DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND
fZ
EERSTE BLAD.
BERICHT.
STADSNIEUWS.
Daar ie lucht oyer Europa
AGENDA.
VRIJDAG 23 JDÜS ISIS,
3gste laargang io. 7572
SiiressisE wan Reelastie en Administratie
lnfter©©ammtiisiaai TelefeoaiisHmmer I42S»
Voor advartentiën on reclames buiten Haarlem en de agentschappen wende men zish tat RIGARBO's Advertentie-Bureau, N. Z. Voorburgwal '242, Amsterdam, »nt. leiesoan 1020.
Alle betalende abonnés op dit blad, die in bet bezit eener verzekeringspolis zijn, zijn volgens de bepalingen op de polissen vermeid, tegen ongelukken verzekerd voor:
Aaaaa tfl fS GULDEN bjj
Dit nummer
wee bladen»
bestaat uit
Zij, d e zich met I Juli a. 8. per 3 maar
ten op de NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
.bonneeren, ontvangen de voor dien datum
erschijnende nummers gratis.
Haariemsche AUeüagjss fto. 239.
Verzekering togen werkloosheid.
brandspüttmanoeuvré:
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Haarlem
Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente)
Voor oe ovenge plaatsen in Nederland franco per post
Afzonderlijke nummers
/f,85
1,35
1,80
ü,08
PRIJS DER ADVESTSKTiÊtS:
Van 1—6 regels 60 cent (oontant 60 cent) Iedere regel meer
Buiten Haarlem en de Agentsohappen 15 cent per regeL (Buitenland
Reclames dubbel tarief
Dienstaanbiedingen 25 cent (6 regels), driemaal voor 50 cent (4 contant.)
10 cent
20 cent
GULDEN bij III O GULDEN bij U|| verlies van
GULDEN bij
levenslange onge
schiktheid tot
werken.
m
GULDEN bij
overlijden.
311
GULDEN bij
verlies van een
hand of voet.
150
verlies van
éen oog.
188
verlies van
éen duim.
68
één
wijsvinger.
15
GULDEN bg
verlies van
én anderen
vinger.
De uitkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Ocean" Bijkantoor voor oaarlem de Nsderisndsch# Credietbank Nieuwe Oracht II
Zaterdag, 2b Juni.
.5 c b o u w „S t. B a v o" R. K. Volksbond
nalf 9 uur Spaarbank „St. Antonius van Pa
dua". 8 uur zitting Hulpspaarbank (Sclioter-
swartier). Half 9 uur Spaarkas „St. Nicolaas
(Winterprovisie). Half 9 uur zitting en in
schrijving van nieuwe leden in de Coöperatie
ve bakkerij „Arbeid Adelt". Half 9 uur Steun-
jornité.
Tcyier's Stichting op de gewone
Museumtijden Buitengewone tentoonstel
ling van kunstwerken, berustende in de ver
zameling van Teyler's Museum: de gravures
van Lucas van Leyden, geb. 1494 to Leiden, al-
iianr overleden 1530.
NIET DE WAKE WEG!
De grondwerkers en de opperlui zijn nu „in
actie"! Ze hebben vergaderd en besloten, om
door staking een hooger loon af te dwingen.
Wij kunnen, door gebrek aan gegevens, niet
beoordeelen of deze staking rechtvaardig is of
niet, en wij missen de aanwijzingen om juist
te kunnen oordeelen of inderdaad de grieven
die worden te berde gebracht, gerechtigd zijn.
Daarom zullen we dan ook tegen het besluit
dat is genomen, niets inbrengen.
Doch wel komen we op tegen de wijze, waar
op blijkbaar de opperlui en grondwerkers zijn
„opgezet" door de socialisten. Er werd op die
vergadering, blijkens een verslag in do O. H. Ct.
dat zeker niet de felste en scherpste uitdruk
kingen zal hebben overgebriefd, gesproken van
„arbeiders hier, die als ze worden afgezweept,
dezelfde zweep likken". Er wordt in een motie
„minachting uitgesproken over de Haariem
sche bouwvakpatroons". En zoo meer.
