ïïs&j- s- itt&rc
K. liddenstandsvereenioinS-
Rond de Liturgie.
Brieven uit lisse.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
Sokken.
geheim van den
^eeuwenloren
Bon ÜHar>efié
NOY ONS
Haarlem—Brussel.
Sokken.
JEU1LLETON
99
Vï.
NIEUWE HflflRLE/ASCHE COURANT ™£E£.',
„ST. JOZEF".
afdeelin^ Haarlem en Omstreken A an „de
Hanze", goedgekeurd b« Bisschoppelijk be
sluit van 26 October 1907 en bü Kon.
besluit va" 9 Mei 1908,
De R.-K. MiAdenstandsvereenigïng stelt
zich ten doel, volgens art. 2 harer Statuten,
de zedelijke en stoffelijke belangen van den
handeldrijvenden en industriëelen Midden
stand in het algemeen, en van hare leden
in het bijzonder te behartigen, overeenkom
stig de beginselen van den R.-K. Godsdienst.
De voordeden aan het Lidmaatschap ver
bonden zijn vele. [Wij noemen siechts:
le. Door aansluiting der vereeniging en
bloc bij de Haarl. Handelsvereeniging, heb
ben do leden het recht gratis iuformatiën in
te winnen, dubieuze posten ter incasseering
te geven en rechtskundige adviezen hunne
zaken betreffende te vragen bij de advocaten
der H. H. V,.
2e. Kunnen de Leden gratis gebruik ma
ken van een Bureau tot plaatsing van Kan
toor- en [Winkelpersoneel.
3e. Kunnen de Leden hun spiegel- en an
dere ruiten verzekeren bij de afdeeling On
derlinge Glasverzekering en zullen daarvoor
een uiterst lage premie te betalen hebben.
4e. Kunnen de Leden deelnemers worden in
een fonds tot uitkeering bij overlijden, het
welk geheel belangloos wordt beheerd, waar
voor erfgenamen tegen geringe bijdrage na
overlijden van den deelnemer een belangrijk
bedrag uitgekeerd krijgen. -
5e. Ontvangen de Leden geheel gratis en
franco een weekblad van 16 pagina's druks,
waarin alles, wat voor den middenstand van
belang kan zijn, zal worden behandeld.
6e. Een ziekte verzekering zal weldra in
werking worden gesteld,
7e. Twee maal in bet jaar zal eene H.
Mis voor de geestelijke en tijdelijke belangen
der Leden worden opgedragen, terwijl bij over
lijden van een Lid ééne H, Mis voor zijne
zielerust zal worden gelezen in zijne Paro
chiekerk.
9e. Minstens zes maal in een jaar zullen in de
Ledenvergadering alle voorkomende zaken,
den Middenstand betreffende, worden behan
deld en wanneer de kas zulks toelaat eene
feestvergadering .eens per jaar worden ge
houden.
Tenslotte maken wij onze Leden erop attent,
dat de Diocesane Coöperatieve Credietbank
van de Hanze hare wei\kzaamheden heeft
aangevangen.
Er bestaat dus gelegenheid credieten aan
te vragen en op de in de statuten vermelde
voorwaarden gelden te beleggen, hetzij in de
posito of in rekening-courant.
Tevens bestaat er gelegenheid tot beleggen
van spaargelden, waarvoor 3 pet. rente wordt
vergoed; ingaande den eersten cn zestien
den der maand.
Minimum inleg 25 cent.
Terugbetaling tot een bedrag van 50.
geschiedt onmiddellijk, hooger bedragen met
1 dag opzegging.
Voor inlichtingen of beleggingen kan men
zich iederen werkdag tussehen 12 en 2 uur
vervoegen bij den administrateur J. H. Vis
ser, Spaarne 74 rood.
Ook niet-leden kannen van de Spaarkas ge-
brnik maken en vinden daarin een solide en
voordeelige geldbelegging.
