DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND,
310
lil
ISO
60
15
aaonsieurle Président"op bezo ek
STADSNIEUWS.
In en om Haarlem.
EERSTE BLAD.
2S®3l"tS3j Haarlem
A G E N DA.
'vrijdag 1 JULI G9SI
1—'rgang üo. 7574
Hsipsssssssf W253S H©^a5ËÜ@ ©si J^sl&iaïsiiBSÏP&ii®
Intepconfisauaisisl Telefoonnummer I41S»
Voor •dwtantllD en reclames buiten HaaiWS És »Ww< wem» RiCARDO'. Ad.orteatls-Bareau, N. Z. VcorMlruwai 24a Amsterdam, Int Taistoon 1020.
Alle betalende «bornd. op dit blad, die to hut toil e«nër verzekeringspoli. zijn, zijn volgen. de bepalingen op de poliaaen vermeld, tegenoogelubken IT"
GULDEN bij J| ftf| ^1111 GULDEN bij 1 |I (9 GULDES bij 1 11 GULDEN bij H|ii
0e cltkeerJng dezer bedragen wordt gegarandeerd door da Maatschappij „Ocean" Bijkantoor voor Siaariem de Nadertaadgcta Credietbaak Kfieawa Gracht II
Dit si lammes1 beslaat sail
twee bissBesip
Ons Geïllustreerd Zondagsblad.
Gebouw J3t. Bavo" R. R. Volksbond
half 9 uur Spaarbank „St. Antonius van Pa
dua". 8 uur zitting Hulpspaarbank (Schoter
kwartier). Half 9 uur Spaarkas „St. Nicolaas".
(Winterprovisie). Half 9 uur zitting en in
schrijving van nieuwe leden in de Coöperatie
ve bakkerij „Arbeid Adelt". Half 9 uur Steun
comité.
Op Kattenburg.
Haariemsche Aiisdagjes No. 309.
DE BOOMEN SLACHTING.
WELDADIGHEID NAAR VERMOGEN.
S.
sas s
ABOKfEHEHTSPfllJS:
Per 8 maanden voor Haarlem
Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeen to)
Voor de overigs plaatsen in Nederland franco per post
Afzonderlijke nummers
1,86
1,85
1,80
Ü,08
PRIJS OER ADVERTENTIE*:
Van 16 regels 60 cent (contant 50 oent) Iedere regel meer
Buiten Haarlem en de Agentschappen 16 cent per regeL (Buitenland
Beclames dubbel tarief
Dienstaanbiedingen 25 cent (6 regels), driemaal voor 50 cent (4 contant.)
10 oent
20 cent
1000
levenslange «nge* IfS g p GULDEN b| Tl il si verlies van een 51 verlies van 1É&11 verlies van 9111 één
overlijden.
hand of voet
éen oog.
éen duim.
wijsvinger.
EChiktheïd tot
werken.
GULDEN bg
verlies van
één anderen
vinger.
PLATEN: Wijlen Pas'.oor Zondag. Koningin
en President. De Edgar Quinet". Roomsche
Drankbestrijding. Zeelied ens taking te Amsler-
dam. De storm deed een aanval op het Vredes
paleis- Gouden echtpaar te Bodegraven. Een
luxe-tramwagen. Generaal Goiran. Van de
Ulrechlsche lustrumfeesten (3 foto's). Kranige
redders. Zeeliedenstaking te Amsterdam. Jubi
leum N. Boonekamp. Hollandsch enthousiasme
bij de Europeesche rondvlucht. C. A. A. Du-
dok de Wit f. Het tijdelijk telegraafkantoor op
het vliegveld te Gilze-Rijen. Van de Lustrumfees
ten (2 foto's). Nog eens de staking. De Maas
vóór Rotterdam op 't mooist.
TEKST: Het bezoek van President Fallières
aan ons land. Thermit (vervolg). Een vreeselijk
oogenhlik. Allerlei. De Pleegzoon (slot)., .Voor
onze Jongens en Meisjes.
