BUIT EN LAN D.
BINNENLAND.
SMen-Generaal.
Sociale Berichten.
Sport en Wedstrijden
De EuropesscSie rondvlucht
Kerknieuws.
Gewissere stukken
OVERZICHT.
De geheele wereld staart zich blind op de
allesovertreffende praal 'der kroningsplech-
tigheden in ENGELAND. De correspondent
van de ,,Msb." geeft het volgende relaas
van de plechtigheid van gisteren:
Heel in de vroegte was het al een gewel
dige woeling van raenschen. De uitgebreide
maatregelen door de politie genomen bleken
uitstekendgeregeld zag ik overal de raen
schen optrekken en als soms de aandrang te
groot werd, werden de poorten in verschil
lende straten opgericht gesloten. Het verkeer
voor voertuigen was al heel vroeg gestremd.
In de buurt van de Horseguards hoorde ik
om bij vieren kanonschoten lossen om den
kroningsdag zeker te verwelkomen.
Het is gelukkig geen al te slechts weer;
regen en zonneschijn wisselen elkaar af.
Mijn plaats was voor het Gwvdyrhouse
een van de officieele regeeringsgebouwen op
[Whitehall, waar 't een indrukwekkend ge
zicht was over de breede straat, achter de
witte zuilen met gulden beelden door gr oen-
kransen verbonden, afgezet door dubbele
rijen koloniale troepen met witte, helmen.
Daarachter een zwarte opeengepakte drom
volk, nn en dan een glibberig nat-glim-
mend dak van parapluies er boven uit. Voor
alle ramen en kozijnen en tot hoog op de
daken nieuwsgierigen.
Om kwart voor elf gaven kanonschoten
het teeken. dat de koning het paleis verliet.
Heeds spoedig daarna was het eerste deel
van den stoet in het gezicht. In drie deel en
trok hij voorbij. Na een troep trompetters
en een eseadron life guards met eeu vroo-
lijk-schetterend muziekkorps, gingen veer
tien hofrijtuigen met lakeien op den bok,
waarin de leden der koninklijke familie en
de vertegenwoordigers van vreemde landen.
Dan volgde een regiment horse guards
met vier prachtige hofrijtuigen, waarin de
prins van [Wales en nog .enkele leden der
koninklijke familie, gevolgd door het overige
deel van het hegeleidend regiment.
Daarna- volgde de king's bargemaster en
de 12 watermen, met de talrijke aides de
camp van den koning in schitterende unifor
men. de maarschalken en ridders. In den zon
neschijn was het een schitterend kleuren
spel van wonderlijke pracht.
Een lange stoet ruiters, waaronder een af-
deeling Indische troepen, gingen het ko
ninklijk gala-rijtuig onmiddellijk vooraf. Het
werd getrokken door acht paarden door la
keien geleid: de koning en koningin waren
in hun schitterende staatsiekleed er en duide
lijk door de glazen wanden te zien.
Achter het rijtuig, door officieren geës
corteerd, werd de koninklijke vlag gedra
gen en reed lord Kitchener. Dan volgden
nog enkele aides de camp, ridders en eenige
escadrons huzaren.
De stoet was niet zoo lang en zoo schitte
rend als bij de begrafenis van koning Ed
ward, maar nu gaf de geestdrift van het
volk er een heel bijzonder karakter aan.
De geestdrift was onbeschrijfelijk: men
wuifde en zwaaide en juichte; het Was een
geweldig enthousiasme.
De plechtigheid der kroning duurde onge
veer twee uurom twaalf uur verkondigden
kanonschoten, dat de kroning had plaats ge
had.
Om 1 uur ongeveer reed de stoet terug.
Het koninklijke gale-rijtuig reed nu meer
vooraan, wederom door bruisende en onbe
schrijfelijke geestdrift ontvangen, dan volg
de de koninklijke familie en de buitenland-
sche vertegenwoordigers kwamen achteraan.
Reuter meldt nog het volgende d.d. gister
middag
Bij de opkomst der zon gaven de kanonnen
in het Koninklijk park van den Tower sa
luutschoten. Nu is het droog efi veelbelo
vend weer.
Tegen 4 uur in den morgen loste de batte
rij van Hyde-park 21 kanonschoten.
