TWEEDE BLAD De Indringster. R. K. Middenstandsvereeniging. Rond de Liturgie. Uit de Missiën. De Pers over de Openingsrede. BUITENLAND. BINNENLAND. Sociale Berichten. Vragenbus. Kousen Au Bon Maché Haarlem-Brussel. Sokken „Noyon s" ZATERDAG 23 SEPTEMBER 1911 Vsi- LXX, AMPULLEN. f E U I L L EL T ON H. NIEUWE HAflRLEMSCHE „ST. JOZEF", afdeeling Haarlem en Omstreken van „de Öanze", goedgekeurd bil Bisschoppelijk be sluit van 26 October 1907 en bil Kon. besluit van 9 Mei 1908. Dó R.-K. Middenstandsvereeniging stelt tich ten doel, volgens art. 2 harer Statuten, de zedelijke en stoffelijke belangen van. den handeldrijvenden en industriëelen Minaen- fitand in het algemeen, en van hare leden in het bijzonder te behartigen, overeenkom stig de beginselen van den R.-K.. Godsdienst. De voordeel en aan het Lidmaatschap ver bonden zijn vele. IWii noemen slechts^ le. Door aansluiting der vereeniging en bloc bii de Haarl, Handelsvereeniging. heb ben de loden het recht gratis informatièn in te winnen, dubieuze posten ter mcasseering te geven en rechtskundige adviezen hunne taken betreffende te vragen bi] de advocaten der H, H. VÏ. 2e. Kunnen de Leden gratis gebruik ma ten van een Bureau tot plaatsing van Kan toor- en (Winkelpersoneel^ 3e. Kunnen de Leden hun spiegel- en an dere ruiten verzekeren bii de afdeeling On derlinge Glasverzekering pn zulten daarvoor ten uiterst lage premie te betalen hebben. 4e. Kunnen de Leden deelnemers worden in een fonds tot nitkeering bij overlijden, het welk geheel belangloos wordt beheerd, waar- Voor erfgenamen tegen geringe bijdrage na overlijden van den deelnemer een belangrijk bedrag uitgekeerd krijgen. 5e. Ontvangen de Leden geheel gratis en banco een weekblad van 16 pagina's druks, Viuarin alles, wat voor den middenstand van belang kan zijn, zal worden behandeld. 6e. Een ziekte verzekering zal weldra in Sterking worden gesteld. 7e. Twee maal in het jaar zal eene H. Mis voor de geestelijke en tijdelijke belangen der Leden worden opgedragen, terwijl bij over riden van een Lid ééno H. Mis voor zijne Sielerust zal worden gelezen in zijne Paro chiekerk, 9e. Minstens zesmaal in een jaar zullen in de ledenvergadering alle voorkomende zaken, 4u Middenstand betreffende, worden behan deld en wanneer de kas zulks toelaat eene eestvergadering eens per jaar worden ge houden. Tenslotte maken wij onze Leden erop attent, dat de Diocesane Coöperatieve Credietbank ï'an de Hanze hare werkzaamheden heeft aangevangen. Er bestaat dus gelegenheid credieten aan te vragen en op de in de statuten vermelde Voorwaarden gelden te beleggen, hetzij in de posito of in rekening-courant Tevens bestaat er gelegenheid tot beleggen Van spaargelden, waarvoor 8 pet. rente wordt Vergoed; ingaande den eersten en zestien den der maand. Minimum inleg- 25 cent Terugbetaling tot, een bedrag yan 50.- teschiedt onmiddellijk, hooger bedragen met 1 dag opzegging. Voor inlichtingen 0f beleggingen kan men *>ch iederen werkdag tusschen 12 eni 2 uur Vervoegen bij den administrateur J. H. Vis- *er, Rpaarne 74 rood. Ook niet-leden kunnen van de Spaaryas ge- fuik maken en vinden daarin een solide en Voordoelige geldbelegging. Bet bestuur snonrt hiermede alle nog niet JangesToten T? -K. Middenstanders aan, als bid onzer vereeniging toe t,e treden. De con- ifihutie bedraagt slechts 1.80 per 8 maan- ®U. Bij toetreding verbindt men zich voor e®n geheel jaar. Voor bet "Lidmaatschap melde men zich, bij Voorkeur schriftelijk, aan bij den secretaris b. A. M. Jonckbloedt Lz., Lange Heerenstraat