
vol lof is..
Eugolsch luchtschip te water gelaten.
Eindelijk heeft nu de Engelsehe natie een ka
pitaal luchtschip van eigen maaksel. Zij heeft
daar lang genoeg op moeten wachten. De te
genspoed met haar eerste militaire luchtschip,
de „Nttlly Secundus'", was verdrietig. Inmid
dels stevenden andere naties op dat gebied voor
uit. Om niet geheel weerloos in de lucht te
blijven, werden toen door tusschenkomst van
de „Daily Maill" en de „Morning Post" twee
I'ransc-he luchtschepen gekocht. Doch een eigen
fabrikaat was John Buil liever. Welnu, twee
jaren geleden liet het Engelsehe gouvernement
een reusachtig luchtschip, ten behoeve van de
marine, te Barrow op stapel zetten. De samen
stelling daarvan werd strikt geheim gehouden.
Zelfs de afmetingen daarvan werden verzwe
gen. Doch nu weten we er alles van. Want
Maandag werd het gevaarte te water gelaten,
wat op zichzelf iets nieuws is. Het „biggest air
ship of the world", kan namelijk door twee
groote waterbakken voor ankeren op het water
drijven, terwijl die bakken voor de luchtvaart
geledigd worden. De lengte van den ballon, van
een bijzonder aluminium-allooi vervaardigd cn
met zijde overdekt, is 512 voet, terwijl de groot
ste doorsnede 48 voet bedraagt. In den ballon
zijn 17 gaszakken, wier gezamenlijke inhouds
maat 709.000 kub. voet bedraagt. De voorste
ven is stomp, de achtersteven puntig. Het lucht
schip heeft drie schroeven: twee voor en een
van achteren. Om den achtersteven zitten vier
stuurmiddelen, in den vorm van boekenhangers,
twee verticale en twee horizontale. De beide,
schuitjes hebben den vorm van gondels en zijn
docr een overdekten gang verbonden. Daarin
is plaats voor een bemanning van 22 koppen,
De beide motoren hebben elk 'n sterkte van 200
p.k. Het gevaarte kan 21 tonnen oplichten, zal
van drcadlooze telegrafie worden voorzien en
kostte bereids 492.000. De Engelsehe zee-offi-
c,er N. F. Usborne lieeft het commando ovi.
doze laatste toevoeging van Engeland's zee
macht en onder zijne leiding zullen eerstdaags
proeven met 't lang verbeide luchtschip wor
den genomen. Kant en klaar, zal het driemaal
zooveal kosten als het Clement-Bayard-lucht-
scliip. verleden jaar October door tusschenkomst
van de „Daily Maill" voor het Engelsehe leger
aangeschaft. En het is nu maar te hopen, dat
de Engelschen met dit eigen fabrikaat succes
mogen hebben. Derhalve verdient het een bete
ren naam dan „Marfly" (Mag-vlieger), door
liet publiek van Barrow na** het luehtschic
gegeven.
Uit Mexico komen nog enkele berichten,
waaruit echter niet blijkt, van welken datum
zij zijn, en die dus geen uitsluitsel geven over
de vraag, of de bekendwording van Diaz' aftre
den al weer eenige verbetering in den algemee-
nen toestand heeft gebracht. Madero heeft de
hervatting bevolen van de vijandelijkheden in
Chihuahua. Hij heeft een krijgsmacht naar
Saltillo gezonden met de opdracht, zich mees
ter te maken van die plaats, welke gelegen is in
het zuidoosten van den staat Coahuila. In
Mexico (stad) zijn er troebelen geweest. Een
menigte die zieh voor het ministerie van bui-
tenlandsche zaken had verzameld en er „Leve
Madero!" riep, maakte de politie zoo zenuw
achtig. dat zij begon te schieten, waarbij één
man gedood werd. De menigte verspreidde zich
toen; maar het bleef nog lang onrustig in de
stad. Waarschijnlijk is dat een ander opstootje
geweest dan dat, 't welk reeds onder de tele
grammen vermeld werd.
De gevolgen der kerkvervolging. e xToyes
is dt toren der oude St. ilanskerk, dagteeke-
nende uit liet begin der 14de eeuw, een histo
risch en bouwkundig monument van hooge
v. aarde, ingestort, 's Nachts was er al een stee-
lieu beer nedergestort, waardoor de mcnschen
in de- buurt wakker gemaakt werden en later
zag men den toren steeds meer oveihcllen. Er
ontstonden scheuren in de muren, zij werden
grooter en grooter.... en eindelijk siortte de
toren neder op de daken der naburige buizen.