Het bestuur spoort hiermede alle nog niet
aangesloten R.-K. Middenstanders aan, als
Lid onzer vereeniging toe te treden. De con
tributie bedraagt slechts 1.30 per 3 maan
den. Bij toetreding verbindt men zich voor
een geheel jaar.
Voor het Lidmaatschap melde men zich, bij
voorkeur schriftelijk, aan bij den secretaris
L. A. M. Jonckbloedt Lz., Lange Heerenstraat
N"o. 24
Namens Eet Bestuur,
ANTON BOSSE, Voorzitter.
C. A. M. JONCKBLOEDT, le Secret.
Will.
Altaartrappen.
lecfer altaar moet minstens ééne trede, het
a°°":iItaar minstens drie treden boven den
l' der kerk verheven zijn. Dit is voorge-
schr- ven, vooreerst opdat ieder altaar in wer
kelijk een ofïerh o o g t e zij, ten tweede, opdat
de priester bij het verrichten zijner heilige
ambtsbezigheden door al het volk kunne gezien
worden.
Y rvolgens schuilt hierachter ook een verhe
ven geestelijke beteekenis. Het altaar, die stee-
nen verhooging, gebouwd op een verhevenheid,
stelt den berg van Golgotha „den harden berg
des lijdens" voor, waar Christus „de Hooge-
priester der Nieuwe Wet" zijn bloedig offer
voor ons heeft opgedragen.
Drie treden voeren tot de altaar-tafel om
hoog om ons te melden, dat elke H. Misse
wordt aangevangen en voltrokken in den naam
der H. Drievuldigheid. Drie treden voeren er
heen, verzinnebeeldend onder meer andere
beteekenissen de drie goddelijke deugden van
geloof, hoop en liefde, die kostbare geschenken
Gods, welke ons zoo innig verbinden aan Hem,
die nederdaalt door het Offer der H. Mis.
De gemeenteraadsverkiezing heeft, zooals
uit de candidaatstelling bleek, dit jaar een
kalm verloop gehad; daar immers alle af
tredenden hij enkele candidaatstelling zijn
herkozen.
Evenwel, zooiets was te voorzien. Zooals
uit het verslag der laatst gehouden vergade
ring der R. K. Kiesvereeniging en al wat
daarover verder in dit blad is geschreven,
blijkt, is de samenwerking bij gemeenteraads
verkiezingen, met de andere kiesvereenigin-
gen verbroken. En o. i. kon en mocht de R. K.
Kiesvereeniging niet anders handelen.
De andere alhier bestaande kiesvereenigin
gen hebben zelf ons den handschoen tpege-
worden. Daar heb je bijv. de Liberaleïries-
vereeniging. Ben ik goed ingelicht, dan telt
zij dertig a veertig leden. En toch dorst zij
zich vermeten bij de vorige verkiezing, in-
plaats van den aftredenden heer Pijnacker te
candideeren, deze te laten vallen en in diens
plaats een anderen katholiek te stellen!
Dat deze handelwijze bij de leden der R. X.
Kiesvereen. de verontwaardiging heeft opge
wekt, behoeft dunkt mij allerminst betoog.
En vooral was dit 't geval in de arbeiders
kringen, doordrongen als zij zijn dat door dit
raadslid hunne sociale nooden worden ge
voeld, en waar eenigszins mogelijk, door hem
wordt aangedrongen hierin verbetering te
brengen. Het verwondert ons dan ook niet,
dat een der leden van de Kiesvereen. hem op
de laatste vergadering een woord van hulde
bracht inzake zijn voorstel onlangs in den
Raar gedaan omtrent de wenschelijkheid van
progressieve belastingheffing. Het donde
rend applaus bewees ten volle dat de verga
dering met dit woord van hulde instemde.
Een kiesvereeniging dus, die een zoo emi
nent raadslid zonder vorm van proces aan
den dijk wil zetten, behoeft allerminst op
onze medewerking te rekenen.
De Chr. Hist. Kiesvereeniging, met wie
volgens ons beginsel samengewerkt zou kun
nen worden, heeft deze samenwerking ten
eenenmale onmogelijk gemaakt.