Namens het Bestnup ANTON BOSSE, -Voorzitter. C. A. M. JONCKBLOEDT. Ie Secret. (Bij den dienst dos altaars hehooren ook big twee schenkkannetjes of vaasjes, am- ÏUjlen genaamd, met een sehenkblaadje en elan' linnen doekje. In 1de ©ene ampul bevindt zich de wijn', in 'do ander het water, da,t de misdienaialr hij die Offerande Ider H. Mis den priester aanbiedt. Na. den kelk tan God te hebben aangeboden wascht de priester zich de toppen der vingers; daarvoor dient het schenkblaiadjo en het linnen doekje. De Kerk verlangt, dat de ampullen hij voorkeur van glas of kristal, niet vaU teen of ander mie- faal vervaardigd zijn': lo. omdat dan zon der te-enige moeite wijn fen water van elkan der kunnen onderscheiden worden; 2o. om dat zij gemakkelijk goed rein en zuiver kun nen gehouden worden. Van gouden of zil veren ampullen mag luien all oen in die kerken zich bedienen, wa,ar zulks ©enmaiail gebruikelijk is. Om vergis singen te voorkomen staat dan gewoonlijk op het deksel van de wijn-ampul een V (be ginletter van het lafijnsche Vinum wijn), op dat van de water-ampul een A (beginlet ter van htet latijnsdhe Aqua water). Afzonderlijke wijding dezer voorwerpen is niet bepaald voorgeschreven, dooh alleen aangeraden, In het bekende en terecht beroemde tijd schrift „Revue des Deux mondes" verscheen eene belangrijke studie over het missiewerk van Mgr. Agouard, die gedurende 33 jaar apos tel was in de Franscke Congo. Ik meen, dat het goed en nuttig is, den inhoud althans dezer studie bekend te maken ook in ruimer kring. De naam alleen van „Revue des Deux mondes" heeft klank in de wetenschappelijke wereld. Een les voor sommige hoogwijzen, die 't eigen lijk een ramp vinden, om die mensclien in hun natuurstaat de Christelijke beschaving te brengen. „Die natuurmenschen zijn immers ge lukkig en o zoo goed!" Of dezen, die dit bewe ren iets kennen van 't geluk van Christen-zijn betwijfel ik ten zeerste. Daarbij is dit artikel een heerlijke hulde aan de Katholieke zendelin gen gebracht 1 De edele bisschop-missionaris drong door tot de Bindjos, die zich nog voeden met menschen- vleesch. Drie jaren te voren was Musy daar ge dood en opgegeten met twaalf zijner mannen. Later nog de Pourmayrac en zijne veertig ge zellen. De woeste bevolking beschouwde dit als een groote glorie. Weinig tijd daarna was de zending van den Belg Madister met zijne man nen door de Arahen veraden en den Bindjos overgeleverd. Dezen waren niet enkel gedood en dan gegeten, neen, zij waren gemarteld op de wreedste wijze. Men sneed hun de armen af en dezo werden door die menscheneters verslon den onder de oogen der slachtoffers. En toch begaf zich de edele bisschop tot hen; hij liet zich niet afschrikken door de som berste voorteekenen. Toen hij in een dorp der Bindjos kwam, dat gebouwd en bewaakt werd als een vesting, enkel met een priester, pater Remy, zonder wapenen, om te toonen, dat de blanken niet vreezen, zag hij slechts vijandige gezichten, waarop haat en moordlust te lezen stonden. Zij zwaaiden met hunne wapenen en schilden bij wijze van bedreiging. Op de hoofdplaats waren alom doodshoof den ten toon gesteld. Onder voorwendsel van het kruis en den ring van den bisschop te be wonderen, voelden zij hem de handen en armen, en zeiden onder elkander: dat t vleesch van een hoofd der blanken met banalen wel heer lijk moest zijn. Monseigneur zag een wilde, die met een le pel do nog rookende hersenen uit een schedel at. Er waren weinig slaven; men kon de lust hen te eten, niet bedwingen. Alleen als ze te mager