Hef spook van bef Rozeniaanije.
F. ïKvERaW AMSTERDAMSCHE BEURS. MAANDAG929aMEI.
fi"
3
DINSDAG 30 MEI 1911
Ho. 7553
BIJLAGE VAN DE NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
8£%
bubc 26
c
98V2
991/2
VOOR DE HUISKAMER
blijven is taan. Ik ifing- daarom weer terug
naar 'h,et hek waardoor ik binnengekomen
was. Ik legde mijne armen op den lagen
kerkhofmuur, mij afvragende wat ik doen
zou. Terwijl ik daar 'bleef talmen, stond de
heer, dien ik bij het graf gezien had; eens
klaps naast mij.
Oud was hij nog niet dat z'ag iK, nu hij
vlak bij mij stond, duidelijk. Hij had een
innemenden glimlach en een openhartige
wijze van spreken, alsof hij nog nimmer
reden gehad had, iemand te wantrouwen.
Ook zijn gedrag was hiermede in overeen
stemming. Hij knikte vriendelijk, Ide eene
hand nog op het hek en wenschte mij! „Goe
den morgen."
iIk geloof, dat ik U zooeven op het kerk
hof gezien heb, mijnheer, ïhag ik vragen,
ials het niet 'te vrijpostig* is, of ge gezien
hebt, dat iemand' bloemen gestrooid heeft
Op heit graf, waarbij' gij Zooeven stond, toen
iniijne zuster en ik op het kerkhof kwamen.
Ik zei hem dat 'zjoover ik wist, ik alleen
op het kerkhof geweest Was en dat dp bloe-
miern. er al waren, toen ik kwam.
Ik dacht 'het al, 'ik 'dacht het al, ging
hij voort. Maar het 'is 'een geheimzinnig ge
val, zeier! geheimzinnig. Zoover ons bekend,
stelt niemiand hier in Penfold belang in
heit gTaf, behalve wij'. 'En toch vinden wij
htet geheel en al met blotemen bestrooid, (W;e
kunnen maar niet begrijpen wie het doet.
Er stond een ruwe houten bank onder de
bbomen op hiet pleintje v.oor de kerk. Hier
ging mijn nieuwe kennis 'zitten, terwijl hij
zich met een gr oh ten 'Zakdoek 'langs het
vo'orhjoefd streek.
(Wlarm, nietwaar zei Kif. Ge zijt een
vreemdeling in Penfold als ik h'et wel heb.
[Weldra waren we in een vertrouwelijk ge
sprek. Het was onmogelijk 'niet dadelijk
vriendschap met den heer Purdon 'fe sluiten
want z'ob heette hij, 'gelijk ik spoedig ver
ham. Het duurde hiet lang 'of we kwamen
tot de overtuiging, Idat We gemeenschappe
lijk vrienden in ide 'stad hadden.
Zoo zijt gij dokter Venner riep de
heer Burdon uit en' stond van Zijne zitplaats
op, met'n glans van blijdschap op 't gelaat,
wel, mijn waarde heer, ik heb reeds veel
over u hooren spreken door vrienden van me,
die uwe hulp ingeroepen hebben.
De lezer m'Oet Weten, dat ik zelf reed|s. een'
tamielijk uitgebreide praktijk b'egOn te krij
gen, vOoral omjdat ik met 'd'e behandeling
vani eenige zenuwziekten 'zeer veel bijval
Oog'stte. Dat had m'jj' haam 'doen maken en
daardoor iwas het te Verklaren, dat de heer
Burdon terstond wiet, wie ik was, toen hij!
injijn naam Worde..
Dote ïnjg de eer 'aan, met my' haair huis
te g'aan, vervolgde Kif. Mijne zuster zal het
heerlijk vinden. En uw plan was hiet voör
mtoïgen naar Londen terug te keeren Dat
kon niet beter treffen. Hiij' gaat met mij
.ontbijten en blijft (dan 'zoolang gij verkiest.
ZiOo'n" hartelijke uitnood'iging kon ik niet
afslaan. Ik maakte 'eenige bezwaren over
jnlijne Meeding enz., Idotehi de 'heer Burdon
lachte er bmj.;
[We zijn' m!aar eenvoudige menscheu,
en het kan imte Weinig schelen welke klee-
ren iemand 'draagt.
