TWEEOE EICAD
DWAALWEGEN,
Velsen.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
i"'-
Kousen
Amsterdamsclie Bears.
wu
Au Bon Marché
Haarlem-Brussel.
Sokken
„Noyon s"
OOMDERDSa S4 AUGUSTUS iSEI.
p/4
Ms
97
67
30
FEUILLETON
HIEUWc HfiflRLEMSCHE COURfiHT
I» „Buiben" wl.lt A»»-
Kau lb ach dn der het op
eene „géschiedenis hebben
vain Velsen.
Vb 1V/;r;,0,Wlen is da,a,r blijven toe-
rets van he d,0 j^.n(jeiner.
ven uit de voer(je iangs lustverblij-
ra i .dellijte MA a Amsiet-
datosche kooplieden. J* m<pfar
verleden bespeuren wij 'den geur in het oude
'dorp: de achterstraatjes ïnjet hun brokkelige
huizenrijen, als waren die oude huisjes daiar
zoo 'maar bij toeval gekomen, het ééne soms
schuin voor het andere en sam'eln een oud
erfje of buurtje verbergend, waaromheen ook
oud-vale huisjes hurken mét in de ienge tuin
tjes wa,t ouderwetsché zaad bloemen.
Al die oude huisjes schijnen slechts te be
staan ter wille van de kérk, hét oudste bouw-
werk van alle, da,t geslacht op g^dacht aag
zijne schaduw, zelf verande-
imf^en1 ondergüig'in 'de opvolging dier eeu-
ar téoh het verleden niet los laiaf.
Iets yan ver-affe, kleurige tijden waarVdaar
wen, maar
nog oni het oude "gebouw, waaromheen het
niet meer gebruikte berkhof groent m weel
de van malsch gras; enkele verzakkende
zerken herinneren er nég ;aan oude trotsctoe
familiën, die in vroeger jaren de machtigsten
waren en de mi eest-genoemden in het oude
Velsen.
De oude toren, oorspronkelijk in Eomiaan-
sche stijl gebouwd, en Vele malen gerestau
reerd, vinden we ook genoemd als een „ba
ken of strandteekiening voor 'de zeevaren
den," en zijne dubbele metalen s,em, nog
bewaard, in de tweie klokken, doet de be
woners van het ou.de dorp ,op Zondagoch
tenden misschien nog terugdroomen naar
oude tijden, toen, tijdens het beleg va,n Haar
lem, door Spaansche soldaten hét kooi* van
zijne balken werd beroofd en tot! instorten
gedoemd. [Weinigen zijn ontvankelijk Voor
die oude stemmen, waar bovenuit de schrille
fluit of de loeiende sirene va.n de stoomboo-
ten opgiert; doch een enkele wat aaingelegd
op mijmeren, overpeinst het vér leden en
jvenscht zijn monumenten te behouden.
Zoo zijn er plannen ontstaan de berk te
restaureeren en tevens te vergroioten, doch
'tusschen plan en uitvoering ligt, Vreezien
Ijtvij, noig een lange weg.
■k Dicht bij de kerk ligt het oudé, zonnige
dorpspleintje, waaraan vreemd deftig het
itaieuwe raadhuis rijst, vervanger van hét
joude, onaanzienlijke gebouwtje, daft gawoptn
rtusschen huizen ingebouwd, te eng werd voor
de behoeften vain 'de al grooitier wordende ge-
jmeente. iWant Velsen bergt binnen zijne ge
meentegrens de jong© havenplaialts IJmUiden,
met zijn rumoer van zeelieden en visseihers,
én dat kind dreigt menigmaal de oiude moeder
Over het hoofd te grqeieii, kost haar. veel
waakzaamheid. drijft haar voiort op den weg,
[van moderne eischen, gunt geen plaiafs aian
'Overblijfsels van het wégschemlerende ver
leden.
Eens had. Velsen ben beruolilen naam1, toen
Heer G err it of Géraerd van Velsen 'als eerste
der samensp annende edelen a an gra,a,f PI oris
iV den doodelijken slag toebracht. Diez|e vor
sten moord kostte Heer Gerrit 'hét levenden
zijn geslacht hunne goederen en heerlijk-
[heden. Zijn [huizinge. „Hét Huis tie Velsen",
'geheeten Lag in puin.
„Tot zijne schand en sm'aed, én tot pen
eeuwig teken,
Hoe Prinsen moor der ij 'den moorders op
zal breken."