Wij achten dit natuurlijk allesbehalve de wa-
"■•e weg.
Het is het altijd en voortdurend opzetten van
de eene klasse tegen de andere, het stelselma
tig kweeken van ontevredenheid en haat,
en vreemde „leiders" komen van elders de Haar
iemsche arbeiders op deze wijze tegen den pa
troon in 't harnas jagen.
Dat is we herhalen het niet de manier
om er te komen
Als men, goed georganiserd, op bedaarden
doch beslisten toon en zélf zijn eischen bij de
patroons voordraagt, dan zijn wij er zeker van
dat de bouwvakpatroons het er niet bij laten
zitten.
Maar dat ze op brieven, waarin vreemde „lei
ders" op hoogen toon allerlei eischen stellen,
niet antwoorden, lijkt ons op het perste gezicht
tcch niet zoo onbegrijpelijk!
De „O. H. Ct." heeft den heer Gerritz, se
cretaris van het gemeentefonds tot bevordering
der werkloosheid-verzekering, om zijn meening
gevraagd over 't rapport, door de heeren Hooy
en Poppe uitgebracht, en ook in ons blad be
sproken.
En de heer Cerritsz maakt de volgende op
merkingen
„M. i. bestaat liet rapport uit twee deelen
en wel het eerste bevattende algemeene be
schouwingen over de beste wijze van werkloo-
zenverzekeringèn en liét tweede inhoudende een
ont\verp-adre3 aan den Haarlemsehen Raad.
„Wat dit laatste betreft, zullen de heeren aan
een verkeerde deur kloppen. De Raad kan het
reglement niet wijzigen. Het reglement wordt
slechts door den Raad goedgekeurd, maar het
Fondsbestuur stelt 't vast. Wil men iets in het
reglement gewijzigd hebben dan moet men zich
dus tot het Fondsbestuur wenden. Maar daar
zou men op een open deur inloopen. Want het
Fondsbestuur heeft reeds de wijzigingen aange
bracht, die de Haariemsche arbeidersbeweging
hetzij christelijk, hetzij neutraal georgani
seerd wenscht. Wil men zich in deze toch tot
den Raad wenden, dan zou het alleen een adres
van adhaesie kunnen zijn.
„Behalve opheffing van de contributiegrens
het Fondsbestuur wenscht geen limiet, maar
elk geval op zichzelf te beoordeelen en de
mogelijkheid om landelijke bonden op zeer bin-
dendo voorwaarden toe de laten, zooals het
Fondsbestuur voorstelt, willen deze beeren ook
reciprociteit tusselien het Haariemsche fonds
en Schoten. Zouden de heeren zich met dezen
wenseli niet alleen tot Schoten wenden? In het
jaarverslag van het Haariemsche Fonds lees ik,
dat hot Fondsbestuur het betreurt, dat men
in Schoten een fonds heeft opgericht zonder
Haarlom te kennen. In Schoten heeft men
daarmee een fout begaan. Van uit Haarlem
was te kennen gegeven, dat men samenwerking
niet zou afwijzen, van uit Schoten is ze niet
gevraagd. Want m. i. zou beter dan reciproci
teit, het best geweest zijn een fonds, gelijk bier
te lande bestaat bestaat voor Vlaardingen en
Vlaardinger-Ambacht en voor Leeuwarden eu
Leeuwarderadeel.
„De heer Hooy is zelf bestuurslid van het
Schotensche fonds, laat hij eens in deze rich
ting eene afdoening zoeken, want dan worden
ten opzichte van dit punt de moeilijkheden
veel gemakkelijker opgelcist; het is toch beter
ten halve gekeerd dan ten heele gedwaald,
„Do algemeene beschouwingen uit Let eer
ste deel van het rapport.
„Laat ik slechts naar aanleiding daarvan iets
zeggen; ze zelf besprekenihet zou een tijd
schrift-. geen dagbladartikel worden.