waren, gaf men hun den tijd vet te worden. Meermalen brak men armen en beenen van die men wilde opeten, dompelde hen dan tot het hoofd in 't water geheel den nacht, opdat het vleesch malscher zou worden. De Bindjos deen elkander meermalen den oorlog aan, al leen uit zucht naar menschenvleesch. Men eet, uit gebrek aan beter, zelfs lijken, die reeds tot de ontbinding overgaan. En toch, hoe zwaar de taak ook was, door geduld en moed, zijn velen dier zoo diep gezon- kenen Christenen geworden. Eens Christen, zijn ze beschaamd over hunne vroegere afschu welijke gewoonten. „Ca pas bon genre, pa pas grand monde", zeggen ze verlegen, wanneer men hun van die gebruiken spreekt. Heerlijke macht van het Christendom! Ook over die volkeren zijn vele eeuwen heengegaan en geen straaltje van het licht, dat ons over stroomt, was in die sombere woestenij binnen bedrongen, omdat zij Hem niet kenden, die van Zich mocht getuigen: „Ik ben het licht der wereld." En van Hem wil men de wereld weder ver wijderen, of liever Hij, de Christus, moet weder worden verbannen uit de samenleving.Is het wonder, dat de wereld weder terugbelt naar de barbaarschheid Dat men weder gruwelen aanschouwt als in de dagen voor de komst van Hem, die de waarachtige beschaving bracht? En past hier geen woord van eerbiedige hul de aan onze missionarissen, die alles ten of fer brengen, om de zegeningen der Christelij ke beschaving te brengen aan die ongelukki- gen, die nog wandelen in de schaduwen d^s doods. Leuven. P. B. METZ. "~IIL~" Het is van belang te hooren, wat de Katho lieke arbeiderspers zegt over de Openingsrede. „De Volksbanier" beeft blijkbaar nog geen gelegenheid gevonden, zich er over uit te la ten, doch „Het Katholieke Volk" beeft reeds in bet nummer van deze week een beschouwing, waaruit wij bet volgende overnemen: „Onze Regeering blijft getrouw aan het program, waarmede zij is opgetreden. „De sociale wetgeving, in ons land zoo lang en ernstig verwaarloosd, zou door baar met kracht worden ter hand genomen. „En achtereenvolgens verschenen als zeer gewichtige en van studie getuigende wets ontwerpen: de Bakkerswet, de Steenhouwers- wet, de Stuwadoorswet, de nieuwe Arbeids wet, de Raden- en Ziektewet en de Invalidi- teits- en Ouderdomswet. „Terwijl nu bijna al deze ontwerpen nog wachten op openbare behandeling, worden in de Openingsrede der Tweede Kamer aan gekondigd: „lo. Eene wettelijke regeling in zake de pensioneering van gemeentelijke ambtena ren en voor hunne weduwen en weezen; „2o. eene wettelijke regeling van het le vensverzekeringsbedrijf „3o. eene technische herziening van de Wo ningwet; „4o. Idem van de Leerplichtwet; ,,5o. ontwerpen in verband met de rege ling van de pensioenaanspraken van het spoorwegpersoneel; „öo. een wetsontwerp, bedoelende verkrij ging door landarbeiders van land met wo ning in eigendom, of van los land in pacht, en „7o. een wetsontwerp, ter verzekering van arbeiders tegen de geldelijke gevolgen van be roepsziekten. „Dit laatste ontwerp toont weer, hoe mi nister Talma een vaste lijn volgt en velen die van meening waren, dat in 't ontwerp Ziekteverzekering de lasten te zwaar waren voor den werkman en te licht voor den werk gever te vlug zijn geweest in de kritiek op zijn werk. „De geldelijke gevolgen der beroepsziek ten komen immers, volgens eene verklaring van den minister in de Tweede Kamer, ge heel ten laste van den werkgever. Wat even billijk is als 't dragen door den patroon van do kosten der Ongevallenwet. „Met veel belangstelling zal ongetwijfeld ook