En z,oo liet ik mjij' door een schaduwrijke,
kronkelende laan voeren, tot ik Voor :d.en
hoofdingang van het groote 'heerenhuis
Stohd'. i
MJijne zuster Zal wel reeds thuis zijn,
een schaduw kwam' Op (het gelaat Vah mijn
gastheer, toten hij deze Woorden, sprak. Den
gehteelen tijd had hij levendig gesproken.
Het is wel eenigszina jammer, dat hiet Van
daag juist 30 .Juli i's. Het is een treurige
herinneringsdag ,in mijn zusters levten
mlaar gij hehioeft hiet hang te, zajtf, dat zij
moedeloos is 'of twanhbpigl. D'at in h'et ge
heel niet. 'Het is 25 ja,ar geleden, m!a,ar ik
Veronderstel, dat 'gij het reeds op den graf-
Isteen gelezen hebt. Een' liefdegeschiedenis,
mijn waarde heer. Grae'e waS loten twintig
jaar en' zoo'n knap en alardig meisje, als
er maair 'een' wezen kan. Ze is no*g een
knappe vro'uw. Zij zouden' dienzelfden zio-
tóer getrouwd 'zijn, maar 'de arme kerel
Verdronk toen hij van zijn' laatste Zeereis
thuis kwam, verdronk in 'het gezicht vah
Zijn huis. 'Hij was 'een zeemah, motet] ge we
ten. iHSj 'sprong in zee, om een man te red
den, die ov;er b'oord was gevallen. De zin
kende man trok hem' efclhter mee in d'e diep
te. Het 'lijk werd. opgevischt en men btacht
het hierheen. Grace stohd' er op, d'aJt hij hier
begraven Zou worden en Zij wil in h'et
Zelfde graif liggen als het God;e Zal behagen
haar tot zich te nemen. Maar nu moet ge
hiet denken, mijnheer Venner, dat ge in
een somber huisgezin komt; integendeel.
Dat kan i'k u y:erZekjeren. i
E|n daaraah had, hij niet te v;eel geztegd.
Er w,as niets so'miblers in hiet huis, noch in
de blewioners. Grace Burdpn ontving ons
aan de deur v!an hiet miet kamperfoelie be
groeide huis en toen! haar bloeier mjij met
een paar. wborden aan Waar had Voorge
steld, ontving 'zfe; mjij allerhartelijkst. Een
jong mieisje van ongeveer achttien jaar,
mjet vroolijk gelaht en rozten op d'e wangen,
stond op don achtergrond, doclh- door den
Keer Burdon geroepen, en als zijn eenig
kind Voorgesteld;.
Mijne dochter, HeienaJ, zjei hij; de tiran
nes van 'hiet huis. Gij' zhlt spoedig zien, dat
zij' niet is, 'zooals Zij: er, uit ziet-,
HeienaJ heette mij bp een plechtige wijze
welkom'. Ik vvrnioeidde toen nog weinig,
hioe dikwijls ik haar in de tookomst z'ou ont-
m'oeten, hoe innig 0nZe levens met elkander
Verbonden iz'oudejn worden. Ik had alleen
oojg voor de hfekoorlijkhe/id, vah het ge-
heela toojneel. 1
[Wij istondeh in een mlet bloemen bedekt
portaalkamperfoelie! eh de rozten groeiden
biPVen ons lioofd, bloemenmanden vol Oost-
Indische kers ejri gtera'niurns hingen aan de
Zoldering, fraaie pottein vol allerlei bloemen
en planten stonden vfoor de vensters. Het
w(a's een oud', grijs huis» melt gele geviel®,
maar met klimop begroeid en met bloe
men versierd, scheen het iederen btezpeker
een hartelijk welkom toe te roepen. De
groene grasperken en de rijke bloembedden
pp den voorgrond de schaduwrijke boom
groepen op don achtergrond; vormden een
harmonisch geheel; Vah d'e deur liep een
laan v|an rozenstruiken naar do kerk. 'Dit
w.as zfeker het pad', dat de heer Burdon en
Zijne zuster dien mlorgen gevolgd' hadden.