De citv stroomde vol met toeschouwers
uit de voorsteden. Den geheelen nae.it
heerschte een ongekende drukte aan de sta
tions. Vijftig duizend man troepen hebben
den weg dien de stoet zal nemen, afgezet.
Het weer is betrokken maar droog en koel
men verwacht eenigen wind en enkele buien.
Te half zeven zijn de groote deuren der
[Westminster-Abbey geopend. Te half negen
was overal het verkeer reeds gestremd.
Te 9 uur kwam een uitgelezen gezelschap
in de Abbey bijeen om de majesteiten op te
wachten. Het bestond uit circa 7000 perso
nen. waaronder ongeveer 40 leden der Ko
ninklijke familie van Engeland, 200 ver
tegenwoordigers van het buitenland, 220 le
den van het corps diplomatique, 1000 pairs
en pairesses, 900 leden van het parlement met
hun dames, 800 vertegenwoordigers van de
Koloniën en dominions.
Tegen half tien vertrok de stoet van prin
sen en buitenlandsche vertegenwoordigers
van het paleis. De stoet bestond uit- 14
Tijtuigen en werd geëscorteerd door de ko
ninklijke horse-guards, overal eerbiedig ge
groet.
Te tien uren verliet de stoet van den prins
van [Wales het Buckingham-paleis, luide toe
gejuicht door de menigte.
Een en twintig kanonschoten kondigden
het vertrek aan de majesteiten uit het pa
leis. Aan het hoofd der „procession" gingen
dc koninklijke schenkers, achter hen volgden
de aides-de-camp des konings. Dan kwamen
de opper-generaals, waaronder sir Evelyn
IWood, de lords Grenfell en Roberts, de sirs
Hamilton en John French. De hoera's begin
nen en zwellen gaandeweg aan als de statie-
koets der majesteiten, door 8 witte paarden
getrokken nader komt. Achter het koninklijk
rijtuig volgt de standaard en dan lord Kitehe-
ner, de hertog van Connaught, de prinsen
Arthur v. Connaught en Louis van Batten-
berg, de hertog van Teek en de prins van
Sleeswijk-Hoistein.
Alle drie de stoeten werden luide toege
juicht langs den weg. Bij het vertrek van
den eersten viel een fijne regen, zoodat men
ternauwernood eenig buitenlandsch vertegen
woordiger kon onderscheiden, daar de rijtui
gen gesloten waren.
Toen de stoet des konings afreed stortre
gende het geweldigmaar de zon drong door
de wolken toen 4e koninklijke staatsiekoets
aan de Mall was gekomen. Nu barstte een zoo
uitbundig gejuich los, dat het geluid tot
Hyde-park doordrong.
Een en zestig kanonschoten kondigden
even voor elf uur de aankomst der majestei
ten in de abbey aan.
Herauten' dragen de standaar van Enge
land, Schotland, Ierland en het Yereenigd
Koninkrijk. Daarop .volgden de standaards
van Canada1, Indië, Australië, Nieuw-Zeeland
en Zuid-Afrika, gedragen door vroegere on
derkoningen of gouverneurs dier kolonies.
De Koningin tornt het eerst de kerk binnen.
H. 'ML draagt een wit satijnen japon, ge
borduurd in goud, met rozen, distels, kla
verbladen, de ster en de lotus van Indië.
Voor den Koning gaan de edelen die de
Regalia dragen. De Koning, in kroningsge
waad, draagt den halsketting van den Kou
senband en den staatsiemaïitel.
De optocht vulde het geheele schip der
kerk.
De toejuichingen waren zoo krachtig, dat
zij het gebulder van de kannonnen in Hyde
Park verdoofden.
De Koning en de Koningin knielden en de
den een gebed, alvorens plaats te nemen. De
aartsbisschop van Canterbury, vergezeld
door den Lord Kanselier, de Lord High Con
stable, de Earl-Marshall, en de wapenkoning
van de orde van den Kousenhand, stelt den
koning aan de verzamelde menigte voor, zeg
gende:
„Ik stel u voor Koning George, de onbe
twiste koning van dit koninkrijk. Zijt gij al
len die gekomen zijt om hem hulde te bren-'
gen, daartoe bereid?'
Trompetgeschal weerklonk en duizenden
herhaalden luide den kreet: „God save king
George!"