Een artikel in hare statuten verbiedt den
leden iedere samenwerking met of steun aan
de katholieken!! En ten slotte lieeft de A. R.
Kiesvereeniging op hare vergadering van
21 Februari jl. blijkens een verslag in de
A. R. „Rotterdammer" besloten plaatselijk
niet meer met de R. K. samen te werken. En
of dit nu door haar niet zoo erg bedoeld is,
weten wij natuurlijk niet. Blijkens een inge
zonden stuk van een harer leden in dit blad
van dato 26 Juni ligt de schuld aan de R.-K.
en wordt dit door hen betreurd. Daarin wordt
gewezen op de tusschentijdsche verkiezing
van 1909, vacature v. d. Zaal. Toen zouden
wij in plaats van voetstoots hun candidaat
over te nemen, een liberaal hebben gesteld.
Ja, dit is zoo.
Maar wat daar aan te doen?
De leden toch hebben zelf uitspraak ge
daan. En de uitspraak was voor den candi
daat der A. R. verpletterend. Dit heeft ons
dikwijls niet bevreemd. Immers, de toenma-
uSu Tan,didaat der A. R., welke reeds bij de
i„j0„Ae|e verkiezingen van datzelfde échec
„i! Was iemand wien de meeste kie-
7 Seboren Lisser, slechts bij
naIu nm-o-i-n s° Wcini£ trad ^eze persoon
op den voorgrond.
Dit alles nu in overweging nemend, besloot
de R. K. Kiesvereeniging in 't vervolg die
candidaten, welke lid zijn van een dier Kies
verenigingen, niet meer officieel te
steunen. Evenwel zal zij, zoo het niet beslist
noodig is, geen tegeneandidaten stellen, en
tevens ook steede de leden volkomen vrij la
ten, bij een eventueelo stemming, hun stem
uit te brengen op de candidaten der andere
kiesverenigingen.
Ons dunkt loyale houding onzerzijds. Eene
houding, welke op. den duur zal blijken voor
onze gemeentepolitiek de verkieslijkste te
zijn.
Door deze houding wordt mede ook voorko
men een crisis, zooals wij een paar jaar ge
leden hebben gehad en welke het bestuur tot
heengaan noopte.
Een enkel woord zou ik hier nog bij willen
voegen omtrent 't ingezonden stuk van de
secretaris der R. K. Kiesvereniging, waarin
hij 't verslag rectificeert van de vergadering
zijner vereeiiiging. Ik geef toe, dat bedoeld
verslag wel iets duidelijker had kunnen zijn,
ofschoon 't tenslotte op 't zelfde neerkwam.
En waar nu de verslaggever van dit blad te
vens ook bestuurslid der R. K. Kiesvereeni
ging is, hadden we zekér een meer breeder
en duidelijker omschrijving verwacht, aange
zien liij uit ljoofde zijner functie 't bewuste
bestuursvoorstel op zijn duimpje kende. De
oorzaak zal echter wel zijn, dat hij te weinig
tijd had. Acht uur toch begon de vergade
ring en na de gewone plichtplegingen kregen
we eerst een verslag van den Prov. Bond. Dit
nam niet minder dan drie kwartier in be
slag, zoodat ongeveer 9 uur de candidaatstel
ling eerst in behandeling kwam enkwart
over negenen is de tram in 't dorp, waarmede
de verslaggever zijn correpoudentie zenden
moet, wil hij ze den volgenden avond ge
plaatst zien!
Wij kunnen echter, om consequent te blij
ven, niet meegaan met den secretaris waar
hij zegt; ik wenschte liever te lezen; de le
den worden verzocht hun stem uit te brengen
op den heer G. van Parijs. Dat heeft trou
wens de voorzitter ook niet gezegd.
Men zou ons doodeenvoudig gaan verwij
ten, als deze taktiek werd ingevoerd, dat wij
een water-en-melk politiek gaan voeren. Dat
men de leden er vrij in Iaat, is dunkt mij de
nobelste weg; doch zoo iemand volgens zijn
principe niet officieel te stellen of te steu
nen en toch verzoeken hem te steunen, dat
lijkt ons inconsequent.