Dien vierkanten toren dier oude kerk z'ag! er
evien boven die hoogte bootojen uit. 'Overal
bloemen. Mejuffrouw Grace, gtelijk z'e daar
stond; glimlachend en liav|e woordjes spre
kend1, leek |eeh ladende Hoiemi terwijl Hele
na; dteed denkeh aan een levende lalcbendé
Pinksterbloem. 1
Nia het (ontbijt z'aten we op gemakkelijke
stoelen: óp csen, der glra's,velden, gêduldif?
wachtende tot We' energie genoeg Zoud.en
hebben, kerk e'n d'arp te gaan bezichtigen.
Het iwlas z'ulk een he'ete dag, dat iedereen;
te lui was om' Zich tte 'bjewegen. De eenige,
dïe izlcih met eenig Werk onledig hield, was
miejuffroiuwl Grace, die eene groote sprei
haakte. Ik herinnerde ïnlij', dat ik mijne
mioedter 'ook jafenlahg aan een dergelijke
sprei had bez'ig gezien. Ten laatste v'erbrak
Helena d'e stilte.
Vader, zei ze, vannacht is h'et spook weer
gezien.
Ik Spitste de ooren', Waht Van spookgte-
schiedjenissen" hield ik, hoewel ik het land-
gioedj Penfold Voor de laatste1 plaats öp de
wtereld (Zou; houdeh', waaï spoken of derge
lijke g'eheimZïnnighedien zouden voorkomen.
Mijnheer Burdon hief zich' eenigszins op.
Het tspook, waar splrleekt go v|an kindi?
Het mJeisje lachte..
Gij' w|eet nï'et, djat hi'er een spook is,
wej, manheer Venner
Ik hoop, dat mijnheer Venner u deZe
dwaze gedachte spoedig uit het hoofd Zal
drijven, vi'eli haar1 vader 'in. Een wetenschap
peüjk m!an' gtelboft aan Zulke dingen niet.
Hij' wendde z'i'ch tot ïnlij.
Dit huis lijkt' in het geheel' niet op» een'
spookhuis, vindt gieWel, mijnheer Ven
ner, voegde hij' erl Ibiif.
Ik stemde dit' toe.
Mejuffrouw! Gr'a'cfe bleef rustig doorwer
kten. Spok'en" zijh -bloozte diingten, lieveling
z'ei' Ze tot Helena!. Eh hier is niets boos.
Zij' sprak de z'e m'e'enihg Zonder a ar Zelen
uit. Evenals haar broeder, !wa® zte niet ge-
De liefste en aardigste zieke, die ooit on
der mijne behandeling is geweest, was ze
kere juffrouw* Grace Burdon, eigenares van
het landgoed Penfold. Zij was de tante van
mijn vrouw", en de eerste maal, dat ik met
haar kennis maakte, ontmoette ik <K)k mij
ne vrouw1, toen nog de achttienjarige He
lena Burdon.
Dat ik met de' 'familie Burdon" in' aanra
king kwam, had ik te danken aan mijne
neiging tot het doen van verre wandelingen
Ik nam gewbonlijk een ouderwetschen knap
zak mede en als ik meer dan vier en twintig
uren ter mijner beschikking had, dan lo
geerde ik bij voorkeur in een landelijke her
berg. Op zoo'n uitstapje kwam ik in het
dorpje Penford; ver van de hpofdverkeerB-
wegen afgelegen, achter de Surreyheuvelan
verborgen.
Het is werkelijk een" van dè heerlijkste
plekjes, zei ik opgetogen tot mijzelven, toen
ik het dorpje binnenging, dat geheel tus-
jsehen hooge, dikke boo men,met majestueu
ze kronen verscholen lag. Lang had ik over
e.en stoffigen, zonnigen Weg. geloonen en ik
'had er niet 't flauwste vermoeden van, dat
hier zoo'n aardig 'dorpje gebouwd wps, tot
ik bü de muren van de oude kerk stond, 'n
schilderachtig gebouwtje, met een vreedza-
me schaduwrijke begraafplaats.