Daarna begon het religieuse gedeelte van
de plechtigheid, en vervolgens het symbo-
lieke gedeelte. Gekleed met de emblemata
van de koninklijke waardigheid plaatste de
Koning zich op den troon om gkroond te
werden.
Nadat de aartsbisschop een gebed heeft
verricht, wordt de koninklijke kroon ge
bracht en den koning op het hoofd gezet. Op
hetzelfde oogenblik zetten de peers en wa
penkoningen eveneens hunne kronen op. De
aanwezigen jubelen: „God save the King!"
De trompetten schallen, de groote kanon
nen van den Tower en de batterijen in Hyde
Park lossen salvo's, alle klokken van alle
karken luiden.
Toen de klokken het oogenblik aangaven,
dat de Koning gekroond werd, begon het
volk, rondom de Abbey staande, te zingen:
„God save the King!", wat werd overgenomen
door de menigte, die langs Whitehall ge
staard stond.
Daarna ging men over tot de kroning der
koningin. Terwiil de koningin geknield lag,
hielden 4 hertoginnen de prachtige troonhe
mel boven haar hoofd. De aartsbisschop zette
haar daarna de kroon met den fonkelenden
Koh-i-Noor op, waarbii de prinsessen en pee
ressen ook haar kroontje opzetten. Dan kreeg
de koningin in de eene hand den scepter en
in de andere den ivoren staf en ging zij naast
den koning zitten.
Vervolgens brachten de koning en de ko
ningin hun offerande, bestaande nit een al
taarkleed en een klomp baar goud van een
pond. Het koor viel nu in met een Te Deum.
Om 1.30 was de plechtigheid afgeloopen,
die diepen indruk op mij gemaakt heeft en
waarvan de herinnering bewaard zal blijven
in het geheugen van allen, die het voorrecht
hadden haar hij te wonen."
Toen de koning en de koningin buiten
kwamen, steeg uit de menigte een daverend
gejuich op.
Hunne Majesteiten keerden om 2.15 ten
paleize terug.
Eiffele minuten na den terugkeer ten pa
leize verschenen hunne majesteiten in kro
ningsgewaad op het halkon van het paleis.
Het volle bracht hen een donderende ovatie.
De koning en de koningin dineerden des
avonds intiem in Buckingham Palace met de
koninklijke familie en de vreemde vertegen
woordigers, voor zoover die in het paleis lo
geereu.
De stad straalde des avonds in een zee
van electrisch licht. Het leek wel helder dag
in de straten. Alle wijken zijn geïllumineerd.
Duizenden Engelsche rozen schitteren voor
de gevels van clubs, groote handelsinstellin
gen, openbare gebouwen, de Bank of Eng
land, Mansion House etc. Overal zingt men
„God save the King!", kronen en portretten
van H. H. M. M„ ziet men overal in de licht
lijnen.
Om tien nnr ontstak men 2000 vreugde
vuren; de lijn dier vuren strekt zich uit van
Jobnogroats in Noord-Schotland tot Lands-
end in Zuid-Cornwales.
De internationale zeeliedenstaking.
De dagbladen te Southampton meenen, dat
de vooruitzichten voor een beëindiging van
de staking vrij goed zijn. De stuwadoors heb
ben het werk weder opgevat in afwachting
van de inwilliging van hun eischen, waar
over geconfereerd wordt. De White Star lijn
heeft dezelfde voorwaarden aan haar beman
ningen te Southampton aangeboden als die
te Liverpool door de stakers zijn aanvaard.
Reuter seint nit Antwerpen dd. gisteren:
Drie shippingmasters van de voornaam
ste Engelsche lijnen bezochten de haven en
lieten den burgemeester weten, dat zij de
loonen der zeelieden niet zonden inkorten en
dat de reederijen een maandelijksche verhoo
ging van 10 shilling toestaan. De leiders van
de zeelieden-syndicaten verklaarden tevre
den te zijn met de nieuwe voorwaarden. Ten
gevolge van deze overdfenkomst voorziet men,
dat de Belgische reederijen eveneens tot een
overeenkomst zullen hesluiten en dat het ein
de van de staking nabij is.