Zaterdag, 8 Juli.
Teyier'a Stichtin* op de sewoft
Museumtijden Buitengewone tentoonstel
ling van kunstwerken, berustende in de ver-
zameling van Teyler'» Museum: de gravure»
van Lucas van Leyden, geb. 1494 te Leiden, al
daar overleden 1533.
IV.
Nu liep het ten einde.
Een man van zeventig bijkans, die drie da
gen achtereen moet galafeesten, die gereden
wordt van de eene receptie naar de andere, die
muziek moet hooren, en paarden zien, en schil
derijen bewonderen en landgenooten ontvan
gen, en déjeuneeren en de zee mooi vinden en
een stuk Holland's mooi bezichtigen, alles in
een paar uren tijds, die 's nachts half een
langs een enthousiaste menscbenhaag nu oen
goed uur sporens naar liuis wordt gereden, en
den volgenden ochtend voor de middagtafel
nog een bezoek of drie heeft te doen..- ik
heb respect voor het uithoudingsvermogen van
Frankrjjk's president I
Maar langer kon het toch zóó niet duren.
En nu is Fallières gisterenavond eindelijk
ir. allen vrede en in de rust van eep heerlijken
zomeravond het stille kanaal doorgestoomd,
in IJmuiden is hij ten avond alweer met kanon
gebulder uitgeleid, maar van nacht op de
koele zee heeft hij ten slotte behagelijk, dunkt
me, de beenen gestrekt en gezegd: het is
voorbij i
Inderdaad. De drukke dagen zijn voorbij,
en aan het afscheid dat nogal heel ceremonieus
was, kwam ten slotte ook aan een einde.
Daar ging eerst de Prins den President uit
geleide doen tot den Dokkumersteiger. Toen
kwam daar onze Koningin, en de pas-gearri-
veerdo Koningin-Moeder die met den Prins
op wederhezoek gingen bij den President aan
boord. En later kwam de President weer op
contravisite bij Ilare Majesteit aan boord van
do „Heemskerk". en met dat „chassez croi-
sez" gingen een paar uren voorbij.
Toen nam Fallières voorgoed afscheid, en
kwart voor zeven schoven de reuzenschepen
over het IJ naar het Kanaal toe, naar de wij
de zee.
Dat vorstenceremonieel is ingewikkeld, en
lastig, en omslachtig.
Er hoort ook schieten bijen ik kan al die
getallen niet onthouden, die het protocol voor
schrijft: drie en dertig schoten als eerbewijs
voar de Koningin, en zooveel voor den Prins,
en zooveel tot saluut aan de vlag, en weer
een ander aantal als afscheid van het bezochte
land
Maar ondanks al dat protocolair ceremo
nieel, wat waren er oen aardige en mooie mo
menten bij al dat afscheidnemen, dat toch
plaats had in die wijde kom van het IJ, waar
de zwartgrijze Fransche schepen lagen, midden
in de glorieuze wijdte van het zonbelicht wa
ter.
Daar was bijvoorbeeld dat aandrijven van de
zachtpaarse Koningssloep uit de verte....
Op 't pantserschip stonden op alle hooge
dekken de mannen, met hun witte baretten,
roodgepluimd, langs de hekken aangetreden.
En bet kanon daverde, zwaar-ketsten de scho
ten, door de loodsen van de „Nederland" flui
tend weerkaatst.
En in de verte, zoo kalm op bet water, gleed
de sloep aan; de gouden gebeeldhouwde voor
plecht schitterend in zonnegloed, en de rijen
riemen zoo gelijk en kalm op en neer buigend
als de vleugels van een kalm-vliegenden groo-
ten vogel, en dan in het breedglazen salonnetje
achter, bij veel goudgeflonker van galapakken,
een teer-groeno verschijningonze Koningin.