^Door een klein houten hek, dat openstond,
betrad ik Üe begraafplaats en volgde een
goed onderhouden pad, dat- met kleine boeih-
ten langzaam steeg jo-t de kerkdeur, die
eveneens geopend was. Op plaatsjes als Pen-
ford ia het noodig ze te sluiten. 0,p de
graven aan weerszijden van het pad lagen
eenvoudige met mos begroeide steenen. ter
wijl overal de netjes afgemaaide grasvel
den en de keurig gesnoeide heesters spraken
van aanhoudende en teedere Zorg. In een
verder afgelegen hoek stond 'een fraai kruis
en de bloemen, die om het graf Waren ge
plant, waren frisch en' goed verzorgd, ter
wijl verscheidene versch afgesneden rozen
in zonderlinge wanorde op .een jmarmeren
Steen gestrooid lagen.
Onwillekeurig volgde ik het Smalle zij
paadje, idat naar dit graf leidde en las 't
opschrift „Gewijd aan de nagedachtenis
van Henry Olive Cotterill, die den 30sten
Juli 18..- op Zee verdronk. Hij'bereikte den
leeftijd van 28 jaar hif gaf zijn leven voor
dat van anderen."
Door een zonderling toeval was het ook
de 30ste Juli, toen ik aan het graf1 stond;
van den' jongen man, die juist vijf en twin
tig jaren vroeger gestorven Was. Het was
dus een gedenkdag ,en 'dit verklaarde na
tuurlijk waarom de op het graf gestrooide
bloemen zoo frisch waren, 'ofschoon ik niet
kon nalaten op te 'merken, dat de doo'de
Henry Cotterill nög lang in de gedachtenis
Zijner vrienden' bleef.
Terwijl ik deze opmerking bij mij zelven
maakte, werd er een deurtje in' den muur
van het kerkhof geopend en verscheen er
een heer en eene dame. Door de overhan
gende takken der hoornen kon ik een groot
huis zien en: ik maakte de voor de band
liggende veronderstelling, dat de ingang
van Welken de beide pensonen gebruik
'maakten, privaat bezit Was.
De pas gekomenen watfeff eenvoudig in
het zw'axft gekleed. Er was1 een' treffende
gelijkenis tusschten hen. Jeder Zou dadelijk
veitmoeden', dat Zij broer en Zuster waren.
Zij liet haar" eene hand op den arm van den
man rusten, terwijl zij in den ander een
fmaien ruiker van rozen hield. Hij Zag
met vriendelijke bescherming Op Kaar neer,
terwijl zij langs het begroeide paadje lie
pen. Hun oogmerk begrijpende, verwijder
de ik mij van het met bloemen' bestrooide
gflaf.
Een lichte uitroep der 'dame deed mij
Omzien'. Zij stond bij het gr(af, buitenge
woon verbaasd over iets, 'dat zij daar Zag.
De Zuiker, dien' zij gedragen had, was ge
vallen en lag rteeds tusschen' de reeds ge
strooide bloemen. Zenuwachtig wrong zij
hare handen. De man sprak jiruk tegen
haar.
Het moest onbeschaamd schijnen daar, te'
woon hare gedachten te.
vioegdie er bij'.
Als er spoken! z'jjn, (moeten h'et de gees-
jfceu vlan boosdoeners Zifn en waarom zou
den dié ons komeln storen
Hot i;s mij' niet mogelijk, mejuffrouw Gra
de fe blasehrij'vlen'. Hiare teedere, frissche
gelaatskleur, hiaar Zachte, grij'zle bogen en
haren nijvere vingers ziende, kon ik niet ge-
looven, d'at zij' eene vrouw; vlan ruim 40 ja
ren Was. Hiet was, alsof men d|oor een dun
nen slufer een jong mots je zag. De tijd'
moest voor haar stilgestaan hebben. Zij'
behoorde niet tot h'et heden, maar tot een
gielukkig verleden. Het verdriet had op
hiaar gelaat geen' sporen achtergelatenbe
rusting en geduld waren er op t'e l'ezen. Zij
leek een mei'sje, dat op hiaar beminde
wtelch't, wetende, dat hij' teenmaiai komen zal.