„De „N i e u w e II a a r 1. Courant" heeft
gevraagd: Ligt het wel op'den weg der gemeen
te de verzekering in nationalen zin te bevor
deren 'i En mot haar zou men misschien zoggen
Neen. Maar zóó is de vraag niet. goed gesteld.
M. i. moet ze luiden: Ligt het op dan weg der
gemeente don groei der Verzekering te belem
meren: Heen. -
,M. i. moei de gemeente do noodige waar
borgen eischen, dat haar bslangen niet worden
geschaad, maar verder behoeft zij niet te gaan.
Leest men nu de verordening, het reglement en
de nieuw aangebrachte wijzigingc-n, waarop het
bestuur van het Gemeentefonds de goedkeuring
vraagt, dan mag men de gevolgtrekking maken,
dat de gemeentegelden alleen voor Haariem
sche belangen kunnen worden gebruikt. Maar
B. en W. willen meer, willen ook de zekerheid
dat de gelden, door de verzekerden opgebracht,
hier alleen- zullen kunnen worden verbruikt.
Gaat dit niet te ver? Wordt dit geen „staats-
voogdij"Zeker, de gemeente mag zeggen: voor
wat, hoort wat, m. a. w. wilt gij bijslag, dan
stol ik mijn voorwaarden.
„Maar mag de gemeente deze positie nu zoo
gebruiken, dat ze meer eischt dan voor haar
eigen belangen noodig zijn?
„Wc begrijpen B. en W. wel. Zij houden het
er voor, dat hetgeen ze eischen, is in het belang
der Haariemsche verzekerden. Maar die verze
kerden zelf zien hun belang anders. Nu willen
B. en W. min of meer hun opvatting opdrin
gen: „staatsvoogdij".
„Tk zou juist wat meer bewegingsvrijheid
vragen.
„Met trots wees mt. baron Van Tuyl van
Serooskerken, voorzitter van het Arnhemscue
Gemeentefonds, er onlangs op, dat Arnhem zco
weinig mogelijk dwingende voorschriften heeft
en dat de verzekering daar meer en meer om
zich grijpt.
„Zoover zijn we in Haarlem nog niet. De
meening nu door de meerderheid van B. eu W.
voorgestaan, is daarvóór reeds verkondigd en
hoeft haar invloed al doen gelden. Maar laat
ons den groei der verzekering niet tegenhou
den.
„In 1910 is in ons land rond honderdduizend
gulden aan verzekerde werkloozen uitgekeerd.
„Rond veertigduizend gulden kwamen daar
van uit de gemeentefondsen.
„Dit is in vier jaar tijds verkregen, want in
1906 begon het eerste fonds te werken. Zeker
geen onaardig resultaat.
„Haarlem heeft hieraan het hare bijgedra
gen door de stichting van het gemeetefonds.
Zijn naam is zoo juist gekozen: ter bevordering
van de verzekering. „Nomen est omen". Men
legge dc verzekering geen noodelooze kinder
pal enin den weg, maar blijven haar bevorde
ren."
Aan de zeer belangrijke opmerkingen van den
heer Gerritsz w easchen ,\tii nog het volgende
toe te voegen:
De eerste opmerking van den heer G-. is al
leszins juist, doch 't Rapport der heeren Hooy
en Poppe was gereed, vóór bekend was dat liet
fondsbestuur bij B. en W. een voorstel had in
gediend om het reglement te wijzigen. Adhaesie
ben dus nog niet worden betuigd, maar na
de openbaarmaking van het voorstel der Com
missie en van liet praeadvies van B. en W. zal
nu ongetwijfeld het ontwerp-adres in een adres
van adhaesie op dit punt worden veranderd.
En wat aangaat de opmerkingen des heeren
Gerritsz over wat wij schreven, het zij ons
veroorloofd te zeggen, dat de heer Gerritsz
onze vraag niet in alle opzichten juist weer
geeft.