Uit Southampton wordt gemeld:
„De Union-Castle Company" deelt mede,
dat de staking harer zeelieden is geëindigd.
Zij hebben thans de voorstellen aanvaard,
welke zij den vorigen Maandag hebben ver
worpen.
AUDIëNTIES.
De gewone audiënties van de ministers van
buitenlandsche zaken, marine, waterstaat en
koloniën zullen heden niet plaats hebben.
DE UTRECHTSCHE LUSTRUMFEESTEN.
H. M. de Koningin-Moeder is voornemens
op Vrijdag 30 Juni, met de Vorstin van Bent-
heim en den Hertog en Hertogin van Co-
burg, het openlucht-natuurspel te Utrecht bij
te wonen.
DE BERNER CONVENTIE.
De Eerste Kamer heeft gistermorgen zon
der hoofdelijke stemming aangenomen het
voorbehoud tot de toetreding van Nederland
tot de Berner Conventie.
De Minister van Buitenlandsche Zaken
verklaarde, dat de Regeering voornemens is
toe te treden zes maanden nadat de nieuwe
Auteurswet zal zijn ingediend bij de Tweede
Kamer. Het ontwerp voor die auteurswet zal
eerstdaags den Raad van State bereiken.
EVENREDIGE VERTEGENWOORDIGING.
Onder dezen titel beschrijft de correspon
dent van het liberale Handelsblad te 01-
denzaal het volgende:
De R. K. Kiesvereniging Recht en Plicht
te Oldenzaal heeft op loffelijke wijze de door
haar gehuldigde idéé van evenredige verte
genwoordiging bij de eandidaatstelling van
zes personen voor de a.s. gemeenteraadsver
kiezing in practijk gebracht. Zij stelde voor
de zes vacante plaatsen vier Katholieke en
twee liberale candidaten. Daar ongetwijfeld
dit zestal bij enkele eandidaatstelling verko
zen zal verklaard worden, wordt de verhou
ding van 't aantal Katholieken tot dat der
andersdenkenden in den Raad dier gemeente
als 103, welke cijfers een juiste verhouding
van Katholieken en niet-Katholieken in de
gemeente aangeven.
Daar kunnen de Haarlemsche Vrijzinnigen
nog wel eens een lesje aannemen!
PEST OP JAVA.
Bij het department van koloniën is ont
vangen het volgende telegram van den gou
verneur-generaal van Nederlandsch-Indië,
dd. 21 dezer, betreffende pestgevallen op
Java:
Afdeeling Malaiig: gisteren vijf gevallen,
waaronder drie dooden. Van de lijders van
vorige dagen overleed er nog een.
Kediri: geen gevallen. De lijder van 18
dezer is overleden.
Oppassen! Naar wij vernemen zijn een
4-tal personen, wonende in de Witte de With-
straat te 's Gravenhage, deze week ernstig
ongesteld geworden na het gebruik van
vleeseh, dat bij onderzoek afkomstig bleek
van een zieke koe. Men passe op in dezen
tijd!
Vergeten. Er is hij het openhaar slacht
huis te 's Gravenhage ook een ijsfabriek ge
maakt. Maar men heeft vergeten er ook een
bergplaats voor ijs hij te maken. Die zal nu
eerstdaags worden aanbesteed.
Ongelukken. Woensdag sloeg te Gelder-
malsen een paard, bestuurd door G. J. van
Soelen, op hol. De voerman raakte onder den
zwaar geladen wagen en bekwam zulke kneu
zingen, dat zijn overbrenging naar het zie
kenhuis te Utrecht noodig geoordeeld werd.
Na aankomst is hij overleden.
EERSTE KAMER.
Berner Conventie.
Eerst bracht de voorzitter hulde aan den
afgetreden senator de heer K. Welt.
Na goedkeuring van eenige kleinere ont
werpen kwam het wetsontwerp betrekkelijk
de toetreding AoA do Berner OonTcutie atxix
de orde.
De heer Franssen wees op de noodzakelijk
heid om dan ook de wet op 't auteursrecht te
wijzigen. Nadat de Minister van Binnenl.
Zaken geantwoord had, werd, na repliek, het
wetsontwerp zonder hoofdelijke stemming
aangenomen.
De Kamer is daarna uiteengegaan, mis
schien tot uiterlijk de tweede week van Juli.