Ik liad liet hierboven over 't verslag van
den Prov. Bond. Het is mij en zeker ook alle
aanwezige leden gebleken, dat de afgevaar
digde niet tegen een beetje werk opziet.
Toch lijkt 'tmij weuschelijker op dergelijke
vergaderingen, ik bedoel de zomervergade
ring, soortgelijke verslagen niet te doen uit
brengen, doch deze te bewaren tot de winter
vergadering.
Vooreerst, men moet om dezen tijd te laat
beginnen. Des winters kan men zoo noodig
'n anderhalf uur vroeger beginnen. En een
dergelijk verslag is zeker de volle aandacht
waard.
Te bejammeren was 't, dat zoo weinig on
zer R. X. Raadsleden ter vergadering waren.
Hetgeen in de rondvraag ter tafel werd ge-
bracht, was voor lien van groot belang".
Een der leden, een volbloed vereenigings-
man, betreurde bet dat zoovele requesten,
verzoeken of subsidie-aanvragen, welke dooi
de vereenigingen aan den Raad worden ge
richt, zonder een degelijke bespreking worden
verworpen, zoo zij al niet voor kennisgeving
worden aangenomen.
Dit zou meende hij op den duur kwaad
bloed zetten. Dank zij den steun dezer ver-
eenigingsman, zijn de raadsleden in de vroed
schap gekomen. En waar men nu geen ver
zoek om subsidie of iets dergelijks aan den
Raad richt, of het moet zeer urgent zijn,
dient daar, dunkt mij, rekening mee te wor
den gebonden. Even wil ik slechts herinne
ren aan 't verzoek om iets dergelijks van het
Kruisverhoncl „St. Jan den Dooper". Zonder
dat een der leden hier een woord ten beste
voor beeft gesproken, werd dit verzoek ver
worpen. Evenzoo ging 't verzoek om een ver
vroegd sluitingsuur, van dezelfde vereeni
ging. Heeft deze vereeniging hier recht of
reden van bestaan? De vraag stellen is haar
beantwoorden.
Noodig is ook dat zij voortdurend propa
ganda maakt. Dochpropaganda maken
kost geld. En dit heeft zij niet. Vandaar haar
verzoek om subsidie van de gemeente. En
naar wij meenen, 't aangewezen lichaam. Het
geldt hier ook een gemeentebelang.
Of is 'tniet in 't belang der gemeente dat
de gemeentenaren zedelijk hoog staan? Is 't
niet in 't belang der gemeente dat er onder
de gemeentenaren een zekere welvaart
beerscht? Is 't niet in het belang der gemeen
te, dat de gemeentenaren gezond en krachtig
zijn, omdat zij door 't Kruisverbond geleerd
hebben zich te onthouedn van dit langzame
vergif; dat hunne krachten sloopt, hunne
welvaart belemmert en hun verlaagt tot een
redeloos dier?. En zou do gemeente hier niet
aan mee willen Werken? Wel zeker, wil zij
dat! Dat moet zij willen! En wij gelooven
vast, dat als een der raadsleden het verzoek
gesteund had, gebaseerd op bovengenoemde
gronden, het verzoek aller sympathie bad
verworven. Laten wij hopen, dat er in 't ver
volg rekening mee worde gehouden,
Adjuus.
CRITICUS.
Is dit wel altijd zoo? Redactie N. H.
C r t.
Wij hebben de opneming van dezen
brief niet willen weigeren. Maar wij willen
wol zeggen, dat o. i. de schrijver veel te alge
meen oordeelt, veel te veel doordraaft op
stokpaardjes, zoodat wij het met het laatste
gedeelte van zijn brief, wat „gemeentebelan
gen" aangaat, absoluut oneens zijn. De Raad
van Lisse heeft o. i. gedaan wat hij moest
doen, toen hij een verzoek van het Kruisver
bond om subsidie alleen voor propaganda,
afwees. Redactie N. H. Crt.