Heel dat tafreeltje was zoo innig in den toon,
zóó echt-Hollandsch op liet glorierijke water
van het wijde IJ, waar de stad op den achter
grond nu fier silhouetteerde met z'n torens en
zij'n pakhuizen en zijn havenwerken, dat je de
oorlogsschepen naast je vergattot opeens
een zwaar kanonschot je er aan herinnerde, dat
Je gedachte over het ronddrijven van dc blonde
v iiterkoningln in haar rijk eigenlijk maar 'n
droombeeld van je was....
Nog een ander aardig momentdat was op
Het groote Fransche vlaggeschip, waar de Ko
ningin te gast was gekomen bij den President.
Langs de overal aangetreden matrozen ging
de jonge Koningin aan den arm van den ou
den, patriarchalen president heel het schip
over, en Ze bezocht de brug en voor- en achter
dek, en één oogenblilj toen zag ik Ze staan op
het hooge voordek van het reuzenschip, tegen
de blauwe lucht fijn-afgeteekend. Daar stond
de oude president vaderlijk ietwat gebogen tot
de jonge Vorstin, Die hij aan den arm had, en
Zij wees hem in den ronde, en in de verte, haast
ernstig nu, en hij hoorde toe met prettige jo
vialiteit, met die bonhomie die hem af
straalt van het goedig, witgebaarde gezicht
dat was inderdaad een uniek gezicht, die twee
figuren: de republikeinscbe burger-president
met de Vorstinne van het oude prinsenras, de
oude man, die Frankrijk vertegenwoordigt en
de jonge Vrouw, Die van ons vaderland de eer
en de hope is, de draagster van het gezag bij de
gratie van God I
Dat was een der laatste oogenblikken.
Even later ging Koningin Wilhelmina we
der naar Haar kind op het Loo, en presi
dent Fallières ging terug naar zijn vorstelijk
verblijf in Parijs om politieke en diplomatieke
kwesties mee op te lossen.
Toen legde al de hoofdstad haar feestkleed
weer af en 't gewone leven van den dag keerde
terug, het leven dat zich nu zoo ernstig laat
aanzien.
Maar de herinnering aan zoo menig mooi en
pakkend oogenhlik van dit interessant bezoek,
zal ons toch bijblijven, nog lange
n Raar leven kan 't wezen, dat journalist
lente veni
Zóó zit je ;n jlet midden van feestgehos, en'
i a A>eu heelemaal ernaar om niet an-
"i! on S schut. sohriÜv-eii dan van gaLaver-
at vnlk - ontvangsten en jubel
van het toik, en komt middejl
telegrammen over naast koninklijk eerbetoon'
aan oen Staatshoofd bewezen,- één zoo'n luguber
draadbericht je opschrikken: „straatopstand in
Amsterdam, aoht gewonden, oproer..,.
En je slaat het blad van jfl boekje om, waar
je pas schroef over wapperende pluimen
militaire huldiging.... en j.e begint Op de vol
gende bladzijde wéér van militair, vertoon te
spreken, maar nu luguber, géén gala maar
„dienst", geen decoratief gedoe maar, het onheil
spellend, droef metier.... j j j j i j
Ik ben. gistermiddag, tusschen de feestelijk
heden door van het Amsterdamsöhe bezoek van
president Fallières, gaan kijken in" de droeve
wijk, waar het oproer gromt en dreigend do
volksonlevredenheid kooit in opgewonden en op
geruide hoofden, verdwaasd door het systema
tisch gestook van degenen, die op die onte-
i cidenboid speciuleeien uit partijbelang.
In Kattenburg ben ik ga,an kijken, waar de
kogels nog in de muren zitten, waar de uit
hangborden hier en daar zijn döorzeeM van
looden projectielen, waar de mannen nu dof-
ureigend en sli>, het gezicht wit van haat, bijeen
slaan te fluisteren, en de vrouwen als furies achter
afstaan met .oogen vol bedreiging, erger nog
dan de mannen in hun woeste opwinding, nu
ze dagen en dagen achtereen door'de socialis
tische menners en opruiers .op vergaderingen
zijn genood, waar. ze zijn opgezet tot blinde
woede.... Want als de vrouw, los-komt, en mee
gaat spreken in sociale botsingen, dan is het
erger dan ooit te voren, dan is alle maat en
bedachtzaamheid en overleg geweken en is het
ergste te vreezen.