En ztegl me nu eens; HeienaJ, zei' die heer
Bundon, wie heeft uw, spook gezien en waiar
w,as hiet?
In het nozfenlaahtge, antwoordde hei
mteisje, klaarblijkelijk eenigszins ontstemd,
dat hiaajr gewichtig en groot nieuwtje met
zoo weinig belangstelling ontvangen was.
Thomas, 'dat is een v,an onze tuin
lieden, weet ge; 'dit' werd tot mij gezegd,
Thomas ziag' het vamnaleihi. Hij' vertelde het
mij' ,v;an morgen, terwijl hij het grasveld
maaide. Hij' ztei, dat hij vireeselijk ontstelde
en hiard wegliep. (Wias het niet id.om v;a,n
hem Ik Zou niet bang Zijn geweest, want
het leek een zteer. goedaardige soort v,an een
spook.
[Wjaar geleek het <1,an op, vroeg ik,
inteer belang in1 het onderwerp stellende
d,a;n de heer, Burdo'n' sjche'eu te doen.
Hfet "wajsi in h,et wit, 'en eene vrouw
dit is alles, wat T'hbiUas 'kon med.edeelen.
Het w:ajs ohg'eveer elf nlur en hij' kwam! te-
r;ujg viap een1 ayohdbeztoe'k1 Van een zijner
vrienden1. Hij' kwiajml niet do'or de' roz'enlaan
m)a!ar o'v;er het pad; dat de snij'dt. Hij
kon niet m'eer vertellen, omdgt hij' w.eg
snelde. l
Heeft o'oit een' andter dezte v'erscihijhing
g'ezien, a;ls het tenminste eene verschij
ning is, vro'eg ik.
lO ja!, verleden' jaar, ö'ng'eVeer om' de-
Zen tijd, sprak nu! d!e, hee*r Burdon. Ik her
inner mij', dat een' vlan de' beidienden met
een 'oihzttnnig verha'al bij' m'ij kwam1, djat
vieel 'op dit gelijkt. Hij voegdb er blij, niet
lang'er in; Zoio'n' spo'okhu'is te kunnen bl|ij'-
vten. 'Oioik' op andere tijden' heb! ik vage ge
ruchten 'g'ehioiord m!a!ar ik htebl er natuurlijk
niet 'de' m'inste aandacht a,'an gesch.omken.
Ik 'zial eens m'et Thoimas prateh en' hem
'dien 'onzin' jiife Wat Uooifdi zien te balen.
hja! 'dezten uitval 'werd het ojndcrwcrp niet
m'eer aangeroerd. Daarop d,ronkten we thee
en daar de zbin1 hiet mieter zoo fel scheen,
nolodigde de 'hee'r Burdon m'ij' uit een wan
deling naar en dolor het dorp te' maken.
(Wie Zullen eerst na!a.r de kerk gaan!,
Zei hij', er zijn eenige koiperen' platen, die
het kijken' dubbel ten' dwalrs waard zijn'.
Ga!a,t g'e mee, Grace
Tot het kerkhof. Georg'e, ztei ze Zacht.
Ge weet, het is de dertigtete.
Ik weet het, lieveling, antwoordde hij'
Op har tel ijken toon. [We zhllen het rozen
pad nemen; daar is meer schaduw.
IWleldra! ging ohs klein geztel,schap op weg
LahgZaam wandelden wij' langs het heer
lijk' pa'd. De planten stonden in vollen "bloei
H|et wals een prachtig gezicht- De tuinman
van mijnheer Burdon moest een kunstenaar
wez'en in' Zijn vak, want de kleurenharma
nie wa!s volmaakt. Ik heb ailtijd biiz'onder
v!eel v*ah roiz'en' gehouden en kon dus naar
hartelust genieten'. Ik' merkte een paar
soorten op die mijl gteheel onbekend waren.
Bal, dat is een vinding van een mijner
tuinlieden; weet gte, wijl moiesten de roos
een naam' geven en ik noemde haat de Gra
tie, na|ar mijne Zulster, ziet ge.