[dicht 'de historieschrijver Ampzing.
1 Eeuwen later werd „Bet Huis te Velsen"
Weder opgebouwd, en in de achttiende eeuw
behoorde het tot 'de heerlijke lustverblijven,
die als een schoon© rij aan elkaar sloten in
dit 'deel van Kemnémerla.nd. Nu dealt oiok
i,Het Huis t,e Velsen", het lot van zoovele
dier oude lustverblijvenbosschen, koppels
en lanen zijn gesléöhft bl oemenweelde is ver
dwenen en 'hét buis is tot boerderij ingericht.
Toch, niet alle oude lustverblijven hebben
heel hun karakter verloren; vlak bij hét
dorp ligt daar Velserbéek, ook nu nog „een
welgelega lustplaets" mét vijvers, herten
kamp en statige huizinge; aian dan grooten
heerweg, naar Haarlem rijzén 'nog* de witté
landhuizen; Meer vliet. [Waterland en Bee
ches tem. tusschen teeuwenoude, donkere
honmreuzen. Maar tooh is ook van dezé bui
tenplaatsen heel het aanzien veranderdwa,t
vinden we nolg van de fonteinen en rijk aan
gelegde, zonnige bloemtuinen, de marmeren
koepels en kabinetten, de kunstig gesneden
heggen, die dé trots waren van da aiohttien-
deëeuwsche éigen aars dier lustverblijven P
Wanneer we wegdroomend, de zware reis
koetsen dier heer en, met vier paarden be
spannen zien aandraven langs de groote we
gen. den koetsier met den driekanten steek
op de gepoederde haren met sierlijke zwen
king en vaste hand de öprijlaiain zién insturen,
kan het zijn, 'dat we opgeschrikt worden door
schril getoeter én gepuf van de auto_ der
tegenwoordige éigenaars, én we voelen hierin
gesymboliseerd dé verandering der eeuwen1.
Toch b'ergen nog de oude buitenplaatsen,
heerlijke wandelingen en 't is goéd loopen en
rustig mijmeren Op de zandige paden, die
de verschillende tuinen sdhéidén; 't gra,s
groeit er langs de diép bruine wagensporen
en in 't voorjaar kweelt ér heel een Vogel-
volk in het 'eikenkréupelhouh Andere paden
voeren naar de stilte duinen, dia hun eigen
geheimen hebben en hun eigen schoonheden.
Van het oude dorp Velsen blijft al minder
bestaanvain jhet kanaal ,af wordt er 'a,a.n ge
knabbeld en het 'dorp [hééft da veranderingen
te ondergaan ials 'één noodlot.
Toen. bijna veertig jaar geleden, de bewo
ners uitliepen, om té zien, hoe het eerste
schip voer door het p'aS geopende Noordziee-
I;anaal, voorvoelden ze wiel, hoe heel een
verandering* [zich zou Voltrekken. Want hét
graven Van het kanaal Jxad a.l eéto vreemde
rumoerige levéndigheid gebracht; er waren
werklieden1 varn leiders 'gekoimén, meest En-
gielschen, die in kjeeten huisden oip de zooi-
genaaiinde Heide, -een zaindige buurt aian den
duinkant, en e-enigé Van de oude lustverblij
ven waren al aangetast door sloopérshain-
den; a,an den Weg palar Beverwijk verrees
een nieuwé arbeidersbuurt. „JV/ijkeroog",
waiar 't 'druk' én'woelig toeging pp Zaterdag
avonden, als de 'uithejemsdhe werklieden lrun
loon gebéurd hadden.
De slooping „der 'oude lustverblijven ging
voort: Watervliet viel, waarvan leen oud
werk getuigt: „prachtiger, kostbaarder,
grooter noch volkoméner lustplaats zial m|en
nergens (vorstelijke hoven hitgezloïnderd), im
mers in; dezen oord 'niet ontmoetenalles
is hier even heerlijk'|en bekoorlijk"ook SWfes-
terwijok, Schulpen, waarvan alléén de na
men' nog „een vaag* bekenden klank hébben
de Breesaiap én Velserboisch, opgeschrikt uit
hunne rush bleven niet meer de puden, en
aan den mond van liet kanaal kwam IJmüi-
den 'op, de hieuwje havenplaats, dié de ouder
moedergemleente over het. hoofd [zioii groeien.