OVERZICHT.
Een der ernstigste vraagstukken van den
dag is 'het ALB AN EEK EN VRAAGSTUK
op de Balkan, dat wij al herhaaldelijk be
spraken.
Montenegro, dat zich hierin nogal roert,
heeft nu een aparten gezant naar St. Peters-
burg gezonden, wiens reden van zanding
het best blijkt uit de wijze waarop hij zich
tegenover een medewerker van het Nowoje
[Wremja uitgelaten heeft. 'Hij schilderde den
toestand in Montenegro aan de Turksche
grens, zooals die sedert IV2 jaar is, tenge
volge van 'de handelingen der jong-Turksche
regeering.
Nadat men de uitlevering Van de wapens
verlangd had, trad Torgoet pasja onbarm
hartig op tegen de vreedzame dorpelingen.
Turkije verlangt van de weeriooze bevolking
recruten en 'belasting in vollen omvang, en
dat van een volk, 'dat nog nooit belasting
heeft betaald. Zelfs 'nada.t Turkije met Mon
tenegro onderhandeld 'had, hield het geen
woord.
Als vluchtelingen in hun vaderland te
rugkeerden, werden de aanvoerders gevan
gen genomen. 'De 'belofte van een belasting
op Vee van 3 pet. en de verzekering, dat de
AlbaneeZiei^ hun 'dienstplicht in eigen land
konden vervullen, is niet gehouden.
De gezant Wees «r op, dat Montenegro door
do vluchtelingen 'op te nemen, de onzijdig
heid niet 'had geschonden. Het was eenvou
dig een plicht van menseh Levendheid. Mon
tenegro' wil 'geen oorlog maar maakt zich
ongerust over de 60.000 Turksche soldaten
aan de 'grens.
Het e enige middel om het opg*ev/o-nden_ Al
banië tot ruat te brongcü, is een ingrijpen
van de groote 'mogendheden.
Als Turkije 'den 'Albaneezëri eenige voor-
deelen verleent bij het betalen van belas
ting en ten opzichte van de dienstplicht
en volledige 'amnestie benevens eenige rech
ten van 'zelfstandigheid, die 'door de mogend
heden moeten gewaarborgd worden, dan is
de vrede gesloten. Oostenrijk en Italië spe-
culeeren op 'Albanië, dat is een gevaar voor
het Europeesehe ovenwicht.
De tegenwoordige opstand is moeiclijk te
onderdrukken, wel 'houdt Turkije 'de geheele
Montenegrijnsche grens bezet, doch nu be
gint het onder andere stammen te gisten.
Ten slotte drong de gezant er op aan, dat
de mogendheden zich krachtig "met de zaak
zouden bemoeien.
Men kan er z,eker Van zijn, dat in dit op
zicht het laatste woord nog niet is gespro
ken 1
!De Turksche ministerraad heeft alvast
besloten, aan de volgende wenschen der Ma-
lissoren toe te geven:
lo. Het 'recht om wapens te 'dragen krijgen
allen, wier beroep dit meebrengt en de per
sonen, die in streken wonen, waar het dragen
van wapens noodzakelijk is;
2o. aan noodlijdende vluchtelingen zullen
levensmiddelen worden verstrekt;
3o. De door 'de Turksche troepen verbran
de of verwoeste kerken zullen weer door
Turkije worden hersteld of 'opgebouwd.
Een ren zenstation. De Scientific Ameri-
cain geeft in haar nummer van 17 Juni aardi
ge afbeeldingen met begeleidenden tekst van 't
nieuwe Grand Central Station in New-York.
Over anderhalf jaar kan de voltooiing' van dit
reuzenstation worden tegemoet gezien, dat be
stemd is om het grootste en drukste spoorweg
station ter wereld te wezen. Indien dit reuzen-
gebouw met de bijbehoorende rangeerterreinen
in gebruik zullen zijn genomen, hoopt men in
staat te wezen het komen en gaan te kunnen be
werkstelligen van 200 treinen per uur. Het sta
tion cn zijn breede toegangswegen voor voet
gangers en rijtuigen zijn feitelijk boven het
zeer uitgestrekte perron-emplacement gebouwd.