Wij vroegen niet: of het op den weg der ge
meente ligt, in het algemeen de verzekering in
nationalen zin te bevorderen, maar onze
vraag was of het niet bedenkelijk moet worden
geacht dat juist de gemeente Haarlem voor
gaat het „nationale stelsel" in hare verzekering
te huldigen, terwijl andere gemeenten zich nog
onthouden. Ons dunkt dat de voorzichtigheid
ook aan Haarlem onthouding gebiedt; maar dat
zoowel de gemeentelijke fondsen als de belang
hebbenden op nationale verzekering aansturen
en aandringen bij de regeering, schijnt ons in
het belay g der zaak.
NEDERLAND EN ORANJE-
De a.s. raadsverkiezingen.
De Antirev. Kiesvereeniging „Nederland en
Oranje" beeft gisterenavond besloten in distr
II bij de Gemeenteraadsverkiezingen te steunen
de aftredende E.-K. leden mr. Tkijssen en v. d
Kamp.
DE ALG. VERGADERING DER MAAT
SCHAPPIJ VAN NIJVERHEID.
Ter gelegenheid van de tc houden vergade
ring der Maatschappij van Nijverheid op Don
derdag 29 Juni a.s., zullen aan de Congresleden
na afloop van do ontvangst op het Stadhuis
door de Directie van het Brongebonw een con
cert worden aangeboden, te geven door het
Haarlemsch Muziekkorps, onder leiding van
den heer Kriens.
Voor deze gelegenheid heeft dc firma Herin
ga en Wüttrieh, Electr. Techn. Bureau hier ter
stede, welwillend aangeboden de mooie muziek
tent in het Park van het Brongebouw, elec-
trisch te illumineeren.
Deze electrische illuminatie zal ook bij de
concerten tijdens de winkelweek, te geven op
2 en C Juni, worden ontstoken.
Onder veel belangstelling van publiek werd
gisterenavond zeven uur do spuit geprobeerd
voor dc Groote kerk. De slang was vastge
schroefd op de waterleiding bij de Damstraat.
DE ZAAK-SCHOOLEMAN.
De heer Schooleman, onder-stationschef al
hier, heeft beroep in cassatie aangeteekend te
gen het arrest van het Gerechtshof te Amster
dam, waarbij hij is veroordeeld tot geldboete
wegens het onbevoegd uitoefenen der genees
kunde (het magnetiseeren van zieken). De
lieer Schooleman heeft ook eervol ontslag aan
gevraagd uit den dienst der H. IJ. S. M.
(Zie Stadsnieuws verder op iu dit Blad.)
i.
Vliegkamp Soesterberg, 22 Juni.
Dat wondere gezicht: de mensch als vogel
zwevend op een honderden kilo's zwaar toestel,
hoog in de lucht... dat zagen we dan hier ver
menigvuldigd
Het was vandaag de allerbelangrijkste dag,
dia de vliegkunst in Nederland ooit nog heeft
beleefd, en de geestdriftige belangstelling die over
al, in dorpen en steden, heerscht voor de komst)
en ontvangst der moedige vliegers, door de
lucht over Europa zwevend, toont dat ons land
dit tee ken des tijds teil volle begrijpt.
Je kondt het merken aan de stations, inde
treinen, overal, dat ons volk medeleeft met den
„Europeeschcn wedvluc-hl'': toen ik van morgen'
voor dag en dauw, neen, in 't stralende zon
licht van een helderen zomerochtend, de .ietwat
gecompliceerde reis naar het vliegkamp aan-!
vaardde, toen spraken er 'al de kellners over,
dia met een das om den hals en met slaperige
pogen in de wachtkamer aan 't vegen en boenen!
waren, -cn de dienstdoende chef had het erj
over legen den hoofdconducteur, en de werk-t
fui die naar de hoofdstad op 't werk gingen,
zelen het mekaar „dat het goed weertje .was
o,m te vliegen'-', en in Amsterdam, waar het
„overstappen" was (onze spoorwegen maken het
je zoo makkelijk mogelijk) stormden we met
een heele klomp reizigers den eenen trap van
den tunnel af, en een anderen weer pp, en
de conducteur die al klaar stond om den staats-
spoortrein „af" te fluiten, wachtte heel gemoe
delijk een moment toen we aemechtig aanholden,
met de opmerking: „de heeren moeben zeker
naar 't vliegkamp?"S i
Ja, naar hot vliegkamp gingen we allemaal.