Ik wandelde met Helena. Met mijl sprak
Zte vriendelijk oiver het Veronderstelde spook.
Ik ben er Zeker v!ah, dat er iets is,
Verschillende men'schenj hebben 't gezien.
Hf wilde er echter niet v;eel van vertellen;
uit vrees, tapte Grace verdriet aaln' te doen.
E(n daar is Zij! te lief voor. Zie haar nu
eens, glimlachend en pratend met mijn va-
vierbfergen. Zij' der, alsof haar hart niet v,oor vijf en twin-
i v ic/vta v ijj j. vu u V* ril,
Ug 3aar begraven werd aan' de andere zij
e Vla?1 ^ez(eii iuu,ur. |Wias het geen, treurige
geschiedenis. Hjij moet z'oo braaf en' schoon
geweest zijn.
[Weldra waren wijl bij het graf. Eerbiedig
nam mijnheer Burdon Zijn hoed af en ik
volgde natuurlijk Zijn voorbeeld.
Is het niet vreemd, fluisterde Helena,
dat behalve wijl nog iemand denkt aan den
gestorvene? Zie eens, welke fraaie rozen
er weder gestrooid Zijn.
Mejuffruw Grace hoorde het.
[Waarom is het vreemd, mijn kind?,
Zeide ze. Zijne geschiedenis was bekend en
daarom was het in het geheel niet vreemd,
dat ook anderen z'ijne gedachtenis veree
ren. Ik vind de gedachte heerlijk.
De rozten la.gen' op het graf, alsof ze er
uit een bloemenschaal over waren, ge
strooid. Ik hekeek z'e nauwkeurig en zag
aanstonds tusschen de rijke, gele „Glorie
de Dyon's" de bleeke kleur en' niet te mis-j
kennen vorm van de „Grace", de bloem die
mijne aandacht trok in, den tuin van den
(heer Burdon. Hoe kwam die daar n'n? Het
was echter mogelijk, dat mejuffrouw Grace
Ze met de andere bloemen had meege
bracht. Ik dacht er een poosje over na,
maar had het geheel vergeten, toen we naai
huis terugkeerden. Helena, met wie ik
reeds_ de beste maatjes was. nam de taak
op zich, mij! de verdere schoonheden' van
den tuin te laten zien en de rest van den
dag ging met aangename wandelingen voor-1
bij. Daarna dineerden wij en werd er
muziek gemaakt in een met bloemen ver
sierde kamer. Juffrouw Grace z'at, in wat
haar gewone hoekje wel scheen', en was
een beeld vah vrede en tevredenheid.
Haar broeder verzocht haar iets te zin
gen en z'e zong een oude ballade. Ha.ar
stem klonk z'acht en zuiver als die van
een meisje. Om tien uur stond z'ij! op en
met Helena wenschte zij! ons goeden nacht,
Burdon en ik gingen na-ar de rookkamer.
De _groote Pransche ramen' stonden open
en wij z'aten daar, genietende van den heer
lijk schoonen nacht.
Plotseling legde mijnheer Burdon- Zijn
hand z'acht op de mijh'e.
Stil, fluisterde hij; er loopt iemand
i in het roz'enla-an-tje.
Ik volgde de richting van' z'ijne oogen. Ja,|
ik z'ag een gestalte, lang en witt in den mZ
neschijn zich langzaam over het pad be
wegen.
Hemel, dat is het spOok', riep mijnheer)
iBurdon uit. Ga v-lug met mij: mee, we zhl
len het geheim oplossen.
Zonder eenig1 gedruiseh te maken! klom-f
men wij: het raam uit en snel liepen wal
over het z'achte grasveld naar eene plaats,j
waar wij! de witte gedaante moesten' zien
voorbijkomen. Achter eenige klimopplanten
verborgen, wachtten wij: haar af.
Het was de gestalte van een' meisje, ih
het wit gekleed het lichte m'ouselinen' gé-
waad van een' achtienjarige. Het bruine
haar hing los over hare schouders. Met 'da
hand hield zij de punt van haar
eene
sch ort omhoog, terwijl z'ij "met de andere'
telkens een' roos plukte en die Zorgvuldig
in haar schort vterborg.