TWEEDE KAMER.
Ziekteverzekering.
Nadat de heer Seheurer zijn maidenspeech
had gehouden, waarin spr. zeide niet te kun
nen begrijpen, waarom de regeering opziet
tegen de verantwoordelijkheid van een vol
ledige geneeskundige behandeling, kwam de
minister aan 't woord, om in een knappe
rede, de scheiding van verplichte verzeke
ring van uitkeering van ziekengeld en de
zorg voor geneeskundige hulp op degelijke en
afdoende wijze te verdedigen. Zijn argumen
ten waren in staat om menigeen tot zijn denk
beeld over te halen.
Hij sloeg de heeren Duys en Patijn 't argu
ment uit de hand dat er een communis opinio
zou bestaan omtrent de wenschelijkheid van
samenkoppeling van ziekengeld en zieken
verzorging.
Ofschoon de minister niet geweken is voor
egoïstische eischen van geneesheeren, gaat hij
toch wel uit den weg voor geldige bezwaren
van verstandige mensehen.
De minister wil de bestaande ziekenver
zorging behouden, terwijl hij de gebreken,
die eraan kleven, zooveel mogelijk zal trach
ten weg te nemen, want verplichte verzeke
ring zou weer zware lasten opleggen aan de
arbeiders.
Zeer sterk stond de Minister, waar hij als
argument tegen samenkoppeling aanvoerde
den noodtoestand, welke in tal van streken
ten plattenlande bestaat door gebrek aan ge
neesheeren (In Limburg zijn van de 123 ge
meenten 95 zonder geneesheer en treft men
1 geneesheer per 5835 inwoners aan). Het is
toch onmogelijk de verantwoordelijkheid voor
ziektebehandeling in zulke streken te leggen
op de ziekenkassen, die nooit die behande
ling zouden kunnen betalen.
Ook de overige bezwaren tegen zijn ont
werp, wist de minister afdoende te weerleg
gen, zoodat de heer Nolens dan ook gerust
kon verklaren, dat zijne practische bezwaren
nu nog zeer waren verminderd.
De heer de Geer verwierp nog met kracht
de beschuldiging van politiek gescharrel; hij
zou met eenige politieke vrienden voor stem
men.
Wijziging der wet tot regeling van het
lager onderwijs.
In haar eindverslag zegt de commissie van
rapp. met leedwezen gezien te hebben dat de
minister meent bezwaar te moeten maken
tegen do voldoening aan een in het Voorl.
Verslag geuit verlangen nl. om opgave te
mogen ontvangen van het aanfal leerkrach
ten aan en van het aantal leerlingen op de
gesubsidieerde bijzonder en de openbare
scholen in de jaren van 1891 tot en met 1909.
De commissie dringt nogmaals op die opgave
aan en acht voorts de mondelinge behande
ling van het wetsontwerp voldoende voorbe
reid.
De staking der Zeelieden.
Gisterennamiddag zijn te AMSTERDAM
de stakende zeelieden in huishoudelijke ver
gadering bijeengekomen in de Geelvinck. Na
afloop maakten een tweehonderdtal hunner
gezamenlijk eeu wandeling door de stad,
langs Rokin en Damrak.
Verschillende stoomschepen zijn gisteren
van Amsterdam kunnen vertrekken. Des
morgens waren een dertiental Chineezen aan
gekomen om als machinepersonel dienst te
doen. Nog meerderen zullen volgen.
De „Koningin Wilhelmina" van de Stoom
vaart Maatschappij „Nederland" is gisteren
middag te half twee naar de reede van Spit-
head vertrokken. Zooals men weet, heeft de
Maatschappij dit mailstoomschip uitgerust
om de passagiers in de gelegenheid te stellen
de vlootrevue, die ter gelegenheid der kro
ning van koning George V van Engeland
wordt gehouden, gade te slaan.
De waterschout te ROTTERDAM verklaar
de dat 't personeel, dat sedert de staking is
aangemonsterd, van niet minder gehalte is
dan 't persooneel, dat in gewone tijden wordt
gemonsterd. Bijna allen zijn „volop" beva
ren" mauneu, uitgezonderd zeer enkelen, die
als tremmer zijn gemonsterd.