In Utrecht, dat bezig is zich in een wonder
lijk gewaad van houten paaltjes en groene tak
ken te steken, en waar je de menschen zag
sleepen met guirlandes en dennentak-slingers en
ilium inatiestukken, alles voor. de fcestweek. van
h°t academische „lustsum", ia Utrecht was
het hatum jijk letterlijk niet anders dan over. het
i vliegen.
't Kleins buurtstalionnelje stond stijf van dé
reizigers, en de Centraal stepte haar mooie luxe-
wagentjes vol met derde klasse-reizigers die
in do lange ais 3a klas-wagens geen plaats kón
den krijgen.
En aan het Huis ter Heide, waar ik bij toe
val dan maar aankwam, het vliegveld kan-je
van Soos torberg, of van den Dolderschen weg,
óók bereiken waren alle Amsterdamsche en
UtrechtS'Che snorders, leek het me, bij elkaar
op den weg om ,,'n vraehie" op te doen, en
dra ging het in een lange file van victoria's
den broeiden, mooien weg op, langs het heerlijke
buiten van den heer Blooker, naar het vliegveld.
Nog een hoek om, d an opeens lag het wijd
uit voor ons, het verrukkelijke ruime veld vol
glorie van s tij f-u it waaien de, kleurige vlaggen, die
gloedvolle plekken zijn tegen de fijnwazige zo
merlucht die als op een schilderij van Maris
vol schakeering is van blauw en wit en grijs..'.
We zijn nu in afwachting.
Rechts, op den hoogen heuvel waar het witte
restaurant staat, tuurt de „upper ten" van
de Nederlandsche deftigheid gestadig met den bi
nocle langs den horizont, en de chauffeurs eu
stemmige huisknechten verzamelen zich nog hoo
ger naar achteren, op hun eigen terrein, en
rekken de halzen al even benieuwend, of er nog
niets in het zicht is. i
Langs de vliegbaan, jen op, het Paddock, is
het al eveneens zoeken aan den vinnig-stekenden
hemel, die de oogen verblindt, in de richting
Zuid-Oost, vanwaar men de vliegers verwacht.
Een reusachtige tribune vol kijkers is één klomp
levende menschenmassa en in de verte ontdek
ik lange rijen en rissen kijkers oip den (derden
rang, dia óók al scherp afzoeken de lucht van
den kant der piramide van Austerlitz, idie een
goed oog net even in de verte kan vinden.
Bij den tijdopnemerspost, waar de breede witte
startlijn begint, die dwars over het heele veld
loopt, zitten we in gespannen verwachting, tot
opeens óén wie was het, die 't eerste hem
zag? een schreeuw; geeft: dédr, daér!... 't
Eerste pistoolschot valt.
Ja werkelijk! Heel in dé verte een stip, diq
zich verplaatst, die grooter wordt. Hoog aan
den hemel, veel hooger dan we «dachten, komt-
te aangezeild, merkbaar weggeduwd door den
steeds feller-aanschietenden wind uit het Zuid
westen, en scheef aanzwevend naar beneden tee-
kent-ie z'n vormen mooi af in de ijle lucht:
hat is een éendekker, die eerste vogel die van1
Parijs komt aanvliegen 1...Ï i
Met zweefval op zweefval daalt hij, geweldig
schuddend, optornend tegen' dén wind, dwars
hoekend naar de vliegbaan toe, en... boem!
daar dreunt hot kanon, en' nóg ééns, én nóg
gër op een 40 Meter hoogte dc eindstreep heeft
gepasseerd.