Er wordt uitsluitend electrisclie tractie toe
gepast en de bouw van de grootscbe stations en.
administratiegebouwen geschiedt zonder dat
hc- normale verkeer van de Grand Central, 't
welk steeds in vollen gang is, wordt belemmerd.
In het groote station zullen 30.000 reizigers ge
makkelijk tegelijkertijd kunnen arriveeren, ver
trekken of wachten.
Dure hondjes! Dat niet alleen in Enge
land, maar ook in Duitsehland fabelachtige
prijzen betaald worden A-oor rashonden, is dezer
dagen gebleken op de te Kassei gehouden jubi
leum-tentoonstelling der Duitsche Vereeniging
\-oor LandbouAV en Veeteelt, Avaar prijzen waren
uitgeloofd A-oor Duitsche herdershonden en 'n
wedstrijd voor politiehonden was uitgeschre
ven. De jury was van oordeel, dat de op de
tentoonstelling aamvezige exemplaren een keur-
collectie vormde. Bij den wedstrijd voor poli
tiehonden, waaraan vier Duitsche herdershon
den deelnamen, weyd de eerste prijs toegekend
aan den agent der crimineele politie Decker,
uit Wiesbaden, voor zijn bond „Teil''. Dadelijk
Averden den eigenaar schitterende aanbiedin
gen gedaan A-oor het bekroonde dier, vooral van
Fr inscbe zijde, daar Duitsche herdershonden
tegenwoordig zeer geliefd zjjn in Frankrijk,
liet. hoogste bod Avas 7209 uilen. Decker
Avenscht echter voorloopig geen afstand van
Teil" te doen. die nog groote diensten bewij
zen kan aan de Duitsche hondenfokkerij.
EEN KOLONIAAL INSTITUUT TE
AMSTERDAM.
B. en W. van Amsterdam doen aan den raad
dier-gemeente een A-oorstel mede te Averken tot
oprichting van een Koloniaal Instituut in de
hoofdstad.
Na gewezen te hebben op het groot nut van
een dergelijke inrichting in dc hoofdstad de»
lands wordt het verzoek van den raad van 1>L
heer der inmiddels opgerichte vereeniging v* -
meld, dat als volgt luidt:
le. Voor de oprichting van het hoofdgeV uw
en de later to stichten bijgebouwen word' door
de gemeente aan het instituut afgest? ,n een
terrein, dat voor het beoogde doe) geschikt
kan wox-den geacht.
2e. in de bouAvkosten van het lü-ofdgebouw,
die, bij een oppervlakte A-an 4000 x 5000 vierk.
M., geraamd worden op l.öOO-LfO, worde door
de gemeente bijgedragen 20 <di., tot een maxi
mum van 300.000j u-y "jürgenover do vereeni
ging zich verplicht, om A-oor de oprichtings
kosten van een nieuw hygiënisch laboratorium,
dat tevens ruimte zou bieden voor het insti
tuut voor tropische en scheépshygiëne, welke
kosten, grosso modo, kunnen worden gesteld
op 300.000, bij te dragen een som van
100.000;
3e. in de exploitatiekosten van het Koloniaal
Instituut, geraamd op ƒ118,000 's jaars
waaronder begrepen oen bedrag van ruim 18
duizend gulden voor de exploitatie van het in
stituut voor tropische en scheepshyg-iëne,
welke, naar de vereeniging zich voorstelt, voor
25 pCt. uit eigen middelen zullen kunnen wor
den gedekt, terwijl zij voornemens is, aan 't
rijk een jaarlijksche subsidie van 60.000 te
A-ragen, zijnde 50 pCt. der exploitatiekosten,
worde door de gemeente 25 pCt. bijgedragen, tot
een bedrag van hoogstens 30.000.