Er werd geen mensch gewond.
De nieuwe minister van oorlog in Frank
rijk. Wij deelden mede, dat vrijwel algemeen
als opvolger van minister Bertc-aux genoemd
werd de heer Clementel, rapporteur van de oor-
logsbegrooting. Volgens de laatste berichten
echter zou de minister-president de portefeuille
van oorlog liever willlen geven aan een mili
tair. Onder de eandidaten bevindt zich o. a. ge
neraal d'Amade. De commandant van het 0de
legerkorps, generaal Goiran, moet echter bij de
leden van het ministerie de voorkeur hebben.
De beslissing wordt hedenavond verwacht.
Koelbloedig! Het groote stoomschip ..Iver-
nic", van de Cunardlijn, is in een dichten mist
op een klip bij de kust van Cork gestooten en
lek geworden, zoodat het de haven van Queens-
town moest binnenloopen, waar het zijn po3t-
bezendingen en passagiers aan wat zette en nu
wacht om hersteld te worden. Het schip, dat
met 728 passagiers aan boord uit Boston kwam,
had een groot lek bekomen. Maar de kapitein
wist door snel sluiten van de waterdichte schot
ten liet binnenstroomende water te beperken
tot het beschadigde gedeelte; officieren en be
manning hielden zich zoo kalm, alsof er niets
gebeurd was en (le passagiers wisten van niets
Men liet hen bedaard de hineh gebruiken, met
muziek aan tafel, en eerst na afloop van daL
maal werd hun medegedeeld dat z(i daar tc
Queenstown van boord moesten gaan, omdat
het schip lek gewordeii was en de reis naar Li
verpool niet kon vervolgen.
Reclame-woede. In Berlijn wordt tegen
woordig elk vrijstaand voorwerp op echt Ame-
rikaansche wijze voor reclame-doeleinden be
nut. Tot nu toe dienden de weinige boomen
uitsluitend tot versiering der straten. In de
toekomst zal daarin echter aanmerkelijke ver
andering komen. De autoriteiten van Berlijn,
Charlottenburg en Wilmersdorf, hebben aan 'n
Maatschappij vergunning verleed de boomen
voor reclame-doeleinden te gebruiken. Men
legt niet, zooals bij de lantaarnpalen, een band
om den boom, maar omgeeft hem met een
smeedijzeren hek, waaraan de verschillende re
clameplaten zullen bevestigd worden. Deze zijn
geëmailleerd en in zeer bonte en schrille kleu
ren zooveel mogelijk de aandacht te trekken.
Dat zulk een reclame doelmatig is, spreekt
van zelf, maar het -is ook zeker, dat de boo
men, die een sieraad voor de straten moesten
zijn, door zulke onaesthetische dingen ontsierd
worden. Zelfs de meest smaakvol uitgevoerde
reclame kan, dat zal ieder tor-jev-n. de uur-
lijke, eenvoudige schoonheid der boomen niet
vervangen. Ten overvloede worden deze smeed
ijzeren hekken nog aan twee kanten van pa
piermanden voorzien.
WAT KOST EEN STAATSPENSIOEN?
In een overzicht der Engelsehe begrooting
worden de kosten van het Engelsehe Staats
pensioen geraamd op 21,415,000 pd. st., dat is
ongeveer 257 millioen gulden.
Engeland telt acht maal meer inwoners dan
'Nederland.
Gesteld, dat er evenveel ouden van dagen
wonen, dan zullen de kosten van een Staats
pensioen in Nederland bedragen ruim 32 mil
lioen gulden.
Maar dat is het pensioen voor 70-jarigen.
En dat wordt hier ,,'n fooi voor 'n dooie"
geheeten.
Dan een pensioen voor 65-jarigen.
In Maart 1910 heeft de heer Schaper in de
Kamer berekend, dat er dan 2/3 der kosten
zon bij komen.
2/3 bij 32 milloen wordt 53 millioen.
Zoo'n som gaat voor 't oogenblik nog de
draagkracht der natie te boven.