We zien nu z'n nummer onder op, de vleugels
van het vliegtuig: het is 51 even opzoeken
o, Gibert, op 'n monoplan Rep. Een Fran-
scha collega vertelt: ,,'n pienter kereltje, die
Giber!, en een tout jeune hommel" Met
'n auto is men hein halen van het Vliegveld,
waar z'n roodo monoplan al naar do hangars
gereden wordt, en een geweldig gejuich gaat
op, als de ikleine, zwarte Franschman bij dé
menigte is. De kerel is zichtbaar „op", de
Fransche journalisten van „Le Journal" hoo-
ren 'm even uit in dat radde Fransch jmet iveel
gebaar waarmee ze al den hcelen ochtend onder
elkaar snaterend onze perstent hebben gevuld,
maar ze laten 'm gauw los, want hij is dood
moe, cn na een telegram aan z'n moeder (alle
telegraaftoestellen stonden even slil en het was
een hoera, dat 't dreunde, in het flinke .tele
graafkantoor op 't vliegveld, toen Gibert er bin
nen kwam!) verdwijnt hij in een auto naar
Utrecht. U va donnir, Ie pauvp garcon", zegt
echt-meewarrig 'n collega van de „Petit Bleu"..!
Fransche en Belgische journalisten loopen er
hier haast nog moer dan Hollandsche collega's,
en dat wil wat zeggen, want geen enkele <sou-
rant van eenige beteekenis is cr, die geen spe-
cialen berichtgever zondl
Maar intusschen heeft het pistoolschol weer
geklonken, er is weer een vlieger opkomst: dat
blijkt Vidart te tzijn, die reeds in de 'offioieelé
classificalis rto. 2 is. 'n Lange,, jonge kerel,
met zwarte haren lang over z'n jongenskop die
helderlachend rondkijkt en er blijkbaar plei-
'zier in heeft, dat het hier zoo druk is ;qit men hom
zoo, toejuicht. Toch is hij blij dat hij heelhuids
beneden is, vertelt hij mc een poosje later, jals
ik hem met /z'n mecanicien en ,een Franscheni
journalist aantref in een boschje naast het res
taurant uitrustend in do heerlijke hei. Dat werd
toen 'n interessant gesprek: aan iemand, die
nét door de lucht uit Bielgië is gearriveerd, jis
natuurlijk de eerste .vraag, wat hij vindt .van
ons land. I
„Niet veel v;an gezien," krijg ik' ten antwoord.
„In zoo'n aëroplaan ziö-je niet veel achter de
snorrende schroef cn onder, je benzinereservoir!
En dan had ik heel m'n aandacht noodig voor
die verraderlijke windvlagen, die me door me
kaar schudden, of ik' in'n stoomboot zatl Maar
wel heb ik gemerkt dat er veel water is hier
ia hot land (de Fransche journalist mompeldé
al van „canaux, icanards"... maar vender ging-ia
eens: het aangegeven tcekën', dat da 'éérste vlie-niet, cn hij corrigeerde zichzelf: c'est une
blague!), wan! telkens als ik weer zoo'n water
onder me had, was en een merkbare lucht
stroom, die m'n toestel leelijk schokte, zoodat
ik één keer dacht dat het mis zou loopen." En
juist vóór het neerstrijken had Vidart, zoo ver
telde-hij, weer last gehad van die „renious",
die onzichtbare luehtstroomingen en -golven, die
zoo gevaarlijk zijn.
En hebt u den weg gemakkelijk kunnen
vinden
Ik heb' gestuurd op het kompas. Kruisen
en wegteekens heb ik niet gezien, maar totVen-
1q toe was da Maas een goede wegwijzer. Al
leen hier in de huurt was ik haast in 'de pvar:
even verder stonden ook een hoop vlaggen en
tenten bij elkaar, wat is dat daar?"
Ik wist het zoo gauw. niet, maar later hoorde
ik dat het de militairen waren in het kamp
van Zeist, die óók een aantal Vlaggen hadden
gcheschen, goed bedoeld, maar voor de vlie
gers wat lastig en om-za in de war 4e brengen.
.We lagen zoo nog rustig te praten, en ik,
begon al aardig thuis te raken in al die Fran
sche vliegiermen, toon er geloopen en gedraafd
en geroepen werd en men Vidart ontdekte: „Ah,
ce Vidart, ma is viens donel'-' .Wat was er jaan!
het handje?...