De Heide, berucht geworden, door de woeste
vecht- en slemppartijien van de polderwer
kers, breidde zich uit, ten! werd rustiger, fat
soenlijker en minder armoedig, als een yah
gebómd, die langzlaalm1 tot pen eerzaam bur
ger wordt toen; na jaren, bijhal al dé ru
we Jfotufen kéét,en verdwenen waren, schudde
de buurt 'ook den ouden, béruchten naam ajf
en werd officieel Vialsieroord" gedoopt.
En de veranderingen waren niet tén einde.
Aap het kanaal verrees de papierfabriek van
de firmia Smit van! Gelder, éérst bhtreikké-
lijk bescheiden van omvang, malar in 'da
jaren zich uitbreidend 'tipt teen complex Vah
fabrieken in den mjeest modernen zin; ar
beiders Van' elders werden „er héengetrpk-
kien, en d© oudja, vervallen arbeddersbuUrt
CWihker oiog me I. a 111 ori'oso.u'd© zich' in leen ïnol-
dern ar heldors dprp, leen nét vain redhte strai
ten met lange rijten woningen, en aan den
hhitenkant enkélte grooiciv. huizen voor de
hoogere employe's van' dé fabriek.
Het olude Velsén bbetto steeds méér in:.de
draaibrug Pvex* het kanaal umrd vervangen
doior de veel 'gesbrade ponten, die vo.u* hunne
lpgge lichamen den vluchthaven behoefden,
ter verbreéding van het kanaal Pp die. plaats,
werd een 'deel van het Pude dorpi afgebroken.
Scilia'miele erfjés 'toet iarma huisjes., die leeuwen-
lang besloten hadden gelegen en hun eigen
duistere levén' hadden geleid 'achter de be
schermende groofere huizenrijen, werden
blootgesteld, en zóó armoedig schenen z.e nu
in het helderder licht, [zoio verzwart Van
ouderdom:, zoo weinig passend in den nieu-
weren tijd, 'dat Pok zij werden geslecht.
Zoo werd e,r geknabbeld aan het oude dorp
en zijne pmgeving, maai* wie vlap wandelen
en dwalen hduldt, biedt de omtrek nog een
schat van natuurschoon'a.l flitst 's nachts
bet zoeklicht van den IJmUidér vuurtoren
wijd otver het land, duinen lep bosschen be
waren hun eigen teven, en liunne stille ge
heimen.
Hut weer. Er schijnt nu een einde gekomen
t© zijn aan de tropisch© hitte en de droogte,
waaronder Wiast-Europa wekenlang geleden heeft,
ie Keulen heelt het Maandag uren. achtereen.
geregend. Öp de landerijen in de omgeving is,
men terstond aan den arbeid gegaan om van
den o,ogst nog te redden, wiat te redden is.
Het werd tijd, dat er in de Rijnstreek' water
viel, want die waterstand was op de rivier zoo
laag, dat sommige Rijnboot,en den dienst had
den moeien staken.
Ook op Parijs daalt van Zondagnacht af een
weldadige regen neer, die de temperatuur merk
baar heeft afgekoeld.
Telegrammen uit Bordeaux melden een hevig
onweer, dat ernstige schade; heelt veroorzaakt.
De treinen zijn in vertraging. Ce telefonische
en telegrafische gemeenschap is verbroken.
Ecu drama. Te Antwerpen, in een van de
volksbuurten, had zich in ©en herberg, bewoond
door een we.duwe met haar 20-jaj*ige dochter
eri 18-jarige zoon, een gezelschap mannen en
vrouwen neergezet, dat er lustig op los dronk
Toen bet op betalen aankwam', bleek men echter
niet bereid het verteerde bedrag te voldoen. Tus
schen de hoofdpersonen van het clubje en de
weduwe ontstond een heftige woordentwist, die
ten slotte in handtastelijkheden oversloeg. Öïn de
politie, te waarschuwen, riep nu de weduwe haar
zoon, die met e,en revolver de straat wilde 'op-
loopen, om door een schot de aandacht der
politie te trekken. De vechterbaas meende even
wel, dat het wapen voor hem bedoeld was ten
liep den jongen man met een stoel achterna.
De jongen ontvluchtte en schoot, zich omkee-
rende enkele malen op den woesteling, die ieen,i-
ge oogenblikken later ter aarde stortte. Hij
werd levenloos opgenomen. De jonge man, een
zwak ventje, verklaarde uit zelfverdediging te
hebben gehandeld. Hij werd in hechtenis ge
nomen.