worden tegemoet gezien het wetsontwerp op de verstrekking van grond aan landarbei ders. „Waar, zooals b.v. in eenige plaatsen van België, op deze wijze aan den landarbeider hulp wordt geboden, is gebleken, hoe dit ten zeerste bevorderlijk was aan de welvaart op 't platteland. „En dit niet alleen. Mordt de landarbeider in zijn natuurlijken werkkring gehouden door hem land te verschaffen, dan zal hij voor de fabrieksarbeiders niet langer meer zijn een mededinger, die de arbeidsvoor waarden drukt en de werkloosheid in de ste den bevordert. „Dat ook de zorg onzer regeering voor de belangen van het spoorwegpersoneel einde lijk zal leiden tot een betere regeling der pensioenaanspraken van dat personeel, zal in onze kringen eveneens met groot genoe gen vernomen worden. Minister L. Regout heeft zich dus door 't ergerlijk optreden der socialistische vereeniging van spoorwegper soneel niet laten weerhouden, om aan recht matige eischen tegemoet te komen. Dit ge tuigt van verstandig beleid." Helden! In de badplaats Santa Marinella, dicht bij Rome, zijn twee geestelijken door de onstuimige zee meegesleurd en verzwolgen, nadat zij een heldhaftige poging deden om een jongen man, die in zee baadde, van een wissen dood te redden. Zij sprongen, diens le vensgevaar bemerkend, gekleed te water; maar niet genoeg in het zwemmen geoefend, kwamen zij in de branding om, terwijl reddingsbooten, in allerijl uitgevaren, vergeefs trachten hen te bereiken. De jonge man echter werd nog le vend aan wal gebracht. Wèl mag de naam dezer twee helden-priesters met eere worden ver meld: zij heetten Dom Michele Tamarati, in kerkhistorische kringen gunstig bekend door zijn geleerde geschriften, en pater Auguste, een Eranschman van geboorte en behoorende tot de Congregatie der Christelijke Scholen, waar van hij een voornaam college bestuurde op Piazza di Spagna te Rome. Hunne lijken zijn nog niet opgevischt. Dat hunne zielen rusten in vrede 1 KATHOLIEKE KAMERCLUB. In de jongste vergadering van de Katho lieke Kamerclub werd het bestuur der club herkozen. Het blijft dus samengesteld uit de heeren Mgr. dr. mr. W. H. Nolens, voorzit ter; generaal B. R. F. van Vlijmen, onder voorzitter en A. C. A. van Vuuren, secretaris. TENTOONSTELLING 1912 TE NIJMEGEN. In eene gisteren gehouden vergadering van de Commissie voor de in 1912 te Nijmegen te organiseeren Kunst-, Nijverheid- en Sport- tentoonstelling, werd de heer M. Crommelin als voorzitter geïnstalleerd. Z. K. H. Prins Hendrik der Nederlanden, Hertog van Mecklenburg, Z.Exc. A. S. Tal- ma, Minister van Landbouw, Nijverheid en Handel en Jhr. S. van Citters, Commissaris der Koningin in de provincie Gelderland, zullen worden verzocht het Beschermheer schap der tentoonstelling te willen aanvaar den. ROODE MISLEIDING. Het Grafisch' [Weekblad", een' orgaan voor neutrale" typografen, is tevens po litiek en anti-clericaial, speciaal anti-Katho liek blad, van die soort, waarbij het op een leugentje niet aankomt. Zoo o. a. wordt daiar den typografen on der den titel Patroons mogen dat wel", medegedeeld Terwijl in de ,,Soc. [Wiéek" te Maas tricht den R. K. Werklieden zoowat niets anders is voorgehouden dan gehoorzaam heid en nog eens gehoorzaamheid aan de bisschoppen der kerk, lappen de katholieke bazen alle bisschoppelijke bevelen genoege- lijk aan hun laars. Dröngen zie door hun verzet de bisschoppen reeds om hen toe te staan lid tte zijn van gemengde patroons- veneenigingen. thans hebben d© bouwvak patroons te Nijmegen nog erger getoond, door met die paganisten