Vlak hij: ons bleef z:e stilstaan', het hoofd
opgeheven, de oogen' wijd geopend, het
liefste en bekoorlijkste van alle spoken.
Het leek een achttienjarige van een
kwart eeuw geleden.
Lieve hemel, z'ei de heer Buidori
angstig-, het is Grace.
Stil, gaf ik ten antwoord, stoor Kaar
niet. Zij: slaapt. Br z'al haiar geen ongeluk!
'overkomen. De jaren, die sinds den dood]
van haar beminde Vöorbii;gegaa.n; z'ün, Zijn
voor niets. Zij' plukt de rozten' voor hem.. Ze
gaat naar hem' toe.
E-n toen' trokken- we ons terUg! en juf
frouw Grace ging ons voorbij, naar het
graf van haar beminde, om hem daar te!
ontmoeten'. j
Zooals ik gtez'egd h'ad, geen ongeluk over
kwam Grace. Het spook van het roz'enlaahr,
tje verscheen nog vele jaren achtereen,
doch werd altijd met liefderijke z'org be
waakt. Ctr.
Vorige
koen.
Koen van beden.
Vorige
koer5.
Koen van heden
Vorige
koers.
Koers van heden
Nederland.
8 pCt. Cert. Nederl. Werk.
Schuld
31/ pCt. Ceit.
Bulgarije.
5 pCt. Tabaksleeniag
5 j„ Zegelleening
Duitsckiand.
B pCt. Rijksleening
B1/, Pruissen, Consols
Hongarije.
pCt. Goudlcening
4 Oblig. Kronenrente
Oostenrijk.
5 pCt. April—Octobenrente
4 JamJulirente
4 MeiNovemberrente
Portugal.
4% pCt Tabaksmonopolie
8 Obl. Ie Serie
8 ObL 3e Serie
Rv/menië.
o pCt. Geldleening 1903
Rusland.
5 pCt. Gou ileening 1884
41/2 iwa neor. Dombrowo
41/2 n Amland 1909
4 Grcote Ross. ap. 1898
4 Niooiai Sp.
4 Kcsland 1880
4 Znid-Weat
4 w Rusland Hope
4 Roeland 1894 60 Em,
4 Rusland Binnenl.
,4 pCt. Orel Vitebsk
86%
727i6
93
87i£/lf
S2V3/
93
9815/h
92
9616/,
93
93%
95
656/d
61%
98
96%e
96'/i«
96'/8
89
93i/5
878/,
8S%6
88%
93'/u
86i5/u|
861/i
W/it
92
96%
95
64%
96%
88%
88%
87%
721/j
3 pCt. Transcauc. Spoor
2 vrkije.
1 pCt. Geunif. Turken
4 Bagdad spoor
China.
41/2 pOt. Goudleening 1898
Japan.
pCt, Imperial Loan
41/2 Obl. Ie Serie
pOt Goudleening 1904.
Mexico.
5 pOt. Binnenland
Goudleening in p.St,
Brazilië.
5 pCt, Bunding Loan
4 Brazilië 1889
Bahia in p.St
Para 1907
!Rio de Janeiro,
(Fed. Dist.)
Sao Paulo 1908
Dominica.
5 pCt Douane Leening
Gemeente Leeningen.
4 pCt Amsterd. 1900—1901
Haarlem
Stad Kosario
Stad Para
Hypotheek Banken.
4 pCt. Algemeene H. B. K,
Haarlemsche K.B.K,
n Nationale H. B.K.
4i/aCt. North West pac. H,B.
76
871/2
881%
100%
98%
981/s
98i/s
98J8/if
lOOg/j
iOD/2
102%
102%
101
100%
66%c
90/4
97
98
100
IOH/4
104
88%
1023/g
101
I
100
3 pCt. Argent3H.B.K.
öedula L.
5 dito Gedula K.
4 - Pandbr. Hong,
Hyp. B.K.
41/ TJngar. Landes
Centr, Sp.
lndustrieele ondernemingen
Aand. Amalgamated Copper
a American Oar en
Foundry
Am. Hide Leather
B Anglo Amer. Telegr
United. Cigar
United States Steel
Oultumr ondernemingen.