40 millioen in eens, en daarmee uit, voor de
landsverdediging, was volgens de socialisten
te veel niet te dragen.
U.)
(Naar het Fransch.)
Erkent, gij dat? vroeg hij, voldaan.
Zeker, mijnheer, en omdat gij mij ertoe in
de gelegenheid stelt, verzoek ik u mijne ver
ontschuldiging aan te nemen. Mevrouw de
'Phenyl
Ach, houd op met mevrouw de Thenyl,
»ide hij ongeduldig. De zaak was alleen maar
üm geeii lastig precedent te scheppen met het
wg op de tucht. We spreken er nu niet meer
ower. Om u de waarheid te zeggen, geloof ik
niet, dat de handel uw weg is*
Zij glmlachte een beetje hitter en lispelde:
Wat hindert dat?
Hij scheen dit niet gehoord te hebben en
wendde zich tot moeder Germart.
Waarlijk, mevrouw, dit is mijn overtui
ging. Mejuffrouw Madeleine mag zich al aan
den handel wijden uit plicht., in haar hart Is
zij onderwijzeres. Simone denkt er evenzoo
overwij hebben er samen al over gespro
ten. En ik hoop dat de kinderen hier me ook
Ral ijk zullen geven, zeide hij, de kleinen aan
rende, die met levendige belangstelling luis
terden.
9' z®ker, mijnheerl riep André. Niemand
«an oeter dan Madeleine iets uitleggen, of
p v°or 'twerk inprenten. 'Als wii moei
lijkheden hebben met ons huiswerk, gaan wo
naar haar toe en zij helpt ons aanstonds er
uit.
Ge hoort het, zeide de heer Liortaiu, ik
heb me dus niet vergist. Ge hebt immers di
ploma's, mijn kind?
Zij heeft haar hoofdacte en diploma voor
paedagogische geschiktheid, kwam moeder
Germart, niet zonder eenigen trots, tusschen-
beide.
Dat is niets bijzonders, zeide Madeleine.
Maar wat dit wel is voor een jonge
dame, is de kennis van Latijn.
Simone heeft me een beetje opgehemeld,
mijnheer. Ik ben met Gildas aan het Latijn
begonnen, maar dat kan geen grondige ken
nis ervan genoemd worden.
Je helpt ons toch goed, zeide Noël.
Komaan dan, ge zijt dus wel in staat om
uwe zorgen te wijden aan een kleinen jon
gen, en hem klaar te maken voor de 4e klas?
Ik denk het wel.
Kijk, ik wilde u een betrekking als on
derwijzeres bij een kleinen jongen aanbieden.
Het kind is tien jaar, maar zeer achterlijk
wegens zijn zwakke gezondheid, waardoor hij
met m staat zal zijn spoedig naar 't college
te gaan. De onderwijzer, dien hij gehad heeft,
is er met in geslaagdmen hoopt, dat een
vrouw wel in staat zal zijn dit teere en voor
name kind met de volstrekt noodige zacht
heid te behandelen. Uw salaris is vastgesteld
op achttienhonderd francs.
Achttienhonderd francs! herhaalde moe
der Germart ongeloovig.
Maar aanstonds bedacht zij zich.
Ik zal me dan van mijn kleindochter
moeten scheiden. Is het ver weg?
Op het kasteel van Kerbanhir, in de Fi-
nistère niet ver van Kaap du Ruz. Het Is
mijn geboorteland, waar ik nog relaties heb.
j Juffrouw Madeleine zal het goed hebben op
i Kerbanhir en ik ben er zeker van dat zij aan
j de bewoners van het kaseel wel zal bevallten.
Maar het is aan t einde van de wereld,
zuchtte grootmoeder.
Aan 't einde van Bretagne, bedoelt u. Ik
geloof niet, dat juffrouw Madeleine iets be
ters kan vinden.
Eu het is verkieslijker ook, dat ik St.
Eleuthère verlaat, zeide het jonge meisje
vastberaden. Ik zal het zeer gaarne aanne
men, mijnheer, en weet niet hoe u mijn groote
dankbaarheid te betuigen.
En de mijne, voegde moeder Germart er
bij. Maar die groote afstand maakt me on
gerust, ik wil het graag bekennen.
Er zijn er genoeg, die nog verder weg
gaan, grootmoeder. lederen dag vertrekken
er jonge meisjes naar den vreemde.