Het ergste is dan ook gekomen I
In die nauwe, lugubere stralen, met huisjes
va,n vier hoog minstens, waar heel een bevol
king van bootwerkers en zeelui op en door el
kaar huist, heeft het nu al weken en .weken'
gebroeid. Dat kon je hooren, als je gingt uitvra
gen. i M
Ik heb ze maar laten vertellen, die arme
misleiden, die voor hun brood en hun werk
meenen te moeten vechteu, die niet begrijpen dat
ze de dupes zijn van die volksmisleiders, die stel-
vred?nl,°vredenheid zaaien en' uit die onte-
zamel'enT1 dan weQr nieuwe stof voor actie ver-
r dat zij nze!.... Breed heb-
fV daarS e"j.,16t *s een' hard ileven,
dunkt me, daar in die ouderwelsche kazerne
woningen, waar je de grooie trappen opgaat
met een gevoel vaji benauwdheid die je om
het ha,rt slaat, als je vóór en achter overal
andere bewoners ziet, die te samen toch één
huishouden vormen, want de Kattenburgers
zijn familie allemóél, ze kennen mekaar, en
vooral het vrouwvolk heeft ,voor elkaar geen
geheimen! En den heb je weer, zulke oude
krotjes, één-raamshuisjes met vunze .winkeltjes,
-en hooge steile trappen, ,waar, het gladde vet
tige touw door je .vingers glijdt a,ls je probeert
naar boven te komen.... I
Juffrouw zus, en juffrouw! zóó, die zouden'
ma wel .willen inlichten, zoo hoorde; ik algauw,
toen ik met veel moeite was geraakt binnen
de cordons van marechaussée ,en politie en in-
Ook buiten de stad begint men nu te vin
den, dat de manie om al de oude boomen van
Haarlem door jonge sprietjes te gaan vervan
gen, toch beusch onze stad ernstig schade gaat
aandoen.
En zoo heeft de Bond „Heemschut", die het
mooi van Nederland wil behouden, aan B. en
W. van Haarlem geadresseerd om nu eens op
te houden met die boomen-slaehterij, waarvoor
Haarlem berucht dreigt te raken, en de boo
men in de Parklaan, die óók al veroordeeld
zijn, toch te behouden.
Terecht zegt de Bond, zooals wij Het óók al
tijd hebben gezegd: als een boom gevaarlijk
dreigt te worden, baalt hem dan er uit, doch
velt niet achtereenvolgens alle groote boomen
op iedere gracht of straat, onze stad plukkend
als een poelier 'n kip uitvedert!
Het is te hopen, dat de invloed van buiten
nu eens gedaan zal kunnen krijgen wat al het
geschrijf der plaatselijke bladen en de advie
zen van stadgenooten niet hebben kunnen uit
werken.
Inderdaad: het wordt te gek, en de Itaad
kan er niet meer af met heel gemakzuchtig te
zeggen, dat zij do verantwoordelijkheid niet
dragen wil als de heer Springer aan het advi-
seeren gaat dat de boomen moeten worden
geslacht 1
fanteri-c, die op het Kattenburgerpleia en op het
Mariniersplein, bij de Werf <der Marine, hun
hoofdwachten hebben.
Want het leek cr werkelijk nu al een staat
van beleg, en hoe graag 0f ik' het militair ver
toon ook zia als er feest is, hier doet de
wetenschap dat elk geweer met scherp is ge-.
Iaden en dat het ernst is, me huiveren
Stijf zijn ze en stug, r],e bewoners van de
tweede Kattenburger dwarss trant, waar het gister
nacht dan het ergste is geweest, 't oproer,
toen ik ging uitvragen ©n 'n indruk opdoen.