Gevaarlijke hoedpspelden. De rechtfbank te
Keulen heeft een dame, die bij het uitgaan Her
kerk een andere vrouw: met haar ver-uitsteken
de hoedenspeld in het linkeroog stak; met heb
gevolg dat het gezichtsvermogen van dat oog
belangrijk verminderd is, tot 20 Mark boete
veroordeeld.
NEDERLAND EN PORTUGAL.
D© correspondent té Lissabon van de ,,N.
El Ot." iheef;ti ean onderiioucl Eern
Machado en, 'dezen minister Rot officieus com
muniqué van beits Gorresponden te bureau in
het FraPsch vert;a!ald.
Tot mijne groot© verwopdéi'ing zegt;
de correspondent terkendé Renw^dino .Ma
chado, 'dat deze lezing* „volkomen ^juist wa,s,
alleen protesteerde hij er te11 sterkste te
gen; als ziou, hü be Nedisrlanbsche riegeering
nadrukkelijk verzoicht hebben heit geschre
vene en gespt aken© geen openbaarheid te
geven. Dit "dole ik nooit voégde hij er aan
toe. (Het is misschien mogélijk!, dat [de Por-
tugeesche gezant te 'g-Gravenhage, zonder
daartoe bevel zijnér regaering ontyalngen te
hebben, die géheimhomling verzocht heeft
Qotrr.)
Ik merkte toén op: 'Maar, texoellóntie,
U spreekt toch in' uw red.to vap; ,,deu tod as
as satisfacóes e desculpa,s"a.11© genoegdoe
ning gaf en verontschuldigingen maaiktfei
dat .sfa:a(t tooh lijnrecht tegenover .d© léizjng
der Nederlandsch© regeering, 'die n daareven
volkomen juist noemde.
De minister .als altijd vriendelijk, en bé-
leefd, ma,akte é©n afwijzlen'd geba'ar. „Oicb,
zei hij', wij begrijpen élkater niet. Uw göuver-
nteur-generaial mia.akté toch verontsoliuldi-
gingeai „over den [dood Vlap onzé soldaten en
bet gevangen némen van .dien officier en
twee sergé,anten! „Och, toe© pee, wij begrijpen
elkaar niet!"
Dat is mogelijk, excellentie', vooral op
het punt van verschil tusschen. éen beleefd
heid (va,n onzen goUverneur-generaail) ien een
verontschuldiging die, als gij beweert, door
de Neder la,ndsché regeer in g gemlaakt is. H
legde de zaïak .wat [apdiars.xiiti, maar in noor
delijke landen_ nolemen wij dit ©en a-vcroclit-
sche voorstelling I
De minister werd volstrekt- niet boos, vioor-
ai misschien, niet omdat ik dit op zijn char
mante wijze met dito glimlach gezegd haid.
Ah, ces journaux, ils ne nous aiment
pasj.
Au contraire, excellence, ils vous ado-
rent
tW!ij lachten.
Nog een vraag, excellent,i©, u sprak' van
Overijling „van den Nedérlandsehen gouvér-
ncur (resident), hoé heeft zic;h' dit toege-
d_r agen ?i
als volgt, ziet u! Het vroegér betwiste
glebied Lakmaras, dat m beginsel a,an Ne
derland afgestaan werd, wa.s nog .door ons
bezet, ep wij hadden daar troepen ep ver
sterkingen. Nu schijnt de Nederlandsch© re
geering haar gouverneur (resident) bevel ge-
gieven te hébben dit gebied te bezetten, wat
volkomen juist, was- Alieen had mien mij
tijd moeten laten mijn gouverneur van die
beslissing ,öp de hoogte té stelten en den
troepen bevél te geven zich uit dit gebied
terug* te trekkén. Toén nu de Nederlandsehe
trptepen het, gebied binnentrokken wisten on
ze militaire autoriteiten daarvan nog niets
af. De Nederlanders stuitten op ©en benting,
dojor 'ons b'ezét, en sommeerden de bezetting
die tie verlaten.! De „bevelvoerende officier
vroeg* 'een tijdsruimte om instructies, te vra
gen bij önzjen gouverneur, wat niet toege
staan werd. De Nederlanders drongen op,
men Zegt 'dat onze négersoldaten het eerst
geschoten hebben, wat mogelijk is (het zijn
negers, nietwaar en de Nederlanders be
antwoorden liét vuur 'met Jtet gevolg, 'dat aian
onze 'zijde drie dooden vielen en de officier
en twee sergeanten door uw troepen gevan
gen genomen wérden, die gelukkig op mijn
vertoog in Den Haag „weir vrijgelaten wer
den Had de Nederlandsehe gouverneur
(resident) gewacht; tot ik tijd had onzén troe
pen bevel té laten geven, zich uit Lakmarsa,
terug te trekken, had hij min,der averij ld
gehandeld, 'dit betreurenswaardig© incident
zou niet voorgevallen ZijnYodla
[Uw correspondent meent, te mógen opmer
ken, diat hieruit volkomen blijkt, dat onze
resident volgens Nederlandsehe instructies
handelde en de Portugeesche gouverneur door
de lakscihheid van het be.wind te Lissabon
niet tijdig Op 'de hoogte van den toestand ge
bracht was.