te weigeren in te schrijven op het bouwen van een katho lieke school, omdat door den bisschop was bepaald, dat bij den bouw de art. 1637 e. en d. niet mochten worden uitgeschakeld. Tegen de wet, tegen de arbeiders en tegen den bisschop ging het hier, doch toen die patroons den kop er voor hiel den, legde de bisschop het hoofd in den schoot en liet de bewuste bepalingen wip pen. Als de arbeiders maar kort gehouden worden, dan i.s htet andere bijzaak en ko mediespel. fW.aarheid is, dat de katholieke aannemers geen bezwaar maakten tegen den eisch van de bouwhieeren, de Sint Jozefsgezellen, maag wel zich verzetten tegen het loopen van risico op 'dat puïit, leien risico, dat onmogelijk te berekenen valt Zij verlangden, dat toepassing der arti kelen van de wet op het Arbeidscontract die spreken over loonuitkeering bij ziekte en bij ander noodzakelijk verzuim van den ar beider, als „stelpost" zou fungeeren bij de aanneming, m. a. w. rechtstreeks ten laste van de bouwhieeren zou blijven'. Nu, dezte wensch werd toegegeven', zoodat de artikelen 1637 c en d bij dezen bouw wèl worden toegepast Maar zoo'n typografen-,,vak" - orgaan neemt bet zoo nauw; niet met de waar heid. Samenwerking der Kath. Vakorganisaties. Tusschen de Sint Jozefsgezellen en de „Fe deratie van R.-K. Diocesane Volksbonden en werkliedenorganisaties in Nederland", is een overeenkomst gesloten in zake samenwerking der wederzijdsche vakorganisaties. Volgens deze belangrijke overeenkomst zul len de volgende bepalingen gelden 1. In plaatsen, waar een afdeeling bestaat van een R.-K. Volksbond of Werkliedenvereni ging en een afdeeling der St. Josephs-Gezel- len-Vereeniging, kunnen de leden van genoem de organisaties tezamen één Vakvereniging stichten. Een Geestelijk Adviseur, door den Bisschop aan te wijzen, staat de Vakvereni ging als raadsman ter zijde. 2. Als leden van bedoelde Vakvereeniging kunnen alléén zij toetreden, die lid zijn van één der bovengenoemde organisaties. 3. Het Bestuur der Vakvereeniging wordt voor de eerste maal gekozen deels uit leden der St. Josephs-Gezellen-Vereeniging en anderdeels uit de andere organisatie, zooveel mogelijk in verhouding tot het ledental. 4. Geschillen tusschen de Vakvereeniging en de centrale Vereniging worden ontworpen aan de uitspraak eener commissie, samengesteld uit één lid van elk der beide centrale organisaties en één lid van den Vakbond, bijgestaan door diens Geestel. Adviseur. 5. De Besturen der centrale organisaties ver plichten zich, de bij haar toetredende leden aan te sporeD, zich bij de R.-K. Vakorganisatie aan to sluiten. V r. van verschillende abouné's. Of de door hen ingezonden nummers en loten: Paleis voor Volksvlijt, Congo-luten 1888, Panama- loten van 1888, loten Volksweerbaarheid en Geld. leening eener R.-K. Kerk te Delftsha ven zijn uitgeloot. An t w. Zij, wier nummers zijn uitgeloot, zullen zulks door eeD schrijven al wel ver nomen hebben. De anderen zijn nog niet uit de bus gekomen. De nummers van de Geld- leening eener kerk te Delftshaven konden wij niet controleeren Tegen vergoeding van porto willen wij evenwel ter plaatse infor- meeren. Geef echter dan nog eens de Dam mers en de juiste leening op. V r. Hoe kan ik wollen dekens het beste wassehen? Antw.: Met water en zout (dus pekel) kan men wollen dekens prachtig wassehen. Eerst wat lauw-warm water en zout flink door stommelen, indien noodig tweemaal, en ver der ruim opspoelen en spoedig laten drogen. V r.: Is er te Haarlem of omstreken gele genheid tot het nemen van lessen in