In het hoofdgebouw A-an het Koloniaal In
stituut zullen, gelijk men weet, een plaats moe
ten vinden
a. het Handelsmuseum, waarvan de kern zai
Avorden A-erstrekt door het bestaande Koloniaal
Museum te Haarlem;
b. het Ethnographisch Museum, waarheen al
dadelijk zal Avorden overgebracht de bestaande
Ethnographischo verzameling A-an het Genoot
schap Natura Artis Magistra;
c. de boekerijen van het instituut en de aan-
gc-kiten vereenigingen;
d. de laboratoria
(Naar bet Frai,a
"3).
Oe omstanders sidderden bij <ü0
uitlatingen. «oeste
Gndanks de smart wierpen de dames van
ongel uki'Ji',,oCeU biik vo1 medelijden op den
do uzelven niet, Judicaël, seide
OIU dit ,e hebt al het mogelijke gedaan
te vool'komen.
bot niet naar u geluisterd?
terd. Noeil d™°gtel«ke! herhaalde hij verbijs-
alles zeggeil lk niet gedaan. Ik moet
kennen. *k moet mijn misdaad be-
Hij is krauw-
Olivette. mmg, mompelde freule
Ga heen of zwij„.i
ml mag u niet hooien val de (lokter- Het
,,o ayb?.W0°g zich lichtelW r,
zaam zjjne ianee ooswimrL y °Pende lang-
z^uwen ziTteSee66?' dftdolrter-
minste gedruisch zou h" gesC^okt7".' het
nis geraken n k 1J opnieuw bmten ken-
■Jzl» kom va«a-vond ter-ag.
0ns naarheid, dokter, vroegen de
99
dames, die hem gevolgd waren.
Hij zag haar medelijdend aan. Sinds lange
jaren reeds was hij de geneesheer van Kerban-
hir; de hartstochtelijke en uitsluitende tee-
derheid vau deze twee vrouwen voor haar
neefje, was hem hekend en hij was bedroefd
over den slag, dien hij haar zou toebrengen.
Alleen zijn aarzelen reeds had haar een
voorgevoel geschonken van 't ongeluk.
Ik zou u gaarne geruststellen, dames,
zeide hij eindelijk. Ik had liever gezien, dat
het kind een of ander lichaamsdeel gebroken
bad of gewond was, desnoods ernstig, want
ben zeer bang voor inwendig letsel, vooral
Het /Wakte in aanmerking genomen
het gest°nuoocbg zpn u aan zwakheid van
OT1 ,i„ herinnerenDe verandering
A maanden had mij alle reden
g?geA beste te verwachten, maar
dit ongelukkige voorval heeft die hoop weer
den bodem ingeslagen Als de koorts opkomt
en we kunnen hem met spoedig meester Avor
den
De twee zusters lispelden, zuchtend:
Dan zal het
Het einde zijn. Maar toch, hernam hij le
vendig, ik geef den moed nog niet op. God
zal ons helpen
Sinds hij gezien had, dat Guy de oogen
opende, A-/as de ontsteltenis van'Judicaël plot
seling bedaard.
Hij verliet de kamer van den kleinen mar
kies tegelijk met Madeleine, die haar zusjes
en broertjes wegbracht. De drié kinderen lie-
men bedroefd en stilzwijgend vooruit. De op
zichter liep naast het meisje.
Waarom heeft dat ongeluk niet een A-an
hen getroffen? zeide hij plotseling.
Omdat God dat niet gewild heeft, her
nam Madeleine. En als sprak zij tot zichzelve,
voegde zij erbij:
Ik weet niet of mijn verdriet er grooter
om zou geweest zijn.
Hij scheen liet niet gehoord te hebben en
hernam op triomfantelijken toon:
De droefheid bracht mij zooeven buiten
mijzelven. Verblijd u niet te vroegmijn
markies zal niet sterven.
Mij verblijden! herhaalde zij A-erontwaar-
digd, mij verblijden over dit afschuwelijk on
geluk!
Dan herinnerde zij zich, dat zij Judicaël be
schuldigd liad van getracht te hebben Ray-
monde te doen verdrinken en kalm lispelde
zb;
Nu AA-eet g' ij niet, wat gij zegt.