De waterschout deelde verder mede, dat de
staking in hoofdzaak onder de jonge arbeids
krachten bijval vindt. Het oudere personeel,
met name van de Holland-Amerika-lijn en
van de Rotterdamsehe Lloyd had hem ver
zekerd geen grieven tegen hunne maatschap
pijen te hebben. Zij erkenden goed behandeld
te worden, doch niet te durven monsteren,
omdat de jongeren hun vrees aanjagen. De
waterschout is dan ook overtuigd, dat het
aantal werkwilligen belangrijk grooter is,
dan dat der stakingslustigen.
Op een door ongeveer 2000 bootwerkers te
AMSTERDAM bijgewoonde vergadering uit
geschreven door de bootwerkersvereeniging
Recht en Plicht te Amsterdam is gisteravond
een motie aangenomen, waarin de bootwer
kers in verband met de actie van zeelieden en
havenarbeiders voor bun respectievelijke
eischen en met de samenwerking tusschen de
besturen hunner organisatie bun volle ver
trouwen in Recht en Plicht uitspreken.
De vergadering gaf het bestuur volmacht
de bootwerkers tot daadwerkelijk optreden
op te roepen, zoodra het zulks noodig oor
deelt.
WIJNMALEN.
En nu over Wijnmalen.
Waar was, waar bleef onze Nederlandsche
vlieger, op wien we zoo trots zijn?
Die vraag ging gisteren den heelen dag in
Soesterberg van mond tot mond, en hoe later
het werd, des te angstiger werd de stemming.
Om half vier gisterenmiddag hoorden we op
het vliegveld, dat Wijnmalen en de anderen te
Luik om 6 uur zouden opstijgen: tot 8 uur was
het dus wachten, wachten
"Eix fr ister en avond +.l<vr» rvr»a
Soesterberg"een telegram, dat we vanoch
tend vroeg al per bulletin in de stad hebben be
kend gemaakt: „Wijnmalen is om 9 uur 8 mi
nuten onder onbedaarlijk gejubel en een alge-
eene zucht van verlichting op het vliegveld ge
land".
Inderdaad
De Hollandsche vlieger heeft pech gehad,
maar toch kon hij eenige minuten voor sluiting
der controle die om 9 uur Greenwich (9.20) ge
schiedt, nog geclassificeerd worden.
Het verhaal van zijn komst op het vliegveld
is inderdaad pakkend. De „Tel."-correspondent
verhaalt ervan:
Tegen achten werd na lang wachten aan den
oostelijlcen hemel een tweedekker gezien, kort
gevolgd door een tweede. Dat was een zeldzaam
schoon gezicht; prachtig zwevende, volgden
beide biplans elkaar op een hoogte van 500 a
G00 M. De vuren werden ontstoken en twee
vuurpijlen werden gelanceerd en onder ontzet
tend enthousiasme vloog het eerst Renaux met
zijn passagier Senoques tusschen de derde en
tweede rang en coupeerde om 7 uur 44 min. 17
en één-vijfde sec. de eindstreep, waarna hij nog
een rondje toegaf. Vlak daarop arriveerde Ta
buteau.
Om 7 uur 46 min. 17 en twee-vijfde sec. wer
den de aviateurs geweldig toegejuicht en be
kranst.
En toen was liet wachten op Wijnmalen.
Nog nimmer is een sportmanifestatie in ons
land schitterender geëindigd als deze eerste in
ternationale vliegdag in Nederland, n.l. de Eu-
ropeesche rondvlucht. Nadat Renaux en Tabu-
teau waren binnengekomen, dreigde het een
droevig einde te zullen worden, want, in stilte
weliswaar, doch langzaam werd het een pu
bliek geheim: „er was iets gebeurd met Wijn
malen". Het was een ieder aan te zien, dat er
iets niet in den haak was. Men mompelde, men
deed gejaagd, men fluisterde. Het werd 8 uur,
het werd half negen en de duisternis trad in.