Aand. Barge Moorm
Cult Mjj. Vorstenl.
Hand. Maatsch.
Mijnbouw Maatschappijen
Petroleum.
.and. Geconsolideerde
v Koninklijke petr.
Moeara Enim
Sum. Palemb,
Zuid Perlak
Rubber.
and. Amsterd. Rubber
ff Amsterdam-Java
Deli-Batavia
Nederi.
961 y
94%
991/2
93%
99%
99V4
671/2
55%
2611/.
561/2
78%
1221/V
1521/2
17816/j
1271/2
47
770
21%
388
479
224
179%
122
212%
84
92
65
96%
92%
99%
67%
56%
24%
26l/2
571/,
78%
1521/4
128
47%
770
219Ae
886
485IA
2251/4
182
123
216
66
H.
Vorige
koers.
Koers van heden
H.
Vorige
koers.
Koers van hedej
67%
56%
24 Vs
78%
471/2
2iu/le
3941/
183
181
Aand. Serbadjadi Rubber
Intercontinentale
Scheepvaart.
Aand. Java, China, Japan
Aand. Kon. Paketvaart
Ned. Soheepv. Unie
41/2 pCt Obl. Marine
Pref. Marine
Comm. Marine
Tabak.
Aand. Amsterdam Deli
id. Serdang
Arendsburg
Bindjeij
n Nieuwe Asahan
Soekowono
Diversen.
Aand, General Trading
Restandbew. Max wel
Pref. Peru
Comm.
Spoorwegen.
Aand. Hollandsche Spoor
4 pCt idem
Aand. Staatspoor.
4 pOt idem.
4i/2 ff Obl. Underground
3 Zuid Ital. Spoor.
Aand. Warschau Weenen
4 pCt. idem 10e11e Serie
4Mosk. Kieuw Wor.
4% Wladikawkas
Common Topeka.
pOt Alg. Hyp, Topeka
4 - Conv. Bd. idem
125
261/l(
98'Vg
1591/ï
148
67%
17i6/L,
4l3/i
709
493/4
750
115%
6IV4
208'/j
121
62
41%
10%
100%
98i/„
683/t6
2247/i
97%6
100
U4%
987/9
112%
2672
671/2
17%
\8
1151/-'
61%
1213/4
42%
.92%
IOO74
91
97%t
100
Hf/8
99
112l/o
177,
116
1221/4
3174
327%*
34%
85
92-6/
118%"
287/,
Commoa Denver
Common Er.e.
1 pCt. general Erie.
Common Kansas O. South.
Pref. Kansas C. South
3 pCt Obl. idem.
üommon Missouri K.T.
4 pCt. Ie hyp. idem.
4%pCt. Nat. Railw of Mexico
Common New-York Ontario
Common Norfolk
Common Rook Island
Common South Pacific
4 pCt Convert idem
4 le Ref. Hyp. idem.
Comm. Southern Raiiw.
Common Union Pacific
pCt goud ObL idem.
ff Convert Obl. idem.
Common Wabash Sh.
Wabash Pittsburgh 2e Hyp.
Loten.
i pOt. Amsterdam 1874.
Witte JCruis.
21/0 pCt, Antwerpen 1887.
1 pCt. Theisa Reg.
Stad Madrid.
Turkijë 1870
Congo.
Pbolongaxib x
KOERS VAN VREEMDE BANKNOTEN.
Pruisische f 59,— f 69,25
Franscbe f 47,70 f 47,95
Belgische f 47,57® f 47,82»
Engelsche f 12,05 f 12.15
301/5
82%
77
347a
68%
73 u/jp
347s
93
4-2
107%
92/u
L17%
981/4
95l3/l<
28'/,
I8D/4
101%
106 8
6/2
lOS'/i,
80
911/1
1567a
691/2
57%
42.—
31V,
32%,
77%
341/1
68
731/-
343/4
93%
43
107
92%e
118%
98'/g
9513/..
28%
181%
101%,
17%
69 15
108%6
791/
91'/l5
1567/g
693/1
42.40
1%
H.
.2%