Maar, zet hadden toch t© véél te vertellen,
het zat ze te hoog in de keel, om te blijven
zwijgen
„Van de krant'-' ja, dat was nog zoowat,
die kon je helpen, zoo bedacht er dan een,
en een man uit de groep op den hoek die
met haat verwrongen blik ,al had staan kijken
naar een huis, waar dikwijls da muren 1 ebben
gesplinterd, kwam op me toe, én ging aan het
vertellen.
Neen, vertellen was het niet. 't Was één
aantijging vol haat, één beschuldiging vol zie
denden toorn tegen de soldaten, die geschoten
hadden... gescholen op vrouwen ,en onsehuidi-
gen,..., die gemoord hebben .versta je? En dan'
ging het met vloek pp vloek, maar ingehouden
van stem, dat de voortstappende patrouille!
het niet hooren zou, ,en die agenten, er buiten
zouden blijven, in tueu loon en de woord
keus van de socialistische meeting-voorgangers,
tot het groote verwijt: ,de cene helft van die
stad viert feest, en (de soldaten vermoorden,
dsl andere helfti i
En hij wees ma ,de trap, waar Homma, dé
vader, van dertien kinderen, .die nu al dood is,
werd getroffen door een kogel in den huik....
ten, dóór was het raam waar ze alles aan (.scher
ven hebben geschoten, en' kijk die stukken eens
Gisterenmiddag vergaderde de vereeniging
„Weldadigheid naar Vermogen" in het gebouw
tot Nut van 't Algemeen.
De Voorzitter opende de vergadering op de
gewone wijze, waarop door den secretris, den
heer W. A. van Vloten, voorlezing werd gedaan
van het jaarverslag. Tevens werden rekening
en verantwoording uitgebracht over het afge-
vorige jaar.
Uit het jaarverslag, nemen wij het volgende
over
Op belangrijke, buitengewone gebeurtenis
sen valt niet te wijzen. Getracht is, doch tever
geefs, met de overige hier ter stede bestaande
philantropische inrichtingen tot een officiëele
samenwerking te geraken. Dit werd gedaan
naar aanleiding van eene aansporing door
eenige leden in de vorige algemeene vergade
ring. In Arnhem, Den Haag, Utrecht, Amster
dam e. a. plaatsen is deze zaak ernstig en met
goeden uitslag ter hand genomen.
In de plaats van den heer R. J. van Dieren
Bijvoet, die voor zijne functie van bestuurslid
bedankte, werd met algemeene stemmen als
zoodanig gekozen de heer Mr. J. N. J. E. Heer-
kens Thijssen.
Een woord van dankbare berinnering wordt
in het verslag gewijd aan mevr. A. Droste
Bonte, die 15 Augustus j.l. in dc kracht van
haar leven gestorven is.
Door de Commissie van Huisbezoek werden
dit jaar 159 gezinnen ondersteund met 892
leden. Dit is een kleine vermeerdering bfj het
voripe jaar.
De totale uitgaven van het Wijnhoffsfonds,
gesticht in bet belang der kinderen, bedroegen
374.30, waarvan 179.51, besteed werd voor
verpleging van kinderen in do kinderbewaar
plaats van de Huishoud- en Industrieschool. De
overige uitgaven dienden tot bestrijding van
schoolgelden en het verblijf in kinder- en va-
cantie-koloniën.
Aan bijdragen uit genoemd fonds zijn in het
afgeloopen jaar in bet geheel .uitgegeven
374.30, aan rente geboekt 38.91. zoodat het
saldo 1 Nov. 1910 bedraagt 652.11 een een
halven cent, benevens een obligatie H. S. M.
Aan de 159 gezinnen werd hulp verleend in
geld 5886.41 en een halven cent, in levens
middelen 3174.58, in brandstoffen 281.23,
aan ligging- en kleedingstukken 54.85, aan
verplegingskosten 33.45, te zamen nagenoeg
9500.—.