[Wijl de redactie der „N. R, CL" in het
Avondblad O. van 14 dezer aan 'de regeering
de vraag stelt of het niet mogelijk is, be
kend te miaken ondier welk© omstandigheden
die schermutseling* begonnen is, deal ik dit.
nu mede, te toeer wijl Bernardino Machado
zonder 'het te willén zijn beschuldiging van
overijling 'tegen onzén resident op Timor tot
nul reduceert. Dé twee -lezingen kunnen dan
tevens Veogélekien worden.
En nu nog even de kwestie: Hoe komt
Bernardino Machado er toe zulk een a.ve-
rechtsche, wn „niet te zeggen leugenachti
ge, voorstelling te geven, van het gebeurde
op Timor Alleen wijl hij Candida,at is voor
het presidentschap. Hij heeft deze gelegen
heid te haat gepiomén, om zijn, herhaalde
lijk aangevallen, buitenlamdsch beleid te ver
dedigen, om den. trots én het- nationaliteitsgc,-
voel 'van het-,[heldhaftige Portugeesche, volk'
te vleien én daardoor meer aanhangers te
winnen. Een soort politieke verkiezingstruo
ten koste van Nederland's waardigheid. D©
Nederlapdsche regeering zal, naar men ho
pen inag, dit niet uit het oog verliezen,
Bernardino LM ach a do's kansen zijn er intus-
sehen 'door gestegen!
De '„N. R'. Ct." teekent bij dez© corres
pondentie 'aan:
Een minister, die dé beschuldiging van in
zijn 'anfb'telijke hoedanigheid een vrij ernsti
ge iziaak averechts té hebben voorgesteld,
zöo kalm! opVat, als onze correspondent dit
beschrijft, behoeft mén eigenlijk niet hee.le-
m'a.al ials ernstig te béschouwien.
Iioo moeilük het ischter is om wat. krom
is :o.ok ïnlaar ©enigszins recht té praten, blijkt
weer uit hetgeen Bertoardino Machado over
die schermutseling in L[akmar;ais hééft, be
weerd: Dakmaras vormt dé smallié verbin-
ditng tiuS'Scben het Nederlandsehe gebied ten
[Westen van de z.g. grooté grens ten het naar
het Zuidoosten in 'het Portugeesch gebied uit
stekende Nederlandsehe (in beginsel a,an Por
tugal afgestane) landschap Maoekatar. Lak-
mlaras is sedert de bekrachtiging van het
tnactaat van 1904 onbetwist Nederlandsch
gebied.
Men weet reeds, dat d© controleur van
Beioie, Seyna Kok, terugkeerende van een
tocht, naar Maoekatar bij Kota, Lakmaras en
op den berg Boeloé, het grenspunt Waar het
Bortugeesch gebied met Lakmaras en Maoe
katar salmenkomt, Portugeesch© versterkin
gen aantrof. De Portugeesche ooimniandant
verkllaiarde dein bouw 'diér versterkingen door
te bewenen, d|at de Nederlandsehe traepen de
grens van La kmaias en Maoekatar over
schrijdende, het Portugeesch© gebied had
den geschonden. Als mén nu op, eigen gebied
met geweervuur wordt bestookt minister
Bernardino; Machado spreekt niet tegen, dat
de Portugeesche negersoldaten hét eerst heb
ben gevuurd dan is, het toch zeker geen
overijling te noemien als !aa|n da.ti vijandige ops
treden kort en feoed een einde wordt gemaakt,.