Daar bracht Verschaeven, de Belg, z'n twee
dekker naar buiten. Diens voornemen was het,
Wijnmalen te gaan zoeken. De nacht trad ech
ter schielijk in en "Verschaeven daalde na een
mooie rondvlucht van 12 minuten. Om kwart
voor negenen hadden we bereids een auto ge-
piaaid, om ons te voeren naar het terrein, waar
Wijnmalen dan zou zijn gestrand. We telefo
neerden links en rechts. De A. N. W. B.-verte-
genwoordiger, de ijverige heer L. J. Lugard,
deed hetzelfde. Nog meerdere bronnen werden
bewerkt, om maar iets te weten te komen,
doch telkens luidde liet antwoord: „Na Grave
niets meer van hem gehoord". Daar zaten we nu.
Behalve de gewone vuren, was men juist bezig
fakkels te ontsteken, toen luid gejuich op den
2en en 3en rang opsteeg. Men dacht aan een
relletje. Men vond het flauw, nu te jellen. An
deren weer dachten, dat zij daar ginds de ver
lichting zoo aardig- vonden, maar het gejoel
duurde voort, en duidelijk zag men het gewuif
met hoeden en zakdoeken. Die menschen van
daarginds wisten wel waarom zij juichten. Zn
waren op hun post geweest, want in N.-O. rich
ting' naderde een biplaan en het kon niet an
ders, of liet moest en zou.Wijnmalen zijn.
Eindelijk bereikten dc juichkreten het paddock
waar men alle deftigheid liet varen en danste
van vreugde. Het restaurant liep leeg.
Daar daalde de biplaan. Het was nacht.
Met een eleganten, hem geheel eigen draai
krijgt Wijnmalen ter hoogte van den len rang
contact met den grond.
Dan volgt een schier niet te beschrijven
scène. Den geheelen dag is de baan vrijgeble
ven. Politie en huzaren te paard, de rijksveld-
wacht zelf heeft alle* afgezet, het kon geen lis-
sy-, geen Vincennes-schandaal worden, maar
nu plots alle vrees in vreugde is veranderd, ge
raken ook de Hollandsche naturen in lichte-
laaie. Men heeft maling aan organisatie of af
zetting. Alle cordons en hekken worden verbro
ken. Men liolt het vliegterrein op: officials,
persmenschen, toeschouwers van 'alle rangen,
duizenden. Reeds staat Wijnmalen rechtop in
z'n machine. Honderden stormen op hem af, til
len hem in de lucht, en dan begint de tusschen-
lioofdstriomftocht. Men juicht, men zingt, da
mes stormen op onzen Henri toe, omhelzen hem,
bloemen worden aangedragen. Iedereen wil hem
de hand drukken. Aan de hulde en het ge
juich komt schier geen einde. Wijnmalen is
zichtbaar aangedaan. In z'n hangar zingt men
in koor 't: „Lang zal hij leven". Dames en hee
ren verdringen zich om hem heen. Een half uur
duurde deze ovatie!
Wat Wijnmalen vertelt!
„Vervloekte pech! Ik heb 'n motor, die niet
loopt, die telkens stilstaat, die hapert. In Mour-
melon liep alles prachtig. Henry Earman lieeft
er alle zorg aan besteed en ik kan vast 120
K.M. per uur halen. Het ding wil niet trekken.
Ik vertrouw dit zaakje niet. Ik geloof, dat het
geen zuiver spel is. Ik heb daarvoor natuurlijk
geen bewijzen. Intusschen ben ik de dupe. Zon
dag haalde ik het tot Mezières. Toen stond de
motor stil, en wat ik er aan deed. hij vertikte
het. Dat kostte mij 18 uur.
Gisteren in de étape LuikSpa—Luik lekt
eerst m'n benzine-reservoir, dan weigert de mo
tor weer te trekken; eindelijk gaat-ie, maar
welk een miserabele organisatie! Ik moest om
een paal vliegen en zag niemand, en zoo ver
dwaalde ik, daar ik meende, 'n betere boei te
zullen ontdekken. Vanochtend was ik om 2 uur
weer op de been, maar de laatste dagen doet 't
niets anders dan waaien. Na de tweede étape
te hebben volbracht, wilde ik om 8 uur van
morgen naar Soesterberg starten, doch daar
zie ik de eersten in den wind wegvliegen, met
levensgevaar. Daar zie ik Amerigo eapoteeren.