De vereeniging telt 848 leden en 249 do
nateurs. Te zamen brachten zij 11815.23
in de kas, betgeen pl.m. 500 minder is dan
het vorig jaar.
Het Bureau van Informatie is ook dit jaar
met toenemend succes werkzaam getf'eest, 80
aanvragen, tegen 34 het vorige jaar, zijn in
gekomen en zoo spoedig en volledig mogelijk
beantwoord.
Herhaaldelijk komen op het Bureau der ver
eeniging menscben, bewerende gezonden te zijn
door den heer of mevrouw A., B. of O. Nu is
dikwijls gebleken dat bet beweren waar was;
intusschen is een dergelijke handelwijze niet in
het voordeel der hulpzoekende.
uit dien muur, en daür dat spion in' Harden,
en ginds, dat uithangbord ,vol kogelgaten.... „'n
moordpartij is het geweest, .omdat de hceren
ons het brood niet gunnen, omdat we 't ver
liezen moeten...."
Daar stond dan ©en vrouw al bij ons, die
me mee wou hebben .naar boven, om te zien
hoe de kogels waren gedrongen in den muur
waarachter haar kinderen slapen, en een
meisje stond er, die tot het onderhouden van
de shimming blijkbaar, aan iedereen, moest ver
tellen, hoe d'r grootmoeder ,die het raam wou
dichtdoen, zooals werd bevolen jn naam der
we', door een kogel in den arm is getroffen
Inderdaad, er is blijkbaar druk gescholen,
't Leek wel een oorlog, zei een klein, meisje,
en ze had gelijkt ,Wat oorlog is het geweest,
©n het ergste: een porlog tusschen zoo onge
lijke partijen, waarbij helaas ,on eliuldigen veel
al do slachtoffers worden.
Men heeft er, in naam der vrijheid, zóólang
in do arme hoofden .van die misleiden de waan
voorstellingen der socialisten "geklopt, .dal ze
meenen vrij te worden wanneer zc anJeier
vrijheid belemmeren. En hu lie! bleek, dat de
stakers den slrijd moesten verliezen, zijn de
vrouwen te hulp geroepen om het terrorisme
uit te oefenen, idat naar een winkelier me
verleide „als ik hem in Godsnaam niet v.'ou
verraden!", zoo bang was hij voor weerwraak 1
schrikkelijk is geweestl
Da menseden zijn misleid, en opgeruid, dat
bleek me al heel duidelijk. Men heeft mis
bruik gemaakt van het feestbetoon aan pre
sident Fallières gebracht, om den haat nog ver-
dei' aan te stoken, en door de leiders, die
als aHijd buiten schot blijven, is heel het rel
letje dal zoo bloedige gevolgen had, zonder
©enige twijfel systematisch opgezet.
Een poliliaagent verleide me, dat in ver-
Beter ware hét in dat geval een geteekend
en gedateerd briefje mede te geven, nog beter
rechtstreeks het aanbevolen gezin op te ge
ven.
Hartelijk applaus begroette de voorlezing van
dit welgesteld jaarverslag.
Na afdoening van eenige huishoudelijke za
ken en de verkiezing van bestuursleden, werd
de vergadering gesloten.
EEN ADRES TEGEN HET BOOMEN
VE.LLEN.
De bond Heemschut beeft een adres gezon
den aan B. en W. van onze stad, waarin er op
gewezen wordt, dat opgaand geboomte een dei
elementen is van de schoonheid der Nederland-
sche steden, en betoogd wordt, dat, wanneer
boomen in een straat of op een gracht door ou
derdom gevaarlijk dreigen te worden, slechts
die welke om deze reden niet behouden kun
nen worden, dienen te worden geveld, om door
jonge boomen te worden vervangen.
Het adres is verzonden naar aanleiding van
het voornemen, dat bestaat, om alle boomen
aan de Parklaan te doen vellen.