Een aansporing.
Een nare neerslachtigheid heerschte in
Kerbanhir. Guy zou sterven, men kon zich
geen illusies meer maken.... hij zou sterven
zonder te lijden; een voortdurende, onbe
dwingbare koorts verslond iederen dag een
gedeelte van z:jii leven en iedere morgen
stond, die aanlichtte, trof hem zwakker dan
de vorige.
Er wai-en dokters gekomen van Rennes en
van Parijs, beroemde mannen, A-oesten der
wetenschap; maar ook de geleerden kunnen
geen Avonderen doen. De koorts bleef steeds
aanhouden en daar Guy's krachten geheel
uitgeput Avaren, kon men zich op een zeer
spoedig einde voorbereiden.
De erfgenaam van Kerbanhir was dus ten
doode opgeschrven. Met hem verdwenen A-oor
goed de grootheden uit het verleden, die liij
alleen had kunnen doen kerleA-en; die roem-
A-olle naam zou met hem hegraven worden
in den grafkelder, waar de vroegere geslach
ten der Kerbanhir rustten en er bleven
slechts twee zwakke vrouwen over in die
woning, te groot, te weelderig voor haar,
waarin tot haar dood zou bijblijven de droef
heid OA-er hetgeen had kunnen zijn en wat
niet geschied was.
De droefheid van Madeleine, ofschoon bij
na even levendig, was A-an een andere soort.
Geen gewonde trots mengde zijn gif daarin.
Dat verstandige, sclioone kind, zoo zaclit en
edelmoedig, was haar lief geworden en haar
hart bloedde als z« dacht aan de scheiding.
Maar daar was Ja Kerbanhir iemand, die
nog meer leed dan Madeleine, nog meer dan
de tantes van Guydat was Jndicaël.
Na de heA'ige crisis, die hem als wanhopig
en krankzinnig had neergeworpen aan den
voet van het bed, waarin een kind lag, dat
reeds een lijk scheen, had de opzichter zich
laten ver\-oeren door een niet minder onzin
nige vreugde, toen hij den glimlach zag van
den kleinen markies, toen hij zijn stem hoor
de. Hij dacht, dat het kind gered was en het
was dus des te wreeder voor hem, toen hij die
hersenschim weer zag A'erdwijnen.
Hij bracht uren en uren door in dó kamer
Aan Guy, de oogen op hem gevestigd, onbe
wegelijk als 'n steenen beeld, onverschilligA-oor
alles wat zijn verafgood kind niet betrof.
De dames bemerkten zijn aanwezigheid ter
nauwernood; zij vonden het zeer natuurlijk,
dat hij daar bijna eA-en dikwijls was als zij.
Madeleine liad terstond gevoeld, dat zij
haar broertjes en zusje naar liuis moest te-
jrugzenden.
Ik kan Guy niet A'erlaten, zeide zij hun;
ge zult dus alleen moeten vertrekken, mijn
lieve kinderen. André is verstandig genoeg
Noël en Raymonde zullen hem evengoed ge
hoorzamen als mij.
Ja Mad.
Gij, André, moet OA-er hen waken.
Wees niet bang, zus. Ik zal mijn best
doen je vertrouwen niet te beschamen
Toen vi;oegen ze alle drie:
Mogen we Guy niet meer zien? We zou
den niet weg kunnen gaan, zonder hem A-aar-
Avel gezegd te hebben.
De dames gaA-en aanstonds haar toestem
ming hiertoe.
Jean-Marie had bevel gekregen in te span
nen en de kinderen naar het station te bren
gen. Toen zij gereed waren om te vertrekken,
kwamen zij op hun teenen in de kamer A-an
hun kleinen vriend.
Zoo, zijt jelui daar, zeide hij. Ik ben blij
dat ik jo weer zie. Maar ge zijt aangekleed
om uit- te gaangaan jelui wandelen?
Wij gaan naar St. Eleuthère terug, zeide
André, en komen afscheid van je nemen.
(fWlordfi vervolgd.)