Ik schrik me dood en ga onthutst naar m'n ho
tel rusten. Ik ben om zes uur zoowat uit Luik
weggevlogen en wilde in m'n eigen land toch
ook nog op den eersten dag aankomen. Tot
Venlo ging het zoo, zoodaarna ook nog. Ik
loop te Grave op Tabuteau en Renaux in, vlieg
500 M. hooger dan zij en zit nog maar 300 me
ter achter hen. We vliegen over Grave en ik zal
voorbijloopen, dochdaar slaat de motor
niet meer aan en ik moet bij Druten landen.
Twee automobilisten snellen mij te hulp. Ik
verander m'n bougies, sla den motor aan, kort
om ik verspeel een uur. Daarna heeft mijn mo
tor nog driemaal stilgestaan. Aangezien ik
volle -fcocli Wfcor -wil roitcgon-iroordig«m rh
die Europeesche circuit, gaat deze motor er
morgen uit en zal ik m'n reserve gaan pro-
beeren. M'n zes monteurs moeten morgen den
geheelen dag werken, maar ik zal vóór het ein
de der laatste étape toonen, dat mijn naam is
Henri Wijnmalen."
Terwijl ik dit dictaat persklaar maak in liet
restaurant, waar Wijnmalen bij zijn binnen
komst op 'n geweldig enthousiaste wijze weder
om gehuldigd is, en de eerewijn is rondgegaan,
daar ontdek ik, bij het eindigen van dit tele
gram naar het bureau gaand, waar de steeds
ijverige ambtenaren voortdurend in de weer
blijven, Henri Wijnmalen, den held van den
avond, in slaap op de trap, leidend naar het
restaurant. Stilletjes was hij naar buiten ge
slopen, ten einde z'n vrouw, die hem per auto
volgde, af te wachten, en kinderlijk was hij on
der zeil geraakt, de kranige, ons zoo sympa
thieke vlieger
Vandaag in het vliegkamp.
Vandaag beginnen om twee uur de groote
wedstrijden: snelheids-, hoogte-, cstafettewed-
strijd, ballonopstijgingen, enz. Een paar vlie
gers werden vanochtend nog verwachtwij ver
wijzen voor eventueele berichten van een onzer
correspondenten, die in het journalistenkamp
op het vliegveld den nacht doorbracht, naar de
„Nagekomen Berichten".
Dc officiëele classificatie.
De classificatie over het derde wegvak (Luik
Soesterberg) is tot heden:
1. Gibert, 2 uur 4 min. 25 twee-vijfde sec.
2. Garros, 2 uur 10 min. 21 één-viifde sec.
3. Vidart, 2 uur 17 min. 29 drie-vijfde sec.
4. Beaumont, 2 uur 21 min. 4 drie-vijfde sec.
5. Weyman, 2 uur 21 min. 12 drie-vijfde sec.
6. Kimmerling, 2 uur 35 min. 38 sec.
7. Train, 3 uur 29 in. 48 twee-vijfde sec.
8. Tabuteau, 10 uur 55 min. 17 twee-vijfde s.
9. Renaux, 11 uur 23 min. 57 twee-vijfde sec.
10. Wijnmalen, 11 uur 58 min. 52 twee-vijfde
seconde.
De classificatie over den heelen weg van Pa
rijs uit tot Soesterberg (600 K.M.) is, voor zoo--
ver bekend:
Vidart, G uur 14 min. 30 twee-vijfde sec.
Beaumont, 7 uur 48 min. 36 één-vijfde sec.
Garros, 9 uur 24 min. 59 twee-vijfde sec.
Weymann, 10 uur 8 min. 16 sec.
Gibert, 29 uur 3 min. 36 vier-vijfde sec.
Renaux 29 uur 24 min. 21 twee-vijfde sec.
Kimmerling 35 uur 24 min. 47 sec.
Train, 49 uur 45 min. 2 sec.
Wijnmalen, 56 uur 59 min. twee-vijfde sec.
Tabuteau, 57 uur 9 min. 46 twee-vijfde sec.
Pater B. van Otterdijk.
Het overlijden wordt gemeld van den Zeer
Eerwaarden Pater B. van Otterdijk O. P.
pastoor van St. Willcbrord op Curacao.
Pastoor C. J. Juffermans.
De toestand van Pastoor C. J. Juffermans
te Weesp is nog zeer ernstig. Het hart is
erg zwak, een long is geheel gesloten.