De bond verzoekt dat deze boomen behouden
mogen blijven. Nu alle boomen, in de Haariem
sche straten en op de Haariemsche grachten
slaande, geleidelijk geveld dreigen te worden,
meent de bond, dat aan die noodeloos opofferen,
van schoonheid een einde behoort te worden
gemaakt.
HET ONTSLAG VAN VAN DEVENTER.
De ontslagen voorman-bloemist der gemeen
te beeft, naar men ons meldt, zich tot den ge
meenteraad gewend in zake het antwoord in de
laatste raadsvergadering door den burge
meester gegeven op de vragen van den heer
Bregonje: lo. omtrent de redenen die geleid
hebben tot ontslag; 2ck om Van Deventer over
te plaatsen of hem een schadeloosstelling van
een half jaar loon toe te kennen.
Adressant zet in dit stuk uiteen, niet te kun
nen begrijpen, dat hij voor zijn taak niet bere
kend zou zijn geweest, daar men hem zóó lang
dc verantwoordelijkheid heeft gelaten. Verder
dat een aanstelling als werkman bij de bloemis
terij door hem werd opgevat als een degradatie,
die hij niet mocht aannemen, omdat hij geen
enkele daad of feit ten zijnen laste had. Van
Deventer kan zich evenmin vereenigen, met
de mededeeling van den burgemeester, dat het
ontslag omgaat buiten de reorganisatie der
Stads-kweekerij.
Ten slotte verzoekt bij op grond van ver
schillende belangrijke werken onder zijn lei
ding tot stand gebracht een gunstige be
slissing ten zijnen opzichte.
VECHTPARTIJ.
Door oorzaak van minnenijd kregen gister
avond, ongeveer negen uur, twee jongelieden-
hoogloopende ruzie en geraakten op den Klei
nen Houtweg aan het vechten. Spoedig rolden'
zij over den grond en sloegen er duchtig op lose
Door eenige mannen werden zij gescheiden.
(Zie Stadsnieuws verder op in dit Blad.)
schillende woningen heelc hoopea keien zijn;
gevonden, dat men ketels kokend water uit
de ramen wierp, en dat van al die rcvolver-f
scholen, die van den kant der oproerlingen-
vielen, geen enkel kon worden vastgesteld als
door een bepaald persoon gericht! Den eenige,
die men zoo goed als op heeterdaad bc'.raple,-
vond men bij de huiszoeki'.ig in bed.... „niks
gedaan, natuurlijk, meneer"....
Zoo gaat het: de schieters zelf blijven bui
len schol, maar anderen worden getro'fea en
moeien het loodje leggen!
Dat kan althans, maar het maakt de ver
antwoordelijkheid der opruiers nog groolerf.
Ik hen in die lugubere slraten, haast ver
laten, waar het lijkt op een militair kamp,
waar de bleeke haat rondwaart en de grim
mige wraakgezich'.en der mannen op mogelijk'
verder verzet doen rekenen, niet heel lang ge
bleven.
Eerlijk gezegd, het was te akelig, dit der-
figkeer herhaalde verhaal van haat en woede.
Telkens anders verleid, telkens variëerend in
c'e bijzonderheden waarop het misschien juist
hel meest aankomt, maar onveranderlijk hetzelf
de in dat ééne zinnetje, een weerklank van
opruiende taal ia socialistenvergaderingen: ze
hebben koelbloedig gemoord, de soldaten!
Even later dreunde het kanon van de
„Heemskerk" of van een Fransch oorlogsschip.,
en wij journalisten gingen weer naar het zon
nige IJ dat hi:ig vol feestglans en levendigheid.
1 Maar geen oagenblik is me uit dc gedachte
geweest die droeve nauwe straat vol haat en
b'.oed, vol woede die kook' en hartstochtelijke
verdwaasdheid in o.ige'.ukkig-verhille gemoede
reni j
Wat zal het einde ziin?