Overigens spreken de verdere uitlatingen
vato Bernardino Miachado voor zich zelf. Wij
kunnen rustig de verschijning .van het dezier
diagen aangekondigde Oranjeboek over „Ti-
mol* laf wachten, dan zal ook wol uit de
overgelegde stukken blijken, wie de Neder
landsehe rc gee ring verzocht heeft, het ge
schrevene én gesprokene in de Timor-kwes-
tie geheim té houden.
Vorige
koer®
i'oerseH v.23 Aug
L.
3 pCt. Ceif. Ned. W. S.
21/2 pCf. Gert.
5 pCt. Tabaks!. Buig.
ZegeII. Buig.
4 pCt. Goudl. Hong.
4 Oblig. Kronenrenle.
5 pCt. April—Ocioberrente
4 Jan.—Juürenle.
4 MeiNovemberrenl
4V2 pCt. Portugal Tabak.
Obl. Ie Serie.
W2 jj Iwangor Dombrowo
4 Rusland 19-09
4 Groole Russ.sp. 1898
4 Nicolai Sp.
4 Rusland 1880
4 Zuid-West
4 Rusland Hope
4 Rusland 1894 6e Em.
4 Rusland Binnenl.
5 pCt. Imp. Loan Japan
41/2 Obl. Ie Serie
5 pCt Cuba 1904
5 pCt. Binnenl. Mexico.
Goudl. in p. SU
5 pCt. Funding Brazilië.
Bahia in p. St
5; Para 1907
5 Rio de Janeiro (F. D
5 S§o Paulo 1908
5 pCt. Dominica
4 pCt. Algeiu. H.B.K.
4 Haarl. H.B.K.
4 Nationale H.B.K.
41/2 pCt.Norih West pac. H.B.
6 pCt. Argent H.B.L.
5 dito Cedula K.
41/2 Ung. Land C.Sp.
A an dA m a lga 111 a t e d Copper
Am. Car en Foundry
Am. Hide en Lealhe
United States Steel
Barge en Moorrn.
Cult. Mij. Vorslenl.
„j, Hand. Maatsch.
Gew. Aand. Paieleh
Aand. Redjang Lebong.
Aand. Geconsol. Petrol.
Koninklijke petr.
Aand. Amsterd. Rubber.
Deli-Batavia
NederL.
Aand. Java, China, Japan
41/2 pCt. ObL Marine
Pref. Marine
Comm. Marine
Aand. Amsterdam Deli
Arendsburg Tabak.
Aand. Holl. Spoor
Aand. Staatsspoor
41/2 pCt. ObL Underground
3 pCt. Zuid-Ital. Sjioor
Aand. „Warschau Weeneu
41/2 pCt. Mosk. Kieuw Wor.
41/2 Wladikawkas.
Common Topeka
4 pCi. Alg. ltyp. Topeka
4 Bd. idem.
C' i.,
Con,.
4 pui. c- c.:ie
Common Kansas C. South.
Pref. Kansas C. South.
3 pCh Obl. idem.
Common Missouri K. T,
4 pCL le hyp. idem.
41/2 pCt.Nat. Railw of Mexicc
Common New-York Ontari
Common Norfolk
Common Rock Island
Common South Pacific
4 pCl. Convert idem
4 le Ref. Hyp. idem
Comm. Southérn Railw.
Common Union Pacific
4 pCt. goud Obl. idem
4 Couvert Obl. idem
Common .Wabash Sh.
B/s pCt. Brazil Railw.
5 pCt. Yucatan.
2ApCL "Antwerpen 1887.
Turkije 1870.
Prolongatie
8bs/4 833/4
uy16
7l3/je
9615
SI 9/te
Ms
p/l
921/4
95 u/jf
9£5,g
ie
8f/ie
89
89
923/4
961 4
991/2
102nJlf.
473/4
9615/
931/.
ölÖ/l6
92'/16
921/4
911/2
92 '/g
Mie
88J/te
923
961/4
Mi
1021/48
715/lf.
928/10
104S/
ie I
101i/2
961/.
95i/8
993/4
6D/4
£05/.
22
721/2
165
611/2
540
362
4231/2
19916/.6
993/4 j 991/a
1023/,
0/1 /v
983/4
1003/4
1011/,
9t5/s
Of1/16
003/4
621/4
501/.,
2II/4
711 j/
1151/2
165
185
60 Vie
655
363
424
2143/^
88
631/4
997/.