Onzq Koningin-Moeder was een poos te voren
op het vliegveld gekomen, cn had er de hangars
beizichtigd, en een der vliegers zien aanzweven,
cn belangstellend had zij de nog aanwezige avia-
teur willen complimenteeren.
Op 'n holletje ging het dus naar de hooge
Bezoek ter, die nét gereed stond in Haar rijtuig
te stappen, en zich toen heel gemoedelijk oen
paar minuten met de koene vliegers, Vidart en
Kinmerling cn Weijmann, onderhield. Want er
waren na Vidart nog anderen komen aanvliegen:
Garros eerst, die Lépine in Parijs hij den afvlucht
zoo aardig dupeerde, on daarna werd Beaumont,
da overwinnaar van den Pa rij s-Rom e- wedv Iuch t
geclassificeerd hoewel hij niet landde... Dat was
een rare historic: Bieaumont vloog recht over
het vliegkamp heen, op een hoogte van duizend
Meiers ongeveer... maar hij had héél het vlieg
kamp niet bemerkt en snorde stevig door naar
't Noordoosten, waar hij gauw; in de wolken
verdween! Men had met sterke kijkers z'n num
mer opgenomen, en daar hij boven de start
lijn was gepasseerd, werd hij als aangekomen
beschouwd, er kwam later 'n telegram uit
Hilversum dat hij daar, den koers niet wetend,1
in da hei was geland en wegens den ongelijken
grond niet meer kon opvliegen: toen hij om
half twee met 'n auto was afgehaald en in het.
vliegkamp kwam, heb ik den overwinnaar van
den Parijs—Rome-wedstrijd» die den Sint Pieter
heeft omvlogen en nu over ons land kwam
zweven, met emotie dc hand gedrukt! En hij
vertelde toen: het vliegkamp had hij niet her
kend, van de .kanonschoten had hij, achter den
zóemenden motor en in de groote leer en kap
om het hoofd, niets gehoord...
Na Beaumont's ovcrvlueht was Weijmann aan
gekomen, een kleine, ietwat groezelige Ameri
kaan, heet het, die ook al doodmoe is ;cn gauw
veridwijnt. En daarna KLmmerüng, dia onder de
aviateurs 'n oudere is, cn ten iaatslo het
was toen al h alf een ongeveer arriveerde
Train, de man die zoo ongelukkig met z'n toe
stel op bet veld van Issy pnder dc ministers
kwam, en minister Berteaux neerhakte....
D'r ging 'n emo'.ie van ietwat wreede nieuws
gierigheid onder de toeschouwers, die wilden
weien hoe die Train er wel uit zou zien., en was
het verbeelding dat we allemaal licm ietwat
melancholiek vonden, zoo heel anders dan die
anderen
Toen werd het wachten, wachten, eindeloos
wachten...
Do twintigduizend toeschouwers, die er waren
om het vliegveld, bestormden de eetgelegenhet
den, het restaurant en de buffetten, - maan
tevergeefs. Ook aan de praestaties van koks en
en kellners is een grens, cn waan duizenden'
tegelijk om eten vragen, kan de beste kok ze
niet helpen! Te meer, daar er, geloof ik, ook
geen eten meer was: 't was schoon op!
Een kerel, die op 'n kruiwagen fleschjes bier
had, werd in een ommezien schoon uitverkocht,
voor tienmaal den gewonen prijs, ca men
bood voor eetwaren jdte hij kleine beetjes wer
den aangevoerd, ongeloofelijkc prijzen.... i
En het bleef wachten, wachten op de andere
vliegers, dio nog komen moesten.
iWijnmalen vooral, de eenige Hollander,
waar bleef-ie? i
Al die Franschen vooruit: of we 't weten ol
niet, we zetten dat toch niet goedt t i
.Wachten, wachten,...
Tot om half vier Jonkheer Ram, die zoowel-
willend de regeling in handen heeft, dc officieel*
mededeeling deed, dat de overigo vliegers pai
vanavond na zes uur, cn niet eender, zullen
aankomen! i
Als dén .Wijnmalen cr maar lui is'..;
We zullen afwachten!