hand- en lijnteekenen, tot het behalen van een acte lager onderwijst Antw: Ja, plaats een advertentie in ons blad en u krijgt adressen te kust en te keur. Het gaat voor ons niet aan om eenig adres hier te noemen, daar dit ongeveer gelijk zou staan met eene aanbeveling. V r.: Kunt u mij ook antwoorden op de volgende vraag? Ik woon reeds 8 jaar in een zelfde huis en ben nog geen halfje huur schuldig. Doch nu zit ik al sinds weken zonder goot aan mijn huis en heb ik zoodoen de veel schade door lekkage. Kan ik daar voor nu geen schadevergoeding eischen vari mijn huisbaas? Of welke raad geeft u mijl Het wordt nu wel wat te erg! Antw.; Wij zouden u aanraden uw tragen huisheer aan te zeggen dat als hij de scha de nalaat spoedig te doen herstellen gij zelf de beschadigde goot zult laten herstellen opzijn kosten en deze dan afhouden van de huur. Vrij naar het Italiaansch. bezorgd buigt Angela zich over haar heen. a Spreek niet zoo veel, lieve. Zie zoo. En ^gela Robinson wikkelt bet slanke van (°°rts bevende meisje zorgvuldig in een dik- C® Wollen deden, plaatst baar naast zich en r0bdt de kleine klamme handen vast in de w^'n. De ademhaling van den gjeke wordt (?stiger. De moede oogleden vallen toe. Als k ©en droom murmelen de glimlachende lip- 4 te „Zoo is het goed blijf py jpjy lieve v.^gela. Zoo ik dank je dank |J slaapt. ^acht trekt Angela haar banden terug. Dan k at zij een schrede achteruit. Vorschend V ^teri baar oogen op de bevallige trekken 1111 bet sluimerend meisje. Wat een zonderling iets, die gelijkenis s. tehen ons beiden, fluistert zij verwonderd. Dj, jUg nooit heb ik het zoo ondervonden, als i(. Jbt oogenblik. Arme kleine Angela. Moet "ui, aa werkelijk sterven?? Zoo jong nog, zoo \n°a en zoo rijk. Zul je dan je dierbaar AUand niet weerzien?? a meer Orlando omarmen? n, arm kind. Nadenkend, gaat zij naar binnen. Voor den grooten, tot op den grond reikenden spiegel blijft zij staan. Eerst kijkt zij er vluchtig, on verschillig in, dan aandachtigerdan scherper en scherpertot hare oogen door het spiegelbeeld schijnen heen te boren... Die gelijkenis Die gelijkenis... En plotseling krijgt zij een gedachte een gedachte, die haar bloed met razende snel heid doet stroomen, die haar diepe bleekheid bedekt, een gedachte, waarvoor ze terug deinst, maar die baar ondanks dat in een soort van extase brengt een gedachte. Mijn Hemel. Angela strijkt zich over haar voorhoofd. Weg met die gedachte. Weg met dit zinnelooze denkbeeld. En toch als Angela, Robinson 's avonds ?s strand naar baar visschersdorpje gaat, hangt het schoone hoofd op de borst. De mooi ge.teekende wenkbrauwen zijn ge fronst!, de bppen vaak elkaar gesloten. De gedachte is er en laat zich niet meer verbannen. Zij ruischt baar tegemoet in bet schuimen der golven, zij fluistert haar toe uit het ge suis van den wind, zij klinkt bij de duistere rotsklippen, die gedachte dreunt als hamer slagen op haar hoofd. De doldriftige vreese- hjke snoode gedachte neemt reeds bezit van heel haar wezen. Den volgenden morgen heeft de blauwe, kalme golf van Funchal een buitengewoon wilde branding.... 