65i/tó
151/4
4-/8
691
710
833/4
02-/4
lOOl/g
661 a/le
!14i/o
973/g
993/4
1053/4
991/,6
i053/4
253/4
29
761/4
30
65
741/4
1063/4
4-2i/4
1031/2
263/8
1111/2
65
15
41/2
690
833/g
6H3 /l6
51
223/4
7 2i3/18
167
365
425
211
15'/i
te
1609/
66'
2il"
971/4
IÜD/4
98 ï/8
M'l 6
291/g
6 d5/8
745/8
31
971/2
4D/4
IO21/4
26 n/1(.
1123/8
96'/,e9ÖU4
94ï/8'[ 943/4
273/4 j 271-/
169 11693/4
1013/4 1
103 </10
J41/ie
8 t°U
88U/16
49
141/ie
259/16
297/s
363/40
66
311/-2
27
U25/s
283/3
170
1431
i6
A„h beb mij dus vergist, toen ik familïe-
ftnd hij i' veronderstelde, zei ze verw«-
dnllio- cN J nil rouw, antwooraue ujj,
teon, d°°r haar aanmatigenden
weg zeg. dat kwalijk, dat ik u rornl-
ltegrijpel«k is. idoel van uw vragen ou-
Götz is dood en
1 I, rr PT ue
rijk leven heeft gelu"kifLaven' p'11 onroem-
c tengevolge gehalf geen bcsc]lamend
uiteinde
Daarmee willen wij 0n«
en er ons wel voor wachten 6jen ,steb.f:"
„verleden door te dringen. "VVat^fc i 'u z'bl
over zijn ongeluk hem nu nog M"e(Jeneeren
helpen, begrijp ik niet. °u kunnen
Redeneeren alleen helpt ook niets. Wat
men doen kon, is Götz overschot hierheen
brengen waar 't behoort.
Hierheen! Uit 't Australische woud. Ach,
juffrouw, dat ware dwaasheid. Eene menigte
Souneck's, waaronder mijn vader, liggen hier
niet begraven. En die hier rusten, voegde hij
er-scherp bii. missen Got:? gaarne: een
blik beantwoordde die harde
vijandelijke
woorden.
Uw vader heeft zijne laatste rustplaats
hier niet willen hebben. Bij Götz staat de
zaak heel anders; die herbaalde dikwijls, dat
hij nergens in vrede zou kunnen rusten dan
hier.
Mulwines stëm beefde, er lag iets treffends
m de diepe gemoedsbeweging dezer anders
zoo flegmatieke natuur, iets dat op Hugo,
irots zijn vooringenomenheid, niet zonder
uitwerking bleef. Juffrouw, zoo trachtte
P' 'f.ar to bedaren, wees ervan overtuigd,
dat Golz sindsdien geleerd beeft, met zulke
wensehen als met sentimenteele gevoelens te
lachen, otel u ook vooi* welke bezwaren het
zon opleveren, zijn vermeend vèrlangen te
bevredigen, geheel afgezien van de kosten,
die bij vrijheer Dagohert zwaar zouden we
gen. Hoe moeilijk zou t al niet vallen nauw
keurig de plaats te vinden, waar Götz be
graven ligt.
Zeker zou men die plaats wel ontdekken,
wanneer men zich tot Mr. Forsyth wendde.
Mr. Forsyth! Hugo herinnerde zmli, van
dezen man gehoord te hebben. Juist als Gotz,
die liem overigens in lichtzinnigheid over
trof was hij een aan lager wal geraakt tul
van een oud geslacht; zijn eigen familie tot
last zijnde en door haar naar Australië ge
zonden was hij daar met Götz samengeko
men, had diens omdolingen meegemaakt,
hem in zijne laatste ziekte verpleegd en be
richt van zijn afsterven gezonder,.
Mr, Foryth! hernam Hugo. Weet dan
iemand, waar deze door zijn avontuurlijk le
ven is terecht gekomen?
Met maar een beetje goeden wil kan het
toch niet onmogelijk zijn dit te weten te ko
men,
Toch kan ik u slechts raden deze gedach
ten uit het hoofd te verbannen, waarde juf
frouw! Troost .11 er mee, dat het bij slotman
rekening 't zelfde is, of Götz in Australië dan
wel hier rust.
Niet allen is dat onverschillig, ant
woordde zij bitter gestemd.
Begrijpt 11 dan absoluut niet, dat er een
soort rehabilitatie in gelegen ware, als men
hem hierheen bracht, eene erkenning, dat
men hem te scherp beoordeeld heeft.