Welnu, neem vier en twintig uur om u
te bedenken, zeide de heer Liortain en stond
op. Tot mijn grooten spijt kan ik u geen lan-
geren termijn gevende dames (ik bedoel
de freule de Kerbanhir en haar zuster de
gravin de Treézze) willen zoo spoedig mogelijk
een besluit vernemen. Het zijn de tantes van
uw toekomstigen leerling, mejuffrouw Made
leine. De arme kleine is wees.
Dan zal ik des te meer van hem houden,
zeide zij, alsof zij het al zeker aangenomen
had.
IV.
Judicael.
Moeder Germart heeft een gunstig ant
woord aan den heer Liortain gebracht en
dewijl Madeleine met het begin van de vol
gende week in haar nieuwe betrekking moet
zijn, moet er haast gemaakt worden met de
toebereidselen voor het vertrek.
De woning in de Rozenstraat schijnt geheel
en al in de war; de kinderen zingen niet meer,
en moeder Germart weent bij alles wat zij ln
de reiskoffer doet. Madeleine alleen is moe
dig.
„De afstand't is de moeite niet! In den
tijd van de diligences was zoo iets bezwaar
lijkmaar tegenwoordig telt men dat niet
meer."
In haar hart evenwel was zij bedroefd en
benauwd. Het was nu uit met dat gezellige
familieleven. Zij beschouwde met een soort
van onverzadelijkheid degenen, die haar zoo
lief waren en die zij weldra niet meer zou
zien. Voortaan zou zij haar oogen slechts op
onverschilligen kunnen vestigen. Simone, die
van haar afscheid kwam nemen, vroeg ang
stig:
Ben je tevreden?
Zeer tevreden, antwoordde Madeleine
zonder aarzelen.
Zij had niet gelogen. Al was haar verwijde
ring een beproeving, de weldaden, die haar
verdiensten in het huis zouden brengen, zon
den er eene zachte vergelding voor wezen.
Haar hart is vol dank jegens God, maar ook
jegens den heer Liortain en Simone.
Ge hebt voor mij gepleit, zeide zij.
Een beetje, antwoordde juffrouw Lior-
tnin. Papa houdt veel van u allen, lieve Mad,
en daarom heeft hij met beide handen de ge
legenheid aangegrepen, dit zich nu voordeed
om u een voordeelige betrekking te bezorgen.
....Het uur van vertrek is nabij. Madeleine
heeft voor 't laatst Raymonde geholpen bij
haar toilet, een knoop gelegd in André's das
en de handschoenen van Noël genaaid. Zij
heeft alles wat haar dierbaar is een „tot weer
ziens" toegeroepen en gaat dan op weg naar
't station, omringd door moeder Germart en
de kleinen.
Zij bemerken, dat zij nog te laat zullen ko
men en haasten zich; het afscheid zal erg kort
moeten zijn.
Inderdaad; er is nog juist tijd om een
kaartje te nemen. Moeder Germart, geheel
buiten adem, geeft haar allerlei goeden raad
mee, terwijl zij haar kleindochter volgt op het
perron. Zij wil met eigen oogen de wagon
zien, waarin Madeleine zal terecht komen.
Er is geen tijd om lang te zoeken. Het meisje
neemt dus de eerste de beste coupé, waarin
zij een dame aantreft met openhartig en zacht
uiterlijk, die twee meisjes bij zich heeft.
Een haastige omhelzing.... Ternauwernood
hoort zij moeder Germart nog zeggen: „Stap
niet aan den verkeerden kant uitvergeet
je pakjes niet...." en Noël, Raymonde en
André roepen: „Dag! tot ziens!"
Het sein weerklinkt, de trein zet zich in
beweging. Uit het portier hangend, onder
scheidt Madeleine nog eenige oogenblikkeff
moeder Germart, die gauw de tranen, die over
haar wangen biggelen, met haar zakdoek af
droogt, voordat zij hiermede wuift.
Het meisje wuift terugzij lispelt onbe
wust: „Tot ziens!" maar zij hooren haar niet
Dan ziet ze niets meer, wijl de tranen haar
het gezicht benemen. Als zij ze heeft wegge-
wischt, is St. Eleuthère uit 't gezicht verdwe
nen.
(Wordt vervolgd.)