1 Ondanks het slechte weder is Angela Ro binson op den gewonen tijd bij haar zieke vriendin in de „Villa Mercedes" aangeko men. Nu zitten beiden band in hand op het te gen den wind beschutte terras, luisterend naar bet woeden van den storm, boe hij loeit, en huilt, en dondert en tiert, tot windruk op windruk volgt en de beide meisjes hooren en zien vergaat en de vreesachtige Angelina zich vaster tegen haar vriendin aandringt en haar zacht in het oor fluistert: Ik wilde, dat Orlando hier was. Ik hen bang. Ook Angela Robinson wordt zenuwachtig en onrustig een gevoel komt in haar op, dat haar door en door krachtige cn sterke na- tuur geheel vreemd is. Als zij heneden op straat schreden hoort, heft zij luisterend het hoofd op... Telkens staat zij weer op en kijkt over liet hek van het terras, als verwachtte zij iemand. Doch niemand komt. Niets stoort de zich steeds gelijk blijvende eenvormigheid van den voormiddag. I Angela leest gelijk gewoonlijk haar vrien-1 din voor. Doch zon het oor der zieke lieden door de onrust in de natuur buitengewoon ontvankelijk zijn? Of klinkt Angela's stem nu scherper dan anders? j Spoedig vraagt Angelina met het lezen op te honden. Ik wou, dat de dokter kwam, fluistert zij telkens, met de hand op de pijnlijke borst gedrukt. Eindelh'k klinken haastige schreden bene-' den op het kiezel. Met opvallende levendig heid ijlt Angela Robinson den aankomenden arts tegemoet en geleidt hem naar zijn pa tiënte. Het onderzoek is spoedig ten einde. Zonder een woord te spreken pakt dokter Tesea het instrument, waarmee hij Angelina's longen en hart zorgvuldig onderzocht heeft, weer in. Dan schrijft hij een recept, beveelt veel rust, reikt zijn patiënte de hand en verlaat met een korte buiging voor Angela de kamer. Nauwelijks heeft hij de kleine tuindeur achter zich gesloten of hij hoort met gedemp te stem zijn naam roepen. Verwonderd blijft hij staan. Mag ik u wat vragen? Zoudt n me misschien willen zeggen, hoe het met de zieke gaat? Hm. Met wie heb ik de eer? Mijn naam is Robinson, Angela Robïn- S°"- Zoo. Goed danzoudt u dus willen weten hoe liet met de zieke staat, juffrouw Robinson? Sleclit, zeer slecht. Longtering in bet laatste stadium. Dank u, mijnheer de dokter. U schijnt juffrouw Morgano meer van nabij to kennen. Als zij bloedverwanten be zit, wilt u dan aan hen schrijven? Het is hoog tijd. En nog eens: ik verlaat morgen Funchal voor een paar weken. Ik moet naar Italië voor familiezaken. Ik heb mijn zieken aan een jongen collega van me overgelaten. Dokter Mantegezza, Villa Alba. Goeden mor gen. Dus werkelijk? stamelt Angela bewogen. Arrao Angelina.... En toch als vreqs- de zij om verder te denken, wendt zij zich plotseling om en ijlt naar de kamer van haar zieke vriendin. Met koortsachtig gekleurde wangen lag Angela op haar ruststoel. Nu? roept zij met een zwak stemmetje. Wat hadt je nog met den dokter te spreken. Over jou. Angelina. Over mij?... Wat? Wat? Houdt hij mij voor erg ziek? Angela zwijgt. Spreek dan tocli. Ik zie het al aan je .gezicht, dat ik dood moet gaan, steunt het farme meisje. Maar neen, het kan niet zijn. Het is een leugen. Ik wil niet sterven, ik wil niet, kreunt zij. Groote zweetilroppelen parelen op het blee- ke voorhoofd. Krampachtig omspannen de dunne handen de leuning van den stoel. Arme Angelina, murmelt Angela Robin son, terwijl zij naast haar vriendin neerknielt en de armen om het slanke lichaam van het zacht snikkende meisje slaat. Geloof me, ik zou graag met je willen ruilen. Het is lang niet het droevigst, jong te sterven. Met een ruk bevrijdt Angelina zich uit An gela's armen. Dus moet ik tocb sterven. O, mijn God, mijn God. Haar oogen vullen zich met tranen. Kramp achtig drukt zij haar zakdoek aan de be veilde lippen, om het niet luid uit te schreeu wen van smart. Tevergeefsch zoekt Angela haar te troos ten. al is zij erg ziek, toch moet men daarom

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1911 | | pagina 5