Overigens, hoe u er ook over moogt don
ken, ik zal niets onbeproefd laten, om zijn
wensch, die mij is toevertrouwd, tot vervul
ling te brengen.
Een echt boerenmeisje, dat altijd nog op
't reeds honderdmaal weerlegde thema terug
komt, daclit FIngo niet zonder wrevel. Dat
kan u niemand verhinderen, waarde juf
frouw, was zijn koel antwoord. Hij ging toen
naar de Béziqnespelers toe, waar hij door
Therese zeer welkom werd geheeten, die voor
een moeilijken zet zijn raad noodig had.
Bij den volgenden dageraad zon hij ver
trekken en zoo werd reeds des avonds af
scheid genomen. Het deed hem goed, 111 de
hartelijke woorden, die de oude heer voor hem
vond, het bewijs te vinden, dat deze in hem
niet langer meer den lastigen opvolger zag,
maar hem veeleer als een» welkome steun be
schouwde. Therese stak hem heide handen
toe en fluisterde met onvaste stem: dat zij
zeker woord zou houden. Hugo lachte over
bare ontroering; hij was aan de pathetische
afscheidsstemming zijner zusters gewoon en
dacht bij zich zeiven boe eigenaardig het toch
was, dat jonge meisjes bij de geringste oor
zaak door sentimenteele gevoelens werden
aangegrepen. Hij kon niet veronderstellen,
dat den volgenden morgen, toen hij de poort
uitreed, twee bruine oogen hem nablikten en
een treurig stemmetje fluisterde: Nu wordt
i liet hier éérst recht eenzaam. Hij is toch
lief, al bekijft hij mij ook altijd.
VII.
Zoo heb ik dan.de eer den toekomstigen
heersclier vau Moosburg, erfheer van Walci-
sassen, Hasselbach en Dornberg, voor my
te zien! zei Robert, terwijl hij om zijn terug
gekeerden broeder heenliep. Een rijke, mach
tige, lioog-aanzienlijke persoonlijkheid.
Zoo hoog-aanzienRjk, lachte Hugo, dat
reeds in Moosburg zonen van Aaron mij in
devote brieven hunne geldkast ter beschik
king stelden maar desniettegenstaande een
arme duivel als vroeger.
O, de grootmogende lieer schijnt geen
open hand te bezitten en wil zijnen dienaar
en broeder kort afschepen. Ik ken dat: hoe
rijker, hoe gieriger. Dat voorspellen mij alle
kameraden, wanneer ze over u en uwe rijk
dommen spreken.
Wees zoo goed en hond je mond, mom-
peld.e Hugo; maak me niet belachelijk bii je
kameraden door pocherij over mijn vermeen
den rijkdom. Gelijk ik u reeds gezegd heb:
zooals ik vertrek, ben ik ook teruggekomen.
Nooit had ik zoo iets mogelijk geacht, viol
Marie heftig uit. Het is mij onbegrijpelijk,
dat oom Dagobert zoo krenterig zijn kan u
niet een passende toelage te geven.
Ik heb zijn daarop betrekking hebbei il
aanbod van de hand gewezen, zei Hugo, dub
bel trotsch zijn onafhankelijkheidszin beue
zen te hebben, toen hij den verontrusten o en
blik zijner zuster ontmoette; nooit imn :-rs
komt men zichzelven verhevener voor, dau
wanneer men zich'van de zwakheden en ge
breken van anderen vrij gevoelt.
De indruk dezer woorden was buitengewoon,
i Wel zei de moeder niets, de zusters echter
hieven luide jammerkreten aan, de stem van
Marie klonk daarbij boven alle uit.
O wee, Aiclitte Robert. Vaarwel, mijn
schoone droomen van ritten op je paarden,
van ext 1*a-pleiziertjes op jou kosten.
Traunie sind Schaume! lieve jongen. Ma
tig je trots en wees, evenals ik, tevreden met
hetgeen je hebt.
Hoeveel wilde de oude heer je dan ge
ven? deed zich de practische Marie liooreu.
Geen vaste som, alleen naar luim en
braaf oppassen. Daarom vond ik het beter,
van zijne grootmoedigheid geen gebruik te
maken, antwoordde Hugo.
Welke aanstellerij! riep Marie. Hebt u
't gehoord, mama?
Zeker heb ik het gehoord.
En u geeft mij natuurlijk gelijk! *00
richtte zich Hugo tot zijne moeder.
Als Dagoberts wijze van spreken kren-
